Grote leemte na plotseling overlijden van Deken Constant De Vos
Prentkaarten
De «Acht Zaligheden»
van deken De Vos
gging wordt
edstrijd te Aalst
Zou»-tjes
Individuele hobbyisten
te Gijzegem outstanding
Denderleeuw best
in Putbosstadion
en allerlei curiosa
St.-Annazaal Aalst
De Voorpost - 15.6.1984 - 5
gingen
filosofische
Aalst. Deken De Vos toen hij in 1982 de plechtigheid leidde bij de ingebruikneming
van de drie nieuwe klokken te Edixvelde (arch.)
In het liber amicorum, aan deken Constant De Vos aangeboden bij zijn 50-jarig priesterschap
twee /aar terug, figureren ook «de Acht Zaligheden van Deken De Vos-, Tekst van
stadssekretaris Christiaan Willems die we hierbij, als ultieme blijk van waardering en
genegenheid graag overnemen.
Ik ben te jong om mij de getuige te kunnen noemen van al de wapenfeiten die deken De Vos in
het verleden op zijn actief heeft gebracht binnen de stad waar ik stadssecretaris werd het
keizerlijke Aalst.
Dat komt omdat deken De Vos, als ingezetene van het naburige Meldert, reeds van in zijn
jeugd sterk verbonden is geweest met onze gezellige stad Aalst, die mettertijd wel enige
uitgestrektheid kreeg om zijn 46.000 inwoners te herbergen maar toch knus binnen de
menselijke proporties bleef, deze explosieve stad die nog niet de kunstmatige aangroei van de
fusie 1977 had dienen mee te maken.
Vandaag zou deken De Vos zich na die fusie ook Aalstenaar moeten noemen. Toen hij
evenwel geboren werd, en nog vele jaren nadien, mocht hij er zich samen met de populatie
van zijn naar Brabant neigend, wijds en natuurschoon geboortedorp Meldertenaar noemen.
Een eretitel die men voor geen andere wil ruilen. Niet alleen omdat vrijwel iedereen met
voorliefde teruggrijpt naar de bron en naar de mysterieuze bekoorlijkheden van zijn afkomst,
maar ook omdat Meldert een uitzonderlijke begenadigde streek blijkt te zijn vol nieuw bloed
en fris talent, waar de bewoners trouw blijven aan de goede zeden en gewoonten en over een
taaie moed en evenwichtige medemenselijkheid beschikken.
De afkomst van deken De Vos verklaart wellicht vele van de eige nschappen die hem tekenen.
Begiftigd met een superieur intellect, dat werd bijgeschaafd door een onvolprezen Jezuiete-
nopvoeding, ziet hij zich in grote lijnen de baas over de aangelegenheden van het leven,
gaande van de verzuchtigen van het hart, over de competenties en incompetenties van het
lichaam, naar de mysteries van de ziel.
Meer nog dan zijn intellect, dat overigens op verre na niet volstaat om de mensen goed te
begrijpen en ze met een juist inzicht te leiden, kenmerken hem zijn overige kwaliteiten van
hart en geest. Zij functioneren als een uiterst gevoelige en fijn afgestemde weegschaal om de
zaken steeds in hun exacte omvang te situeren. Zij dqen hem ovep- of onderschattingen
vermijden, ook overdrijvingen of laksheid in het optreden. Zij zorgen ervoor dat hij zich ten
opzichte van zijn geestesverwanten niet anders gedraagt dan ten opzichte van de anderen. Hij
is zodoende zeker geen adept van links of rechts; maar een man van hei harmoniemodel.
Wie zich zo fijngevoelig de balans hanteert bij elk optreden, moet vaak diep gaan tasten in het
arsenaal van alle beschikbare menselijke middelen, zichtbare en onzichtbare. Daarbij kan het
gebeuren dal zo iemand de indruk geeft dat hij ogenschijnlijk weinig onderneemt met
betrekking tot wat hem bijvoorbeeld gevraagd wordt. Deken De Vos geeft soms die indruk.
Men zou haast de bedenking maken, «doet hij wel iets?-. Achteraf blijkt dan dat hij wel
degelijk iets gedaan heeft. Zeer veel zelfs. En bovendien met het grootst denkbare succes
Maar hij is zo handig geweest zo «leep» in de goede betekenis van het woord, zouden wij in
Aalst zeggen om soms zijn strategie niet bloot te leggen. Zoniet zouden de kansen om te
lukken, de hartstochten en de loslippigheid van de mensen kennende, al te zeer zijn geschaad.
Als het om principiële, hem heilige zaken gaat, mag men op hem bouwen als op een rots.
Desnoods trekt hij zich hierbij dan terug in zijn eigen wijsheid, een wijsheid waarop hij mag
rekenen, een wijsheid die het bewijs van haar degelijkheid onophoudelijk heeft geleverd. En
dan laat hij U niet volgen. Want hij ziet er het nut niet van in gewikkeld te worden in
uitzichtbare disputen over dat de enen niet steeds de meest evenwichtige wel eens vlug
«oud» of hypocrietzouden kunnen noemen ten overstaan van hen die zweren bij de zeden
en het geloof van hun vaderen; en wat hij als de te volgen gedragslijn inziet en aanneemt. Een
man als deken De Vos moet deze wijze van handelen zeker toegestaan zijn, omdat hij
daarnaast bewijst zeer menselijk te zijn. De pijnlijkste moeilijkheden, de probleem- of
randgevallen, de ongelukkige verknoeiingen pit zijn bedieningsveld vallen hem te beurt. Ook
in dat opzicht beantwoordt hij volledig aan de verwachtingen die een kudde stelt in haar
opper-herder.
Wie de meest kritieke klusjes naar zich toehaalt, zal de zachtere taken van zich dienen af te
stoten naar de medewerkers toe, op gevaar af anders te verdrinken in een massa van
opdrachten. Deken De Vos verstaat de kunst de anderen in te schakelen, te laten presteren. Ik
denk hierbij aan de meesterlijke wijze waarop hij een schaar medewerkers, waaronder ook
mij, heeft geleid in de jubileumviering van «500 jaar Sint-Martinuskerk1980. Ik moet om
een gelijkwaardig voorbeeld aan te treffen teruggaan tot 1973, toen Pater K. Heireman s.j.
zaliger ons zo voortreffelijk wist te motiveren om het toenmalige Dirk Martensjaar uit te
bouwen.
Het deert daarbij deken De Vos geenszins dat zijn medewerkers de eer krijgen voor hun werk.
Integendeel, hij is van oordeel dat, als hen dat extra kan aanmoedigen, dit voor de gelovige
gemeenschap een stimulans te meer is bij het pastorale werk dat vandaag hogere eisen stelt en
meer zorgen vraagt dan voorheen.
En zelf is hij bescheiden genoeg om zich niet de zon te wanen waarrond alles cirkelt. Ik zou
zo het rijtje kunnen aflopen van de acht zaligheden, die ik bij deken De Vos volgens mijn
eerlijke overtuiging aanwezig weet. Het zou wel verdiend zijn.
Maar ik beperk mij nog even tot een kwaliteit die bij deken De Vos in het bijzonder opvalt.
Hij, die door zijn voorbestemming vaak geconfronteerd is geworden met de macht en de
mogelijkheden van de Christelijke Sociale Werken en met de werking en ook de materialiteit
van het politieke bedrijf, is zelf steeds het toonbeeld van eigen onbaatzuchtigheid
Onverdachte sporen wijzen hierop. Voor een paar jaar leefde bij hem bijvoorbeeld de drang
om de prestigieuze dekenij te ruilen voor een eenvoudiger woning.
Mijn getuigenis over deken De Vos zou onvolledig zijn, indien ik met zou vermelden dat ik
hem steeds gekend heb als een overtuigde, en dus strijdende Vlaming. Het moet nu wel ruim
20 jaar geleden zijn dat wij in de Kajotterscentrale te Brussel samen met Geeraard Van den
Daele, Willy De Turck, mijn broer Ghisleen, Jan Verroken, Marcel De Bisschop, e.a. 's
zondags samenkwamen om een gezamelijk inzicht te vormen en daaruit een stevige strategie
op te bouwen eerst in verband met Leuven en daarna, vrij vlug, in verband met Brussel, de
ware etterbuil voor Vlaanderen.
Voor hem was zoiets een must vanuit zijn gelovige en volkse grondhouding, een gave
mengeling van zijn princiepsgebondenheid en zijn medemenselijkheid, van Gods-dienst en
mensen-dienst samen.
Een priester, bij wie al deze eigenschappen zo harminieus en rustig tot volle wasdom komen
is een goede geestelijke.
De ene is bevoorrecht geweest om deken De Vos in menig opzicht te ervaren. De andere
ondergaat zijn weldadige invloed bij een eenvoudig ziekenbezoek. Wie naar de zondagsmis
gaat de brandweerman de Catharinist, de stadsmagistraat die de vaderlandslievende
plechtigheden in de Sint-Martinuskerk bijwoont, zij allen kunnen er zich van overtuigen dat
deken De Vos een echte Godsgezant is. Het volstaat elkeen zijn oor te luisteren te leggen naar
wat de deken in zijn homilieën eenvoudig en goed ten beste geeft.
Het blijft een uitzonderlijk voorrecht hem in ons midden te hebben gehad.
LH
Alhoewel de laatste tijd wat sukkelend met zijn normaal degelijke gezondheid kwam het
overlijden van Deken van Aalst, tevens zone-deken Constant De Vos verleden
zaterdagvoormiddag als een donderslag bij lichtklare hemel. Als een vuurtje verspreidde
zich deze mare die alom konstematie verwekte. Men had de Deken nog zopas gezien,
gehoord. Bij de begrafenisplechtigheid van pastoor Standaert te Meldert nauwelijks
enkele dagen terug was hij nog de man die op diepdoorvoelde en fijnzinnige wijze deze
leeftijdsgenoot 2 dagen ouder als de goede herder prees en reeds waren de
uitnodigingen verstuurd waarbij Deken De Vos andermaal in zyn geboortedorp Meldert
de nieuwe pastoor zou aanstellen.
jds i Deken De Vos, die in Aalst een vooraanstaande rol
de gespeeld (arch.)
depaard van de Braderij-
tn van het Handelscen-
Moorselbaan zou de jog-
zijn op pinksterzondag
bij de Olympische leuze
in «deelnemen belangrijker is.
winnen» zou worden eer
gedaan. Toch kwamen
wat minder joggers opda-
alhoewel de afstanden te
tn waren tussen 7, 14 en 25
de weermaker de Moor-
tan blijkbaar goedgezind
reëel joggen zou het echter
komen. Men hield het eer
bij wedstrijden waar kon
gewonnen worden door ge
trainde atleten. Wat ook bij
onze dametjes het geval was.
Dat voor de eerste 20 in elke
'afstand prijzen waren voorzien
klopt niet met de jogging-idee
die het niet van kompetitie
moet hebben. Bij de echte jog
gers was dan wel een groep uit
Nieuwerkerken die totaal sa
men de afstand liep zonder
zich om enige gemiddelde snel
heid te bekommeren.
De namen van «winnaars» op
geven doen we liever niet ver
mits joggen géén prijskamp is.
Het mocht echter niet meer
zijn. Toen hij zich zaterdag
voormiddag klaar maakte om
voor te gaan bij de begrafenis
plechtigheid van prof. Bogaert
voelde hij zich onwel, vroeg
zich door een Jezuïet te laten
vervangen, ging even naar bo
ven maar bleef er...
De hele streek kende Deken
De Vos als de regionale Johan
nes XXIII, als de moderne
inkarnatie van Pastoor Daens,
als de man die baanbrekend
werk verleende bij de aanpas
sing van de liturgie via een
unicum, het «dekanaal konci-
lie». als de man die steeds het
absolute haalbare betrachtte
en de parochie herder die zijn
schapen van de St.-Martinus-
parochie inderdaad kende tot
en met. Ook als de begenadig
de priester die meeleefde met
zijn tijd en die «van hoger
hand» niet steeds op de steun
of de erkenning mocht reke
nen die hij alleszins verdiende.
Iets wat hem in zijn laatste
levensjaren niet onberoerd
heeft gelaten.
Deken De Vos. de dinamische
man die na 52 jaar priester
schap nog aktief op de bres
stond zag men, demokratisch,
met «zijn velo» door de stad
rijden. En waar hij reed ge
beurde er wat. Op kerkelijk
vlak maar vaak ook op andere
vlakken want geen enkel facet
van het maatschappelijk leven
was hem vreemd en in alle
kringen was hij een graagge-
ziene gast die voor heel wat
medeburgers heel wat wist te
bekomen door zijn overtui
gingskracht, zijn gekende be
grijpende houding en vooral
door zijn voorbeeld.
Hoe geliefd Pastoor-Deken
Constant De Vos was en hoe
gerespekteerd bleek ten over
vloede bij de viering van zijn
50-jarig priesterschap op zon
dag 18 april twee jaar terug
waar noch de feestzaal van het
stadhuis, noch de grote St.-
Martinuskerk noch de gebou
wen van het St.-Jozefskollege
in de Pontstraat voldoende
ruim waren om de vele geënga
geerde aanwezigen plaats te
bieden. Het «liber amicorum»
waarin tientallen vrienden een
facet van zijn leven belichtten
was een andere blik van zijn
vruchtbaar priesterschap op
velerlei vlak.
Een vruchtbaar leven
Constant De Vos werd op 4
september 1908 te Meldert ge
boren als middelste van 5 "kin
deren in het gezin van burge
meester P. De Vos. mulder
wiens huis tevens het admini
stratief centrum van «de com
mune» was.
Na school te hebben gelopen
te Meldert belandde hij na het
afsterven van vader in 1917 in
volle oorlogstijd in het St.-
Jozefskollege waar hij zich een
uitermate begaafd student
toonde en zich bij de monde
linge examens in rhetorica de
beste toonde. Tevens was hij
reeds in zijn kollegejaren een
man met aandacht voor de
missie en de «Derde Wereld»
avant la lettre en een Vlaams
voelend student.
Na aan de Leuvense Alma Ma
ter Germaanse Filologie te
hebben gestudeerd werd hij in
1934 leraar aan het St.-Grego-
riusinstituut te Ledcberg en
zondags-onderpastoor te Mel-
le-Vogelhoek wat hij later ook
te Anker-Oosterzele zou
worden.
In juli 1942 werd hij medepas
toor te Herzele en na in '51 tot
'58 Direkteur van de Sociale
Werken te zijn geweest te
Aalst keerde hij naar Herzele
in juli 1958 terug als pastoor-
deken. Tot hij Pastoor-Deken
werd te Aalst in 1963 waar
Bert Van Hoorick hem een
sociaal-bewogen man noemde,
een mens die liefde opbrengt
voor iedereen, een mens die
verenigingen van verschillende
filosofische opvatting de han
den liet in elkaar slaan Onder
Deken De Vos werd de liturgie
aangepast, bleef Vatikaan II
geen dode letter, werden paro
chies St.-Jan en St.-Antonius
uitgebouwd en St.-Paulus ge
start, werd de St.-Martinus-
kerk geklasseerd en het 500-
jarig bestaan ervan plechtig ge
vierd. kwamen gereformeerde
dominees aan het altaar in de
St.-Martinuskerk en werd c
langs nog terug aangeknoopt
met de vroegere «missies», nu
«geloofsdagen».
Deken Constant De Vos laat
te Aalst een moeilijk te vullen
leemte achter op heel wat do
meinen.- Velen zagen destijds
in hem een bekwaam toege
wijd en begrijpend kerkvorst
voor ons bisdom.
Als laatste blijk van waarde
ring en genegenheid kan U zijn
begrafenisplechtigheid bijwo
nen vandaag vrijdag 15 juni te
11 uur in de St.-Martinuskerk,
de dekenale kerk van Aalst die
hem zo dierbaar was.
«De minste zijn, de dienaar
van allen.
Zoon zijn, werker, leraar en
vriend.
Steun zijn soms. voor die drei
gen te vallen,
blij zijn om het hart dat vrede
vindt.
Het riet dat geknakt werd, hij
zal het niet breken,
Wie stamelt, wie pas leren op
staan en spreken
die vinden geduld en gehoor.
Voor hem zijn de ménsen een
teken!»
(Aleidis Dierick)
Lede zou een gemeente zijn die Denderleeuw.goed moet
liggen. Enkele weken terug ging Denderleeuw immers in
zaal Volkskring in de Euro-kwis met de bloemen lopen en
ook in het intergemeentelijk spel in het Putboscentrum
zegevierde Denderleeuw. Zy het dan eerder nipt want
Wichelen had nauwelijks één enkel puntje minder.
Denderleeuw was daarenbo- nen van Lede, de thuishaven,
ven spektakulair gestart zoals volledig op post, ook heel wat
trouwens ook Wichelen door mandatarissen van andere
elk met ruim 150 deelnemers deelnemende gemeenten (10)
op het appel te zijn waarbij waren in het stadion.
Denderleeuw een stunt lukte. Het werd dan ook een span-
Met een 60-tal deelnemers nend gebeuren met wisselende
werd naar Oordegem gelopen, kansen alhoewel Denderleeuw
dwars door Aalst wat dan wel en Wichelen van in den begin-
een rcuzcpubliciteit voor het ne de toon aangaven. Gevolgd
gebeuren in het Putbosstadion dan door Oosterzele, Lede e
was. Wetteren.
Niet alleen waren er zeer veel Een geslaagd huwelijk tussen
deelnemers, ook de kijkers lie- sport, vrijetijdsbesteding en
ten zich in dit zonnig weertje oude folklore in een zonover-
niet pramen. Was het kollege goten stadion,
van burgemeester en schepe-
LH
De eerste pinkstertentoonstelling vryetydsbesteding in
zaai «De Uil» te Gyzegem werd voor het Vryetydskomitee
een schot in de roos. By de na de vooropening op vrydag
II. voorziene twee tentoonstellingsdagen werd noodged
wongen wegens de grote belangstelling ook nog pinkster
maandag bygevoegd.
kiezen in vervanging van
een ontslagnemer.
- «De Zuidvlaamse Kui
tuurkrant» (Ronse) wijdde
een artikel aan Flanders'
Printing. We lichten er een
en ander uit vermits het
hier allicht om onbevoor
oordeelde mensen gaat.
- Dergelijke beurs beant
woordt alleszins aan een
behoefte wat de miljoenen
kranten, tijdschriften, fol
ders. huis-aanhuis en ver
enigingsbladen alleszins
waarmaken.
- In de eerder kale Kei-
zershallen stonden zeer
mooie stands van ruim 70
deelnemers die op ver
zorgde en soms originele
wijze hun Waar aan de
man trachtten te brengen
Firma's meestal uit Vlaan
deren en Brussel.
- De meeste gepresen
teerde produkten kwamen
echter uit het buitenland
Uit Amerika, Japan, Duits
land en noem maar op.
- Computers waren er wel
wat te sterk aanwezig. Zal
er eerlang nog gedrukt
worden of gaat het alle
maal via ingewikkelde ap
paratuur gebeuren? Letter
per letter zetten, linotype,
oude drukmachine, het is
allemaal vorüber.
- 1 op 4 van alle werklo
zen zijn vrouwen van min
der dan 25 jaar. 3 op 4 van
alle vrouwelijke werklozen
zijn minder dan 35 jaar. 8
op 10 van de meer dan 10
jaar werklozen zijn vrou
wen. Om over na te den
ken.
- Aan de PVV-afdelingen
zou een milde bijdrage van
50.000 fr. gevraagd zijn
voor sponsoring van de
Euro-verkiezingen. «Ze
doen het allemaal».
- De bomenaffaire op de
Grote Markt zou zo een
slordige 955.000 fr. kosten
aan de stad.
Onder ministeriële belangstel
ling opende schepen Gilbert
Bourlon vrijdagavond deze
tentoonstelling met doorlo
pend derhonstratics. Voor ve
len ging een ongekende specia
le wereld open. Die van schil
deren op fluweel, van model
bouw. van glasramen, van ko
perbewerking en spinnen en
weven om maar de voornaam
ste te noemen. Dat de tentoon-
steling en de verzamelingen
gekoppeld werden aan demon
straties gaf aan het geheel een
supplementaire dimensie. Een
speciaal eresaluut van de sche
pen naar de Individuele Hob
byisten met hun eersteling.
Anderzijds positief is het feit
dat liet Vrijetijdskomitee ook
de deelgemeenten blijkbaar
aktief in de werking wil betrek
ken. Tenslotte kadert deze
tentoonstelling in de proble
matiek van de vrijetijdsbeste
ding in het algemeen. Krisis.
massale werkloosheid, vermin
dering van de arbeidsduur en
vervroegd pensioen resulteren
in een al dan niet gedwongen
meestal langdurige vrijetijd.
Iets waaraan onder meer
wordt gedokterd door de
jeugddienst met zijn werklo-
zenwerking.
Ook in de vrijetijdskomitees is
men met deze problematiek
begaan bij zoverre dat heel wat
onder hen als het ware tot
Een gloednieuwe toeris-
folder naar een
koncept opgesteld
in juli van de persen en
te bekomen zijn in het
ebiedshuisje van het
Er komt een aanpas-
inlegblad bij in vier
De verhuis van de ont-
is nog even uitge-
kwestie van
Hopelijk komt al-
in orde na de vakantie-
Dat zal wel maar
na die periode?
Leden van kultuurvere-
die zich tot geen
of
strekking be-
kunnen morgen
te 13.30 uur in
een lid
het dagelijks bestuur
ir
||erleden zondag organiseerde de Prentkaartcnklub van Aalst onder voorzitterschap van
'anny Denayer de tiende uitgave van haar traditioneel geworden Prentkaartcnbcurs. Van
a de vroege morgen arriveerden van zowat alle kanten van het land heel wat liefhebbers
*ant het gaat hier om een evenement van nationale betekenis waarop uiteraard de
■ationalc propagandist, de heer Laourcux uit de genaaste gebieden aanwezig was. De St.-
Annazaal aan de Roklijfstraat liep dan ook eivol en belangstellenden vonden er heel wat
•«gelijkheden om de eigen kollektie, al dan niet thematisch, aan te zwengelen.
Dadelijk bleek voor de nauwkeurig toekijkende gegadigde dat ook prentkaarten een
*>label middel zijn ter rekonstruktie van een bepaalde tijdsperiode of om de evolutie van
^paalde konkrete zaken in de loop der tijden na te gaan. Prentkaarten verzamelen is dan
Jok heel wat meer dan het kollcktionercn van pietluttigheden zonder enige betekenis,
"et niveau van de tentoonstelier en van de bezoeker wijst er trouwens op dat het hier o.m.
aat over een intcllcktuclc, historische of artistieke bezigheid.
Dc dag tevoren werd voor de allereerste keer gestart met een beurs waarop al de rest zowat
ian hod kwam Strips, jokers, boeken, doodssantjes, bidprentjes, munten,kleine brocante.
Benu's, oude effekten en heel wat andere curiosa. Ook hier werd het een sukses want 180
B tcntoonstellingstafcllcngtc werd afgehuurd en de belangstelling was zeer bevredigend,
«n supplementair initiatief dat eveneens de wind in de zeilen verdient.
LH
echte deskundigen in een spe
cifieke branche evolueerden.
Schepen Bourlon heeft dan
ook heel wat waardering voor
wat hier te Gijzegem werd ten
toongesteld waarbij honder
den kijkers aan hun trekken
komen en wellicht nog goes
ting krijgen. Men is immers
vlugger bij de pensioengerech
tigden dan men zou kunnen
denken.
LH
De Regie der Posterijen zal op
12 juni een speciale postzegel
uitgeven binnen het raam van
de 150e verjaardag van de
oprichting van de Koninklijke
Militaire School. Op de postze
gel staat een sjako, gedragen
door de leerlingen van deze
school, afgebeeld. De zegel
heeft een waarde van 22 fr
Gewone postzegel met de ko
ninklijke beeltenis, type Vel-
ghe, ter waarde van 20 en 40
fr., respektievelijk gedrukt in
blauw en bruin, zullen vanaf
12 juni te koop gesteld wor
den. Een gewone postzegel
met de koninklijke beeltenis,
type Velghe, ter waarde van
1°° fr- gedrukt in het blauw,
Aalst. De Pinkstertentoonstelling te Gijzegem. De deelnemers met de vooraanstaande eveneens Tanaf^To'^n' 2f'
genodigden san,en op de fo,o ,a)
A als
voor de ruilbeurs in Sint-Anna (a)
