ft W Weerstander en jonge oorlogsvrijwilliger '40-'45 Pagadderken Buggenhout: kinderdagverblijf voor baby's en peuters Buggenhoutse Schepen Paul Van Malderen onderscheiden als supermanager Frans Verhuist uit Baasrode Nog een OCMW-initiatief m 2 - 9.12.1983 - De Voorpost Toen in september 1944 onze streken bevrijd werden door de geallieerden, doken van alle kanten plots weerstanders op die beweerden in min of meerdere mate gedurende de voorbije vier jaren in de illegaliteit tegen de bezetters te hebben gestreden. Er waren uiteraard allerlei vormen van verzet maar vele burgers waren toch verrast door de massa «witten» die plots in dichte drommen de straten vulde. Van Frans Verhulst uit Baasrode kan niet beweerd worden dat hij zich pas na de bevrijding het aureool van weerstander aanmat, integendeel. ■Frans is momenteel te werk gesteld in een belangrijk be drijf waar hij onderaan de lad der begon als helper-monteer- der. lasser, traceerder. helper- loodgieter. brigadier en meestergast. Nu is hij bedien de en een syndikaal afgevaar digde die nauwgelet waakt over de rechten van zijn mede werknemers Van in 1946 werkt hij in dezelfde fabriek en is er dus van alle markten thuis. Frans Verhulst, die steeds vlot studeerde, maakte zich ook het arbeidsrecht en de ekonomie eigen. Al is Frans ondertussen vader geworden van een zoon en een dochter en al slorpen de alledaagse beslommeringen veel van zijn aandacht op. toch zal hij zijn jeugdjaren nooit vergeten, een jeugd die getekend werd door een onverbiddelijke oorlog, een onmenselijke toestand, waarvan hij meer dan zijn deel kreeg... Frans Verhulst is geboren te Baasrode op 20 januari 1927 als oudste der vier zoons van het gezin gevormd door Jan Verhulst en Martha Van Hove. Baasrode, aan de rechteroever van de machtige Schelde, le verde in die tijd vooral vishan delaars en foorkramers. Vader Verhulst behoorde bij die eer ste kategorie maar toen de tij den slechter werden pakte hij zich aan en werd bouwvakker Tot groot genoegen vari zijn ouders was de jonge Frans een voortreffelijke leerling. In de «katolieke school» ging hij steeds met de eerste prijzen lopen. Zoals elk vooroorlogs arbeiderskind beleefde hii een vrij harde jeugd in die krisisja- ren. Het gezin Verhulst was echter een veilige haven, waar Frans keek naar zijn bezorgde moeder Martha maakte op hem een onuitwisbare indruk. Vader Jan kon daarbij nog boeiend vertellen over verre landen en grote reizen, over oorlogen en veldslagen. De kleine Frans kon uren naar hem luisteren. De tijden waren echter moeilijk. Vele arbeiders leefden van de «steun» en trokken in het beste geval zo'n 30,50 fr per dag zowat 800 fr per maand. Later, tijdens de oorlog moest men 1500 tot 2000 fr neertellen voor tien kilo aardappelen als die er al waren, terwijl een kilo spek ongeveer 400 fr. kostte. In 1940 dus was Frans Verhulst 13 jaar geworden. Op die zon nige. veelbelovende lentemor gen van vrijdag 10 mei trok echter samen met de Stuka's. de Dorniers en de Mes- scherschmidts de schaduw van de totale wereldbrand over het vooralsnog zonnige Europa. Zo moest Frans, door de om standigheden gedwongen, op 14-jarige leeftijd gaan werken in Frankrijk, nadat hij eerst een tijd in Chièvres aan de slag was geweest. Als jongeman die gemakkelijk leerde, kwam Frans Verhulst nu in kontakt met verschillen de kuituren en maakte zich zo niet alleen het Frans maar ook het Engels en het Duits eigen. In Frankrijk werkte hij met een voor de ogen zeer gevaar lijk produkt. Men noemde het er «kamoeflage-beer» en dit mengsel was bij hoge tempera turen zeer gevaarlijk, zodat Frans zelfs tijdelijk blind werd gespoten. Goede zorgen gena zen hem en er bleef zelfs geen letsel van over. Het leven bij onze zuiderburen was aanvankelijk zeer moei lijk. Vele Fransen beschouw den de Belgen er als onwaardi- gen. Toen echter de Duitsers ook een groot deel van Frank rijk bezet hielden, veranderde die houding zodat Frans zelfs een gewaardeerd lid zou wor den van de Franse weerstands- groep «F.F.I.» ondanks zijn jeugdige leeftijd. Hij werd er een echte sabota ge-specialist. knipte telefoon- en elektrische leidingen door. blies met dynamiet de spoor wegen op en nam zelfs deel aan aanvallen op kleinere gar nizoenen. waarbij aan beide zijden doden en gewonden vielen. Ook Frans werd verscheidene keren geraakt én gewond, zo dat het een wonder mag heten dat hij nog in leven is. Een huzarenstuk was de vlucht van een Engelse vliegenier die. nadat zijn toestel was neerge schoten. zich kon redden en een veilig onderkomen vond bij de partizanen. De «wing-commander» zou Dendermonde. Frans Verhulst uit Baasrode, weerstander en oorlogsvrijwilliger 40-45. Dendermonde. Op 11 december kreeg Frans Verhulst opnieuw een onderscheiding van z.k.h. Prins Albert met de hulp van Frans Ver hulst. die ondertussen al vier talen machtig was. proberen om over de neutrale Zwitserse grens te geraken. De jonge verzetsstrijder en de Engelse piloot vertrokken ver kleed als boeren met kar en paard vanuit Reims naar de Zwitserse grens. Tijdens deze hachelijke onderneming moes ten ze verschillende Duitse versperringen passeren, maar toch wisten ze deze avontuur lijke onderneming tot een goed einde te brengen, vooral dankzij de talenknobbel van Frans. De Fransen wisten de talenten van de jonge Vlaming te appreciëren en de gevaarlij ke opdrachten namen steeds toe. Frans zou nog vele belang rijke brieven, waardevolle pa pieren en zelfs microfilms over de grens smokkelen, steeds op gevaar van zijn'leven. Bij deze Franse partizanen leerde hij wat solidariteit en samenhorigheid was. Toch was het niet altijd even mooi. vertelt Frans. Twee dracht en politieke naijver leidden af en toe tot pijnlijke gebeurtenissen. Onveran twoorde moorden, overvallen en sabotagedaden veroorzaak ten bloedige represailles van de bezetter. Vele partizanen werden gevangen genomen, naar Duitsland gevoerd of ter plaatse gefusilleerd. Toen de geallieerden in Nor- mandië waren geland en de Duitsers ook op andere fron ten zware nederlagen hadden geleden, bleven de Franse ver- zetslui met nog meer vuur doorvechten. Ondertussen werd Baasrode bevrijd op 4 september 1944 maar de vreugde werd over schaduwd door de gebeurtenis sen van 2 september. Die don derdag openden de vluchtende Duitsers en de met hen mee- - trekkende kollaborateurs het vuur op ongewapende burgers die de aftocht gadesloegen. De moordende kogels troffen Camiel Biesemans. een ver zetsstrijder van de «Zwarte Hand». Aan de Vierhuizen is een gedenkplaat ter zijner ge dachtenis in tfe Scheldemuur gemetseld. Frans Verhulst had ondertus sen als jongste oorlogsvrijwilli ger het Belgisch leger ver voegd en maakte als militair met het stamnummer GN641 de bevrijding van ons land mee. Toen men ontdekte hoe oud Frans in werkelijkheid was. werd hij van de comman do's naar de pioniers overge plaatst Daar ontmoette hij die andere Baasrodenaar. Pierre Cleemput. bekend in de sport en politieke wereld van die tijd. Met het Belgische leger trokken zij mee ter verovering van Noordwest-Duitsland. waar zij vooral aktief waren ten noorden van Hamburg, een stad die doorde Amerika nen zwaar was gebombardeerd en die 80.000 slachtoffers be treurde. Na enkele tijd verliet hij het bezettingsleger en kwam terug naar Baasrode en in 1946 be gon hij in het bedrijf waar hij nog steeds werkt. Frans, die nu zelf gezinshoofd is. bediende en vakbondsafge vaardigde denkt nog dikwijls terug aan die avontuurlij! het tijd. Dc ervaring en de jan erm0nd hebben zijn oordeel verzad «eensch hij beseft dat hij goed he- gedaan, maar is er ook r, ^inl overtuigd dat veel dingen a «erker de.s hadden gekund. ^mlni hoopt dat de offers van (jmierha miljoen soldaten en burga v niet tevergeefs geweest ziji (orm va. Hij weet best hoe afschuwelij „jsselint zo'n totale slachting is Böknamc meent dat iedereen daaruit dt KWcest lessen kan trekken voor 4 Lini,' .«komst. H De erkende gewapende wee Tjast standen en een der jon» - L hör oorlogsvrijwilligers. Fm Weljswa Verhulst woont momenteel i de Lekstraat 7 te Baasrodt. een huis vol hcrinneringe maar vooral met geloof in dt toekomst. ^Blll Frans Kestet Enige tijd geleden ontving de Buggenhoutse schepen van openbare werken Paul Van Malderen, in het dagelijkse leven, bedrijfsleider van het te Buggenhout gevestige bedrijf «Ontex» uit handen van Minister Geens, de onderscheiding van «Supermanager», omschreven als de «meest belovende KMO'er in Vlaanderen». der permanent gemotiveerd wordt. En naast een overeen komstige bezoldiging, zorgt Paul Van Malderen ervoor dat zijn stafmedewerkers voldoen de armslag krijgen. Hij is im mers voorstander van een ver antwoorde delegatie van be voegdheid. Daartegenover stelt hij dan de eerlijkheid die tegenover deze staf moet opge bracht worden. Samen met de nodige kreativi- teit en de zin voor innovatie, heeft Ontex op die manier, zeer vlug wereldmarkten ver overd. Niet alleen in Frank rijk, Duitsland, Nederland, Oostenrijk, Italië en Dene marken, maar ook in Canada, de States en Israel staat Helen Harper mee aan de spits. Van Malderen is niet met de helm geboren, maar heeft de een voudige sleutel van het sukses op zak. En dat betekent hard werken, autofinanciering, goe de organisatie en produkten- differentiatic. Zo kon het ge beuren dat de 1900 verkoops- punten tellende Key Mart Concern in de Verenigde Sta ten, Helen Harper als vaste leverancier ,op zijn lijst nam. Het is allemaal niet zo eenvou dig gegaan, maar Paul Van Malderen is een doorbijter, die weet wat hij wil. En dat ver taalt zich dan in cijfers die weinig kommentaar behoeven. Van een zakencijfer van 1,9 miljoen in het beginjaar 1979 schoot hij pijlsnel naar 23.7 miljoen in 1980. 138 miljoen in 1981. 265 miljoen in 1982 en zo maar eventjes 500 miljoen in 1983. De onderscheiding die hem onlangs te beurt viel is dan ook loon naar werken. Ontex is niet alleen in Buggen hout of. in het Waasland een begrip geworden, maar ook ver daarbuiten Die bekend heid mag de 42-jarige bedrijfs leider Paul Van Malderen voor zijn rekening nemen. Inge nieur Paul Van Malderen, in de weinige vrije tijd die hem nog rest, ook nog schepen van openbare werken van zijn ge meente. durfde in volle krisis- tijd. in 1979 nl.. een verant woorde uitdaging aan. Een be drijf opzetten in hygiënische produkten. Tevoren was hij jarenlang als bedrijfsleider ak tief in de firma Uttcrmohlen, een Nederlands bedrijf dat ge lijkaardige produkten fabri ceert. Vier jaar geleden zette hij de beslissende stap: een eigen be-, drijf, dat echter vlug uitgroei de van een bescheiden werk plaats tot een modern kom- pleks op het Buggenhoutse in dustrieterrein. Hoofdaktiviteit is voor een klein gedeelte, pro- duktie voor de verzorgingssck- tor en voor meer dan 80% de onder de merknaam Helen Harper gelanceerde hygiëne- produkten. Van Maiderens sterkste troef is wellicht de export Hij heeft als een van de eersten beseft dat zulks voor België de toekomst blijft. Om de bikkelharde konkur- rentie aan te kunnen is hij alvast begonnen met een tech niek, waarin de kosten zoveel mogelijk gedrukt worden. An derzijds gelooft hij rotsvast in het investeren in mensen. Een onderneming kan immers al leen vlot lopen wanneer een goede staf rond de bedrijfslei- P. Van Rosscm Vreugd in Deugd speelt «Zwijg Kleinen» te Lede De Koninklijke toneelvereniging «Vreugd in Deugd» Lede brengt het volksstuk «Zwijg Kleinen» (in 5 bedrijven) van de auteur Fitzgerald Kusz in een regie van G M. Vandergucht voor het voetlicht. Dit gaat door in de zaal Volkskring. Kasteeldreef te Lede op vrijdag 9 december, zaterdag 10 december en vrijdag 16 december te 20 uur (jdb) Het Buggenhoutse OCMW (Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn) doet zijn naam alle eer aan. Pas enkele maanden nadat het, langs de Kerkstraat, gezellige flats ter beschikking stelde van de bejaarden, werd vori ge zaterdag, onder ruime be langstelling overigens, langs de Vierhuizen, het kinderdag verblijf «Pagadderken» plech tig geopend. Verantwoord, ook in deze tijd Een overduidelijk opgetogen OCMW-voorzitter Karei Baeck, omringd door de leden van de raad, schetste het ontstaan en de realisatie van het kinderdag verblijf. Alles begon in de loop van 1976, toen uit een onderzoek bleek dat een kinderdagverblijf in de bosgemeente een nood zaak was. In juni 1977 viel de definitieve beslissing. De admi nistratieve molen werd aan het malen gezet en op 6 april 1981 zette gemeenschapsminister Mevr. Steyaert, het licht op groen. Met de bouw werd be gonnen op 16 oktober 1981. Een goeie twee jaar later reeds worden de eerste «pagadder- kens» er dagelijks, onder een kundige leiding, in gloednieuwe gebouwen, waar de gezellige sfeer je zo tegemoet treedt, op gevangen. De realisatie van het kinderdag verblijf heeft, alles inbegrepen, zowat 15 miljoen gekost. 60% van dit bedrag werd gesubsi dieerd door de hogere overheid. Wat de naamgeving betreft deed de OCMW-raad een be roep op de leerlingen van de Buggenhoutse lagere scholen. Het personeel van het kinder dagverblijf verrichtte een prese lectie en de raad bevestigde de keuze van «Pagadderken», een suggestie van de leerlingen uit de klas 2A van het St.-Vincen- tiusinstituut. De idee, aldus Karei Baeck, als zou ingevolge de stijgende werkloosheid de behoefte aan kinderopvang afgenomen zijn, strookt niet met de werkelijk heid. Het tegendeel is eerder waar. in absolute termen is die behoefte immers toegenomen. Amper twee dagen na de ope ning op 1 december, bevolkten dan ook reeds zes pagadder- kens de ruime en gezellige loka len van het kinderdagverblijf. Aandacht voor het kind In een sfeervolle omgeving In totaal biedt «Pagadderken» overigens ideaal ingeplant: in de onmiddellijke nabijheid van de scholen, niet zo ver verwij derd van het station plaats aan 24 kinderen, verdeeld in twee leefgroepen: 12 kinderen van 0 tot 18 maanden en 12 kinderen van 18 tot 36 maanden. Voor elke leefgroep is er een bad-, leef- en slaapruimte en een binnentuin ter beschikking, zodat de kinderen ook volop van de buitenlucht kunnen ge nieten. Ook een eigen keuken, waar ter plaatse de voeding be reid wordt, is voorhanden. Be halve dan de poedermelk, wordt trouwens alle voeding ter be schikking gesteld door het kin derdagverblijf. Onder de kundige leiding van Linda Van de Voorde, sociaal verpleegster, staat een team van vier kinderverzorgsters klaar om de baby's en peuters, vanaf 7 u 's morgens tot 19 u 's avonds, op te vangen. Op een deskundige wijze. Elk kind krijgt een pedagogisch verantwoorde aapak. Bij de jongste groep houdt deze aanpak speciale aandacht in voor het eigen levensritme en Buggenhout. OCMW-voorzitter Baeck klaptehet Pagadder in (v) Buggenhout. Gespecializeerd personeel zorgt de opvang van de ukkepukken v) Buggenhout. Natuurlijk is er verantwoord speelgoed (v) de voedingsgewoonten van het kind. Daarnaast echter wordt ook de psycho-motorische en fysische ontwikkeling nauwkeu rig gevolgd en gestimuleerd, mede door middel van aange past spel en speelgoed. In de andere leefgroep wordt de persoonlijke ontwikkeling van het kind hoofdzakelijk gestimu leerd via spel, knutselaktivitei- ten, en groepsanimatie. Bijzon dere aandacht wordt besteed aan het leven in groep en het aanleren van sociale vaardig heden. Voor kinderen die overdag ziek worden heeft «Pagadderken» twee afzonderlijke kamers ter beschikking. «Pagadderken» biedt echter meer Dankzij een goedgekeurd projekt in het Der de Arbeidscircuit zorgt het kin deropvangverblijf eveneens voor kinderopvang thuis. Wan neer een kind ingevolge een ernstige of besmettelijke zieke tijdelijk niet in het kinderdagver blijf kan opgenomen worden, komt er een kinderverzorgster thuis voor het kind zorgen. Zo kan het in alle rust en in zijn vertrouwde omgeving her stellen. Wekelijks worden de kinderen overigens onderzocht door een kinderarts. De ouders mogen dit onderzoek steeds bijwonen. Hoewel de openingsdagen vastgesteld zijn van maandag tot vrijdag, van 7 tot 19 u, kan de opvang vrij soepel gebeuren. Men kan zijn kind aan «Pagad derken» toevertrouwen gedu rende de ganse week, voor en kele dagen, voor een halve dag en zelfs voor enkele uren. Dit na schriftelijke afspraak. Schappelijke bijdrage De financiële bijdrage van de ouders schommelt tussen de 50 en de 400 fr per dag. En wordt bepaald aan de hand van de schalen uitgevaardigd door de ministers van Welzijnszorg en van Gezondheidsbeleid, dit op basis van het netto belastbaar gezinsinkomen. Verminderin gen o.a. voor gezinslast en bij plaatsing van meerdere kin deren zijn voorzien. Wie nadere informatie wenst omtrent het «Pagadderken» kan kontakt opnemen met het Buggenhoutse OCMW (052- 33.28.62) of met het Pagadder ken zelf, via het nummer 052- 33.02.95 Kinderdagverblijf «PAGAD DERKEN» Vierhuizen 58 9360 BUGGENHOUT

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1983 | | pagina 2