Historische Huis Tack in Stekene
kreeg «definitieve bestemming»
Gemeentemuseum van Temse is nu
volwaardig gehuisvest
Negende internationale wandeltochten te Hamme
Konservator van Cortewalle (Bevaren) bij
Jan Lambin in «De Postiljon»
Derde keer goeie keer?
Waas ambachtelijk
weekend eind augustus
Wie tekent embleem voor
museum van Temse?
Over leven in en om het kasteel anno 1900
Opening op 18 november
14 - 5.8.1983 - De Voorpost
Het geklasseerde Huis Tack in Stekene komt stilaan opnieuw in de
belangstelling. Zo'n tien jaar geleden werd het pand Tack-Van der Vloedt voor
1,7 miljoen aangekocht door de gemeente Stekene. Men wilde dit huis
restaureren en het als historisch waardevol gebouw opnemen in het Stekens
patrimonium, terwijl het dienst zou doen als biblioteek en kultureel centrum
van de gemeente. Het is er nooit van gekomen en bijna werd het gesloopt...
Begin 1980 werd dit gebouw dan geklasseerd, maar van restauratie kwam bitter
weinig in huis. Half 1983 staat dit «waardevol gebouw» nog steeds te verkrotten
aan de Stekense markt.
Vanaf 1523 kan men de ge
schiedenis van het Huis Tack
in Stekene volgen: het was een
bekende afspanning waar me
nig vooraanstaande uit de
voorbije eeuwen kwam over
nachten en waar de toenmalige
Stekense notabelen uit eten
gingen en volop feest vierden.
Samen met de ostelrijen De
Swaene en Sint-Huybrechts
was De Drije Coninghen de
belangrijkste afspanning (ho
tel) van het toenmalige bloei
ende Stekene, een doorgangs
gebied voor allerlei troepen.
Rond de jaren 1635 moet ene
Jan van Steene (wie kent hem
nog?) er regelmatig over de
vloer zijn gekomen... De
«wonderdoktoor» kon inder
daad ook de notabelen rond
z'n vinger winden.
Ook zou Albrecht Dürer er
tijdens z'n reis door de Neder
landen verbleven hebben, in
dien we de Stekense geschied
schrijver Nonneman mogen
geloven. En waarom niet?
Later moet deze befaamde
afspanning een beetje in verval
zijn geraakt. Zeker is in ieder
geval dat ze tenminste drie
maal werd heropgebouwd,
hersteld en/of vergroot. De
platte gevelstenen in de zijmu
ren en de herbruikte arduin in
het huidige huis Tack brengen
ons terug naar de veertiende
en vijftiende eeuw.
Afbraak
Waar het toenmalige ge
meentebestuur in 1974 het huis
Tack aankocht om het te laten
restaureren, bleef na de be
stuurswisseling van 1977 alles
zoals het was: het «historische
huis» stond op de markt te
verkrotten...
In 1977 wilde men op de
plaats van onder meer het
pand een groots administratief
centrum laten optrekken.
Over eventuele restauratie
werd toen niet meer gesproken
door de bestuursmeerderheid.
Uiteraard wél door de opposi
tie. Na onderhandelingen met
«bevoegde mensen» kwam er
dan bij sommige bestuursmen
sen een soort van koerswijzi
ging. Men zou het huis Tack
dan toch maar behouden om
dat «er geen gat in de markt»
mocht worden gemaakt. En
toch bleven sommigen nog
zweren bij de afbraak van dit
krot.
Beschermd monument
Daarna bleef het lange tijd
stil rond dit historisch waarde
volle huis Tack, alhoewel het
telkens voor hoogoplaaiende
diskussies zorgde als het ter
sprake kwam in de gemeente
raad.
De «grote doorbraak» kwam
er dan met het ministerieel
besluit van 18 februari 1980,
waardoor het Huis Tack werd
geklasseerd. Vanaf nu diende
dit gebouw dus te worden be
schermd als een monument.
Toenmalig burgemeester
Bob Verbeke beloofde dat «er
werk zou worden gemaakt van
de restauratie én het zoeken
naar een definitieve be
stemming». Voor deze be
stemming waren toen volgende
voorstellen gekend: restau
rant, lokalen voor recepties en
ontvangsten, eventueel voor
vergaderingen, een klein mu
seum misschien... De opposi
tie hield het toen nog steeds bij
het inrichten als gemeentelijke
bibliotheek.
Ondertussen bleven de ra
men openstaan, de deuren
werden met slogans beschil
derd, maar rotten verder...
Definitieve bestemming
Begin 1981 raakte dan be
kend dat de definitieve be
stemming definitief was vast
gelegd. Het advies van de
Kommissie voor Monumen
ten- en Landschapszorg luid
de: «Het pand opnieuw funk-
tioneel maken in z'n oorspron
kelijke situatie en er zodoende
een restaurant van maken met
plaats voor tentoonstellingen».
De heemkundige kring hoopte
een deel van het pand te kun
nen innemen als klubhuis en/of
voor een doorlopend museum
met foto's, voorwerpen en ge
schriften uit het roemrijke ver
leden van Stekene. De ge
meentelijke kulturele raad zag
een oplossing in het overbren
gen van de tekenakademie
naar het Huis Tack met daarbij
voldoende ruimte voor allerlei
tentoonstellingen Het toen
malige schepenkollege besliste
om er een restaurant van te
maken, want voor al het overi
ge was toen op papier al een
bestemming gevonden met het
te bouwen kuituur- en ontmoe
tingscentrum. In feite werd het
advies van de kommissie voor
monumenten en landschappen
gevolgd: een restaurant met
plaats voor tentoonstellingen.
Ook toen vond oppositie
woordvoerder Jo Cornu het
een gemakkelijkheidsoplos
sing: «Waarom wordt de ge
meentelijke biblioteek er niet
in ondergebracht?».
Welke waarde?
Naast het feit dat het Huis
Tack een enig overblijfsel is uit
een roemrucht Stekens verle
den - de stoel ofte de grond
vesten zijn origineel, de kel
ders waar nog beddingen voor
bier- en wijnvaten zijn terug te
vinden en de vaten waarop de
kamers zijn gebouwd even
eens - herbergt deze oude af
spanning nog tal van interes
sante, historisch waardevolle
delen. De achterbouw zou (ge
deeltelijk) dateren uit de ze
ventiende eeuw, terwijl de
voorgevel later werd 'ver
minkt' door er onder meer
nieuwe ramen in te zetten, op
andere dan de oorspronkelijke
plaatsen. Dit is trouwens goed
te merken nu de bepleistering
grotendeels is weggekapt. Het
dak zou nog gedeeltelijk origi
neel zijn. Binnenin is echter
heel wat veranderd in de loop
van de jaren. Té veel om nog
echt historisch waardevol te
zijn. En toch blijft het volgens
kenners een bijzonder waarde
vol gebouw.
Volgens de architekt die al
jaren bezig is met de restaura
tie (financiële en andere moei
lijkheden hebben tot hiertoe
stokken in de wielen gestoken)
ligt de waarde voornamelijk in
de struktuur van de vier bui
tenmuren en een deel van het
dak, de ordening van de stenen
in de gevels, sommige gebruik
te en/of herbruikte materialen
enz. Ook de trappenzaal in het
midden verwijst naar lang ver
vlogen tijden en dan zijn er
natuurlijk enkele waardevolle
sierschouwen, voornamelijk
deze links vooraan, vervaar
digd uit natuursteen die echter
werd overschilderd. Verder
nog de majestueuze zolder met
balken van een soort die lang
niet meer worden gebruikt: ei
ken kanjers-uit-één-stuk, de
Delftse tegeltjes in de keu
ken... Hét waardevolste is na
tuurlijk de voorbouw, want
achter de trap begint in feite
een tweede gebouw dat later
werd bijgebouwd.
Hotel-restaurant
In een artikel in een adver
tentieblad werd de stelling ver
dedigd dat men het Huis Tack
best zou ombouwen tot hotel
restaurant met plaats voor ten
toonstellingen. Dus een waar
dige ontmoetingsplaats in het
centrum van Stekene: voor
Stekenaars en niet-Steke-
naars... In de hall bijvoorbeeld
een duidelijke verwijzing naar
Stekene als vroeger vlas- en
smokkelcentrum, met kraaie-
poten, brakelrollen, zwingel-.
werktuigen enz...
Stekene zou ook écht een
verblijfscentrum kunnen wor
den, waar men echt kan eten
en overnachten.
Gemakkelijkheidsoplossing
Tijdens de algemene leden
vergadering van de gemeen
telijke kulturele raad van 24
juni antwoordde schepen Cor
nu dat de visie van het ge
meentebestuur betreffende het
huis Tack ongeveer de volgen
de is. Het is de bedoeling om
in dit pand vergader- en ten
toonstellingsruimten te voor
zien, alsook een soort taveer
ne. Verder wil men het huis
Tollenaere afbreken om als
dusdanig de toegang tot het
huis Tack te verbeteren en
eventueel sanitair te voorzien
bij het huis Tack.
Was precies deze oplossing
geen «gemakkelijkheidsoplos
sing»? Waarom wordt de ge
meentelijke bibliotheek er niet
in onder gebracht? Deze vra
gen werden enkele tijd geleden
gesteld door Jo Cornu, toen
woordvoerder van de GeBe in
oppositie, nu schepen van kui
tuur (en nog steeds GeBe).
Binnenkort
definitief voorontwerp
Ook in het gemeentelijk in
formatieblad van juni wordt
een klein stukje gewijd aan het
fameuze Huis Tack: «Om elk
misverstand over de be
stemming van het pand Tack
weg te ruimen, delen wij mee
dat de ontwerper, de heer Van
Looij, momenteel de laatste
hand legt aan een voorontwerp
dat eerlang door het kollege
van burgemeester en schepe
nen zal worden besproken.
Het is de bedoeling dit pand
om te bouwen tot een ontmoe
tingscentrum met een duidelij
ke socio-kulturele be
stemming. Eveneens wordt op
de benedenverdieping rond de
binnenplaats een taverne met
beperkte eetfunktie ingericht.
Wij verwijzen hierbij graag
naar de besprekingen over het
pand Tack tijdens de werkver
gadering van woensdag
9 maart 1983 met de verant
woordelijken van de Rijks
dienst voor Monumenten en
Landschapszorg».
Vlugge restauratie
nodig
Het wordt dus duidelijk niet
de bibliotheek die in het geres
taureerde huis Tack zal wor
den ondergebracht, zoals in
het gemeentelijk informatie
blad van 1975 stond te lezen.
Een bestemming die enkele
maanden geleden nog door de
groep Gemeentebelangen
werd verdedigd. Raadsleden
Koppen en Cornu zaten toen
wél in de oppositie.
De «uiteindelijke be
stemming» van het pand aan
de Polenlaan 14 en 16 werd
daarna een restaurant. We
schreven toen 1981
deze bestemming door de ge
meenteraad van Stekene werd
goedgekeurd. Een restaurant
mét feestzaal die ook zou
dienst doen als tentoonstel
lingsruimte. Het definitief ont
werp had nog in 1982 kunnen
worden goedgekeurd.
Nu, midden 1983, is men
aan de derde bestemming toe
voor het probleemhuis, dat
stilaan op een «spookhuis»
gaat gelijken. Wanneer we de
stellingname van schepen Cor
nu kombineren die in het ge
meentelijk informatieblad
wordt de «uiteindelijke be
stemming» van het huis Tack:
een ontmoetingscentrum met
vergader- en tentoonstellings
ruimten gekoppeld aan een
soort mini-restaurant.
Mooi zo! Dat men er dan
ook werk van maakt, deze
keer, want het historisch waar
devolle gebouw staat steeds
verder te verkrotten. Hopelijk
Het huis Tack in Stekene. Beschermd pand, nodig aan restauratie toe. (dbr)
zal nu niet bij plannen maker
blijven, want voor de eerste
(bibliotheek) én voor de twee
de (restaurant) bestemming
werd dit «plannen maken» met
véle franks betaald. Vele hon
derdduizenden fr erelonen op
het sterfhuis, zoals men dat
hier noemt. Dat geld komt uit
de geldbeugels van de Steke-
Naar we hopen wordt de
derde keer inderdaad de goede
keer, en wordt het huis Tack
nu vlug gerestaureerd en krijgt
het zijn «uiteindelijke be
stemming». Want indien de
IGG1
uitvoering nog een vijft Roe
zou aanslepen, dan ko
opnieuw verkiezingen, RZE
een eventuele bestuu IERÏ
ling zou ook de «uitei ;VE!
bestemming» van hi Fre
Tack wel eens kunnen
deren. NDE
1)1 DE(
M
Zondag 28 augustus is het zo
ver. Het bestuur van de Hamse
wandelclub 't Hoeksken ver
wacht weer duizende wandel
en natuurliefhebbers voor de
negende internationale mar
sen. Hamme dat tevens ge
kend is om zijn wandelparadijs
in de oase van groen en water.
De verschillende afstanden
langsheen de oude Durme en
den Bunt kunnen naar wens
bewandeld worden hetzij al
leen, met het gezin of in groep.
Voor deze laatste staan prach
tige trofeeën ter beschikking.
Ook een groep gehandicapten
met hun rolstoelen nemen
hieraan deel. Ook dit jaar is er
voor de deelnemers die dit
wensen een prachtige luxe-me
daille te verkrijgen en dit voor
elke afstand.
Naar een nieuw rekord aantal
deelnemers
Vorig jaar mocht de Hamse
wandelklub van voorzitter An-
dré Fobe een nieuw rekord
inzake deelnemers noteren.
Niet minder dan 1930 deelne
mers waran aan de start aan de
rijksmiddelbare school in de
Loystraat. Tal van wan-
delklubs uit Vlaanderen en
Wallonië worden er dit jaar
verwacht te Hamme. De men
sen van het tweede jagers te
paard uit Ludenscheid verle
nen hieraan hun medewerking
aan deze negende uitgave van
de wandeltochten van 't
Hoeksken. Die waren verle
den jaar met meer dan 100
deelnemers te Hamme. De
start en aankomst hebben
plaats aan de rijksmiddelbare
school Loystraat te .Hamme.
De afstanden bedragen 36, 24,
12 of 8 km. De 36 km tocht is
de grote omloop. De onkosten
zijn 30 fr. voor een brevet,
brevet en zelfklever 40 fr.bre
vet en luxe-medaille de laat
ste in de reeks 150 fr. In
schrijvingen kunnen gi
op de dag zelf. Er zijn [$a/s
groepsprijzen en extraj Hu\
Inlichtingen over dezei
tochten kunnen bekom ALT
den op het secretah JUTE
Etienne Kinders, DiJve
kouter 111 te 9160
tel. 052-47.07.85 of bij MM
ter André Fobe, Evi ntrai
straat 137 te Hamme, I jrdc
47.98.75. Op zondag
tüs verwacht men d jtD
meer dan tweeduizend
mers aan de start vÉFSl
negende international
deltochten te Hamme,
ON!
In het BRT-radioprogramma De Postiljon had Jan Lam-
bin het vorige donderdag 28 juli over de markante
tentoonstelling 'Leven in en rond het kasteel anno 1900',
die nog tot 4 september loopt in het kasteel Cortewalle in
Beveren. Echt een tentoonstelling naar menselijke maat,
de mens van hoog tot laag gezien in het kader van de
eeuwwisseling, vond Lambin. Zijn gesprek met Gabriël
Willems, konservator van Cortewalle, bood voldoende stof
voor een hele Postiljon...
Vorige week stond in De
Voorpost al een en ander te
lezen i.v.m. de nazomerdrukte
in het Land van Waas, in Sint-
Niklaas vooral. Het heeft er de
schijn van dat de Wazenaren
na halfoogst volop uit hun zo-
merslaap ontwaken.
Na de Lokerse feesten zijn de
Beverse gemeentefeesten aan
de beurt (weldra een bericht
daarover) en op 21 augustus
staat de Scheldewijding in
Doel op het programma.
Ontzettend druk wordt het
ook tijdens het weekend van
27 en 28 augustus. In Sint-
Niklaas worden dan voor de
derde keer de Sterfeesten
georganizeerd aan het rekrea-
tieoord, vindt het tweede festi
val plaats van het jongerencen
trum 't Verschil (met optreden
van de 2 Belgen en Luk Van-
kessel), vindt de apotheoze
plaats van een popevenement
dat in het Landhuis aan de
Grote Markt wordt georgani
zeerd en wordt ook veel volk
verwacht tijdens de braderie-
dagen van de Kokkelbeek-
Gaudi. Toppers worden beslist
ook de open deurdagen tijdens
de opgravingen van de Boude-
lo-abdij in Klein-Sinaai, waar
mee de opgravingskampagne
in noordwestelijk Waasland
wordt afgerond, en het am
bachtelijk weekend in het
Land van Waas.
Over dat «ambachtelijk en gas
tronomisch weekend» leest u
volgende vrijdag in De Voor
post een uitgebreide bijdrage.
Nu al vermelden dat wel twin
tig op ambachtelijke leest ge
schoeide bedrijven dan hun
atelierdeuren openstellen en
dat je dan (gratis) een kijkje
kan gaan nemen. Van de partij
zijn opnieuw enkele huifkar
ren waarmee je de Wase am
bachtelijke route kan afleggen.
En geproefd kan er ook: van
de streekgerechten die in dit
gewest de eeuwen hebben ge
trotseerd of die soms ook van
meer recente datum zijn.
Ten einde over een eigen vast herkenningsteken te kun q^i
beschikken, organiseert het Gemeentemuseum van Te g
een wedstrijd voor het beste museum-embleem (logo)
Inzake onderwerp z'jn er geen beperkingen: het
zowel een letteruitwerking als een tekening (getx
zicht, zijn. Uiteraard moet het betrekking hebbe
Temse en/of het museum. Ook dienen de ontwerpei
rekening mee te houden, dat het embleem dienstig
zijn voor affiches, briefhoofden en -omslagen.
Het formaat is vrij. Kleur: zwartwit.
De inzendingen dienen vóór 15 oktober bezorgd
Romain Van Hautekerke, Markt 9, 2690 Temse, tel. H0<
771.00.21. Op de inzending zelf worden de naam en
adres van de ontwerper niet vermeld. Deze
dienen vermeld in een gesloten briefomslag die achte
de inzending is vastgekleegd.
LS
Vei
Aan deze wedstrijd zijn waardevolle prijzen verbond
De inzendingen zullen in het Gemeentemuseum tem
gesteld worden ter gelegenheid van de prijsuitreiking. NU"
fntra
erd
Na het overlijden van de echt
genote van graaf de Bergeyck
in 1960, vertelde konservator,
hebben leden van de
heemkring van het Land van
Beveren het gemeentebestuur
er herhaaldelijk op gewezen
dat dit unieke domein zeker
niet mocht verloren gaan. Het
gemeentebestuur had oor naar
hun bezorgdheid en kocht na
lange onderhandelingen het
domein aan. En gelukkig
maar: het kasteel is op de kerk
na het oudste gebouw van Be
veren. Drie families hebben er
in Cortewalle geleefd. Eerst de
familie Triest Bisschop
Triest van Gent werd er gebo
ren dan de familie Gou-
beau en later is het domein
door familieverwantschap in
het bezit gekomen van de fa
milie de Brouckhoven, graven
van Bergeyck. Je kan Corte
walle dus zonder meer een be
langrijk historisch monument
noemen.
De heemkring van het Land
van Beveren had goed gezien
dat men van het in 1441
Vlaamse renaissancestijl opge
trokken kasteel nog meer kon
maken door er de eigen verza
meling in onder te brengen en
er geregeld thematentoonstel
lingen te organizeren. Thema's
waren al: de edelsmeedkunst
in de kerken van Beveren, en,
geïnspireerd door de pijnlijke
onteigeningen in het Linker-
scheldeoevergebied, «ons boe
renerf van weleer». En zo leert
groot-Beveren de eigen ge
schiedenis kennen.
Met de nieuwe expo «Leven in
en rond het kasteel anno 1900»
heeft men zich niet tot het
leventje van de kasteelheren
beperkt. De heren onderhiel
den een druke osmose met de
ambachtslui van Beveren. Het
is zo, meent Gabriël Willems,
dat het Beveren van nu nog
nauwelijks affiniteit met dat
van bij de eeuwwisseling ver
toont. Nochtans is de vergelij
king niet helemaal zoek: de
mensen waren toen bezorgd
om zowat dezelfde dingen:
technische nieuwigheden, de
zwakke konkurrentiepositie
van de kleinhandelaars,...
Wat Jan Lambin in de tentoon
stelling is opgevallen is dit:
belletjes met een koperen
plaatje en daarop 'chambre
madame', 'chambre enfants',
'cuisine', 'lingerie', een groeps
foto van het kasteelpersoneel
dat verondersteld werd op die
belletjes te reageren, oude
kranten die verhalen over wre
de moorden en treinreizigers
die met elkaar slaags geraak
ten omwille van de boerenoor
log in Transvaal, de rijkelijk
versierde huiskapel nog.
Om de aard van het volksleven
rond het kasteel aan te geven,
hebben de konservator en zijn
medewerkers van de vzw Cor
tewalle vooral tekenende do-
kumenten samengezocht: het
verslag van het huwelijk van
de dochter van de graaf in de
'gazet' (een huwelijk dat gro
tendeels werd verzorgd door
de burgerij), de melding dat de
graaf een nieuw gestichte vere
niging een vaandel schonk,
liedjes over toen een grote
Amerikaanse 'store' de leef
baarheid van de kleine winke
liers kwam bedreigen,...
Een aantal dokumenten vind
je ook terug in de katalogus
die men n.a.v. de tentoonstel
ling samenstelde. De persoon
lijke herinneringen van de
kleinzoon van Dionis Willems
b.v., een man die jarenlang
herstellingen uitvoerde aan het
kasteel en het dus tot in de
kleinste hoekjes kende, die
herinneringen kan je erin le
zen. «De katalogus geeft je een
overzicht van de bevolking van
Beveren anno 1900 en dat gaat
van kinderarbeid, over de stich
ting van de Boerenbond en Re-
rum Novarum, tot de mislukte
staking voor het algemene
stemrecht in 1901» vat Jan
Lambin samen.
Zelfs de ijskelder van het kas
teel komt in de katalogus ter
sprake en vormt zelfs de aan
loop tot een verhaal over de
ijshandel die toendertijd op
gang kwam. Informatie ook
over de Beverse maat, de mili
tieloting, het onderwijs, over
de eerste 'automobiels',
Een beetje lakoniek klinken
nu nog de tien geboden van de
wielrijders, zoals ze in de Ga
zet van Beveren in 1899 ver
schenen en zoals Gabriël Wil
lems ze in De Postiljon citeer
de: «Rijd nooit zonder bel, wel
met goed opgepompte banden,
goed aangezette schroeven en
betrouwbare remmen. Rijd
nooit met een volle maag, ver
geet geen gevulde lantaarns,
noch een gevulde gereedschaps
tas, noch een gevulde beurs.
Zet geen kromme rug als een
kat en zit niet als een opgebla
zen kikker. Rijd niet dicht ach
ter een rijtuig. Matig uw gang
bij hoeken van straten. Rijd
voor elke voetganger uit de
weg. Drink onderweg weinig,
rust niet op een vochtige plek en
rijd met een gesloten mond».
Fietsen waren toen, dat moet
erbij gezegd, een nieuwigheid,
en men wou duidelijk vermij
den dat het een gevarentuig
zou worden.
Er was zoveel belangstelling
voor de tentoonstelling, niet
alleen om te kijken, maar ook
om te schenken of in bruikleen
te geven, dat de vzw Cortewal
le nog heel wat voorwerpen
heeft moeten weigeren.
«Leven in en rond het kasteel
anno 1900» loopt dus nog tot 4
september en is dagelijks, be
halve op dinsdag, van 14 tot 18
uur toegankelijk. De toegangs
prijs bedraagt vijftig frank, een
gezin met kinderen betaalt
honderd frank. De katalogus
waarvan sprake, kost 150
frank.
Leo DE BOCK
Het Gemeentemuseum van Temse werd in 1942 gesticht
door schepen Jean Boeykens. Het oorspronkelijk opzet
was beperkt tot het verzamelen van een patrimonium van
strikt plaatselijke kleur. Wat er te bezichtigen viel was
uiteraard de weerspiegeling van dat opzet: de geschiedenis
van Temse in beeld. De beheerraad, aangesteld door het
gemeentebestuur en grotendeels samengesteld uit plaatse
lijke, aktieve kunstenaars, richtte zich ook naar het
kunstgebeuren in het Waasland: een hele verdieping in het
musemgebouw werd voorbehouden voor kunstmanifesta
ties, meestal smaakvolle verkoopstentoonstellingen. Na
derhand organiseerde de beheerraad «buitenshuis» diver
se voordrachtavonden, waarop het kruim van Vlaanderen
te gast was.
De pret mocht slechts acht jaar
duren. Het museum was geves
tigd in een huurhuis en toen de
eigenaar de huur opzegde,
sloot het museum zijn deuren
(1951). Het zou tot 1970 duren
alvorens een ander geschikt
gebouw* werd gevonden. Toen
na enkele jaren de Bank van
Parijs en de Nederlanden dat
gebouw aankocht voor eigen
gebruik, stond het museum te
rug op straat (1972).
gewezen brouwerswoning, die
aan de gevel intakt is gebleven,
op de benedenverdieping na.
Door de grondige verbou
wingswerken heeft het inte
rieur zijn karakter van woning
volledig verloren en is de ruim
te louter tentoonstellingsge-
richt. De binnenhuisinrichting
en vooral de meervoudige be-
lichtings- en verlichtingsmoge
lijkheden zijn voorbeeldig te
noemen. Het gebouw telt drie
verdiepingen cn is voorzien
van een lift.
Het gemeentcuestuur was dan
vast besloten, aan de gebouw
enkwestie een definitieve op
lossing te geven. Als hel Ge
meentemuseum van Temse op
18 november a.s. officieel voor
geopend wordt verklaard, zal
deze plechtigheid plaatsvinden
in een gemeentelijke eigen
dom, waar geen onvoorziene
interventies meer te vrezen
zijn.
Gemeentemuseum vandaag
Het museumgebouw bevindt
zich in het hart van de dorps
kom (Kasteelstraat 16), met
ruime parkeermogelijkheid op
de Markt en langs de Schelde-
kaai. Het betreft een fraaie
Het is treffend dat ook na
veertig jaar de opvattingen
i.v.m. de inhoud onveranderd
gebleven zijn. Er is een vaste
tentoonstelling van bestendige
duur rond het thema «Temse»,
naast een verdieping die is
voorbehouden aan wisselten
toonstellingen.
In de vaste tentoonstelling
wordt de prilste geschiedenis
van Temse geëvokeerd door
archeologische vondsten van
prof. SJ. De Laet en van par-
tikuliercn. Er zijn voorwerpen
uit de prehistorie, de Gallo-
Romeinse tijd (o.a. een zeld
zaam ijzeren zwaard) en ver
schillende bodemvondsten uit
de Schelde. De meer recente
geschiedenis wordt ondermeer
weergegeven door verwijzing
naar de plaatselijke politieke
en kerkelijke leiders, terwijl
ook belangrijke verdwenen en
nog bestaande gebouwen cen
traal staan. Aandacht wordt
ook besteed aan plaatselijke
prominenten die (internatio
nale bekendheid genieten,
zoals beeldhouwer Karei Au-
broeck, priester Edward Pop-
pe en de gebroeders Van
Raemdonck. In de archieven
van het museum zijn talrijke
gegevens en dokumenten
voorhanden over ^eze en an
dere bekende figuren, evenals
over markante historische ge
beurtenissen. Onder de talrij
ke schenkingen die het Ge
meentemuseum de jongste ja
ren mocht ontvangen, neemt
het volledig archief van de Ij-
zerhelden, de gebroeders
Frans en Edward Van Raem
donck, een aparte plaats in;
het werd met tal van andere
dokumenten aan het Ge
meentemuseum geschonken
door Clemens De Landtsheer,
geboren Temsenaar, cresekre-
taris van het IJzerbedevaartko-
mitee en neef van het gesneu
velde broederpaar. Het archief
is voor het publiek toeganke
lijk, na afspraak.
Het spreekt vanzelf dat in de
vaste tentoonstelling, in de
kontckst Temse, de Boelwerf
niet weg te denken is. In het
museum wordt de Boelwerf
gesitueerd in het kader van de
nu nog bestaande en (vooral)
de verdwenen scheepstimmer
werven tussen Antwerpen en
Gent. In dat verband spreekt
een fraaie toponymische kaart
boekdelen; tevens zijn er af
beeldingen (prentkaart fjj
foto's) van tientallen
werven tussen Antwer]
Gent: een uitzonderlijk 44
scheepswerfhistoriek,
eerder onder deze von j£
verzameld noch geëxp
Het onderwerp
wordt vervolledigd
thema «De Boelwerf
kunst», waarbij werken
ser Romain Malfliet ei
Masereel (schilderij)
steen.
Rul
BBE
Vai
>t W
Pot N
KotC
10
Hoewel het Gemeenten
geen verkoopsgalerij
staat er wel mogelijkb
een verdieping voor
periodes in te huren,
verstande dat het sira 3an
mend element een i
vereiste is. De toelati ^9
vraag moet schriftelijk "°'i
gericht aan de beheerra er8
K>n
De wisselende tentoojftb
gen, 'die uiteraard van
te duur zijn, worden g« bes
seerd door het musea avoi
(etaleren van het cigd
monium), alsmede d<
nigingen en partikulicrt kan
uitsluitend van Temse).
rijss
Het Gemeentemu!
Temse is (vanaf 19 no
a.s.) toegankelijk op a
van 14 u tot 19 u, ent t)e'
van 10 u tot 12 u en
tot 19 u, èn op aanvriy,
toegang is gratis.
sei
Kontaktadressen: seknfa9
Gemeentemuseum:
huisstraat 74, 2690 Tea 'nf
03-771.18.02 (vanaf 11 "ellf
gemeentelijke Archic
Jerome Smet, geniet
(gelijkvloers), tel. *v0f
771.09.42 (kantoorurea! aa9
