Eerste zeeschip door sluis van Kallo
DE PERS
EN DE
IPOSTTARIEVENI
*2^ "Sa
Huisvuilverbranding en energierekuperatie:
de oplossing voor Dendermonde
Senator Walter Peeters:
«Voeren is typisch geval
van aliënatie»
Met lading LPG
Gemeentebestuur en
Leefmilieu terug
«goeie maatjes»
in Stekene
t> - 9.12.1983 - De Voorpost
Ch
Dt
Beleefd protest en enig ceremonieel gedoe kunnen best
samengaan. In Kallo is daar zaterdag het bewijs van
geleverd. Terwijl genodigden vanuit het sluisgebouw de
komst van een eerste zeeschip volgden, hadden leden van
Agalev en de Groene Fietsers er zo'n twee uur voor over
om hun grieven bekend te maken. In grote lijnen komt het
erop neer dat Agalev in feite niet gekant is tegen de
inplanting van een gasterminal, maar ze vrezen wel dat
Kallo in een latere faze tot één grote LPG-opslagplaats zou
uitgroeien.
Een aantal dokken op de Wase Scheldeoever werden in
mei 1982 bereikbaar vanaf de Schelde. Ook de zeesluis
werd effektief operationeel. Dat kunstwerk heeft er een
tijdlang 'werkloos' bijgelegen en tot dusver waren het
vooral binnenschepen die van de sluis gebruik maakten.
Van een erg intense trafiek kan in elk geval bezwaarlijk
gesproken worden.
Heuse zeeschepen had men op de Wase Scheldeoever nog
niet kunnen verwelkomen. Maar vorige week is dat dan
toch gebeurd. De installaties van de Antwerp Gas Termi
nal zijn in die mate gevorderd dat de eerste aanvoer kan
beginnen. De bouwwerken van die terminal startten in
1982 langsheen de westelijke oever van het zuidelijk
insteekdok. Het zou meteen ook de eerste belangrijke
terminal worden, bestemd voor de Belgische markt.
De totale investering voor de
bouw van deze LPG-terminal
bedraagt in een eerste faze
zowat 175 miljoen frank. Een
aanzienlijk deel van dat budget
werd door de aanleg van een
up to date veiligheidssysteem
opgeslorpt. Na een aantal uit
gebreide veiligheidstesten
kwam vorige week op de re-
daktie het bericht binnen dat
een eerste gastanker aan de
installaties zou aanmeren.
Voor Antwerpen en Beveren.
belangrijkste participanten in
de vorig jaar opgerichte Maat
schappij voor Grond- en In
dustrialisatiebeleid. was dat
een geldige reden om een klei
ne plechtigheid op te zetten.
In het sluisgebouw van Kallo
waren dan ook een aantal per
sonaliteiten verzameld: direk-
teur-generaal De Jonghe van
de Dienst voor Ontwikkeling
van de Linker-Scheldeoever,
burgemeester Van der Aa en
schepen Goossens, schepen
Jan Huyghebaert, ingenieur
Van Wijck... De heer De
Jonghe sprak het gezelschap
toe. «Het gaat hier om een
beperkte plechtigheid in feite,
maar we hebben dit gebeuren
toch niet onopgemerkt voorbij
willen gaan. De echte plechtig
heid komt er pas wanneer het
havengebied door de staat zal
worden overgedragen.» Toe
spraak gedaan en tijd voor een
borrel.
Op het dak van het sluisge
bouw had zich inmiddels een
schare fotografen verzameld.
De BRT was ook van de partij
en in het avondjournaal werd
die bijdrage al uitgezonden.
Rond 15.30 u. kwam de Hoëgh
Sword, een gastanker met een
kapaciteit van ruim 75.000 ku
bieke meter, in het zicht. Een
dertigtal leden van Agalev en
Groene Fietsers hadden aan de
sluis postgevat. «Een LPG-
tanker hier, een tanker daar.
de macht van de groten is niet
zonder gevaar.» Zo ongeveer
luidde de tekst op hun span
doek. Om de aktie ludiek te
houden was ook een Sinter
klaas en zwarte piet van de
partij. In een vlugschrift, dat
werd uitgereikt aan wie het
ontvangen wou. werden de
voornaamste bezwaren nog
eens samengevat: de LPG-ter
minal zou al te dicht bij de
bewoonde zone liggen, de
drukbevaren Schelde en de
moeilijke bevaarbaarheid er
van geven stof tot denken om
zo'n gigantische tanker zover
landinwaarts te laten komen,
door het grote risiko van LPG-
overslag zou het voor gewone
havenbedrijven niet meer aan
trekkelijk zijn om zich op de
Linkeroever te komen vesti
gen. Overheersende toon uit
het pamflet: 'groenen' zijn niet
tegen LPG als brandstof maar
vinden wel dat er veiliger mee
moet worden omgesprongen.
Getrokken door drie sleepbo
ten kwam het gevaarte, het
was toen al na vieren, de sluis
binnen. Voor Agalev was de
aktie toen zo goed als afgelo
pen. binnen het sluisgebouw
wachtte nog een receptie.
Over de tanker zelf kunnen we
nog meegeven dat hij eigen
dom is van Leif Hoëgh en Co.
Hij werd in 1978 gebouwd op
de werf Stocznia te Gdynia in
Polen. Het schip vaart momen
teel onder Noorse vlag en
kwam in Kallo aan met een
lading propaan van Saoedi-
Arabië. Slechts tienduizend
kubieke meter was bestemd
voor de Antwerp Gas Termi
nal. Het gekoelde LPG werd
via warmtewisselaars opgesla
gen in sferische tanks. In een
eerste faze worden er door
AGT vier sferen onder druk
gebouwd met elk een inhoud
van 3.300 kubieke meter. La
ter zal ook LPG in gekoelde
vorm op atmosferische druk
worden aangevoerd. Daarvoor
worden twee tanks opgetrok
ken met elk een kapaciteit van
50.000 kubieke meter. Die
werkzaamheden zijn nog volop
aan de gang.
In bepaalde kringen, en daar
mee bedoelen we dan in eerste
plaats Agalev, loopt men niet
hoog op met de tewerkstelling
die de terminal met zich zal
meebrengen. In de persmap
daarentegen wordt dat tegen
gesproken. «De direkte te
werkstelling is aanzienlijk», le
zen we in dat bundeltje, «maar
ook de indirekte werkgelegen
heid valt niet te verwaarlo
zen». Men geeft ook enkele
voorbeelden: douane, perso
neel voor de sluisbediening,
sleepboten, tankwagenchauf
feurs en onderhoudspersoneel.
Verschillende visies dus. maar
dat komt men wel vaker tegen
in milieugevoelige materies.
Over de veiligheid hebben we
het in dit blad al uitgebreid
gehad. Weer enkele tegenstrij
dige meningen.
Er werd inmiddels een persbe
zoek aangevraagd en later ko
men we op die veiligheids
maatregelen nog terug.
(luc van broeck)
Kallo. Beleefd protest van Agalev (Ivb)
Het huisvuil en de verwerking ervan stelt zowat overal problemen, dus ook in
Dendermonde. De stad Dendermonde zelf zorgt jaarlijks voor een flinke produktie. De
DDS huisvuilverwerkingsinstallatie is in staat 40.000 ton per jaar te verwerken en
momenteel wordt er 37 tot 38.000 ton jaarlijks aangevoerd. Men heeft dus nog niet het
maksimum rendement bereikt. Maar er zijn problemen: waar moet het huisvuil allemaal
naartoe? DDS kan binnen een periode van 11 jaar zijn installaties afschrijven, maar het
heeft nog meer voor een periode van 8 jaar stortgronden. Dat wil zeggen dat men moet
uitkijken naar andere stortmogelykheden. Die lijken gevonden te zyn: een uitbreidings
gebied dat op het gewestplan is bestemd als landbouwzone. Niet het ideaal dus.
Bovendien zijn stortplaatsen nu niet bepaald toe te juichen. Ze zyn vaak de kweekplaats
van ongedierte, verspreiden soms een verpestende reuk, geven aanleiding tot (spontaan
tot stand gekomen) branden, zyn de aanleiding tot bezoedeling van grondwater, kortom
het zyn kankerplekken in het milieu.
Kallo, 3 december 1983. Aankomst van het eerste zeeschip in 't Land van Waas, in de
Kallosluis (Ivb)
Het Liberaal Studiecentrum
van Dendermonde heeft zeer
recent een onderzoek ingesteld
naar de mogelijke alternatie
ven die er bestaan inzake huis-
vuilverwerking en welke mo
gelijkheden voor Dendermon
de van toepassing kunnen zijn.
Het zijn precies de geruchten
over een mogelijke uitbreiding
van het stortterrein van DDS
op het grondgebied van Ap
pels enerzijds en de milieube
lasting op het storten van huis
vuil anderzijds, dat aanleiding
heeft gegeven tot deze studie
die werd voorgesteld door de
heren Op de Beeck en Van
Gueht.
In een eerste deel van de stu
die werd gepeild naar de be
staande alternatieven. Men
diende dus als basis de huidige
situatie te onderzoeken en die
als toetssteen te nemen. Bij
DDS wordt jaarlijks 37 tot
38.000 ton huisvuil verwerkt.
Liefst 32.000 ton daarvan is
klein huisvuil. De verwerking:
het grof vuil wordt gebroken
en zonder meer gestort zodat
er geen sprake is van rekupera-
tie; het klein huisvuil wordt
eerst gebroken en gezeefd. De
organische bestanddelen
(voedselresten, papier) zijn
komposteerbaar en worden
dan ook verwerkr tot kompost;
de anorganische resten (glas.
steen, plastiek) worden verwij
derd en voor een belangrijk
deel gestort.
Jaarlijks wordt door DDS on
geveer 23.000 ton huisvuil ge
stort. Het stotterrein is nog 8
jaar te gebruiken en de instal
laties voor de kompostering
kunnen over een periode van
11 jaar worden afgeschreven.
Er moet dus een nieuw stort
terrein komen om de ontbre
kende periode van drie jaar te
overbruggen. Een tweede pro
bleem is dat het geproduceer
de kompost enkel en alleen
geschikt is voor grondverbete
ring en dat de afeet wel enige
probleman oplevert. Naast het
huisvuilkompost dat geen
winst oplevert wordt ook
maalschorskompost en pot
grond geproduceerd. Deze
laatste produkten liggen beter
op de markt, maar hier moeten
dan weer grondstoffen worden
aangekocht. En dan blijft er
nog dc reukhinder die verbon
den is aan het opslaan van het
huisvuilkompost in open lucht.
Alternatieven
Met deze wetenschap gewa
pend werd door het team van
het Liberaal Studiecentrum
uitgekeken naar alternatieven.
Er zijn er nogal wat: onder
meer de produktie van RDF-
Te gast bij Wase Jonge Leeuwen
De aktiviteiten van de Wase Jonge Leeuwen volgen elkaar
>p met een regelmaat van een klok. Als Vlaamsnationale
jongerenorganisatie wil WJL jongeren de kans geven zich
te informeren over diverse aspekten van de Vlaamse
Beweging. Zo was er onlangs de Beveren een Voer-avond
;n gaat op zaterdag 10 december te 20 uur in het oud-
gemeentehuis te Belsele een dia- en voordrachtavond door
jver het tema «Europa, vandaag en morgen». Gastspre
ker hierop is volksvertegenwoordiger Willy Kuijpers uit
Herent, die zijn kijk op de Europese eenmaking zal
uiteenzetten. Deze Europa-avond wordt georganiseerd
i.s.m. de Amedee Verbruggenkring en het Verbond
V.O.S.
In Beveren ging op initiatief
/an de Wase Jonge Leeuwen,
V.O.S.-Land van Beveren en
iet Taal-Aktie-Komitee Waas
and onder grote belangstelling
ïen Voeravond door. Als eer-
ite spreker kwam TAK-ver-
intwoordelijke Guido Moons
ian het woord. Guido Moons
Detreurde de eenzijdige en op
sensatie beluste berichtgeving
in dc Vlaamse pers over de
TAK-akties in de Voer De
TAK-wandelingen in de Voer
gingen slechts door op uitdruk
kelijk verzoek van de Vlaams
gezinde Voerenaars cn werden
steeds in nauwe samenwerking
met het Politiek Ovcrlcgkomi-
teê Voeren voorbereid. Door
de «wandelingen» wou, men
ruchtbaarheid geven aan de
Voerse problematiek en ter-
zelfdertijd een hart onder de
riem steken van dc Vlaamse
Voerenaars, die door Waalse
agitatoren het leven zuur wer
den gemaakt. De Vlaamse ak-
tiegroepen haalden in de Voer
de kastanjes uit'het vuur voor
de Vlaamse politici. Door na
latigheid en lamzakkcrij had
den deze dc situatie in dit stuk
je Overmaas laten aanrotten
cn Luikse vakbondsmilitanten
en plaatselijke kasteelheren dc
kans gegeven om een moegc-
tergde bevolking naar hun
hand te zetten. De Wase TAK-
woordvoerder hoopte dat dc
Vlaamse politici eindelijk werk
zouden maken van een daad
werkelijke integratie van Voe
ren in Vlaanderen, zodat ver
dere TAK-akties in de toe
komst onnodig worden.
Senator dr. Walter Peeters.
die goed vertrouwd is met de
Voerse problematiek als TAK-
militant en Voer-wandelaar.
wees op de symbool-funktie
van Voeren. Dc Voer wordt
telkens uitgespeeld door dc
franstaligen als chantage-mid-
del wanneer er zwaarwichtige
problemen rijzen in de Belgi
sche politiek (b.v. inzake het
Waalse staal). Zelf verrichtte
Peeters reeds taalonderzoek in
de Voer. Meer dan 85% van
de bevolking is er Nederlands
sprekend. Maar bij do verkie
zingen zwicht men telkens on
der sociale en politieke druk
en stemt men voor Retour a
Liège. Volgens dc VU-senator
is Voeren een typisch geval
van aliënatie. datgene wat An-
dré Demedts omschrijft als
«een volk dat verlangt geen
volk meer te zijn». De menta
le. morele en fysische macht
die op de bevolking rust wordt
zo groot dat die haar weer
baarheid verliest. Peeters be
zwoer de traditionele partijen
om geen toegevingen meer tc
dulden inzake Voeren, ook al
schijnt men in sommige krin
gen te berusten bij een benoe
ming van bendeleider Happart
tot burgemeester van de ge
meente. Ter afronding bepleit
te Walter Peeters de afschaf
fing van de faciliteiten, hét
alibi voor verdere verfransing.
Hierna bracht het echtpaar
Theunissen, restauranthouders
uit de Voerstreek, een pak
kend getuigenis. Aan de hand
van tal van voorbeelden gaven
ze staaltjes van de dagelijkse
pesterijen die de Vlaamse
Voerenaars moeten onder
gaan. Hierbij deinzen Wallin-
gantische heethoofden niet te
rug voor regelrechte terreurda
den. De gerechtelijke diskri-
minatie waarvan de Vlaamsge-
zinden het slachtoffer zijn. sti
muleert dit nog.
De Limburgse gasten ver
toonden ter afronding van de
avond een dia-montage over
de zes Voerdorpjes. Dc prach
tige Voer met zijn liefelijke
plaatsjes cn ongerepte natuur
kwam hicriif tot haar volle
recht. De streek is een bezoek
meer dan waard. Het toerisme
is trouwens een troef die de
Vlaamse Voerenaars graag uit
spelen. meteen ook een doorn
in het oog van de franstaligen
«En wees gerust, de bezoeker
vindt in Voeren stilte en rust
Het enige gevaar dat schuilt
voor dc argeloze bezoeker in
Voeren, is dat je er gauw ho
peloos verliefd op wordt», ver
trouwde een zelfverzekerde
mevrouw Theunissen toe.
Deze Voeravond was met
een een schot in de roos voor
WJL-Bevcrcn. Andere aktivi
teiten zullen ongetwijfeld nog
volgen. Wie meer informatie
wil over de Wase Jonge Leeu
wen in Beveren, kan steeds
terecht bij Koen Van Duysc,
Zandstraat 77J te Haasdonk of
bij Herman Van Micghcm.
Azalcalaan 23 tc Beveren.
K.V.
Nadat Leefmilieu in een vorige «nieuwsbrief» het gebrek I
aan inspraak had betreurd, werd de vereniging door het
schepenkollege van Stekene ontvangen voor een gesprek.
De opstellers van de tweede «nieuwsbrief» hopen dat.
leefmilieu opnieuw de kans krygt om in samenwerking en j
dialoog verder te werken.
Gelaagputten
In het gesprek met de ver
tegenwoordigers van het sche
penkollege kreeg de afvaardi
ging van Leefmilieu de verze
kering dat de gemeente het
Gelaag wil beheerd zien «bin
nen het kader van het klasse-
ringsbesluit Toch hopen som- I
mige leden van datzelfde sche- I
penkollege nog steeds op een
toelating voor het openen van
een stort; klasse III. Dus voor
het storten van inert vuil zoals
afbraakmaterialen e.d. in een
deel van het natuurgebied.
Hoe is zoiets met elkaar in I
overeenstemming te brengen? I
Volgens Leefmilieu Stekene is
het vasthouden aan het klasse- f
ringsbesluit bij het beheer van I
het Gelaag een eerste stap op I
een lange weg, die er uiteinde- I
lijk moet toe leiden om aan dit I
unieke natuurgebied dc be- I
scherming te geven die het ver- I
dient.
Het kollege van burgemeester
en schepenen heeft aan Leef
milieu Stekene alvast gevraagd
om in het kader van de werk
groep Leefmilieu advies uit tc
brengen aangaande:
Het parmanent openstellen
van het Gelaag voor de inwo
ners; het aanleggen van een
wandelpad, en het aanduiden
van dringende werken, uit te
voeren door de milieu-ambte
naren van het derde arbeidscir
cuit
Ter gelegener tijd zal Leefmi
lieu Stekene uitvoeriger terug
komen op dit probleem van dc
Gelaagputten te Stekene.
pellets (Refuse derived fuel
briketten) maar de afzet van
de pellets stelt problemen; de
produktie van biogas waarbij
men verschillende metodes
kan gebruiken (op het stortter
rein zelf, via de konventionele
fermentatie of via droogfer-
mentatie) waarbij er naast de
voor- ook flink wat nadelen
zijn: de verbranding zonder
energierekuperatie. de ver
branding met warmterekupe-
ratie (produktie van stoom of
warm water), de verbranding
gekoppeld aan een krachtcen
trale (produktie van elektrici
teit). En dan is er natuurlijk
ook nog de mogelijkheid om
deze verschillende kombina-
ties te kombineren. Het
spreekt vanzelf dat een deel
van deze alternatieve oplossin
gen niet in aanmerking komen
voor Dendermonde Vraag is
welke oplossing er wel zou vol
doen en waarom?
Elektrictteitsproduktic
Volgens de heer Van Gucht
blijft het na te streven idee
natuurlijk verbranden door het
valorizeren van het huisvuil
zelf als brandstof. Dus niet
door toevoeging van een dure
edele brandstof, wat verlies
zou betekenen. En die moge
lijkheid bestaat. Ze wordt zelfs
reeds toegepast in een aantal
steden en gemeenten in ons
land
Wanneer men verbranding
overweegt en volgens het
Liberaal Studiecentrum is dit
voor Dendermonde stilaan een
noodzaak geworden dan
kan men niet anders dan opte
ren voor een warmtekracht
centrale. Deze warmtebron
moet natuurlijk zo goed moge
lijk gevalorizeerd worden. De
vrijgemaakte energie is afhan
kelijk van de stookwaarde die
in het geval van huisvuil veran
derlijk is en van de bevoorra
ding die zowel in tijd als in
volume beperkt is en dus niet
kan geregeld worden in funktie
van de vraag.
Technisch ziet een dergelijke
situatie er in grote trekken als
volgt uit. Ze bestaat uit drie
grote delen: een verbrandings
installatie, een warmte terug
winningsinstallatie en een
stoomturbine-installatie. De
uiteindelijke bedoeling is dat
stoom aan maksimale druk en
temperatuur, opgewekt in dc
ketel, rechtstreeks naar t.-n
turbine wordt gestuurd. Die
turbine zelf bestaat uit twee
sekties, met een scheidings-
druk die rekening houdt met
de behoefte van de warmtever-
bruikers. Op deze druk wordt
dan de door de verbruikers
gevraagde hoeveelheid stoom
afgetapt. De overige stoom
kan naar de tweede sektie wor
den gestuurd. De stoom die de
twee sekties van de op hoog
toerental draaiende turbine
doorstroomt, levert drijfkracht
die via een reduktiekast en een
elektrische generator wordt
omgevormd tot elektriciteit.
Nuttig
Nu men elektriciteit heeft op
gewekt, ontstaat ook de vraag
of er verbruikers zijn. En als er
verbruikers zijn. welk aanbod
Kan men hen aanbieden. Men
gaat er bij dc berekeningen
naar de produktie vanuit dat
23.500 ton huisvuil in aanmer
king komt voor het procedee.
Voor Dendermonde zou men
een brandingsoven van 4 ton
per uur moeten bouwen. Hier
zou men een warmteproduktie
van 48,6 g per uur mee realize-
ren of 13.3 ton stoom per uur
wat een elektrisch vermogen
van 3.20 wm oplevert. De in
stallatie van de oven zou 235
miljoen kosten, de installatie
van de warmtewisselaar en de
infrastruktuur nog eens 70 mil
joen. de turbine 90 miljoen of
een totale investering van 395
miljoen. De kosten van de in
stallatie: afschrijving 15 jaar
aan 10 procent of 48 miljoen;
personeelskosten (bijkomend
ten overstaan de aktucle situa
tie) 4 miljoen; onderhoud ter-
misch gedeelte (25 fr per ton
stoom) 1,9 miljoen en tenslotte
de onderhoud van de elektri
sche installatie: 1.9 miljoen.
Dat maakt samen 55.8 mil
joen. De opbrengst van een
dergelijke installatie is sterk
afhankelijk van de prijs per
Awh die met de elektriciteits
maatschappijen kan worden
afgesloten. In de aktuele kon
tekst moet het mogelijk zijn
een tarief van 1,70 fr/kwh ge
durende de dag en van 0,80 fr/
kwh gedurende de nacht en
een eenmalige jaarpremie van
1.700 fr per gemiddelde be
schikbaar gestelde kw te
bekomen.
De opbrengst van de installatie
zou 29,5 miljoen fr per jaar
bedragen. Dc totale exploita
tiekosten voor een dergelijke
installatie mogen op 26.3 mil
joen fr per jaar geschat wor
den. of op 1.119 fr per ton
huisvuil.
In geval een subsidiëring en
die komt er voor 60% op dc
investering zouden dc ex
ploitatiekosten teruglopen tot
27 miljoen fr, wat-betekent dat
de installatie zelfs direkt winst
gevend zou zijn
Hierbij moet dan nog opge
merkt worden dat men wat de
produktie betreft vertrokken is
van een basis van 23.5 ton per
jaar, daar waar DDS liefst
over een totale kapaciteit van
40.000 ton per jaar beschikt.
Nog een voordcel is dat een
aantal stortgronden zouden
vrij komen cn dus te koop
kunnen worden aangeboden.
Nog een winstpunt dus.
Met het schepenkollege werd
dus gesproken over diverse za
ken die o.m. in de eerste
nieuwsbrief aan bod kwamen.
Daar werd onder meer beslo
ten om een «Werkgroep leef
milieu» in het vooruitzicht te
stellen. Dit om de kontakten
tussen het gemeentebestuur cn
de inwoners begaan met mi
lieuproblematiek vlotter te la
ten verlopen. Naast de geman
dateerden van de kommissie
leefmilieu zullen er ook afge
vaardigden van de milieuvere
nigingen als vast lid worden
opgenomen. Deze werkgroep
zal indien nodig een
beroep doen op specialisten.
Leefmilieu is van oordeel dat
deze werkgroep zich op een
evenwichtige, brede basis
moet kunnen beroepen en stelt
aan het schepcnkollege dan
ook volgende samenstelling
voor:
Samenstelling paritair: de helft
gemandateerden en de helft
vertegenwoordigers van mi
lieuverenigingen;
Samenstelling afvaardiging mi
lieuverenigingen: 2/3 leefmi
lieu Stekene en Wielewaal cn
1/3 gemeentelijke kulturcle
raad.
Leefmilieu Stekene beschouwt
het oprichten van deze werk
groep alleszins een stap in de
goede richting. Natuurlijk op
voorwaarde dat de inspraak
open kan verlopen cn alle pro
blemen steeds bespreekbaar
zijn. Men denkt hier dan o.m
aan milieuzaken, ruimtelijke
ordening, beheer van het Ge
laag, enz..
Tijdens diverse gesprekken met de Regie der Posterijen
en de bevoegde Ministeries hebben de dag- en weekblad
uitgevers kennis genomen van de plannen om de
perstarieven tors op te trekken van nu t.e.m. 1988.
De tarieven voor het versturen van postabonnementen
^zullen, volgens deze plannen, stijgen met 300 procent.
Zulke kostprijsverhogende elementen zouden, willens
nillens, moeten verhaald worden op de lezer. Het spreekt
vanzelf dat zulke maatregel leidt tot dag- en weekbladprij-
zen die zwaar op het gezinsbudget zullen drukken en
aldus nefaste gevolgen zullen hebben voor een demokra-
tische nieuwsvoorziening.
De uitgevers van dag- en weekbladen benadrukken eens
temeer dat een vrije pers enkel kan overleven indien de
ekonomische voorwaarden waaronder zij moet werken
gezond zijn en het blijven.
Het postabonnement vertegenwoordigt voor bepaalde
kategorieën van de bevolking de enige manier om de pers
te ontvangen. De overheid dient zich daarvan bewust te
zijn.
De Belgische Vereniging van de Dagblad Uitgevers en de
Nationale Federatie der Informatie Weekbladen zijn be
reid, samen met de beleidsverantwoordelijken van de
Regie der Posterijen, een formule uit te werken die
haalbaar moet zijn voor alle partijen. Deze formule moet in
eerste instantie oog hebben voor de belangen van de
lezer.
I)e BetCr
