Beverse revue apotheoze van
anderhalf jaar intense arbeid
Te lange schafttijd
bij 't Land van Riem
te Aalst
Hamse dansclub Sjiwa start nieuw dansseizoen
20 - 5.10.1984 - De Voorpost
beresterk en hij ontpopt
zich verrassend als zanger.
Walter Mertens, telkens op
en af met veel verkleed-
werk, bevestigt zijn ko
misch talent
Het zangkoor verdient een
open doekje, maar als ak-
teurs werden zij iets te
zwaar belast door de regie.
Maskeren, plaatsje zoeken
en enkele onhandige bewe
gingen mogen hen echter
niet te zwaar gevallen
worden.
Goede figuratie zagen wij
van Hilaire De Wreede,
Ghislain Panis, Paul Melis,
Chris Smet, Leonza Buy- «Beveren da's heel ons leven». Show, kabaret en toneel tegelijk (Iv)
taert en Monique Rosseel.
De lang verbeide revue «Beveren da's heel ons leven», een produktie van Blau-
kabaret, geniet dezer dagen veel sukses. Aoht geplande voorstellingen in het
Gildenhuis lijken niet voldoende om het lachgrage Beverse publiek plaats te
bieden. Het met superlatieven aangekondigd spektakel is ook een voltreffer
1 geworden, al wordt het onderwerp «Beveren» iets te kleinschalig behandeld
om werkelijk van een grote revue te kunnen gewagen. Het blijft een typisch
dialektisch Bevers produkt, waarin amateuristische en professionele elemen
ten samengekneed werden tot een theatergebeuren dat boven de middelmaat
uitsteekt.
Ket staat op een hoog peil.
Hier en daar zitten zij wél
wat overhoop met een te
sterke regie, maar dat komt
na een paar voorstellingen
wellicht losser Jaak Bos
man was goed bij de diere
narts, net als Marianne De
Munck trouwens. Renaat
Stoop had het moeilijk met
«Dag Lieven Heer!», een
prachtige tekst die echter
door de regie minder geluk
kig werd geïnterpreteerd.
De konférence «cafés en
banken» van Bosman-Puy-
nen-Stoop vinden wij niet
pittig genoeg en dus te
lang. Ook op de plaat. Wim
De Schepper, als Ward, is
«Bevelen da's heel ons leven». U herkent Jacques Bosman, Chris Smet en Renaat Stoop
dv)
«Beveren da's heel ons leven». Een revue die vermag te boeien (Iv)
Deze Beverse Blau-revue is
een hele onderneming. Het
sukses leek nochtans bij
voorbaat verzekerd, vooral
wanneer je bedenkt dat
Blau zich gedurende twin
tig jaar in het eigen dorp
heeft weten te omringen
door een uitgelezen revue-
pubhek. Blau speelt eigen
lijk al twintig jaar revue.
Een pluim die de lustrum-
vierende groep beslist op
haar feesthoed mag steken.
- De ervaring van al die jaren
mondde nu uit in een eigen
werkstuk, in het eigen sap-
- pige taaltje, met teksten en
muziek van eigen Beverse
mensen. Dèar zit wellicht
de grootste verdienste van
de hele opzet.
Deze revue is, wat opzet en
organisatie betreft, een
Blau-produkt. Eens in de
zaal lijkt de uitvoering ech
ter een Blau-Ket-koproduk-
tie te zijn, die gestuwd
wordt door een aantal be
roepsmusici en die ge
schraagd wordt door een
schare enthoesiaste mede
werkers van allerlei plui-
mage, niet in het minst een
17-tal figurerende koor
leden.
Regisseur Roland Ramae-
kers mocht het terecht als
«enig» ervaren om zulk een
schouwspel te kunnen lei
den. In een origineel pro
grammaboekje de Gazet
van Beveren-Waas van 27
september 1964 wees hij
op de formidabele inzet die,
samen met de plagerijen, de
pittig meeslepende liedjes,
de prikjes en de weemoedi
ge terugblik, het geheel tot
een pretboel eerste klas
moest doen uitgroeien. Dit
is het dan ook geworden.
Zaterdag jl. hebben we ons
dan ook laten meenemen
door Ward, de boerenzoon,
die na twintig jaar in de
Kanada te hebben gezeten,
opnieuw zijn vertrouwde
vrienden en zijn eigen Be
veren van nu leert ont
dekken
Kleinschalig
Wij hebben het verhaal al
beschreven in een vorige
editie. Een verhaal dat in
oorsprong realiteit was
voor een boerenzoon die
zijn land zag onderspuiten
om plaats te maken voor de
industrie. Blau gebruikt dit
scenario handig om zijn di
verse items wat leidraad
mee te geven Dit wordt
mooi volgehouden tijdens
het eerste gedeelte. Na de
iets te lange pauze verhe
zen we Ward bijna volledig
uit het oog. Het verhaal had
dieper kunnen uitgewerkt
worden zodat héél groot-
Beveren erbij betrokken
raakte. Nu blijft het be
perkt tot het kleinschalig
dorpse gebeuren van onder
de kerktoren, op uitzonde
ring van een onvermijdelijk
fusielied, dat burgemeester
Van der Aa wellicht zoet in
de oren zal geklonken
hebben.
Opvallend trouwens is in
deze revue de milde toon die
voor politici wordt aange
slagen Met zó een titel kan
dat ook moeilijk anders.
Agalev en PW worden
minder gespaard. Een wat
brave revue dus, die het
meer zoekt in beschrijvin
gen van bestaande toestan
den en figuren. Kleinscha
lig in zijn onderwerp: het
Beveren van twintig jaar
geleden. Dit neemt echter
niet weg dat het er soms
lollig toegaat.
Muzikaal
Het meest opvallende ele
ment in «Beveren, da's heel
ons leven» is de zeer profes
sionele manier waarop het
orkestje muzikale num
mers begeleidt De algeme
ne muzikale leiding berust
bij Godfried Van de Vyvere.
Hij schreef bijna alle melo
dieën voor deze show en
speelt in het strijkorkestje
klarinet. Willy Backer
Over beek, de huismuzikant
van Blau, zit aan het kla
vier. Dat was van in de zaal
niet te zien. Het orkestje zat
ons inziens toch te erg in de
hoek gedrukt. Jaak Van
Holen hanteerde de kontra-
bas en Eddy De Waegh deed
prachtige dingen op de
viool.
De gezongen nummers pri
meren in deze revue. Alge
meen gezien zijn zij veel
sterker dan de konférences,
die meestal uitmonden in
roddelpraatjes op het terras
van Tineke of bij de dieren
arts.
Prachtige melodieën wer
den mooi vertolkt door een
goed zingend koor. Wij
denken hier vooral aan de
nummers «Cortewalle» en
«In Beveren is 't best» In
het solowerk is «De Peet
Van Dam» (Renaat Stoop)
outstanding. Bij «De Frein
der op» verstonden wij het
eerste stroofje maar amper,
terwijl «De Fusie» iets te
lang is en de gesproken
tekstjes te schools.
Het slotlied «Beveren, da's
heel ons leven» is sterk
meeslepend en de mixtuur
met het slot van het eerste
deel «In Beveren is 't best»
is vakwerk. Een reuze-re
vuenummer is «Soldaat
dicht bij huis», sterk in el
kaar gestoken door Ramae-
kers. maar spijtig genoeg
door overacting van Jaak
In Schafttijd, zo lezen we in
het programmablaadje, le
ren wij twee bouwvakkers
kennen als totaal tegenge
stelden wat hun levenswij
ze en karakter betreft: de
ene gelukkig getrouwd,
heeft een kind; de andere is
de vrijgezel, de rokken
jager.
Is het niet mogelijk dat de
tegenstelling tussen de
doorzetter Gaston (Paul
Coppens) en de losbol Willy
(Fons Vinck) te groot ge
maakt werd, zodanig dat
het niet meer uit het leven
gegrepen leek, maar veel
eer een irreeël kantje
kreeg
Anderzijds vonden wij de
Af en toe «doorpraten in het
applaus» mag bij een twee
de voorstelling echter niet
meer gebeuren.
Technisch
De technische ploeg van
Ket onder de leiding van
Paul De Meersman moet ge
feliciteerd. Zij voerden een
dekorontwerp uit dat ver
van eenvoudig was. Alge
meen gesproken hadden
wij toch geopteerd voor het
uitbouwen van het podium.
De dekors moesten nu te
diep in de hoeken gedron
gen worden om in het mid
denvak nog plaats genoeg
over te houden voor een be
wegend koor en «schwun-
gende» akteurs. De belich
ting van Julien Waegeman
was ons inziens iets te sober
gehouden. De dekorschil-
dering van Herman Water
schoot en Bob Hermans was
proper en de kostumering
geslaagd.
Hendrik Stoop en Yvo Bt
ven deden honderd en
nuttige zaken voor deze
vue, zowel als rekwisiet®
verzamelaar dan als tonea
meester. Hugo Willen
zorgde voor een komplat
programmagazet. terwij
grimeur Raymond D
Roeck eens te meer val
kundig aan het werk wi
geweest.
Ter afronding kunnen n
stellen dat deze revue ul
terst geslaagd is. Het is he
zoveelste bewijs van ha
sterk de Beverse gemeen
schap wel in mekaar steekl
Samen anderhalf jaar we
ken naar een apotheose toe
Grandioos. En is daar vox
1985 alweer geen nieui
massaspel aangekondigd
W.V.D.V
Bosman wat in duigen ge
vallen. Door het te luid
ruchtige marstempo van de
soldaten ging ook de tekst
van het koor de mist in.
Puik akte ren hier van Wal
ter Cools.
De akteurs
Het akteren van Blau en «Beveren da's heel ons leven». Wim De Schepper en Ghislain Panis in aktie (Iv)
Dat een toneelschrijver nog altijd geen auteur is in Nochthans, er waren goede
het door hem gekreeërde stuk, werd vorig weekend elementen aanwezig. Klei-
aangetoond in Schafttijd, een tragi-komedie van en ne details, zoals de vraag
met Paul Coppens. Deze man heeft wel de gave naa^ de kaas of ander beleg,
originele ideeën te ontwikkelen, doch het ontbreekt iü.v'l111 tg®apeeld
hem aan dht talent om deze ideeën neer te schrijven
in een vlotte taal die er zich wel voor hoedt over te algemeen bekeken, zeer
gaan naar het soms platte, vulgaire. goed.
Aalst, 't Land van Riem. Scheldpartijen waren er ook bij (p. van san)
dertijd ook akteur is. is het 1
voor de regisseur moeilij- f
OTs^rfhTO^wS'higekOTt Vr^dag' 28 sePtember startte in Hamme da ten gedekt worden met de (052/47.67.72) of P. Van
hebben Het zou het stuk Dansclub Sjiwa haar twaalfde seizoen. Naar schat- verkoop van steun kaarten den Bossche (052
wellicht ten goede komen tinS hebben in die voorbije periode ongeveer 500 en tombola. 47.08.07). Ook een bezoek
mocht het gedeelte dat na mensen kennis kunnen maken met deze club en D C siiwa hoopt zijn lede- bij de officiële start op 5
de pauze gegeven werd. ge- leren dansen. naantal dat thans 140 be- oktober in Huize St.-Pietór,
schrapt worden. Dan zou er draagt, binnen de twee jaar Spoorwegstraat 1 te Ham
een goede eenakter overge- Zij hebben het allen goed zowel gehuwden als jeugd verdubbelen. Wie interes- me, kunnen wij warm
bleven zijn. Nu hadden wij gehad in deze club die meer hun interesse zullen laten 8e heeft kan steeds kontakt bevelen,
de indruk dat het tweede biedt dan alleen maar het blijken. opnemen met volgende per-
v-, J Htinmr A Van Hmit.tn (0X9.,
deel er achteraf bijgeschre- aanleren van dansen. Een Opnieuw zal het eenheids-
sonen: A. Van Houtte (052/ (bd)
wpiiiDU» *cu urn, coiiiioiuo-
ven werd. Immers, de losbol belangrijk aksent wordt ge-programma gevolgd wor-
in het eerste bedrijf werd na legd op het kreëeren van den, met ball-room dansen
de pauze opeens de moralist een gezellige sfeer. Naast (tango, weense en engelse
die reageerde tegen de de talrijke oefenavonden, is wals, quick-step en slow- jg
werkloosheid, de ministers, er nog het sinterklaasfeest, fox) latijns-amerikaanse **UHSl»t©llt/OOHSt©llillg
de verziekte maatschappijhet karnaval en de dansen (rumba, samba en
Het leek ons ook of Paul weekendreis. Af en toe be- cha-cha-cha) en de moderne t© HflTTiniP
Coppens goedkoop sukses twisten de leden een volley- dansen (jive, boegie en dis-
wilde halen met de boter- of voetbalpartijtje, co). Het inschrijvingsgeld
hammen van Viviane, met Dansclub Sjiwa heeft er hiervoor bedraagt 800 De Culturele Centrale van Hamme organizeert op 12. 13
het heen en weer zwaaien steeds een erezaak van ge- frank. Het dansen moet so- en 14 oktober zijn traditionele schilderijententoonstd-
van de 'trippen', met het maakt de dansliga-voor- ciaal blijven vindt de Hamse ling.
drinken van het ene flesje schriften stipt te volgen, dansclub. Aan deze tentoonstelling verlenen Albert De Kimpe
bier na het andere, door de Een tweetal jaren geleden Het inschrijvingsgeld werd Roger Lodewijckx, Willy Van Buyten, Jef Vandenbran-
meest typische Aalsterse werd er gestart met een af- zo laag mogelijk gehouden, den en Theo Van Landeghem hun medewerking.
stopwoorden en gezegden zonderlijke jeugdkursus. Na het betalen van de lesge- zullen worden ingeleid door volksvertegenwoordiger
bij elkaar te stoppen. Ook zodat nu ook de jeugd de vers en de dansliga, blijft er Norbert De Batselier op vrijdag 12 oktober om 20.00 mil
de voorafgaande uitleg over weg naar Sjiwa heeft ge- geen franksken over. De De expositie is toegankelijk op zaterdag 13 en zondag 1*
wat in de volgende scene vonden. Zij verwachten dat huur van de zaal. de oktober van 10.00 tot 13.00 en van 15.00 tot 22.00 uur. Zf
zou gebeuren leek soms iets dit jaar ter gelegenheid van muziekinstallatie en andere heeft plaats in de zaal Volkshuis. Kapellestraat 26 V
te veel van het goede. de komende kursusstart, bijkomende onkosten moe- Hamme.
Aalst, 't Land van Riem. Baas Gaston (Paul Coppens) en knecht Willy (Frans Vinck)
rusten even uit (p. van san)
relatie baas-knecht te wei
nig uitgediept. Als het goed
gaat zullen de kameraad
schappelijke banden wel
sterker zijn, maar in slech
te tijden zal de verhouding
baas-knecht zich toch meer
doen gelden.
De formule dat een auteur
ook z'n eigen stuk brengt
geeft gauw de indruk dat
men speelt zonder regie
aanwijzingen. Dan werkt
men als het ware met een
regisseur pro forma.
Wanneer een auteur terzelf-
De braafheid die Paul Cop
pens door de figuur van
Gaston wou uiten, was al
leen aan het uiterlijke te
Afwerking
Waarom oen scene, die zo
mooi opgebouwd is met ste
nen, zavel, een betonmolen,
afbakenen met zwarte doe
ken? Het geheel zou ook
een meer realistisch tintje
gekregen hebben wanneer
de zavel niet gedurende het
ganse stuk op een hoop
Aalst, 't Land van Riem. Onder het middagmaal wordt er wel eens gebakkeleid (p. van
san)
bleef liggen, wanneer de be
tonmolen een keer zou ge
draaid hebben, wanneer
Willy niet door de opening
in de doeken moest tuime
len om te suggereren dat
hij van de stelling was ge
vallen. Het leek eerder ko
misch dan droevig
Tenslotte, de belichting en
het geluid, in handen van
Jean Van Der Biest, werd
sober gehouden, maar was
toch funktioneel.
Ann Sirou
