)p voettocht naar Straatsburg (3)
SP en PVV in Europese
Verkiezingen op 17 juni
m
|PVV-lijsttrekker Karei De Gucht:
«Geïntegreerde thuismarkt is prioriteit»
De Voorpost 2b b 1904
irel De Gucht als gids
erse politici klagen erover dat dit Europees Parlement van ons te wejnig bekendheid
iet. Het Europees Parlement, een grote onbekende bij Jan met de pet. Was de
rb(je legislatuur dan onvoldoende lang om de public-relations te verzorgen en de
opeanen met die instelling en haar activiteiten vertrouwd te maken?
lel De Gucht: «In 1979 is
■Europees Parlement voor
1 eerst rechtstreeks verko-
T Daartoe was in de loop
1974. tijdens een Europese
in Parijs besloten. In de
nse hoofdstad was toen
ter ook overeengekomen
E P. reële bevoegdheden te
inken De bevoegdheden
rover het toendertijd be
kte uit te breiden in de
n een medebeslis-
srecht tussen de Raad en.
Parlement. M.a.w. er een
;evend parlement van te
en.
1979 echter ontstond reeds
ussie daaromtrent. Het
cment werd wel recht-
:ks verkozen, maar van
J verruiming van de be
iheden kon geen sprake
zodat het parlement elke
■lijkheid effektief iets te
presteren, ontnomen
gelijke toestand moet zich
Ermijn gaan keren tegen de
Hing zelf. De schuld ervan
natuurlijk bij het parle-
t zelf. Dat parlement is
fcndien niet bij de pakken
ten zitten en vertrekkend
|^de bevoegdheden die het
"9 bezat, heeft het onder-
len op bepaalde terreinen
Wgrijke slappen
doorbreken van het sys-
p zelf -de omvorming van
arlemcnt van een advise-
I tot een wetgevend or-
- is voor het Parlement
|>nmogelijke taak. Het kan
geen revolutie ontke-
grote gevaar van dergelij-
■tuatic zit in het feit dat het
K. na de rechtstreekse ver
jagen van '79, bij de door-
I Europeaan bepaalde ver-
iltingen gewekt heeft. De
pen moeten er zich echter
t van zijn dat zij in die
bedrogen werden door de
iale regeringen, die hun
Iftc niet nagekomen zijn.
vclofte nog altijd weigeren
I komen.
■aide lidstaten weliswaar,
ïc o.a.. de Benelux in het
ineen, zijn het erover eens
wetgevende bevoegd
en te verschaffen. Maar er
>ok staten. Groot-Brittan-
p.a. die daar volledig nega-
I tegenover staan. En dan
■jede randgevallen.,
raag de dag wordt in be-
kringen toch nog be
id dat het E.P. de voorbije
JUim de tijd had om zich
f te maken. Tegenover de
o.a. Laten we dat even
van dichterbij bekijken...
Waaraan interesseren de me
dia zich? Aan feiten, dingen
die echt gebeuren, zaken die
beslist worden. De rest.is larie,
varianieuws. Alle interesse nu
die het E.P. bij de media op
wekt is dan ook voor een stuk
kunstmatige interesse,.die het
deels zelf probeert te active
ren. Dirk Sterckx. BRT-jour-
nalist, zegt in dat verband -en
ik moet hem daarin bijtredend
- dat het E.P. de voorbije vijf
jaar. ten opzichte van de me
dia. zeer veel geïnvesteerd
heeft om bekend te worden.
Op een zodanige wijze echter
dat het gevaar ontstaat dat die
investering contra-produk'tief
wordt. Dat de man in de straat
zich gaat afvragen: Wat halen
die mannen daar zoal uit- om
de kranten te halen?
Het budget van het E.P. be
stemd om de public-relations
te verzorgen ligt trouwens zeer
hoog. Wat op zichzelf kan ge
ïnterpreteerd worden als een
verkwisting maar markttech
nisch bekeken gewoon een in
vestering inhoudt om een pro-
dukt dat fundamenteel zwak
is. toch nog in de markt te
krijgen. Ik ben in dat verband
trouwens van oordeel, dat de
voorbije vijf jaar bewezen
werd dat een psodukt dat on
voldoende intrinsieke waarde
bezit, inderdaad ook slecht te
promoten valt. En dat je op
een bepaald moment in een
grenssituatie terechtkomt en je
je moet afvragen: In hoeverre
worden de inspanningen die ik
-vol goeie bedoelingen- lever,
niet contra-produktief. Een
voudiger gezegd: In hoeverre
verveelt ge de mensen niet
door constant over het E.P. te
praten, terwijl je tcrzelfdertijd
moet toegeven, niet over de
bevoegdheden te beschikken
om de bakens te verzetten.
Dat is trouwens momenteel
het dilema van elke Euro-kan
didaat. die tijdens de campag
ne de mensen moet warm ma
ken voor Europa, maar er met
een moet aan toevoegen het
niet voor het zeggen te heb
ben. De realiteit is bovendien
nog erger, want Europa ligt er
vandaag de dag zo dood bij als
een pier.
Of er dan geen bepaalde evolu
tie te merken valt in de be
voegdheden van het E. P.
Beslist. Het parlement beschikt
over de drie klassieke bevoegd
heden: een wetgevende, een
kontrolerende en een begro-
tingsbeypegdheid. Op elk van
die drie terreinen werd er de
voorbije vijf jaar vooruitgang
geboekt De hamvraag blijft
echter: Wie beslist? Wie kan
de zaak doen demarreren?
Duidelijk is dat de Minis
terraad daartoe niet in staat is.
Dat orgaan bezit nochtans de
mogelijkheden daartoe. Als
hij het wil kan hij het doen.
Waarom kan hij het echter met
doen? Omdat in die Minis
terraad alle nationaliteiten
aanwezig zijn. dus tegengestel
de belangen spelen - respekta-
bel overigen, die houding,
want de ministers zijn er in
'eerste instantie om de belan
gen van hun eigen land te ver
dedigen - en in die Raad ook
alle politieke strekkingen ver
tegenwoordigd zijn. Deze
Raad. die dus eigenlijk al op
twee vlakken geblokkeerd zit.
moet dan nog bij unanimiteit
beslissen. Iedereen moet dus
akkoord zijn.
Vooraleer de Ministerraad dus
iets kan doen in en voor Euro
pa. moet het ganse politieke
scala het daarover eens zijn.
Aldus echter kan je. zeker in
een krisissituatie, waarin - bij
na per definitie - de politieke
tegenstellingen worden aange
scherpt. geen beleid gevoerd
worden In dergelijke situatie
is immers een meerderheid
vereist, die een bepaald beleid
voert en waarvan een bepaalde
minderheid kan vinden dat het
100%e verkeerd zit? Via verkie
zingen moeten er dan even
tueel maar verschuivingen ont
staan. die die meerderheid van
uitzicht laten veranderen. Dat
lijkt me essentieel in een poli
tiek systeem. Anders kan het
niet functioneren.
Welnu, in Europa bestaan die
voorwaarden niet. En daarin
zit het fundamenteel probleem
van de besluitvorming vervat.
Dat probleem kan het E. P. zelf
niet oplossen. Tenzij de lidsta
ten op een bepaald moment
zeggen. Wc krijgen het niet
voor mekaar. Proberen jullie
het maar eens. Stem er maar
eens over. Wat zou kunnen,
want in hei E.P. is het systeem
van minderheid en meerder
heid wel aan de orde. Over alle
dossiers die daar behandeld
worden, wordt gestemd Over
igens, mochten de voorbije vijf
jaar stemmingen en beleidsop
tie ingehouden hebben, het
E.P. zou in die periode een
duidelijk liberaliserende koers
gevaren hebben
Maar dat kan dus (voorlopig)
met. Waartoe we wel in staat
zijn, is binnen het systeem -
dat. ik herhaal het, in se slecht
is - voor Europa, stappen
vooruit zetten, opdat het E.P.
fflÉlitor
Lebbeke. Karei De Gucht maakt ons wegwijs in het
Europees Parlement.
binen het systeem een grotere
rol zou spelen.
Wat heeft het E.P. op dat vlak
gedaan? O.a. wat haar wetge
vende bevoegdheid betreft?
Wel, op dit ogenblik ligt de
bevoegdheid om wetten te ma
ken bij de Ministerraad. Wan
neer je het besluitvormingssys
teem bekijkt is het ook zo, dat
het de Europese Kommissie is
die de uitvoerende macht in
handen heeft en een voorstel
naar de Raad toe formuleert.
Het E.P. verschaft terzake ad
vies. Nu heeft de Europese
Kommissie het recht op elk
moment van de procedure zijn
voorstel t.o.v. de Raad te wij
zigen.
Wat is er nu, op dat vlak,
veranderd in de voorbije vijf
jaar? Dat de Europese Kom
missie, in de praktijk, in 90%c
van de gevallen het advies van
het E.P. overgenomen heeft
en het aldus formuleert aan de
Raad. Dat m.a.w. het voorstel
waarover de Raad moet beslis
sen, het door het advies van
het E.P. gewijzigde voorstel is
van de E Kommissie. Dat was
weliswaar niet altijd het geval,
maar wat betreft alle belangrij
ke dossiers -er zijn terzake
spektakulaire voorbeelden te
geven- stemt de Kommissie
dus op dezelfde golflengte af als
het E.P.
Die overname van onze voor
stellen heeft twee belangrijke
gevolgen. Allereerst, dat de
Ministerraad van dat voorstel
slechts kan afwijken bij unani
miteit. Zodat de Raad geen
richting kan uitgaan, die het
E.P. niet wil. En verder dat de
De PVV schakelt een blauwe versnelling
Een keurige kleurenfoto. Links (sic.) Willy De Clercq. in
het midden Guy Verhofstadt. rechts en iets meer naar
voren toe. Karei De Gucht. Over het vest van De Gucht
heen de tekst: «Nu met Karei De Gucht». Zag men niet
het gaatje tussen de snijtanden van Vcrhofstadt en toon-
Iden de overige koppen een bredere glimlach, dan had het
foldertje rcklamc voor tandpasta kunnen zijn: «Nu met
Ifluoride». De PVV en haar Europese peetvader de ELD
bestoken de bevolking n.a.v. de nakende Europese ver-
I kiezingen met kwazi-rcthorische vragen als «Mag Europa
I na 17 juni weer voor 5 jaar indommelen?». «Weet je dat
Europa de grootste producent is van wegwerpgroenten?»
I en «Ooit bij stilgestaan hoeveel tijd. geld en jobs die
I onzinnige grenzen kosten?». Vooral het antwoord op die
laatste vraag maakt de hoofdmoot van het Europees
Liberale programma uit. De ELD pleit voor een konsc-
I kwente en volledige toepassing van het nu twintig jaar
oude Verdrag van Rome en dus voor één grote, gei nte-
1 greerde Europese thuismarkt met vrij verkeer van goede
ren, personen, diensten en kapitaal De bestaande doua-
I nc-uni reikt niet ver genoeg, ze verhindert niet het dure.
I middeleeuwse geharrewar aan de grenzen en valt terug op
nationalistische, veelal protektionische reflexen.
Tegenover de huidige eurokratische handrem, het gebak-
Ikelei van de regeringsleiders stelt de ELD de blauwe
I versnelling. Die versnelling schakelen en Europa akscle-
I reert naar een ekonomische en politieke eenheid van
I gewicht, meent ELD-lijsttrekker Karei De Gucht uit
I Lebbeke. Europa, dat nu geregeerd wordt door socialis-
I ten, konservatieven en kristen-demokraten zou behoefte
I hebben aan liberaal tegengas. De ELD hoopt op 17 juni
I a s. drie zetels (tegenover twee nu) in de wacht te zuljen
[slepen en denkt er nu al aan aansluiting te zoeken met de
liberalizerende vleugel van de CVP-EVP, een partij die zij
I overigens verwijt een onberekenbare partij met meerdere
■■gezichten te zijn.
De PVV-Europeancn waren vorige weck op visite in
I Lokeren (woensdag) en Sint-Niklaas (donderdag)
Karei De Gucht - hoeft hij nog voorgesteld in dit blad? -
I is 30. schepen van financiën te Lebbeke en samen met
K mevrouw Pauwelcyn. die het parlement verlaat omdat zij
t de leeftijdsgrens heeft bereikt, uittredend europarlcmen-
taricr. Hij studeerde rechten en politieke wetenschappen
In 1977 debuteerde hij op politiek vlak als nationaal
I voorzitter van de PVV-jongercn. Hij bleef tot 1979 toen
I Guy Vcrhofstadt hem opvolgde In het Europese Parle-
I ment. waar hij lid was van de juridische kommissie, de
ekonomische monetaire kommissie, de kommissie ontwik-
I kcling en samenwerking en de institutionele kommissie.
stelde hij alles samen negen rapporten op over o m. de
I grensmocilijkhcdcn. de rechten van de unie en de algeme
ne tariefprefcrcntics.
I Georges Anthucnis is de plaatsvervangende kandidaat uit
het arrondissement Lokcrcn. Sint-Niklaas. Onlangs be
gonnen zij hun propagandarondc: een 200-tal kilometer
per dag; 34 dagen lang..
Thuismarkt
België heeft alle belang bij de realizatie van de Europese
thuismarkt, meent Karei De Gucht. Voor 60 procent van
haar Bruto Nationaal Produkt moet ons land op de rest
van de wereld aan, meer dan 75 procent van die 60 procent
wordt in de Europese Gemeenschap afgezet. Momenteel
ondervinden de k.m.o.'s moeilijkheden bij de afzet van
hun produkten en weegt de konkurrentie van de V S. en
Japan, die precies wél een soliede thuismarkt hebben
waaruit zij andere markten kunnen overspoelen en op
langere termijn dreigen te verdrinken, er zwaar. Het is
daarom essentieel dat de grenzen vervagen, de wachttij
den aan de grenzen tot een minimum herleid en de
geldende normen geüniformeerd worden, aldus PVV-
lijsttrekker Karei De Gucht. Deze maatregelen plus een
gedeeltelijke ekonomische rekonversie, een versoepeling
van de produktie en het herstel van de kompetitiviteit van
de ondernemingen zouden tevens leiden tot een duurzame
oplossing van de tewerkstellingsproblematiek. Stellen dat
een 35-urige werkweek deze problemen kan oplossen is
volgens De Gucht volksbedrog. Zaak is, zo meent hij, dat
Europa ervoor moet zorgen op enkele terreinen een
belangrijke plaats op de wereldranglijst in te nemen.
Allereerst echter moeten enkele institutionele hervormin
gen worden doorgevoerd. Zolang het Europese Parlement
enkel mag zeggen wat zou moeten gebeuren en de leden
van de ministerraad zich laten leiden door eng nationalisti
sche overwegingen, kèn Europa niet uit de impasse gera
ken, vindt Karei De Gucht. Het huidige immobilisme kan
volgens hem alleen maar doorbroken worden door én het
parlement én de ministerraad een werkelijke beslissings
bevoegdheid te geven
Het liberale charisma
Men kan zich afvragen hoe een relatief kleine partij ais de
PVV-ELD iets zal veranderen aan de bestaande toestand
«Wij staan niet alleen met onze kritiek op de Europese
machtsverhoudingen en de daaruit voortvloeiende proble
men». replikeert Karei De Gucht: «Telkens wanneer over
een dossier gestemd wordt, merk je dat er over de partijen
heen een libcralizercnd en een socializerend kamp be
staat. Wij zijn inderdaad een kleine partij, maar wij
vormen tegelijk een kern waarrond een liberalizerend
denkende strekking zich verenigt. Ook bij de kristende-
mokraten merk je die splitsing. Neem b.v. de burgemees
ter van Sint-Niklaas Paul De Vidts. Die zegt zelf dat hij
een liberaal is. Maar hij is lid van de CVP en voor die
partij is het het ACV dat op nationaal vlak de hoge toon
voert. Dat is een onduidelijke politiek. Hoe moet je de
CVP lokaal situeren? En nationaal en Europees? Als je
voor de CVP of de EVP stemt, weet je niet waarvoor je
uiteindelijk stemt».
Dc PVV heeft inmiddels 6.000 zelfstandigen aangeschre
ven i.v.m. hun keuze bij de Europese verkiezingen die
waarschijnlijk of op de EVP of op de ELD zal vallen In
hun brief wijzen de liberalen de middenstanders op de
tweespalt en de onduidelijkheid die dc CVP-rangcn zou
tekenen.
Leo De Bock
In het kader van de nakende Europese Verkiezingen stellen we de kandidaten u
eigen regio voor. Misschien denkt LI wel, «die verkiezingen voor Europa raken
kouwe kleren niet». Feit blijft alleszins dat U zich niet met politiek bemoeit, al zij het
gewoon door te gaan stemmen, de politici zich alleszins met U bemoeien. De ei
valabele inspraak die (J als burger van Europa heeft is en blijft dan wellicht ook
stemrecht.
Om U toe te laten te stemmen met kennis van zaken de Europese materie heeft di
meesten onder ons nog maar matig geïnteresseerd stellen we de kandidaten met de
aspiraties van hun respektievelijke partijen dan ook onbevooroordeeld aan L! voor.
Deze week Willy Vernimmen van de SP en Louis Waltniel van de PVV.
Volgen dan volgende week de
KP en SAP, kleinere garnaal
uiteraard en daarna CVP en de
VU.
In Vlaanderen zijn 13 zetels te
behalen waarvan de CVP er in
1979 zeven behaalde (Bert
Croux, Raf Chanterie. Pol
Marck. Alphonsine Phlix, Eric
Van Rompuy. Marcel Vande-
wiele en Jan Verroken). De SP
haalde drie zetels met Karei
Van Miert. Marcel Colla in
1981 vervangen door Marijke
Van Hemeldonck en Willy
Vernimmen. De PVV haalde
twee Euro-zetels (Karei De
Gucht en Jeanne Pauwelijn-
Decaestecker) en de VU één,
J. Vandemeulebroucke.
van de beschikbare arbeid.
Ook voor het invoeren van
bijzonder tijdelijke kaders in
de Lid-Staten en op een veral
gemeend vormingsverlof voor
jongeren met behoud van loon
en sociale zekerheid Willy
Vernimmen noemde zich ver
der een aktief voorstander van
de «Vredelingrichtlijn» met
wezenlijke inspraakvan de
werknemers op Europees vlak
en reageerde tegen een unifor
me Europese regeling qua op
slaan van informatie met inbe
grip van vertrouwelijke gege
vens in computers zodat werk
nemers bescherming zouden
blijven genieten.
Wat betreft het prijzenbeleid
rend industriebeleid.
PVV, De blauwe versnelling
Op de 6'k dag van dc 34 dagen
durende PVV-campagne voor
de Europese verkiezingen
deed de karavaan op haar
tocht langsheen markten en
andere gelegenheden in Vlaan
deren met partijvoorzitter Guy
Verhofstadt en kandidaten,
lijsttrekker Karei De Gucht en
9* opvolger op lijst nr. 9
staatssekretaris-senator Louis
Waltniel ook Aalst aan.
Guy Verhofstadt stelt als inlei
ding tot «de blauwe versnel
ling» dat het met Europa niet
goed gaat, dat er bij de bevol
king twijfels heersen en dat in
Kommissie zich op dezelfde
golflengte plaatst als het E.P..
omdat het parlement het recht
heeft de kommissie naar huis
te sturen.
Dat doet het echter niet, het
zou overigens zinloos zijn de
Kommissie tot vijand te ma
ken. We moeten anderzijds op
die kommissie wel vat krijgen
en individuele kommissarissen
op het matje roepen. Daarmee
zijn we ook bij de kontroleren
de bevoegdheid van het E.P.
beland. In teorie werkt die
kontrole ook t.o.v. de Minis
terraad. Maar aan de Minis
terraad hebben we veel minder
- om niet te zeggen niets - te
zeggen. We kunnen als parle
ment immers geen minister
(voorzitter van de Raad) naar
huis sturen. Die is al bij al
sfechts verantwoordelijkheid
voor zijn eigen parlement ver
schuldigd.
Wat de begrotingsbevoegdheid
betreft van het E.P., zijn ook
belangrijke stappen gezet.
Hoewel het in feite om een
kleine begroting gaat. Men
spreekt in dat verband over
«L'Europe 1%».
Sommigen verklaren zich dan
ook tegenstander van de uit
breiding van de middelen vqn
de Gemeenschap, maar een
Europa uitbouwen dat één
staat zou vormen - een soort
Verenigde Staten van Europa
dus - dat doe je niet met 1%
van de BTW-opbrengsten uit
de diverse lidstaten. Want al
bij al vormen die opbrengsten
het Europees budget; in totaal
zowat twaalfhonderd miljard.
De helft van de Belgische be
groting.
Hoe is die Europese begroting
nu samengesteld? Uit verplich
te en niet verplichte uitgaven.
Eerstgenoemde uitgaven vloei
en voort uit verdragsrechterlij-
ke verplichtingen. In de prak
tijk omvatten ze het landbouw
beleid, dat 314 van het totale
budget opslorpt.
Daarnaast heb je het eigen
beleid van de gemeenschap, de
niet-verplichte uitgaven. Het
sociaal fonds (jeugdwerkloos
heid) o.a. verder het regionaal
fonds (onevenwichten tussen
de regio's), de ontwikke
lingshulp. de nieuwe technolo
gieën (o.a. het Esprit-pro
gramma, dat ernaar streeft be
paalde Europese bedrijven te
laten samenwerken op het vlak
van de research).
De niet-verplichte uitgaven
slaan in feite op alles wat be
langrijk is voor Europa. Want
wanneer je Europa wil opbou
wen, kan je dat niet uitsluitend
via de landbouw doen. maar
dan is er o.a. ook een systeem
nodig om de regionale oneven
wichten op te vangen.
Deze niet-verplichte uitgaven
bedragen momenteel zowat 27
28%, een gevolg van een
nieuwe rangschikking van de
uitgaven. In 1979 vertegen
woordigden de niet-verplichte
uitgaven amper 3% van de
begroting. 75% waren ver
plichte en over de rest wou de
Raad zich niet uitspreken en
behoorde in de praktijk tot de
verplichte.
Mijn slotsom? Binnen het van
kracht zijnde systeem heeft het
E.P. enorm veel gepresteerd.
Ook in talrijkp kleinere gebie
den. Ik denk hierbij aan de
nieuwe richting die we ingesla
gen zijn via de Konventie van
Lome (ontwikkelingssamen
werking met 68 landen van
Afrika, de Caraïben en de Stil
le Zuidzee), aan het feit dat
een institutioneel rapport op
gesteld is, enz.
Trouwens, iemand die een se
rieuze vergelijkende studie zou
maken over de bevoegdheden
van het E.P. in 1979 en van
daag, zou moeten toegeven dat
dit parlement in die vijf jaar -
voor de ontwikkeling van een
parlement in feite een korte
periode - zeer veel bereikt
heeft. Toegegeven, binnen een
slecht systeem.
Aalst. PVV voorzitter Guy Verhofstadt tussen de Euro-kandidaten Karei De Gucht en
Louis Waltniel (a)
Aalst. PW Aalst presenteerde op een perslunch «de blauwe versnelling» (a)
De SP met Willy Vernimmen
De SP opteert voor een de-
mokratische verenigd Europa
mits het respekteren van de
eigenheid en kuituur van elk
volk. Evenzeer onderschrijft
de SP de noodzaak te komen
tot een volwaardig Europees
Parlement.
Willy Vernimmen, geboren te
Melle (1930), Aalstenaar van
aard en woneftde te Geraards-
bergen waar hij sinds 1976
schepen is en nu nog raadslid.
Op 18-jarige leeftijd bediende
bij de R.T.T.. werd hij in 1958
gemeenteraadslid te Aalst en
voorzitter van het Stedelijk
Sportkomitee. in 1960 sekreta-
ris Voedings- en Hotelnijver
heid ABVV Oost-Vlaanderen.
in 1968 volksvertegenwoordi
ger voor het arrondissement
Aalst, in 1971 senator voor
Aalst-Oudenaarde. in 1978
voorzitter van de SP-fraktie in
de senaat en in 1979 lid van het
Europees Parlement waar hij
tevens lid is van de Landbouw-
en Sociale Kommissie en van
het Bureau van de socialisti
sche fraktie. Wie Willy Ver
nimmen zegt denkt quasi auto
matisch aan landbouwproble
men. de Agro-voedingsindus-
trie ligt hem inderdaad nauw
aan het hart. Misschien voor
een socialist op het eerste zicht
ietwat verwonderlijk maar
landbouw levert produkten op
die verwerkt worden in de nij
verheid en vandaar..
Op het sociaal vlak ijverde
Vernimmen voor grotere te
werkstelling vooral door veral
gemeende arbeidsuurverkor
ting op Europees niveau en
grootscheepse herverdeling
wees Vernimmen er herhaalde
malen op dat het inkomen van
landbouwers niet mee-evo-
lueerde met dat van beroeps
bevolking in andere sektoren
wegens ovêrdreven winstmar
ges in de industriële en de
distributiesektor. Sociale en
regionale problemen in de
landbouwsektor dienen te wor
den geregeld via sociale en
regionale maatregelen en niet
via een prijzenpolitiek. Het in
komen van de landbouwers zal
verder slechts veilig kunnen
worden gesteld mits de pro
duktie beter te oriënteren naar
de behoeften van de potentiële
konsument wat dan uiteraard
struktuurhervormingen impli
ceert.
Verschillen in de tuinbouw tus
sen het noorden en het zuiden
van de gemeenschap mogen
niet leiden tot verdwijnen van
de tuinbouw in onze gewesten.
Wel moet de Europese Ge
meenschap inzien dat het ener
giegebruik dat ermee gepaard
gaat hoger ligt in het noord
westen dan in het gebied aan
de Middellandse Zee Wat be
treft de suiker wijst Vernim
men op het belang van het
Aalsterse Amylum. dat bij de
fabrikatie van iso-glucose met
limitering van zijn fabrikatie
bedreigd werd met alle gevol
gen vandien.
Op het gebied van tekstiel wil
Vernimmen de Europese pro
dukten beschermen tegen pro
dukten die hier goedkoop kun
nen worden aangeboden we
gens de situatie in lage loon-
landen. Invoerbeperking die
echter dan moet gepaard gaan
met een doelgericht innove-
de voorbije 5 jaar tevergeefs
naar éénmaking van Europa
werd getracht.
Onbeslistheid, bureaukratie.
gebakkelei. middeleeuwse
grenzen, groeiend protektio-
nisme. immobilisme moeten
overwonnen worden. Een
«tegenmacht» moet worden
ontwikkeld. Een liberaal ge-
inspireerde dan met een visie
op lange termijn en in grote
verbanden. «Een blauwe ver
snelling» zoals in 1981 in Bel
gië. Niet steeds even populair
maar alleszins efficiënt en
doortastend. Een Europese di
mensie voor ekonomie. te
werkstelling. besluitvorming in
een Europese politiek waarin
de vervuiler betaalt in een Eu
ropa op mensenmaat in een
eerlijke verhouding tot de
Derde Wereldlanden.
Staatssekretaris Louis Waltniel
is uiteraard zeer gevoelig voor
Belgische belangen maar aar
zelt niet op te treden tegen
kortzichtig nationalisme. Hij
ijvert voor een Europa waar de
grenzen wegvallen en met één
grote, geïntegreerde markt
met kansen voor klein en
groot. Hij werpt zich in d
kiesstrijd om aan te duid
hoe belangrijk hij Eur
vindt stoelend op persoonl
vrijheid en respekt voor
van ons. op politieke en
mokratische vrijheden va
Lid-staten en op echte ek
mische vrijheid met te\
stelling, welvaart en we
Europa heeft nu een hi
sche kans de eigen weg te
tussen de supermachten
zij «de blauwe versnelling
Pierre Van Rossem
Eurokieskampagne in Waas. Lieven Lenacrts alompresent. van Kruibeke u
de middenstandsvoorman en schepen van Sint-Niklaas in gezelschap van
Vlaamse exekutieve (tv)
Sint-Gillis. Hier ziet u
lor.-ittcr Geens van de
