Regen, de grote spelbreker
Zesde augustusbraderie te Baasrode
Als ich Can organiseert op het
Hof ter Meys in Denderbelle
open atelier
Druppelteller
Michke en Belinda, jong talent op de plaat
Augustusbraderij te Baasrode. Ondanks het minder gezellige weer waren er zondag nog heel wat jongelui present tot groot
genoegen van organisator Etienne Saerens die hier de mikro hanteert, (c)
Wurre. Wurre, de Bolhoeden al evenmin hoog aangeschre- de mannen van het feestkomi- attrakties, met vernieuwde
uit Moerzeke en The Pasqua- ven bij de weergoden en het tee nog het meest van al. Maar moed en allicht met veel bij
li's hadden het dus niet ge- publiek betrouwde de grillen ze verloren er de glimlach niet val. Dat hopen we van harte
troffen. van de natuur helemaal niet. bij. Volgend jaar zijn ze er voor hen.
Happening 2000 show stond Tegenslag alom dus en voor beslist opnieuw, met nieuwe
In de voorbije jaren hebben de leden van de
Lebbeekse kunstkring Als ich Can bestendig uitge
pakt met aktiviteiten die ofwel een artistieke ofwel
een folkloristische stempel droegen.
Zo is sedert enkele jaren het «Folkloristisch en
Artistiek Weekend Hartjesleggen» een weerkerende
gebeurtenis. Een manifestatie die bovendien omka
derd was met volkse vermakelijkheden en kunstzin
nige optredens. De laatste jaren viel dit weekend
telkens samen met het braderij-weekend in de Sta-
Als ich Can had gedroomd deze traditie ononder
broken verder te zetten De kunstkringers vergaten
echter de kalender van de komende jaren in het oog
te houden. Hadden ze dat gedaan, dan hadden ze
vastgesteld dat halfoogst niet altijd samenvalt met
een weekend of een verlengd weekend. Daar precies
ligt nu de reden waarom ze dit jaar, met veel spijt in
het hart, deze traditie moeten onderbreken. De
organisatie zelf is immers te omvangrijk voor een
ééndagsprogramma en de onkosten lopen dermate
hoog op dat ze niet op één dag kunnen worden
gerekupereerd
Dat betekent echter niet dat Als ich Can stopt met
«hartjes leggen». Ze gaan er mee door. Het is een te
mooie en hartversterkende bedoening om er een
punt achter te plaatsen. Temeer daar het hier gaat
om eep eigen stukje folklore, dat niet mag verloren
gaan.
De kunstkring zou zijn naam van dynamische
vereniging niet waarmaken, indien hij 'niet wat
anders in de plaats stelde. Vorig jaar werd met dit
initiatief reeds gestart. Dit jaar gaat men er mee
door: een Open Ateliers op het Hof ter Meys, gelegen
langs het Fonteintje te Denderbelle. En wel op
zaterdag 25 en zondag 20 augustus a.s. vanaf 14 u.
Sedert de fusie is Als ich Can een kring geworden
voor Groot-Lebbeke. En telt hij leden uit beide
deelgemeenten. Best begrijpelijk dus dat voor een of
andere aktiviteit ook naar de buitengebieden toege
stapt wordt. Dit maal is het Denderbelle. In de r-
toekomst hoopt men echter ook zijn tenten in «eze
te kunnen opslaan. Tijdens het voorbije Lentesalon
te Wieze waren daar overigens reeds enkele
kunstkringers aan het werk te zien. Midden een
stukje groene natuur, op 't Fonteintje te Denderbel
le, het Hof ter Meys. Kunstkringer Alfons Hofman
woont er samen met zijn zus Rachel. Met hun
gekende hartelijkheid hebben ze hun hof ter be
schikking gesteld. Het is een enig kader dat zich
uitstekend leent tot kleinschalige, intieme organisa
ties.
De bedoeling van dit Open Atelier is tweevoudig.
Allereerst de mensen van de kring een weekend
samen te brengen en samen te laten werken. Maar
ook hun families bij het gebeuren te betrekken
Zodat het tot een onderlinge ontmoeting komt, waar
ze mekaar leren ontdekken Anderzijds echter ook
het publiek dat van een beetje landelijke rust en een
zinnige verpozing houdt, de kans geven hiervan te
genieten en een paar gezellige uren door te brengen
De binnenkoer van het Hof ter Meys leent zich
uitstekend tot dit doel. Op de binnenplaats zijn de
mensen van de kring aktief en beoefenen er hun
discipline: beeldhouwen, schilderen, boetseren, te
kenen, etsen, akwarel enz. Het pubhek kan ze aan
het werk zien en met ze praten. Ook hun werken
worden tentoongesteld. Maar er is meer. Er wordt
immers gezorgd voor wat rustige ontspanning,
waarbij de kinderen niet vergeten worden.
Zo is er een wedstrijd voor de jeugd, verdeeld in
leeftijdskategorieèn, waaraan prachtige prijzen ver
bonden zijn. De deelname is bovendien gratis. Voor
de volwassenen zijn er volksspelen. Op zaterdag 25
augustus staat er om 19 uur een muzikaal koncert
op het programma, verzorgd door de fanfare «De
Jonge Denderlingen» en op zondag te 17 uur is de
muzikale familie Mertens te gast. Natuurlijk heeft
de kring ook aan de innerlijke mens gedacht. Tegen
zeer demokratische prijzen kan de bezoeker zich
•ten en drinken aanschaffen
Vergeten we bovendien niet te vermelden dat de
toegang gratis is.
Pierre Van Rossem
In Zottegem wordt een kultu-
reel centrum vzw De Kiosk
geopend. Het wil een polyva
lent centrum zijn, voor alle
vormen van kuituur en kunst
beoefening, bedoeld voor alle
leeftijden. Voor meer informa
tie over het centrum dat per 31
augustus e.k. open gaat. kan
men terecht bij de vzw Kiosk.
Broeder Mareslaan 115 te 9620
Zottegem (091/60.67.30).
Van 17 tot en met 19 augustus
hebben op de kinderboerderij
Diggie de traditioneel gewor
den hoevefcesten plaats. Die
worden reeds voor de elfde
maal gcorganizeerd en net als
de voorgaande jaren staat er
heel wat op het programma.
Men kan deze hoeve vinden in
de Diggieweg 14 te 9660 Bra-
kel (055-42.21.56).
Te Basse Bodeux, een dorpje
in de Luikse Ardennen in de
omgeving van het meer geken
de Coo, Spa
Franchorchamps, organizeert
op 15 augustus voor de vierde
keer een rodeo op kalveren.;
De eerste schiftingen vangen
reeds aan om 8.30 uur. Terwijl
de deelnemers zich aan hun
hachelijk avontuur wagen,
zorgt een country en wester
nformatie voor de nodige
sfeer.
Het zat het feestkomitee van de augustusbraderie van Baasrode echt niet mee. De
weergoden waren om een of andere reden kwaad op de organisatoren en dat had
natuurlijk ook zyn nasleep op de publieke belangstelling. Vrijdagavond werd het plots
duister en werden de hemelsluizen opengedraaid. Zaterdag kondigde zich uitstekend
aan, maar naarmate het avondlijke uur naderde, kwam ook de regen en zondag moest
men herhaaldelijk zyn heil zoeken in de vlucht omdat de regen met kuipen naar beneden
stroomde. Het programma dat zo goed en degelijk in elkaar was gestoken, kon op die
wyze onmogelijk naar waarde worden geschat.
Vrijdag 3 augustus was een
regenachtige dag. Rond het
middaguur kwamen de eerste
dreigende wolken opzetten en
kort na de middag begon het
dan ook te regenen. Gelukkig
werd het omstreeks 18 uur
weer een tikkeltje beter. Het
hield op met regenen, maar
tegen die tijd hadden de bewo
ners van Baasrode en omlig
gende allang geopteerd voor
een avondje Olympische Spe
len. Van een bezoekje aan de
antiek- en rommelmarkt kwam
dus weinig in huis. Toch waren
er flink wat standwerkers ko
men opdagen voor deze vrij-
dagavondaktiviteit. Ook de
winkeliers van Baasrode waren
present met een stalletje en de
ene al gewiekster dan de ande
re wist zijn koopwaar aan de
man te brengen. Opvallend
veel stripboeken en andere
lektuur op deze antiek- en
rommelmarkt, maar ook speel
goed en hier en daar wat ko
perwerk. Soms zagen we af
tandse elektrische machines
die duidelijk de beste jaren
achter de rug hadden. Wie
kocht, keek dubbel uit zijn
ogen en waar op de ene plaats
de verkoper de prijs bepaalde,
mocht bij de andere de koper
dan weer zeggen wat hij wen
ste te besteden. Zo heeft ieder
zijn eigen taktiek. Uitzoeken
wat het beste is.
Ezelskoers
Zaterdag moest dan zorgen
voor een flinke publieke be
langstelling. Men had immers
gezorgd voor een biezonder
gevarieerd en druk programma
dat om 15 uur van start ging.
Toen was het nog zonnig, maar
het grote publiek verkoos lie
ver de koelte van de woonka
mer dan de puffende drukken
de warmte van de straat.
De kraampjes werden op de
stoep gezet, de knalprijzen
aangebracht en nu was het
wachten op het publiek. De
organisatoren hadden gezorgd
voor een aantal publiektrek-
kers. Charlie PaJoma onder
meer die met allerlei instru
menten (bellen en flessen om
die maar te noemen) de meest
melodieuze dingetjes wist te
brengen. Hij kreeg vooral van
de jongeren aandacht want die
stonden verbaasd over zoveel
virtuositeit. Ondertussen was
ook het parkoers voor de fiet-
sencross geopend en waren het
vooral de jongens die daar hun
kunsten demonstreerden. Zij
reden aan hoog tempo over de
balken en hindemissen, sla
lomden tussen autobanden en
probeerden met snerpende
remmen tijdig hun fietsen tot
stilstand te brengen. Wat hen
nog lukte ook. Dat daarbij het
achterwiel vervaarlijk aan het
slippen ging, had minder be
lang. Dat leek er nu eenmaal
bij te horen.
Andere kinderen maakten
dan weer een ritje op de rug
van een ezel die bijzonder ge
noeg tam en mak leek te zijn
en zelfs niet koppig was. Al
zou blijken dat tijdens de wed
strijd «Wie pakt de koppige
ezel» de dieren nog een aantal
andere streken in hun hoofd
hadden. Daar was het natuur
lijk lachen geblazen.
Ijverig werden de tijden ge
noteerd en de winnaar werd
voor zijn durf, zijn onderne
mingsgeest en zijn inzet be
loond met enkele bakken bier.
Genoeg om het hele weekend
mee zoet te zijn. Ondertussen
was het ongeveer tijd gewor
den om te gaan kijken naar Joe
Alcatraz en zijn stunts. Deze
man, die verre van aan zijn
proefstuk was, sloeg iedereen
met verstomming. Hij kreeg
dan ook het meeste applaus.
Naarmate de avond op
schoot en het festijn volop kon
beginnen, begon het plots te
regenen, zodat iedereen zo
snel mogelijk een veilig onder
komen probeerde te vinden in
een naburig café. De domper
op de feestvreugde die pas was
begonnen.
Zondag
Zondagochtend waren de
kinderen nauwelijks van de
braderie weg te slaan. Niet zo
verwonderlijk, want precies
deze voormiddag was aan hen
voorbehouden. Speciale gast
was dit keer Marijn De Valck,
bekend van de televisie waar
hij ABC 26 lettertjes presen
teert. Marijn, die duidelijk op
zijn pull de 26 ten top voerde,
amuzeerde zich best met de
kinderen die in groepjes van
vier uitgenodigd werden om
woorden te vormen met de
letters, deelnamen aan aller
hande spelletjes en waarbij
voor de winnaar telkens een
boekenbon ter waarde van 100
fr. was weggelegd. Maar in
Baasrode krijgen ook de ver
liezers wat. Geen troostprijs,
maar een waardevolle prijs, dit
keer een boekenbon goed voor
50 Belgische franken. Het
feest met Marijn De Valck
werd af en toe onderbroken
voor een optreden van Michke
en Belinda, een jong duo zan
geresjes dat aardig voor de dag
kwam en heel wat bijval ge
noot van het jeugdige publiek
en ook van de volwassenen.
Het middaguur naderde en
hier en daar konden we de
geur van mosselen en andere
lekkernijen opsnuiven. Terwijl
stilaan de tafels en de stoelen
bezet werden en de bestellin
gen werden doorgegeven en
iedereen de goeie stemming te
pakken had, gebeurde wat niet
had mogen gebeuren. De re
gen kwam opzetten als spel
breker. Een ware stortvloed
die naar beneden kwam en die
iedereen op de vlucht joeg.
Het kon niet slechter treffen.
Na een half uur werd het weer
beter. De zon probeerde zelfs
heel even door het wolkendek
te komen en het zou nog luk
ken ook. Niet voor lang ech
ter, want een tweede keer be
gon het water te stromen. Van
het feest kwam dus niets in
huis, vooral niet omdat rond
18 uur opnieuw een regenbui
werd genoteerd.
Augustusbraderij te Baasrode. Tijdens de rommelmarkt werden er heel wat koopjes gedaan, (c)
Augustusbraderij te Baasrode. Zelfs de ezeltjes kenden veel belangstelling, (c)
Augustusbraderij te Baasrode. De zangeresjes Michke en Belinda
zorgden er voor een merkwaardig optreden. We zien hen hier
samen met zanger-entertainer Jos Martin, (c)
aandacht voor de vele kraampjes op de augustusbraderie van Baasrode. Het eerste 45-
toerenplaatje kwam op dc markt. Op de a-kant «Een heel eenvoudig lied» en op de b-kant
«Het doet er niet toe». Het bleek dat het een schot in de roos was. De 500 geperste
singeltjes gingen als zoete broodjes van de hand en in een mum van tijd moest er voor
nieuw materiaal gezorgd worden. Jos Martin zette zich opnieuw aan het schrijven. Een
tweede singel was het resultaat. Dit keer op de a-zijde het inmiddels overbekende «Ons
dorp viert karnaval» en op de b-kant «Toffe jongens, toffe meisjes». Ook deze plaat deed
het uitzonderlijk goed en werd door de dj's van dc vrije radio's gewoon grijs gedraaid. De
verkoop ging even vlot als van de eerste plaat. Nog geen twee maand later volgde een
derde. Met twee meezingers van formaat, geschreven door de komponist-tekstschrijver die
inmiddels een tweede vader voor het zingende duo was geworden. «Het mooiste op aarde»
en «Ons dorpke» waren de titels. Een vlotte tekst, aangename muziek en twee heerlijke
kinderstemmetjes, wat kan men nog meer dromen. Momenteel zijn Michke en Belinda
onder toezicht van Joske Martin druk doende met dc voorbereiding van een vierde 45-
toerenplaat. Daarop staat een disconummer dat vooral de jongeren zal aanspreken en aan
de achterkant «'t Is Mei», een zeer gevoelig nummertje dat helemaal in de lijn ligt van Jos
Marins werk.
Een vroege droom
Terwijl wc met verbazing kijken en luisteren naar het jeugdige duo op het podium, vertelt
Jos Martin ons dat gedroomd wordt van een langspeelplaat. Maar Jos weet dat men eerst
moet leren gaan en pas dan lopen. Hij kneedt het jonge talent wel in de goede richting en
het doet hem deugd te horen dat het optreden van Michke en Belinda wordt beloond met
een langdurig applaus van de opgekomen menigte. Zelfs Marijn Dc Valck kan zijn
bewondering niet verbergen en feliciteert de twee meisjes in hun knalrode jurkjes. Op het
podium aktcren ze met de plankenvastheid van een alom gelauwerde vedette. «Ik ben niet
zenuwachtig» zegt Belinda en Michke voelt zich al evenzeer piekfijn in orde tegenover de
massa.
Terwijl we ons naar een ander podium begeven voor een tweede optreden, zeggen dc twee
sterretjes dat ze graag zolang mogelijk bij «Joske» willen blijven. Die is inmiddels meer
geworden dan hun producer. Hij is hun vriend en daarvoor willen ze trouwens steeds wat
extra's doen. Zoals zondag, toen Jos vrij laat was opgestaan en dc negenjarige Michke
zorgde voor een heerlijk geurende tas koffie.
Optredens
De naam en faam van Michke en Belinda is inmiddels bij velen doorgedrongen. Maar vader
springt voorzichtig om met het talent van zijn dochters. En gelijk heeft hij Tijdens dc
vakantieperiode mag er tijdens de weekends worden opgetreden, maar gedurende het
schooljaar wordt er op zondag alleen maar in de namiddag een optreden toegestaan. Maar
dat kan lang niet beletten dat de agenda van Michke en Belinda tijdens dc weekends
gewoon volgeboekt is. Misschien is cr hier en daar nog een schaarse vrijdag, zaterdag of
zondag vrij. Mocht je belangstelling hebben om de twee jonge meisjes te kontakteren, dan
kan je steeds terecht bij Michke en Belinda, dc Pettcrstraat 27 te 1780 Tcralfcne (053/
66.09.32), waar je als fan ook terecht kan met je brieven en gelukwensen.
Baasrode baadt zich op zondagochtend in een stralende zon. Terwijl de jongeren zich
naarstig inzetten om Marijn De Valck op een of andere manier schaakmat te zetten,
bereiden twee jonge meisjes zich voor op hun optreden. Michke en Belinda, zo kondigt
speaker met dienst Etienne Saerens aan, zullen een tweetal liedjes zingen. In hun korte
knalrode kleedjes komen ze op het podium. Schijnbaar zonder enige plankenkoorts.
Belinda, de oudste van de twee, heeft zelfs de nodige zelfbeheersing om even na te gaan of
I de mikrofoons het wel doen. Michke en Belinda, 9 en 11 jaar en opkomend zangtalent.
Vier plaatjes hebben ze al op hun aktief en het zijn alle vier toptreffers geworden. «Ze gaan
i als zoete broodjes van de hand» vertelt de vader van het zingende duo. «Na twee maanden
zijn de singeltjes gewoonlijk al uitverkocht». Toch heeft hij over het sukses van zijn twee
piepjonge dochters het nodige voorbehoud. De school gaat voor zegt hij terecht. Temeer
l daar zowel Michke als Belinda flinke leerlingen blijken te zijn. Niet alleen op de lagere
I schóól, maar ook in de muziekschool Ze willen immers allebei ook een instrument leren
bespelen, de nodige muziekkennis opdoen.
Hoe het begon
j Dat vraagt men natuurlijk aan opkomend talent. Bij Michke en Belinda zeer toevallig,
zoals dat bij de groten wel eens meer gebeurd. Een vrije radio in Tcralfcne, het dorp waar
de twee wonen, nodigde enkele moedigen uit om enkele nummertjes van bekende en
minder bekende Vlaamse vedetten voor de mikro te komen zingen in de studio. Michke en
Belinda zongen zonder enige plankenkoorts en met een uitzonderlijk mooie stem en zin
i voor muzikaliteit de hit van Bobby Prins «Voor Moeder». Het gevolg was niet te voorzien.
Binnen de 15 minuten kregen de mannen van de vrije radio meer dan 40 telefoontjes om
i het duo nog eens te laten horen Ondertussen was de vader van de twee meisjes met een
bang hart in de auto naar de radio aan het luisteren. Het zou wel een flop worden, zo dacht
I hij, maar tot zijn grote verbazing werd het een sukses zonder weerga. Nu denkt hij er
i anders over. Hij meent nog te weten dat Belinda, toen ze haar eerste kommunie deed, in de
I kerk plots recht stond en egn van de liedjes met een ongemeen klare en vaste stem zong.
i Zijn hart smolt haast weg van fierheid.
j Was nu duidelijk geworden dat de twee meisjes talent in huis hadden, dan kwamen pas nu
de*zorgen. Wie moest dit duo gaan begeleiden? Wie moest zorgen voor de teksten en de
I muziek? Wie zou hen wegwijs maken in de jungle van de showbizz? Via allerlei omwegen
geraakten de twee verzeild bij een man die lang geen inleiding meer nodig heeft: Jos
j Martin, de blinde zanger uit Baasrode die zelf al meerdere platen op zijn naam heeft staan
en zorgt voor zijn eigen tekst en muziek Jos, een hart van koekebrood, was dadelijk bereid
de twee meisjes bij te staan met raad en daad. En wanneer Jos toezegt iets te doen, doet hij
dat ook mrt hart en ziel.
Zo kwam er een tiental maanden geleden een eerste plaatje. Jos zorgde voor tekst en
muziek, speelde eerst de melodie voor op zijn gitaar en zong de tekst. Michke en Belinda
studeerden dat thuis rustig in. Later kregen ze een cassette met alleen dc muziek erop. Ook
daarmee werd hard geoefend tot men eindelijk klaar was en naar de studio kon opstappen.
«Zonder schrik», zegt Belinda, al geeft ze toch toe wel overdonderd te zijn geweest door de
geweldige apparatuur. Michke mengt zich weinig in het gesprekje, zij heeft voorlopig meer
