'ij je Trap» door Tejater '80»:
lieWikomedie der homoseksualiteit
Koninklijke Aloude Rederijkerskamer
Hosiers Dendermonde huldigt
Godelieve Vervaet
De Schakel Aalst bood met
«The Sunshine Boys» gezellige en
leuke toneelavond
t-Jorisgilde Wieze speelt
in waar de ster bleef stille staan»
ZZZ2"SS »- o»; £*£"35' - -
Lokers Herman
Gorter gezelschap:
Rooms begonnen,
half gewonnen
De Voorpost - 18.11.1983 - 27
„roduktie van het Aalsterse Tejater '80 cies twee kappers als perso-
hootr gehalte. «De Trap»» van charles nages uitkoos: 'typische ho-
Sn en boeiend gebracht, t.t.z. Tejater m°8eklftuef1 ^roeP'
w? 7: jeze nroduktie niet de toer opgaan, gedacht hebben... Verder
rilde met deze Pl uuua r* smeren zij hem schijnhei-
;,g d jiaafde erin de twee homofiele kappers te ^gheid piaats van tra-
jjg naakt, armzalig en hulpbehoevend giek aan: homoseksualiteit
afcm ffekomplioeerdheid én van hun aard én van ig 'in' ((Vb. opvoering van
Ir twihappij- Toch moeten wij er ook aan Pact «De Blonde Aardbei»,
„(Ut enkele elementen in deze produktie nauwelijks één maand gele
kt UogagW1 08 den) en een hierin gedom-
Op vrijdag 2.12.1983 zal, na da opvoering van .Lady 5tï[
Oodiva» in zaai Casino St. JorlsgUda. door bestunr en eigen zoon Emn De Dec-
leden van de Rederijkerskamer Rostere het medelid Ter- jier J». "Lj
vaet Godeheve worden gevierd wegens 10-jarig toneelju-
bilenm. Sinds 1913 is Godelieve Vervaet, echtg. van de Jamrege het K.N.T.V. ad
sekretaris van „Roeiers., Alex De Decker, aktfef in de haar het diplom» van 10
een fWelen.
zater het stuk «De Trap» voor net gerecht moet
Mill .m Harry wonen al schijnen juiat nu hij bezoek
#6B „ai Irriicmn van zirr
entiuö ffloke
peld stuk zou best wat ek-
stra publiek kunnen bete
jaar toneelverdienste wor
den overhandigd.
Voorstellingen van «Lady
Godiva» hebben ook plaats
op 25 en 26.11.1983 in zaal
«Casino». Kaarten voor al
naamd akteur, door zijn deze geslaagde prod uk ten
vriend de kapper Harry om- waren: John De Schutter,
geschoold en die zich voor- Dirk Klinck (stemmen),
gaf regelmatig op toernee Geertje De Beul (dekoron-
te gaan in zijn oude vak. twerp), Hugo Klinck, Piet
Maar zijn toernees waren Vermeersch, Mark Van
doorgaans logeerpartijen Heymbeeck, Marc Van De Dendermondse toutwmiiuuDii».
in de gevangenis... Luc Van Putte, Johan Velghe (uit- Bij het toenmalige toneel- maken van gordijnen, dra-
Den Broeck slaagde er de- voering), Katrien' Ver- en operettegezelschap perieèn, enz...
gehjk in de verschillende meersch (kleding), Geertje «Kentering» stelde zij zich
facetten van deze vrij inge- De Beul, Katrien Ver- ten dienste van het ballet- in de voorstelling van «La-
wikkelde persoonlijkheid meersch (rekwisiieten), korps en voor het vertolken dy Godiva» speelt ze de rol de opvoeringen zijn te ver-
1 onhiinen mint nu hii bezoek t-, duidelijk te maken, mis- Marc Van De Putte (belich- van figurantenrollen, van de hofdame «Gwendoli- krijgen bij de leden en in de
Harry wonen al schijnenguistnunyiDezoex kenem Dyer vist als het wa- schien enkele keren wel ting), Dries Carlier (ge- Nochtans moet worden ver- ne„. Typisch is wel dat een zaal.
tijd samen en zal krijgen van zijn oocn re m door hemzelf vertroe- met te grote nadrukkelijk- luid), Elsie Coppens (gri- meld dat zij haar eerste
eerder verou- ter. ^boren mt een kort- water heKi. me), Annie Moortgat (souf- stappen op het toneel zette
upgaion voor heren, stondig en lang-vergeten Mensen uit het homofiele fleuse) en Dirk Klinck in de rol van «OL. Vrouw
^beiden hun eerste huwelijk. milieu waren niet steeds ge- (zijn ingewikkelde persoon- (regie-assistentie). van Zeven Weeën» in het
"""'Q ai in» .10 - hjkheid, vb. de opvallende Toch wel een opmerking stuk van Felix Timmer-
moederbinding, zijn Na- over het dekor: de kappers- mans; «En waar de ster
rcissenkompleks) winkel ligt onderaan de bleef stille staan» met de
trap (cfr. tafel), voerend vroegere toneelgroep van
Voor ons -was het boeiend- naar het bovenhuis, waar het stadspersoneel.
ste in dit stuk de knappe een alleenstaande vrouw 's in tal van operetten zoals
ontrafeling van het verle- zondags haar minnaar ont-
den en het fijn aantonen vangt. Aan het begin en
van de maatschappeüjke óok op het einde van het
eenzaamheid van deze twee stuk horen we die voetstap
homo's: dit was te merken pen en de 2 mannen luiste-
in de schijnglorie waarmee ren er gespannen naar. B
Charlie krampachtig zijn Diende de trap, het symbool van hoger vermelde funk-
minderwaardigheidscom- voor de anders geaarde bui- ties. Ingevolge haar huwe-
plex probeert te bedekken, tenwereld niet het ganse lijk en de daaruit voort
in de hunkering van Harry stuk (dekor) te over- spruitende familiale ver-
naar een normaal gezin en heersen? plichtingen; o.a. het opvoe-
normale menselijke gene- den van drie kinderen, ver
maken. Hij droomde ervan genheid. r> t u-i dween zij een tijd van het
ubilaria i door zijn blijft Dit is zowat de situatie jukkig met de akteurspres-
6er°H? «t hun traditionele waarmee het toneelstuk taties: ondanks al die toege-
Ojaré, «<ine veel dat veel- "De Trap» begint en ook paate techniek om van
uwé g: ^nieidinè geeft tot eindigt. Want gans de zon- angst via wanhoop tot een
»n oesterijen. Geluk- dagnamiddag, -avond en - soort loutering te komen
imnen we er nu en nacht worden vrij uitvoerig werd het gestelde doel niet
A® m when. Charlie en voorgesteld, maar verder bereikt. Zij konden niet
an Bk* ïetcn bovendien ook gebeurt er in feite niets. voortdurend geloven in de
e k# niet zonder elkaar Uit deze situatie probeert acteurs (nochtans goed
en A Charlie geeft zich Dyer telkens opnieuw grap- voor de rol geknipt) en
.den 133 ogn prima-akteur, jes en narigheden te halen, raakten dus niet vertederd
35 ito; «ftover zijn grootste maar de grappen worden Df tot deernis bewogen'
jens,ifj ffiblijft zelfs denken steeds minder grappig en Harry, gespeeld door Rony
in stevige come-back, de narigheden steeds fjombaut een lieve
Ijcgaaam aan wordt erger... zwijgzame man die zich
irt Va ijdelijk dat Charlie ei- Akteurs en regiewerk steeds bekommert om Char-
rans Si nooit verder ge- wonen al Ue en graag rond hun rela"
rtn* i» travestieahows samei^en hebben tie «m roht gesihnetje wil
"heffen:; se kroegen. Uit on- J
«Hare Hoogheid wil niet
trouwen» - «Gasparone» -
«Walsdroom» - «Graaf van
Luxemburg» - «Blauwe
Masker» enz. verleende zij
haar medewerking in een
n sart hij Har- misschien daardoor al lang dat de wereld wat vriende-
«De Trap» was persoonlijk toneel
1 toen de
enophouden, maar het punt bereikt waarop zij hjker en verdraagzamer Luc Van Den Broeck haalt doorvoeld en verwerkt door taak van opgeefster waar,
r nn ollraara 7Bniiu;»n hecrin- „„I, naar onTP mpniTKr het. leen- Teiater 'RO: Teiatnr '80 wppt.
naar onze mening het leeu- Tejater '80: Tejater '80 weet taak die zij tot op heden,
wenaandeel van het (be- waar het staat, het weet wat wanneer ze geen rol ver-
trekkelijke) sukses van de- het wil: Wie zo'n taboe-the- sMeds zioh
ze produktie naar zich toe, ma als homofilie durft en neemt zij was en nog
zijn akteerwerk was een ge- kan aanpakken, is een gro- steeds bereid haar mede-
nuanceerde, soms echt te theatergroep in het Aal- werking te verlenen aan
waar dé" m benauwd voor het vernederen en het weer kwam over als de zorgelijke knappe, kreatie waarin het sterse. Verder kon je vaak voorstellingen ingericht
iheidï k«n zijn dochter die goed te maken, ongetwij- en zich uitslovende man, dualistische van deze ijdele (glim)lachen met het stuk: door de zustervereniging
dorait mds haar geboorte feld op de manier waarop een figuur met traditionele mislukking goed naar vo- het was tragisch en vrolijk «voor Taal en Vrijheid» uit
1 20fclmeer gezien heeft, talloze echtparen dat even- trekken al was naar ons ren kwam. ge,^k; Te^altef._maakt® Aalst. Verder is zij steeds
-«e, irdtvoordetoeschou- op eikaars zenuwen begin- zou zijn. Harry was dus ook
le dag7- Melijk dat hij hem nen te werken. Vooral op psychisch meer vrouw dan
ca ik niet kan missen, zondag als de kapperszaak man, tot aan het verlangen
da moet hem bovendien gesloten is, weten zij niet naar kinderen toe! Rony
;zoek» opbeuren als er iets veel anders te doen dan met Rombaut kweet zich goed
Charlie is boven- elkaar te kibbelen, elkaar te van zijn taak als Harry: hij
speelde gevoelig en soms op
de rand van hetsentimente- ^eekende) sarkasme van
b de wat oudere huisge- ^er' waardoor het stuk
hlpmontAn van vvjanrn Iro,
- .«9'4 elhaar reaktie echter eens doen.
g man bah merkt dat haar Tegenstanders van dit stuk
arnaJ nu samenwoont met vinden dat dit toneelstuk
jger a tot aan het midden in de
niet s ïilijkheden stapelen hteratuur en de literaire
8. Tijd® wier op: één van bei- brij zit. Verder zijn zij van
ikomfi a were, Charlie, is door mening dat het helemaal rend
oezoeka fitie betrapt, toen hij niet werd gezuiverd van gepei...
grotedea pwenklederen onze- niet ter zake dienende ele- £,uc van Den Broeck gaf
onie njfc raoratellen had ge- menten, woordspelletjes en - - -•
gevoel zijn tekst soms te Regisseur Roger Dewilde duidelijk dat het ene het behulpzaam bij het vervaar-
tranerig. Rony Rombaut hee^ het te bijtende andere niet hoefde uit te djgen van allerlei toneelre-
(maar vaak ook komisch sluiten.
Dendermonde. Godelieve Vervaet wordt gevierd bij de
quia ie ten. inzonderheid het Rosiers.
noot, steeds maar bemoede-
r ook steeds maar
w gestalte aan Charlie,
of andere be- gratuite kwasi-wijsgerige mislukte en zich tot kapper
1— '■vai- 'gedegradeerd voelende ak
teur». Hij was een zoge
nneen nachtklub. opmerkingen. Ook menen
komt nog dat hij nu zij Dyer kwalijk dat hij pre-
elementen van zwarte ko
medie bevatte, blijkbaar
niet té hard willen laten
aankomen en praktisch alle
nadruk gelegd. Op het ge
voelige en sentimentele van
de knappe dialogen.
Andere medewerkers aan
T. Van De Brulle en D. Sedeyn in glansrollen vol huiselijke humor
iage aan Lowie Brandt
te mal
n. Maai
l een
een kad
bak'iedaarbuiten overigens evenzeer kijken de toneelliefhebbers vol
achting uit naar de prestatie, welke de Koninklijke Toneelvereniging
Jortogilde in Felix Timmermans' klassiek geworden «En waar de Ster
stille staan...», op de planken van het Gildenhuis zal zetten. De «hausse»
e prestaties van de Wiezenaars sinds enige jaren kenmerkt, verantwoordt
/rietoms deze «blijde» verwachtingen.
utroduktie sloegen we een praatje met Frans Bosman, al ruim zeventwin-
- aan de slag bij de gilde. Iemand bovendien, die ook van de partij was
IRfl lebbekenaar Lowie Brandt, in 1963 diezelfde «Ster» op de Wieze scene
■|»erde. Frans kroop toen, net als nu, in de huid van Suskewiet.
,t de Mn, jj muziek
„The Sunshine Boys» van de Amerikaanse auteur Neil wordt krijgt, hrtpuMKtkm
Simon op de planken gebracht door de Aalsterse toneelve- gw tP t graag den heeft gekregen speelde
reniging «De Schakel» is uitgegroeid tot een genoeghjk woord. Want ató levensechtë ^dere ko-
avondje-uit, een luchtig bUjspel over het komiekenduo miek Dolf Sedeyn
Willy Clark en AC Lewis die na jaren prima samenspel suksesnummer nog eens t
elkaar grondig beginnen te haten.
zonder twijfel wZ opvoeren voor de TV. vetten met sijn trieste en glorieuae
deze produktie in Srde voor enkele uurtjes teater.muse-
behoorlijk niveau, vat duidelijk gea.ppreoieerd vOTtoeitog^derepetitms
dam»... moet die vrees wer
kelijk tot de toeschouwers
doordringen.
En dan heb ik het nog niets
eens gehad over de sociale
betekenis van Timmer
mans' stuk. Dat aspect
wordt wel eens over het
hoofd gezien, maar het is
er. Vergeet het niet. Kort
om, «de Ster» is werkelijk
één van de mooiste brokken
toneel, die ooit door een
Vlaming geschreven werd.
dan, maakt hij zelf voorbe- jaren geleden, mochten
„„•v.-—. houd, de jeune-premier en smaken. In.die sfeer moe-
Ie 8inU sBosman is één van de de vrijersrollen. Die hebben ten we het publiek van van-
look ill '^rouwen, van de me nooit gelegen uiTÏÏS" SÓ
t de Sifi h 1956. moment Bewondering voor Lowie Schrobberbeek zegt «Pas
fNn broer Remi, de Brandt. °P voor de Zwarte Ma'
wederopnam van de Tijdens de voorbije 27 jaar
9 bestaande kring kreeg Frans Bosman de
lorerwint» en de St.- kans kennis te maken met
d Ai» [ilde (her)oprichtte. diverse regisseurs. Aller-
hulde fcf lij reeds van de partij, eerst met Lowie Brandt, die
odie e: trans Bosman op de zowat tien jaar aktief was
aktivitë to stond, was hij lid als regisseur bij de St.-Jo-
!fe Koninklijke Fanfare risgilde. Achteraf met Fer-
ai" Cecilia, alias 't muziek nand Macharis, Herman De
Maartó Van Roy», En toen die Leeuw, Erik De Corte en
orheeni: fare op zekere dag een William Guns,
lestendi!! stak opzette, Frans Zonder afbreuk te doen aan
n steeosi speelde en deze erva- de kwaliteiten van de overi-
n meta hem best beviel, werd gen, merkt Frans Bosman
meensi^ goesting naar de plan- aan, toch heeft Lowie
voor bs geboren. De Bosman- Brandt als regisseur de
jaar«aren trouwens haast meeste indruk op mij ge-
eideeky door de toneelmikrobe maakt. Wellicht omdat hij
Nb pen. Want ook Frans' me de eerste stappen op de
Btonden op de planken aanleerde. Boven-
Eén van hen trouwde dien ook omdat hij zich als
anstaa^ Edward Cornelis, die een ware vriend van de spe-
ikkennf jent was en ooit ook Iers manifesteerde. Met
at ra» 8ter» regisseerde. In weemoed denk ik terug aan
stuk - patronaat. de talrijke «na»-besprekin-
dan M? ïpronkelijk opgericht gen na de repetities. Ver-
snkei®» zang. en toneelvereni- mits ik toen nog een stuk
Zl lu Sti-Jorisgil- jonger was, heeft mijn
in ta bjoens de eerste twee voorkeur voor Lowie
aannw van haar bestaan Brandt allicht ook te maken
likens én een vo- met een portie jeugdsenti-
el°ï «m toneel- ment.
1 angen konden we Feit is dat de kring met het
•aid de besten, her- opzetten van «En waar de
verjfcw mFrans zich, want de Ster bleef stille staan», een
is er pswas toen in eerste ka- hommage wil brengen aan
"ygerangschikt. Lowie Brandt, die in 1963
ineelspelen haalde datzelfde stuk van Timmer-
irrJMiTit ïet ^rs ArhPi
I bukken opge- den overleed.
fK» hoevesl stukken
De ster: iets onvergetelijks
Je merkt het meteen. Frans
Bosman is in zijn nopjes
met de opdracht nogmaals
Suskewiet op de bühne te
- in hoofd- ais in zetten. Dat kan je geloven,
ras ttlea was hij aan het hij toe. Wie de «Ster»
niet graag speelt, heeft m.i. zowat een kwart eeuw geleden,
geen toneelbloed in zijn lijf.
Dat is immers iets onverge
telijks. Met «De Ster» zit
ronique De Coninck, Chris
tel Heynderickx, Guido
Heuvinck, Hilde Bosman,
Noëlla Van Mulders, Peter
Cami, Patrick Aelbrecht,
De voorstellingen hebben
plaats op zaterdag 26 no
vember (20 u.), zondag 27
november (19 u.), vrijdag 2
en zaterdag 3 december (20
au.) zondag 4 december
Het "zit&a!h.w" ingebakken (voorbehouden Zieken-
in ons volk. zorg), vrijdag 9 december
Daarom ook heeft regisseur (20 u.) en op zaterdag 10
William Guns voor de oor- december (20 u.), In zaal
spronkeüjke, klassieke Gildenhuis vanzelfspre-
aanpak geopteerd. Ook wat kend. Gratis nummeren
het dekor betreft. Het ge- der kaarten kan vanaf zon-
beuren moet zo levensecht dag 13 november te 10 u. in
mogelijk overkomen. De het Gildenhuis, Aalsterse-
mensen moeten er zich heel straat 115.
dicht bij betrokken voelen. 21.31.49.
Dat is ook de reden dat de
ment van oenoorujK niveau, daarna wanneer één
handeling verplaatst werd werd door het Aalsterse stadsschouwburgpu e van hen een hartaanval
zes straten en van Wiezes Neil Simon is zonder meer voerde m zowat aUe music- droevig. te maken gaf NeU
kapelletjes. Zo hoort het. een gerenomeerd 'leveran- hall s terwereid Ze waren SimQn ze plaatsje in een
cier' van toneelstukken- even beroemd als het duo tehuig voor b^a^de arties-
Speldata voor-de-gezelligheid. Met Laurel en Hardy, maar on- ten Een twijfelachtig hap-
«En waar de Ster bleef stille zijn misschien soms wat gelukkigerwijze en net nd ais je het mij
staan» deed regisseur Wil- droevige humor schept hij als Laurel en Hardy kon- vpaa
liam Guns hij leidde de allerzins een sfeer waarvan den zij uiteindelijk elkaar
gilde, enige jaren geleden het publiek zich tegelijk uit niet meer uitstaan. Kort- Akteurs en regiewerk
met «Adèle» naar tweede en thuis voelt. Daarmee be- om, nadat zij gedurende Dat Tuur Van den Brulle en
kategorie een beroep op doelen wij dat niemand zich een jaar alleen nog tegen jhet veei ver-
Paul Moens, Frans Bos- hoeft in te spannen om het elkaar spraken op de scene, misschien niet veel
man, Hendrik Wijnendaele, geheel te begrijpen. Een- zijn ze volledig uit elkaar kwamen dan nogal "AT";'
Mieke Van Driessche, Jo De maal erkend als meester op gegaan. ontxfrvlakkie gekibbel hgt ^ark erg aariflg ®n
Meyst, Jozef Vermoesen, het teatergebied kan NeU WUly leeft smdsdien ergens oroandaUo* getabbel^g dig was, speelde heel keu-
An Bosman, Julienne Van Simon zich veroorloven om in Manhattan op een hotel- gegeven
Hove. Roger Cami, Reddy een heel dunne intrige te kamer Al woont in New h^ftm^zy^l^ gegeven
Van der Borght, Paula De spinnen: «The Sunshine Jersey bij zyn dochter. Op ljjk. Het handelt
Ridder, Vera Bosman, Ve- bo^.^daar toch we. 'n djt alleen maar over twee gede-
verleden, was ook m zijn
sas. Als Al Lewis, die bij
zijn verval nog krampach
tig een waardig heer zijn
wü ophouden, leverde hij
een knappe en nette akteur-
sprestatie af. Beiden waren
als onbeholpen, rondschar
relende, geestig mopperen
de mannetjes, die voortdu
rend dwars wülen liggen
en het in de grond allemaal
niet zo kwaad bedoelen,
okee. Lief maar lastig...
André Hendrickx, als een
jong impressario, die als
neef van het oudje Willy
uit elkaar. C.B.S., de grote
T.V. zuilprogrammeert Sen komieken, meer types
The Sunshine Boys: inhoud een groots opgezette show, dan karakters. Het blij
Wil.y Clark (Tuur Van den waarvoor se gra.fgrhA ^^*^3
Brulle) is een oude avandi- Sunshine Boys» naaaen
viUe akteur die gedurende geëngageerd
drieënveertig jaar, samen Op df
met zijn vriend Al Lewis ment
Tel.: 053/
Pierre Van Rossem
eater van Lokeren «Herman
Gorter Gezelschap» treedt aan met een nieuwe
_T S ^Boejman sindsdien op
vïi voorkwam,
"kS llmet Precies te zeg-
jdeclijf i. Hy schat het aantal
irspK'0 de 45 en de 48 stuk-
kreatie «Rooms Begonnen, half Gewonnen» van gezucht'
- ..nM Onrronna .inent-
ven, ook al ontladen zich
STtomMr'w dit het mo- »eel wat emoties en valt er.
verzoening ondanks enkele wat te tra
ge passages, heel wat te la
chen om situatie en dia
loog, Soms is er heel even
een aanzet tot wat Tinter-
iaans', waartoe het gegeven
zich in feite uitstekend zou
toe lenen, maar NeU Simon
haast zich dan langs de
rechte lijn, snel naar het
kluchtige door te trekken,
want hij mikt samen met
«De Schakel» op een veel
groter publiek. Blijspelen
worden immers zelden ge
bruikt als middel om de toe
schouwers enig inzicht te
geven in maatschappelijke
ontwikkelingen en algeme
ne menselijke verhoudin
gen. Dergelijke stukken
zijn er meestal op gericht
de toeschouwers een wereld
voor te schotelen, waarover
in het beste geval wat ge
gniffeld kan worden. Ze
Aalst. Vast als Eik Hofstade bracht Rust a la Russe. Aan zijn dikwijls zó geschreven
de wand de grimmige gezichten van de Russische leiders, dat ze nauw aansluiten bij
op het podium de speelse lach van de akteurs (per) de gedachteriwereld van
r r r een breed pubhek.
De bewijslast van het stuk
«The Sunshine Boys» hgt
helemaal bij de twee ak
teurs die de komieken spe-
pak klerieale Voor de Herman Gorter-
KxtjttL.c «iiwuu. E>Tl,* °°k, worden kring een pracht van een
Marv O'Malley, en in regie van Suzanne Jucht- dank zij scherpe milieute- uitdaging!
mnruï Het is een deels speelse, deels grimmige kening en typische dialo- «Rooms begonnen, Half ge- len_^raur Van Den Brulle
satire het r^gimise opvoedingssysteem in een ?en- £t ecM*>emetbaar_, wonnen» wordt gespeeld
katoliek meisjespensionaat in de ^hhte uiüform (tot de on- zeischap op zaterdag 26 en U)k doorleefd toneel en van
den, nauwkeurig gesitueerd in de t^d ook septem P het ge- zondag 27 november 1983 gezamenlijke wrijvingen
ber 1956 tot juli 1957, één kompleet schooljaar, ae^ neg|r telkeng Qm 2Q 15 u de' oproepen. Jammer toch wel
jjWtUU UVC1 uc aiiiic "UB"*
kindies; de allereerste sek- Torenzaal van de Toren- aat af
r» i r _iTnnnr rrvih 7.n 1
i tiATinnn met huil suele ervaring op de sofa, straat 1 te Lokeren.
Mary O'Malley heeft in nieke nonnen en ma van huig zijn; De toegangsprijs bedraagt
haar «Once a Catholic» af- godstaeustleraar met «n ((katholieker<1an-de- 140 fr. (of 120 fr. voor CJP
i A-vrvtooire Daar ieudige vrijers, met
L «HU IIBL
|n ook 9 Met pubüek kent hem
i. m? I van zijn komische
'nd dl Van de vertolkin-
jt allew «e de -meer ernstige wjujüb. iviot «l/v bw umu- «vruj iQ1,Hio-e vriiers met net ttainuuDum-uoji-uc- j
I punt)* gingen. En Frans dag en nacht bezig. Precies gerekend met een groteske paar jeumg j paus»-syndroom van de Ie- en +3 pas),
orzittwj ter illustratie, de of ge een ster op uw hoofd waaier devote toestanden hun zangwowu ren; de jonge fat die wel Kaarten zijn te verkrijgen
jer, Kf ®ng6 roi van gekregen hebt. Of ge wilt of en «bondieuseries» die, hoe- der; nun p vraeen priester wil worden, maar bij de leden van het Herman
eater «toeetje» in «Gezworen niet, ge geraakt er door wel lichtjes overtrokken in en hun veie wiuug dan op „ryke,> Gortergezelschap en m het
beriut "eradenn en het meer meegesleept. Welk toeval je de komische aanpak, nogal op de (rfe*?p^„ ^zo leuke parochie, en op voorwaarde bureau van VW, Toren-
brecbi1 taische personage van dat geeft? Moeilijk precies bekend zullen overkomen wassenneia, uie dat hij de katjes in het don- straat 1 te Lokeren.
Kr°" te omschrijven. Maar het bij alwie uit de generaties en heenyx-suggoa ker nog te fcnijpen krijgt: Kontaktadres: Roger Bus-
heeft inderdaad wat met vijftig en daarvoor met dit belyernaaujes, - het WQrdt 8tuk voor stuk sens, Dr. Vannestestraat 28
«geloven» te maken. En met soort onderwijs te maken P10.1^1® rfiscioh- met een flinke scheut Britse te Lokeren.
no hol eve- zwugt. de aftandse aiscipii
grappig
maar toch zo mager...
Tuur Van Den Brulle en
Dolf Sedeyn, allang geen
"boys' meer, maar als knor
rige, oude, afgedankte re-
r-'ouuaKB V
Ëtieotfp Krag, dat hij üi
.^gen hun lied»
i^n rekening nam
rig en korrekt. Nellie De
Herte, eèn aktrice die nodig
was voor de suksesscene
van het duo, zagen we jam
mer genoeg maar in één
scenetje als een verpleeg
ster, werd door de regis
seur Jo Van Den Brulle met
veel humor aangepakt.
Verder zagen we nog Gode
lieve Huys als Miss O'Neil
en Gary De Swaef in de
huid van TV-studiomeester
in de kleinere rollen.
Andere medewerkers aan
«The Sunshine Boys»; Su
zanne Cassiman (produk-
tieleiding), Bert Van Der
Borght, Dries Van Herzele,
Joris Vonck, Mare De Lo-
vinfosse en Jo Vanden We-
ghe (dekorbouwers), Gaby
De Swaef (geluid) en Bert
Janssens (belichting).
Jo Van Den Brulle nam de
regie voor zijn rekening,
hij bood een degelijke hoe
veelheid aantrekkelijk spel,
maar is naar ons gevoel
soms vervallen in te voor de
hand liggende oplossingen.
Zo werd hun sketch, die
nog eens weer zo komisch
had moeten zijn, werd dat
niet. Toch schotelde Jo Van
Den Brulle ons een lekker
avondje uit voor. Hij be
greep maar al te goed dat
een blijspel zijn eigen eisen»
stelt, waar de logica geen
eerste functie in heeft; iede
re grap moet praktisch on
middellijk raak zijn en de
bezoeker dient nauwelijks
een adempauze gegund te
worden.
Zo heeft De Schakel de
meeste effecten die in «The
Sunshine Boys» zaten,
eruit gehaald, boze buien,
dwarse grapjes,... dat alles
in een voorbeeldig ritme.
Tot slot
De Schakel heeft met «The
Sunshine Boys» dankzij al
le samenwerking een kun
dig verzorgd ontspan
ningstoneel voorgeschoteld
De gezelligheid, ook bij ak
teurs zelf, droop eraf, en
dat werkte aanstekelijk...
.„„wuiiy nam. 'iBCWVOili' w iuonou. ÖLAAA L dflimndP ril SOID11- 1UÜII TOR Iiuwvw .V—
Bosman als ak- bijgeloof. Met de sfeer van heeft gekregen. De beleve- vreemdheid humor uit de doeken ge-
ÜOQ (Mil ra»;..i nn Hoo 11 AVitAn „irtAAxx "<iii nt.fti VIiftleU" Hö, nr\rr inupfll mppr
ren regisseur dus
op. Behalve
en dwaallichten, nissen van een stel vijftien- t h*» vrome
die sommigen onder ons, jarige meisjes met tyran- van -
daan, en nog zoveel meer.
den met ruzie uit elkaar
gegaan, hadden meestal de
juiste toon te pakken.
Tuur van den Brulle, ster
van het stuk, goed op dreef,
waarbij moet aangestreept en warm ap-
worden dat hij met aijn rol Plau» °°k
als oude en ietwat gefrus- Jo Bruyn
