Stijlvolle 11 juli-viering op
Dendermonde Grote Markt
in teken van toekomst
Oproep tot eenheid
11 juli-viering te Buggenhout
Eigen regering is nog maar een schamel luttel begin
Povere belangstelling
Feest v.d. Vlaamse Kuituurgemeenschap te Aalst
(I
Steeds meer afval op spoorwegbedding
te Sombeke-Waasmunster
6 -15.7.1983 - De Voorpost
«We hebben een Vlaamse regering en we zyn blij vanavond hier een vertegenwoordiger
i in ons midden te hebben. Maar dat is nog maar een luttel en schamel begin. De
■~*s staat nog maar aan haar beginpunt», aldus professor H.E. Mertens,
in de KU Leuven en gastspreker op de stylvolle 11 juli-viering die op de
Grote Markt te Dendermonde plaats vond en heel wat belangstelling genoot. Ook van
politieke zyde, want op de eerste rij had niet alleen gemeenschapsminister Jan Lenssens
plaats genomen, maar ook talrijke schepenen en gemeenteraadsleden van Dendermonde.
Opvallend was de afwezigheid van vertegenwoordigers van de SP op Vlaanderens
Voor deze prachtige viering werd een beroep gedaan op de Tsjechoslovaakse Volksdans
groep Jiskra, op stadsbeiaardier Pierre De Smedt, op professor Mertens las gastrede
naar en natuurlijk op de Dendermondse bevolking zelf.
Het dient gezegd dat deze laatste deze oproep goed heeft beantwoord en van het 11 juli-
feest een luchtig en volks feest heeft gemaakt, de beste 11 juli-viering van de laatste
jaren, zoals het na afloop door meerdere aanwezigen werd gesteld.
De feestelijke avond werd in
gezet met een eucharistievie
ring in de delcanale kerk, waar
deken Van Ruyskensvelde
voorging in een eucharistievie
ring. Hij zou in het voorwoord
wijzen op het belang van deze
feestdag en op de inbreng van
het volk. Ook van het gelovige
volk dat zijn blik moet richten
naar de toekomst en die verder
moet uitbouwen, steunend op
de kracht van het verleden. Hij
bracht ook in herinnering dat
men tevens het feest van de
H.-Benediktus vierde, de pa
troon van Europa. «Die moet
voor ons een voorbeeld zijn en
gewapend met zijn kenspreuk
bidden en werken moeten we
erin slagen om voor Vlaande
ren binnen het grote Europa
ook een mooie toekomst uit te
bouwen», aldus deken Van
Ruyskensvelde. Deze plechtig
heid in de kerk - die niet zo
overtalrijk werd bijgewoond -
werd mooi opgeluisterd door
het Sint-Gregoriuskoor dat
aangepaste gezangen voor de
viering had uitgekozen.
Groeten uit Pilzen
Rond 20.00 uur waren alle
stoelen op de Grote Markt
bezet. Rond het podium dat
met drie leeuwevlaggen was
versierd, heerst een drukte van
belang.
Volksdansers uit het Tsjechos-
lowaakse Pilzen drentelden ze
nuwachtig over en weer en
terwijl de vooraanstaanden
een na een hun zitje op de
eerste rij in beslag namen,
werden de keurige geel-zwarte
programmablaadjes uitge
deeld. Het feest kon beginnen
en het werd passend ingezet
met een beiaardintermezzo
met als tema «Vlaanderen».
Stadsbeiaardier Pierre De
Smedt speelde achtereenvol
gens «Vlaanderen», «Mijn
Vlaanderen heb ik hartelijk
lief» en «Vlaanderen, dierbaar
land». De gasten uit Tsjechos-
lowakije bleken ook dit bei
aardintermezzo ten zeerste
naar waarde te schatten en
applaudiseerden hard en luid-
bundig mee. Daarop moesten
ze eendeerste keer op het po
dium. Fred Scholliers van de
volkskunstgroep Reynout leer
de ons inmiddels dat de Jiskra-
dansgroep was ontstaan bin
nen de vakbond van de spoor
wegarbeiders in Pilzen en dat
de groep uiteenlopende dan
sen uit heel Tsjechoslowakije
ten beste zou geven.
Het dient gezegd dat deze
groep werkelijk schitterend
werk leverde. Muzikaal zeer
sterk, met enkele mooie stem
men en met schitterende mu
ziek, bracht ze gedurende ruim
een half uur een uiterst geva
rieerd spektakel van prachtige
dansen die met een eeuwigdu
rende glimlach werden ge
bracht.
Vooral het dansje met het
spierwitte paard dat verliefd
werd op de jeugdige danseres
sen kreeg veel handgeklap van
het entoesiaste publiek dat
nauwelijks genoeg scheen te
krijgen van de Jiskra-dans-
groep. Het ene nummertje
volgde het andere op in een
verbazingwekkend tempo. Het
leek wel of de loodzware
warmte geen vat scheen te
hebben op de ijver van de
jeugdige dansers en muzikan
ten. Heel even werd het muis
stil. Een van de dansers vertel
de in het Frans welke dans
men zou brengen. Op een 11
juli-viering was dat wel minder
opportuun. Maar niemand rea
geerde en alles viel weer in de
goede plooi. Jiskra danste ver
der alsof het nooit wat anders
had gedaan en het publiek
klapte mee in de handen.
Stadsbeiaardier zou dan een
tweede intermezzo brengen.
Dit keer had hij strijdliederen
uitgekozen. Hoog boven in de
toren van het stadhuis hamer
de hij er lustig op los, de
mooiste klanken uit de beiaard
toverend en ze wijd en zijd
over de entoesiaste stad Den
dermonde rondstrooiend. On
dertussen waren ook de terras
jes van de vele herbergen op
de Grote Markt bezet. Zodat
ook de middenstandszaken op
11 juli tijdens de avondlijke
uren nog goed aan de kost
kwamen.
Het tweede optreden van
Jiskra was al even vlekkeloos
als het eerste. Dit keer met
nog meer de nadruk op de
schitterende muzikale inbreng.
Maar ook met waardering voor
de mooie volksdansen die in
een razend snel tempo foutloos
werden gebracht. Dat alles
wist het publiek ook te waar
deren en beloonde de groep
met een daverende ovatie.
Geen pauselijk bezoek waard
Gastspreker professor Mertens
plaatste al van bij de aanvang
een schot in de roos. Nadat hij
de vooraanstaanden had ver
welkomd, richtte hij zich tot
zijn luisterend publiek in het
algemeen met de woorden:
«Kredietverleners van Cocke-
rill-Sambre». Het applaus liet
vermoeden dat hij daarmee
het hart van de vele aanwezi
gen had veroverd. Hij startte
optimistisch: wie had het ooit
durven hopen dat er op 11 juli
leeuwevlaggen zouden wappe
ren aan de openbare gebou
wen? Dat vele dingen nu in het
Nederlands kunnen geschie
den? Hij bracht ook hulde aan
de pioniers van de ontvoog
ding en citeerde met name Lo-
dewijk Dosfel en Wies Moens,
beiden Dendermondenaars,
die «helaas nooit de erkenning
hebben gekregen die ze verdie
nen». Hij zei ook nog dat het
een dag was om te jubelen en
om dankbaar te zijn. Maar
toch hangt er nog een scha
duwzijde over deze viering: al
les is inderdaad nog niet vol
bracht. «Zijn we gelukkig om
dat we een Vlaamse regering
hebben, dan zijn we ongeluk
kig omdat we nog niet verder
staan dan aan het vertrekpunt
van de uiteindelijke federalize-
ring». Hij doorliep dan heel
eventjes de problematiek van
deze tijd. Hij laakte het Minis
terie van Binnenlandse Zaken
dat heeft toegelaten dat in het
Vlaamse Voeren «een stuk
bandiet, een Vlamingenhater,
burgemeester wordt op
Vlaamse bodem». Hij hekelde
het Ministerie van Justitie om
dat het «veertig jaar na de
oorlog nog steeds geen begrip
heeft opgebracht voor amnes
tie. Nog steeds moeten wij ons
tevergeefs inzetten om de anti
sociale nasleep van veertig jaar
geleden te bannen. Het komt
daarbij scherp tot uiting dat
verzoening blijkbaar alleen
maar een kristelijke deugd is»,
aldus professor Mertens, die
eraan toevoegde dat «wanneer
de Paus over enkele maanden
op bezoek komt, we moeten
getuigen ten overstaan van de
hele wereld dat we dit bezoek
niet eens waard zijn»
Federalisme, de oplossing?
Verder verklaarde professor
Mertens dat er inderdaad nie
mand meer «vast» zit, maar er
leven nog wel mensen als ban
nelingen in het buitenland,
allemaal als gevolg van
anti-Vlaamse refleks na
tweede wereldoorlog.
Professor Mertens behandd
ook het tema van de solid
teit. Het modewoord dat nu
vaak wordt aangegrepen.
Vlamingen hebben niets te
solidariteit, maar dan niet
een richting», zo verldai
hij. «Onze arbeiders zijne»
veel waard als deze van
Waalse staalbedrijven. 0
Nobels-Peelman en de Boo
se Metaalwerken roepen i
solidariteit».
Bovendien geloofde hij
sterk in het zogezegde ten
middel van een onafhankd
Vlaanderen. «Dat is niet
oplossing», zo vervolgde
«Het heeft geen zin over a
we strukturen te beschik!
wanneer men niet de mei
heeft om deze strukturen i
te laten funktioneren.»
kwam hem voor dat de c
principes worden doorgegt
in nieuwe handen en dat
nauwelijks de bedoeling
«We moeten onkreukl
mensen hebben, we moo
onszelf zijn, met een eigenl
en traditie, weliswaar aai
past aan deze tijden. Eeni
dat zichzelf eerbiedigt, verg
zijn eigen grootheid nooit»,
besloot hij zijn toespraak
kreeg voor deze toch welt
merkelijke rede een langdt
applaus.
Schepen Maes van kultuun
aan de gastspreker een lx
over de Dendermondse st
dersschool als blijk van w
dering en als blijvende he
nering van de stad Deni
monde aanbieden en de Jul
dansers kregen een tin
schaal van de stad
Tot slot van de avond v
Vlaamse Leeuw uitgevoe
het lied van de Vlaamse
meenschap werd door de tj
ke aanwezigen uit volle (j
meegezongen
Vertellen we ook nog datd
11 juli-viering keurig en vl
naam werd aan elkaar gepl
door Greta Van Acker.
(p. van san)
Amper een goed handvol Buggenhoutenaars vierde vorige
zaterdagnamiddag, in en om de Boskapel, 11 juli. Waren
de leden van het VNJ en de Opstalse Chiro-jongens niet
van de partij geweest, de aanwezigen op deze door de
Vlaamse Kring en VTB-VAB georganiseerde viering van
de Vlaamse hoogdag, waren te tellen geweest op de vingers
van een goeie vier handen.
Na de eucharistieviering, op- pastoor van Opdorp, sprak
gedragen door E.H. Troch, VU-senator Walter Peeters de
Buggenhout
van san
gelegenheidsrede uit.
De senator beklemtoonde dat
de viering van 11 juli 1302
- het eerste historische aan
knopingspunt met de ontvoog
dingsstrijd van het Vlaamse
volk - op diverse manieren
kan geschieden. Wanneer, al
dus Walter Peeters, deze vie
ring enkel een herdenking in
houdt van ons groots verleden,
dan doen wij Vlamingen aan
zelfbedrog. Het Vlaamse volk
van vandaag is immers een
volk dat in deze krisistijd moet
vechten om te overleven. Een
volk trouwens ook, dat te wei
nig vecht.
Spreker onderzocht verder wat
er voor de Vlamingen te vieren
viel en kwam tot bedroevende
vaststellingen. 11 juli 1983 riep
hij dan ook uit tot bezinnings-
cn strijddag.
De oorzaken van de negatieve
balans, o.a. duidelijk geïllus- woordelijkheid draagt,
treerd door het feit dat 200 Bij een eventuele staatskrisis,
miljard nutteloze staatsgelden vervolgde Walter Peeters, hoe-
in het Waalse staal gepompt ven wij Vlamingen, geen angst
worden, daar waai voor Coc- te hebben. Wij beschikken im-
kerill Yards, Nobels-Peelman mers over vele troeven: onze
en de Boomse metaalwerken ligging, onze arbeidswil en
geen geld voorhanden bleek, produktiviteit en onze hoge
situeerde hij in het feit dat de scholingsgraad. Op geen enkel
Vlamingen hun vrijheid nog beleidsniveau mag nog geaar-
niet veroverd hebben en som- zeld worden. Alle Vlaamse
mige Vlamingen de macht in partijen hebben zich uitgespro-
de Belgische staat belangrijker ken voor zelfbestuur. De
achten, dan de welvaart van woorden moeten enkel nog in
hun eigen volk. De vertegen- daden worden omgezet,
woordigers van ons volk, aldus Nadat in de Boskapel de ge-
de senator, zijn nog steeds te broeders Lauwere een demon
plooibaar, dc Vlamingen stel- stratie gaven van hun muzikale Buggenhout. Ook het VNJ mocht niet op de 11 juli-viering ontbreken.
len zich nog onvoldoende kwaliteiten, werd de 11 juli-
strijdbaar op. viering verdergezet in lusthof
De oplossing zag spreker in het «De Populieren», waar volks-
Vlaanderen - eerst stellen - in kunstenaar M. Dc Vos de aan-
woord en daad - door elke wezigen aangenaam bezig-
Vlaming die op politiek, so- hield
ciaal en kultureel vlak verant- (pierre van rossem)
Senator Peeters tijdens zijn toespraak, (p.
In een uniek kader de autovrije Grote Markt te Aalst waar een paar politieagenten
weliswaar de handen vol hadden om fietsers weg te houden in de schaduw van het
«oudste schepenhuis der Nederlanden en begunstigd door een uitzonderlijk zomerweer
tje vierde de Vlaamse Kuituurgemeenschap verleden maandag haar elfde «officieel»
sporenfeest. De nationale Vlaamse feestdag.
Een feest waarbij alle ingrediënten aanwezig waren om er een zeer genietbare viering
mee op te zetten al viel het uiteindelijk wel wat gerekt uit en was er van het goede te veel.
Zelfs van de op druk bezette terrasjes waar belangstellenden van een fris drankje konden
genieten werd het een hele dobber om ruim drie uur volle aandacht aan het gebeuren te
blijven besteden.
Ondervoorzitter van het stede- aanwezigen waaronder volks- Dooms en Remi Van Vaeren-
lijk feestkomitec Albert Cor- vertegenwoordiger Jan Cau- bergh. oud-burgemeester Mar- Buggenhout. De muziekkapel van de Chiro was ook van de partij, (p. van san)
nand hield zijn ambtelijke mai- dron. schepenen Chris Borms. cel De Bisschop en oud-sche-
denspeech en verwelkomde de Robert De Pauw. André pen Jan De Neve. tal van
raadsleden en prominenten al-
Te Waasmunster blijven de
aangevraagde punten tijdens
de gemeenteraadszitting de be
langstelling wekken. Dit
brengt met zich dat het telkens
langdurige raadszittingen wor
den. CVP-raadslid De Baere
zette de reeks in met een vraag
om het verder berijdbaar ma-^
ken van buurtweg langsheen
de oude spoorwegbedding te
Sombeke. Hierover zijn reeds
in vorige raadszittingen zelfs al
heel wat woorden gerept. Vol
gens raadslid René Bocklandt
was deze weg vroeger heel
goed. Het is een weg van de
polder maar geen gemeen
teweg. Burgemeester Strobbe
was van oordeel dat het in de
bedoeling ligt van de aanvra
ger deze weg terug in zijn oor
spronkelijke staat te krijgen.
Schepen Thuysbaert (PVV)
gaf de h. Bocklandt gelijk. De
betrokken man die er allerlei
afval en oud ijzer heeft opge
bracht is wel degelijk in fout
Het gaat over een lengte van
.bijna 300 meter waar deze af
val werd verspreid.
Schepen Thuysbaert beloofde
naar een oplossing te zoeken
Zele. De officiële heropening van het jeugdcentrum Juvenes te Zele. Zo te zien is het
resultaat prachtig (gb)
die het minst duur zou uitval
len voor de gemeente. Burge
meester Strobbe wees er op
dat het beter is dat de dijk niet
bereden wordt. Toch moeten
we de privé-instanties op hun
plichten wijzen. Volgens
raadslid Bocklandt zou men
daar vrij vlug een oplossing
kunnen aan geven door daar
enkele camions grond te stor
ten en dat te nivelleren.
Raadslid De Baere vroeg daar
op aan burgemeester Strobbe
wat de planning is voor het
braakliggend stuk grond aan
de Hollandse Molenwijk.
Woordvoerder drong aan om
daar alles op te kuisen en een
vraag te richten aan de Den
dermondse Volkswoningen om
aldaar autoboxen te plaatsen.
Raadslid Verdurmen kwam
tussenbeide en herinnerde de
raad eraan ditzelfde punt reeds
vroeger op de agenda te heb
ben geplaatst, doch dat daar
alles bleef zoals het was. Hij
hoopte dat De Baere bij zijn
tussenkomst meer sukses zou
kennen, temeer daar hij deel
neemt aan de vergaderingen
van diezelfde maatschappij.
(pvg)
lerhande.
Was de belangstelling aanvan
kelijk weinig denderend, naar
mate de temperatuur daalde
steeg de bezetting zodat alles
zins van een suksesrijke spo-
renviering kan worden ge
sproken.
Spreker waarschuwde de aan
wezigen tegen overdreven
Vlaams triomfalisme wegens
de nog steeds diepe kloof tus
sen vooropgestelde idealen en
harde werkelijkheid, de heer
sende ekonomische krisis en
niet in het minst de internatio
nale verwarring zowat op alle
vlakken.
Elf juli moet wel het feest zijn
waarop de Vlaamse eigenheid
in diverse facetten tot uiting
komt.
Burgemeester Raymond Uyt-
tersprot ziet in de guldenspo
renslag van 1302 een eerste
strijd voor Vlaams zelfbehoud.
De Vlaamse Beweging ziet hij
niet als een reaktionaire stro
ming, wél als een uiting van
vooruitstrevende sociale be
wustwording afgestemd op
staatshervorming en zelfbe
stuur. Het trikolore België
gaat momenteel gebukt onder
een enorme schuldenlast, stij
gende werkloosheid, lam leg
gen van tal van industriële be
drijven en fiskale aderlatingen
allerhande. Kiemen van ont
binding van de huidige staats-
struktuur duiken dan ook op.
Toch waarschuwt spreker te
gen onbezonnenheid. Naast de
kommunautaire problemen
zijn er immers dc ekonomi
sche. En krisisperiode is im
mers een «strijd voor demago
gen» waarbij geroepen wordt
«naar ander en beter», naar «Ie
changement». Dergelijke pe
riodes vormen vaak een ideale
voedingsbodem voor het ont
staan van een totalitair regime.
De inzet van allen is dan ook
noodzakelijk om de hervor
ming van de staatsstrukturen
tot een goed einde te brengen.
Vlaanderen moet niet alleen
overtuigd zijn van de vele ei
gen mogelijkheden doch zulks
konkretiseren in een eigen,
Vlaams beleid. Een opgave
waarbij ook de lokale besturen
hun woord hebben mee te pra
ten. De macht der gemeenten
was reeds belangrijk in 1302 en
ook nu blijft de gemeente een
essentiële schakel in de strijd
voor de realisatie van de
Vlaamse ontvoogding.
Als gastspreker trad pater
Schurmans s.j. op, gekend
voor zijn 40-jaar lange inzet
voor de jeugd van Aalst en
omgeving, zijn invloed op di-
inteiligentia
die hij steeds
besteedt aan het humanitair
aspekt van al wat in Vlaande
ren leeft en gebeurt.
Dc guldensporenslag herden
ken en vieren heeft voor spre
ker nog steeds zin want al werd
via de Vlaamse Beweging
reeds heel wat gerealiseerd, de
kroon op het werk moet nog
volgen Vlamingen waren
steeds tweederangsburgers,
ook onder België waar men
zich aanvankelijk inspande het
«Vlaams» als taal te kort
wieken
Was de Vlaamse beweging
aanvankelijk vooral een taal
strijd, met priester Daens
kreeg ze een sociale dimensie
en momenteel moet Vlaande
ren na «Flanders Technology»
bewust zijn van de eigen moge
lijkheden en zijn., zonen, op
alle niveaus, uitzenden.
Pater Schurmans geeft tevens
enkele bedenkingen en raad
gevingen voor Vlaanderens
toekomst mede: ageren tegen
ontbindingsfaktoren, zich af
zetten tegen elke aanslag op
ongeboren leven, zoeken naar
een valabele oplossing voor in
nerlijke problemen en door
voeren van een staatshervor
ming door alle Vlaamse politici
in volledige eensgezindheid
Tot slot van zijn fel opgemerk
te rede houdt spreker een
warm pleidooi voor éénheid,
ééndrachtigheid, éénsgezind
heid. Tweedracht leidt immers
tot ontbinding.
Hij geeft dan ook de gouden
stelregel mede:
in belangrijke mat£ S
éénheid
in bijkomende facettd
gen voorkeur
in elk geval, altijd en«
al: eenheid in genegenhei w
Een paar passussen uit
feestrede werden met Iuk'
plaus begroet: de wenk a*
stadsbestuur stadsgent
Bauwens te vei
een straatnaam («in ceni
waar veel scholieren doe
moeten») en de wens daili
Vlamingen te Brussel
lands zouden spreken.
Het geheel werd stijlvo
lijst door een opgcmerkl
treden van de express'
«Vredon» in een sjfltig<F
programma waarbij ook JU
vourenummertjes niet od
ken, door vokaal optrede»
Nelly De Ro en Luc De
begeleid door Chris Croni
en door Francine Dc Boll
Dirk Clinck met suggesl
snijdende teksten die ved
val kregen. Via een prirrJ
luidsversterking kwam fi
goed tot zijn recht, ookt»
vele terrasjeszitters en zeü
deze die een gedrukte, ad
af gekorrigeerde uitnod
hadden ontvangen met ver
ding «zondag 11 juli
«Een ietwat late apn'j
noemde zulks een insider
