Door vallen en opstaan uitgroeien tot volwaardige arbeidersbeweging
Josephine Uyttendaele schrijft halve eeuw
geschiedenis
Werken aan een hoopvolle toekomst
10 -12.10.1984 - De Voorpost
Twintig jaar KWB Boonwijk
Twintig jaar KWB in de Dendermondse Boonwijk. Een mijlpaal in de geschiedenis van
een nog jonge parochie. Niet alleen voor de jubilerende KWB zelf, maar voor flink wat
andere kristelijke organizaties en bewegingen die precies aan de KWB een flinke morele
en financiële ruggesteun hebben gehad. Dankbaarheid dus alom. Dat bleek ook uit de
prachtige eucharistieviering die werd opgedragen in de moderne Boonwijk kerk en werd
opgeluisterd door het «Gymel Ensemble» uit Sint-Gillis Dendermonde onder leiding van
Dirk Vermeir. Pastoor De Vos ging voor in deze jubileumeucharistieviering die helemaal
in het teken stond van de rechtvaardigheid en de vrede, van de hoop op een betera
toekomst voor iedereen. Daarna volgden de onmisbare toespraken, kort en stijlvol en een
receptie die niet alleen door de KWB leden luister werd bijgezet, maar evenzeer door de
leden van de KAV die kwamen aanzetten met een prachtig geschenk, bedoeld om de
lange en afmattende vergaderingen iets te verlichten. Wat door de KWB voorzitter in
dank werd aanvaard.
Opdrachten
Hugo De Blende,
kretaris van de KWB, werd
door de plaatselijke voorzitter
Paul Schevemels. aangekon
digd als eerste spreker op de
jubelviering. De Blende bracht
in de eerste plaats hulde aan de
pioniers die twintig jaar gele
den met hard werken en veel
energie begonnen waren met
een KWB afdeling en voor die
inzet ook alle waardering en
vriendschap verdienen. Maar
er zijn niet alleen de pioniers,
er zijn ook de gezinnen, de
vrouwen en kinderen achter
deze mannen die een flinke
steun hebben betekend. Ook
zij moeten gedankt worden,
aldus spreker die vervolgens
uiteenzette dat de KWB zijn
kracht en vernieuwing put uit
de ruim 1100 plaatselijke afde
lingen. Zij zijn de ruggagraad
van de werking. Zij moeten
aanwezig zijn op de plaatsen
waar de mensen leven, zij
moeten de polslag kunnen voe
len en er ook naar handelen.
Zij moeten de problemen en
noden leren kennen en erva
ren, ze ook ondervangen waar
het maar kan.
De KWB heeft dus een aantal
opdrachten te vervullen en die
liggen lang niet uitsluitend op
het parochiale domein. Uiter
aard heeft de KWB de taak
zich in te zetten voor de groei
en de bloei van het parochiale
leven, moet men zich bezinnen
over de taak van de leek in de
kerk en moet men ijveren voor
een kerk van de gewone men
sen. Anderzijds leeft de KWB
ook in de profane wereld en
moet zij ook daar haar gelaat
tonen. Zij heeft een soort an-
tennefunktie en moet aan de
gemeentelijke overheden de
noden en problemen signale
ren die er zijn en ook oplossin-
gan zoeken en voorstellen.
Een lang niet eenvoudige taak
die heel wat verantwoorde
lijkheid en vorming vereist.
Het is dan ook niet zomaar dat
de KWB veel aandacht be
steedt aan de vorming van zijn
leden. Vorming op allerlei ter
reinen. Als voorbeeld citeerde
Hugo De Blende de kursus
ekonomie die eerlang in de
Boonwijk zal worden gegeven
en waarbij met de KWB leden
een duidelijker inzicht wil ge
ven in het beheer van een
natie, een gemeente. Een an
dere opdracht bestaat erin
mensen ontmoeting kansen te
geven. Daar sp-elt de KWB via
allerlei aktiviteiten ook op in,
aldus spreker die ook zei dat
de KWB soms ook wordt ver
sleten voor een stel «lastige
jongens». Terecht trouwens,
want de KWB moet wanneer
het niet anders kan durven in
de clinch te gaan met de over
heid.
Verdienstelijka beweging
Schepen van kuituur Hobert
Maes was van dichtbij betrok
ken bij de oprichting van de
KWB Boonwijk. Hij was dus
een goede gastspreker. Hij
wees op de inzet van de bewe
ging door de jaren heen. Op
velerlei terreinen heeft de
KWB van de Boonwijk zich
verdienstelijk gemaakt voor de
hele gemeenschap. Zowel op
het sociale, het kerkelijke, het
ekonomische en het kulturele
vlak heeft de KWB zich inge
zet en ook wat de tewerkstel
ling betreft, is de beweging
niet ten achter gebleven.
Schepen Macs bracht onder
meer het onderzoek in herin
nering dat in 1966 door de
KWB werd begonnen en dat
haast twee jaar in beslag nam.
Men wilde toen de opinie ken
nen van de Boonwijkers over
de woningbouw, de nuts voor
zieningen, de wegenis, de ver
keersveiligheid, het leefmilieu
en nog vele andere dingen
meer. De KWB zorgde voor
niet onbelangrijke vergadering
n.a.v. het biezonder plan van
aanleg nummer 9, was erbij
toen de kleine fusie tot spoedi
ge afwerking van de eerste wo
ningen in de wijk Perrebroek,
zorgde voor een wegverhar
ding en verlichting op de weg
naar Oudegem. Zij was paraat
om de eisen van de bevolking
in verband met meer verkeers
veiligheid door te drukken bij
het stadsbestuur. Op het socia
le vlak verdient de bekommer
nis voor zieken en bejaarden
alle lof. Niet alleen lokaal,
maar ook mundiaal is de be
kommernis om de solidariteit
met de anderen. Rond de ak-
tiewereldsolidariteit werkte de
KWB heel wat initiatievan uit.
De kulturele ontplooiing van
de leden en van de mensen van
de wijk werd al evenzeer ter
harte genomen. Onder meer
door een samenwerking met
het Komitee voor Volksoplei
ding, het stichten van een ste
delijke Kulturele Raad waar
van een lid van de afdeling nu
voorzitter is, de tentoonstellin
gen allerhande, de fototen
toonstelling over de Boonwijk
vroeger en nu die een beetje
-de voorloper mag genoemd
worden van het jaar van het
dorp, het KWB zangkoor, de
bedrijfsbezoeken, en ga zo
maar door. Kortom de KWB
van de Boonwijk heeft er een
periode van twintig jaar hard
werken opzitten, tot welzijn
van de wijk. Dat verdient, zo
besloot schepen Maes een har-
talijk proficiat, aan de verschil
lende voorzitters, de mannen
van het eerste uur. de be-
Dendermonde. De KWB van de Boonwijk vierde zijn twintigjarig bestaan (v)
stuursleden en de gewone le
den. Daarop werden enkele
pioniers gehuldigd: zo de eer
ste voorzitter Roger Bleyaert,
Jozef Verhofstadt, Pierre De
Vos die al twintig jaar de
proost is, Johanes De Cock,
Gustaaf Osselaer, Albert De
Munck en Francois Van den
Bossche. Eenzelfde aanden
ken een siertegeltje met het
KWB-embleem werd uitge
reikt aan Leonard Van
Marcke, Roger De Baets,
Huyckx, De Decker en Frans
Muyzewinckel.
Daarop bracht de KAV voor
zitster de groet van de zuster
organizatie en het welgekomen
geschenk waarover we het al
eerder hadden.
Een stuk geschiedenis
Volgens de mannen die het
kunnen weten werd in de loop
van de maand oktober 1964 de
basis gelegd voor de oprichting
van een. KWB afdeling in de
Boofriwijk. De eerste officiële
vergadering had plaats op 9
november en een maand later
werd overgegaan tot de verkie
zing van het eerste bestuur.
Roger Bleyaert werd de eerste
voorzitter. Jozef Verhofstadt
werd sekretans en Frans Muy
zewinckel de eerste schatbe
waarder. Het ondervoorzitter-
schap werd toegewezen aan de
heer De Dacker. De wijk
meesters van het eerste uur
waren Francois Van den Bos
sche, Gustaaf Osselaer, Willy
De Vos, De Baets en Johannes
De Cock. In februari 1965
wordt wijkmeester De Cock
aangesteld tot overste van de
ziekendienst. Uit die periode
dateren ook de eerste bedrijfs
bezoeken en de speciale verga
deringen waarop een aantal
problemen werden behandeld
die de Boonwijk rechtstreeks
aanbelangden. In januari 1966
wordt voor de eerste keer een
familiefeest voorzien en men
telde toen 39 leden. De finan
ciële kant was toen allesbehal
ve zuiver op de graat: men had
namelijk 1.650 fr. meer uitge
geven dan men had ontvangen.
De KWB in rode cijfers dus.
In februari 1966 werd Louis
Verbeeck uitgenodigd voor
een kleinkunstavond die flink
wat volk lokte en begin decem
ber van dat jaar mocht de
KWB zich verheugen in de
komst van vier nieuwe leden.
Nog in die maand werd de
BAC van de Boonwijk uitge
bouwd en op de viering van het
zilveren bruiloft van Johannes
De Cock kan men fier meede
len dat de KWB 49 leden telt.
Dat was op 27 februari 1967.
In 1967 werd niet deelgeno
men aan de Rerum Novarum
viering. Heel ongewoon feit,
maar dat kwamen, zo zeggen
de KWB-ers van de Boonwijk,
omdat er een gebrek aan in
lichtingen en koördinatie was
met het ACW. Op 8 februari
1968 lokt een voorlichtingsver
gadering over het fameuze bie-
zondere plan van aanleg nr. 9
flink wat belangstelling en is de
KWB blij betrokken te worden
bij de oprichting van de KAB.
De dames krijgen prompt een
subsidie van 1.000 fr. in de
.pollekes gestopt, waarvoor ze
de KWB-ers nog steeds dank
baar zijn. In 1968 steekt ook
de sportafdeling van wal.
Naast voetbal, kan er nu ook
gepingpongd worden in KWB
verband. In 1969 wordt verder
gewerkt aan het dienstbetoon
en wordt er een spoedvergade
ring belegd in verband met de
moeilijkheden in het centrum
(de geschiedenis Verhaeghe).
In maart 1970 neemt de KWB
van de Boonwijk deel aan de
nationale boom plantingsdag.
Helaas, het boompje aan de
Wannen Haard heefrihet niet
lang volgehouden. Roger
Bleyaert begint zijn laatste
ambtstermijn als voorzitter en
Frans Muyzewinckel neemt
ontslag uit het dagelijks be
stuur, terwijl de heren Van
Rossem en De Batselicr dat
zelfde bestuur komen verster
ken. Er wordt ook vergaderd
rond de fusie. In oktober 1972
wordt een werkgroep leefmi
lieu opgericht en in 1973 wordt
begonnen met een volleybal
kompetitie. Het allereerste ge
zinsweekend (21 en 22 april
1973) blijkt een meevaller van
formaat te zijn. De KWB
schenkt ook 5.000 fr. voor de
bouw van de nieuwe kerk en in
oktober 1974 wordt het tienja
rig bestaan gevierd. In dat ju
beljaar overlijden ook twee
nog jonge leden: Pierre Pau
wels en Pierre Van de Meer-
sche. In 1975 nemen twee le
den afscheid van de beweging:
Harold Van de Perre en Emiel
De Brandt maar Hendrik Ber
nard komt de rangen dan weer
vervoegen. Op 26 april 1974
wordt Jozaf Verhofstadt de
nieuwe voorzitter. Hij wordt al
dadelijk gekonfronteerd met
de oprichting van een ouder-
komitee in de Boonwijk-
school. Dat ouderkomitee
wordt op 27 november 1975
dan toch aen fait. Elf gezinnen
werken er aan mee en de KWB
zorgt dat er voor de nieuwe
school een handig en nuttig
vademecum komt. Begin ja
nuari 1976 mag men weer 5
nieuwe leden inschrijven. De
eerste vergadering omtrent het
leefmilieu heeft plaats op 4
februari 1976. Nog in dat jaar
wordt gestart met een kursus
tuinieren en wordt de werking
jonge gezinnen ontbonden. In
februari 1977 doen weer drie
nieuwe leden hun intrede. On
der hen de huidige voorzitter
Paul Schevemels. In november
1977 is de KWB erbij wanneer
in de Boonwijk een honderdja
rige wordt gevierd en speelt
men in op de rage van de
zeevisserij. In januari 1978 ko
men er vooral dank zij de inzet
van de KWB openbare tele
fooncellen in de Boonwijk.
Ook de verlichting vanaf de
overweg tot aan de Dender-
brug te Oudegem mag worden
genoteerd als een realizatie
van de KWB. In 1978 gaat de
aandacht naar de verkeersvei
ligheid. In 1979 komt volksver
tegenwoordiger Lenssens de
nieuwe wet op het OCMW uit
de doeken doen en wordt er
heel wat aan sport gedaan.
Niet altijd met evenveel suk-
ses, zo blijkt uit het jaarver
slag. Voor de eerste maal
wordt er ook gesproken rond
de problemen van de bewoners
van de Wastijne. Nog uit dat
jaar dateert de eerste aktie ten
Voordele van wereldsolidari-
teit. Nog een heet hangijzer is
de inplanting van een spoor
wegbrug. Op een hoorzitting
omtrent dat probleem blijkt
dat de Boonwijkbewoners le
lijk verveeld zitten met die
brug. In 1980 wordt gezorgd
voor een primeur in het D
dermondse. Als eerste afdd
wordt begonnen met aen al
rijbewijs. Het sukses was oi
weldigend. Ook aan Pad
verleent men graag zijn me
werking en de Chiro die in
gezegende jaar wordt gesti
kan rekenen op 2.000 fr. st
geld. Voor het eerst hebi
ook de volksspelen plaats, j
ondertussen zijn uitgegte i
tot een begrip. In 1981 vw
gestart met een vliegtuig
tussen Gent en Dendermoi
wordt werk gemaakt van i
speel-en ravotterrein Po
broek. Het jaar daarop
men uitgebreid de kampi
nentitel van Racing Boonwi
evenals het tienjarig besti
van de eigen volleybalkom|
titie. De rally's blijven het
middels ook doen, tot gro
genoegen van A Van de V
de en W De Batselier dien
hiervoor inzettenBrengt v
leybaltomooi veel geld op,
finale is een komplete tegt
valler op sportief vlak. M
brengt ook een tentoonst
ling, er is een viswedstrijd
nog vele andere dingen ma
Klap op de vuurpijl is even»
de verkiezing van lid Au
Van den Broeck tot voorzit!
van de Stedelijke Kulturt
Raad. Kortom, de twintig ji
dat de KWB in de Boonwi
aanwezig is, kan men niet t
maar naast zich leggen. Ta
zijn er twee mannen die ged
rende die twee decennia k
beste van zichzelf hebben
geven en aan wie de KWB w
te danken heeft: proost Pitt
De Vos en Jozef Verhofsta
de mannen van het eerste u
Het dagelijks bestuur besti
nu uit voorzitter Paul Schett
nels, de ondervoorzitters R
nand Clinckspoor, Aime
den Broeck en Louis Van Rt
sem, de sekretaris Etiea
Lauwaert, de schatbewaard
Franqois Meuleman, gewo
leider Jozef Verhofstadt i
proost Pierre De Vos. Verde
bestuursleden zijn Pier
Peersman en Jozef Smelt»
Wijkmeesters zijn Pierre At
denaerde, Roland Bacle.Jfcj-
drik Bemaert, Eddy C1§k
Walter De Batselicr. Johaae
De Cock, Hubert De Kete
butter, Albert De Munck, it
rent Meyers, Norbert
daens en Willy Verhelst.
Vijftig jaar Parochiale Vrouwengilde te Schoonaarde
Een halve eeuw voorzitter zijn van een bloeiende vereniging. Het is lang niet iedereen
gegeven. Meer nog, het is een uiterste zeldzaamheid, een unieke gebeurtenis. In
Schoonaarde tilt men daar niet zo zwaar aan en vindt iedereen het maar logisch en
normaal dat Josephine Uyttendaele al sedert 1934 aan het hoofd staat van de Parochiale
Vrouwengilde. Neen, niet van de KAV, want die kent men er niet, wel van een
vereniging die men daar best kan mee vergelijken. Die parochiale vrouwengilde bestaat
ook vijftig jaar en geef dan maar toe dat er voldoende redenen zijn om rond de feesttafel
te gaan zitten en om verhalen van weleer nog eens op te halen.
Het parochiezaaltje van
Schoonaarde was amper groot
genoeg om de 170 feestvieren
de vrouwen en een iaantal ge
nodigden een zitje te geven.
Stemmig was het er in elk
geval, want de zaai was kundig
opgesmukt en de tafel stond
gedekt. Alhoewel men niet on
middellijk aan eten dacht.
Eerst moest er geluisterd en
gevierd worden. Josephine
Uyttendaele, al vijftig jaar
voorzitster, stond bij die vie
ring centraal. Klein van gestal
te, maar groot in daden, nam
ze zelf het woord, flink van de
tongriem gesneden en boven
dien nog boordevol zin voor
humor. Zij bracht bij de aan
vang van de viering hulde aan
de pioniers van weleer, die
bedacht werden met een ruiker
bloemen. Die kreeg ook
pastoor Coppens, die al 11 jaar
proost is van de vereniging,
evenals burgemeester Cool die
met zijn dame aanwezig was en
de gemeenteraadsleden Annie
Van den Berghe en Herman
Van den Abbeele die tijd had
den gemaakt om de viering bij
te wonen. De KWB kreeg via
een van zijn noeste werkers
ook al bloemen aangeboden en
als toemaatje zelfs nog een
fruitkorf als waardering voor
de vele materiële hulp die
werd verleend in de voorbije
jaren.
Maar Josephine Uyttendae
le die gemeend had dat zij zou
ontsnappen aan enig huldebe
toon, moest op haar beurt ge
schenken in ontvangst nemen:
bloemen in overvloed en als
extraatje een prachtig gebreide
pull en sjaal voor de koude
winterdagen die er beslist nog
zullen komen.
Spreekkoor
Bij een vijftigjarig bestaan
wordt gewoonlijk een terug
blik geworpen op het verleden.
In Schoonaarde gebeurde dat
op een originele wijze met een
KWB Verbond Dendermonde near de vijfdoizend leden
Begin september werd in de KWB van het verbond
Dendermonde het startschot gegeven van het nieuwe
werkjaar dat helemaal in het teken staat van het tema
«Hoopvol perspektief». Ruim 80 bestuursleden uit de 35
afdelingen die het verbond telt, hebben inmiddels kennis
kunnen maken met het programma en hebben daar ook
hun bevindingen over kenbaar gemaakt. Samen hebben ze
onderzocht hoe zy in de plaatselijke afdelingen dit pro
gramma kunnen waarmaken.
Luc Van Hccke, verbondsse-
kretaris van KWB Dender
monde, zegt dat het tema
«Hoopvol perspektief» bij ve
len op het eerste gezicht nogal
vreemd overkwam. Inderdaad,
hoe durft de KWB temidden
van deze krisis nog spreken
ovar een hoopvolle toekomst?
En toch. De KWB sluit niet de
ogen en oren voor wat er zich
momenteel afspeelt. Maar de
opdracht is en blijft om binnen
de eigen mogelijkheden via in
formatie, bewustmaking en ak
tie, de tewerkstelling een voor
aanstaande plaats te geven. De
KWB moet meer dan ooit nu
de belangen van de groep
werknemers gaan verdedigen.
Maar dat betekent nog lang
niet dat men zich door de krisis
op de kop moet laten zitten.
«We moeten loskomen uit de
vertwijfeling en berusting», al
dus Luc Van Hecke die het
positief noemt dat heel wat
mensen niet langer bij de pak
ken blijven zitten en de moed
"hebben"om de eigen situatie in
handen te nemen. De anderen
worden uitgenodigd dat ook te
doen. Dat is een teken van
hoop, van een hoopvolle toe
komst. De KWB wil in alle
afdelingen op zoek gaan naar
dergelijke punten van hoop.
Het jaarprogramma pikt daar
ook op in.
Ambitieus?
Volmondig ja, zegt Luc Van
Hecke die van oordeel is dat
het niet voldoende is de krisis
aan te pakken door alleen
maar te ijveren voor een recht
vaardige spreiding van de las
ten. Ook het alleen maar zoe
ken naar uitwegen is niet vol
doende. Er is nog een derde
weg: een visie ontwikkelen op
een toekomstige samenleving.
Dat het niet meer zal zijn zoals
vroeger, weet ondertussen
iedereen. Maar het kan anders
en die weg moeten we zoeken
Men zal een keuze moeten
maken en die keuze wil men
voor de toekomstige samenle
ving ook helpen mccbcpalcn.
De leden zullen tijdens het
komende werkjaar de kans
krijgen om duidelijk te maken
welke keuze zij voorstaan.
De KWB legt aan zijn leden
een waaier aan aktiviteiten
voor om op die wijze meer
gestalte te geven aan de be
langrijke waarden voor de uit
bouw van die hoopvolle toe
komst die men in het banier
heeft ingeschreven. Die aktivi
teiten werden op een start
avond in drie werkgroepen
voorgestald en ook besproken.
De voornaamste krachtlijnen
zijn: nieuwe vormen van te
werkstelling erv samen beter en
goedkoper. Gaat men bij hat
eerste punt op zoek naar wat
plaatselijk kan gebeuren voor
de tewerkstelling, dan heeft
het tweede betrekking op het
financieel behaer van het
gezin.
Rond het eerste punt hebben
vorig jaar een aantal afdelin
gen flinke rasultatcn weten te
behalen. Dat sterkt de KWB in
zijn initiatieven. Solidariteit
speelt in dit gegeven een bic-
zonder grote rol.
Naast aktiviteiten die richting
gevend kunnen zijn om uit de
krisis te geraken, wil men bin
nen de beweging ook naden
ken over de wijze waarop een
aantal belangrijke levensdo
meinen, zoals arbeid, vrije
tijd, inkomen, vrede, leefmi
lieu voor de arbeiders in een
samenleving van morgen moe
ten uitgebouwd worden. In de
bijeenkomsten «Projekt 2000:
de toekomst maken», zal men
die visie op de toekomst verder
uittekenen.
En het verbond?
Zijn deze aktiepunten nu niet
bepaald alleen verbondelijk,
dan wil dat nog lang niet zeg
gen dat het verbond Dender
monde geen eigen klemtonen
legt dit jaar. Zo wil men bie-
voorbecld dit jaar in een aantal
afdelingen gaan experimente
ren met een nieuwe periode:
de langdurige vorming. Het
gaat om een reeks van 8 avon
den over ekonomie, krisis en
tewerkstelling. Een heel inten
se vorming, waarvoor reeds
drie afdelingen van het ver
bond intekenden.
Daarnaast staat ook de drie
jaarlijkse verbondsbedevaart
naar Lourdes op het program
ma. Dat is dan weer de bekro
ning van hot werkjaar omdat
het tema van de bedevaart
«kracht van verbondenheid» in
de lijn ligt van het jaartema.
En tenslotte viert het verbond
Dendermonde feest omdat
men de kaap van de 5.000
leden heeft bereikt. De KWB
heeft dus de wind in de zeilen
en bewijst eens temeer in Den
dermonde een rol van beteke
nis te hebben bij de werkne
mers en in de samenleving.
Nog een hoopvol teken voor
de toekomst.
spreekkoor, zoals dat eertijds
steeds gebeurde bij vieringen
met enige allure. Een aantal
leden van de jubilerende vere
niging hadden voor tekst ge
zorgd en leverden ook de
koorleden. Met als dekor een
huiskamer waarin de vlag van
de parochiale vrouwengilde
een ereplaats had gekregen,
konden de toeschouwers aan
dachtig luisteren naar het ont
staan en de groei van de bewe
ging. De kiem ervan werd ge
legd op 21 februari 1909, want
toen werd er een meisje gebo
ren, op zichzelf niet eens ver
wonderlijk. Maar in de loop
van het verhaal bleek deze da
tum en het meisje van belang
te zijn. In 1930 ontstond in
Schoonaarde onder impuls van
onderpastoor Baeycns de
VKAJ en wie was daar een van
de eerste leden? Jawel, het
meisje dat op 21 februari 1909
geboren was. Uit die VKAJ
ontstond vier jaar later de pa
rochiale vrouwengilde, en ook
daar was het meisje één van de
kopstukken. In 1934 ook werd
het patronaat gebouwd. Voor
de som van 75.000 fr. De pa
rochiale vrouwengilde zou
haar steentje bijdragen door
tweemaal per jaar toneel te
spelen Pastoor Gocthals die
toen proost was, steunde de
vereniging door dik en dun.
Aan het eind van het verhaal
werd dan de naam van de bo
reling, het opgroeiende meis
je, de jonge vrouw, bekend
gemaakt. Inderdaad, het was
Josephine Uyttendaele, die
men gewoon «de vrouw van
het jaar 1984» noemde.
De tjjd van toen
Josephine moest dan op
nieuw het podium op en werd
onderworpen aan een inter
view. Al is onderworpen toch
een beetje sterk uitgedrukt,
want zij heeft maar een woord
nodig om een heel verhaal op
te bouwen.
Ze maakte deel uit van een
gezin van zeven kinderen.
Haar vader overleed in 1912 en
haar moeder kreeg het hard te
verduren. Ze diende zelfs een
aantal bezittingen van de fami
lie te verkopen om haar kroost
te kunnen opvoeden. Toen de
VKAJ in Schoonaarde werd
opgericht was Josephine 21
jaar en dus meerderjarig.
Maar in die tijd was men pas
meerderjarig als men gehuwd
was en het ouderlijk dak had
verlaten. Joscnhine sloot aan
Dendermonde. De Parochiale Vrouwengilde van Schoonaarde in feeststemming, h
huidig bestuur met voorzitster Josephine Uyttendaele die al een halve eeuw deze funk
waardig waarneemt (v)
bij de beweging, getroffen als
ze was door het bezielende
woord van Jozef Cardijn, de
man die de KAJ mondiaal be
kend maakte. «In Schoonaar
de waren het de jonge meisjes
zelf die de VKAJ hebben op
gericht,» zo zegt Josephine die
zich nog de beelden herinnert
van de meisjes die werkten in
de 'natte continu', met alle
gevolgen vandien. Zij was van
bij de start voorzitster van de
VKAJ, niet tot groot genoegen
van haar moeder die van oor
deel was dat deze beweging
van arbeidsters niets was voor
haar dochter. Maar Josephine
wist wat ze wou en zette door.
Een groot moment in haar le
ven moet ongetwijfeld de ont
moeting met Jozef Cardijn. de
man naar wie ze opkeek, zijn
geweest. Ze kan daar trouwens
uren over vertellen en weet
zelfs nog de typische Cardijn-
tongval en uitspraken na te
bootsen. Met weidse gebaren,
sterke stem. verkondigt zij de
opdracht die Cardijn zijn ka-
jotters en kajotsters meegaf:
goed zijn voor de arbeiders
jeugd die in diepe nood ver
keerde.
Uit die VKAJ groeide stil
aan een parochiale vrouwen
gilde. In 1934 was dat een
voldongen feit en ook daarvan
werd Josephine Uyttendaele
de eerste en tot dusver enigste
voorzitster. Bij de KAV sloot
men nooit aan, aldus Josephi
ne die dat toeschrijft aan een
financieel geschil. Men speelde
in Schoonaarde toneel ten
voordele van de parochiale
zaal en de gcwcstlciding van de
KAV in Dendermonde meen
de dat men aanspraak kon ma
ken op een deel van die op
brengst. Josephine meende
van niet en ook pastoor Goc
thals vond dat het geld in
Schoonaarde moest blijven. In
Dendermonde was men toen
niet goed gezind. Maar er is
meer: volgens de KAV-statu-
ten kan men maximaal twee
maal vier jaar een afdeling lei
den en dan moet men de plaats
ruimen. Josephine heeft die
termijn allang overschreden.
Niemand heeft ooit gevraagd
om haar te vervangen Daar
voor was haar inzet immers
veel te groot.
«Ik ben steeds gaan bedelen
voor de parochiale zaal. Nooit
was ik thuis, altijd onderweg
en vaak heb ik onbegrip ont
moet. Maar ook veel steun bij
heel wat mensen,» aldus Jose
phine die in Schoonaarde dui
delijk drie kategorieën van
mensen meent terug te vinden:
de burgerij, de middenstan
ders en het werkvolk; waarvan
het werkvolk het meest dank
baar is.
Onder de bezielende leiding
van Josephine - die een
scheidsrcchtersfluitje hanteert
om de orde te handhaven - is
de parochiale vrouwenbewe
ging enorm gegroeid. Men telt
nu 215 leden die borg staan
voor heel wat aktiviteiten. Uit
de beginperiode noteert men
in de eerste plaats de toneel
voorstellingen. «Het moesten
drama's zijn, want als men
geen hete tranen had geweend,
was het niet schoon geweest.»
Daarna, en dat kort na de
tweede wereldoorlog, leerde
men uit oude kledingstukken
weer nieuwe maken, leerde
men eenvoudig koken, enz.
Nu is er een flinke werking op
velerlei vlakken. Josephine is
altijd jong gebleven. «Dat
komt omdat ik nooit aan een
vent ben geraakt,» zegt ze zon
der meer en ze voegt er nog
aan toe: «Ik heb trouwens al
tijd op straat gelopen, en wie
zou er zo een vrouw willen,
kwam alleen naar huis als
honger had.»
Feit is dat Josephine do
heel Schoonaarde op hand
wordt gedragen. Dat ondi
streepte ook burgemeet
Cool in zijn korte toesprat
Hij roemde de paroclli
vrouwenbond omwille van zi
dicpkristelijkc overtuiging
loofde de inzet van het
stuur, dat aan de basis ligti
een werking op socio-kultffli
vlak. Hij bracht vooral de al
vitcitcn uit de beginperiode
herinnering. In een moeilij
periode, die veel weg heeft
de tijd die we nu doormak
Maar feestvieren mag
eindpunt zijn. Een verenig
mag niet blijven stilstaan
hoogtepunten. Ze moet vera
evolueren, want de paroctt
vrouwenbond is er hard nod
Zij moet de medemensen
weg wijzen naar meer san»
horigheid, aldus dc bun
meester, die de gemeed
raadsleden Van den Berghe
Van den Abbeele uitnodl
om dc ercplakcttcn van dest
te overhandigen aan dc juN
Op 19 november a s. zal
Europese Ministerraad
de allereerste maal op zijn
gadering het toerisme bel
delen. Doel is het eens te
den over een of meerder p
ritciten van het Europese
leid over het toerisme en bi
voor het nodige budget goet
keuren. Dc Vlaamse Tot
tenbond zegt in een persn
met belangstelling uit te kiji
naar dc resultaten van de
gadering en naar de 'bevoej
minister die ons land op
bijeenkomst zal vertcgcnW
digen.
