Theater Rhetorika Zele speelde
«De Bruiloft» op professioneel niveau!
Toneel in het Zilverpand te Dendermonde
Revue
'Da was Sinpals'
door Clapdorp
De Aloude Hoofdrederijkerskamer van Waasland
De Goudbloem, Koninklijke Toneelafdeling «Vrien-
denbond» speelde «Detective Story» van Sydney
Kings ley. Met hetzelfde werk zal worden deelgeno
men aan het Koninklijk Landjuweel. Bij vorige
gelegenheden hebben we steeds kunnen besluiten:
alleen een zeer sterke tegenstrever zal bij machte
zijn om de Sint-Niklase Goudbloem van de overwin
ning weg te houden. Voor deze «Detective Story»
kunnen we dit moeilijk met dezelfde «bijna zeker
heid» stellen. De opvoering van zaterdag jl. kende
naar ons gevoel te veel zwakke spelmomenten.
Knap werk, zonder twijfel. Landjuweel-klaar? Dat
een ander paar mouwen. Het niveau dat we van
Goudbloem voor een dergelijke wedstrijd gewon
ijn werd jammer genoeg niet gehaald.
Er zijn in de eerste plaats de
bijzondere moeilijkheids
graad en de veeleisendheid
van het stuk. Daartegen
over staat dat regisseur Dré
Poppe al zwaardere «kost»
heeft her-, ver- en bewerkt
tot vlot verteerbare gerecht
jes. («De Idioot», «De Kat»,
«Bernarda Alba»Gebroe
ders Karamazov»), Maar er
is vooral de zeer grote be
zetting (25 figuranten).
«Detective Story» heeft een
veelheid van types, een ver
scheidenheid aan situaties
los van de hoofdlijn in het
verhaal. Het is dus duide-
°P1 Dank u Rhetorika om te mogen mee aanzitten aan uw digde met volle stem de gas-
ïP3 «hitterend bruiloftsfeest. Het was op artistiek vlak het ten aan, die een receptie
P huwelijk-van-het-jaar. De wijze waarop het werd ge- kregen aangeboden. Het
a€ bracht straalde naast toneelklasse veel durf uit. verrassingseffekt klikte en
ae %ieaeur Roger Bolders bracht met zijn unieke toneel- elkeen voelde zich op zijn
s tondsten niet alleen de akteurs maar ook de toeschou- gemak om de Rhetorika
J mrs van bij het begin in de gepaste sfeer. primeur te bekijken. Het
3iic te bruidstoet stond opge- lijk. Ceremoniemeester ®tuk speelde zich midden in
gjjj üeld vooraan in de zaal Etienne De Brandt, een ge- zaal spelers waren
rüjl sals bij een gewoon hu we- knipte rol voor hem, kon- lanITs she kanten omgeven
Toneel bij De Goudbloem in Sint-Niklaas. Impressie uil Detective Story» (Iv)
lijk dat een oersterke regie
een must is en dat het voor
de cast niet alleen volstaat
om naar de inzichten en de
bedoelingen van de regis
seur te akteren. «Proefbal
lonnetjes» kunnen er niet
worden opgelaten. Alle ver
tolksters) moeten over vol
doende «planken-ervaring»
beschikken om deze «story»
homogeen, geloofwaardig
en gaaf te houden. De min
ste overdrijving, het klein
ste extra pedaaldrukje van
de minder geroutineerde
akteur wordt al te vlug
«charge».
Het tikkeltje te ingehouden
spel, de ongewilde sober
heid verandert in «te-wei-
nig-uit-de-buik» of kan niet
overtuigen. Niet zo verwon
derlijk eigenlijk dat bij de
25-koppige «bemanning»
enkele minder goede pres
taties te noteren vielen. We
hadden ook de indruk dat
de regie er geen goed aan
deed om figuren als de win
keldievegge (Marie-Claire
De Coster) en inbreker
Charley (Peter Vercaute-
ren) zoveel kleur mee te ge
ven. Daarbij komt nog dat
Peter ook tijdens het «stille
spel» of wanneer de aan
dacht van de toeschouwer
elders werd vereist toch
maar op het (lachgrage) pu
bhek bleef inspelen. Dit for
ceerde niet alleen z'n eigen
typering door het te-veel-
i-het-goede maar bleek
ook weinig voordelig voor
zijn medespelers. Door zijn
veelvuldige aanwezigheid
op de scène worden de «ei
gen» supporters goed ge
diend maar het stuk hele
maal niet!
Ver daarboven staat de
schitterende, verzorgde, be
heerste en sterk ingeleefde
vertolking van Harry Des-
war te als detective Mc Leod.
De zich opvolgende «uitbar
stingen» zouden echter
meer voordeel halen uit een
meer stelselmatige groei in
sterkte om dan in de
slotscène weer terug te val
len op een «innerlijk» ge
vecht, het mengen van woe
de en pijn, van onmacht en
drang naar gerechtigheid,
in plaats van het schreeu
werig «Ik heb geen thuis!».
Marcel Van Brussel heeft
aan rir Kurt. Schneider op
preciese, afgelijnde en be
wonderenswaardige ma
nier gestalte'gegeven. Ook
Theo De Munck bewees an-
dermaal z'n kunnen in de
rol van advokaat Endicott
Toneel bij De Goudbloem in Sint-Niklaas. Met «Detective Story» neemt de aloude rederijkerskamer deel aan het
vijftigste Landjuweel. De Goudbloem viert het honderdjarig bestaan (Iv)
Sims. Steven Van Petege- Erik Bielen geen geluk.
hem tekende voortreffelijk Dialekttoontjes en een on-
Arthur Kindred. De ge- verzorgde uitspraak onder-
voelsgeladen spelmomen- lijnden de oppervlakkig-
ten bleven wat verscholen heid waarmee deze «te ma-
in een iets te ingehouden ken» rol werd uitgediept,
aanpak. Dirk De Corte het «Aal-pekelzondekes» kwa-
een weinig gemotiveerde men ook op het aktief van
indruk, bleef de gerouti-
neerde, door ervaring ver
grijsde nieuwtjesjager en te
jong gehouden Joe
Feinson.
Chris Smet (O'Brien). Hij
typeerde voortreffelijk, zij
het vrij hoekig en te «ge
maakt». An dré Callebaut
gaf agent Keoch Schwing
Detective Brody, gespeeld en elan mee. Of zo'n groot
door Wim De Schepper,
werd niet altijd even gun-
stemdebiet in de realiteit
onder pohtiemensen ook
stig «geplaatst». Daardoor hoorbaar zou zijn laten we
moest hij te vaak «op zoek»
om zijn man-met-het-hart
met voldoende draagkracht
midden. Griet
i de prachtige
Mary Mc Leod
passend op de voorgrond te voor haar rekening. Dank
duwen. De opstelling van zij het grandioze tegenspel
het Brody-bureau het hem van Harry Deswarte bleef
trouwens voor de linker Mary overeind. Mrs. Mc
zaalhelft regelmatig in het Leod bleef braafjes, netjes
«onzichtbare» verdwijnen.
Toch een fraaie prestatie méér in.
van Wim. Rosa De Boom
(Mrs. Farragut), Aime-Ma-
door kritische- en andere
blikken. Theater-en-rond.
Een dubbele moeilijkheid.
Geen probleem ook die
nieuwigheid werd knap on
dervangen.
Brecht spelen is geen alle
daagse opdracht. Rhetori
ka haa er een weloverwo
gen keuze van gemaakt.
Vorig weekend brachten een aantal bejaarden van Gepensioneerdenbond en dienstencentrum Het Zilverpand te
Dendermonde een toneelstuk naar voor, getiteld «Stok». Sketches en een muzikaal programma staan reeds op
het aktief van deze mensen, doch een avondvullend toneelwerk was voor hen een nieuwe uitdaging.
Het verhaal «Stok», geschreven en geregisseerd door André Callaert, draait om een oude boer die Stok heet. Hij
droomt ervan nog te trouwen en zijn vrienden komen dan ook aanzetten met twee huwelijkskandidates. Deze
zijn echter uit op de centen van boer Stok. Om de vrouwen om de tuin te leiden neemt de boer zijn intrek in een
rusthuis, maar ook daar is hij niet veilig. Hij krijgt er immers af te rekenen met de direktrice, vijf andere
vrouwen en een cafébazin.
Voor een ruim opgekomen pubhek was het een aangename voorstelling.
In volgorde van optreden zagen we Adolf Dierickx als de versleten rakende boer Stok, die al heeft wat zijn hartje
lust, behalve een vrouw. Maria Arnauts zagen we als de vreemde zigeunerin die boer Stok een toekomst vol
amour voorspelt. Verder waren er Albert Verneirt en Georges Segers als de vrienden die Stok aan een vrouw
willen helpen
Dan zagen we Irène Hautekete en Elisabeth Stallaert die beiden weg zijn van de boer en zijn geld. Mariette
Bauwens leek in de wieg gelegd voor rusthuisdirektrice. Louiza Van den Abbeele, Colette Duquet, Mieke
Peeters, Irma Spanoghe en Madeleine Geerinck speelden de rusthuisbewoners die het wel zien zitten met boer
Stok Wie bij dit alles nog het beste vaart was wel de cafébazin Henriëtte Van Laer, want zij verdiende haar
boterham met de stommiteiten van de boer.
De muziek die we tijdens het stuk te horen kregen was van Wannes Van de Velde en de groep Rum.
Het Zilverpand bewees met deze voorstelling zeker heel wat kreatieve mensen te herbergen..
(sirou ann)
Dendermonde. Toneel in het Zilverpand. De bejaardespelers bijeen. (P. Van San)
reau tsroüy) zowel in breed
te als in diepte. Dit zou wel
z'n oorzaak kunnen vinden
in een ontwerp dat gemaakt
werd in funktie van de
«Landjuweel-scène». Be
grijpelijk, maar niet in het
voordeel van de Wase
schouwburgbezoeker.
Achter de schermen waren
aktief: Lieve Van Broeck als
regie-assistente, het
schouwburgpersoneel o.l.v.
Flor De Vos, voor de belich
ting W. Van Gucht en voor
het geluid Guido Van Gysel
en Eric Loquet. Toneel
meester was Herman Van
Brande. Het kostuumad
vies kwam van Thérèse
Schoevaert.
De Goudbloem nam voor de
viering van haar honder
djarig bestaan een daveren
de start. «Detective Story»
was een zeer moeilijke op
dracht die dank zij de be
reidwillige medewerking
van verschillende leden van
zuster- of andere verenigin-1'
gen (Sint-Genesius, KET-,.
Béveren) tot een sukses kon'1
worden omgezet. We laten
voor de gelegenheid al het
redetwisten omtrent «de in
breng» van buitenuit,
kringliefde, wat mag en
wat niet zou mogen enz.
buiten beschouwing.
Hoofdzaak blijft dat er nog
voldoende repetitietijd
overblijft om de «Story»
naar het gewenste Landju,.
weelpeil te duwen. We dui
men!
(W.D.G.)
«buikloos». Er zat
Johan Reel (Barnes), Eric
Van Eemeren (Lewis),
(hysterische Frans Vander Eist (Mr.
vrouw), Lieve Van der Aa Pritchet), Karei Meersman
(Miss Hatch) en Minouche (echter kon het niet), Philip
Van der Aa (Susan Carmic- Meersman (heeft iets te ma-
hael) vervulden uitstekend ken met de appel en de bo-
hun opdrachten. om) en Egjc Scllelfout ver-
Achiel Schepens had met volledigen treffènd en
Luitenant Monoghan blijk- waardevol het geheel,
baar niet de minste moeite Dré Poppe zorgde voor het
en Renaat Stoop bleef als
Tami Giacopetti wat ondefi
nieerbaar maar geloofwaar-
weekse Amerikaanse poli-
dig. Frans Coudron kreeg tiebureau van destijds keu
met detective Dakis te wei- rig in terug. Zeer vlot be
nig mogelijkheden om z'n speelbaar leek het dekor
taak veel glans mee te ge- ons niet. Net allemaal een
ven en nam een aarzelende beetje te gedrongen, te nip-
start. Gallagher bracht jes (vooral opstelling bu-
Berthold Brecht is onge- hoogtepunten, waardoor de
twijfeld één van de belang- toeschouwers geconcen-
rijkste- en boeiendste to- treerd en vol aandacht vol-
neelpersoonlijkheden van gen en positief reageren,
alle tijden. Veel van zijn Iets wat alleen maar moge
stukken horen tot het beste lijk was door de knappe
van de werelddramaturgie. vertolking van het ganse
«De Bruiloft» is een satire gezelschap, dat maanden
op de kleinburgerlijkheid, hard heeft gewerkt voor de-
Het was voor Rhetorika een ze verdiende appreciatie,
gedurfde onderneming om Rachel Van Cleempift,
als amateurgezelschap der- kreeg de moederrol en het
gelijk stuk op de planken te leverde geen probleem om
brengen. Het was een uit- er zich in thuis te voelen,
daging die ze met grote on- Hetzelfde geldt voor «va-
derscheiding hebben door- der» René Van De Velde,
staan. Voornamelijk omdat Hij maneuvreerde zich als
ze beroep kunnen doen op een ervaren toneelrat in
een ploeg getalenteerde ak- zijn rol. Zijn gesproken en
teurs, die zulke zware op- geakteerde inbreng liepen
gave aankunnen en die in synchroon,
één adem om de meest posi- Diana De Waele (zuster van
tieve zin mogen geciteerd de bruid) en Mare De Paepe
worden. Een enorm voor- (zoon van bruidegoms
deel voor de Zeelse toneel- werkgever) krijgen hoe
vereniging is over een re- langer hoe meer planken-
gisseur als Roger Bolders vastheid. Diana De Waele
te kunnen beschikken. Hij hanteert de goede intonatie
is de vakman die zijn perso- en vloeiende bewegingen en
nages en hun mogehjkhe- evolueert in de goede rich-
den door en door kent. Ze ting. Marc De Paepe heeft
weet te typeren en ze als- stijl om de rol van een impo-
dusdanig naar een hoger santé figuur te vertolken,
niveau verheft. Zijn feeling Eddy Oosterlinck (vriend
en fijngevoeligheid brengt van de bruidegom) impo-
hij over op de groep. Het neert door de wijze waarop
meest frappante voorbeeld, hij de kunst verstaat om het
naar ons gevoel, is de wijze, spel naar een hoogtepunt te
waarop het bruidspaar, als drijven met zijn zang en
centrale figuren, hun rol dans. Zijn waardige tegen-
vertolken. Karine Van hanger is Eric De Poortere
Cleemput en Eddy Van De (de buurman). Personages
Velde, namen «De Bruiloft» die vlot en vol zwier over de
van Brecht te baat, om him set bewegen. In «De Brui-
toneelkwaliteiten aan het loft» was het de feestzaal,
publiek te presenteren. Ze Hun gevoel voor timing
waren zeker niet aan hun kqpit van pas om de moeilij-
proefstuk, maar hetgeen ze ke momenten tussen zitten
nu brachten kan een defini- rond de feestdis en de meer
tieve doorbraak zijn. Het beweeglijke scènes te over-
slot, was het sluitstuk voor bruggen. Marleen De Bruy-
hun prestatie. Een bijzon- ne (de buurvrouw), die in
der moeilijk moment, als ze het °P de letter sprekend
alleen onder de schijnwer- gezelschap haar streektaal
pers staan, en de verant- niet verloochent, zorgt voor
woordelijkheid dragen om het vuur. het ritme en de
de vertoning naar een kli- vlotheid in de vertoning,
maks te voeren. Die opzet is Welke présence straalt die
hen gelukt. toneeldame toch uit!
Met de «Bruiloft» presteert Het sukses was mede moge-
Rhetorika anderhalf uur lijk door het Werk van het
goed toneel. De presentatie zaalpersoneel Edgard
van een huwelijk in «bur- Roels, Mare Van Cauteren,
gerlijke» families, die hun Frank Van Mossevelde, Ro-
rang en stand willen op- ny Vercauteren en Jan
houden, leidt tot kortslui- Wauters en pianiste Lieve
tingen. Melodramatische Van Lancker.
toestanden die perfekt wor- De technische o.l.v. Ray-
den uitgebeeld. De variatie mond Van Kerckhove tim-
in het spel zorgen voor merde een knap decor in
In Sint-Pauwels werden dit jaar in het kader van het
750-jarig bestaan van de parochie heel wat feeste
lijkheden georganizeerd. Te veel om op te noemen.
Sint-Pauwels lééft, dat mocht in elk geval blijken. De
plaatselijke toneelvereniging Clapdorp sluit het
jaartje dorpse trots af methaar revue 'Da was
Sinpals'. Wat er over dit spektakel reeds werd
prijsgegeven wij hadden het er al over in een
vorige bijdrage belooft: het wordt een theaterpot
pourri van volkse feitjes, kommentaren, liederen,
gags en ga zo maar door. Geen enkele inwoner van
'Sinpals' mag dit evenement missen, meent Clap
dorp.
De vereniging, die sinds 1964 jaarlijks een meestal
plezierig stuk voor het voetlicht brengt hoopt ook op
belangstelling van buiten de gemeente. Het Vlaamse
dorpsleven is immers overal nagenoeg hetzelfde,
pleit men: de mensen hebben alleen andere gezich
ten en namen, maar hun vreugden en teleurstellin
gen verschillen in wezen niet veel.
'Da was Sinpals' wordt vier keer opgevoerd: op 1, 2,
7 en 8 december a.s. telkens om 20 uur in het
parochiecentrum aan de Kerkstraat 13.
Twaalf Akteurs
23 mensen, jong en oud, mannen en vrouwen,
autochtonen allemaal, hebben zich nu al maanden
lang ingezet om er iets écht goeds van te maken. Ik
laat ze ook even de revue passeren. De akteurs: Jozef
Braem, Frangois Daneel, Bernard De Cock, Lucrèse
De Keyser, Leon en Mare Meul, Herman Slowack,
Maria Soetens, Hilde Van de Voorde, Lydia Van
Vlierberghe en Rita Verstraete. Als u even natelt:
zes mannen en zes vrouwen. Kwestie van gezond
evenwicht waarschijnlijk. De muzikanten zijn Ma
rianne Janssens en Patrick Van de Voorde. Het
dekor is van Huguette Van De Catseye, de grime van
de grijze eminentie in dit vak Albert Huys, het ballet
van Bie Merckx en dia's en geluid zijn van Etienne
De Meulenaer. Lydia Van Vlierberghe is voorzegster
en toneelmeesteres.
Gertrude Vercauteren ontwierp de prachtige retro-
affiche die je nu voor heel wat vensters in Sint-
Pauwels ziet hangen.
Van de technische ploeg maken deel uit: André
Beghijn, Etienne De Meulenaer, Herman Selis, Ger-
rit Soens en Koen Thierens. Mare Meul, Frangois
Daneel en regisseur Leo Van de Voorde zochten als
tekstschrijvers van de revue inspiratie in het Loker-
se spektakel van Eddy Picavet, maar schreven 'Da
was Sinpals' toch een eigen hart. Daarvan kan u zich
begin december zelf van overtuigen.
De toegangsprijs bedraagt honderd frank. Genum
merde kaarten kan u bestellen bij Leon Meul, Vos-
dreef 4, 2778 Sint-Pauwels, tel.: 03/776.61.36 en
zondagmorgen 25 november tussen 10 en 11.30 uur
in de bibliotheek naast het gemeentehuis.
(l.d.b.)
elkaar en zorgde voor de Druppelteller
nodige effekten en daar «visitor's Guide» is een jaar-
hadden Jules en Werner De gids over Beigtó waarin de
Wilde, Paul Eeckman, Ray- voornaamste ekonomische,
mond Goossens, Marcel Ro- kuitureie en sportieve gebeur-
giers, Kamiei Van Cleem- tenissen van het jaar zijn opge-
put, Michel Van Uytfan- nomen, evenals tal van inlich-
ghe, Albert Vercauteren
Jules Verlaeckt hun deel
tingen die zowel een nationaal
als een international kliënteel
aanbelangen. Het is geschre
ven in een vloeiende stijl en
heel wat illustraties maken het
Ver heir straeten en het kos- v|0[ ieesbaar.
tuumadvies kwam
sette De Deken.
Rhetorika speelt nog op
vrijdag 16, zaterdag 17 en
zondag 18 november tel
kens om 20 uur. Er komt
nog een extra-vertoning op
zondag 18 november om 16
uur. De deuren gaan open
op het aanvangsuur en dit
om organisatorische rede
nen. De receptie vangt pas
dan aan.
Het is te koop in de boekhan
dels.
De Raad van Bestuur van de
Internationale Jaarbeurs van
Vlaanderen heeft de heer F.
Meyvaert als voorzitter van de
ze vereniging eervol ontslag
verleend, F. Meyvaert heeft de
vereniging meer dan 25 jaar
geleid. De heer H.P. Persin
werd aangeduid als nieuwe
voorzitter..
