«Bij ons
zijn er enkel
armen en
nog armeren...»
Theophile en Hortensia
Gampène (Opper-Volta)
op bezoek in Mariekerke:
PALINGFESTIVAL
M ARIEKERKE
o op nieuv en
dankzij d\'erl
Mariekerki
46 - 26.8.1983 - De Voorpost
300 belangloze mede
werkers. 300.000 frank!
Het jarenlange werk
van Florentine Van Es
pen, de Tremelose
stem in Opper-Volta,
werd ook dit jaar door
de initiatiefnemers
van het Palingfestival
financieel gesteund.
Vroeger al werd be
paald dat twintig pro
cent van de opbrengst
van het festival dit
jaar zou besteed wor
den aan haar «Cen
trum voor de Promotie
van de Afrikaanse
Vrouw».
Vorige zondagnamid
dag kreeg Florentine
Van Espen een check
ter waarde van 300.000
fr. overhandigd door
Marcel Croes, het oud
ste lid van de paro
chiale werkgroep
«Sinte-Marie».
«Maar dat alles is niet
onze verdienste. Het is
de resultante van de
ongelooflijke inzet van
driehonderd belanglo
ze medewerkers!» al
dus werkgroepvoorzit
ter Herman Seghers
tijdens zijn «pakken
de» inleiding. Marcel
overhandigde de
check en kreeg er zoe
nen voor in de plaats.
Florentine dankte na
dien alle werkers,
voor en achter de
schermen. Zij
weer hoop op
kansen
stukje
voorzienigheid.
Ondertussen was
tijd voor het feest...
de barbecue
pensen gebraden.
Een wijntje en ee
sausje erbij en da
heerlijk tafelen, gi Si
gedeeld met alle we v
gekomen gasten.
Kortom, een sfuAjji:
Vlaamse gezellighei
onder de treurwilg?}1}
ontroerend mooi oi
dat het zo echt was..
Dirk Buikman
Mariekerke heeft vorig week-end andermaal haar groot hart
getoond.
Vrijdag overhandigde de Parochiale Werkgroep Sinte-Marie
de organisatoren van het Palingfestival, een check van 50.000 fr.
aan de verantwoordelijken van 't Onzent te Liezele. Het geld zou
gebruikt worden voor de binneninrichting van een kamertje.
Vorige zondagnamiddag werd in Mariekerke een check van
300.000 fr. overhandigd aan lekenhelpster Florentine Van Espen
uit Tremelo (maar werkzaam in Opper-Volta).
Het geld, twintig procent van de opbrengst van het nettoresultaat
van het Palingfestival 1983, zou gebruikt worden voor de verdere
uitbouw van het «Centrum voor de Promotie van de Afrikaanse
Vrouw» in Garango (Opper-Volta).
Beide gebeurtenissen werden bijgewoond door het echtpaar
'héophile en Hortensia Gampène uit Opper-Volta.
Zij hadden dertien jaar gespaard voor de reis naar Vlaanderen,
waarmee zij Mariekerke, Klein-Brabant en alle driehonderd
medewerkers aan het Mariekerks Palingfestival dank wilden
-eggen voor alle moeite die zij zich getroostten om Opper-Volta
drinkbaar water te geven.
Ons Klein-Brabant» had met hen een eksklusief vraaggesprek...
roeie wil komt ten goede aan Zij zijn blij met het Ma-
Het was mooi weer, de zovelen die dat ek- riekerkse geld voor
Heer was al even goed straatje best kunnen putten. En juist om
on dus was het best gebruiken. aan die blijdschap ui-
gezellig vorige zon- Théophile en Horten- ting te geven waren
dagnamiddag in de sia weten er van mee Hortensia en Théophi-
iuin van de Mariekerk- te praten. Ie Gampène naar Eu-
se pastorie. Zij leven in het dood- ropa, Vlaanderen en
Pastoor Jos Pauwels arm land dat Opper- Mariekerke gekomen,
van Mariekerke, sinds Volta heet. «Europa is voor hen
jaar en dag bekend om Water is er niet, ar- wat Amerika vroeger
zijn inzet voor al die- moede wel... voor ons was!» vertelt
genen die in het Afri- «Bij ons zijn er enkel pastoor Pauwels,
kaanse kontinent in armen en nog arme- zowat het beloofde
Florentine Van Espen kreeg een check van 300.000 fr.
dere helpers aan de
jaarlijkse Pdlingfesti-
vals.
De driehonderd ±-be-
reidwilligen die jaar
lijks meer dan één hel
pende hand toesteken,
hadden hun volk
ginds ver weg nieuwe
levenskansen gege
ven.
En zulks was een mer-
cietje in het beste
Frans flink waard.
Goddelijke
voorzienigheid
Er waren nog meer
eregasten vorige zon
dagnamiddag te Ma
riekerke. Tussen het
gezelschap begroetten
wij Florentine Van Es
pen uit Tremelo, die
sinds twintig jaar
werkzaam is in Opper-
tussen twaalf en acht
tien welkom zijn.
In de school krijgen zij
een opleiding, gericht
op kinderverzorging
en hygiëne, twee za
ken die hen later
eens getrouwd zul
len helpen om kinde
ren optimaal (en ge
zond) op te voeden.
Florentine voert het
beleid van de school,
zij geeft er ook les.
«De goddelijke voor
zienigheid, dat is mijn
steun!» vertelt de le
kenhelpster uit
Tremelo.
«Ooit waren alle kas
ten leeg. Er viel niks
meer te geven, want ik
had niks meer. Ik was
ten einde raad.
En zie, 's ande
rendaags viel er een
Zij kijkt uit naar 30 au
gustus, de dag van
vertrek.
Florentine neemt dan
weer afscheid van
haar 84-jarige vader
en van zus Maria.
Maar zij delen eenzelf
de ideaal; dat van een
land ver weg, maar zo
sympathiek...
«Ongelooflijk!» vertelt
Maria.
Neem nou enkele ja
ren geleden toen wij
naar Opper-Volta trok
ken. Men wist ginder
dat we zouden komen,
maar een verschrikke
lijk onweer bezorgde
ons uren vertraging.
Geen nood, het ont-
vangstkomitee was
aanwezig... ook al
was het twee uur 's
nachts toen we
landden!»
De Parochiale Werkgroep Slnt-MarleIn gezelschap van de gasten, (deebee)
ren...» aldus Théo
phile.
Hijzelf verdient als
douanebeambte de
kost.
Maar zelfs dat is am
per genoeg om van te
leven.
Bovendien is het leven
in Opper-Volta niet
gemakkelijk. De
droogte is een ver
schrikkelijk iets.
De bodem in dat Afri
kaans land is kurk
droog en voor een
kruik water dienen de
inwoners vaak ver te
stappen.
En dan nog is het put
water besmet. Want
op de plaats waar de
mensen drinken, la
ven ook de dieren hun
dorst.
Drinkbaar water is
voor Opper-Volta van
levensbelang. Putwa
ter is er altijd nog
tekort.
Maar Opper-Volta is
Mariekerke dankbaar.
land!».
Dertien jaar hebben
Théophile en Horten
sia gespaard om de
Europareis te kunnen
financieren.
Uiteindelijk lukte het
hen dan toch...
Samen met Florentine
Van Espen, verant
woordelijke voor het
«Centrum voor de Pro
motie van de Afri
kaanse Vrouw» in Ga
rango, kwamen
Théophile en Horten
sia voor een maand
vakantie naar Vlaan
deren.
Vrijdag waren ze in
Liezele voor een be
zoekje aan 't Onzent,
zaterdag en zondag
verzorgden ze het ho
milie tijdens de eucha
ristievieringen te Ma
riekerke.
Zij spraken woorden
van dank aan het
adres van de Marie-
kerkenaren en alle an-
Volta (als leken
helpster).
Haar zus Maria is voor
de Palingfestivallers
vast geen onbekende.
In het verleden heeft
Maria reeds uitge
breid verteld over Op
per-Volta en de men
sen die er wonen.
Florentine is mis
schien minder be
kend, alhoewel haar
naam vaak genoemd
wordt door Afrikasym-
pathisanten.
Florentine Van Espen
is beroepshalve ver
pleegster.
Twintig jaar geleden
vertrok zij naar Opper-
Volta om ginds haar
leven te wijden aan
het opvoeden van de
inlandse bevolking.
In Garango heeft zij
het «Centrum voor de
Promotie van de Afri
kaanse Vrouw» opge
zet.
Dat is een beroeps-
school waar meisjes
weinig benijdens
waardige omstandig
heden hun leven slij
ten, had een feestje
georganiseerd ter ge
legenheid van het be
zoek van de gasten uit
Opper-Volta.
Théophile en Horten
sia Gampène uit Oua
gadougou praatten
ondertussen honderd
uit met de leden van
de parochiale werk
groep «Sinte-Marie».
Een kleurrijk, bijna on
verstaanbare potpour
ri van Afrikaans,
Frans en Mariekerks,
maar mits wat goeie
wil toch te begrijpen...
En goeie wil is in Ma
riekerke volop aan
wezig.
Het Palingfestival is
daarvan het beste
bewijs.
Jaarlijks wordt er nog
barder gewerkt, elk
jaar komen er nog
meer mensen eten en
helpen... en dat alles
check in de bus. Op
dat moment hadden
ergens ver weg men
sen aan mij gedacht
en mij weer een eindje
op weg geholpen. Dat
noem ik goddelijke
voorzienigheid!»
Of het nieuwe regime
van Opper-Volta, dat
kommunistisch geo
riënteerd zou zijn, een
invloed zou hebben op
de werking van de
school of op de ontwik
kelingssamen werking
in het algemeen?
Moeilijk om zeggen!»
aldus Florentine.
«Misschien is het
daarvoor nog wel even
te vroeg. Mcfar ik heb
geen schrik, van niks
of niemand... behalve
van muggen en
slangen!»
Florentine wijst op de
eerlijkheid en de sym
pathie van de mensen
ginder. Opper-Volta is
haar thuisland ge
worden.
De twee Croes'en In de boot..
