en de kleine k
eindbalans, die er geen is...
Kulturele vereniging Spirit
van start te Temse
lelenaar Henri Van Daele kreeg Emiel
ieberghprijs
Stenen Wonder van Lietbeka»
Feest in het jeugdatelier Pierewit te Lokeren. md
merkt het meteen. Tussen Jaak Van der Helst, iemand van «over 't water»
Achiel Vermeiren, al jaren de verpersoonlijking van de overtuigende
een stevige vriendschapsband ontstaan,
genieten verdiend overigens nog na van de massale bijval, die de
van «Het Stenen Wonder van Lietbeka» mochten genieten. Als
en co-regisseur hebben beiden trouwens een bepalende rol gespeeld
e opzet en de uitwerking van het massaspel. Ze kaatsen de felicitaties
terug en prijzen het talent en de inzet van de zovele honderden
die aan de realisatie meegewerkt hebben.
Hoewel je blij bent dat het
volwassen geworden is,
toch knaagt ergens een pijn
om zijn heengaan. En loop
je er de volgende dag heen
om te zien of het het wel
klaarspeelt degelijke koffie
te zetten... Dergelijk gevoel
heb ik nu ook. Ik kan Leb-
beke en de Lebbekenaars
nog altijd niet missen. Als
dat de slotindruk kan zijn
van een vorm van geluk
uiteindelijk hebben Achiel,
ikzelf en zovele anderen
toch enorme risiko's geno
men dan voel ik me ge
lukkig. Ik geniet dus dui
delijk na.
A.V.: Maandag, na de laat
ste voorstelling, had ik ook
de indruk dat een «kind»
Van me wegstapte. De mooi
ste bevinding van het mas
saspel is het feit dat zovele
mensen wellicht tegen
alle verwachtingen in el
kaar gevonden hebben. Let
wel, over een paar jaar kan
van dergelijk gevoelen mis
schien niet zoveel meer
overblijven, maar dat zove-
len mekaar hebben leren
ontdekken, tot de bevin
ding kwamen dat ze niet
zover van elkaar staan als
ze zelf wel dachten, dat lijkt
mij de meest positieve erva
ring.
Lijkt dat naar mekaar toe
groeien het belangrijkste
resultaat van het gehele
massaspel?
A.V.: Inderdaad. Ik heb me
daar trouwens van in den
beginne voor ingezet.
Enorm gebokst ook dat
iedereen mee in de boot zou
stappen. Ik ben zowel gaan
«preken» in de «Vooruit»
als in de «Casino». En ik
ebbeke. Jaak Van der Helst: «Ik heb een fantastische tijd
éter de rug». (P. Van San).
ijewel de euforie wellicht
j nazindert en de Rijs
'a-klanken nog lang
A uitgestorven zijn, toch
we beiden naar
D alotindrukken omtrent
fet Stenen Wonder van
seka».
vond het dan ook formida
bel dat de Socialistische
Vrouwenbond meedeed en
dat de PVV-voorzitter met
zijn ganse gezin van de par
tij was.
JVDH: Al bij al zijn we met
een beperkte groep vanuit
een vorm van een droomsi
tuatie begonnen en hebben
we maanden met een be
perkte kern gewerkt. Der
gelijke manier van werken
was niet altijd stimulerend
en we moesten mekaar, op
bepaalde momenten, wer
kelijk opjutten.
'Die droom is dan echter
realiteit geworden, maar
dan in die mate, dat ieder
een, iedereen heeft gevon
den, de realiteit het «realis
tische» oversteeg en we nu
met een pracht van een her
innering zitten.
Je kan je inderdaad de
vraag stellen: Is het mas
saspel het belangrijkste ge
weest? Op zichzelf niet,
Lijkt me. Dat spel is van
voorbijgaande aard. Maar
dat vele mensen zichzelf en
de anderen gevonden heb
ben, dat lijkt me het belang
rijkste,
A.V.: Een voorbeeld, dat al
leen reeds het opzetten van
het massaspel overwaard
maakte. Petrus Brussel
mans, de anders-valide, die
de doedelzakken voor de
ommeganck vervaardigde,
iemand die sinds zijn huwe
lijk, 22 jaar geleden, het
Dorp niet meer zag, was nu
present. Dank zij zijn bij
drage is hij iemand gewor
den. Waren we erin ge
slaagd enkel dat los te we
ken, het ware voor mij vol
doende geweest.
Ike zijn, nu alle drukte
i geluwd is, jullie
slotindrukken?
JVDH: Persoonlijk bevind
ik mij nog altijd in het sta
dium van het nagenieten.
De heerlijke maaltijd is nog
niet 100% verteerd, 't Is ei
genlijk net alsof, op een be
paald moment, het kind dat
je grootgebracht hebt,
trouwt en je huis verlaat.
ir tevredenheid
over de publieke belangstel
ling?
JVDH; We zijn in een boot
gestapt, die op een bepaald
moment lekgeslagen is. Be
grijp me echter niet ver
keerd. Ik was uiterst geluk
kig dat er zoveel volk kwam
opdagen, maar minder ge
lukkig dat er téveel volk
lp vrijdag 27 mei mocht Zeienaar Henri Van Daele
d het stadhuis van Zoutleeuw de literaire prijs
taiel Vliebergh ontvangen voor zijn roman «Het
lesde zegel». De prijs ter waarde van 75.000 frank
werd overhandigd door Davidsfondsvoorzitter
De Ridder.
Het was juryvoorzitter vooral bekend als heimat-
prof Marcel Janssens die en jeugdauteur. Hijzelf is
enige uitleg verschafte over het daarmee niet volledig
y «kwaliteiten van Van Das- eens. Hij meent zelf dat hij
ra werk. Gebaseerd op de zo eenvoudig mogelijk
Apokalyps van Johannes is schrijft om door het grote
it zesde zegel» een po- publiek begrepen te
:h toekomstverhaal dat worden,
nt na de «grote ramp». Deze literaire prijs heeft tot
iele overlevenden trach- doel de jonge letterkundi-
ten zich in stand te houden gen aan te moedigen. Hij
en ontdekken de gewone werd ooit gewonnen door
menselijke waarden van Emiel Van Hemeldonck,
voor de ramp. Zoals steeds julien Van Remoortere en
ie de taal van Van Daele in 1974 door Cor Ria Lee-
1 zeer zuiver en zijn de dialo- man. De prijs werd nu voor
-»■ stond de-rste keer opnieuw toe- ZWe. Hemi Van Dae,e won de vtteberghprijs
In december 1982 besliste de beheerraad van Studio '69 de lokalen aan Viadukt 8 te
.•luiten. Voor Raoul De Graeve, die beheerraadslid was van genoemde vereniging,
iW betekende dit het einde van de oudere werking van deze klub. Hij vatte dan ook de idee
li» op om met een eigen vereniging te starten. Na raadpleging van een aantal vrienden en
m wnnissen en zich gesteund wetend door de overgrote meerderheid der aangesproke-
non, belegde hij op 28 januari een vergadering. Nu, vijf maand later, heeft de
vereniging, die de naam Spirit meekreeg, een hele weg afgelegd. Twee aktiviteiten
werden een onverdeeld sukses. Ondertussen werd de vereniging wat betreft struktuur
en doelstelling verder uitgebouwd.
Op de vergadering van 28 niging. Omdat de financië- besloten af te zien van een
Januari waren 18 personen le lasten te hoog zouden eigen lokaal. Het ligt in de
aanwezig. Er werd beslist uitvallen om de vroegere lo- bedoeling van de vereni-
j®Jbeginnen met een nieu- kalen van Studio '69 in ging om van de diverse, be-
f®. hultureel gerichte vere- bruikleen te nemen, werd schikbare vergaderruimten
De nieuwe kunstkring stelde zich voor. (rdg)
in Temse gebruik te maken.
Om de politieke neutraliteit
van de klub te onderstrepen
zal er beurtelings verga
derd worden in de verschei
dene (zowel politiek getinte
als neutrale) lokalen, op
voorwaarde dat er een
ruimte gescheiden van het
café gratis ter beschikking
staat,
Tijdens de vergadering
van vrijdag 25 februari
werd een bestuur verkozen.
De funktie van voorzitter
werd toegewezen aan Raoul
De Graeve, die van sekreta-
ri8 aan René Vermeiren en
die van schatbewaarder aan
Luc Verhulst. Later zal het
bestuur nog worden uitge
breid, de funktie van vice-
voorzitster en die van een
verantwoordelijke voor de
pubüc relations, zijn voor
zien. De naamkeuze voor de
vereniging had plaats op de
vergadering van vrijdag 25
maart. Uit een keuze van
een twintigtal namen kreeg
«Spirit», afgeleid van het
woord spiritueel, vinding
rijk, de meeste stemmen.
De kulturele vereniging,
thans gedoopt Spirit, was
meteen geboren.
Struktuur
en doelstellingen
De klub is samengesteld
was. Want daaronder heeft
het spel als dusdanig gele
den. Zo waren we zekere
avond verplicht de «intro»
te verplaatsen, waren we
genoodzaakt de omme
ganck pal voor de kerk te
laten voorbijstappen, i.p.v.
de deelnemers een brede
bocht te laten beschrijven.
Wat veel sierlijker was.
A.V.: Onze betrachting was
steeds een kwalitatief hoog
staand spel te brengen. Al
geheel zijn we daarin ge
slaagd tijdens de première.
Omdat er niet zo veel volk
was komen opdagen. Ik heb
trouwens altijd geloofd in
het «spektakel».
JVDH: Ik vond dat Lebbeke
erg traag op gang kwam.
De eerste keer dat me dat
overkwam. Maar eens de
ankers los zijn, zijn de Leb
bekenaars niet meer in te
tomen. Hun enthousiasme
groeit dan uit tot een ware
euforie. Tot vlak voor de
laatste voorstelling kwa
men nog mensen vragen of
ze mochten deelnemen. En
ze hebben meegedaan!
Had de voorstelling nog be
ter gekund?
JVDH: Bekeken vanuit de
inzet der mensen, moet ik
daar ontkennend op ant
woorden. Want hun inzet
bedroeg geen 100, maar
150%. Waarvoor ik hen
trouwens hartsgrondig
moet danken.
Wat het regiematige be
treft, had het wel beter ge
kund, maar dan op het vlak
van de details.
A.V.: Ergens vertrek je van
aen beeld, dat je in je ver
beelding ziet. Wanneer je
van dat ideaal 80 of 85%
realiseert, dan komt dit bij
het publiek nog over als
fantastisch. En dan mag je
heel tevreden zijn, want die
100% bereik je toch nooit.
JVDH: Als je mij vraagt:
Kon het beter? En je ziet
dan een mevrouw stappen
die anderhalf uur in de re
gen stond te wachten en die
haar paraplu nog bij de
hand heeft en je maakt daar
een regiefout van, dan be
geef je je m.i. op het vlak
van de pietluttigheden. We
zijn hier immers aan een
regie begonnen en hebben
ons niet gedragen als
schoolmeesters. Eén en één
mocht bij ons in anderhalf
resulteren, als je begrijpt
wat ik bedoel.
Hield het massaspel ook
een persoonlijke verrijking
in?
JVDH: Elke akteur, elke
technicus, elke figurant
brengt je regietechnisch
wat bijAan de andere kant
heb ik een heel pak mensen
ontmoet, die ik via dit mas
saspel heb leren kennen en
waarderen. Dat vooral heeft
me verrijkt.
AV: Ik heb maar tot mijn
dertiende school gelopen.
Ik had graag wat anders
gedaan. En nu de kans krij
gen om dit te helpen reali
seren, dat is enorm...
JVDH: Zonder Achiel dat
weet gewoon gans Lebbeke
had het spel niet kunnen
doorgaan. Daarom ook ben
ik hem hardstikke dank
baar, Hij is niet alleen een
vriend geworden, maar hij
was een fantastische mede
werker. Met een heel grote
F.
Van de Lebbekenaars wordt
gezegd dat ze tot een spe
ciaal ras behoren. Het oor
deel van iemand «van over 't
water» daaromtrent?
JVDH: Ze hadden me dat
speciale van de Lebbeke
naars regelmatig voorge
kauwd. In den beginnen er-
vaarde ik het als erg eigen
aardig, dat iedereen zo
traag in gang schoot. De
Lebbekenaars zitten a.h.w.
in een cocon vervat. Wees
gerust, alles komt wel in
orde! We hebben tijd zat! Je
gaat toch niet nerveus wor
den, zeker? waren de eerste
kommen taren.
En dan plotseling raakt die
Lebbeke. Achiel Vermeiren:
mijn leven. (P. Van San)
Lebbekenaar gemotiveerd.
En dan wordt alle hens aan
dek geroepen en werkt hij
zich de naden uit zijn
broek.
Bestond er een wezenlijk
verschil tussen de regie van
«Het Stenen Wonder» en
andere regieopdrachten die
je reeds toevertrouwd
kreeg?
JVDH: Beslist. Bij elke
nieuwe opdracht moet je
opnieuw beginnen. Ook al
beschik je over dezelfde
mensen. Wat Lebbeke be
treft bestond de vrees ik
heb dat trouwens van in
den beginne met E.H. De
ken Van den Bergh uitge
praat dat men mij een
sterk kristelijk geladen Ma
riaal gegeven wilde laten
uitbouwen. Ik geloof te
recht dat we er goed aan
gedaan hebben, mensen
rondom ons te scharen, die
dat gegeven ook vanop af-
de schoonste periode van
stand konden bekijken. En
dat ook gedaan hebben. En
wij geprobeerd hebben dat
Mariale in 1983 te situeren.
Naar de mens van vandaag
toe.
Wat nu met de toekomst?''
A.V.: Mijn plannen, dat
weet je, staan altijd in nauw
verband met Lebbeke. Ik
zou o.a. graag verhalen
neerschrijven omtrent
Prospeireken.
JVDH: Los van Lebbeke
dan, bestaan er wat mij be
treft kontakten, voor de op
voering, in 1985 van het
Reynaertspel in St.-Ni-
klaas.
Hebben jullie beiden een
mooie tijd aohter de rug?
A.V.: De schoonste periode
uit mijn leven.
JVDH: Ik heb een fantasti
sche tijd achter de, rug.
Pierre Van Rossem
uit maximum 21 beheer
raadsleden, waarnaast le
den en steunende leden.
Jaarlijks wordt er op een
algemene vergadering een
nieuwe beheerraad verko
zen. Het dagelijks bestuur
is samengesteld uit 5 leden
en is verkozen uit leden van
de beheerraad. De vijf funk-
ties zijn: voorzitter, sekre-
taris, schatbewaarder, vice-
voorzitster, en verantwoor
delijke public relations. El
ke persoon vanaf de leeftijd
van 21 jaar die zich met de
statuten akkoord ver
klaart, kan lid worden.
De kulturele vereniging
Spirit stelt zich als doel in
alle takken van het kulture
le leven werkzaam te zijn.
Alle personen, tot welke
rang, stand, politieke of fi
losofische overtuiging ze
ook mogen behoren, kun
nen binnen de vereniging
vrijetijdsbe
steding doen. De klub wil
zich verdienstelijk maken
op terreinen zoals muziek,
literatuur, kunst, toerisme,
film, toneel... Ook wil men kreatieve en aktieve vereni-
op al deze gebieden tot ging bij.
werkzaamheid aan sporen. (r v
Temse heeft er alvast een
De Voorpost - 3.6.1983 - 23
