Sttblim
deel kunstenaars en
log meer kijkers
Feest en dekoraties
bij de bakkersbond van Lokeren
r" stijl en kwaliteit
in perfekte harmonie 1
Taaie tapster
absoluut
prijs-waardig
kunstmeuBeLen
LOKEREN
lEr komen verkeerslichten
laan de Oude Heirweg
[in Lokeren
[unstmarkt te Daknam
Zele. Ook de pottenbakker was van de partij op de
Pinksterfeesten van het Pius X College, (v)
Christine Wauman is 93 jaar en ze zou wel eens BelgiëS
oudste cafeuitbaatster kunnen zijn. Al 64 jaar staat ze in
(het Gildenhuis van) Kalto achter de tapkast. Maandag a.s.
18 juni brengt een afgevaardigde van de Brouwerijen Artois
haar een speciaal bezoekje. Christine wordt dan extra in de
bloemen gezet. Christine staat nu al in De Voorpost.
En niet zo ver van Kalloaan de Uw Scheldekant in
Burcht, exploiteert Julia De Schrijver aan de Zwijndrechi-
sesteenweg Café Sport. Zij doet dat toch ook al 60 jaar.
Julia telt 80 lentes. Ook zij wordt maandag in de hulde
betrokken.
wv-fotö dw)
Naast burgemeester Liebaut
en schepen Theo De Meyer,
waren tal van vreemde geno
digden aanwezig: dhr Alois De
Clercq, nationaal en tevens in
ternationaal voorzitter, dhr,
Philipsen, voorzitter van de
Nederlandse Federatie, Dhr.
Steyaert en De Schynckel, pro
vinciaal voorzitter en erevoor
zitter, en talrijke voorzitters
van omliggende bonden. De
huidige voorzitter, Willy
Daeyaert, die sedert 2 jaar de
scepter zwaait in dee bond, gaf
in zijn openingswoord eerst
een kort historisch overzicht
van de bond van bij zijn stich
ting. Hij memoreerde de eer
ste voorzitter Alfred Cruyt en
diens oppvolger Henri De
Vreese, die ook lange jaren
schepen was in de stad Loke
ren. Hij bracht ook hulde aan
zijn twee onmiddellijke voor
gangers, dhr. Van Hoorick en
Joos. Wat de werking van de
bond zelf betreft, stellen we
vast dat verleden jaar 110 jon
ge krachten het diploma in de
patroonsopleiding hebben ont
vangen. Er staan dus nog jon
ge mensen gereed voor de af
lossing. Het zijn echter niet
allemaal lichtpunten in de
bond. Er rijzen soms proble
men van oneerlijke konkur-
rentie, van prijsmoeilijkheden
enz. Maar de voorzitter zei dat
door besprekingen op hoger
plan daar veel kan aan verhol
pen worden. De voorzitter
bracht dan nog een warme hul
de aan de echtgenoten van de
bakkers. De bakkerij is im
mers uiteraard een echt fami
liebedrijf en het is dank zij de
medehulp van de vrouwen dat
de bakkersbedrijven goed kun
nen draaien.
Gedekoreerden
In de loop van de namiddag
werd dan overgegaan tot de
vereremerking van de talrijke
leden. Wij vermelden hier en
kel dezen die persoonlijk kon
den aanwezig zijn.
Ontvingen het Arbeiderserete
ken le klas voor 20 jaar zelf
standige arbeid: René De
Roover, Honoré D'Heer,
Adolf Nimmegeers en Luciaan
De Cock. Het beroepserete
ken 2e klas voor 25 jaar lid
ging naar Lucien Vervaet, Lu
ciaan De Cock, René De
Roover en Gilbert Florizoone.
Voor 35-jarig lidmaatschap
kregen het beroepsereteken le
klas: Willy Dayaert en Honoré
D'Heer. En wegens 45-jarige
arbeid als zelfstandige kregen
Gaston Joos en Honoré
D'Heer de Gouden Palmen in
de Kroonorde. Al deze gede
koreerden werden door burge
meester Liebaut op zijn beken
de fijnzinnige manier gelukge
wenst.
Het Laurentiusgebak
Op het einde van de feestelijk
heden richtte de voorzitter ook
speciaal het woord tot schepen
van middenstand, Theo De
Meyer. In het kader van de
middenstand past het ook die
mensen te eren en te huldigen
die door nieuwe initiatieven,
door dienstvaardigheid, door
de kwaliteit en de verscheiden
heid van hun produkten, en
het persoonlijk kontakt met de
bevolking, het ware gelaat van
de Middenstand vertonen. De
Koninklijke Bakkers- en
Banketbakkersbond hebben
de handen ineengeslagen, en
zijn nu hier voor de dag geko
men met een heel nieuw pro-
dukt, een nieuwe specialiteit,
namelijk het Laurentiusgebak.
Dit gebak werd dan ook als
dessert voor de eerste maal
opgediend op dit jubileum
feest. Het bestuur heeft ook
besloten aan alle genodigden
als geschenk zo'n Laurentius
gebak aan te bieden, zodat 's
anderendaags er al heel wat
mensen uit Lokeren kennis
konden maken met het nieuwe
gebak, met die nieuwe Loker-
se specialiteit. Na al dat sma
kelijk eten, het aanhoren van
de toespraken, werd het dan
ook stilaan tijd om de dans
vloer te betreden, wat dan ook
gebeurde. Voor velen echter
toch niet te lang. Want een
bakker moet er de dag nadien
vroeger uit dan menig ander
werkman!
De patroon van de bakkers is
Autbertus, en niet Hubertus,
zoals door vele mensen in Lo
keren wordt uitgesproken. De
ze laatste is de patroon van de
jagers, en heeft behalve het
Sint-Hubertusbrood, niets met
de bakkers te maken. Na lang
zoeken hebben we een boek
ontdekt waarin we het ware
verhaal van Autbertus vonden.
In de streek van Kamerijk, dat
toen nog zowat bij Vlaanderen
behoorde, leefde een bakker.
De mensen noemden hem
«Bakker Bertus». Die bakker
Bertus, in tegenstelling met
zijn ambtgenoten, die hun
ovens stookten met houts- of
steenkool, met cokes of zelfs
met kernenergie, had een an
der middel gevonden om zijn
oven te stoken. Hij gebruikte
daarvoor gewoon hout dat hij
ging kappen in de bossen. Dat
stoken met houtvuur verleen
de aan het brood van bakker
Bertus een speciale fijne
smaak; zodat de mensen hem
aldra de bijnaam gaven van
«Houten Bertus». Zoals ze nu
nog spreken van de «Warme
bakker». Bakker Bertus was
niet alleen een goed stielman.
Hij was ook zeer godvruchtig
en rechtvaardig. Als kontro-
leurs van de gezondheidsdienst
zijn brood kwamen wegen,
3 aanpalende showrooms
Kerkstraat 27-29-31
tel. 091148.36.86
Op zon- en feestdagen gesloten
stelden ze steeds vast dat het
brood het wettelijk gewicht
ruimschoots overtrof. En tij
dens de wachturen als het
brood in de oven zat, hield
«Houten Bertus» zich bezig
met het bestuderen van de
Heilige boeken van het Oud en
nieuw testament. Zo kreeg hij
ook nog een andere toenaam:
namelijk de «Heilige Bakker».
Toen nu bisschop Ablebertus
van Kamerijk op 103-jarige
leeftijd het hoofd kwam neder
te leggen, liep de menigte sa
men op het stadsplein om een
nieuwe bisschop te kiezen. Het
is dan dat een twaalfjarig
knaapje van tussen de menigte
riep: «Houten Bertus, Bis
schop». De menigte zag in de
uitroep van dat kind een teken
van Gods wondere voorzienig
heid. Men trok naar de woning
van de bakker, en hem werd
aanstonds de priester- en bis
schopswijding toegediend. La
ter heben geschiedenisschrij
vers en copiisten de naam van
Houten Bertus stilaan verbas
terd in Autbertus. En zo zijn
de bakkers aan hun patroon
heilige gekomen. Autbertus
werd de raadsman van Koning
Dagobert en stierf in 669. Hij
ligt begraven in de kerk van
Kamerijk.
J.V.L.
Verleden week vierden de bakkers van Lokeren en omliggende hun jaarlijks patroons
feest van Sint-Autbertus. Na de gebruikelijke jaarlijkse mis, en een bezoek aan enkele
vrienden-herbergiers kwamen ze dan samen in de grote zaal van het kultureel centrum
van Lokeren voor het banket. De feestelijkheden waren wel groots opgevat dit jaar, want
de Bakkersbond bestaat in Lokeren nu reeds 80 jaar. Niet veel Middenstandsverenigin
gen die op zulke lange loopbaan kunnen bogen.
de. Dat ook kunstschilder Ro
bert Baetens, een van de stich
ters, van de partij was, dat
hoeft natuurlijk geen betoog.
Een instrumentenmaker, dat
bestaat ook echt. Zo zagen wij
voor onze eigen ogen een van
voldoende haar voorziene jon
geling van wat planken een
heuse gitaar ineensteken. En
hij kon d'r nog op spelen ook.
Zo zie je maar, je kan heel wat
wkeren. Een beeldhouwer aan het werk onder deskundig
jfzicht van een mogelijke kunstenaar.
I Volksvertegenwoordiger Georges Anthuenis ontving op 6
van de heer L. Olivier, minister van openbare
fcverken. de definitieve beslissing over het plaatsen van een
golwaardigc driekleurige lichtinstallatie met bijbehorende
wegmarkering aan het kruispunt van de Oude Heirweg en
Jtie Riiksweg 14 Gént-Antwerpen te Lokeren.
■Volksvertegenwoordiger Anthuenis had in een omstandig
■schrijven van 4 april 1983 hierop aangedrongen. In samen-
^j?aak en medewerking van de omwonenden werd daar-
ior nogmaals een aanvraag gestuurd op 8 november
"3. Daarop volgde in maart 1984 een onderhoud op het
.net van minister L, Olivier met kabinetschef ir. V.
■Vautmans. Daaruit bleek dat het plaatsen van verkeers-
|Kchten aan het bewuste kruispunt niet aangewezen was
jit verkeerstellingen bleek, dat hoegenaamd niet
pldaan werd aan de kritcria die gehanteerd werden door
bijzondere kommissie van verkeersveiligheid die de
istcr moet adviseren.
h heeft volksvertegenwoordiger Georges Anthuenis
r zijn herhaald aandringen en de gezamenlijke aktie
n de buurtbewoners verkregen dal nu toch deze lichten
porden geplaatst. Vooral voor de vele ouders van school-
^ande kinderen zal dat een hele geruststelling betekenen
mdat ze weten dat hun kinderen binnenkort op een
Wligc manier de gevaarlijke rijksweg 14 zullen kunnen
{Oversteken.
(^^^^Waasmunstë^^~^
Zomerwandeling
Zondag 17 juni om 14 u. vertrek van een zomerwandeling
georganizeerd door de heemkundige kring.
^un okeren. Er was ook een pijporgel te zien op de kunst- en ambachtenmarkt
Lokeren. De hulp was welkom en noodzakelijk om een
poging te ondernemen met het oog op het werelclrekord
muntenleggen.
[a"^ p de tweede pinksterdagmorgen zag het er lang naar uit dat de beroemde kunst- en
doo obachtenmarkt van Daknam in het water zou vallen, want waar we ook keken in de
■oor cht, overal zagen wij gryze en zwarte tinten. Pien heeft het weer eens misgezien,
icn ichten wij, en verbitterd zochten wij naar onze paraplu. Maar dat bleek helemaal een
mi ramatisch effekt teweeg te brengen, dus, weg ermee, de straat op en hopen dat het weer
liett, eert.
rij ii at was gelukkig zo, Hoe ver- kenaars, etsers, die waren er draaide muziek van toen, en
vo°! ,r w,j de Daknamstraat inlie- natuurlijk bij bosjes, de ene al melancholisch slenterden we
tull( n, hoe feller de zon begon te bekwamer als de andere. Er voorbij, in een draaibeweging
hijnen, en hoe meer zweet-
aan uppels wij zagen op de voor-
fd lofden van vergeefs parkeer-
er die regelrechte kitsch per ongeluk een aantal lege
voorzetten met een schaamte- glazen vegend van een belen-
r_loos gezicht alsof iedere pas- dend terrastafeltje. Het zicht
le b aats zoekende autorijders, sant een kultuurloze idioot is, van al die scherven kon ons
sten et een superieure glimlach maar er waren er ook bij waar niet bekoren, en we bogen ons
tten wij ons af tegen zoveel het talent zo overweldigend wat verder over de krijtteke-
ibegrip - met je auto naar de was, dat je wel moest blijven ningen van het jonge volkje op
instmarkt komen, stel je stilstaan. Tot de man achter je het rechterbaanvak- Vaak veel
en met artistieke tred op je hielen trapte natuurlijk, krijt en weinig tekening, maar
wij ons verder Dak- want ondertussen kwam er al- ja, dat is natuurlijk allemaal
xts. tijd maar weer nieuw volk toe- slechts een begin. Ook Van
iren de eerste kraamp- gestroomd. Gogh streek eerst zijn kleren
Een inlander demon- Je kon ook je naam en je vol konfituur voor hij begon te
teerde ons hoe je uit een horoskoop in metalen en zilve- schilderen,
be cleboel lijnzaad of iets derge- ren plaatjes laten graveren, of Wat fruit te maken heeft met
je laten portretteren door een kunst is ons een raadsel, maar
koele blonde schoonheid, of je kon toch heel wat kraampjes
gewoon een trappist gaan drin- zien met aardbeien en dies
ege kkig begrepen wij er geen ken van 't vat, een bekende meer. Nu ja, kunst en keuken
ars van, zodat wij nooit in de Daknamse gewoonte. gaan doorgaans goed samen,
cket rleiding zullen komen om De marktplaats was nu eivol en als lijdend voorwerp van
ioti$t hem na te doen. Ook kunstenaars, kunstkenners en een stilleven hebben ze toch
:msnijders en klompenma- kunstproleten, en dus wurm- ook nog een nuttige funktie.
ide :rs zagen wij bezig. Klompen den wij ons in de richting van Een glasblazer hebben we ook
'boi ks met een moeizaam opge-
iwde maalinstallatie
at dfcort van olie kan maken. Ge-
imen trouwens
artij rug in gebruik,
ral n uitstekend schoeisel te zijn
Middendam, Plotseling gezien, en een tegelmaker, en
het blijkt waande ik me terug tien jaar, nog zowat beroepen waarvan
sel te zijn en klaar om op de paardjesmo- de naam alleen je al tot
n onze door kunstvezels en len te gaan zitten, maar het schroom stemt. Het door rim-
astiekkschoenen geteisterde waren de typische klanken van pels doorkerfde gezicht van
del leten weer op de goeie weg te een wagen met een echte or- een houtbewerker deed ons
Voor breakdancing gelpijp die me zover terugge- het ergste vrezen, maar nee,
n met het was toch op een blok hout
hoofd dat de man zijn ijver botvier-
lati Ben.
n c larentegen zal het wel iets te bracht hadden. Een
run jhandig wezen. Schilders, te- een karoesselachtig
daa
met je handen, als je je d'r
maar op toelegt. Allee, de
handigsten onder ons toch.
Zweten, mensen, ongelooflijk.
We wensten bijna dat het re
gende, zo overviel ons de eer
ste warmte. Ondertussen wa
ren wij aangekomen op de
plaats waar de K.S.J. zijn nieu
we wereldrekordpoging aan
het doen was. Een opperwlak
van vijf bij drie meter moest
volledig gevuld worden met
muntstukken. Dus werden wij
aangemaand om toch maar
best even solidair te zijn met
deze aktie, en enig geldtrans
port geschiedde vanuit de zak
ken van de omstaanders naar
het door K.S.J.-ers aangelegde
geldtapijt. Een wereldrekord
is natuurlijk heel wat, en Lo
keren heeft er niet zoveel. Bij
wijze van kompensatie kon je
wel kijken naar een gefilmde
samenvatting van de hoogte
punten van de recente Lokerse
badkuipenrace en' bijbehoren
de plonspartijen.
Wegwezen daar voor we weer
nat worden, en wij betreden de
parochiezaal van Daknam
waar we schilderijen kunnen
aanschouwen van Leen De
Backer en Charles Scheire, be
nevens deskundig keramiek-
werk van Ghislaine Rutjens en
Mieke De Blieck.
Ook de gepensioneerden heb
ben niet stilgezeten, en hun
hobbyklub «Vreugde in
vriendschap» stelde hun pres
taties tentoon in de gemeen
teschool van Daknam. Daar
was ook éen terras waar wij
onze dorst konden lessen.
Als wij terug op het Dorps
plein belanden zien wij zo mo
gelijk nog meer volk, en het
handenschudden met beken-
Lokeren. Deze jonge kunstenares portretteerde de voorbij
gangers.
Lokeren. Zelfgemaakte muziekinstrumenten
den moeten wij noodzakelij
kerwijze vervangen door buik-
duwen, een alternatief is er
niet. Op de grond en tegen de
gevels van enkele huizen lig
gen ook een paar slachtoffers
van akute trappistoverdaad.
Het was duidelijk drukkend
warm.
Enkele uren later liepen wij
weer op weg naar huis. Het
volk begon langzaam naar huis
terug te keren, en de kunste
naars hadden al lang ingepakt.
Hun hoogdag was voorbij.
Maar volgend jaar komen zij
vast en zeker terug om die
typische Daknamse sfeer weer
te snuiven. En wij ook.
b. ombast
