Beheerraad Wase interkommunale
keurt saneringsplan goed
Weekblad mu BeMcr
Seheldestreel
Aalst voor het eerst
sinds dertig jaar
uit rode cijfers
Jeugdproblematiek heeft me
leeds bezig gehouden
ZALIG KERSTFEEST!
VAN LIMBERGEN
VAN LIMBERGEN
Financiële verbetering van wel 16 miljoen per jaar in het vooruitzicht gesteld
of centrale
P yCattestroGt 17,
BRUIDSLIJSTEN
De Voorpost
VRIJDAG 23 DECEMBER 1B83 38' JAARGANG NR. 50 - 32 F
Hoogstraat, 28
AALST Tel. 21.23.22
mmAS Gustaaf Deckers, afgevaardigde-beheerder van de Wase
interkommunale: «Saneringsplan moet 16 tot 17 miljoen
per jaar opleveren» {arch)
oorzitter Dendermondse rechtbank Frans Vanheule:
een uitgave van
UITGEVERIJ DE CUYPER
Oude Vest 34
9330 Dendermonde
Tel.: 052/21 40.60
Bankrek. KB 442-6601481-36
Prijs voor los nummer 32 F
Jaarab. 1.520 F
6 maand 775 F
3 maand 400 F
Verantwoordelijke uitgever
D. DE CUYPER
Eigentijdse stijl
Schepen van financiën Etienne Bogaert stelde met de kundigheid die hem als
bedrijfsrevisor siert de stadsbegroting 1984 voor. Hij citeerde hierbij voorganger en
vroegere opvolger schepen Gaston Van den Eede die destijds stelde dat «de gemeentefi-
nanciën qua sanering niet opschoten en 1982 zich aankondigde als een somber jaar op
budgettair vlak». Vooral bezorgd was Van den Eede om het probleem van de
kastoestand met alle gevolgen van dien.
Bogaert zelf herinnert aan zijn verklaring by de begroting 1983 dat de dramatische
toestand van de stadsfinanciën een teruggrijpen naar financiële orthodoxie noodzakelijk
maakt.
Zonder gezonde financiën iou Aalst zijn laatste kans verliezen.
kunnen helpen en ook minder
ernstige breuken gemaakt».
Uit ons gesprek met voorzit
ter Vanheule blijkt duidelijk
dat de taak van een rechter
verder reikt dan het sanktione-
ren: hij is er ook om een hel
pende hand uit te steken, om
te begeleiden, op te vangen en
te richten.
De voorzitter van de Den
dermondse rechtbank neemt
zijn taak biezonder ter harte.
Hij weet dat het geen gemak
kelijke opdracht is die hem
werd gegeven. Maar hij is vast
bezield er het beste van te
maken, zoals hij steeds heeft
gepoogd het beste van zichzelf
te geven in de vele funkties die
hij heeft waargenomen. Deze
benoeming tot voorzitter van
de Dendermondse rechtbank
is voor hem in elk geval een
bekroning van een schitte
rende loopbaan als magistraat.
«Naar een sluitende begroting
in een open beleid»
Uit de beleidsnota van de hui
dige koalitie 83-88 citeert spre
ker o.m.
de noodzaak van perma
nente aandacht voor financiële
orthodoxie
het herstellen van de ge
meentelijke thesaurie zodat
iedereen tijdig kan betaald
worden
het terugschroeven van
laattijdige inningen
een rentabiliteits- en effi-
ciëntieanalyse
het bijbrengen van kosten
bewustzijn als een must
een regelmatig financieel
verslag
Wat werd er gedaan?
Aan de begroting '83 werd de
ijzeren hand gehouden wat re
sultaten heeft opgeleverd via
bezuinigingen cn besparingen.
Lasten van werklozen werden
binnen het budget gehouden,
bevorderingen opgeschorst,
aanwervingen praktisch ge
blokkeerd, schulduitgaven be
perkt, schuldbedragen vermin
derd. uitbetaling eindejaar
spremie opgeschoven en belas
tingen verhoogd.
Kwamen daarbij het nuttig ef-
fekt van het saldo van de sane
ringslening de kompensatie
door de regering van intresten
voor te late betaling van ont
vangen belastingen, de door de
regering geblokkeerde in
dexering en het toegekende
deel in het speciaal krediet van
1,7 miljard op basis van het
aandeel in het gemeentefonds.
Ook de hulp in het kader van
D.A.C.- en B.T.K.-projekten.
Géén manna!
Het is géén resultaat van «het
manna» dat dagelijks en op
wonderbare wijze uit de hemel
nederdaalde. Wel hebben vita
mines van de Gewest- en Na
tionale Regering samen met de
«operatie bistouri» sterk bijge
dragen tot de genezing. Met
een globaal boni van 79 mil
joen kan de raad zich verheu
gen. Na dertig jaar rode cijfers
betekent zulks alleszins iets.
Ieder op eigen plaats
Werd budgettering begin dezer
eeuw gezien als een systeem
van financiële besturing met
nadruk op efficiëntie en bezui
niging, de laatste jaren evo
lueerde zulks sterk alhoewel
minder in de openbare sektor.
Vervolg op blz. 4
rans Vanheule, sedert 15 december jl. voorzitter van de rechtbank van Dendermonde,
uiterlijk een rustig man. Maar innerlijk moet hy meer dan eens op de rand van een
dkaankrater leven. Dat brengt zijn taak met zich mee. Als voorzitter van de rechtbank
de zesde van het hele land - is hy immers belast met de goede organizatie van de
chtbank. Hy moet ervoor zorgen dat het werk wordt verdeeld, dat de dossiers onder
r verschillende kamers worden verspreid, hij moet toezicht houden op de vrede- en de
ditierechter en de voornaamste taak is allicht te situeren op het vlak van de
jrtgedingen en de verzoeningsprocedures. Niet weinig dus voor een enkele man. «Je
oet er werkelijk over een uitstekende gezondheid beschikken», aldus de voorzitter die
jn voorganger prijst om zyn wys beleid, maar ook om het vele en deskundige werk en
wral om de vlotte afhandeling van de vaak opduikende problemen.
(langstelling voor
jeugdproblematiek
Geboren op 14 juli 1923 te
endermonde. deed Frans
jnheule zijn humaniorastu-
K te Dendermonde en be-
lalde in 1947 met onderschei-
ag het diploma van doctor in
rechten cn het licentiaat
itariaat. Hij werd ingeschre-
als lid van de balie bij de
chtbank van Dendermonde
werd op 15 september 1953
noemd tot rechter bij dezelf-
rechtbank en gehecht aan
eerste Kamer.
Hij maakte vervolgens deel
van de tweede Kamer en
telde in die hoedanigheid
>k in korrektionele zaken,
ij was daarenboven plaats-
':rvangend enige rechter in
irgerlijke zaken en zetelde
dens de vakanties in de raad-
aner. Op 23 november 1965
ama erd hij tot ondervoorzitter
dige Bocmd in bedoelde recht-
ank en op 16 mei 1967 tot
t ze ugdrechter.
«Tweeëntwintig jaar lang
en ik aktief betrokken ge
test bij de jcugdproblema-
ek, eerst als kinder-, later als
ugdrechter. Ik was de nog
lige kinderrechter in funktie
benoemd werd voor de wet
an 1965. Mijn benoeming in
eze funktie dateerde immers
m 1961». Terwijl voorzitter
heer Vanheule een sigaartje
psteekt, peilen we naar de
evoegdheid van een jeugd-
xhter. «Die hebben betrek
ing op de ontvoogding, het
omologercn van adopties, het
jde- aatregelcnrecht, hoede en
ezoekrccht na echtscheiding
u.»
De taak van een jeugdrcch-
dus veelzijdig, maar ook
iterst delikaat. Zowel de jon
nen als hun ouders zien de
tugdrechtcr nog te vaak als
KB boeman, als iemand die
tn verdikt uitspreekt. Een
teld dat totaal vals is, al geeft
•oorzitter Vanheule graag toe
!al dit soms ook zo is. «Maar
lat komt omdat wij pas in
illcrlaatstc instantie kunnen
iptreden. Gewoonlijk gebeurt
lat nadat er een overtreding is
«gaan. Dan moet er gesank-
lioneerd worden. Dat is het
tnige idee dat de buitenstaan-
Iers van de rechter hebben».
Dat het ook anders kan, ook
it onderstreepte de voorzitter
•an de Dendermondse recht
bank die van mening is dat met
•ecl doordacht en weloverwo-
ten optreden, met wijsheid en
inzicht, scherven kunnen ge-
Sjmd worden, drama's ver
meden.
Herhaaldelijk werd rechter
Frans Vanheule in binnen- en
buitenland gevraagd om zijn
feskundig advies inzake jeugd
problematiek. Hij nam deel
tan verschillende internationa-
k'kongressen, was de eminen
te spreker, de man die spran-
lelende voordrachten gaf. die
talrijke lezingen hield. In 1977
*erd hij benoemd tot buiten-
ewoon lektor aan de rechtsfa-
ultcit van de Katolieke Uni
versiteit te Leuven en sedert
1981 is hij er buitengewoon
docentAls rcdaktielid van het
tijdschrift «Familie- en Jeugd
recht» schreef hij talrijke pu-
blikaties over wetten betref
fende de jeugdbescherming,
de jeugdkriminaliteit.
Kindermishandeling
Dat het gesprek in de sfeer
van de kindermishandeling en
tic jeugdmisdadigheid geraakt,
allicht niemand verwonde
rt. Jeugdrechter Vanheule is
immers een specialist terzake.
Hij vertelt dat er in Dender
monde een poging werd onder
tomen om naar Nederlands
model een vereniging op te
Sint-Niklaas, woensdagnamiddag. - Het gaat de Inter
kommunale Vereniging van het Land van Waas niet voor
de wind. Het mangelt de samenwerkende vennootschap
aan gemeentelijke opdrachten en de verkoop van gronden
stagneert. Vijftien jaar na de stichting van de interge
meentelijke (alle gemeenten van het arrondissement Sint-
Niklaas en ook Waasmunster zijn aangesloten) moet men
het, node, over een andere boeg gooien: besparen, saneren
ter verlaging van de financiële lasten enerzijds; proberen
de inkomsten tt verhogen middels eventueel nieuwe op
drachten en via het opvragen bij de vennoten van een
bijdrage in de werkingskosten anderzijds.
Een jaarlykse schuldenlast van 19 miljoen, da's volgens
afgevaardigd-beheerder mr. Gustaaf Deckers nog niet zó
enorm. Maar daar moet je nóg eens 19 miljoen aan vaste
beheerskosten bytellen. Voor 1982 was er een boekhoud
kundig tekort van zo'n 5 miljoen frank, voor 1983 stevent
men op een verlies van pakweg 10 miljoen af. Dinsdag
avond hebben 34 beheerraadsleden zich bezonnen over
hoe de interkommunale de naar men hoopt tijdelyke
krisis kan doorspartelen. Met 19 ja-stemmen bij 14
onthoudingen en 1 tegenstem raakte het saneringsplan
erdóór. Vyf van de zeventien personeelsleden zullen
(zouden) afvloeien, de mensen van de beheerraad zien van
alle zitpenningen af, er wordt opnieuw één vijfde van het
door de vennoten onderschreven kapitaal opgevraagd.
Het effekt van de saneringsronde moet, zo heeft men
becyferd, een financiële verbetering met 16 tot 17 miljoen
frank per jaar zyn; maar dat zal of zou je pas vanaf 1985
gaan merken aan de resultaten.
Volop in de Wase belangstel
ling staat ze dezer dagen, de
interkommunale. Een instan
tie is het die, sedert de stich
ting op 26 juni 1968 (de statu
ten verschenen op 10 april
1969 in het Staatsblad), op so
lidariteit is gegrondvest. Soli
dariteit tussen de gemeenten
onderling, overleg en voeling
tussen de sociale organisaties
(de Kamer van Koophandel,
de vakbonden, het NCMV, de
hoerengilden Ebes-Intercom
ook), soepele relatie nog tus
sen gemeenten, provinciebe-
stuur en sociale partners. Soli-
Dendermonde. Het organizeren van het werk vraagt heel dariteit, dat beginsel wordt in
wat tijd en inzet, (v)
krisisperioden wel eens op de
helling gezet. Gustaaf Deckers
betreurde dat, tijdens de pers
bijeenkomst, woensdag. Mier
en daar wil een Wase gc neen-
te het laten afweten. Al werd
dinsdagavond toch o.m. gesug
gereerd dat de gemeenten de
interestlast van de gemeenten
zouden kunnen overnemen of
althans voorschieten.
Lokeren en Kruibeke moeten
nog hun deel van de werkings
kosten aanbetalen, men stuurt
er bij de interkommunale op
aan dat zulks gauw gebeurt.
Van de staat heeft men óók
geld te goed. Maar dèèrmee is
men nog niet uit het slop. Het
saneringsplan omvat meer,
véél meer.
Miljoenendans
De Wase interkommunale is
een burgerlijke vennootschap
en kan als dudanig niet over
kop gaan. Wel zou, als niet
ingegrepen wordt, een en an
der kunnen resulteren in een
déconfiture. Te allen prijze wil
men voorkomen dat men
straks (ooit) beschuldigd zou
worden van wanbeheer. Daar
om, en ook omdat het gewoon
moét, een zestal maatregelen:
bij alle vennoten zullen de
statutair voorziene werkings
kosten worden opgevraagd (de
bijdrage voor 1983), Het gaat
om 5 frank per inwoner. De
hele operatie moet zowat 1,6
miljoen frank opleveren;
één vijfde van het door de
vennoten onderschreven kapi
taal zal door de beheerraad
worden opgevraagd. Effekt: 31
miljoen. Uitdrukkelijk wordt
hierbij gestipuleerd dat de
nieuwe kapitaalsstortingen
moeten gebruikt worden voor
de vermindering van het kapi
taal van leningen; zo kunnen
de jaarlijks te betalen interest-
lasten fors gedrukt worden. Er
kunnen, door het beheersko-
mité, nog andere modaliteiten
verbonden worden aan deze
inbreng van kapitaal, even
tueel in overleg met de venno
ten. Thans werd al twee vijfde
van het kapitaal opgevraagd;
de beheers- en werkingskos
ten, 6 miljoen frank in het
bilan van 1982, worden tot
maximaal 5 miljoen per jaar
teruggeschroefd (da* bedrag
kan desgevaller rden ge
ïndexeerd). DeVun van de
raad van beheer hebben zich
bereid verklaard, af te zien van
zitpenningen en géén aan
spraak meer te zullen maken
op andere vergoedingen (be
sparing ruim 250.000 frank per
jaar);
de personeelsuitgaven wor
den verminderd, nu is daarmee
een bedrag van 13,5 miljoen
frank gemoeid. Je kan, zegt
Gustaaf Deckers, het de werk
nemers nu niét ten kwade dui
den dat ze «boekskes zitten te
lezen» want er is haast geen
werk. 5 personeelsleden ze
hebben een bediendenkon-
trakt) van de 17 worden in
vooropzeg geplaatst. Mocht er
in de loop van de komende
twee jaar (de betrokken werk
nemers hebben lènge voorop
zegperiodes) weer méér werk
opduiken dan kan de maatre
gel verzacht of ingetrokken
worden. In deze kontekst
sméékt men bij de vennoten,
de gemeentebesturen vooral,
om werk en wprdt verwezen
naar het goeie voorbeeld dat
Sint-Niklaas gaf i.v.m. de op
dracht van de herwaarderings
gebieden Hazewind en Statio
nswijk. Een noodkreet dus. en
als die gehoord wordt kan het
nog best dat het personeelsbe
stand op 17 (14 voltijdse men
sen en 3 tewerkgestelde werk
lozen) wordt gehandhaafd. De
zijn tewerkgesteld in
de planologische dienst van de
interkommunale, maar de
dienst zélf wordt natuurlijk
niét opgedoekt;
5 frank per Wase inwoner
voor werkingskosten, ik had
het daar al over. Dat bedrag is
gering, het dateert van bij de
stichting (1968). De beheer
raad gaat er nu in principe mee
akkoord dat op de volgende
algemene vergadering de sta-
Vervolg op blz. 4
Dendermonde. Pt
richten die de taak van de
rechter voor een deel op zich
zou nemen. In die vereniging
zouden een aantal personen
moeten zetelen die borg moe
ten staan voor de eerste op
vang wanneer het om kinder
mishandeling gaat. Al vindt dc
heer Vanheule dat op dit stuk
nog een terrein braak ligt voor
de diensten van het Openbaar
Centrum voor Maatschappe
lijk Welzijn. «Het probleem is
evenwel dit van de doorverwij
zing. Het is niet zo eenvoudig
aan de weet te komen waar
zich de gevallen van kinder
mishandeling cn -verwaarlo
zing voordoen. De mensen van
het Nationaal Werk voor Kin
derwelzijn kunnen heel wat
signaleren, maar er is aan de
andere kant ook de beroeps
plicht die vaak ook een zwijg
plicht inhoudt. Dat maakt dat
soms te laat wordt opgetreden.
Het is trouwens de taak van
het gerecht om pas wanneer
het niet meer anders kan, op te
treden».
Maar ccn jeugdrechter heeft
ook nog andere mogelijkhe
den. Gelukkig maar: «Hij kan
preventief optreden, bijvoor
beeld via ccn sociale dienst die
dan een onderzoek instelt en
r in laatste instantie mogen wi
hulp verleent».
Wat het druggebruik be
treft, meent voorzitter Van
heule dat men wat de jongeren
betreft, daar in Dendermonde
nog betrekkelijk weinig mee te
maken heeft gehad. «Frekwen-
ter komt het alkoholverbruik
voor bij de jeugd uit het omlig
gende. De echte drugs zijn
veel te duur. Maar ook bij de
alkoholverslaafden zijn er vol
doende problemen. Het aan de
drank verslaafde kind zou door
de ouders naar epn geneesheer
moeten worden gestuurd.
Maar dat gebeurt niet steeds.
Pas wanneer er ongelukken ge
beuren, wanneer de jongen of
het meisje in een dronken bui
wat uitspookt, komt het ge
recht in werking. Dat is nu
eenmaal de wet.»
Jeugdkriminaliteit
Jaarlijks komen in de Den
dermondse rechtbank een 400
gevallen van jeugdmisdadig
heid voor de jeugdrechter.
Lang niet al deze gevallen lei
den tot een sanktionering Die
wordt alleen maar toegepast
wanneer er een zekere regel
maat wordt vastgesteld in de
overtreding. Maar jammer ge
noeg komt die regelmaat ook
j optreden, (v)
in het Dendermondse voor.
Voorzitter Vanheule vindt het
trouwens ook een spijtige zaak
dat er nog steeds een soort van
drempelvrees bestaat. De
rechter, de rechtbank, het zijn
voor de buitenstaander blijk
baar nog schrikbeelden. Of
schoon het ook anders kan en
is,
«Misschien komt dat omdat
de jeugdrechtbank ook is on
dergebracht in het statige ge
bouw hier, waar het in dc gan
gen wemelt van advokaten in
toga. Het is een beetje zoals in
een ziekenhuis: ook daar gaat
men met een bepaalde schro
om en angst naartoe. De mens
wordt er immers uit zijn ver
trouwde omgeving gehaald».
De kinderen komen haast al
tijd onrechtstreeks naar de
jeugdrechter. Meestal gaan ze
van huis weg, worden ze opge
pakt en komen ze zo automa
tisch voor de jeugdrechter.
Het is voor deze weggelopen
kinderen vaak de enige manier
om uit te drukken dat er wat
verkeerd is gegaan.
«Ze stellen dus meestal da
den, wat te betreuren is, want
allicht had een gesprek binnen
de gesloten muren van een
kantoor meer en ook sneller
