Temse I triomfeert Luc Van Elsuweghe uit Zele: Een ambitieuze Quiévrain- en Noyonspeler! K.K.S.F.B. HOKE EREMBOOEGEM - VK SERSKflMP: 2-0 HOKE een ronde verder Octaaf Brondeel uit Schellebelle: Oostvlaamse Halve Fond Kampioen! DUIVENKAMPIOENEN TE AALST De Voorpost - 23.12.1983 - 41 BADMINTON Luc Van Elsuweghe loopt duidelijk in de sporen van vader Theo/iel. Het eerste seizoen dat hij zogezegd op eigen benen in het duivenspel staat, kwam hij reeds midden in de belangstelling. Hij heeft een goeie vorming genoten en zoals het op het kampioenenhok van vader de gewoonte is, waar hij nog altijd een handje gaat toesteken om de verzorging stipt en precies uit te voeren, deed hij ook in eigen hok. Een dubbel voordeel om onmiddellijk in de suksessengalerij te stappen: Luc is a.h.w. bezeten van de duiven en kan daarbij beschikken over afstammelingen van een kolonie die tot de beste behoort en dit zowel op de snelheid als de halve fond. Voeg daarbij nog de raadgevingen die hij meekreeg van Benoit Van Hespen en de weg ligt wagenwijd open. Luc tracht zoveel mogelijk tijd door te brengen bij zijn duifjes. Iedere vrije minuut vertoeft hij op het hok. Hij observeert en de duifjes leren de meester kennen. Hij heeft hierbij het grote voordeel dat ook zijn echtgenote Yvette gewonnen is voor de hobby van haar man, en zelfs heel graag, een handje toesteekt. Voorbereiding Alhoewel Luc weinig geluk had met zijn rondje jonge duiven van 23. De eerste Quiévrain die ze onder de vleugels kregen werd een rampvlucht, zodat hij uiteindelijk maar met zeven jongen aan de prijsvluchten kon beginnen. De duifjes werden goed getraind en deden het zowel uit Quiévrain als uit Noyon bijzonder goed. Iedere dag als Luc van het werk thuiskwam, werden de jongen in de mand gestopt en kregen ze een oefenvlucht vanuit Lede onder de vleugels geschoven. De duiven werden één per één gelost en 's zondags bij hun tussenkomst waren het als kogels die door de spoetnik gingen. Luc trachtte er ook het maximum uit te halen, door een zo goed mogelijke uitgangspositie na te streven. Hij kende succes met verschillende systemen. Een van zijn beste duivinnetjes, dat provinciaal op de 20' plaats eindigde liet hij paren met een oude duiver, die hij bij vader Theofiel uitleende, en op nest vloog het knap met een 20' provinciale vermelding als bevestiging. Een jonge duiver liet hij paren met twee oude duivinnen en daarmee speelde hij op weduwschap. Om de week werd gewisseld van duivin en de duiver vloog 7 prijzen van 8 inkorvingen. De resultaten van zijn twee beste duiven lonen de moeite om ze even te bekijken: Het duivinnetje 593183een jong uit de beste halve fond vlieger van vader Theofiel met een duivin van Benoit Van Hespen, vloog volgend palmares bij elkaar: 15.5: Quiévrain: 144'1263 d.; 19.6: Noyon: 33'I653 d.; 13.7: Quiévrain: 51*1163 d.; 24.7: Quiévrain: 4'1165 d.; 7.8: Noyon: 5'I172 d.; 5.6: Quiévrain: 2'-271 d.; 3.7: Noyon: 58'1479 d.; 21.7: Quiévrain: 2*1184 d.; 31.7: Quiévrain: 2I'll58d.; 14.8: Noyon: 5'! 143 d.; 28.8: Noyon: 22*184 d. 21.8: Noyon: 20*1104 d. De tweede provinciale vermelding, is de «79183» uit een duiver van opnieuw een halve fond vlieger van Theofiel Van Elsuweghe gekoppeld aan een duivin van Georges Van de Wielle Zele. Hij behaalde volgende Noyonprestaties: 12.6:12*1322 d.; 26.6: 17*1791 d.; 10.7: 27*1317 d.; 17.7: 61*1236 d.; 24.7: 1*1189 d.; 31.7:12*1212 d.; 7.8: 26*1172 d.; Een greep uit de uitslagen bewijst dat zijn klein aantal duifjes tot grote daden in staat was. Ook volgend jaar zal Luc het alleen met jonge duiven proberen. Hij heeft niet de mogelijk heid om zijn hok installatie uit te breiden om met oude duiven in de dans te gaan. 17.7: Quiévrain: 87 jonge: 4, 5, 14 (3); Noyon: 236 jonge: 710, 61 (4); 24.7: Quiévrain: 165 jonge: 4, 37, 52 (3); Noyon: 189 jonge: 4, 37, 52 (3); Noyon: 189 jonge: I, 10 (3); 31.7: Noyon: 212 jonge: 6, 12 (3); 7.8: Noyon: 172 jonge: 5, 26 (4); 14.8: Noyon; 143 jonge: 5, 42, 48, 50 (4). BENO In de feestzaal vai «De Reisduif» (c) De eerste ronde in de Liga kompetitie zit er op. Vorige zondag werd de laatste wed strijd gespeeld. Alle spelers en speelsters krijgen nu anderhal ve maand rust. totdat ze in februari de tweede ronde aan gier VTI te Dendermonde werden vorige zaterdag de kampioenen van Noyon gevierd van de duivenmaatschappi) algemeen doen onze drie Oostvlaamse klubs. op Temse na, het niet schitterend. Dc Mintons I uit Sint-Niklaas staan in eerste Liga op de vier de plaats en in tweede Liga staat de tweede ploeg op dc voorlaatste. Ook de Gentse klub Vulcain die met veel entoesiasine de kompetitie begon, staat op de laatste plaats in derde Liga D. Topklub is echter Temse I. Van bij de aanvang van de kompetitie in tweede Liga B stond Temse aan de leiding, en tot nu toe heeft ze die nog niet afgestaan. Hun laatste wedstrijd tegen het Westvlaams Torhout ken de wel een rumoerige afloop maar de Waaslanders wonnen toch gemakkelijk met 6-2. 't Schijnt dat vooral Kurt Van Bruysel prachtig speelde! Deze overwinning moet voor Temse een geruststelling zijn voor de tweede ronde want de Mintons verloren een dag eerder van datzelfde Torhout met 5-3. In het Baasroodse duivenverbond werden de kampioenen Quiévrain en Noyon gevierd. In hun lokaal op de Broekkant bij Van Landeghem uw er heel wat ambiance (c) De stand in tweede Liga B is dus. Temse herfstkampioen met 5 punten, op de voet ge volgd door Torhout met 4, dan de Mintons II met 2 punten en als laatste Oostendse met 1 punt. Blankenbergse en Brugse doen hier dus niet meer mee. omdat de zaal van Blankenberge is afgekeurd en de spelers van Brugge misschien te veel schrik van Temse kregen? In eerste Liga haalde de eerste ploeg van de Mintons met Jos Verbeke, Dirk Van Avermaet. Claire Godts en Emmanuel De Grijsc twee punten op ver plaatsing naar Kessel-Lo. Het moet een gelijkopgaande wed strijd zijn geweest, want wat doet een 3-5 uitslag anders ver onderstellen? Dc mogelijkheid blijft over voor de Mintons om Hebad- Heusdcn en Tienen nog in te halen, omdat dc eerste met hen gelijk staat en de andere slechts één puntje voorsprong heeft. De vijf punten die hem scheiden van leider Dropshot- Houthalen zullen wel niet meer te overbruggen zijn.. Dropshot is in deze reeks dus ongeslagen met 10 punten, ge volgd door Tienen met 6, dan Hebad en de Mintons l met 5 Duivensport. Luc Van Elsuweghe kampioenen (gvw) De eerste grote kans was voor Serskamp, maar Van Nieu- wenborgh redde puik. Dan was het de beurt aan Van Hocfs en Christiaens om aan te leggen. evenwel zonder sukses. De eerste 45 minuten kwam geen van beide ploegen trou wens tot skoren. Tijdens de tweede speelhelft was HOKE de meest aanval lende partij en na een niet toegekend doelpunt van Van Ransbecck werd een doelpunt van dezelfde speler, na gehar rewar voor het doel. wél geva lideerd. Erembodegem ging door op zijn elan, maar het zou toch duren tot vijf minuten vóór het eindsignaal eer Lievens een in schuiven van Van Hoefs to|_ een tweede treffer kon afron den. Meteen stond de verdien de zege van de thuisploeg vast en gaat HOKE een ronde ver der in de KKSFB-beker. (ct) punten en onderaan de rang- met Hebad, maar nemen dc schikking het Edegemse Olve vierde plaats in. omdat ze vier III met 4 en Dijlcvallci zonder wedstrijden minder hebben ge- punten, wonnen. De Mintons staan hier eeliik DUIVENSPORT Aan de Stationsstraat te Schellebelle wordt niets onverlet gelaten om de duivenkolonie via een perfekte verzorging en een minutieus uitgekiende stamvorming naar een steeds crescendo gaande erelijst te stuwen. De begeleiders en dat zijn in de eerste plaats Octaaf Brondeel en zijn goed assisterende schoonvader Omer Venneman, zijn dag in dag uit begaan met hun wel en wee. Zoals het de laatste tijd loopt is er veel meer wel dan wee. De inspanningen die op diverse vlakken geleverd worden, leidden nu tot een tot de verbeelding sprekende prijzenlijst. Naast derby overwinningen uit Etampes en Orleans en autovlucht zeges uit Noyon, plaatste het hok Brondeel hieraan een orgelpunt, door het provinciaal kampioenschap halve fond met oude duiven achter zijn naam te zetten. Over de provinciale laureaat wijden en een apart stukje. Brondeels kolonie bestaat uit 18 koppel kwekers en evenveel koppel vliegers. De vroege kweek is er steeds bij en rond 25 november werde de vliegers samen met de kwekers gekoppeld. De vliegploeg brengt evengoed twee ronden jongen groot en na het seizoen wordt er twee keer gebroed. Geen massas duiven., want overdaad schaadt. Zo werden twee jaarlingen, die zes keer per vijftal wonnen en een kampioenschapskoëfficiënt hadden van om en rond de 28, niet waardig bevonden om te blijven. De zo gerichte tuinhokken met een zadeldak zijn zodanig gebouwd dat alle wind toch is gebannen maar de zuurs tofvoorraad nooit uitgeput raakt. Er wordt niets aan het toeval overgelaten. De kompetitie begint de derde zondag van april en in de winter wordt het hele programma op papier gezet en ook stipt uitgevoerd. Een faktor die Oktaaf heel belangrijk vindt. Improvisatie is volgens hem uit de duiventop, en dat is het opzet van de Schellebelse kampioen. Karakter duiven Het selekteren, het zoeken en tasten en het steeds maar uitproberen van diverse kruisingen, moet leiden naar een volledig zuiver duivenras en die basis is momenteel aanwezig in de kweekren van het hok Brondeel. Het principe is de wegwijzer naar het succes. De Balladijnstrekking van Remi en zoon Spiers uit Leupegem, waarmee Octaaf in kontakt kwam via Rene Cobbaut uit Wanzele vormt momenteel het fundament van de kweek, een zeer belangrijk onderdeel. Vooraf speelden ook de Lambert Wingene duiven en het ras De Jaegher - Scheyvinck uit Knesselare een voorname rol. Vier Balladijn broers staan echter vooraan en de selektie gebeurt via dit kanaal en uiteraard zitten de Brondeels dan ook goed in de familie. Het karakter van die duiven is heel voornaam en het is die weg die men wil opgaan. Duiven waarvan men weet wat ze waard zijn. Duiven die de kortste weg naar huis weten. Een origine die vertrouwen vraagt en krijgt en waarvan de leiding weet wat het kan. De preciese verzorging en observatie en het altijd aanwezig zijn van Octaaf en Omer is er nodig om alle verrassingen te banen. Een zeer grote hygiëne, maar daarnaast een regelmatige begeleiding door de veearts schakelen heel wat problemen uit. De duivensport op hoog niveau is als topsport, redeneert men te Schellebelle en het is in die geest dat de kampioenenkolonie dan ook gerund wordt. Naast het provinciaal kampioenschap werd het voor Octaaf Brondeel een aaneenschake ling vantitels en vieringen. Het seizoen sloot hij af met 16 eerste prijzen, waaronder vier uit Noyon en uit de greep mooie uitslagen, maakten we een kleine selektie. 17.4: Schellebelle: Quiévrain: 193 oude duiven: 5', 36' (2); 93 jl.: 1', 5', 13', 1920', 21', 24', 3839* (10 d.); 24.4: Lede-Wanzele: Noyon: 352 oude duiven: 42*, 51', 62', 86' (6) 311 jl.: 21', 43', 94', 125' (4) 1.5: Lede-Wanzele: Autovlucht Noyon: 435 oude: 5', 15', 23', 83', 163' (6) 409 jl1', 34', 45' (4) 18.6: Nieuw Verbond der Denderstreek: Etampes: 520 duiven: 2*, 5', 29*34', 36', 70* (6); 294 jl.: 1', 10*, 13', 2T (4); 27.6: Etampes: 428 oude: 2', 5', 24', 5876' (6); 207 jl.: 1', 3', 11' (3); 9.7 Etampes; 532 oude: 3', 1026', 55', 82' (6); 288 jl.: 1', 4', 32* (4); 16.7: Dourdan: 268 oude: 1', 81015' (5); 155 jl.: 3', 5' (2). BENO Duivensport: Omer Venneman en Oktaaf Brondeel zifn de begeleiders van de kampioenenstam kok Brondeel (gvw) Op zaterdag 10 december wer den te Aalst in de Kozenklub de Noyon-kampioenen gevierd van het verbond «Land van Aalst en De Toekomst». Algemeen kampioen met de De duivenkampioenen van Bambrugge. Erpe, Mere. Aaigem en Burst waren in de gemeenteschool v, bloemetjes eens flink buiten te zetten (per) i Burst samengekomen om de meeste prijzen bij de drie kate- gorieën (oude, jaarse en jon ge) werd Kamiel Cardon. Met zijn 176 prijzen haalde de Aal- sterse liefhebber het vóór Maurice Luyckx van Schoon- aarde (150), O. De Maeseneer van Moorsel (135) en Remi De Wilde uit Aalst (103). Maurice Luyckx won daaren tegen wel de titel van alge meen koning met 1 2 bij oude, jaarse en jonge (47). Tweede was hier Kamiel Car don (46) en derde J. Schelf hout (43). Genoemde Jean Schelfhout uit Aalst won de titel van kam pioen met de meeste prijzen (26), hoewel Kamiel Cardon er 31 had. Maar die had al een titel, en je kan er maar één winnen. Ed- mond Stcenhout uit Aalst volgde met 16 prijzen. Ook bij de jaarduiven was de titel te winnen met 1, 2 en 3. Met 30 prijzen palmde de man van Schoonaarde, Luyckx, de titel in. De minieme tegen stand kwam van René Cami (Aalst) met 25 prijzen en De Maeseneer. Bij de jonge voor de drie eerst afgegeven ver gaarde Luyckx 28 prijzen, maar titel en beker waren voor De Dijcker en Zoon uit Schoonaarde (26). Daarna volgde Gustaaf Sen (Wieze) met 23 prijzen. Met 69 prijzen liep Cardon weer in de kijker als kampioen meeste prijzen bij dc oude dui ven. Schelfhout had er 26, en Edmond Stcenhaut kreeg de titel met 24 prijzen. Bij de jaarduiven verzamelde De Maeseneer 69 prijzen, en kreeg hiervoor de beker. Tweede werd Remi Raes (Le de), derde René Cami, vierde Cardon. Bij de jonge duiven had Luyckx 89 prijzen, maar de kampioenstitel ging naar Remi De Wilde (Aalst). Cardon had 68 en De Maeseneer 57 prijzen. Ook waren er nog de kam pioenschappen met lc en 2C afgegeven duif. Bij de oudsten was dit iets voor Paul Van Goethem (Hofstade) die 13 prijzen haalde. Op de ere plaatsen stonden Schelfhout (21), Cardon (21) en Steenout Aalst (14). Bij de jaarlingen werd René Cami kampioen met 18 prij zen. Joris De Wilde (22), De Maeseneer (18) en Cardon (17) waren hier ook sterk geëindigd. Bij de jonge ging de .titel van kampioen met 1 en 2 naar Gustaaf Sens (Wieze) die 17 prijzen haalde, Luyckx (21) en De Wilde (12) plaatsten zich ook op de erelijst. Daarna werden ook de asdui- ven gehuldigd, en hier kregen wij een prijs bij de oude voor Paul Van Goethem (Hofsta de), bij de jaarduiven voor Guillaume De Maeseneer (Moorsel), en bij de jonge voor Maurice De Dijcker en zoon uit Schoonaarde. (aa) De nieuwe kampioenen van de duivenmaatschappij «De Vrijheid» uit Moerzeke-Kastel werden: Alois Peelman, Georges Van Haver, Bernard Vercauteren, Gerard Vlaminckx, Roger Van den Eynde en Pierre Czrtijn (vh)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1983 | | pagina 41