JSint-N iklazenaar
Willy Geleyn
speelt al 25 jaar toneel
Sen fotografische aanklacht
ran Jan Huet in Sint-Niklaas
™"T„nre»Sr„de„ KWB-toneel in Belsele:
<<Een beeld van een man»
Willy Geleyn
speelde...
Zo ziet regisseur
Miel Geysen de
akteur Willy Geleyn
Willy Geleyn
in 't kort
ibileum eind januari
Jubileumstuk
«De Tante
van Charley»
De Voorpost - 13.1.1984 - 23
die de moe
had genom
toneelkring
jdafdeling»
le eerste le:
i vraagjes zi
men. Zelfs v
was pas na e
(letterlijke)
a toch meedi
Geleyn en... Willy Geleyn in «De Tante van Charley
fotoreeks toont hoe het volk van Guatemala De mensonwaardige, racis-
de dool gedreven is. Solidariteit met dit beproef- tische aktiviteiten van de
volk is meer dan nodig» militairen vinden plaats op
door deze tekst ingeleide, geëngageerde foto- onkontroleerbare ogenblik
van Jan Huet Is tot 89 januari te genieten en CtSteMng du8
emotioneel mee te beleven in Galerij De toto., van
Tijd aan de Prins Albert Straat 60 in Sint- lijken van 'verdwenen' In-
[klaas. dianen, géén militairen in
aktie. Maar de wijze waarop
llOto's over Guatemalteek- Indiaanse campesino's de de mensen voor de lens ons
^Indianen» laten ons kij- benen, trekken de bergen aankijken, zegt genoeg om
o naar de leefsituatie van in of zoeken steun bij het te begrijpen Jan Huet
afstammelingen van de gewapend verzet. klaagt aan, suggestief, en
tonrijke Maya's. Sinds ze Om de guerilla de kop in te wij begrijpen.
kffli1524 door de Spanjaar- drukken wordt een nieuwe De galerij is geopend vanaf
"i werden veroverd werd techniek toegepast. Voorde 12 u. behalve de maandag,
sociaal, kultureel, eko- buitenwereld moet alles zo dinsdag en op feestdagen
*ch en hygiënisch gewoon mogelijk schijnen. K.L.
niet te veel vooruit-
geboekt, integendeel
typeren en ook om het goed
in de hand te houden zon
der de gevaarlijke charge.
Ooit iets gespeeld waar je
de pest aan had?
W.G.Nee (lange stilte)
Ja! «de champetter» in
«Het Gezin Van Paemel»,
dat lag me niet. 'k Weet
niet, maar dat is niets voor
mijn figuur, 'k Voelde mij
daar niets op mijn gemak
mee. Dat heb ik met «nen
baard» gespeeld.
85 jaar Sint-Genesius.
Heeft een bestu ursfunktie
je nooit aangesproken?
W.G.. Zeker niet! Ik ben er
altijd graag bij, dat wel. Om
te spelen, om mij verdien
stelijk te maken, of voor de
leute (en ook wel een beetje
voor het feesten) en voor de
en i vruchtbare gronden
6 J^en door de kolonisten
gepalmd en de plaatselij-
boerenbevolking moest
daji maar op de hoog-
^kten gaan zoeken. Het
ootste percentage India-
n woont nog steeds in het
rgland, want nu zwaaien
rrupte ambtenaren en
litairen de plak. Aldus
t Vlaamse Guatemalako-
té dat de fototentoonstel-
Tesg samen met een beperkt
8 %-zicht organiseert.
Afonmogelijkheid tot over-
jr jen drijft vele horden
«nftteiandsarbeiders naar
Swtplantages en de fabrie-
en b. De levensomstandig-
iscrden zijn er daarom niet
f°fer. In «het land van de
leiüwige verdrukking» is
nergens goed leven
luzor de campesino.
irtfe in de grensdeparte-
;onfeiten hokt kan nog de
•erfens over, naar Mexiko.
aehtaikaanse boeren stellen
lo. Ui woningen openbaar
3. or rasgenoten Als het
ieklatemalteekse leger het
«8t in het hoofd haalt om
3 Ak de grens over te steken.
Mut al meerdere keren ge-
s igen he^claar Vrelatief Sint-Niklaas. Tekeningen van Gerard Hermans kan je
Bed maken want ze kun- Eaan bekijken in het museum aan de Zamanstraat. Tot 26
i er op de solidariteit van februari (Iv)
Mexikaanse Maya-af-
.Van 00 toneeïgroep van de bedrijven speelt zich af
4n^J' k°rt°m: KWB-Belsele voert zater- rond een baron en een baro-
hmeniSfiiitwÏÏt dag 21 en zondag 29 janua- nes. Het personeel werkt
gepakt ri om 19 30 uur in zaal Van nogal wat gekke situaties
Glen vïïf' J®1"" Remoortcl °P "Een beeld in de hand, want Napoleons
ia ten Uit ÏL*" 6611 man"' in regie van eigenste beeltenis wordt
l is veiüïeh? !T Schrijvers. binnengeloodst bij de rij
ps verdacht - nemen de Deze dolle klucht in drie kelui.
Willy Geleyn als Mijnheer
Koekoek" in «De
Notabelen van
Kraaiennest» (1957)
dat in 1956-57 ook al deed.
Een merkwaardig man.
Willy is inderdaad een
groot akteur geworden.
Dat 'groot' slaat niet alleen
op zijn toneelprestaties
maar ook op z'n mens zijn.
Vriendelijk, opgeruimd,
stipt, trouw aan z'n kring,
begrijpend, verdraagzaam,
met respekt voor z'n leer
meesters én voor z'n kolle
ga's, een 'crème' van een
Vriend. We schrijven het
met een hoofdletter omdat
echte vrienden heden ten
dage zo dun gezaaid wor
den. We zijn er hem zeer
dankbaar voor.
Toen we, voor dit verhaal
tje, bij de jubilaris even
langsgingen, en na het ge
bruikelijke «Ha, goeien
avond, kom binnen, zet
wa drinkte? Foto's? Die zit
ten ammel in ne groetten
album, 'k sal z'er wèè.1 ies
inplakken mor kemmekik
gienen taid paktem ies,
vraken!» kwam ook moeder
Geleyn de kamer binnenge-
schuifeld met een wat vra
gende blik waarin toch tin
telende fierheid merkbaar
was. «Voor de jubilé van
onze Willy? Waar is de tijd,
hé! Een grote bende scha
vuiten waren jullie! Maar
ja, 'k heb nog wat te doen in
de keuken. Tot strakskes,
misschien...»
Dat betekende dan de eigen
lijke start van een lang.
heel lang verhaal. Daarna
op de valreep (want 't werd
al knap laat «'k Moet
mijne rol ook nog eens vast
pakken» zei Willy nog
deze paar
Een pak jubilarissen op één kiekje. V.l.n.r. Jaak Van der Helst, Piet Janssens, Bea
Heylen, Jefke Cornelis, Josée Verbeke en Willy Geleyn.
kameraadschap. Dat is al
les.
Waarom «De Tante Van
Charley
W.G.Dat is vrij simpel. Je
weet dat ik een voorkeur
heb voor blijspelen. Het
stemt me tevreden, ik ben
gelukkig als ik de mensen
aan het lachen kan maken.
Wij zijn trouwens de enige
diersoort die serieus kan
lachen. Daarbij komt nog
dat de bezetting redelijk
groot is en er dus veel kolle-
ga's kunnen meewerken.
Knecht in «Een Kerstavond» ('56).
Koekoek in «De Notabelen van Kraaienest» ('57).
Van Rompel in «Het goudvisje».
Stan Driesen in «De Diktator» ('58).
E.M. Schaffler in «Onder Hoge Bescherming» ('59).
Saul Hodgkin in «De Spooktrein» ('60).
Paulus in «Het Wonder»,
Breitnadler in «De Onschuldige».
Peter in «Schaakmat» ('61).
Snuffelaar in «De onverwachte gast».
Isi. Meulemeester in «Fientje Beulemans» ('62).
Koster in «De Wonderdoktoor».
Chou Chou in «Safe met Ophelia» ('63).
James Sutcleff in «En toen kwam Oma».
Hintze in «De vier gezellen» ('64).
Gerard Niekert in «De zaak AD» ('65).
Higgens in «Boeven en madeliefjes».
Wolf Alkazaar in «Blaffen tegen de maan».
Gilbert Grass in «De boomgaard» ('67).
Lode Peetere in «De skore is blank».
Clarence in «Zo is vader».
Mr. Garadoux in «De bedeesden» ('68).
Karl in «Adieu Dr. Picot».
Heerens in «Moordkompositie» ('69).
Sebastien in «Het gezag» ('70).
Paolo Malfieri in Wat doe jij hier» ('72).
Martinez in «Het vonnis» ('73).
Schiettekatte in «Het gezin Van Paemel» ('74).
Si Crowell in «Ons Stadje»
Antonio in «Kaviaar of Spaghetti» ('75).
Figuratie in «Orpheus daalt af».
Heinrich in «De Spaanse Vlieg» ('76).
Epidicus in «Epidicus».
Kambyses in «Herculus en de stal van Augias» ('77).
Theo in «Pas op dat je geen woord zegt» ('79).
Edwards in «Baby Hamilton» ('80).
Dr Gerald Drimmond in «Daar gaat de bruid»
Buttler in «De bakker, de bakkersvrouw, het bak
kersjong» ('81).
Dicky in «De appels van Eva» ('82).
Bompa in «God schept de dag»
Jeffrey in «De dwaasheid heeft haar eigen recht».
Barnaby Tucker in «De koppelaarster» ('83).
Will Babberley in «De Tante van Charley» ('84).
In april/mei 1982 heeft hij meegewerkt aan de
opvoeringen van «De Wijze Kater» (georganiseerd
door de Bioederschool).
Hij verleende ook zijn medewerking aan de TV-serie
«Jan Zonder Vrees» en aan scetches die in de jaren
1957-58 werden opgevoerd naar aanleiding van
feestelijkheden in de feestzaal Ons Huis op Tereken.
«We leerden hem kennen met het toneelstuk «Het
Wonder» van Manzarj in 1959 Hij was toen al een
tweetal jaar bij Sint-Genesius. Hij gaf ons de indruk
van een nogal bedeesde jongeman, vol goede wil, en
zich helemaal niet bewust van zijn mogelijkheden.
Toneelspelen was aanvankelijk voor hem een middel
om zijn klein minderwaardigheidsgevoel te over
winnen. Reeds tijdens de herhalingen had de vrees
om iets verkeerds te doen hem te pakken, en achter
de scène, voor een vooretelling, trilde hij van span
ning. We hadden goed zeggen dat een akteur dat
moest hebben, overtuigen konden we hem niet.
Maar Willy bleef voortdoen en werd een vaste en
gewaardeerde waarde in de groep Zijn zelfzeker
heid groeide met de jaren en met het aantal toneel
stukken, zowat een vijfenveertig in aantal. Willy
had altijd vertrouwen in zijn regisseur en zijn
regisseur had vertrouwen in Willy De akteur Willy
wordt verzilverd, maar gedurende die vijfentwintig
jaar is hij als mens voor ons een gouden Willy
ook op het technische vlak.
De belangstelling voor to
neel (in 't algemeen) gaat in
Sint-Niklaas in dalende
lijn. Dat is een vaststaand
feit. De reden, volgens jou?
W.G.: Er is misschien de
stilaan voelbare krisis? Al
hoewel, voor andere thea
tergebeurtenissen zoals Leo
Martin of Urbanus wordt er
met klank 350 ballekes be
taald, dus dat zal het wel
niet helemaal zijn.
Maar er is vooral de over
verzadiging van de
schouwburg - pro gram
mat ie! Dat is teveel van het
goede. De splitsing van de
abonnementen is géén goe
de zaak geweest. Er valt
ook wel wat te zeggen over
de gekozen stukken, enz.
Nu geloof ik dat de liefheb
bersgezelschappen het er
nog redelijk goed afbren
gen. Alleen vraag ik me af
hoelang het nog financieel
haalbaar zal blijven...
Sint-Genesius heeft wel wat
jong talent in zijn rangen.
Hoe ervaar je die «jeugd»?
W.G.Ze hebben veel inzet
Ze zijn vrij stipt. Dat zi
helemaal wel snor. Ze zo'
den alleen moeten begr
pen dat vanop de gro:
moet worden begonnen
men niet te vlug grote pi
tijen kan opeisen (de gre
kraagmaat weet-je-we
Als ze hét kunnen, als h>
erin zit, dan komen de kaï
sen wel vanzelf.
Mevrouw Lutgarde, be
dankt voor de goede ont
vangst, en vriend Willy,
ook namens De Voorpost
hartelijk gelukgewenst met
je 85-jarig toneeljubileum.
Het wordt zeker een suk
sesvolle «Tante van Char
ley». We zullen er zijn!
W.D.G.
Gehuwd met Lutgarde.
Kinderen: zoon Lieven (12 j.) en dochter Isabel (10 j.)
Beroep: wasserij uitbater.
Hobby: toneel.
Andere hobby's: toneel en toneel.
ragen
'ïrbij w:
Regisseurs?
W.G.: Dat zijn d'r intussen
een heel pak geworden.
Staf Van Roo, Marcel Cau-
wenbergh, Dries Wieme,
Miel Geysen, Marcel Hen-
drickx. Mark Liebrecht,
Luc Van Brussel, Johan De
Belie, Jaak van der Helst.
Voorkeuren
W.G.: Ach, welnee... Ik ga
ervan uit dat je van iedere
regisseur wat kan opste
ken. En ja, met de ene
schiet je wat beter op dan
met de andere. Niemand is
volmaakt, nietwaar? Of
toch? Ja,- Miel Geysen!
Maar dat is dan omdat ik
die het langste en het beste
ken.
mend afwezig. Hij rolt rend was maar omdat die
waarschijnlijk op dat mo- rol me ontzettend veel moei-
ment een stukje geheugen- te heeft gekost, eerst en
film af of op Net zoals hij vooral om het personage te
}r ons past het niet zo best om aan Willy Geleyn Halve, Esther Van Halve, Staf. Die heeft afgezien met
hoe het allemaal begon. Gewoon omdat Anmeke, René Andries, H. ons, ja. En wij hebben van
■aren toen de Willy z'n eerste stappen zette ?e Cock,Willy De Greet en hem veel, zéééér veel mogen
Q+oj Willy Geleyn. Marcel Wil- leren. Hij gaf ons de basis
•epetitielokaal van De Stad Nantes in Smt- lems was werkend achter mee én de geestdrift om Een rol die je in het bijzon-
Herfst 1956. Staf Van Roo was de regis- dg schermen ((Een formi- verder te doen. Ja, de der heeft aangesproken?
de moeilijke en bijna ondankbare taak op dabeie tijd» zegt Willy. «We Staf...» W.G.: Zonder twijfel in «De
om «de jeugd» van de Koninklij- hebben enorm veel plezier dwaasheid heeft haar
Sint-Genesius op te leiden. gehad, we hebben wat af ge- Met iets meer glans in zijn recht» van John Patrick.
André Geleyn vond dat zoonlief in die lachen. Een ongelooflijk ogen is Willy plots dro- Niet omdat die zo dende-
wel aan z'n trekken zou komen, kameraadschappelijke
van een knechtenrolletje uit sfeer. Dat bestaat nu niet
Kerstavond» was ook Staf Van Roo overtuigd, meer. En samen met de to-
Geleyn zou een steengoed akteur groeien, neellessen kwam ook de
werd er nog getwijfeld. Willy voelde zich wel waardering voor het ge-
tussen al die jonge snaken, maar bleef toch rstenat. 'k Ben dikwijls
zitten in verband met zijn eigen sl«ht «e"eest ft
zz rendaags. Emmers heb ik
vader Andre krabbelde wat terug. langT§J omgekeerde weg
na een bezoekje ten huize Geleyn en na terug gevuld. Verschrikke-
knieval met: «Toe, meneer, laat lijk...»,
dat de kogel door de kerk
Vader Geleyn bew^rde nu trouw.na nog ^^fS^dTwïï
«'t Is Uw schuld dat onze Willy zich aan d<? tijd! Weet -t eigen_
toneeldoenerij heeft vastgeklampt». Hij zegt kjk jammer dat de Staf
ip een wat verwijtende, gemaakt kwade toon, (Van Roo) nooit de erken-
we zijn er zeker van dat hij «van binnen» ning gekregen heeft die hij
en fier is. Wij ook! verdiende. Die man is on
dergewaardeerd gebleven.
Kerstavond» werd op- «eigen mensen» zoals dat
in de feestzaal van toen heette Speelden mee: Dat heb ik altijd spijtig ge-
Nantes en dit voor Frieda Groffy, Denise Van vonden, 't Was 'ne krak', de
Auteur: Thomas Brendon
Regie: Miel Geysen
We leerden haar kennen vóór de tweede wereldoor
log en toen was ze al een dame op rijpere leeftijd,
ontsproten uit het brein van een zekere T. J. Brendon
(1856-1914)
Sindsdien werd ze verschillende malen in een ander
kleedje gestoken, het ene al beter dan het andere.
Toch kon het mets veranderen aan haar levendig
heid en ontwapenende humor want «De Tante Van
Charley» is een sprankelend blijspel. We maken in
het stuk de bokkensprongen mee van drie studen
ten. De nummers één en twee nodigen het voorwerp
van hun verliefdheid uit voor een gezellig onderons
je. De meisjes stemmen toe, op voorwaarde dat er
nog andere familieleden aanwezig zijn. Dat komt
allemaal dik in orde Een rijke tante uit Brazilië is
imers onderweg.
Jammer genoeg arriveert die tante niet op tijd.
Student nummer drie zal de oplossing brengen. Hij
zal de rol van de rijke tante overnemen. De meiskes
vinden die rare en excentrieke tante wel zeer sympa
thiek. Die mening zijn ook twee weduwnaars toege
daan. Ze laten trouwens hun bedoelingen ten over
staan van de steenrijke «tante» duidelijk blijken.
Wanneer dan de échte tante met haar nichtje ten
tonele verschijnt wordt het een komplete chaos.
Eind goed, al goed. We houden er vier gelukkige
paartjes aan over.
Opvoeringen: zat. 28, zon. 29 en ma. 30 januari, 20
u., stadsschouwburg in Sint-Niklaas.
Willy Geleyn als de hovenier uit «De appels van Eva».
