Een hoogdag, die «Vrijdag»
van De Vlasbloem - Nieuwkerken
Sint-Niklase toneelverenigingen in andere speelruimten
i
Dames, pas op je tellen! «De grote Versierder»
aan de slag te Lebbeke
fcr -or^d2,d^S Ubb'kep,oeg Pogen -D' g'°K
Miel Cools te Erembodegem
De Voorpost - 17.2.1984 - 25
te
nd De Vlasbloem heeft het waargemaakt. Een toneel-
poep waar pit in zit. «Geen woorden maar daden»
jou een toepasselijke slogan kunnen zijn. «Het
Atelier», gelegen Meesterstraat 31 te Nieuwkerken
werd het nieuwe zaaltje van «De Vlasbloem». Een
fabrieksgebouw dat werd omgetoverd tot toneelha
ven met cafétaria, speelruimte en een tachtigtal
ntplaatsen.
De inrichting van het geheel heeft zeer veel werk en
oenten gekost. Het resultaat is goed, zeer goed.
Nou ja, 't is allemaal wel plannen er financiële mid-
een beetje aan de sobere delen tracht te bundelen om
kant, inbegrepen het zicht- met eigen mensen een soort
bare kunst- en vliegwerk. «Tijl-teater» te realiseren
Komfortabel zitten is er Daaromtrent ten ge pas ten
niet bij. Als toeschouwer tijden meer
krijg je het gevoel met een
teveel aan sardientjes in
hetzelfde blikje te zijn
gestopt.
e krijgt net de ruimte van el «Vrijdag» van Hugo
bekende biertentstoel Claus werd ,de 806116 van
toegemeten Maar goed Atelier» ingespeeld. We
Het feit dat de basisidee za^fn de opvoering van za-
werd uitgewerkt, dat de fprdag 11 februari. «Vrij-
mogelijkheden werden ge- daK" 18 bij de toneelliefheb-
toetst aan het haalbare, dat bers meer dan voldoende brengen tot één kleur,
aantal medewerkers be- &ekend- Toch nog heel even maar dan moet die lijn, het
langloos voor deze realisa- de 11111011(1 zeer 111 'l kort! hele opzet in die zin worden
tie hebben gezorgd, is prij- Het 8tuk brengt de beleven- uitgewerkt, ook in het dé-
zenswaardig veelbelovend 188611 van een arbeiders- tail. Deze «Vrijdag» kreeg
en verdient een dikke profi- 1111 bet Kortrijkse. een iets te kale. te kille de-
oat Op een dag als een andere, koropstelling mee, niet van
Het is een duidelijke hint in O601-?68 Vermeersch komt aard om de te halen sfeer
de richting van de zuster- onverwacht terug uit de ge- een handje te helpen. We
wrenigingen uit groot- vangems waar hij gezeten nemen aan, en dit geldt ook
Bnt-Niklaas. Nu de tarie- beeft wegens ontucht met voor de te zwakke belich-
ren voor het «gebruik» van z^n. do°bter Christiane. ting, dat de «verbouwing»
de Stadsschouwburg zijn Christiane heeft haar vader van Het Atelier en de eerder
aangepast» kregen de aan&eklaaffd uit wraak, beperkte middelen waar-
plaatselijke toneelgroepen GeorSes beeft haar immers over men kon beschikken
een even plotse als onbe- het huis uitgezet. De man voorlopig geen betere op-
grijpelijk financiële opdon- wordt opgevreten door ver- lossing te bieden hadden,
der te verwerken. Er zou- bittering, schaamte en Rekening houdend met al
den zelfs plannen bestaan wrok BÜ zÜn thuiskomst deze faktoren wordt de ver-
1 de stedelijke kommissie wacht hem de grote verras- tolking van de vierkoppige
or dramatische kunsten S111g Zijn vrouw heeft het cast des te grootser,
„hervormen, zeg maar te leven Schonken aan een Iris Stoop heeft aan Jeanne
Khrappen De hardwer- nu reeds drie maanden oud, op gevoelige, ingeleefde en
te ziel, de ontploffingen van
z'n opgekropte woede,
schaamte en wrok, deels te
uitbundig en deels te opper
vlakkig geïnterpreteerd.
Leentje Smet tekende en net
iets te overtrokken Chris-
tiaan. Zeer soepel echter, in
uitstekende timing en een
passende mimische onder
lijning. De opeenvolgende
droomtafereeltjes bleven
wel wat te sterk uitgespro
ken en naar ons gevoel on-
Toneel in Nieuwkerken. De Vlasbloem heeft
onderdak gevonden in Het Atelier. «Vrijdag» van
Claus wordt nog een paar maal opgevoerd (dw)
s in de meest aangename
juist belicht. Edmund Here- rin heeft verrast.
man hield het bij een wat
vreemde typering van Eric.
Zelfs op het randje van het Marie-Claire Van Meerbeke
geloofwaardige, met af en voor de scènehulp. Voor de
Agnes Leus zorgde voor de
teksthulp en samen met
Toneel in Nieuwkerken. Edmund Hereman en Iris Stoop, Vlasbloemers in «Vrijdag»
(lv)
1 komische noot, die
hoewel goed bedoeld en met
voldoende terughoudend
heid gelanceerd, de heer
sende gespannen sfeer
doorprikte. Een fraaie ver
tolking waarmee Edmund
belichting waren Leen Van
Wassenbergh, Danny Ca-
merier en Hedwig De Cos-
ter verantwoordelijk. Kris
Wielandt stond in voor de
klankweergave. Dekorbou-
wers waren Herman Water
schoot, Roger Van Remoor-
tere, Danny Camerier en
Dirk Vergauwen.
Gelukwensen dus voor «De
VlasbloemToneelmin-
nend Waasland mag deze
Vrijdagniet missen. Op
voeringen in Het Atelier»
zaterdag 18 en 25 februari
en zondag 19 en 25 februa
ri. Aanvang 20 uur.
W.D.G.
in t kort! heie opzet m die zin worden Pogen versiert zichzelf en het publiek
Spiritualiteit hebben we vorige zaterdagavond slechts sporadisch ervaren, de tot de direktrice, vallen hem eigen, de figuur van de
Spetterend daarentegen was de opvoering van «De grote Versierder», door de voor zijn charmes en stor- onderbureauchef. een man
Lebbeekse toneelkring «Pogen» zonder enige twijfel. Vier wervelende bedrij- ten zich in de armen van dit die bulkt van sexuele frus-
ven lang immers werden de talrijke toeschouwers overstelpt met rijkelijk ™arlI16bjk sex-symbool. traties.
gechargeerde toestanden. En of ze genoten. De lachbuien waren niet uit de H11 ^beuren liet regisseur Freddy De Ridder daarente-
za*. Af en .0, klonken eetfe spontane reakties op uit he. pnbkek. SSTSJS weVcT
■■■K §jg gezette personages en toe- planken. En hoewel hij in
&<JPfp||k standen ontrollen. Met bepaalde scènes o.i. een tik-
fjj knipoogjes naar zowel de keltje overdreef pu-
m lil filmkomedie «The Nutty bliekelijke bijval zet daar
I JfeÉjk' ti "Mik, Professor» met Jerry Le- toe aan toch wist hij te
|ygigjP^i% - r8* wis in de hoofdrol als overtuigen. In een voor
f MfcïhJibk. ir. vJËÊt naar bet televisiefeuilleton hem passende rol kan hij
C MÊÈk 06 Hulk». «Pogen» nog heel wat dien-
..Êmmi We nemen best aan dat «De sten bewijzen.
'■"m® flWl MÈBHê grote Versierder» ook an- Wat de dames betreft wist
EmKar. bS W ÊÈÈSêÊÈË ders kan gespeeld worden. Letje Verhavert, in de eer-
JE f - W Maar gezien de omstandig- der minder opvallende rol
tende Sint-Niklase gezel- k^nd- HlJ weigert het te meeslepende manier gestal-
schappen, met him specifie- zien Buurman Eric is de te gegeven. Minder «uit de Jm J.Jhrv-éL. iMlllB
te problemen en vragen, vader- Hij wordt de toegang buik» echter in de zeer gela- k
met hun mogelijke positie^ tot ^et hui,s ontzegd- Jean- den tafereeltjes waarbij een -JSmZX'' - 'ifmÈËm
inbreng met betrekking ne (George's vrouw) kan dit zekere vorm van «gemaakt- JH f
de schouwburgpro- ffoforeeerde vertrek niet heid» soms de bovenhand fiaISP f BH ÈSUM
Tammatie, steunend op ja- verwerken. Toch komt er haalde De te snelle zeg- WS J^Hg ff r lUfl
snlange ervaring (ook in 6611 verzoening. ging, vooral in het beginta- -'BB HHB f
ie kommissie) en hun ken- Alles samen heeft De Vlas- fereeel, heeft vele toeschou- Ik
lis en kunde in de toneel- bloem de opdracht in een wers een deel van de «uit-
uterie, zouden derhalve buitengewoon sterke pres- eenzetting»
ola&l en op onverantwoor- J?tie O™»6261- Aan de basis doen missen. Iris heeft toch m jH
b wijze (buiten het pohtie- ^gf oH^twijfeld de knappe het bewijs geleverd dat een- m JBÊj
b) spel worden gezet Ten re£ie van Bo1 Goossen. Hij voud in het akte ren kan ^^Bp cBIkv
(inde eich wat onafhanke- koos voor de strakke lijn, schitteren. Dat deed ook f
ijker te kunnen opstellen het 6nornie belang van de Piet De Busschere in de rol Bj^H* «gtf wKÊk
«ouden «De Goudbloem». 161(81 611 de precieze aflij- van Georges. Echter met
n. fct-Genesius» en «Tijl» ninK van de karakters. Het een tekort aan nuancering
D» Vlasbloem) een andere noodzaak beschouwd. Het den», voor hem schreeuwe-
«lruimte op te zoeken. is ^oed- de noodzakelijke rige, scènes. De echte diep- ',De e:1^16 Versierder» zat geregisseerd door Dirk kantoorafdeling van de
vernamen in dit ver- meubelering zo sober mo- gang in het menselijk dra- volgepropt met doldrieste Vermiert, pal in de roos van Lebbeekse peperkoekfa-
«Tijl» niet alleen S6^11 te bouden, aüeen het ma werd dus niet gehaald, situaties. Er werd gedanst de bijval schoot. Liever ge- briek «Vondelmolen.
pdie richting denkt, maar
hoogstnodige te laten vol- Hij heeft ergens "de ver
staan, zelfs alles terug te uiterlijking van z'n geraak-
en g(b)e8prongen, achter
over gevallen en op de
knieën gekropen. De vrou-
dan eens ernstig belaagd.
Schuine bemerkingen wa-
van een doelbewust, daar zet het bericht, dat een
in al zijn aspekten over- nichtje van één der bedien-
geakteerd stuk, dan te moe- den langs Nayerswal aan-
welijke eer werd, zowel in ten inslapen bij voorstellin- geklampt werd door een
woord als in daad, meer gen van kringen, die me- geil manspersoon, die kwa
nen tot de elite te behoren, figuur en stem sprekend
maar geenszins het talent lijkt op één der mannelijke
ion niet uit de lucht. En in huis hebben om dat ver- bedienden, de boel letterlijk
hoewel sommige preutsen moeden waar te maken. en figuurlijk op stelten,
onder de aanwezigen, bij De eerder bedeesde, onder-
het horen of zien van enige Knettergesexte situaties danige bediende ontpopt
«onwelvoegelijkheid» op de In «De grote Versierder» zich dan aanvankelijk te-
scène, wellicht het (valse) brengen King en Cary gen heug en meug als
schaamrood op de wangen mede dankzij de ingreep een ware Casanova. Alle
kregen, toch menen we dat van regisseur Dirk Ver- vrouwelijke personeelsle-
«Pogen» met deze komedie, miert het publiek in een den, van de jongste bedien-
Lebbeke. Toneel Pogen. Va, Alfanes de grote versierder
(pvs)
heden Pogen is een kring
die zowel kwa acteren als
kwa populariteit hogerop
wil, langzaam maar zeker
leek me de aanpak meer
van de jongste bediende,
toch al het goeds te bevesti
gen dat we van haar reeds
zagen. Wel hadden we de
indruk dat ze aanvankelijk
We/ in Nieuwkerken. Leentje Smet en Piet De Busschere in «Vrijdag» van Hugo
Claus (lv)
dan verantwoord. Dat Dirk geplaagd werd door flink-
Vermeirt zijn cast bovenop wat zenuwen.
Miel Cools was zaterdagavond, op uitnodiging van Davidsfonds-Erembodegem, te
gaat in het Parochiehuis. Hij vergastte er een ruim opgekomen publiek, jeugd en
volwassenen, op een flinke portie gezond amusement, waarbij uitbundigheid en
sentiment, ernst en luim. «oude» en «nieuwe» liedjes, nummertjes van toen en nu,
mekaar in snel ritme opvolgden. De klemtoon lag vooral op bekende liedjes van
"ceger. Voor alle aanwezigen, «een aangenaam avondje uit», dat navolging
verdient!
nog een homogene vertol
king het afleveren,
voor zijn kwaliteiten.
Knappe vertolking
Revelerend in «De grote
Versierder» was ongetwij
feld het optreden van Jean-
Pierre Van Alfaene, de be-
Marita Goedgezelschap van
pleit haar kant, een «oude taart»
die evolueert tot een loopse
sekretaresse, zette voor het
eerst een belangrijk perso
nage op de scène. Haar
prestatie leek ons, samen
met die van Van Alfaene,
het sterkst gekneed door de
Lebbeke. Het verhaal
over de aanranding wordt uit de doeken gedaan, (pvs)
diende zonder promotie- regisseur. Ze overtuigde
die zich, voor al de dan ook honderd procent.
Moniek Van den Bergh ten
slotte bewees, met al het
akteertalent haar eigen, op
overtuigende wijze dat ook
ry voor de gemeenplaats een «oude geit» nog wel een
a.h.w. als gegoten. Met een groen blaadje lust.
e scène, tot «het
absolute einde» ontpopt.
Zijn rol, die fysisch zware
eisen stelde, zat hem sor-
van verstand- Het dekor, eigenlijk van
de zaal minder belang, vermits de
knipoogje
houding i
jammer voor degenen die rekwisieten een meer
dat niet gemerkt hebben duidende rol speelden
manifesteerde hij zich in de
drie laatste bedrijven als
een ongetrouwde macho-
king. Hij was vlot ter taal,
oogde en mimeerde verlei
delijk, bezat de vereiste
flair en deed ons in bepaal-
de momenten aan Jerry Le- handen van Francois Van
wis terugdenken. Van Al- Puyvelde en Lodewijk Step-
kan je immers
gooien werd uitgevoerd
door Frans Luypaert, Ro
ger Van den Bergh, Benoit
Huyck, Pierre Verschelden
en Mare Huyck. Het geluid
en de belichting waren in
J Bazel. XYZ bracht de komedie «Van melk en honing» voor iet voetlicht.
Jef Mellemans. Akteurs: Hilde De Meulder. Guy De Bruycker, Roger Van Toneel i>
Mmdonck, Greta De Smet, Jerome Gorrebeeck en Juliette Toté (dw) (lv)
Melsele. Reynaert vertolkte «Ik ben er, en ik blijf er» in regie van John Pirlet.
faene welke zijn de toela
tingsvoorwaarden tot de
VARA, Jean Pierre? bezit
komisch talent. En dat eta
leerde hij vorige zaterdag
meer dan rijkelijk. Het pu
bliek bedacht hem overi
gens met een verdiend open
doekje.
Voor de overige mannelijke
rollen deed «Pogen» een be
roep op Franpois Van Puy
velde en op Freddy De Rid
der. Van eerstgenoemde za
gen we tevoren, meer dan
eens overigens, leuke din
gen op de scène Ook dit
keer creëerde hij met de lef
pé, Bart Van den Bergh w
een werkloos voorzegger en
schoonheidssalon Vicky
grimeerde.
«Pogen», we herhalen het,
wist te overtuigen. Wie be
reid is zijn preutsheid uit
zijn geest te verbannen, van
gekke situaties houdt en
zich ongegeneerd aan over
wegend volkse humor wil
tegoeddoen, mag de laatste
opvoering van «De grote
Versierder» niet missen.
Hiervoor kan je terecht op
18 februari, te 20
ial Corso.
Pierre Van Rossem
