Grote inbreng van jeugd op Mevrouw Algoet:
Guldensporenherdenking in Sinaai «Als heel Vlaanderen
doet zoals Sint-Niklaas
zullen de leeuwen dansen in Rode>
Peter Benoit en de tl juli-viering te Hamme
11 juli-viering te Dendermonde:
Geen duimbreed wijken
i
Feestredenaar Anciaux bespeurt neo-unitaire reflex Daan Anthuenis pleit voor amnestie
12 - 13.7.1984 - Ue Voorpost
Het is reeds de 58 ste keer dat in Sinaai een Guldensporen-
viering werd georganizeerd, verklaarde Davidsfonds Si-
naai-voorzitter Emiel Aerssens in zijn welkomstwoord op
het eerste deel van de Sint-Niklase elfjuliviering. Het was
immers zo dat de kulturele raad van Sint-Niklaas om de
Vlaamse feestdag te vieren niet minder dan twee program
ma's in elkaar had gestoken. Naast het feestelijke gedeelte
van maandag in Sinaai volgde er twee dagen later ook nog
een akademisch gedeelte in het stadhuis.
In Sinaai werd het tweeluik alvast prachtig ingezet.
Wellicht kwam er nooit méér volk opdagen tijdens de 58
lange jaren dat de herdenkingstraditie in Sinaai reeds
leeft, al dient gezegd dat heel wat Sinaainaars ook uit
nieuwsgierigheid een kykje kwamen nemen. Het domein
van het vroegere klooster van de Zusters Reparatrices, het
unieke dekor voor de viering, is immers niet toegankelijk
voor het publiek terwyl dat maandag wèl het geval was.
Het was dus drummen voor wordt als elk ander met stijve
een plaatsje en deze grote be- vieringen waarin iedereen het
langstelling verheugde ook als een morele plicht voelt aah-
burgemeester De Vidts, die wezig te zijn. Zover mag het
het in zijn welkomstwoord ook niet komen, 11 juli moet een
had over de miserie waarin strijddag blijven, de strijd voor
heel wat stadsgenoten waren de Vlaamse autonomie is nog
verzeild na de hevige regen- verre van gedaan, ze moet nog
vlaag van de namiddag. pas beginnen. Want, zo ver-
Na een gesmaakt optreden van volgde de spreker, de verwach-
het mannenkoor Gaudeamus tingen zijn bij de Vlamingen
werden de laureaten van de de jongste jaren misschien wel
opstelwedstrijd van het Davids- wat hoog gespannen geweest,
fonds in een korte hulde be- «Nu de resultaten niet meteen
trokken. Het bekroonde werk- opduiken ontstaat er een neo-
je («Alleen thuis») kwam van unitaire reflex, en die moet
Greet Verstocken. Ook Mieke stante pede worden ingedijkt».
Watté, Wim Thierens, Ludo Meteen was de wagen aan het
Sys en Johan Van Poucke kre- rollen gegaan. In de hele ver
gen een zeer goede kwotering volg van Anciaux' redevoering
mee terwijl Filip Aerssens, ging het maar over één onder-
Alex Beimaert, Danny Beir- werp: «het probleem van Bel-
naert, Wim De Backer, Ste- gië» En dat probleem is vol-
faan Geerinck, Koen Maes, gens Anciaux het nationalitei-
Wim Ongena, Gino Raes, Ste- tenprobleem. In België leven
ven Taillir, Koen Thuysbaert, twee volkeren, twee naties.
Frank van Acker, Benny Van Volkeren moeten nu eenmaal
Borm en Bart van de Vijvere een volledige zelfstandigheid
een eervolle plaats weg- kunnen hebben en daar gaat
kaapten. het momenteel fout.
Intussen was ook VU-voorzit- Aan de hand van enig cijfer-
ter en kamerlid Vic Anciaux, materiaal schetste Anciaux de
feestredenaar van de avond, evolutie van de Vlaams-Waal-
komen opdagen en met een se verhouding in het belgisch
ietsje vertraging onder een bestel. Zo stelde hij onder-
dreigende hemel kon de Brus- meer dat in 1970 van het totaal
selaar uiteindelijk toch van wal aantal werklozen 55 procent
steken. Walen waren en 45 Vlamin
gen. In 1984 zijn die cijfers 33-
Geen sentiment 57 Een teken aan de wand
Anciaux begon met er op te vo'gens Anciaux.
wijzen dat 11 Juli een hele Of zijn woorden ook bij het
traditie heeft. Daar waar zo'n publiek insloegen durven we
30-40 jaar geleden de feeste- wel in vraag stellen. Er kwam
lijkheden in beperkte kring slechts heel sporadisch enig
doorgingen in achterzaaltjes handgeklap op gang en links
van cafés en dergelijke is de en rechts hoorden we stemmen
Vlaamse feestdag momenteel opgaan dat het taalgebruik van
officieel erkend, net als de vlag de VU-voorzitter niet was af-
en de Vlaamse hymne. Maar gestemd op het publiek waar-
het gevaar bestaat, zo stelt An- toe hij zich richtte,
ciaux, dat 11 juli een feest «Vlaanderen moet zich bevrij-
Sint-Niklaas. Burgemeester De Vidts en Vic Anciaux van
de Volksunie. De VU-voorman hield maandagavond in
Sinaai een 11-julirede archieffoto
den van het Belgisch juk, de
wetenschappelijke studies heb
ben het ruimschoots bewe
zen», vervolgde Anciaux,
«Vlaanderen kan en moet
stoppen de Walen overeind te
houden». Pas dan kan het
tweedelig doel dat Anciaux
aan de eindstreep van de
Vlaamse ontvoogdingsstrijd
ziet verwezenlijkt worden. Dit
tweeledig doel is volgens An
ciaux het opwekken van een
totaal bewustzijn bij alle Vla
mingen en ten tweede het stre
ven naar een Europa der vol
keren waarin Vlaanderen, en
dit blijft de droom van A An
ciaux, ooit een eenheid zou
vormen met Nederland.
Na dit min of meer plechtige
gedeelte kondigde men de
Vendeliers van KU-Belsele
aan. Maar het podium bleek
heel wat te klein uit te vallen,
zodat burgemeester De Vidts
met zijn aanwezige schepen in
allerijl dekking moest zoeken
om niet door een of andere
vendelstok te worden getrof
fen. Gelukkig waren er ^hter-
aan, nabij de bar, nog enige
staanplaatsen beschikbaar.
Nadat de Vendeliers een
prachtige demonstratie hadden
verzorgd en ook de muziekka
pel van Chiro Wij onder luid
gejuich een nummer had ten
beste gegeven, liet de techniek
het helemaal afweten bij het
optredeh optreden van de
KLJ-meisjes van Sinaai. Na
wat knutselwerk konden zij
dan toch optreden. Bij het slo-
toptreden van het mannenkoor
Gaudeamus kwam er een hevi
ge windvlaag opzetten, maar
dat kon de moedige Vlamin
gen niet deren om met volle
borst de Vlaamse hymne mee
te zingen en aldus de 11 julie-
viering in Sinaai af te ronden.
Later op de avond werd in
hetzelfde domein ook nog een
reuze vuurwerk afgeschoten en
ook hier was het publiek laai
end enthoesiast.
Geslaagd
Alles bij mekaar mag men rus
tig stellen dat 11 juli in Sinaai
een geslaagde organisatie was.
Er was heel veel volk en ook
het programma was de moeite
waard. Spijtig misschien dat de
kern van de avond, de rede
van Vic Anciaux, op de lange
duur het meerendeel van de
mensen verveelde dan wel
boeide. De eeuwige Vlaamse
apathie?
Tot slot ook nog even stellen
dat de jeugd in Sinaai heel wat
in de pap brokkelde. In de
namiddag had de werkgroep
Jeugd Sinaai een dorpsspel uit
getekend terwijl ook 's avonds
het feest voor een groot deel
door jeugdorganisaties werd
opgeluisterd. Voor heel wat
mensen meteen de gelegen
heid om aan de aanwezige ste
delijke prominenten nog eens
te wijzen op de aanslepende
problematiek rond het Chiro-
lokaal. De muziekkapel heeft
het daar namelijk aan de stok
met enkele buren.
Maandag werd in Sinaai alvast
een ding duidelijk gemaakt:
het merendeel van het Sinaaise
volk staat achter de Chirog-
roep en dat kreeg burgemees
ter De Vidts in niet mis te
verstane woorden te horen.
Ivan ELEGEERT
Sint-Niklaas, woensdag. - Het dondergeroffel is nog niet
getemperd als in de feestzaal van 't stadhuis het Kwartet
Liederick o.l.v. p. Verstraete oude Vlaamse en uitheemse
liederen zingt. Hooguit honderd toehoorders op de akade-
mische zitting n.a.v. de Guldensporenherdenking, maar
lieden met naam en faam toch wonen de plechtigheid by:
de deken van Sint-Niklaas, de distriktskommandant van
de rykswacht, een handvol parlementsleden, de voorzitter
van de kuituurraad, de OCMW-voorzitter, enkele schepe
nen en gemeenteraadsleden. Tweede schuifje van 't
Vlaamse feest in de Wase hoofdstad, officieel nu na de
meer volkse, ongedwongen viering van maandag in Si
naai. Tydens de toespraken van Daan Anthuenis, kuituur
schepen, en vooral van Celine Algoet-Van de Weyer,
burgemeester van Sint-Genesius-Rode, houdt de donder
zich allerminst koest. Toch leggen de feestredenaars
kloeke aksenten, wat ze te zeggen hebben slaat aan, wordt
gehóórd.
Sint-Niklaas is peterstad van Sint-Genesius-Rode, facili
teitengemeente aan de zuidrand van Brussel, broze brok
Vlaanderen die de korridor naar Wallonië nog vermag te
versperren. Celine («Puck») Algoet staat al jaren in de
bres daar, als burgermoeder, kreeg om haar beginselvast
heid overigens vorig jaar in Dendermonde de prys van de
Marnixring. Sint-Niklaas was niet de enige gemeente die
haar vroeg om een 11 juliredevoering te komen uitspre
ken, maar de stad slaagde er wel als enige in, mevrouw
Algoet voor zo'n gelegenheidstoespraak te 'strikken'.
Een leven van veel enthousiasme, beproeving en idealis
me. Zo kenschetste burgemeester De Vidts dat van z'n
kollega Celine Algoet. Vaak herbeginnen moet ze, maar ze
kan bogen op een enorme schat aan trouw, aldus Paul De
Vidts. Applaus in de zaal, en niet voor het laatst.
Vrijdagavond 6 juli te 20 uur was er in de zaal Familia de
gemeentelijke 11 juli-viering. Voorafgaand aan het feest
programma was er in de H. Familiakerk een Eucharistie
viering. Het programma stond in het teken van de
Vlaamse toondichter, Peter Benoit.
strijd met als gevolg dat steeds
meer mensen zich in deze
strijd gaan engageren en zo de
draagkracht van de Vlaamse
beweging versterken. Het or
ganiseren van de Vlaamse ge
meenschap is de volgende di
mensie die wordt aangebracht.
De groei naar een volwaardig
specifiek Vlaamse gemeen
schap verloopt met horten en
stoten maar is niet meer te
stuiten omdat de bevolking
zich hierbij massaal betrokken
voelt. Schepen De Ruysscher
sprak zijn dank uit aan hen die
in het verleden hun beste
krachten hebben gegeven om
een leefbaar Vlaanderen op te
bouwen. Ieder van ons zo be
sloot de schepen, beleeft op
In de familiazaal, die voor de
ze gelegenheid zeer mooi ver
sierd was door de gemeentelij
ke diensten, was er een ruime
belangstelling tijdens deze ge
meentelijke 11 juli-viering.
Vijf plaatselijke koren, nl. het
Sint Martinuskoor Moerzeke,
St. Pieterscantorij, St. Renil-
dekoor. St. Lutgardiskoor en
het Familiakoor zorgden voor
en koor- en samenzang. Em
manuel De Bock en Ginette
Willaerts brachten elk een so
lozang. Schepen van kuituur,
André De Ruysscher sprak
vóór de aanvang van het zang-
programma de aanwezigen
11 juli feest
11 juli is de feestdag van de
Vlamingen. Sindsdien zijn zo
wel de datum als de feiten
symbolen geworden van de
ontvoogdingsdrang en strijd
van ons volk, dat wilde losko
men van iedere dwang en ver
knechting. Het eerste objek-
tief van de Vlaamse beweging,
de erkenning van de eigen taal,
spreekt slechts een elite aan.
Geleidelijk aan wordt het ook
een sociale en ekonomische Hamme. 11 juli viering. Het Sint-Martinuskoor tijdens zijn optreden (vh)
Sint-Niklaas in het algemeen
en burgemeester De Vidts in
het bijzonder hebben met Sint-
Genesius-Rode en mevrouw
Algoet een vriendschappelij
ke, welhaast familiale relatie
opgebouwd. Vandaar haar
vanzelfsprekende komst naar
de 11 juliviering. Een betere
keuze kon men zich ternau
wernood inbeelden.
Ontplooiingsbeweging
Het aperitief dat schepen
van kuituur Daan Anthuenis
serveerde mocht er anders óök
best wezen. Hij had het over
de komplexloosheid waarmee
we ons als volk manifesteren
en zo'n viering op het getouw
zetten. Toch klonk een grote
grief op uit Anthuenis' toe
spraak: «België is nog géén
volwassen staat. We hebben
niet de menselijke rijpheid om
te vergeven en te vergeten.»
En daarmee doelde hij op het
feit dat veertig jaar na de oor
log nog immer geen amnestie
zijn eigen wijze het Vlaming
zijn. Persoonlijke ervaring, de
beïnvloeding die men onder
gaat en de waardemeter die
men hanteert zijn enkele fak-
toren die aan de basis liggen
van onze inzet voor land en
volk, dat wordt gediend als wij
allen iedere dag onze plicht
vervullen. Leve Vlaanderen.
verleend werd. Een schande,
aldus Anthuenis. Twintig jaar
gingen er in Frankrijk over
heen, dat wel, maar uiteinde
lijk verleende president Mit
terrand toch amnestie aan een
generaal op wie banvloeken
rustten. En zelfs Molotov
kreeg veertig jaar later eerher
stel in Rusland. «Wij moeten
de vruchten van bloed en tra
nen van zovele generaties tot
ontplooiing brengen,» zei de
schepen, «we moeten amnestie
afdwingen».
Naar het oordeel van An
thuenis moet de Vlaamse be
weging een ontplooiingsbewe
ging worden. «Dat kado zullen
we niet krijgen, we moeten het
zélf afdwingen». De oude kon-
flikten zijn volgens Daan An
thuenis vrijwel opgelost. We
dienen onszelf in Europa als
groot volk te ontplooien en te
manifesteren, we moeten ons
lot zélf in handen nemen. Op
die wijze kan Vlaanderen dra
een nieuw kultureel hoogte
punt tegemoet zien.
Op leven en dood
«Het peterschap van Sint-
Niklaas is méér dan een sym-
pathizerende verbroedering,»
zei burgemeester Algoet van
Sint-Genesius-Rode. «Het
gaat om een dagelijkse solida
riteit en een gedeeld verant
woordelijkheidsgevoel».
Hooggeprezen werd door haar
de strijdvaardigheid van de
stad Sint-Niklaas, zowel bij het
begin als aan het eind van haar
heel goed uitgebalanceerde
toespraak. Ter afronding im
mers had Celine Algoet het
nog eens over de band der
twee Sinten: «Mensen van
Sint-Niklaas, de strijd van
Sint-Genesius-Rode is een
strijd op en voor Vlaanderens
grenzen. Vlaanderen kan op
Rode rekenen en Rode rekent
op Vlaanderen. Als heel
Vlaanderen doet als Sint-Ni-
klaas zullen de leeuwen dansen
in Rode». Een heel kompli-
ment voor de bewindslui van
de Wase hoofdstad, beslist.
Maar men moet het ginds in
Rode zélf waarmaken. Hoe
zeer men dat poogt te doen, in
welke mate daar «een strijd op
leven en dood voor Vlaamse
samenhorigheid» wordt gestre
den illustreerde mevrouw Al
goet met haar verhaal over het
vallen en opstaan van de Vla-
Mevrouw Algoet kwam woensdag de Sint-Niklase
meenschap bedanken voor de steun aan Sint-Genesu
Rode. Waarom de burgemeester van Rode echter m
gerust is in een en ander leest u in de bijdrage over de
juli-viering (archieffoto)
mingen in Rode.
Nu wordt er in de gemeente
raad van de Vlaamse (facilitei-
ten)gemeente geen Frans meer
gesproken en evenmin geduld.
Tot ongenoegen van dc fran-
kofonie in dat residentiële
oord, die van in de vijftiger
jaren geleidelijk aan het verka
velde landbouw- en natuurge
bied begon in te palmen. De
Vlaamse bevolking was niet
opgewassen tegen de rijke,
machtige, invloédrijke, frans-
talige inwijkelingen. Rode
'kreeg' in 1963 faciliteiten, de
verkavelingswoede vierde
hoogtij en dc autochtone Ro-
denaars en vooral de jonge
gezinnen moesten maar elders
gaan bouwen, daar waar ze 't
nog betalen konden. De facili
teiten ontaardden tot een a-
gressief aanhechtingssysteem
en toen, in 1970, de Franstali-
gen via hun eenheidsiijst een
heuse stunt uithaalden zou
- zo noemde mevrouw Algoet
het - een volmaakte gelukza
ligheid bij de frankofonie in
Rode gaan heersen. Dat soort
agressie, arrogantie en uitdag
ing veroorzaakte een schok bij
dc Vlaamse Rodenaars, er
werd zowaar een Vlaamse ref
lex gekreëerd.
In 1976 zou het tij keren, de
Vlaamse meerderheid raakte
met de hakken over de sloot.
De Franse inwijking kon wor
den afgeremd door een verka
velingsstop, het woekerende
Franse taalgebruik kon wor
den afgeremd. Herhaaldelijk
moest men voor advies een
beroep doen op de Raad van
State. Duidelijk werd dat aan
de homogeniteit van het
Vlaamse Rode niet kon, niet
kèn getornd worden.
Hamme. 11 juliviering. De belangstelling was groot in de H. Familie zaal (vh)
Geen denderende belangstelling voor de 11 juli-viering in
Dendermonde. De kulturele raad van de stad had een
programma uitgewerkt, waarby de aandacht vooral ging
naar de muziek. Als gastspreker had men een beroep
gedaan op professor Devreker van de rijksuniversiteit van
Gent die zich in zyn toespraak beperkte tot enkele
algemeenheden.
Het Hoogfeest van Vlaande- slechte weer daar voor iets tus-
ren werd ingezet met een eu- sen en anderzijds bleven heel
charistieviering in de dekanale wat toehoorders rustig de ter-
kerk van Dendermonde, rasjes van de herbergen bezet
plechtigheid die onder meer ten) en op de tweede plaats
werd bijgewoond door een waren de muziekmaatschap-
haast voltallig schepenkollege pijen niet zo gelukkig in hun
en die werd opgeluisterd door keuze van de uitgevoerde wer-
de Sint-Gregoriusgildc. Na- ken. Nauwelijks werd er aan
dien brachten drie muziek- dacht besteed aan onze Vlaam-
maatschappijen een wandel- se komponisten, wat op een 11
koncert in het stadscentrum, juli-viering toch wel mocht.
De KKH Sint-Egdius uit Sint- Men wilde integendeel uitpak-
Gillis, "dc KH Sint-Cccilia uit ken met enkele internationaal
Grembergen en de Kon. Lib. geroemde stukken, waarbij
H. Sint-Cecilia uit Baasrode. men het risiko liep finaal de
Het waren trouwens dezelfde mist in te gaan, wat ook ge-
muziekmaatschappijen die op beurde,
de Grote Markt op het podium Onder leiding van dirigent Jo-
een gelegenheidskoncert zou- zef Van Damme bracht de
den brengen. Kon. Kath. Harmonie Sint-
Het volksfeest - zo staat op Egidius van Sint-Gillis achter-
het programma - kon men nu een volgens «solidariteit»,
niet bepaald boeiend noemen. «Ambroos Barbaricn», «Show
In de eerste plaats was de be- Time» en «Ovef and out». De
langstelling niet aan de al te Kon. Harmonie Sint-Cccilia
mime kant (misschien zat het uit Grembergen, geleid door
Tony Van den Eede, zou de
lijn doortrekken met «The lon
gest Day», «Hit spots»,
«Dorpsfanfare», «Mixed
Pickles», «Die Burgwache»,
«Buggy» en «Deutsmeister-
Regiments-Mars». Daarmee
werd het eerste gedeelte afge
rond en mocht professor An
dré Devreker de gelegenheids
toespraak houden. Hij maakte
het kort en vertelde eigenlijk
niet zoveel. Handig ontweek
hij de knelpunten om zich te
beperken tot een aantal alge
meenheden.
Hij schetste de voorname rol
van de Vlaamse Beweging die
hij beschreef als een drijfriem
die de hele motor draaiend
moet houden. Honderdvijftig
jaar geleden, aldus de hoogle
raar, is er heel wat op gang
gekomen «Ons volk leerde le
zen en schrijven in zijn moe
dertaal. Dat was het eerst no
dige.» Spreker had het over
een wonder dat was geschied
en ook zeer summier hulde te
brengen aan Emanuel Hiel die
in deze ontvoogdingsstrijd ze
ker zijn steentje heeft bijge
dragen. Rond dc eeuwwisse
ling heeft er zich een tweede
wonder voltrokken dat van de
verschuiving van de indufl
van het zuiden naar het w«
zame noorden. VlaandOl
werd ekonomisch de meerde
en dat moet ook zo blijvfl
aldus professor Devreker, 4
ook zei dat het kulturele 1W
ingrijpende verandering
heeft ondergaan. «Over b
wat dingen zijn het de Vlan»
gen eens, over andere zijn 1
verdeeld tot en met. Maart
een dag als deze moeten j
denken aan wat ons bindt, 1
aan wat ons scheidt.» Metci
oproep om onze taal te eerti
digen en onze geaardlx
nooit te verloochenen rond
hij zijn toespraak af. «Wij m
gen geen duimbreed wijken
zo besloot de gastredenaar.
Het hele feest werd bcslott
met een koncertoptrcden *1
de Kon. Liberale Harmon
Sint-Cecilia uit Baasrode
leid door Georges De Kelp
Zij brachten een «March Si
ple», «Nacht in Venetië», «5
vische dansen», «Ragtime» 1
om te besluiten het lied vani
Vlaamse gemeenschap,
Vlaamse Leeuw», die door d
aanwezigen rechtstaand wW
meegezongen.
«Toch zyn we bang»
Doordacht, kordaat, kum
wordt in Sint-Genesius-Ro
door mevrouw Algoet en hl
ploeg gesleuteld aa
Vlaamse imago. Zo slaag
men erin een zwembad-vzwi
pluralistisch én homoge
Vlaams te struktureren.
werden ook onvertaalbi
straatnamen, puur Vlèèn
namen, aangebracht. Het
maat mag dan al goed (gei
den) zijn voor de Vlamingeo
Rode, dc bestuurders en
bevolking ginds hebben er 1
immer een goed oog in.
Zei mevrouw Algoet. «Ti
zijn we bang. In het Belgisc
probleem zit immers ook Vo
ren met Happart. De vre
blijft bestaan dat de uitvtx
ders van de wetten van
Belgische volk die wetten
goed zullen uitvoeren als
toevallig nadelig uitvallen vo
de Franstaligen. Die vn
blijft bestaan zolang de stal
hervorming niet helemè&l w
tooid is. En het hardste,
statuut van Brussel, moet
komen.»
Rode moét dus standho
den, zoniet dringt de frankoi
nie zich op tot aan de poort
van Aalst, Mechelen en L«
ven. Zo formuleerde mevroi
Algoet het. Met het goedvi
den van de eminente toehöc
ders in Sint-Niklaas. Want
intense applaus duurde exd
dertig sckonden. En buif
meester De Vidts, die
vrouw Algoet met het ba
«Vlaanderen in oude kaartd
én met een ruiker bloen
bedacht, maakte gewag t
een bijna historisch betoog.
Wouter VLOEBERG
