De Vrek doet het nog steeds bij Nieuw Leven Aalst Zesde Renaat Ravijtstornooi voor amateur toneel te Aalst Aalsterse Catharini- sten brengen 'Pas op dat je geen woord zegt' op de planken «Tien kleine negertjes» Kieldrechtse toneelkring kiest voor thriller 22 - 13.4.1984 - De Voorpost De jongste produktie "De Vrek" van de Franse auteur Molière door Nienw Leven op de planken gebracht is geen vernieuwing van Molière, dus wel een beetje een tegenvaller voor wie dit gehoopt had. Nieuw Leven bracht een klassieke komedie voor het voet licht, maar dan wel in een moderne opvoeringspraktijk. En met sukses... Regisseur Ronny Waterschoot deed geen beroep op gezochte toneelexperimenten, geen geforceerde leukdoenerij maar wist wel fris en gevat in te spelen op Molière's meesterlijke heke ling, die van alle tijden is. De door geldzucht bezeten Harpagon heeft menig toe schouwer al drie eeuwen lang doen genieten. Blijkbaar heeft deze legendarische vrek altijd al tot de verbeelding gespro ken. Toch was deze Vrek voor Nieuw Leven geen gemakkelij ke opgave: allen al door het feit dat het publiek anno '84 een totaal verschillend pakket van ondeugden kent dan temidden van de 17° eeuwse burgerij, maar ook de vorm waarin Mo lière het een en het ander aan de kaak stelt, is bijna onver taalbaar! Inhoud Dit moet zowat overbekend zijn. Een gegarandeerd lachsukses lijkt het wel. Sinds de dood van zijn vrouw is de vrekkige Har pagon nog schraapzuchtiger geworden. Zijn inhaligheid leidt hem tot de waanzinnigste bes paringen en in iedereen ziet hij een potentiële dief die erop uit is zijn geld te stelen. Om van de last van zijn beide kinderen verlost te zijn, wil hij ze op een voordelige manier uithuwelij ken. Zijn dochter Elise wil hij een huwelijk opdringen met een veel oudere aristocraat en voor zijn zoon Cléante heeft hij een rijke weduwe op het oog. En hijzelf wil trouwen met de jeug dige Mananne! Maar Elise is smoorverliefd op Valèe en Cléante wil Marianne als bruid... Akteurs en regisseur-pres tatie Regisseur Ronny Waterschoot doorbrak de voor de hand lig gende statische tegenstellin gen hij wilde meer dan fraai geproduceerd museum toneel, en terecht. Hij keerde zich af tegen de zogenaamde heilige schroom tegenover de klassie ke tekst, waaruit dan geen le vende mensen ontstaan en waar niet gemakkelijk om gelachen wordt. Nee, hij onderzocht de tekst op de vele spelmogelijkheden. Dus niet de traditionele voorstellin gen, waarvan het begin er on geveer als volgt moet uitzien: het meisje Elise, snikkend, met een lief kanten zakdoekje en de jongeman, eveneens in een beeldig kostuum met dito pruik- Langs de andere kant koos Ronny Waterschoot ook niet voor de "eigentijdse" aanpak van "pruiken van gescheurd en gesnipperd krantenpapier"... Nee, het algemeen kenmerk van deze vertoning is de gul den middenweg en dit bete kent dus ook geen extra gefor ceerde grappigheid. De regisseur schitterde in zijn aanpak van de toneelruimte en de vastheid van zijn regie. Bij gevolg alle lof voor zijn frisse aanpak. De degelijke vertaling van Walter Tillemans en Hu- gues C. Pemath en de muzikale tussenkomsten en intermezzi waren er niet vreemd aait Toch wel jammer dat deze muziek de stemmen soms wat overstelpte. De Nieuw Leven zette echte, le vensechte personages op de planken. Het publiek schonk onafgebroken aandacht voor de humoristische typeringen. Ed- mond Wellekens gaat onge twijfeld met het leeuwenaan deel van deze produktie lopen; hij speelde de rol van "de vrek' gedegen, bijzonder beweeglijk in zijn "neurotisch" heen en weer draven om zich telkens weer te overtuigen of-zijn bezit nog intakt is, als een ouwe vie ze grijsaard. Deze "op aas loe rende roofvogel was helemaal niet als voor zijn formule en een ware tiran voor zijn personeel. Elise, zijn dochter, gespeeld door Myriam De Vleeschouwer speelde met de volledige inzet en veel positief op door haar prima uitspraak en stemvolu me, een pluspunt dat niet van alle acteurs en actrices kan ge zegd of geschreven worden. Luc Van Den Broeck, in de huid ,van Cléante, zijn zoon, speelde met élan en finesse, zoals we trouwens van hem gewoon zijn. Luc Van Den Broeck heeft een knap seizoen op zijn actief, hij speelde meer dan degelijk. Hetzelfde geldt voor Ulrich D'Haese, eveneens een vaste waarde in het Aalsterse toneel leven en hier in "de Vrek" op nieuw goed voor een opge merkte prestatie, als de slimme en snelle "La Flèche". Minder opvallend, maar daarom niet minder verdienstelijk speelden Jozef De Cock als Valère, de minnaar van Elise, Nadia Mo rel, extra dik gemaakt voor de rol van Frosine, en Hilde Tem merman als de mogelijke partij voor de vrek, Marianne dus. Roger De Cock was een gek nipte kok-koetsier Jacques; hij houdt nog een tikkeltje van zijn vadsige baas en doet zijn uiter ste best om de vrede te bewa ren. Hij verwoordt prima de hu mor die het gewone volk tegen Harpgagon aanmekt. waardoor deze vrek nog kleiner en on machtiger wordt. In de minder belangrijke rollen zien we nog Valère De Vriendt als Anselme, Wemer Van Der Clet in een dikkerol Meester Simon en kommissaris; Erik De Vriendt, Gilbert Jacob, Jacque line Franco als huispersoneel en Steven Raes als schrijver bij de kommissaris. Toch nog een laatste opmerking: Molière heeft in der tijd toch wel een knieval gedaan voor zijn illu ster publiek, dat een blijspel eindigend slot verlangde en dus eiste; de uit den dode herrezen vader is werkelijk bij de harén getrokken. Wie heeft eveneens een flink aandeel heeft in het sukses van de jongste produktie is de ploeg die in stond voor het dekor; Ronny Waterschoot had het al bij het rechte eind door het po diumtroepje te gebruiken. De decorploeg leverde bijzonder verdienstelijk werk en daarom een proficiat voor Louis Kel ders, Herman Nieuwlandt, Her man Wouters, Frans De Ridder, Hugo Devrieze, Oscar Beeck- man, Rudy DUondt, Louis Van Eeckhoom, Jacqueline Franco en Germaine De Bruyn. Voor de belichting stonden Francois De Cock en Patrick D'Hondt in. Extra aandacht gaat uit naar de geslaagde muziekkomponisten van Patrick Mortier. Jammer toch wel dat de uitvoering tij dens de première-voorstelling van zaterdag 31 maart wel een beetje in de goede bedoeling bleef steken, nu en dan vorm den deze muzikale omlijsting geen ondersteuning, maar wel een hindernis om de acteurs te kunnen verstaan.. Enfin, Patrick Mortier, Alex Mortier, Jean-Pierre Geurts, Johnny Dell en Odillon Mortier die blijkbaar de oogappel was Frosine, tot groot jolijt van de zaal gaven de voorstel ling een verzorgd cachet mee. Algemeen kan samengesteld worden dat deze voorstelling degelijk verzorgd was, soms wel met enkele minder ge slaagde momenten. Zo hoefde de scène waarin het huisper soneel met een kaarsenkande laar op de scène draaft toch ook weer niet... Tot slot Het talrijke publiek keek ge spannen en geamuseerd naar het geheel, dat fijn getind en nooit vervelend was. Wie zou immers durven beweren dat Molière al jaren afgedaan heeft? De vrek iemand die een half glaasje water terugschenkt in de karaf en de overvloedig brandende kaarsen vloekend droogt, werd voortreffelijk ge speeld door Edmond Welle kens. Hij had zijn personage goed in de hand, met veel klei ne en malle details. Ronny Waterschoot deed de voorstelling aan kracht winnen doordat de "popfiguren" men selijk werden vertoont. Verve ling kreeg weinig kans bij Nieuw Leven, want de regis seur leefde een aangenaam hoog tempo op. Nog steeds oogst de vrek suk ses. De door geldzucht bezeten Hargaon wordt door zoon, dochter, kennissen en bedien den op allerlei manieren, in de maling genomen. Zijn blinde hartstocht verzoorzaakt een persoonlijke domheid, waar mede de spot wel gedreven moet worden in alle denkbare variaties. Het resultaat ervan mag u zich niet onthouden; en dit kan nog vrijdag 6 april en zaterdag 7 april te 20 uur in de zaal "Kring" in Dr. De Moors traat te Aalst. Jo De Bruyn Heilige Maagdcollege Dendermonde bracht Kruisweg van Claudel Luc Philips en nog eei drie jaar te Antwerpen oi der Philips, Dora Van dei Groen, Kris Betz en Wall Tillemans. Sinds het zoen 1977-78 is hij verboi den aan het Reizend Vol' theater. Af en toe werkt als regie-assistent van Wi ter Tillemans bij het KNi gezelschap. Hij heeft regie gedaan voor de ope ning van de Singel te Ant - werpen, stukken van Moliè re in het EWT-Randstad theater te Deurne en vooi het Heists Kamertoneel Momenteel is Dupont ook leraar toneel aan de muzie- kakademie te Geel. Dimitri Dupont bracht stielkennit en toneeldiscipline mee naar Kieldrecht. Met vaste hand heeft hij de spelers groep zijn spelkoncept overgebracht, met toch vol doende ruimte voor eigen interpretatie: een boeiende ervaring. In het Waasland wordt met spanning ge wacht op het resultaat Spe len mee: Linda Van Gijsel, Hilde Van Overmeiren, Magda Van de Walle, Frank Thieleman, Peter Deckers, Luc Thieleman, Mark Bol- lansee, Willy Van de Perre, Julien Van de Walle, Flo- rent de Wilde. Regie-assis tente is Marleen Coucke. De grime is in handen van Raymond De Roeck. Ge nummerde kaarten kosten 120 frank. Minder-validen en mensen van de derde leeftijd krijgen 50 kor ting. Kaarten kan men bes tellen bij Jef De Wilde in de Oud-Arenberg 2 te Kiel drecht. Nog even de speel- data: 13, 14, 15 en 16 april, telkens in de sporthal, Mo lenstraat 58. Op vrijdag 13, zaterdag 14, zondag 15 en maandag 16 april brengen De Catharinisten de pittige komedie 'Pas op dat je geen woord zegt' van de Ne derlandse suksesauteur Dimitri Frenkel Frank op de planken. Deze 3e produkten van de Ka- trienen kunnen jullie bekijken in de Aalsterse stadsschouw burg (Vredeplein) telkens om 20 uur. De intrige van dit degelijk toneelwerk in een notedop; Omdat ze bang is voor de een zaamheid, verhuurt een oude weduwe één van de kamers van haar huis, sinds haar man op zee omkwam. In de loop van de jaren heeft zij heel wat huursters gehad. Momenteel is de kamer ver huurd aan een zwijgende en voor haar geheimzinnige vrouw, die maar nooit ergens wenst over te praten. In dit huis van de stilte, waar de klokken stilstaan en de goudvis het hoogste woord voert, moet nu de trap geschil derd worden. Eindelijk vindt onze dame een klankbord in de schildersgast die niets begrijpt van alles wat er maar zal ge beuren. De schrijver, Dimitri Frenkel Frank noemt "Pas op dat je geen woord zegt' een komedie, maar de regisseur van dit werk, Chris Boni, vindt dit een typisch staaltje van understatement. Er zit immers af en toe een stukje wrange humor in. Een stevige aanrader zon dermeer, dit stuk dat vooral in Nederland al een groot sukses kende. Ontwapend, amusant, handig, eerlijk, zijn zowat de steeds terugkerende adjectie ven in reacties op deze pittige komedie. Regisseur Chris Boni had haar handen vol met het stuk, een razendsnelle afwis seling van allerlei rare en bi zarre situaties, maar belooft een degelijk verzorgde er (ontjsparuiende toneelavond. •(Jdb De Kieldrechtse toneelkring «Kunst Veredelt» is aan de tweede opvoering van dit seizoen toe. Het bestuur heeft ditmaal niet gekozen voor een komische opvoering, wel voor een thriller van de bekende schrijfster Agatha Christie. Het Kieldrechtse gezelschap zal vier keer op de planken verschijnen met het stuk «Tien kleine negertjes». De eerste voorstelling is op vrijdag 13 april en dat is wel nieuw voor «Kunst Veredelt». Vrijdag wil men in de grensgemeente ingang doen vinden als toneelavond. Door de werkgroep Renaat Ravijts wordt in het komen de toneelseizoen het 6e tweejaarlijkse toneeltornooi voor Amateursverenigingen ingericht. Acht toneelgezelschappen uit de province Oost-Vlaanderen of het arrondissement Brussel- Halle-Vilvoorde kunnen aan het tornooi deelnemen. De inschrijvingen dienen uit sluitend en per aangetekend schrijven vóór 25 mei 1984 toe te komen bij de heer Marcel CARLIER, Geldhofstraat 126 te 9300 Aalst, sekretaris van de werkgroep. De acht deelnemende groe pen zullen aangeduid worden door openbare trekking tussen de ingeschreven en op deze loottrekking aanwezige kandi daten op datum van 16 juni 1984 te Aalst. De verenigingen spe len him stukken in eigen zaal zodat dit voor de deelnemers geen supplementaire kosten qua verplaatsing en dekor- bouw teweegbrengt. Het op te voeren toneelstuk moet in de Nederlandse taal worden gebracht (geen dia- lekt), een volavondstuk zijn, geen lyrisch werk en een be zetting hebben van minimum vijf personen. Volgende prijzen worden toegekend:'12.000 B.F. tro fee, 10.000 B.F., 8.000 B.F., en 6.000 B.F. De 4 niet-geklasseer- de deelnemers ontvangen een aanmoedigingsprijs van 2.000 B.F. ieder. Toneelverenigingen uit Oost- Vlaanderen en het arrondisse ment Brussel-Halle-Vilvoorde die geen inschrijvingsdokum- mentatie ontvingen (geen adres in het bezit van de werkgroep bv.) kunnen altijd een aanvraag voor informatie richten aan het sekretariaat van de werk groep. Agatha Christie is de onbe twiste koningin van de mis daadroman. Haar boeken zijn in meer dan honderd miljoen eksemplaren over de hele wereld verspreid. Haar toneelstuk «De mui zenval» verpulverde reeds alle rekords als langstlo- pend toneelstuk aller tij den: meer dan achtduizend voorstellingen te Londen. «Tien kleine negertjes», het stuk dat men in Kieldrecht zal kunnen bekijken, is een schoolvoorbeeld van de per- fekte moordenscenering: raadselachtig, spannend en onoplosbaar tot op het laatst. Het fascineert ge woon: het is een stuk dat de toeschouwer meesleurt, dat niet loslaat tot het spekta- kulaire einde toe. Zware opgave De opvoering van deze thriller is voor amateurto neel een bijzonder zware opgave, 'i Kunst Veredelt» vond een regisseur die deze opgave tot een goed einde wou brengen in de persoon van Dimitri Dupont. Dimi tri volgde drie jaar konser- vatorium te Mechelen on der leiding van ondermeer 'Lebbeke. De Constminnende Jonckheyt. Laai mijn bomen staan (p. van san Aalst. Vast als Eik Hofstade. De ene gekke situatie volgde de andere op (per) In een werkelijk schitterende maar tevens ontroerende opvoering brachten de leerlingen van het jubilerende Dendermondse Heilige Maagdcollege de kruisweg van Claudel. Bovendien kon men een beroep doen op de originele muziek. Vóór de talrijke aanwezigen betekende deze opvoering dan ook heel wat. Aalst. VTl speelt toneel. Een blij weerzien tussen de vreemde dochter» en de pandjesbaas (per) Aalst. De hele stad is er vol van. De verffabrikant Henry Simmons (Frans Pauwels) zet zijn compagnon Bunny Bloom (Danny De Boeck) aan om zijn dochter te huwen (per)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1984 | | pagina 22