Potpolder in Kruibeke:
verzet tegen «monsterprojekt» zwelt aan
Stekense boerenorganisatie gekant tegen
sociale woonwijk Bosdorp
Lebbekenaar Mongske Moortgat
wordt honderd
Met Prins Goebby bliift Aalst
steeds karnavalstad nummer
Wase delegatie bij openbare werken in Brussel
Hij heeft nog vijf jaar bijbesteld...
4 - 17.2.1984 - De Voorpost
over: Rickie
Aalst. Daar bestaat
Vervolg van blz. 1
is het verlengstuk van Walko,
alleen wordt rond een ander
heet (nat) hangijzer gewerkt.
Met de regelmaat van een klok
krijgen ze in Kruibeke en om
geving dus hun portie proble
men voorgeschoteld. De beto
ging van 7 april - in Kruibe
ke, en niét in Brussel zoals al
werd gezegd wordt een
Wèse manifestatie, de mensen
uit het Wase gewest zullen dan
niet alléén tegen de potpolder
betogen, Handen af van hel
Waaslandis immers een kreet
die dat inundatiegebied fors
overstijgt. In Kruibeke zullen
de mensen van openbare wer
ken overigens, zegt burge
meester Denert, wèrm (cha-
leureux) onthaald worden, bij
voorbeeld door ze een warme
maaltijd aan te bieden...
Gewestplan
In 1980 zwaaide minister G.
Mathot de plak op openbare
werken. Ook toen al lag het in
de bedoeling, de potpolder in
Kruibeke aan te leggen. Het
werd dan een poos stil, de
plannen werden begraven. Tij
dens het voorbije jaar doemde
het projekt opnieuw op, men
zou in de periode 1985-1990
aan de realisatie toe zijn. Het
verzet kwam op gang. in Krui
beke. Volksvergaderingen op 6
oktober. 15 en 22 november en
6 december 1983 in Kruibeke.
ook dit jaar al een resem bij
eenkomsten. Het protest wil
maar met luwen. Waarom dan
wel?
Hierom. Eén derde van het
landbouwareaal in Kruibeke
zou teloorgaan, de boeren
dreigen 237 hektare kwijt te
spelen, het is hoogwaardige
landbouwgrond die aan de
voet van de Scheldedijk ligt.
Liefst drieduizend hengelaars
zijn aktief op of rond de drie
grote kreken in het Kruibeek-
se, zij willen er niet weg. En
dan heb je duizenden dagjes
mensen en wandelaars die wat
graag in het gebied toeven.
Tijdens de uitvoeringswerken
van de potpolder zou de grote
variatie aan typische flora vol
ledig vernield worden, zouden
poelen, schorren en slikken
voorgoed verdwijnen, zouden
bomen en struiken er moeten
aan geloven, zou dit kleinscha
lige landschap verknoeid wor
den. Dit is een streek met hoge
botanische waarde, ze maakt
deel uit van een groot en rela
tief ongestoord geheel van
stroomopwaarts gelegen be
boste polders. Hier is de
noordoostelijke hoek van het
Natuurpark Scheldeland gesi
tueerd, dat een reeks uiterst
belangrijke gebieden omvat:
de kreek van Rupelmonde, de
omgeving Kallebeekveer. het
kasteel van Wissekerke en de
aanpalende dorpskom van Ba
zel. de Barbierbeek ook. Dat
gebied mag niet geschonden
worden, zegt het komité.
Bovendien is er het gewestplan
Sint-Niklaas-Lokeren. Het
grootste stuk van het gebied
waarop men de potpolder wil
laten aanleggen is vrijwel puur
beschermd natuurgebied.
Ontwikkelingsland?
Onlangs nog vertolkte minister
Lenssens (milieu, Vlaanderen)
nog de stelling dat, om lood-
en cadmiumneerslag afkomstig
van Métallurgie Hoboken (aan
de overkant van de Schelde) te
helpen opvangen, een schild
van zowat veertigduizend
hoogstammige bomen in de
polder van Kruibeke een goeie
remedie zou zijn. Volgens het
aktiekomité zou het inrichten
van een potpolder dat scherm
doen verdwijnen. Verder
wordt door het komité aange
voerd dat er frekwent een aan
slibbing van zand e.d. zal
plaatsvinden, als de potpolder
er komt; op termijn dreigt de
polder dus één groot slikschor
te worden, met een metersdik
ke sliblaag die het dan onmo
gelijk maken zal, het gebied
nog als potpolder te ge
bruiken.
En nog een citaat uit het dos
sier: «Verder past de oplossing
om potpolders te kreëren ter
beveiliging tegen stormvloe
den veeleer in het kader van de
mogelijkheden van een ont
wikkelingsland». Wij knoeien
er maar op los; in Nederland
(Deltaplan), Duitsland, Frank
rijk en elders gaat het er vol
gens het komité veel efficiën
ter toe. Daarom het alternatief
van de slormstuw: «Met de
beveiliging van het Zeeschel-
debekken door een stormstuw
wordt ons land de mogelijk
heid geboden, zijn kunnen aan
de wereld te tonen. De werken
zelf zouden een stimulans kun
nen zijn in deze ekonomische
recessie en de start tot een
opleving van de bouwnijver
heid kunnen betekenen».
Miljardendans
Toch spelen de centen het ak
tiekomité en de Wase parle
mentairen duidelijk parten.
De aanleg van een potpolder
van 587 ha in Kruibeke raamt
men op 2,5 miljard, de storm
stuw ter hoogte van Ooster-
weel (benoorden Antwerpen)
wordt op wel 30 miljard be
groot. Maar, zegt het komité,
je mag in jc redenering de
Kruibeekse potpolder niet iso
leren, het ging in het Sigma
plan om liefst 18 potpolders
(waarvan er inmiddels 4 wer
den gerealizeerd, in Tielrode,
Wichelen, Rumst en Zele). De
potpolders, het tweede luik
van het Sigmaplan. zouden al
les samen een uitgavenpost
van 21,5 miljard met zich bren
gen. Daarbij moet je o m. nog
tellen de kosten voor het ontei
genen van landbouwgrond en
woongebied.
Het aktiekomité uit Kruibeke
is van oordeel dat de bouw van
de stormstuw om louter politie
ke en financiële redenen wordt
afgewimpeld, terwijl het argu
ment dat zo'n stuw toch een
haast absolute beveiliging in
houdt niét lijkt door te wegen.
Kruibeke is zéér bevreesd voor
het teloorgaan van landbouw
grond en natuurgebied, ver
moedt dat als de potpolder
onder water loopt er beslist
een invasie van klein wild en
ratten naar de bebouwde cen
tra moet verwacht worden,
Kruibeke wenst niét te worden
aangetast door sterk verontrei
nigd Scheldewater.
Dadelijk de Scheldedijken ver
sterken en verhogen, dèt moet
volgens het aktiekomité. Als
het Sigmaplan gedeeltelijk
wordt uitgevoerd (faze twee:
potpolder) dan komt volgens
het komité het hele beveili
gingssysteem op losse schroe
ven te staan. Niet alleen de
beveiliging van Kruibeke,
maar die van héél het Zee-
scheldegebied moet in vraag
worden gesteld, vindt het Wa
se komité. Het potpolderplan
wordt zonder blikken of blo
zen een «monsterprojekt» ge
noemd. Het verzet daartegen
begint grote, haast monster
achtige afmetingen aan te
nemen.
Wouter VLOEBERGH
t
Aalst. Goebby moet het nog allemaal verwerken (a)
In de gemeenteraad van half november 1983 namen de
Stekense vertegenwoordigers van het volk een besluit,
waaruit blijkt dat de gemeente Stekene zich akkoord
verklaart met het projekt van sociale woningbouw door de
Waasse Landmaatschappij zoals het was goedgekeurd op
een algelene vergadering. Hierin verklaarde de gemeente
dat ze haar medewerking zal verlenen tot de realisatie van
deze sociale woonwijk en dat men akkoord gaat om de
infrastruktuurwerken (wegen, voetpaden, riolering, be
planting, openbare verlichting) van die nieuwe woonwgk
over te nemen en nadien in te staan voor onderhoud en
herstelling.
Het gaat hier om een sociale woonwijk te Bosdorp. De
oppositie had heel wat opmerkingen. Vooral werd het het
schepenkollege kwalijk genomen dat men «zó maar» een
nieuwe wijk plant of toelaat terwijl er op diverse plaatsen
nog verkavelde gronden, bouwrijpe en/of gronden in
wijken braak liggen.
En niet alleen de «politieke
tegenstanders» van het GeBe-
SVP-gemeentebestuur zijn
ontstemd over deze geplande
nieuwe woonwijk. Zo kregen
we een brief in handen van de
Bedrijfsgilde Stekene». De
brief herinnert het schepenkol
lege eraan dat al vroeger werd
aangedrongen op een land-
bouwvriendelijk beleid omdat
«voldoende bewezen werd dat
de oppervlakte aan beschikba
re landbouwgrond in Stekene
angstwekkend afneemt». De
gilde meent dat genoemde be
slissing zeker niet getuigt van
een tegemoetkoming aan «ge
dane beloften» en verwijst
naar «andere woonuitbrei-
lingsgebieden die noe ooen
liggen of onderbezet blijven»
en als voorbeeld worden ge
noemd de Matexiwijk, de Ha-
broekwijk en het gebied aan
het oud-station te Kemzeke,
het gebied tussen Molenberg
en Kerkstraat en grond in de
Frans Van Brusselstraat.
In de brief wordt ook gevraagd
naar de eigenlijke motieven
van bovengenoemde raadsbe-
slissing en aangedrongen om in
de toekomst blijvend zorg te
dragen voor de levensbelang
rijke landbouwgrond. Er
wordt dan ook gevraagd om
het begin met het exploiteren
van de gronden in Bosdorp uit
te stellen «tot bewezen wordt
dat op een andere plaats geen
mogelijkheden meer bestaan»
De brief besluit met «we hou
den eraan om op de hoogte
gehouden te worden van mo
gelijke plannen dienaangaan
de, bijvoorbeeld via de ge
meentelijke advieskommissie
van ruimtelijke ordening». De
Bedrijfsgilde leunt aan bij de
Boerenbond.
Gemeenschappelijke
bezorgdheid
Er kwam pas eind januari '84
een antwoord op genoemd
schrijven, dat ingedeeld was in
twee punten. Allereerst: het
standpunt van het schepenkol
lege is nog steeds gebleven
zoals vooropgesteld vóór de
bestuursperiode 1983-'88, nl.
dat we niet opteren voor de
aanwending van de woonuit-
breidingsgebieden op het ge
westplan gedurende vermelde
periode, maar haar grond- en
huisvestingspolitiek zal beper
ken tot de verwezenlijking van
de bestaande ontwerp-detail-
plannen en/of bouwzones en/of
verkavelingen. Dit houdt
konkreet in dat er pas aan het
woonuitbreidingsgebied Bos
dorp zal begonnen worden na
dat eerst de zone tussen Mo
lenberg- en Kerkstraat zal vol
zet zijn of op zijn einde loopt.
Het schepenkollcge handhaaft
zijn landboiuwvriendelijk
beleid».
Geen woord dus over de Ma
texiwijk, de Habroekwijk. de
Stekense Kerkwijk... Verder
luidt het: «Dat enkel om in de
planning te zitten van de Na
tionale Landmaatschappij de
gemeenteraad verzocht werd
door deze maatschappij om
terzake een beslissing te ne
men. De voor de toekomst
voorziene woonwijk in Bos
dorp is bovendien gesitueerd
op mindergocde landbouw
gronden en is er gekomen
t.g.v. een aktie van uw gilde
samen met het ACV-Stekene,
welke liever het woonuitbrei
dingsgebied daar gesitueerd
zagen in de wijk Zeshoek-Wil-
dernis-Hamer ofwel Helle
straat».
Het antwoord van de gemeen
te Stekene besluit dat de be
zorgdheid van de Gilde ook
die is van het schepenkollege:
«We beschouwen dit stand
punt als één onzer belangrijk
ste beleidsopties 1983-1988».
Onzekerheid voor
landbouwers
De landbouwgilde stelt nu op
Bosdorp wel degelijk goeie
landbouwgrond is, maar dat zij
vroeger had voorgesteld om
een woonwijk te realiseren op
de Heirweg ofwel in de Wil
dernis, waar het inderdaad
minder goede grond is om te
be-boeren en goeie grond is
om te bouwen Deze stelling-
name is er echter gekomen
zonder medewerking van het
ACV.
Ook is de Gilde ontstemd over
de toon, de manier waarop het
antwoord is geformuleerd: ze
willen zich niet belachelijk la
ten maken. De Gilde stelt dui
delijk dat ze niet tegen sociale
woningbouw is.
Ook gaan argwanende blikken
naar de weekendverblijven en
heel het beleid daarrond. «De
illegale weekeindverblijven
moeten verdwijnen uit de bos
sen», klinkt het «Maar over de
vele dergelijke verblijven die
op landbouwgrond werden op
gericht wordt amper gespro
ken! Deze laatste staan in feite
tweemaal illegaal»
Er klinkt verbittering in de
stelm van de woordvoerder.
«Indien Stekene een land-
bouwvriendelijk beleid voert,
dan moet het zijn uiterste best
doen om de landbouwgrond te
behouden. Maar nu brengt
men de landbouwers in onze
kerheid: denk maar aan het
bebossen van de landbouw
gronden. de inplanting van de
Kerkwijk, van dc wijken tus
sen Kerk- en Molenbergstraat.
Dit allemaal op de beste Ste
kense landbouwgrond. En nu
nog Bosdorp».
Gemeenteraad
Ook de aanleg van de rijksweg
60 komt aan de oprde: «Hier
voor worden speciale vergade
ringen belegd, om te proteste
ren tegen de aanleg van deze
weg. Via de kultuurraad- en
milieuverenigingen. Over de
landbouworganisaties geen
woord: precies of genoemde
adviserende raad en/of druk
kingsgroep het monopolie van
tegenstanders tegen de RW 60
voor zich kunnen opeisen. Wij
hebben reeds in de zestiger
jaren hiertegen heftig gepro
testeerd! Maar wanneer het er
om gaat om goede landbouw
grond in eigen gemeente zo
maar in te nemen voor een
(overbodige) woonwijk, dan
kan er geen vergadering of
bespreking aan vooraf gaan!»,
de Gilde vraagt zich ook af
waartoe het onderhoud met
schepenkollege en landbouw
organisaties (BB en ABS)
heeft gediend in mei '83.
«Daar werden allerlei beloften
gedaan, onder meer om de
landbouwgrond te beschermen
en om ons op de hoogte te
houden Er is tot nu toe niets
van in huis gekomen. De ge
meente laat de landbouwgrond
verder verkrotten (bossen) en
informatie krijgen wc pas wan
neer het te laat is. We hebben
nu een brief in dezelfde zin
geschreven aan de Stekense
gemeenteraad en aan dc be
stendige deputatie. We wach-j
ten dus af of dit probleem'
tijdens dc eerstvolgende ge
meenteraad zal worden behan
deld. We zullen dus nog een
beetje geduld oefenen, voora
leer we tot aktie zullen over
gaan!».
De BeEt
r. Lewieken en Mijnheer Lowie ondervraagd door uw reporter ter plaatse (a)
Vervolg van blz. 1
Vervolg van blz. 1
Kort daarop vergast
te hij zijn toeschouwers op
«Een nieuw Olsjters Smurfen
Vertelselken» waarmee dan
ook een tiental Aalsterse poli
tiekers over de hekel gehaald
werden... Als besluit zong hij
uit volle borst zijn karnavallied
«Ik ben van de Gentsesteen
weg-.Wer da'k woein. da's
mene jaar...» begeleid door de
FS-Band.
Erik De Saeger, de derde kan
didaat, woont in Erembode-
gem en was er vorig jaar als
«Ricky» ook bij. Toen moest
hij het echter afleggen tegen
«Baloe», prins 1983. Hij is
voorzitter van de kamaval-
groep De Toisers. Deze groep
en heel wat andere kamavalis-
wij naar enkele shownummers
ons gebracht door gereno-
meerde kamavalprominenten;
de groep «Lotjonslos» aange
voerd door Willy Van Mosse-
velde, de Prinsencaemere met
Johny Cooman, Jean Paul,
Jempi I, Balou. Stefaan, An-
toin en Michel, keizer Kamiel,
en de Matotten, ook Loeken
Tetjen die zich aanmeldde als
kandidaat prins '85.
Ondertussen defileerden de
supporters vóór het podium,
het jonge geweld leefde zich
uit op de dansvloer... De span
ning in de zaal bereikte stilaan
het hoogtepunt
Feestleider Albert Comand,
omringd door het college van
burgemeester en schepenen,
namen plaats op het podium...
ten duimden nu opnieuw voor Het grote ogenblik naderde..
de Ricky. «De show
zelf maken» beweert hij en
Zij, en meteen het karnaval-
minnend Aalst, namen
daarom trad hij ditmaal voor scheid van de simpatieke Ba-
het publiek met als begelei- lou, prins karnaval 1983 «Prins
ding, twee levensgrote manne
quins eigenlijk één manne-
van Olsjt zen es nen droëem.
'k Wordt nu op den dop gezet»
quin en één vrouwequin schetterde hij het uit.
uitgedost met... kledingstuk
ken die hij verscheidene Aal
sterse prominenten sterk wen-
Enige minuten daarna 't
dan 0.50 u geworden
werd de uitslag bekendge-
ste aan te bevelen... Ook hij maakt, van de strijd die drie
zong daarna, als slot, erg over- geboren Aalstenaars op het
tuigend, zijn kamavallied.
En toen kwam de jury met de
toegekende punten voor de
pinnen. Goebby skoorde 64 in
podium hadden geleverd om
de titel van prins karnaval 1984
van de Ajuinenstad te beha
len... De jury noteerde voor
totaal, tegen 59 voor Herman Herman 497 punten, voor Ric-
en 52 voor Ricky. En terwijl de ky 741 en., voor Goebby 785
«stembiljetten» in de zaal wer- punten.
den opgehaald en geteld keken Goebby werd dan ook uitge
roepen tot nieuwe prins van
onze keizerlijke stede! Hij was
met zijn 29 jaar de jongste van
drie kandidaten. Hij werd in
Aalst geboren, maar woont in
de nieuwe wijk Torensveld
de Aalsterse deelgemeente
Hofstade, samen met vrouwtje
Odette, zoon David (7)
dochtertje Kelly (3).
Onder de naam Goebby werd
hij in 1982 verheven in de
«Órde van de Bierprinsem
Sinds zijn vijftiende jaar treki
hij mede in de stoet, zelfs was
hij lid van «De Kaloeterkabas-
sen». Ook met de «Sjiepeere-
kes» stapte hij regelmatig op
de kamavalstoet. Ter gelegen
heid van het 10-jarig bestaan
van deze aktieve karnaval-
groep had hij nu besloten de
gooi naar de prinsentitel te
wagen...
Zijn ludieke droom ging zater
dagnacht in vervulling... Leve
de prins!
Op drie maart 1984 te 18 u zal
burgemeester Uyttersprot nu
symbolisch, voor drie dagen,
de macht aan hem overdragen,
in de feestzaal van het stad
huis. Daar heeft de officiële
aanstelling prins karnaval 1984
plaats, gevolgd door de karna-
valsraadszitting.
Prins Goebby zal er dan na
dien ook voor zorgen Aalst te
vertegenwoordigen buiten on
ze stad, om alzo meteen zijn
steentje bij te dragen opdat
Aalst, Europese karnavalstad,
één zou blijven!
11 „h,
i.
De Bruyn
Vijf van zijn broers
kenden ook meeval. De jong
ste echter wou per se bij het
leger. Herinneringen aan de
oorlog heeft hij beslist. Al zijn
het hoofdzakelijk prettige. Tij
dens de eerste oorlog kon hij
immers elke avond naar Leb-
beke gaan dansen.
Tijdens de zomers, die toen
nog zomers waren, heeft
Mongske ook nog stenen ge
bakken. Op de wijk «Royen»
te Wieze. Hard labeur, preci
seert hij, van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat in de kruiwa
gen lopen. Eens duizend ste
nen gevormd, werden ze ge
bakken tot stevige klinkaards.
Mongske schuwde het zware
werk dus niet. Van bomen vel
len kan hij ook meepraten.
Ontelbaar zijn de stammen die
hij met behulp van bijl en zaag
tegen de aarde liet neerplof
fen. En was er thuis of in de
buurt geen werk, dan toog hij
als seizoenarbeider naar
Frankrijk. Om bieten te kap
pen of het graan te oogsten.
De naam van «la douce Fran
ce» ontlokt hem trouwens met
een volgende kommentaar:
«Veel afgezien!» We kregen
daar immers geen okkasie om
binnen te slapen. We konden
ons buiten, met het hoofd op
onze «ballagon» te rusten leg
gen. Maar aan de andere kant
was er in Frankrijk een centje
te verdienen.
Was hij een noeste werker,
dan hield hij er ook van op tijd
en stond een pintje te drinken.
Lid van de zangsosjeteit te
Wieze is hij ook geweest. Maar
voor de rest was het steeds
werken geblazen.
Na zijn huwelijk Mongske
was eerder een laatbloeier
vestigde het echtpaar zich in
Lebbeke, op den Heuvel, in de
buurt van het Klein Gent.
Mongskes vrouw, afkomstig
van Lebbeke, dreef er een
stamminee en een winkeltje.
Tot ruim na zijn tachtigste zou
Mongske samen met zijn
vrouw in de stamminee wonen.
We hebben een goed huishou
den gehad, beklemtoont hij.
Mijn vrouw was ook een harde
werker. Het sterkste vrouw
mens van Lebbeke en Wieze
samen. Toen Mongske 87 was
belandde hij in het ziekenhuis
te Dendermonde. Drie keer
moest hij een heelkundige in
greep ondergaan. En hoewel
zijn huisdokter toen dacht dat
het met Mongske afgelopen
was de dokter adviseerde
immers de laatste sakramenten
toe te dienen spartelde hij
toch die krisis door. Zijn 88ste
verjaardag kon hij, samen met
zijn vrouw, in het Lebbeekse
OCMW-bejaardentehuis vie
ren. Tien twaalf jaar gele
den, precies weet hij het niet
meer, overleed zijn vrouw.
Toen sprak hij de wens uit op
Lebbeke.
de gemeenschappelijke kamer
te verblijven.
Hoe hij zich op zijn honderd
ste voelt? Goed jongen, ant
woordt hij overtuigend. Als ik
bijtijds mijn drinken heb, ben
ik een goeie. Wat kan een
mens van mijn jaren nog uit
richten? Liggen en zitten. En
als ik moe gezeten ben, laat ik
mij vallen en lig ik op een
sakker en een vloek in slaap
De gazet lees ik niet meer,
televisiekijken doe ik even
min. Af en toe een druppel
drinken, ja. En hij kijkt naar
het tafeltje naast zijn bed en
Edmond Moortgat, nog goe
zegt veelbetekenend: «Mijnen
«tieb» is weeral leeg, zie!»
De whisky blijkt trouwens de
oorzaak van zijn lang leven te
zijn. Mijn dokter heeft me ooit
gezegd op tijd een whiskieke te
drinken, legt hij uit. Ik heb
gewoon zijn raad opgevolgd.
Zo'n mensen kunt ge toch piet
tegenspreken. En zie nu zelf,
zo slecht was die raad nu ook
weer niet! Aan opgeven denkt
Mongske Moortgat nog niet.
Hij heeft, naar hij ons lachend
toevertrouwt, nog om vijf jaar
extra gevraagd. Maar «Ons-
Lievra van Lebbeek», heeft
hem nog altijd geen antwoord
ter tale (v)
gegeven op zijn verzoek. Ver
trouwen heeft hij echter wel.
Hij wil immers Clement De
Vos achterna. Clement die hij
ooit goed gekend heeft en die
nu wellicht, vanuit andere oor
den Lebbekewaarts blikt en
zich afvraagt: «Potdomme!
Mongske Moortgat. Wie had
gedacht dat hij in mijn voet
sporen zou treden. En daarna
zijn St.-Godelieve aanspreekt.
Net op het ogenblik dat
Mongske Moortgat een geut
whisky in zijn kop koffie
kwakt...
Santé en proficiat, Mongske!
Pierre Van Rossem
