Geert, Johan en Patrick Vinck:
een voetbalbroedertrio
met toekomst
Brussels Huis maakte van Ronald
Van Avermaet een profrenner
Ambitieuze Luc Schuddinck
wii titularis blijven
De Voorpost
SPORT
AedaktierOude Vest 34, 9330 Dendermonde. Tel. 05221.40.60
renner Ronald
den Bossche van Brussels Huis
Flinke prestaties
Ze verschillen duidelijk. De
tweelingbroers Johan en Pa
trick zijn stevig opgeschoten,
flink uit de kluiten gewassen
kerels. Geert moet zijn groei-
scheut nog krijgen.
Wanneer het echter op praten
aankomt, steekt hij zijn broers
de loef af. Hij straalt boven
dien meer zelfzekerheid uit,
lijkt ons ook ambitieuzer dan
zijn oudere broers.
Net als zovele ander snaken
maakten de Vinck-brothers
met het voetbal kennis op
straat. Vlakbij, op het pleintje,
waar de vaders en hun zonen
VOETBAL REPORTAGE
Verdienstelijke Lebbeekse sportbeoefenaars (1)
Op een slecht terrein speelden de nationale kadetten een oefenpartij, waarvoor de zieke
Geert Vinck (Beveren) forfait gaf, lazen we vorige week donderdag in de krant. De
betrokkene, Geert Vinck, was inderdaad ziek. Een nationale selektie verzuim je immers
niet. Hij zag er trouwens al bleekjes uit, vorige week maandag, toen we hem, langs de
Oudstrijdersstraat te Lebbeke, gingen opzoeken om een gesprekje te voeren met de
dertienjarige doelman die deel uitmaakt van het Beverense knapenelftal, en met zijn
broers Johan en Patrick, een tweeling van zestien, die ook al geruime tijd geleden door
de voetbalmikrobe gebeten werd en bij tweedeprovincialer SK Lebbeke speelt.
Een broedertrio dat talent uitstraalt, menen de insiders. Trouwens al flinke prestaties
tussen de kalkljjnen leverde en tijdens de enige weken geleden, door de Lebbeekse
Gemeentelijke Sportraad opgezette kampioenenviering, opgenomen werd in het gild van
verdienstelijke Lebbeekse sportbeoefenaars.
Voetbal. De drie Lebbeekse broers die de voetbalvelden in de streek onveilig maken...
(vh)
heroïsche wedstrijden be
twistten.
Toen Patrick en Johan de mi-
niemenleeftijd bereikt hadden
- Geert zat toen nog in het pre-
miniemenstadium - werden ze
lid van het plaatselijk SK Leb
beke. Geert als doelman. Zijn
broer Johan op dezelfde stek
en Patrick als stopper. De
tweelingbroers, vertrouwd als
ze waren met eikaars mogelijk
heden en gewoonten, kregen
weldra positieve kommentaar
op hun prestaties. Een duo
met ruime mogelijkheden,
werd gezegd. Ze verzuimden
overigens niet hun talenten te
demonstreren tijdens de talrij
ke wedstrijden die ze met SK
Lebbeke betwistten.
Oostvlaamse selektie en
Beker Het Volk
De prestaties van Johan en
Patrick én van Geert, want de
jongste wilde niet onderdoen
voor zijn oudere broers, vielen
dermate op, dat ze alle drie -
de tweelingen bij de scholie
ren, de jongste bij de knapen -
vorig seizoen opgenomen wer
den in de Oostvlaamse selek
tie. Een selektie die geput
wordt uit de teams die uitko
men in de gewestelijke reek
sen. Een unicum overigens,
dat drie broers in eenzelfde
seizoen tot dergelijke selektie
doordrongen.
Een belevenis, die wedstrijden
met de Oostvlaamse selektie,
geeft het broedertrio toe. Je
maakt niet alleen kennis met
het kruim van het jeugdvoet
bal, maar je mag ook diverse
wedstrijden in andere provin
cies betwisten en je krijgt al
eens je naam in de krant.
Eens die kompetitie achter de
rug, ging alle aandacht naar de
Beker Het Volk, waarin het
scholierenteam van SK Lebbe
ke - dus ook Johan en Patrick
- ver doorgestoten was. De
Lebbeekse scholieren slaagden
erin Haaltert. Racing Gent en
Drongen te verslaan en be
haalden in de finale, betwist te
Oudenaarde, tegen Hoger Op
Kalken, de overwinning.
Het was trouwens jaren gele
den dat een SK-team nog der
gelijk exploot samenvoetbal-
de. Tegen het Westvlaamse
Moen werd achteraf echter
verloren.
Toekomst
De prestaties van het voetbal
trio Vinck wekten de interesse
op van andere klubs. En vanuit
het Aalsterse Eendracht kwam
het verzoek Patrick en Johan
te mogen testen tijdens een
tornooi te Dendermonde. In
de schoot van het SK Lebbeke-
bestuur werd echter een krach
tig «njet» geformuleerd.
Een ontgoocheling die verlo
ren kans? Beslist, antwoorden
Johan en Patrick. Vooral toen
we in het begin van de huidige
kompetitie merkten tegen wel
ke ploegen de Aalsterse junio
res het moesten opnemen. Nu
echter zijn die gevoelens van
spijt om een verloren kans
voorbij Mede wellicht ook
omdat vader Arnold Vinck van
het SK-bestuur bepaalde kom-
pensaties die overigens schrif
telijk vastgelegd werden kon
losweken. Bedongen werd dat
keeper Johan, tijdens het sei
zoen 1984-'85, tot de kern be
hoort voor de zondagnamid
dagwedstrijden. Bij het begin
van het seizoen moest het SK-
bestuur weliswaar even aan die
overeenkomst herinnerd wor
den - o.a. de trainer was totaal
onwetend op dat vlak - maar
sindsdien loopt alles gesmeerd.
Johan behoort nu tot de kern
en ook Patrick mag regelmatig
op de bank plaatsnemen.
Zagen de tweelingbroers een
kans om hogerop te stoten,
aan hun neus voorbijgaan, dan
kreeg de jongste, die kans wel.
Geert werd immers, voor een
periode van drie jaar, naar
landskampioen Beveren ge
transfereerd. Waar hij deel uit
maakte van het provinciale
knapenelftal.
Zijn eerste indrukken: een
enorm verschil met wat ik bij
SK Lebbeke meegemaakt heb.
In Beveren wordt getraind op
maandag, dinsdag en woens
dag. Op de zaterdagen volgt
dan nog een wedstrijd. Twee
van die trainingen zijn specifie
ke keeperstrainingen, tijdens
dewelke de diverse spieren die
bij het keepen aangesproken
worden, via speciale oefenin
gen, aan het werk gezet wor
den. De refleksen ook aange
scherpt worden. Aan die speci
fieke keeperstraining worden
alle keepers, inklusief de reser
vedoelman, onderworpen.
Ik voel me goed in Beveren. Je
moet er wel knokken voor je
plaats. Je bent er immers niet
de enige «goeie». Maar dat
knokken en op de tanden bij
ten zint me wel. Al bij al kan je
trouwens zeggen, dat de aan
pak van de spelers er heel wat
professioneler gebeurt dan te
Lebbeke Normaal overigens.
Geert Vinck heeft er ondertus
sen ook al vier nationale kna-
penselekties opzitten. Die
worden op woensdagnamiddag
in Neder-over-Heembeek ge
organiseerd.
Ook daar voelt hij zich best
thuis. Hij wordt er niet alleen
gevolgd door trainer Jean-Ma-
rie Sablon, maar ook Julien
Labeau en nationaal trainer
Guy Thys kijken er toe op zijn
prestaties. Het feit dat hij we
kelijks uitgenodigd wordt,
wijst er wel op dat ook daar
alles snor zit. En, voegt de
jongste der Vinck'en er nog
aan toe. De verplaatsingskos
ten worden vergoed, je krijgt
er een pracht van een training
ter beschikking en na de match
krijg je op de koop toe nog
warme chocola en koeken ge
serveerd.
Of ik nu reeds ambities voor
een eventuele profcarrière
koester? Ik speel nog altijd
voor de pret. Af tc wachten
valt bovendien of het voetbal
len te kombineren blijft met de
studie. Mocht de kans zich
echter voordoen, dan zou ik
die wel grijpen.
Wie nu eigenlijk de beste van
het trio is?, willen we nog
weten. De kleinste zal de beste
worden, zeggen de groten.
Momenteel is Johan nog altijd
de beste, merkt Geert op. En
vader en moeder beamen dat.
Al bij al heeft hij zichzelf alles
moeten leren. Hoewel bij SK
Lebbeke, op aandringen van
vader Vinck, nu ook een speci
fieke keepertrainer aktief is.
De Vinck'en en het voetbal.
Uitkijken geblazen!
Pierre Van Rossem
Het wielrennen biedt Ronald Van Avermaet opnieuw
mooie perspektieven. Dit was vorig jaar niet het geval. De
knappe amateur, die klasse en autoriteit uitstraalde,
kwam als beroepsrenner in het Safirteam niet van de
grond. De Zeienaar stelde de slechte opvang hiervoor
verantwoordelijk. Hij kon niet aarden in een omgeving,
waar een jonge prof als een citroen werd uitgeperst en de
mogelijkheid tot rekupereren niet kreeg. Rijden in alle
omstandigheden was het devies, en mentaal werd het een
te zware belasting. De reden die Ronald opgaf om
definitief af te haken.
Er is evenwel nog zoiets als de
mikrobe en die lag aan de basis
van een terugkeer als amateur.
In het najaar 1983 zette hij als
liefhebber de overwinningen
op een rijtje en reed het kruim
van die kategoric naar huis.
Ronald had geen direkte drang
om opnieuw beroeps te wor
den Hij zou trachten het wiel-
rennen-als-liefhebbcr te kom
bineren met een job. Een bc-
slissing van de BWB, die op
heel wat tegenkantingen stuit-
maar werd doorgevoerd.
bestond er in dat ex-profs geen
amateurslicentie meer kregen
in 1984. Een donderslag bij
heldere hemel te Hamme Zog-
ge en een eens te meer ont
moedigde Van Avermaet. Hij
zag het niet meer zitten en was
aanvankelijk terughoudend
om het opnieuw bij de brood-
renners te gaan proberen. Op
de markt was de vraag groter
dan het aanbod en diverse
sportbestuurders stonden niet
te trappelen van ongeduld om
Van Avermaet, na zijn mislukt
Wielrennen. Ronald Van Avermaet, samen met vader
Aimé die in zijn tijd luitenant was van Fausto Coppi, en de
heer Van Den Bossche van Brussels Huis. (gvw)
ingangsexamen bij Safir, in
hun kern op te nemen.
De opklaring kwam uit een
onverwachte hoek. Julien De
Backer, fan en begeleider van
de Zeienaar, zette zich samen
met Ronalds omgeving in om
te trachten via privé-sponso-
ring een uitkomst voor de pro
blemen te vinden.
De reddende hand werd vanuit
Aalst uitgestoken en de heer
Van den Bossche van Brussels
Huis. een familiezaak in be
hangpapier en alle daarbij ho
rende ncvenmatcrialen, maak
te de nodige fondsen vrij om
de krachtman uit Hamme-
Zogge, een nieuwe profkans te
geven.
Het seizoen 1984 was dus ze
ker met een vraagteken omwe
ven. Als eenzaat zijn weg vin
den tussen de merkenploegen,
waarvan sommigen elkaar
rauw lusten, zou geen sinekure
worden. Ronald zag de reali
teit onder ogen. Hij moest met
een kompetitieachterstand aan
het seizoen beginnen.
De merken-gesponsorden had
den de voorbereidingswedstrij
den en de klassiekers kunnen
rijden. Hij moest zich tevreden
stellen met de kermiskoersen.
Hij had een dubbel voordeel,
namelijk zijn enthousiasme om
het waar tc maken en de vrije
hand die hij kreeg om zijn
seizoen in te delen, zoals hij
wilde.
Ronald Van Avermaet is bij
zonder affirmatief als hij stelt,
dat de privé-sponsoring door
Brussels Huis voor hem een
zegen was.
De tevredenheid was er aan
beide kanten. Het enige na
deel voor de cx-Zclenaar is dat
hij zijn kwaliteiten niet volle
dig kan etaleren.
Zijn prestaties zijn niet onop
gemerkt door het wiclergcbeu-
ren gegaan. Vele sportbcstuur-
Wielrennen. De h. Van uen BumlIic vun Bru^öcls Hum diHugt cmic, Rcr.ald Va~
Avermaet over aan sportbestuurder Paul De Baerdemaecker van TeVe Blad-Perlav.
ders konden een kracht als
Ronald het best in hun ploeg-
patroon inpassen. Hij was de
grote gegeerde. Van de kant
van Brussels Huis, was er geen
enkele tegenstand.
Integendeel, de heer Van den
De overdracht was met een voortdurend tot de smaakma-
fecstclijk tintje omweven. kers van de wedstrijden. De
Brussels Huis gaf een af- balans valt positief uit. Tot
scheidsreceptie, waarop de hiertoe reed Ronald 51 wed-
Heren Merckx en Uyttcrsprot strijden en eindigde veertig
van Teve Blad aanwezig waren keer binnen de prijzen. Hij
en waarop later ook de zaak- behaalde één overwinning,
Bossche, was bij de aanvang voerder van Perlav en sportbe- werd driemaal tweede en drie
van het seizoen 1984 duidelijk:
«Ik vraag niets liever dan dat
Ronald volgend jaar in een
goede, degelijke ploeg kan
worden opgenomen».
Die overgang is nu een feit.
Ronald zal volgend seizoen de
kleuren verdedigen van Teve
Blad - Perlav waarvan de
sportieve begeleiding in han
den is van Pol De Baerde
maecker.
Een vleugje spijt alleszins bij
Brussels Huis. dat afscheid
moet nemen van «zijn» renner,
maar het mag de verdienste
opeisen er opnieuw een dege
lijke prof van gemaakt tc
hebben.
stuurder De Baerdemaecker keer derde»,
zich aanboden. De BWB was
vertegenwoordigd door onder-
voorzitter De Backer. Alhoewel Ronald nog dikwijls
Ronalds begeleider. Julien De aan hcl Brussels Huis zal te-
Backer, blikle lerug op het rugdenken. kijkt hij toch ver
seizoen van de rehabilitatie langend uit naar hel komende
van Ronald seizoen. De aanpak van Teve
«In het seizoenbegin komen de Blad-Perlav ligt binnen de
renners met een privé-sponsor grenzen van zijn mogelijk-
mocilijk aan hun trekken. Als heden.
eenzaat in het peloton is het De interesseradius ligt hoofd-
dubbcl moeilijk om vooraan te zakelijk op binnenlands vlak.
finishen. Men moet met iedere Wedstrijden die de klasbak uit
ontsnapping mee zijn, ploeg- Hamme-Zogge in de greep van
maats om een gat te dichten zijn mogelijkheden kan hou-
heeft men niet Eens de aan- den. Hij heeft het vertrouwen
loopperiode, behoorde Ronald van de ploegleiding en dat zint
vanaf de maand mei haast hem om er tegenaan te gaan
Gunstige vooruitzichten
Luc Schuddinck verwacht van zijn ploeg een beter
seizoen in vergelijking met vorig jaar. «Wij beschikken
over een ruimere en sterkere kern Uit vier recente
wedstrijden behaalden we zeven punten. Wij hebben vijf
punten gewonnen in drie matchen waarin we geen groots
vertoon ten beste gaven, maar waarin we verstandig en
zonder komplexen hebben gevoetbald. Tegen Zottegcm
werd het een propagandavertoning. Ik wil voorlopig niet
al te hoog van de toren blazen. Vorig seizoen behaalden
we tijdens de vier eerste kompetitiewedstrijden eveneens
zeven punten. Daarna brak de veer. Het seizoen werd
afgesloten in mineur. Wij hebben in ieder geval een betere
voorbereiding achter de rug, waaruit we de konklusies
hebben getrokken. Dat we over een ruimere kem beschik
ken maakt enerzijds het werk van trainer Lammens niet
gemakkelijker. Wie naast de ploeg 'valt' is ontgoocheld.
Neem het voorbeeld van Johan De Wilde die twee
seizoenen titularis was, uitviel ingevolge een kwetsuur en
nu moet afwachten hoelang Eric Amelinckx gunstig blijft
presteren. De keuze in de middenlinie is overvloedig. Met
Guy Lammens. Paul Vermeir, Serge Geldof, Ronny De
Beulc, Franco Pirelli, Peter,43aert en ikzelf komen niet
minder dan zeven voetballers voor een funktie in deze
linie in aanmerking. Ik heb het dan nog niet over een paar
jongere voetballers die bij de invallers staan te trappelen.
Wie naast de ploeg terecht komt moet karaktersterkte
opbrengen om opnieuw zijn plaats te veroveren.
Voetbaltechnisch zijn we er op vooruitgegaan. Dat
komt omdat een paar sterke krachten onze rangen zijn
komen vervoegen Alleen al door het aantrekken van
Franco Pirelli als offensief ingestelde middenvelder, moe
ten wc krachtiger kunnen uithalen. Hij hervatte tegen
Vorst maar bleef ingevolge een kwetsuur beneden zijn
waarde. Voor de wedstrijd begon kreeg hij trouwens een
Voetbal. Luc Schuddinck: ambitie genoeg, (arch)
inspuiting. Op fysisch vlak beschikken we over een sterk
blok en zijn we bekwaam om negentig minuten lang tot
het uiterste te gaan. Al die faktoren samen moeten ons in
staat stellen om dit jaar een hoofdrol te vervullen.»
Luc Schuddinck, klubspeler in hart en nieren, verklapte
ons dezer dagen een geheim. Als zesentwintigjarige koes
tert hij thans voor het eerst trouwplannen. Volgend jaar in
de maand mei zou hij die stap zetten. Mijn jong leven
heeft nu lang genoeg geduurd, redeneert Luc. Op dat vlak
ga ik het nu over een andere boeg gooien.
(E.D.M.)
Plaatsen worden duur verkocht bij VW Hamme
opvallende verrichting geleverd. Het was opnieuw 'de
Luc' van weleer. Hij was zeer bedrijvig en bovendien
auteur van het tweede doelpunt dat de match in het
voordeel van de thuisploeg deed kantelen.
«Luc bereikt langzaam maar zeker het peil van weleer,»
zegt ondervoorzitter André Vercauteren, die zich omwille
van die evolutie zeer gelukkig voelde. «Het is lang geleden
dat we hem zo aan het werk hebben gezien. Ik meen dat
we er dit seizoen nog veel plezier gaan aan beleven.».
Die overtuiging deelde hij met het grootste deel van het
Hamse publiek dat trouwens steeds in Luc Schuddinck is
blijven geloven. De Hamse middenvelder heeft overigens
in deze kompetitie al hard voor zijn plaats moeten
knokken. Na de toch wel zware heelkundige ingreep van
vorig jaar bleef hij langer dan hem lief was beneden zijn
mogelijkheden voetballen. Dat hij nog niet was zoals
weleer ondervond hij zelf aan den lijve. Een geheim dat
hij overigens voor niemand onder stoelen of banken stak.
Daarom ook dat hij met nog meer overgave tot het
uiterste is gegaan.
«Fysisch ben ik in orde. Het heeft mij gewoon enige tijd
aan vertrouwen ontbroken. Weken na elkaar speelde de
gedachte door mijn hoofd dat ik bewijzen op tafel moest
gooien. Ik vecht voor mijn plaats die ik wil behouden. In
dat opzicht ben ik optimistisch gestemd. Eerst en vooral
omdat ik vorderingen heb gemaakt, wat gebleken is tegen
Vorst en ten tweede omdat ik gunstig evolueer naarmate
het kampioenschap vordert.»
