Ay Marieke, Marieke,
een rijkelijk lachspektakel
in première te Lokeren
Berlaarse
Kuituur kring bereidt
het jaar 2000 voor
Plezierig-plezant, de moeite overwaard
Robert en Bertrand,
op de wijze van ommekaar
PACT Aalst
op «Het balkon»
Oberon-Temse wil echtgenote terug
)p zaterdag 2 fe-
rzorgt de kring
en gastvooratel-
Gildenhuis tge
Op vrijdag 21 december geven Jacques Vermeire en Raf De Pauw en da's een
Lebbekenaar in het Kultureel Centrum «Torenzaal» te Lokeren, de eerste voorstelling
ten beste van «Ay Marieke, Marieke!», een kabaretteske lachkreatie van Patrick Meirte,
Hebt u wel eens een bedorven kreeft gezien? Het dier fosforesceert. Er komt een
spookachtig schijnsel vanaf. Met die glans heeft humor wat te maken. Een echte
samenleving, waarin alle normen nog overeind staan, kent de humor niet. Zij kent de
opgewektheid. Voor humor echter is ze te sterk. Eerst als het geloof in bepaalde
waarden is uitgehold, ontstaat een gevoel voor betrekkelijkheid, dat humor mogelijk
sliert lachsalvo's. Een rijke
lijk lachspektakel als medi
cijn tegen de met ernst ver
giftigde, grijze wereld.
Met dit citaat uit het oeuvre
van Godfried Bomans als
motto, introduceren auteur
Patrick Meirte en akteurs
Jacques Vermeire en Raf
De Pauw hun kreatie «Ay
Marieke, Marieke», een in
genieus bouwstuk, een «hot
news» magazine met de
Vlaamse «soul» en Vlaande
ren als inhoudelijke en de
vervuiling van ons taalge
bruik en de manipulatie
van en via onze kommuni-
katiekanalen, als vormelij
ke themata.
Een sensatieblad omtrent
Vlaanderen op de scène
Vlaanderen verorbert dage
lijks een flinke voorraad
sappige roddelblaadjes en
triviale «informatie-flod
ders, waarin de konsument
aardig wordt meegesleept
met een uitgedokterd jour
nalistiek lijmtaaltje.
ledereen kent wel deze
krentjes, waarin niets nog
wetenswaardig is, maar al
les met de pen tot lichtver-
teerbare hapjes «verwonde
ring» wordt opgeklopt.
Geboeid door de manier
waarop de Duitse dichter-
essasyist en kultuurfilo-
soof Hang Magnus Enzens-
berger, de strategie achter
het topeensatieblad «Bild-
Zeitung» blootlegde,
kreèerde het trio Meirte -
De Pauw - Vermeire een
«doorprikte Hlustrierte»,
een «levend» sensatieblad
omtrent Vlaanderen. Met
een voelbaar ironisch ge
noegen, versieren deze he
ren hun kreatie dan ook
zorgvuldig volgens de
meest renderende normen
van de schandaaljoumalis-
tiek. Zogenaamd in funktie
van de vrije journalistiek
(Zij weten wel beter!) geven
zij zich over aan kletsen,
liegen, informatie verdraai
en, lallen, vuilbekken, war
taal spreken, schaamteloos
generaliseren, sentimen
teel bemoederen en schijn
baar wetenschappelijk
schwarmen.
Live rig leggen ze de sensa
tiegeile toeschouwer in de
watten of is het «in de
luven»? met «musts» als
een overheersende Vlaamse
gerichtheid, een preten
tieuze voorraad «referen
ties», opgedirkte clichés,
protserige dooddoeners,
sentimentele kitsch, feuille-
tonneske stereotypen, hart
verwarmende ontboeze
mingen, een massa aan
trendgevoelig fotografisch
materiaal, een galerij van
nationale en internationale
beroemdheden en natuur
lijk waar wacht de toe
schouwer toch op een
milde knipoog naar erotiek
en glamour.
Het wordt de acherpkijken-
de toeschouwer echter dra
duidelijk dat «Ay Marieke,
Marieke!», bet sensatieblad
op de scène opengevouwen,-
in fact niets anders is dan
een ingenieuze poging de
vijand met de eigen wapens
te verslaan. Het magazine
wordt eindelijk met humor
doorprikt. Zoals elk maga
zine dat zichzelf respek-
teert, kan «Ay Marieke, Ma
rieke!» bogen op een strak
ke lay-out. De perskoppen,
bewerkt tot audio-visuele
dia-sekwenties vormen sa
men met de mediaverslagen
(kabaretteske spelscènes)
16 artikels. Deze worden op
hun beurt verzameld in 12
rubrieken. Deze vormen
dan uiteindelijk het inwen
dige «Russische poppetjes; -
corpus van «Ay Marieke,
Marieke».
Stof tot nadenken en/of
puur amusement?
Door middel van deze op
z'n zachtst gezegd niet
alledaagse vormgeving
wordt «Ay Marieke, Marie
ke! een vette kluif voor de
gene die houdt van intelli
gent en modern entertain
ment.
Voor de kritische, kreatieve
toeschouwer wordt «Ay Ma
rieke, Marieke!dan tot een
bijten uit hef de, een lachen
om te zuiveren. Het wordt
een poging om het echte
Vlaamse, onbezoedelde ge
voel weer te ontdekken
door afbraak van het valse,
vervuilde, door reiniging
met humor. Kortom, een
Brelliaanse liefdesverkla
ring vol liefde voor het zui
vere, authentiek vlakke en
vol haat tegenover het plat
te, triviale, onechte.
De literatuurder vindt een
taalkritisch geheel in de
sfeer van de Vlaamse Opus
generatie (Ivo Michiels, Da
niël Robberechts, Gust Gils,
Mark Insingel, Leo PLey-
sier. waarin met de in
houd van de verschillende
sekwenties centraal staat,
maar wel de kontrastvolle
vormgevingen en de ver
schillende uitingen van
taaiengagement. Een op
blazen van afgezaagde en
misbruikte taalvelden tot
lachwekkende, groteske
De kracht van «Ay Marieke,
Marieke» is echter dat het
geheel zowel kan gekonsu-
meerd worden als een
krachtige sliert lachsalvo's,
als een onschuldig, sappig
tussendoortje, dan als een
groteske kaleidoskoop, een
kijker waarbij de toeschou
wer zelf de scènes, de fon
kelende bouwsteentjes,
kreatief moet bewegen tot
een herkenbaar, zinvol,
persoonlijk en kleurrijk ge
heel. Hoedanook blijft «Ay
Marieke, Marieke!», meer
dan voldoende gestoffeerd
om zelfs als «open werk
stuk» alke toeschouwer aan
te spreken. Bovenal is het
een gif(t) tegen het «esprit
de sérieux». Een krachtige
«Als we in dat jaar (het jaar 2000) iets groots willen,
moeten we wellicht nu de basis leggen. We kunnen
bomen planten, we kunnen een fotoarchief aanleg
gen, een jaarlijkse statistiek rond een thema aan
houden, een tafelaktie houden, juist nu beginnen
met iets, of herbeginnen, of een nieuwe (betere)
richting kiezen.
Met deze woorden roept de Berlaarse Kuituurkring
de bevolking op om in 1985 door allerlei aktiviteiten
het jaar 2000 voor te bereiden Dit kan zijn door het
Berlare van nu op de een of andere vorm te bewaren
om binnen 15 dagen een vergelijking te kunnen
maken, of door het uitwerken van een visie hoe
Berlare er inderdaad zal uitzien. Aan de verenigin
gen wordt speciaal gevraagd het eigen toekomst
beeld naar voor te brengen. Al deze aktiviteiten
moeten leiden naar het Feest van de Vlaamse Ge
meenschap (11 juli), dat als thema «Berlare en
Vlaanderen in het jaar 2000» zou kunnen krijgen.
De werkgroep fotografie heeft al het plan opgevat
Berlare in al zijn aspecten op papier vast te leggen.
Zij zoeken daarvoor nog mensen die daar willen aan
meewerken. Op zondag 23 december beleggen zij
hiervoor een vergadering in de oude gemeen
teschool, Dorp 101, om 10 u.
Andere ideeën zijn steeds welkom en kunnen op de
volgende algemene vergadering naar voor gebracht
worden. Inlichtingen kunnen verkregen worden op
het sekretariaat E. Hertecantlaan 83 te Berlare, tel.
052/42.30.17.
(N.K.)
Patrick Meirte (Dender-
monde, 7 mei 1961) wensen
wij het hier gezien de
jeugdige leeftijd van som
mige van onze lezers, niet
te hebben. We hebben aan
Onze Heilige Vader, de
Paus van Rome, schriftelij
ke toestemming gevraagd
om eventueel toch een tipje
van de sluier te mogen op
lichten, maar helaas was de
Kerkelijke Overste toeval
lig een keertje op reis en
kon hij onze brief niet be
antwoorden.
Ondertussen blijft het dus
behelpen met volgende,
weliswaar onvolledige,
maar toch representatieve,
bio-bibliografie
1961: Patrick Prosper Cle
mentine Josephine wordt
onbestraft op de wereld
gezet.
1962: Het vlugrijpe literai
re wonder schrijft uit eigen
opvoedkundige ervaring
het handboek «Voor- en na
delen van borstvoeding»
1964: Patrick loopt kleuter
school en observeert zijn
kollega's nauwkeurig. In
het najaar verkoopt hij dan
ook één miljoen eksempla-
ren van de psychologische
zedenstudies «Julienke
heeft een Oidipoeskom-
pleks» en «Juf. Chantalleke
heeft penisnijd!».
1967: Ter ere van zijn Eer
ste Kommunie publiceert
Patrick het helaas enkel in
het Latijn verkrijgbare bij
belse verhaal «In het wiel
van Francesco MOzes»
1973: Patrick publiceert
een verzameling kosmische
poëzie onder de titel «Een
scheet is een planeet».
1975: In opdracht van Test
aankoop onderzoekt Pa
trick 30 verschillende
scheerapparaten onder de
titel: «God shave the
Queen
1978: Patrick publiceert
een wetenschappelijk ge
neeskundig essay over de
typisch Vlaamse verkoud
heid «De Vlaamse Leeuw,
hij briest niet! Hij niest!»
1982: Patrick wordt vol
wassen Hij mag van Raf De
Pauw het boek «Heden jon
gen, morgen man» even le
nen. In ruil schrijft hij een
aantal liedjesteksten.
1984: «Ay Marieke, Ma
rieke.
Jacques Vermeire
1974: Zanger-entertainer
Jacques Vermeire houdt
«Kabiaar» boven de doop
vont.
1975: «Kabiaar» teistert het
Humorfestival van
Knokke-Heist.
1976 «Kabiaar» delft een
finaleplaats op het belang
rijkste Nederlandse kaba-
rettefe8tival «De Delftsche
Cameretten» te Delft.
1976: Eerste televisie-optre
den met 4 life-nummers in
het programma «Laby
rinth».
1979: Jacques werkt mee
aan diverse afleveringen
van «Wikken en Wegen»
1980: Kabiaar haalt «Hit-
ring» met de single «Denk
aan mij».
1980: «Kabiaar» in sterec
en monokinisch «Zomerhit
'80» te Blankenberge Twee
de single «The girl I know»
1981: Eerste solo-single:
«Ik hou van vrouwen»
Tweemaal in «Hitring».
1981: Jacques wordt colle
ga bij het Mechels Minia
tuurtheater. Einde van
Kabiaar.
1982: Jacques loopt voor de
camera's bij de opnamen
van twee Belgische kort
films, waarvan één met
goud wordt belegd op de
Wereldkampioenschappen
voor de amateurfilm te
Aachen.
1982: Jacques speelt aan de
zijde van Raymond Van Het
Groenewoud m de Belgi
sche langspeelfilm «Na de
liefde» van Jaak Boon.
1982: Jacques speelt 'n
hoofdrol in het kinderto-
neelstuk «Artiesten ge
vraagd» van René Verreth
1983: Jacques toert samen
met Raf met een «The best
of...» uit hun oeuvre
1984: Jacques brengt een
wekelijkse sportsketch in
het zaterdagochtendpro
gramma «Buitenspel»
(BRT-O.V1.)
1984: Ay Marieke, Ma
rieke...!
Raf De Pauw
1958: «Raphaël» wordt vak
kundig in de doopvont ge
mikt door een niets vermoe
dende plaatselijke afdeling
heiligen.
1965: Raf is zindelijk ge
worden en doet zijn Eerste
Khomeinie in de Onze-Lie-
ve-Vrouwekerk van Lebbe-
ke.
1969: Raf wordt de meest
aanbeden puber van uren in
de omtrek.
1970: Raf komt tot inkeer
en onderstreept zijn nieuwe
moraal door het doen van
zijn Plechtige Khomeinie.
1972: Raf krijgt dons!
1976: Raf krijgt het boek
«Heden jongen, morgen
man» cadeau van nonkel
Lebbeke. Voor Robert en Bertrand werd een beroep gedaan op een uitgebreide bezetting, (v)
Robert en Bertrand, zo was hun naam.
Zij haden bij de rijken
Geen al te goede faam.
Robert en Bertrand, klonk het in koor
Voor men wist dat ze er waren
Waren ze er weer vandoor.
Aldus klinkt het refrein van het «Lied van Robert en Bertrand», dat Cornel Leunis, alias Robert, en Francis Lissent
alias Bertrand, tussen het eerste en tweede bedrijf zaal «Heidehof» insturen. En daarmee hun kollega's van d
decorbouw niet alleen de tijd verschaffen het decor «krot en mot» te veranderen, maar meteen ook «Robert e
Bertrand», de jongste prod uk tie van de Lebbeekse Toneelkring «Ommekaar», definitief de weg opsturen van een zee
genietbaar toneelspektakel. Volkstoneel - en we doen geenszins denigrerend - van de bovenste plank, waari
hoofdzakelijk de gulle, volle lach, maar ook wel een traan de hoofdtoon voeren. En waaraan een happy-en
vanzelfsprekend niet onbreekt.
Een opvoering die o.i., het vorig jaar gebrachte «Plezante begrafenis van Klakke Verdoest» overtreft en een eerde
«Wonderdoktoor» prod uk tie evenaart.
1977: Raf begint het
Vlaamse land af te schui
men met gitaar en plun-
jezak.
1979: Raf wordt tweede op
de Grote Prijs Will Ferdy.
1979: Raf wint de Armand
Preud'hommeprijs met
nummer «Annekes vader»
1980: Raf vormt de forma
tie «Raf Groep», bestaan
de uit een aantal losse mu
zikanten. Enkel saxofonist
Patrick Heirbaut is een vas
te waarde.
1981: Raf verklaart in een
intervieuw met Playboy
eindelijk de inhoud van het
boek «Heden jongen, mor
gen man» te begrijpen. Hij
wordt gevaarlijk
1982: Raf bewandelt experi
mentele wegen met de «gi
taar-elektrische piano
sax -kombinatie Raf Ge-
(z)ellen. Mijnheer Patrick
Prosper Clementine Jose
phine Meirte produceert de
teksten
1983: Raf verlegt de aan
dacht meer naar het toneel
en plukt enkele kleinere
rollen bij amateurtoneelge
zelschappen.
1983: Raf ontmoet Jacque
Vermeire. Samen met dit
verdacht individu trekt hij
de baan op met een compila
tie van de beste fragmenten
uit hun oeuvre.
1984: Ay Marieke, Marie
ke,
«Ay Marieke, Mariekevan
Patrick Meirte, door Jacques
Vermeire en Raf De Pauw gaat
in première op vrijdag 21 de
cember, te 20 u. stipt in de
«Torenzaal», Torenstraat 1 te
Lokeren.
Pierre Van Rossem
De vzw Progressief Aalsters Collectief Theater»
meldt dat de tweede produktie van zijn speelseizoen
84-85 zijnde «La dame de chez Maxim» van Georges
Feydeau voorzien voor eind januari doorgeschoven
wordt als openingsstuk van het seizoen 85-88.
Deze produktie zou gaan voerig op de hoogte worden
onder de titel «Parijse gar- gehouden van dit eerder
naai maakt kabaal» met langzaam rijpend product,
liedjesteksten van Anton Op dezelfde data brengt
Cogen, en op muziek van PACT nu «Het balkon» van
Octaaf Boone, met een cho- de omstreden franse auteur
reografie van Greta Linz, in Jean Genet. Deze productie
een decor van Jo De Buck, die reeds meer dan eens
en met costumes van Janice struikelde over het feno-
Van der Meirsch. meen auto-censuur, wordt
Allerlei oorzaken staan een als aanklacht ten tonele ge
goede première op voorzie- voerd. Dynamisch, fel door-
ne datum in de weg. Talrij- leefd teater, emouvant
ke rolwisselingen hebben spektakel doorspekt met
de scènerepetities een te provokante emoties en
grote vertraging bezorgd Vlaamse pseudo-erotiek.
ten opzichte van het ballet- Anton Cogen maakte een
en muzikaal gedeelte dat zo speciale bewerking en men
goed als klaar is, PACT krijgt de hele PACT-cast te
neemt geen risiko en stelt zien.
uit. In de volgende uitgave
van ons programmatijd-
schrift zal het publiek uit-
Volks
«Robert en Bertrand», vrije
bewerking van Arnold Van
De Perre, vertelt het ver
haal van twee marginalen
avant-la-lettre, die door
hun schalksheid, spot en
inventiviteit erin slagen het
onrecht dat geschied is te
herstellen. Dat ze op hun
weg naar de ontmaskering
van een dief - want dat is al
bij al de plot van het stuk -
ettelijke van hun medemen
sen, maar dan liefst het ge
zag van de hogere stand,
letterlijk en figuurlijk in
hun onderbroek zetten, ge
beurt tot groot jolijt van de
toeschouwers, die zich ver
meien in deze volkse bedoe
ning en lachbui na lachbui
de zaal insturen.
Dat dergelijke stukken te
gen een strak tempo moe
ten worden gespeeld - de
toeschouwer mag immers
geen respijt gegund wor
den - spreekt vanzelf. Re
gisseur Lieve De Baes had
dat trouwens best begrepen
cn slaagde erin vooral tij
dens he tweede en derde
bedrijf de opvoering flink
wat vaart te schenken.
Naast knappe regie-ingre
pen - de monoloog van Ro
bert, «op de fluit», begeleid
door Bertrand- begrepen
we minder waarom het op
smukken van het café-ex
terieur gebeurde in een
haast totale stilzwijgend
heid. Een tingel-tangel
nummertje op de piano had
daar wonderen gedaan.
Daarnaast hadden we de
»broek-af» scènes liever een
tikkeltje meer «uitge
speeld» gezien.
Deze bemerkingen en een
weerbarstige spot die rijks
wachter met dienst Jan De
Wachter de bibber op het lijf
moet hebben gejaagd, doen
echter geen afbreuk aan de
positieve totaalindruk van
deze Ommekaar-produktie
Knappe afkeerprestaties
Voornoemde indruk werd
mede bepaald door overwe
gend positieve akteerpres
taties. Van de kant o.a. van
Comel Leunis (Robert) en
Francis Lissens (Bertrand).
Beiden evolueren met de
flair van twee struikrovers
over de scène en weten ge
past op de reacties van het
publiek in te spelen. Zijn
gewoonweg twee komische
talenten.
Eerstgenoemde bewees
daarnaast in zijn monoloog
over ruime akteercapacitei
ten te beschikken en Fran
cis Lissens kreeg ook een
open doekje voor zijn voka-
le kundigheid. Dat doekje
had hij trouwens al ruim
verdient voor de kompositie
van het «Robert en Ber
trand»-lied.
Ook Guy Pauwels, voorzien
van een krême van een
moustache, zette de figuur
van de cipier knap in de
verf. Precies getekend, van
begin tot eind. Wat gezien
de aard van de rol en het
veelvuldig aan- en optreden
lang geen sinekure was.
Ook Jo Abbeloos zette een
overtuigde alles beh al ve-
snuggere champetter op de
planken. Positief vonden
we bovendien de prestaties
van Stefaan Wesemael
(Meeldraaier), Ann Col-
paert (een goedlachse waar
din), Els Van Den Abeel
(Roosje, natuurlijk acte
rend), Hendrik De Leeuw
(knap getypeerde baron;,
Lena Van Mol (barones) Hil-
de Van Mol (erg overtui
gend als Isidora), daar zit
talent in, en Lucienne De
Vos (een douairière die van
«Volière» houdt).
Jan De Saedeleir daarente
gen overtuigde niet geheel
als Michel en ook Louis We
semael zagen we reeds in
betere doen. De «autoriteit»
uitbeelden ligt hem blijk
baar minder. Franky Die-
rick, die de rol van ober
Johan toegewezen kreeg,
bleek voortdurend door
plankenkoorts te zijn ge
plaagd en slaagde er niet in
zijn figuur aanvaardbaar te
maken.
Eddy Heymans zat aan de
piano en Els Pauwels, Heidi
De Lathouwer, Els Moort-
gat. Use V anderstraeten
Dieter Podevijn, Anneke
Lambrecht, Leen Podevijn,
Joris Michiels. Gert Mi
chiels, Veerle Lambrecht en
nog anderen figureerden.
Verzorgd tot en met
Dat de Ommekaarploeg
erop toeziet dat alle as pek
ten die een toneelproduktie
tot een genietbaar spekta
kel maken, tot in de details
verzorgd worden, bewees
opnieuw de uiterste zorg
die besteed werd aan het
dekor.
Funktioneel cn oogstre
lend, noch min of meer,
was dat dekor ontworpen
door Dirk De Ridder en uit
gevoerd door Atelier Louis
Buytaert, Petrus Van Stap
pen, Gustaaf Moortgat,
Frans Van Lierop, Leon
Verhavert, Jan De Wachter,
Leon Van Praet, Daniël
Huys, André Veireman, Lu-
cien Dierickx, Gilbert Til-
burgh, Frans Michiels. Re
né Moortgat, Rudy Leon,
Pierre Philips, Dirk De Rid
der, Freddy Van Haudt en
Louis Wesemael.
Voor de belichting en het
geluid tekenden Rudy Rob-
brecht, Eddy Heymans en
Patrick Heymans. Aan de
grimetafel zaten schoon
heidssalon Vicky, Mady
Ringoot, Dré Lissens en
Demcy Stevens Voor een
verzorgde kostumering
zorgde Marleen Chalmet.
Els Van Nieuwenhuyse ei
Filip Van Ransbeke zegdei
voor, Gustaaf Moortgat wa
toneelmeester, Guido Vai
Praet zorgde voor een foto
montage van de produktii
en de algemene koördinatii
lag in handen van Andr
Lissens.
Met «Robert en Bertrandi
bewees Ommekaar ander
maal dat dankzij een enor
me inzet wonderen venricht
kunnen worden. Met de»
produktie bewees de jong
ste onder de Lebbeekse to
neelkringen bovendien
zij als niet één de formulel
gevonden heeft. Ze integen
deel nog vaak de fratsen
van «Robert en Bertrand"
in hun herinnering zullen
beleefd hebben.
Ommekaar voert «Robert
en Bertrand» nog op op
vrijdag 21, zaterdag 22
zondag 23 december, tel
kens te 19u30 in zaal Hei
dehof, Heizijdestraat
Lebbeke. Op
bruari vera
bovendien
ling in gaal
Dendermonde. Wie
niet te blasé voelt, mat
van die voorstellingen
missen
Pierre Van
Lebbeke. De jonge spelers die in Robert en Bertrand aantreden (v)
Een vrouw, een vriend, een psychiater? Dolkomische situaties in «Mag ik mijn
echtgenote terug?» van J. Bernard Luc en J.P. Conty, zaterdag 22 en zondag 23
december om 20 uur door toneelkring Oberen op te voeren in het parochiecen
trum aan de Prinsenlaan in Temse.
Mark Lissens regisseert, Oswald Joossens verleent assistentie. In de rolbezetting
Zulma Meersman Livy Verbeke, Martin Verbeke, Riet Waltens, Jef Van Mele, Gust
Coppens en ook Mark Lissens
Onthou dat Oberons jeugd toneelgroep zaterdag 9 februari in zaal Het Volk in
Temse opvoert «Peter en de Wolf», met daarna vertolking van een reeks
gedichten.
De superacht-speelfilm «Als volven huilen» waaraan werd meegewerkt door
Oberon (en ook door Spirit), gaat op 16 februari in première, er zijn ook
voorstellingen op 17, 22, 23 en 24 februari, telkens in Het Volk.
(wv)
46 - 21.12.1984-De Voorpost
Tweederde Lebbeekse inbreng
