Gemeentebestuur Temse wil memoires
van Karei Aubroeek uitgeven
Voor het volk
«verstaanbare» kunst
te Herdersem
ASLK Lokeren...
een nieuwe lente...
een nieuw geluid...
Gits' tentoonstelling in de belfortcrypte te Aalst
24 - 27.1.1984 - De Voorpost
Beroemde beeldhouwer wordt dit jaar 90
In nauwe samenwerking met het gemeentebestuur
van Temse heeft het Gemeentemuseum onlangs een
btk- en een dac-projekt ingediend. Het dac-projekt
beoogt de bestendige tewerkstelling van twee half
time klerken - onthaalbedienden en een full-time
regent. Het btk projekt richt zich tot een licentiaat
Germaanse filologie, met als voornaamste op
dracht: de bewerking van de memoires van Temses
internationaal bekende beeldhouwer Karei Au
broeek.
Aalst. De kunstenaars samen tijdens de groepstentoonstelling (per)
Op de vooravond van de diverse festiviteiten van St.-Antoniuskermis 1984 te
Herdersem ging de vooropening door van de tentoonstelling «Plaatselijke
Kunstenaars» in het Parochiaal Centrum.
Andermaal had de Herdersemse Dorpsraad met o.m. voorzitter Louis Locke-
feer en de dynamische sekretaris Albert Pieters gezorgd voor een zeer valabele
expo die het niveau van dergelijke lokale initiatieven elders ruim oversteeg.
Geen drempelvrees voor de talrijke bezoekers vermits het in een volkse
gelegenheid plaatshad maar anderzijds inbreng van liefst 18 kunstenaars van
Herdersem of die in elk geval met Herdersem wat te maken hadden.
Onder hen ook Roland
Monteyne, een naam als
een klok die over de hele
wereld bekendheid verwierf
en momenteel in Polen ten
toonstelt. Ook deze man
had eraan gehouden, sa
men met quasi alle andere
exposanten, op de voorope
ning aanwezig te zijn.
Inleidster schepen van kui
tuur Chris Lievens-Borms
stelde ze immers stuk voor
stuk voor zodat bij de aan
wezigen achter de naam het
gelaat van de kunstenaar,
vaak liefhebber, school.
«Kunstwerk»?
Schepen Borms konfron-
teerde het aandachtig luis
terend pubüek met een
reeks bevindingen en be
denkingen over kunstwer
ken. Een niet zo eenvoudige
opdracht alleszins waar
over de meningen vaak zeer
uiteenlopend zijn.
Allereerst moeten we oog
hebben voor het fysiek be
staan van het kunstwerk.
Een conditio sine qua non.
Bij een kunstwerk is heel
wat meer te beoordelen dan
de dikte van boek of paneel,
de chemische samenstel
ling van de verf, de kompo
sitie en de datering. Elk
kunstwerk heeft een eigen
geaard spel van kwalitei
ten: kleuren, lijnen, vlak
ken en normen in het schil
derij, klanken en ritmische
figuren in een muziekstuk.
Bij een aantal «deskundi
gen» eindigt kunst bij de
vaststelling dat het schil
derij monumentaal is, kon-
struktief opgebouwd, fel
gekleurd, kundig belicht.
Daarmede gaat men dan
vel voorbij aan het wezen-
jke van het schilderij. Een
erk kan herkenbaar zijn,
gisch gekonstrueerd en
sh een prachtig spel van
auren en vormen hebben
ït virtuose zin voor typi-
he details.
it de interpretatie van
matwerken betreft hangt
i inderdaad af van de
*ikt persoonlijke smaak,
de interpretatie komt een
mensie tot uiting die het
;rk is van de toeschouwer
lf.
unst definiëren is echter
m ingewikkelde materie
ie vaak leidt tot ingewik-
:elde woordenkramerij die
.neestal als onverstaanbaar
Karei Aubroeek, die (zoals
we eerder in De Voorpost
meldden) op 28 augustus
a.s. 90 jaar wordt, voltooide
zijn memoires in 1981. Zij
kregen de titel «Een leven
tussen kunst en natuur» en
omvatten twee delen: de pe
riode 1890-1919 (van zijn
geboorte tot het einde van
W.O. I) en de periode na
1920. De auteur verhaalt
gedetailleerd zijn levens
loop en legt speciale aksen
ten op het kleurrijke Tem-
se-van-toen en op zijn visie
op de kunst. Het werk is
opgedragen aan zijn boe
zemvriend en leeftijdgenoot
Clemens De Landtsheer, ge
boren Temsenaar en ere-
sekretaris van het Uzerbe-
devaartkomitee, sinds 1935
woonachtig aan de kust.
Zijn de memoires inhoude
lijk rijk en boeiend, taal
kundig staan ze niet op
punt. Vandaar dat een be
werking noodzakelijk is,
alvorens aan publikatie kan
gedacht worden.
Het Gemeentebestuur van
Temse heeft van meet af
aan interesse betoond voor
de memoires van zijn be
roemde ingezetene. Over
tuigd van hun waarde voor
de kunstgeschiedenis in
het algemeen en voor Tem
se in het bijzonder werd in
samenwerking met het Ge
meentemuseum een btk-
projekt ingediend, waarvan
de hoofdopdracht de bewer
king van de
vat. Het Tewerkstellingsko-
mitee Waasland heeft de
aanvraag van het projekt
gunstig geadviseerd, nadat
Temse kuituurschepen Luc
De Ryck persoonlijk was
uitgenodigd om het initia
tief te verantwoorden en toe
te lichten. Aangenomen
wordt dat het projekt, in
dien het ook door Brussel
wordt goedgekeurd, in
maart kan van start gaan.
De opdracht zal worden toe
gewezen aan een licentiaat
filologie.
De memoires van Karei Au
broeek zijn als volgt inge
deeld:
Deel*:
1. Heden en verleden, 2. De
Kinderjaren, 3. De Kleine
Kaai, 4. Het vissersleven
De verliefde jaren, 6.
chelen, 7. Volksgebruik
8. Vergane zeden en
bruiken, 9. Overstron
gen, 10. Uitbundigheid
levenszorgen, 11. Oorl
12. Wapenstilstand, 13,
bevrijde land
Deel 2:
I. De dageraad van hei
ven, 2. De ijzerbeelden,
Ontmoetingen, 4. Het
bertmonument, 5. Op
naar verovering, 6.
nieuw oorlog, 7. De bev
ding, 8. Kunst en Leven
Het verborgen leven - Inl
ludium, 10. Uitbeelding
II. De vergankelijkhf
12. De breuk met de god
13. In het rijk der verl
dingen.
Aalst. Mevrouw De Buck met grafische werken trad op de
voorgrond (per)
voorkomt. Spreekster geeft
er trouwens een treffend
voorbeeld van. Onbegrijpe
lijk vaak wegens het eigen
vakjargon, de terminologie
geldend voor stromingen,
ateliers, periodes.
Verstaanbaar?
In een periode van demo
cratisering van het onder
wijs en kuituur zou men er
moeten voor zorgen dat de
kunst bij de mensen wordt
gebracht op een begrijpbare
wijze. Wat dan alleszins
daarom geen vulgarisatie
impliceert. Kunst mag in se
geen elitaire zaak zijn wat
dan alles te maken heeft
met het verlagen van drem
pels naar niets met het naar
beneden halen van de kwa
liteit.
Tentoonstellers
Patrick Bruyland, een be
loftevol element; Iluguette
Buyl en Edissa De Buck
met prachtig werk; André
Callebaut met vooral kleine
formaten; René De Bom met
o.a. Herdersemse zichten,
Willy De Lathouwer met
mooie medaillons, Francois
Geerinckx met vooral don
kere tinten, Camiel Herman
met o.m. het Herdersems
«schepenhuisje». Herman
Heyvaert die nog onlangs
te Aalst in het belfort expo
seerde; Marcel Heyvaert
uiterst kreatief met weg-
werpmateriaal allerhande;
Daniël Janssens, leerling
van Monteyne met heel wat
pentekeningen en werk
over Herdersem; Dick Kips
met ook kapel en sas (van
Herdersem); de onvolpre
zen Roland Monteyne, pa
radepaard van de tentoon
stelling; Frans Schuddinck
die zijn schrijnwerkersvak
richtte naar prachtige
skulpturen; Jan Steenhout
met landschappen en kop
pen; Vera Van Looy, vin
dingrijk tot en met; Emiel
Vijverman, jong Herder
sems element en Frans
Wauters met tekeningen
van typisch Herdersemse
gebouwen en land
schappen.
Voor de praktische uitvoe
ring en smaakvolle schik
king had men andermaal
beroep gedaan op dé specia
list, Paul Stockman, nog al
tijd gemeenteraadslid te
Aalst.
LH
Het klinkt misschien vreemd in deze winterse dagen nog, waarin het nieuwe
leven nauwelijks daagt. Maar het is niet vreemd wanneer we dit beeld
reflekteren op een jong kunstenaar, wiens rijpend talent aan de horizon als
hoopvol verwachtend verschijnt.
Tot 11 februari exposeert aanwezig op de jaarbeurs akstrakt kunstenaar, W,
Laurent Cruyt (La Cruz) in ::Linea» te Gent. Wanneer U De Kooning. Naar hij zelf
de lokalen van de ASLK weet dat La Cruz slechts getuigt heeft hij enorm veel
(Zand) te Lokeren. Als jon- één jaar geleden intensief bewondering voor het werk
ge kunstenaar wellicht nog begon te schilderen, lijkt van de Franse grootmeester
niet zo bekend zindert bij het ons allen toch een hele Matisse. Dit alles laat ons
hem toch die drang om prestatie. Thans krijgen we besluiten dat de abstrakte
door te dringen tot een rui- hem voor het eerst open- kunst voor hem zo inspira-
mer publiek. Niet verwon- baar in Lokeren en wij twij- tief en veelzeggend is. In
derlijk wanneer men weet felen er niet aan dat zijn zijn grenzeloze artistieke
dat hij stamt uit een fami- werk een ruime belangstel- drang is hij vooral aange-
lie, waarvan één naam ling zal wekken. moedigd en gestuwd ge-
enorme bekendheid en In die korte periode van ar- weest door Jacky en Marita
faam heeft gekend in onze tistieke aktiviteit zijn reeds Goeters, en heeft hij nu als
kontreien en ver daarbui- twee periodes te onder- leraar en begeleider iemand
ten: E. Welvaert. Als jonge scheiden. In die aerste pe- die vast geen onbekende is
knaap had Laurent reeds riode werkt hij duidelijk in het artistieke milieu van
een grote belangstelling met lijnen en een sterk ko- ons land: Romain Goeters.
voor tekenen en ofschoon loriet en vertoont zijn werk En de steller van deze re-
hij nooit enige akademie of een opvallende gelijkenis gels, Tony Van Avermaet,
kunstopleiding heeft ge- met Pollock's action pain- besluit met deze woorden:
volgd, toch groeide stilaan ting; een schilder die hem «Persoonlijk heb ik het
die natuurlijke aanleg uit niet geïnspireerd of be- werk gezien enkan ik al-
tot het scheppen van een invloed heeft, maar de zo leen mijn bewondering ui-
eigen stijl die onbetwist- treffende gelijkenis heeft ten om zoveel kunstzinnig-
baar tot de verbeelding La Cruz vanzelfsprekend heid, ver van volgroeid,
spreekt. In de tot nu toe een grote bewondering ge- maar waarin toch die
zeer korte artistieke perio- kregen voor deze zeer ver- zekerheid ligt van artistiek
de heeft La Cruz reeds deel- maarde abstrakte kunste- bewustzijn en de wil om
genomen aan een groeps- naar. In zijn tweede periode verder door te dringen in
tentoonstelling in Baden- zijn deze lijnen stilaan uit- onze hedendaagse kunst-
Baden. Verder nam hij ook gegroeid tot vlakken, waar- wereld. Een bezoek aan de
deel aan een wedstrijd Jeu- in de kleurenrijkdom als ASLK te Lokeren tussen 11
ne Peinture Beige in het dominante naar voren januari en 11 februari loont
Paleis voor Schone kunsten treedt. Hierin wordt hij on- ongetwijfeld de moeite»,
te Brussel en waren er getwijfeld geïnspireerd
eveneens enkele werken door een ander overbekend J.V.L.
te koop: NIEUWE AUTOBANDEN
ALLE MATEN
KORTINGEN 30 tot - 50%
Gratis montage - gratis uitbalanceren -1 ste keuze banden -
laatste nieuwe profielen
Adres:
AUTO- EN BANDENHANDEL
VAN BUYNDER J.P.
Plezantstraat 324 A - SINT-NIKLAAS
Tel. 03/777.59.22
Open van 9 tot 12 u. en van 13 tot 20 u.
Zaterdag van 9 tot 12 u. en van 13 tot 16.30 u.
1/0020-QK-
Lieve
Aalst. Huguette Bijl uit Aalst schildert prachtige landschappen (per)
Hamse zangeres
Cauwenberghe
laat leemte na
Vijf jaar lang trok ze ononderbroken op met dej
dansgroep Susan Girls. Al die tijd klonk haa
welluidende stem als een blij geluid in vele zalen i;
het Vlaamse land. Lieve Van Cauwenberghe, am]
twintig jaar, overleed te Hamme.
Met veel entoesiasme zong ze liedjes van Edith Pil
Mireille Mathieu, Corrie Brokken en Nana Mot
kouri en waar zij optrad pinkte menigeen een ti
weg. We hoorden haar zingen op menige gele
heid, onder meer ook toen Lebbekenaar Clement
Vos zijn 108e verjaardag vierde en Lieve met v<
emoties «Non je ne regrette rien» vertolkte,
plannen die er waren om een plaatje te maken
allereerste zullen voorgoed plannen blijven. Mi
binnen het geheel van de Susan Girls blijft zij verdi
aanwezig. Haar stem werd voor altijd vastgelegd o{
de bandrecorder en klinkt ook nu nog wanneer
Susan Girls optreden.
Op haar doodsprentje lezen we onder meer «Wij]
willen geen afstand doen van haar aanwezigheid,
van haar huiselijkheid en niet van haar blij gezang
dat ons huis heeft vervuld, verlicht en verwarmd.
Wij hebben gedroomd van een toekomst die nogl
open moest gaan. Wij hebben met haar plannen
gesmeed voor het leven en niet voor de dood»
En nog: «Laat haar lied klinken». Wat ook
blijven.
van zaterdag 28 januari tot zondag 5 februari pakt
opnieuw een Aalsters kunstenaar uit met een expo
sitie van schilderwerken in de Aalsterse bel
fortcrypte. Jean-Pierre Gits, die op 20 juni 1950 te
Aalst geboren werd, is er te gast. De vooropening
van de tentoonstelling heeft plaats op vrijdag 27
januari 1984 om 20 uur.
Het werk van kunstschil
der J.P. Gits zal beslist een
verrassing zijn voor de be
zoekers van deze kunstex-
po. Want deze vrij jonge
kunstenaar is met dit werk
nog niet zo vaak naar bui
ten getreden, wat dan ook
meebrengt dat hij in 't Land
van Aelst nog vrijwel onbe
kend is. Vanwege het peil
van zijn kunstbeoefening
zal het zeker niet zo blijven!
We hebben Gits opgezocht
in zijn atelier, Rozenweg 23
te Aalst. Meteen toch wel
een ideale gelegenheid om
even van dichtbij kennis te
maken met deze kunstlie
vende Aalstenaar die heel
wat in zijn bereik heeft en
van wie we voor de toe
komst nog veel verwachten
kunnen. Laten we nu even
resumeren wat ons, na een
n ontspan
nend vraaggesprek is bijge
bleven.
U bent Aalstenaar van
geboorte, Jean-Pierre?
Ja, in 1950 geboren, ik was
tweede van drie kinderen.
Ik ben een echte «ajoin»
zoals men in Aalst meestal
zegt. Niettegenstaande ik
een boontje heb voor de na
tuur en de buiten woon ik
wel graag in de stad. Ik
kuier wel graag tussen de
mensen in de stad maar
trek er soms wel eens op uit
voor een deugddoende wan
deling in bossen of in de
duinen aan zee, Tot vóór
enkele jaren heb ik steeds
in de Koolstraat gewoond,
een drukke straat, maar
heb nu, met vrouw en kin
deren meer rust en tevre
denheid gevonden in deze
nieuwe woning in de Ro
zenweg.
zyt u al vroeg gaan
tekenen en schilderen?
Och, aanvankelijk lag mijn
belangstelling niet zozeer
op het vlak van de teken- of
schilderkunst. Ik heb wel
steeds graag iets om han
den gehad en zocht veel ver
pozing in knutselen en zo
meer. Het tekenen kwam
pas nadat ik drie jaar tech
nische school had gelopen.
De techniek sprak me wel
aan, en nu nog, maar het
zat erin dat ik liever iets op
papier ontwierp... In I960
heb ik me laten inschrijven
in de akademie te Aalst en
debuteerde in de afdeling
Bouwkunde. An toon Blan-
ckaert was toen direkteur.
Eerlijk gezegd, het was een
grote stap voor mij. Ik was
toen zestien en ik herinner
me nog steeds mijn eerste
dag aan de akademie. Met 5
6 stonden we iatwat on
wennig op de binnenkoer,
uitgedost met een nieuw
kostuum, met das, het haar
zelfs kortgeknipt... En
dan.Onze eerste les in een
«nieuwe» school. Een
«nieuwe» wereld ging hier
voor mij open. Met de le
raars kon je vrij diskussië-
ren en met je medeleerlin
gen vormde je één grote
familie. Het waren toen
trouwens de jaren van de
«kulturele revolutie».
Iedereen ging met iedereen
praten over allerlei onder
werpen. Het waren de jaren
van de «beatles», de jaren
van de meirevolutie in
Frankrijk en zo meer...
Iedereen voelde de vernieu
wing en wilde er aan mee
doen; ideeën had iedereen...
Het kwam zelfs zover dat
we een karna val groep
stichtten in de akademie: de
Fagadeklasjers. Een ganse
ervaring feitelijk, ontwer
pen en bouwen van karna-
valwagen8. Uren en uren
heb ik toen in de koude
feesthalle in de School
straat doorgebracht. Wijlen
Fons Singelijn was toen
voorzitter van het feestko-
mitee en onze leraar bin
nenhuiskunst en vormge
ving. En hij was het ook die
me stimuleerde en aan
spoorde om te schilderen en
te ontwerpen; voornamelijk
tot ontwerpen van meubels.
Toen werd ik zo geestdrif
tig, dat ik er mij volledig
voor inzette en zelfs tot
sprekende rezultaten
kwam. Enkele van mijn
ontwerpen werden op ware
grootte gemaakt en zelfs in
produktie genomen
Na mijn opleidingsperiode
in de Aalsterse akademie
ben ik dan op een architek-
tenbureel gaan werken, bij
Walter van Herreweghe. En
toen groeide het idee om
meer en meer te gaan schil
deren.
«Idee» zegt u?
Ja, het idee dat het schilder
werk een interieurvoor-
werp is en voornamelijk de
kleur een voorname rol
speelt in dat interieur. Dat
was voor mij het vertrék-
punt voor mijn werk. En
dat is ook nu nog het we
zenlijke waarop ik in mijn
huidig werk de nadruk leg.
Eén van mijn favoriete
schilders is Piet Mon
driaan. Terecht zegt men
van hem dat hij na Rejp-
brandt en Van Gogh in in
ternationaal opzicht de
meest beroemde schilder is.
In het begin van deze eeuw
begonnen een aantal schil
ders de rede in de schilder
kunst voorrang te geven
boven het oog. Na een reeks
experimenten in verschil
lende landen was de ab
strakte kunst geboren.
Voor het publiek, dat tot
dan toe gewend was iets te
herkennen in elk schilderij,
betekende dit een bijna on
overkomelijke omscholing
in het «zien». Ln plaats van
een voorstelling te herken
nen en te bewonderen
wordt nu van de toeschou
wer ook «begrijpen» ge
vraagd.
Hoe vinden we dat
in uw werk?
Voortgaande op het werk
van Piet Mondriaan kies ik
voor een onderwerp welke
wordt opgedeeld in kleur
vlakken. Deze kleurvlak
ken liggen in kleurlijnen
gebogen kleurlijnen in
tegenstelling met Mon
driaan, die rechte, zwarte
lijnen inbrengt. Het thema
houd ik vrij gewoon, zoals
«Noordzee», «Bos», «Een
zaam» of gewoon «Composi
tie in kleur». Recent zijn
een paar werken, geschil
derd aan de hand van ge
dichten, geschreven door
Rudolf Maes: verzen uit de
bundel «Relikwieën voor
toen».
Graag had ik even nog
enkele ondertitels bij uw
werk.
Op de tentoonstelling pak
ik uit met een vijftigtal wer
ken. Eén schilderij (olie op
doek, 100 x 80 cm) noemt
«Noordzee», blijft privaat
bezit en werd reeds be
kroond met «eervolle ver
melding», grote prijs stad
Lokeren en «Prix de peintu
re, André Toetenel, Brus
sel». Daarmaa was ik ook
reeds «Kandidaat Grote
Prijs van Rome voor schil
derkunst». Een ander werk
noemde ik «Collectie Mon
driaan» en met «Linden-
dreef» (olie op doek, 70 x 60
om) kreeg ik eveneens de
«Prix de peinture, André
Toetenel, Brussel). Andere
ondertitels zijn «Compositie
in groen», «Compositie in
rood», «Compositie in
blauw»«Compositie met
geel en rood», «Kravaal-
bos», -'Compositie met bo
men». Voor «Leven», «On
recht» en «In gedachten»
zocht ik inspiratie in de
zenbundel «Relikwi
voor toen» door Rul
Maes. Met «Belgica
heb ik deelgenomen as
«Belgica 150-wedst
voor jonge Belgische 1
stenaars» die georg
seerd werd naar aanleid
van de 150ste verjaar
van onze onafhankel
heid...
Het werk van Jean-F
Gits schept sfeer,
brengt beslist warmte
elk interieur. Gits zal o"
twijfeld de vreugde sma^^
zijn werk te kunnen toiT
in zijn eigen stad.
Het lijkt ons daarom aanj
wezen, alle kunstminnak
uit te nodigen op een fl|
soonlijke kennismak!
met het uitgestalde oeuAer
van J.P. Gits, een jong %m
sters talent, wiens evolim,
wij met belangstelling fn
len blijven volgen. De |,m
toonstelling is open vanEn
terdag 28 januari tot 5L
bruari '84, en dit alle da|alc
van 14 tot 19 uur en ge|js
rende het weekend van%cf
uur tot 19 uur. Ueg
DeBrf
