111
I
S!
Reis naar een paleis: een regio-Vlaming in Euro-Straatsburg
tii
«^8 - 20.4.1984 - De Voorpost
In een met gastarbeiders, Europeanen en zelfs Vlamingen
doorwriemelde straat aan de voet van het Berlaymontge-
bouw in Brussel begint mijn Europese vierdaagse. Mijn?
De onze. Die van de CVP en haar Europese koepel, de
EVP. De tournee van een handvol regionale journalisten,
lokale kolommenschrijvers. Kortrijk, Hasselt, Mechelen,
Turnhout, Oudenaarde, Roeselare en Sint-Niklaas verva
gen tot stippen op de kaart die zowel Engeland als
Denemarken. Italië als Griekenland inkleurt. Het Europe
se voorlichtingsappartement situeert zich aan de Archime-
desstraat; dat mag, nu de Hellenen vanop hun archaïsche
zuilen naar andersdenkende maar gelijkvoelende westerse
zielen
Wy, die van de gezellige gewestjes dus, krijgen Babyloni
sche boodschappen mee. Omtrent een kommissie, een
parlement, een ministerraad die wat los vast bengelt aan 't
ensemble, over nog een andere raad. En over het lastige,
haast rebellerende Engeland, het achteropgebleven Grie
kenland, de mogelyke toetreding ook van Spanje en
Portugal en de landbouwproblemen die dan alom op
akkers en beemden van 't hélé kontinent gezaaid zullen
liggen.
Op naar de Tweekerkenstraat,
want de Christelijke Volkspar
tij inviteert. Hier huist Ipovo,
dat ooit door Miet Smet be
stuurd werd. Hier worden kris-
telijk-volkse stellingen opge
timmerd. Hier wordt zo nu en
dan ook aangebeukt tegen het
bastion van demokratie en
strategisch napeinzen. Er is
veel rijkswacht op de been. die
maandagmorgen. Door een
doolhof van gangen, middels
een lift en trap op-trap af kron
kelen we langs telefonerende
juffen en partijbonzen in
hemdsmouwen. Achter een
vergrendelde deur nestelen we
ons in een niét luxueus lokaal:
-*de refter. Mark Eyskens groet,
vertelt over de brij die het ei
der betogers op z'n managers-
pak uitspreidde. Mark beleert,
informeert, relativeert. Euro
pa. waar in 't parlement een
goeie sfeer heerst en de timing
perfekt is. Europa, dat nood
heeft aan wetenschappelijke
koördinatie inzake research.
De moeizaam ineengeknutsel-
de unie is nodig, maar inhou
delijk kriebelt en knaagt de
versnippering, kompromissen
worden in 't kwadraat ge
smeed. En de Benelux is toch
de vierde handelsmogendheid
ter wereld? Minister Mark
vraagt of iemand soms een si
gaartje heeft en diept dan een
pilletje uit een vestzak op.
Gids Freddy Jochmans kijkt
op de klok, de dame van het
Zwitserse reisbureau is met tic
kets in de weer.
Bagage en jassen bij? We
sputteren per auto door het
noenverkeer van Brussel,
hooguit vijf minuten vóór de
trein naar Straatsburg toeten
moet en de statie vertrekken
zal rijden we langs de cafés van
de Midi. We hélen het.
Vijf uur rijden voor de boeg.
Kennismaken. Kranten uit
spellen. De voetbalfoto in
kleur van 't Belang van Lim
burg is van een béter gehalte
dan de schimmige opname die
Het Nieuwsblad aanbiedt. De
trein zit proppensvol. Als Ag
nes, de assistente van Euro-
Boerenbonder Pol Marck (die
we óók in de trein ontwaren),
een poos in de buurt van Jan
Verroken en diens gezelschap
gaat zitten moeten we herhaal
delijk vermanen dat haar plek
je eigenlijk occupé is. Het am
bulante restaurant heeft geen
tafels meer vrij, wachten tot
andere magen gevuld zijn om
de onze bij te lepelen.
Daar dient zich de nieuwe Ou
denaardse burgemeester Jan
Verroken a?n. Vergrijsd in het
Belgische politieke huishou
den. CVP-Europeaan sedert
enkele jaren. Een pijpend par
lementslid dat de rookwalmen
van Europa wegblaast uit de
wagon. Hij doet ons klaar
zien, repeteert het refrein dat
f -we nog vaker zullen horen: in
Straatsburg kan efficiënt en
georganizeerd gewerkt wor
den. de debatten hebben ni
veau. maar men blijft maar
aanruziën. Hij, Jan van de
Vlaamse Ardennen, had nog
een ontmoeting met de poly
glotte Smt-Niklazenaar en Eu
rokandidaat Lieven Lenaerts.
gaf de Lieven de hint mee z'n
moedertaal te hanteren in 't
parlement (ook al verstaat en
praat Lenaerts Grieks als een
onvermoeide marathonloper).
Verroken legt uit dat als een
Vlaming (of Nederlander) in
z'n moedertaal spreekt, de
naar onze taal overzettende
tolk even adempauze heeft, je
moet die mensen óók iets gun
nen. Al wat in Straatsburg be
disseld en beschreven wordt,
elke fraze. elke vloek kan je
immers rechtstreeks of via je
luisterapparaat in je prenten:
Deens. Duits. Grieks. Engels.
Frans, Italiaans. Nederlands.
Babyloniê, Babbelonië. De
schroom t.a.v. het Spaanse en
Portugese toetreden heeft ech
ter niks te maken met nóg eens
twee talen bij, wel met de
onwelvaart die vanuit het verre
zuiden dreigt te worden over
geplant naar, gepompt in de
rest van Europa
We zakken af naar het eet-
kompartiment. Twee sandwi-
chen (het zijn boterhammen
zoals de Engelsen ze omschrij
ven) en een koffie, 330 frank.
Je zou voor minder je knapzak
meesjouwen. Vier journalistie
ke lotgenoten hebben zich een
sobere dagschotel laten aan-
smeren en tellen daar telkens
zo'n duizend frank voor neer.
We bemachtigen opnieuw ons
originele zitje. Nu Luxemburg
ai een eind achter ons ligt hoef
ik niet meer ruggelings te spo
ren, in *t groothertogdom
«keert» het treinstel. De kaar
tjesknipper komt. Ons biljet
duidt eerste klasse aan, maar
we reizen in tweede. Een er-
reur die niet juste is. Maar
gauw herbergt ons een vier
sterren-luxe hotel en dan dénk
je niet meer aan de klassen
strijd.
Straatsburg, vijf uur. Rijtje
schuiven voor de taxi. Enkele
minuten rijden hooguit is het
naar het sjieke, hypercentraal
gelegen Sofitel, waar een por
tier je bagage uit je handen
smèèkt. Papieren invullen.
Sleutels. Twee hoog huis ik,
bed en bad en bar zijn voorra
dig, radio, tv, telefoon. De
room is komfortabel, relatief
warm toch. Ik neem een voet
bad en schik m'n hemden op
een rek.
Kuieren in een Franse rand
stad van vierhonderdduizend
inwoners. Hamburgertenten,
Marks Spencer, Habitat, de
Fnac-boeken- en platenshop
Halfzeven, de winkels zijn
dicht op maandagavond. Aan
een krantenkiosk op de place
Kléber koop ik wat ansichten
en stuur gracieuze gevels en
kookrecepten naar het thuis
land. Rond achten nuttigen we
met het hele gezelschap een
ferme hap bij Yvonne in de
Rue du Sanglier, de bazin zet
paté friand chaud (een soort
worstenbrood), jambon en
croute en aardbeiensorbet be
sprenkeld met alkohol voor.
Het smaakt. Het is een druk',
gezellig Elzasser restaurantje.
Maar de dorst der delegatie is
niet te lessen en na het eerste
avondmaal vatten we onze
speurtocht naar wat wij een
café noemen aan. Het lukt
slechts moeizaam, maar in een
mastodontkroeg worden we
met een dubbele frisse pint
beloond. We strompelen naar
onze slaapstee. Op een compu
tertje achter de receptiebalie
toetst de hotelbediende ons
ontwakensuur in.
Een paleis als trefpunt
Place Kléber, het hart van de
stad waar GutenbPrg (ook de
boekdrukker kreeg z'n plein)
geboren werd. Als het parle
ment zitting houdt kan je elk
uur van de dag per autobus
service spécial van het centrum
naar het in 1977 door Giscard
d'Estaing ingewijde Palais de
I'Europe pendelen.
We take it easy, we take the
bus. Slalommen gedurende
een klein kwartier naar de
rand van de stad. langs de
universiteit. Heel wat orde
handhavers op de been, maar
soepel raken CVP en Vlaamse
pers voorbij twee wakers. We
zijn er. maar zijn allerminst
alleen. Bezoekers worden bij
trossen binnengewalst, sup
poosten houden gasten en gid
sen staande, met al die info- en
boekenstands waan je je in een
beurshal.
Een paleis, zonder Versailles-
allures. Een goedgestruktu-
reerd gebouwenkomplex dat
volgens de met Brussel ver
trouwde kompagnons aan City
2 denken doet. Ik vind het iets
hebben van een luchthaven,
een museum ook, een veredeld
akademisch ziekenhuis mis
schien. Vast tapijt alom, tv-
monitors met aanduiding van
huidige en strakse woordvoer
der in 't halfrond, munttele-
foon toes tellen, een shop voor
kranten en rookgerief Vier
hoog moeten we wezen, in een
vandaag door de CVP ingeno
men werkruimte, een semina
rie zouden z' aan de universi
teit zeggen.
Maurice Van de Wiele verwel
komt. De Bruggeling is onder
voorzitter van het Europese
parlement. Hij nuanceert met
een: «Belangrijk is niét hoe
veel verkozenen in de zaal za
ten. Essentieel is de vraag,
hoeweel er gestémd hebben»
Bij een kort bezoekje aan het
halfrond (of de rotonde, hoe
heet zulks?) bespeur ik een
veertigtal parlementsleden,
één tiende ongeveer van de
Europese man- en
vrouwkracht. Als er gestemd
moet worden klinkt in alle uit
hoeken van het paleis een dis
kreet alarmsignaalweer een
krachtlijn of een voorstel dat
die beklonken of afgewimpeld
is. De indruk als zouden de
parlementsleden hun job niet
ter harte nemen, niet grondig
aanpakken, is vals. Men bestu
deert dozijnen dossiers, verge
lijkt en overlegt vooraf, wikt
en weegt. Ja of nee is dan een
ijsbergtop waaronder veel la
beur drijft.
Bordeauxrood geüniformeer
de meisjes kloppen aan, ze
brengen voor elk een doosje
lait frais pasteurise en koffie
toe. Landbouwspeciaiist Pol
Marck verduidelijkt de impakt
van Europa naar de regio's,
meldt dat een in Leuven geves
tigd dokumentatie- en vertaai-
centrum voor poëzie dank zij
de Europese instituten gedijen
kan. Marck zegt, zonder deni
grerend te doen, dat de socia
listen het landbouwbeleid heel
heterogeen aanpakken, ook
inzake defensie hebben de Eu
ropese socialisten géén globale
visie. Jan Verroken beaamt die
rode versnippering, versplin
tering welhaast; de EVP, van
de kristendemokraten dus,
treedt naar zijn zeggen in ge
sloten, homogene slagorde
schreve, in eigen Duitse heem.
En verder komt een groep uif
de Straatsburgse zusterstad
Leicester (GB) dag zeggen bij
de adjunkt-burgemeester, die
wél vlot Frans én Duits praat,
maar van Engels géén kaas
gegeten heeft. Wij verorberen
een receptiehap.
Middagmalen doen we in de
stad, in het restaurant schaart
Mare uit Kluisbergen zich bij
de groep. Hij kwam via Rijsel
per vlieger nagereisd. Blitzbe-
zoek aan de stad. Imposant is
de kathedraal, met een merk
waardig klokkenmechanisme
binnen in de tempel (Heirman
en Zimmer moeten hier inspi
ratie hebben opgedaan) Bui
ten tekent een artiest toeris
tensilhouetten tegen twintig
Franse frank per kop, wat in
vergelijking met de gebruiken
op Montmartre spotgoedkoop
uitvalt. Langs middeleeuwse
bouwsels, beminnelijke brug
getjes. Wynstuben, souvenir
winkels geleidt de gids ons. Ik
peil naar het taalgebruik in
deze Franse randstad, de gids
zegt dat het Frans veruit het
hoogste woord voert maar dat
het Duitse dialekt toch nog
duchtig gesproken wordt,
vooral in de landelijke deelge
meenten. Kronenburg is één
van die deeldorpen, Kronen-
bourg voor bierkenners. Fa
meuze stad met een amalgaam
van bouwstijlen, oud en eigen
tijds tegelijk, groots en ge
zellig.
Palais de l'Europe. Guido
Naets, direkteur informatie
van het EP, houdt een causerie
over de zin van Europa. Wel
honderd toehoorders, het me-
taxi naar 't hotel vertelt Mar
leen over haar hinkstaptoeht
richting Frankrijk, op een
ABW-stakingsdinsdag Van
uit Brussel is ze per bus naar
de grensplek Ciney gesukkeld,
uiteindelijk landde ze na
twaalf uur reizen in Straats
burg aan.
Wassen, plassen. Ik wip aan de
Place Kléber de Fnac binnen
en koop met vijf procent re-
duktie wat receptenboekjes uit
de Elzas voor Rita thuis, de
kindertjes worden in een deko
ratiewinkel met een popje be
dacht, zij het vanop afstand.
Diner met enkele LVP-parle-
mentsleden in La Vieille En-
seigne. Rue des Tonneliers.
Eric Van Rompuy herinnert
zich een interview met hem in
De Voorpost, ooit, meldt dat
de nieuwe VUM-krant «24
uur» heten zal en ontwaart
veel fysieke gelijkenis tussen
mij en de zoon van ambassa
deur Vranken in Straatsburg.
Jan Verroken, met vrouw en
dochter Katrien aanzittend aan
de dis. licht z'n (Belgische,
Vlaamse) rol van «tombeur
des gouvemements» toe. de
uittredende Europeaan zal de
geschiedenis ingaan als de
struikelsteen van de vader
landse bewindsploegen. We
bepraten de CVP-EVP-lijst
(die 's anderdaags in De Stan
daard staat), ik ontwaar de
Aalsterse burgemeester Uyter-
sprot op acht effektief en Thér-
èse Van Gucht van Dender-
monde als zevende plaatsver
vanger. Na de biefstuk hengelt
Eric Van Rompuy naar de op-
En hij mij
Lunchen in de Salon Bleu, su
perb restaurant in 't parle-
mentspaleis. Vooraf rijkelijk
putten uit een breedgescha-
keerd en kunstig geëtaleerd
koud buffet, dan cuisse de ca
nard oppeuzelen. De wijn is in
de man als de CVP ons nadien
op wijsheid trakteert. Ben
Croux benadrukt hoezeer het
CVP-programma een een
heidsprogramma is. CVP-
EVP-persman Werner de
Crombrugghe vind ik het spie
gelbeeld van de Wase socialist
en Europese reserve Fonny
Boesmans. Limburgse Al-
phonsine Phlix over Europa en
de kiezer, de Belg, de dorpe
ling: «De brug naar de burger
is moeilijk te slaan, al is de
informatiedienst van Europa
enorm gesofistikeerd». De im
pressie van dinsdag wordt be
vestigd; men wérkt, men pres
teert méér op één Straatsburg-
se week dan een Brusselse
maand, de organisatie is puik.
Maar de finale beslissing, de
sanktionering (door de opposi
tie die er a.h.w. niet is) ont
breekt. Alphonsine tot Eric
Van Rompuy, zo tegen vijven:
«Eric, ge moet gaan stemmen,
want het rapport Klepsch
wordt behandeld en de Ieren
gaan vermoedelijk tégenstem-
men». Na nog een aanmaning
en een signaal verdwijnt Van
Rompuy. Wij doen idem.
Wat, wie zie ik nog in 't paleis?
VU-er Willy Kuijpers. Een ge
rokt Schots parlementslid. En
Karei Van Miert, in rode trui.
Voor vanavond is een kontakt-
lunch gepland in alweer de
Salon Bleu. Maar verzadiging
Mechelse Week, haar lijfblad,
meebeheerd door een man die
ook bij het reklamebureau
Koncept een vinger in de pap
heeft (Koncept orkestreert de
nationale CVP-EVP-kampag-
ne). Zij legt familiale linken
naar Rotraut. mij bekend uit
het gewaardeerde oeuvre van
vader Clem Schouwenaars,
naar Kor Van der Goten zali
ger, naar adoptiekinderen (die
ook mij in de schoot zijn ge
vallen).
In de Sofitelbar keuvelt Bruno
Often na met een journalist
van De Groene Amsterdam
mer, we groeten en stijgen op
naar rust van luchtgekoelde
kamers. Bijna drie dagen
Straatsburg zitten erop. Wan
delend in weelde struikelden
Marleen en ik bijna over een
clochard, botsten we op Willy
Kuijpers die een groep West-
vlaamse gepensioneerden op
sleeptouw had- genomen en
toetsten we onze opinie aan
die van Eric Van Rompuy,
want Eric (die een nationale
veeleer dan een Europese roe
ping heeft) duwt de toetreding
van Spanje en Portugal van
zich af omdat «het zo al lastig
genoeg is met de Grieken».
Europese solidariteit, maar tot
op zekere hoogte, en er blijken
welvaartsgrenzen te zijn. Als
het aan Marleen Schouwe
naars en mezelf lag konden
Spanje en Portugal meteen
toetreden en kreeg die clo
chard een avondmaal in het
Blauwe Salon voorgeschoteld.
Meetings moeten
De koffers zijn gepakt. Ontbij
ten: koud buffet, frisse peer-
Het Palais de l'Europe in Straatsburg. Een door de EEG gehuurd gebouwenkomplex. Knap gelegen, heel modern toegerust (dw)
aan. Verroken over de Denen:
«Zolang hier Denen zijn ben ik
op mijn gemak, zij respekteren
de identiteit van de volksge
meenschappen». Verroken
over mevrouw Thatcher: «Om
de liefde Gods, past ermee op
met dat vrouwmens». Verro
ken woont in een Europees
ontwikkelingsgebied (Oude-
naarde-Ronse), hoeveel men
sen zouden er weet van hebben
dat Europa een toelage van
vijf miljoen voor een weg in
Welden verstrekte? Later krij
gen we een lijst van kleinscha
lige projekten, zeg maar be
drijven, die dank zij Europa
opgericht of uitgebreid konden
worden: dat gaat van een
potplantenkommercialisatieb-
edrijf in Lochristi tot koel
ruimten voor de bewaring van
groenten in Appels-Dender-
monde.
In het paleis, of ertegen aan
leunend, hebben alle leden van
het EP een individuele kan
toorruimte. Studiootjes eigen
lijk, met bureau en douche,
een divan ook. Overnachten
mèg daar niet, al gebeurt het
sporadisch. De parlementsle
den krijgen een vergoeding
voor hotel en zo, van hen
wordt verwacht dat ze de cen
ten aanwenden waarvoor ze
bestemd zijn.
Straatsburg-city opnieuw. De
Vlaamse regiojoumalisten
worden ten stadhuize ontvan
gen. Er is ook een delegatie uit
Stuttgart, uitgenodigd door de
CDU; zij logeren net over de
rendeel met koptelefoon op
want de Vlaming hanteert z'n
moedertaal. Ik verzeil bij toe
val naast een Oostends kom-
munikatiestudent die als co
ming Volksunieman door Jaak
Vandemeulebroucke naar
Straatsburg genodigd is. De
fauteuils zijn groen, het water
is van de bron. Rond vieren
rukken enkele koffiekruiers
aan. De lucht is droog in het
paleis, ik besluit hotelwaarts te
bussen.
Wat rondzwerven in de mail
Veeltalig ligt, in koffers en op
tafels, CVP-EVP-informatie
over wat gedurende decennia
door en voor Europa en door
de kristendemokraten gedaan
werd. Een folder met portret
ten van Tindemans, Schuman,
Adenauer en De Gasperi. de
Eurokandidaten van de CVP-
EVP lonken onder de regen
boog naar de bezoeker. In een
liberaal geschrift, blauw (en
ook geel) getint, de beeltenis
van o.m. Karei De Gucht,
Michel Poniatowski en Luc
Beyer de Ryke. Rode bro-
chuurtjes zijn karig voorhan
den. Tegen zessen 'bots' ik op
Zeg-journalist Francis Cardyn
en Freddy Jochmans van de
CVP, zij begeleiden een baga-
getorsende Vlaamse journali
ste uit Mechelen. Ik shake
hands met Marleen Schouwe
naars, dochter van de naar
Houtem aan de Franse grens
uitgeweken Antwerpse roman
cier die nog duiten tegoed
heeft van Orbis-Orion. In de
lage der regionale media, hij
zal een advertentie zetten.
In de hotelbar zegt Kempen-
lander Bruno Otten dat hij een
interview kon fiksen met z'n
gouwgenoot Guido Naets,
Limburger Johan Van Overbe-
ke wil kopman Bert Croux en/
of Alphonsine Phlix strikken
Romereiziger Lieven Lenaerts
is niet meegereisd, ik pas. Het
is nacht.
De brug naar de burger
De autobus service spécial. Jo
han Struye. ex-Knack. nu pers
attaché van Karei Van Miert,
RTBF-journaliste Martine.
Van Breuseghem en BRT-ra-
dioman Herman Verheyden
bussen mee Verheyden
klampt parlementslid en ex-
behcerraadslid van de BRT
Pol Marck aan, zé kaarten na
over een konfliktje omtrent de
Europese omroepverslagge-
ving. Het geschil wordt wat
bijgelegd.
Weer héél veel volk in 't pa
leis. Schoolkinderen vooral.
Frankrijk broedt een paasva
kantie uit. We dwalen wat in
gangen en zalen De perszaal is
zwaar bevolkt, mét opklarin
gen. bij tientallen zitten ze te
tikken en te telefoneren Niet
de stress la Tour de France,
maar het scheelt niet veel Bcl-
ga beschikt over een eigen lo
kaal, niet ver van de bar. Ner
gens kan ik BRT-joumalist
Dirk Sterckx, een vroegere
klasgenoot van me. bespeuren.
bijt in me, en Bruno en Mar
leen en ik bussen weer naar de
stad. De Kempenaar houdt het
voor straks bij de parlements-
maaltijd. het meisje van Me
chelen spreekt met me af voor
een avondlijk rondje in
Straatsburg.
Rond achten wandelen naar de
kathedraalbuurt. Bij Yvonne
héb ik al gegeten. Maar hier
ogen &lle etablissementen
heerlijk, de menu's afficheren
schappelijke prijzen. Aan de
Place du Marché aux Cochons
de lait (die nèèm!) wagen we 't
op Le Florentin, bij nader in
zien een pizzeria. Voor haar
een forel, voor mij brochette
Het smaakt lekker, het is (te)
overvloedig.
Langs hellendé gevels, over
pleintjes en bruggen kuieren
we. Dit kan Brugge zijn of
Antwerpen, of Brussel ten de
le Het oude stadsdeel Petite
France charmeert Maar waar
drink je een pint na? Alleen
eten, excusez. Maar dèèrvan
hebben we onze buik vol.
Voorbij een bruggehoofd
waarop, heel lieflijk en geïso
leerd. een accueilhome voor
de derde leeftijd werd aange
plant, zien we een licht bran
den. Trapje af, dit moet een
drankinstelling zijn. Een duo is
muziek aan 't maken in een
kelder die aan de Antwerpse
zolder Gard Sivik denken
doet. We bestellen een meng-
drank met vodka en ander
vocht. Marleen vertelt over De
tjes plus een croissant, kaas,
konfituur. koffie. De extra-
dienst-bus.
Wat zorgelijk wordt in 't paleis
gezocht naar een zaaltje, een
lokaal. Nationaal CVP-sekre-
taris Lu do Willems zal het heb
ben over de kampagne van zijn
partij, wij zijn van de partij. In
de nogal uitgebreide akkomo-
datie van Marcel Van de Wiele
(een ondervoorzitter heeft het
iets breder) wordt de Vlaamse
persdelcgatie ondergebracht.
We pèffen van de warmte.
Bier en Perrier brengen uit
komst
Raf Chanterie uit West-Vlaan
deren houdt ons kompagnie.
Ludo Willems licht toe. aksen-
tueert. De CVP krijgt 20 mil
joen van Europa om kampag
ne te voeren Een habbckrats.
En Karei Van Miert heeft on
gelijk als hij stelt dat de 1979-
kampagne van zijn partij maar
7 miljoen kostte, het waren er
wel 35. De geledingen, de as-
pekten van de Eurokampagne
van de CVP worden behan
deld: kwissen. advertenties,
meetings. Vijf CVP-ers naar
Straatsburg sturen, dat moet
moeiteloos lukken. Zes mis
schien. Zeven is ook voor de
CVP-tenoren duidelijk een
utopie.
De regenboog van de CVP
versus de roos-in-de-vuist van
de SP en het eekhoorntje van
de liberalen. Speels, promotio
neel. inhoudelijk is en wordt
de kampagne. zegt Ludo Wil
lems. De kwissen zijn nu ai een
sukses. er komen informatiea
vonden. meetings natuurlijk,
apotheoze wordt voor CVP-
EVP de Euroshow op 20 mei
in het Antwerpse Sportpaleis.
Paasakties staan op stapel aan
de kust en in Antwerpen. Re
giomeetings, daarvoor worden
twéé teams op pad gestuurd:
Wilfried Martens met een
ploeg van vijf ministers ener
zijds, Gaston Geens met ook
een team van vijf anderzijds
Persoonsgebonden reklame.
ook thematisch gerichte affi-
chage. Ludo Willems: «Wij
voeren geen kampagne voor
Europa, wel voor de Vlamin
gen in Europa. Europa is op
zich niet belangrijk, de ménsen
zijn belangrijk. Europa is geen
doel. wel een middel»
Er was, ter voorbereiding van
de Eurokieszaak. de kristende-
mokratische top in Rome.
Tweehonderd CVP-ers vlogen
per charter naar Italië en 't was
boven Stuttgart, heel hoog in
de hemel, dat Leo Tindemans
z'n toezegging gaf om als eer
ste opvolger te figureren. Een
opluchting, létterlijk. Want
Leo van Zwijndrecht-Edegem-
Europa blijft een lokomotief.
al zijn mensen als Croux, Van
Rompuy of Lenaerts nog zo
waardevol.
Vervormd beeld
Haastig naar de Salon Bleu
opnieuw, voor het middag
maal. De Europatempel roeze
moest als een té volle bijen
korf. Zevenduizend mensen
worden op die ene zittings-
week ingeslikt, uitgelaten
Da's te veel, eigenlijk. De pu
blieke opinie kabbelt toch mij
lenver van de Straatsburgse
besluitvorming. Denkt in de
trant van: dat gedoe kost stuk
ken van mensen. De Europea
nen nuanceren, zeggen dat de
werkingskosten 'slechts' vier
procent van de globale EEG-
bcgroting bedragen. Voor '84
tikt die begroting aan tot wel
25 miljoen Ecu, vermenigvul
dig dat met 45 en je hebt het
equivalent in Belgisch geld. Bij
de uitgaven deze in 't oog
springende post. landbouw,
16,5 miljard. De inkomsten-
post btw is goed voor 14,5
miljard.
De as Straatsburg-Luxemburg-
Brussel. Het groeide zo. al is
het niet efficiënt. In
Luxemburg bijvoorbeeld staat
een gebouw dat slechts één
keer per jaar gebruikt wordt
en 1,2 miljard kostte. In
Straatsburg doet men be
scheidener, de infrastruktuur
wordt gehuurd. Alles in Brus
sel neerpoten zou doeltreffen
der zijn, maar de akkomodatic
staat nog niet op punt.
Dan maar pendelen, sporen,
vliegen. De trein is op komst.
Heeft de Lotharingse boosheid
der arbeiders voor vrijdag
wordt een «mars op Parijs»
aangekondigd geen uitlo
pers naar Europa? Nauwelijks,
we vertrekken vrijwel op tijd.
Op het perron verstrekt Willy
Kuijpers van de VU enige toe
lichting over een Straatsburgse
nationalist wiens huis-winkel
dichtgemetseld werd en door
de Duitsvoelcndc man (een
nazi. zeggen de tegenstanders)
zelf tot «huis der schande»
werd omgedoopt, omdat de
Duitsgezinden in Straatsburg
niet aan hun trekken zouden
komqn.
Maandag, dinsdag ook tik ik in
Sint-Niklaas m'n impressie
neer. Met op m'n bureau een
regenboogbcricht van dc CVP-
EVP omtrent een Euro-avond
met het CDA in Sint-Niklaas.
een Euro-expo in kasteel Wal
burg in Sint-Niklaas waarbij
een mooie stadsbestuurstickcr
hoort, en in een krant het
bericht dat Jo Röpcke van dc
filmfragmenten op dc omroep
Euro-infoprogramma's prc-
zenteren zal En dan is 'er nog
de vrederechter van mijn thuis-
kanton. aan wie ik gemoti
veerd diets zal trachten u ma
ken dat ik op 17 juni node aan
m'n kiesplicht verzaken moet.
vanwege vakantie. Mag ik aan
Lieven Lenaerts een volmacht
geven?
Wouter VI.OKBKKCH
