De grote en de kleine k «Het portret in de Belgische schilder en beeldhouwkunst»: een schone tentoonstelling In memoriam Muzikant Bert Heuvinck Huguette De Wit expozeert skulpturen in Moorsel Europees niveau? Wereldniveau? Lopen ze... de spuigaten uit? 20 - 25.1.1985 - De Voorpost Zonder verweer en sprakeloos hoorden middag dal Bert Heuvinck, leider van de Dendermond- se Jeggpap New Orleans Jazzband, enkele uren voor dien plots was overleden aan de gevolgen van een hartstilstand. Hij was 41 jaar. Bert Heuvinck was méér dan de leider van Jeggpap. Hij was ook en vooral vader van twee jongens, Joachim en Sam, echtgenoot van Mag da. uitstekend leraar wiskunde aan de Abdij school van Dendermonde, stichter en bezieler van de Honky Tonk Jazzclub, grondlegger van het Dender mondse jazzfestival en bovenal een goede vriend met wie je uren kon praten over de meest uiteenlopende onderwerpen, want Berts belangstelling ging verder dan cijfertjes en muziek. Bert wist al lang dat er wat haperde aan zijn hart, al kon je dat aan zijn dagelijkse omgang niet merken. Relativiteitszin had hij meege kregen van zijn moeder. Toen hij maandagochtend op bezoek ging bij zijn dokter, juist om een elektrocardio gram te laten nemen, deed zich de hartstilstand voor. Zijn overbrenging naar het ziekenhuis kon niet meer baten. Met Bert verliest Dendermonde én Honky Tonk een merkwaardig figuur die heelwat tot stand heeft ge bracht, zonder altijd zelf op de voorgrond te willen treden. Zo is er Jeggpap, ontstaan in de familie Heuvinck zelf, maar stilaan uilgedeind tot één van Vlaanderens beste jazzformaties. Hij wist zijn orkest doorheen veel moeilijkheden, tegenkantingen en on derlinge twisten te loodsen, zodat best mag gezegd worden dat Bert eigenlijk het bindmiddel van de heterogene groep muzikanten was, met wie het niet altijd gemakkelijk werken is. Uit Jeggpap ontstond de Honky Tonk Jazzclub en opnieuw was Bert er een van de bezielers en een hele tijd voorzitter van. Toen de plannen voor het eerste jazzfestival ontstonden, was hij er opnieuw bij en toen het hem allemaal te veel werd, droeg hij zijn bestuursfunkties in al die verenigingen over aan zijn drie broers om zich volledig met Jeggpap bezig te houden in zijn vrije tijd. Het orkest was ondertussen een belangrijk deel van zijn leven gaan uitmaken, want niet alleen moest er vrijwel wekelijks opgetreden worden, Bert hield eraan dat alles op peil bleef en daarom werd er ook nog druk geoefend. Jeggpap is onder zijn impuls uitgegroeid tot een belangrijke formatie die bekend is geworden in de kleinste hoekjes van Vlaanderen, maar ook bijvoor beeld bij de BRT, waar het enkele soundtracks van jeugdféuilletons verzorgde. Ondertussen heeft Jegg pap ook een achttal platen volgespeeld met bekende vedetten als Sammy Rimmington, Kid Thomas en Kid Sheik. Bert heeft samen met zijn orkest het twintigjarig bestaan mogen vieren in 1982. Een groot voorbeeld voor hem als muzikant was Albert Nicholas, de New Orleansveteraanwaarvan hij de technieken bestu deerde. In de jongste jaren was hij verliefd op zijn tenor-sax en af en toe haalde hij zelfs de viool of de dwarsfluit te voorschijn. Boven dat alles staat echter de mens Bert Heuvinck die met zijn rondborstig karakter en zijn eeuwig goed humeur, wel iemand de waarheid dierf zeggen, mgar even snel was om de plooien glad te strijken. Spits in zijn humor en fijn in zijn dialoog, bekeek Bert de wereld vanop een afstand, bestudeerde en apprecieer de zijn medemensen, genoot van de goede dingen des levens en maakte het de anderen nooit lastig met zijn eigen zorgen. Weinigen zijn er met een dergelijke zin voor relativiteit. Waarden, die anderen hoog aan slaan, kregen bij hem dikwijls geen genade. Die dienden maar om het leven moeilijk te maken en hij zag alles als één voortdurende, gesmeerd lopende rotatie. Het wordt pijnlijk wennen aan het gemis, maar hij heeft ons zoveel nagelaten. Mare De Backer Jazzkafee te Lebbeke uitgesteld tot 16 februari Ingevolge het echielijk overlijden van Bert Heu vinck, leider van de Dendermondse Jeggpag New Orleans Jazzband, wordt het geplande optreden van de band, op zaterdag 26 januari, in Gasthof Bier- boom te Lebbeke, uitgesteld. Na kontakt met de bandleden hebben de organisato ren Club 50 besloten «Jazzkafee» te laten doorgaan op zaterdag 16 februari a.s. te 20 u. in Gasthof Bierboom. Reeds verkochte toegangskaar ten blijven vanzelfsprekend geldig. Kaarten (80 fr) zijn trouwens nog te bekomen in Gasthof Bierboom. Portretten geschilderd en gebeeldhouwd door wel- René De Lannoy, Tony Van geteld drieënzestig Belgische kunstenaars, in de Os en Georges Fonteyn heb- periode 190O-1950, worden tot 10 maart tentoon- 15611 21011 11164 echt op het gesteld in het stedelijk museum van Sint-Niklaas. portret toegelegd maar De «Het portret in de Belgische schilder- en beeld- Lann°y's ,P°rtr64 van z'n houwkunst 1900-1950» is geen volmaakte tentoon- 20011 ,Vail0s' stemng met kunetmetorische vredigheid. Er werd voorai gestreefd naar het tot stand brengen krijgen toch een vetdimde van een schone tentoonstelling. Verwacht je dus plaats naast het werk van niet aan een vertegenwoordiging van zo veel moge- bijvoorbeeld Pieter Rot tie, lijk «ismen», want de verschillende stijlfazen wor- Hippolyte Daeye en Walter den niet doelbewust geïllustreerd. Vaes. Veel verder uitweiden over Karei Mechiels, direkteur Verder dient de tentoonstel- de vertegenwoordigde kun- van de stedelijke akademie ling als een deel van een stenaars 6n him geexpo- voor schone kunsten van geheel te worden gezien 8661x16 werken heeft niet Sint-Niklaas, Daniël An- Voor -86 namelijk plant 2111 want de katalogus thuenis, kuituurschepen, men het tweede luik; het died4 meer dan genoeg m- en Jan Bral, kultuuratta- portret in de negentiende atie Het ché, stonden in voor de keu- eeuw. nOQ ze van de werken. Eeretge- noemden men zonder Ook het Land van Waas twijfel verantwoordelijk Het muzeum is rijkelijk ge stellen voor de chauvinisti- vuld met bijdragen van de sche inslag van de exposi- Brabantse school, de Ant- tie. «Tentoonstellingen als werpse portretschool, van deze hebben het voordeel kunstenaars uit het Gentse V°°r dat een weinig bekend deel en het Luikse en ook gast- van ons kunstpatrimonium stad Sint-Niklaas brokkelt ®nuts vmden we dichter bij het groot pu- wat in de pap. m katalogus een tekst bliek wordt gebracht. Dit is Zo is Leo Steel verteeen- ?ver *?et P01^4 111 de beeld- ook een gezonde vorm van woordigd met een olieverf- houwkunst. Van beeldhou- chauvinisme», zei Jean- portret van broeder Roma- ^er Camille Colruyt zaen we Pierre De Bruyn in z'n ope- nus. Steel staat bekend als van rungstoespraak uitstekend portretschilder, Van Hij vertelde nog dat het be- gevormd aan de akademie °°k va** Ernest wezen is dat België ook na van Sint-Niklaas en aan de Wunants een portret van de zeventiende eeuw Antwerpse akademie had 016 meesters van wereldfor- hij Isidoor Opsomer, Walter maat heeft voortgebracht - rw,klwf^°ïi7 is Hpl portreTvan Romaüi Ook Ernest Wehmert had De Vidte van Werner Heyn- Opeomer als klasgenoot driokrt en die van Kamiei Hij ondergmg de invloed Huysmans en Emiel Van .,5?us en voolial Cauwelaert door Willy zijn er ook bij, even een echt naslagwerk geworden, dankzij het mecenaat van Mercator Verzekeringen n.v Informatie zowel voor wat de tentoonstelling be treft, de artistieke als de kunsthistorische benade- prijs Sint-Niklaas. De tentoonstelling over Het portretin het museum loopt tot 10 n werd zondag jl. geopend. Dit is een blik op de belangstellenden (Iv) zijn beurt met een viertal schilderijen op de tentoon- maar dat men zich blind staart op Frankrijk. «Hier door worden al onze eer sterangsfiguren kunstma tig in een tweederangsposi- tie gedwongen., aldus De hetrijde^a^rte! S' Bruyn. Ook Karei Mechiels steekt zijn afkeer voor de onder- divn oiijii ci uui uij, even J?.,. koncentreert zijn als het portret van Hippoli- 8 aandach4 te Daeye door Henri Puvez. waardering van onze kun- hem Nsast deze gebeeldhouwde stenaars op Europees en tretten te zien. wereldvlak niet onder stoe len of banken. De keuze van Robert Buyle studeerde ook de portretten hangt ook aan de Sint-Niklase ak nauw samen met de onbe- mie. Hij konfronteert reidheid van blijkbaar ta- met zijn «Dame met hals- melijk veel openbare en se- snoe», een olieverfschilde- mi-openbare instellingen rij. Leraar graveerkunst om werken te ontlenen, zo- aan de akademie van Sint dat men in sommige geval- Niklaas, Romain Malfhet, len nog moeilijk over 'keu- trakteert ons op een zelf- ze' spreken kon. portret. Nog tot en met zondag 27 januari kan U in de kunstgalerij Van der Borght aan de Opwijkse- steenweg 15 te Moorsel-Aalst terecht voor de ten toonstelling van een twaalftal skulpturen van de Dendermondse kunstenares Huguette De Wit. De vooropening van deze tentoonstelling vond plaats in aanwezigheid van heel wat vooraanstaanden uit de wereld van de kunst en de politiek. Het verzekeringskantoor Van der Borght is alleen bij speciale gelegenheden te bezoeken als kunstga lerij. Men brengt er uitsluitend valabele tentoon stelling en ook dit keer heeft men aan die eis ten volle weten te beantwoorden. prominenten kregen de ge schilderde portretten van Frantz Van Dorpe, vereeu wigd door Alfons Ver- .heyen, en die van Leo Van Dorpe en Maria Janssens de Varebeke, geschilderd door Hubert Malfait, een plaats op de tentoonstelling. «Het portret in de Belgische schilder- en beeldhouw kunst 1900-1950» tot 10 maart in het stedelijk mu zeum, Zamanstraat, Sint- Niklaas. K.L. Sint-Niklaas De expositie over Het portret», in het museum san de Sint-Niklase 2 is merkwaardig. Heeft allure. Volgens de inrichters en ook naar het oordeel v kuituurschepen Daan An thuenis zou het zelfs gaan om een manifestatie i Europees niveau. Wat door niet-Wase persmedewerkers, aanwezig op e voorstelling in het museum, gerelativeerd werd: de keuze gebeurde naar verl te subjektief, te zeer Waas-gebonden. Nu goed. De tentoonstelling in het museum is beslist het bekijken waard. Ze n bovendien in een brede kon tekst worden geplaatst. De middelen die ter t tong worden gesteld met het oog op het organiseren van exposities zijn «- in Sint-Niklaas staat daarvoor achthonderdduizend frank ingeschreven op d begroting, dat zijn werkmiddelen voor een jaar. Daar spring je duidelijk niet v mee, al moet je de nuance aanbrengen dat onrechtstreeks méér vooral mensen ter beschikking worden gesteld, het medewerkers ook, staan sowieso op de stedelijke betaalrol. Maar het blijft moeilijk, op adekwate wijze aan kuituur, aan kultuurpolitiek doen. De Sint-Niklase beleidsinstan ties doen daarom graag een beroep op wat als 'het mecenaat' zou kunnen omschrijven. Zo werd het Gemeentekrediet vaien België vorig jaar bereidgevonden, de Mongotentoonstelling te sponsoren midde» 1 het betalen van de drukkosten voor de kataloog (van die fraaie publikaüe werdéijn overigens, in verhouding tot het bezoekersaantal op de expo, relatief v exemplaren verkocht). En zo gaat men voor Het portret» scheep met ve. ringsmaatschappij Mercator. Want het drukken van een kleurrijke katalogus a! deze voor de portrettisten kost algauw een paar honderdduizend frank. Nog dit. Op de expositie tref je ook een vijftal portretten van d kunstschilder Walter Vaes aan. Nu wil precies de met Mercator nauw v, galerij Brabo, gevestigd in het komplex nabij de E3 in Antwerpen, in c een grote tentoonstelling over Walter Vaes en z'n oeuvre opzetten, bloemstukken en hoe die werden geschilderd zouden aan bod komen. Brabo bestaat straks tién jaar. In deze expositieruimte werd al die tijd 1. besteed aan het werk van Wase kunstenaars. Sint-Niklaas. Opening van de expo «Het portret», door schepen Daan Anthuenis. Op de achtergrond (links) naaSm en burgemeester De'Vidts herkent u Jean-Paul De Bruyn, auteur van de knappe katalogus. De opening werd over bijgewoond door heel wat prominenten (Iv) Aalst. Huguette De Wit verwelkomt haar genodigden, terwijl de heer Van der Borght toekijkt Begeleid door meditatieve muziek, speciaal voor deze gelegenheid gemaakt door Herman Elegast die zich heeft laten inspireren door de skulpturen van Huguet te De Wit, kunnen de bezoe kers er kennis maken met niet-alledaagse realizaties. Gewoon verbazend wat Hu guette weet te verwezenlij ken met hout, bij voorkeur dan nog reeds gebruikte materie (stukken van wijnkratten, lijnwaad en kleur). Kleur dan liefst in een demi teint en vooral in spelend op de kreativiteit van de kunstliefhebber en kijker. De werken van Hu guette De Wit dragen im mers geen titels en zijn een uitnodiging om je eigen fantasie haar gang te laten gaan. Wat als het ware een kommuniceren van de kij ker is met de realizatie van de kunstenares. Suggere- Aalst. Heel wat vooraanstaanden uit de kunstwereld waren ling (a) aanwezig op de lentoonstel- rend tot en met, soms een stukje enigmatisch, maar steeds volop aansprekend. Huguette De Wit is afkom stig- uit Elewijt, waar ze ge boren werd in het huis waar Victor Servranckx heeft geleefd. Haar eerste schreden in de wereld van de kunst zette ze in de Jan Portaelschool van de Aka demie van Vilvoorde, waar ze leerde tekenen en schil deren. Nadien volgde ze aan de Koninklijke Akade mie van Dendermonde, waar ze na haar huwelijk was gaan wonen, schilde ren en beeldhouwen. Uit eindelijk kwam ze terecht in Anderlecht in de Hogere Akademie voor Beeldende Kunsten. Huguette De Wit volgt op de voet de voor naamste kunstmanifesta ties in binnen- en buiten land. Haar steeds aktieve belangstelling en haar nooit versagend dynamis me zorgden ervoor dat er een reeks prachtige skulp turen tot stand kwam De tentoonstelling in Moor sel is een première, want in augustus van dit jaar wordt deze expositie ook gebracht in Bordeaux m Frankrijk. Genesis van kracht tegen existentiële onmacht Zo noemt de dichter Frans Fransaer, die op de ope ningsplechtigheid aanwe zig was, het werk van Hu guette De Wit Hij onder ging van bij de eerste aan blik reeds de ruimtelijke werking van haar skulptu ren. «Dit werk, zonder dat het mij eerder bekend was, moest uitstaans hebben met oervormen, met een diep aanvoelen van het overwel digend gegeven dat materie is. Het zien van dit werk werd een aangenaam, her kennend ontdekken, een bewustworden van zijn kracht en zijn diepte. Er is vooreerst de gave intuïtie van de elementen natuur, water, aarde en lucht en tevens de explosie van kracht, getemperd door éen existentiële machteloosheid om het vergankelijke van alles» aldus Fransaer. In het werk van Huguette De Wit ziet Fransaer een groot kunstenaarschap en gedreven zijn. Het is niet zomaar componeren, maar e8tetisch samenvoegen van materialen, hoe harmo nisch de vormen en kleuren ook mogen zijn. Bij de fries kompositie met hout valt de hoekigheid op, maar even zeer de scherpte, alsof het om een versplinterde we reld gaat. Maar de materie zelf geeft aan het werk een ongekende warmte. Er zijn de zachte tinten van wijn- kistenhout, de nobele kleu ren van de wijn zelf, de volmaakte harmonie. Het is hunker en verscheidenheid samen. In andere werken treft men dan weer ruimte lijke patronen aan die door straten worden doorreten. Maar ook hier zijn er de warme alles milden tinten van wijn, de gel natuurlijke kleurstof Huguette De Wit. Sky ren met pianotoetsen sterken nog het aanvt van de menselijke onm de klanken die eens v tig weguliertten. zijn versteend, gebed in oe van vergankelijkheid i aan de kunstenares nieuwe dimensie g Klank wordt beeld En is ook zo met de muziel Herman Elegast. gein reerd door deze weri komponeerde. Ook i muziek onderstreept kosmische, het ruimte! maar bovendien ook oergegeven van hunk en pulseren Voor Fi* Fransaer is deze tent» stelling overigens boeiende openbaring worden, dat blijkt uit kommentaar, waarvan enkele delen hebben w gegeven om U zo beter werk van Huguette De te leren kennen en grijpen. Elke kunstminnende Sint-Niklazenaar kent wel df aan het Stationsplein ingeplante beeldengroep «O Lopersvan de Willebroekse kunstenares MarietU Teugels. Het is de eerste realisatie van de verdiensté lijke vzw Kunst in de Stad Al vaker waren dei lopers het voorwerp van vandalen. Elk jaar kwamet ze wel eens in het nieuws, deze beelden Nu kon vernomen worden dat nóg een beeldengroep van Marietta Teugels opschudding heeft verwekt. Texas, Verenigde Staten. Daar is verzet gerezen tegen de plaatsing van vijf gebeeldhouwde, dansen de jonge vrouwen. Hun naaktheid, daar hebben eet aantal Amerikanen bezwaar tegen. Lopen de danse ressen de spuigaten uit?

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1985 | | pagina 20