Bij de honderdste verjaardag van de geboorte van Jet Scheirs
Textiel in de lift, ook aan VTI Aalst
hzs
Dag van de vier groten
van Oudegem
+6 - 1.2.1985 - De Voorpost
Judegem herdenkt zijn groten
Wie de naam Jef Scheirs uitspreekt, denkt onvermydelyk aan «De Filosoof van Hagem» waarin de auteur het wel en
wee van een typisch boerendorp beschrijft. De streekroman «De filosoof van Hagem» geraakte volop in de bekendheid
toen de Vlaamse Televisie enkele jaren terug het werk in meerdere afleveringen op het scherm bracht. De namen van
Titten en zijn broer Naten, van Patatje lagen toen op eenieders lippen. Oudegem werd haast uit zijn winterslaap
geschud. Maar Jef Scheirs bleef vergeten. De belangstelling was van korte duur en weinigen hebben geweten dat deze
volkse man heel wat boeken heeft geschreven.
Jef Scheirs wordt dit jaar in zyn geboortedorp Oudegem herdacht. Hij werd er immers honderd jaar geleden geboren:
op 23 september 1885. Hy zou er zyn jeugdjaren doorbrengen en pas na zijn huwelijk uitwyken naar Aalst en
vervolgens naar Sint-Agatha Berchem waar hij op 14 augustus 1960 overleed. Met Jef Scheirs stierf ook een van onze
beste Vlaamse vertellers. Hy bezat als geen ander de gave om de eenvoudige dingen van het dagelykse leven boeiend en
beeldryk neer te schrijven, kon de figuurtjes raak typeren met hun kleine en grote gebreken, maar vooral met hun vele
gaven.
Jef Scheirs is een boeiende figuur die men evengoed een
dorpsfilosoof had kunnen noemen, die afstand kon
nemen van alles wat er rondom hem gebeurde, maar die
er toch zo dicht bij betrokken bleef.
Jef Scheirs en kattekwaad
Jef Scheirs werd dus geboren op 23 september 1885 te
Oudegem. Hij was het tweede kind van het landbouwers
gezin Domein Scheirs - Maria Aerts. Uit zijn prille jeugd
blijkt reeds dat Jef zich fel aangetrokken voelde tot het
uitsteken van allerlei kattekwaad. Hij kreeg daarbij de
niet te onderschatten steun van onder meer Frans De
Hovre (nog een overbekende naam in het Oudegemse
leven), van de gebroeders Fransoon en van Kasimier
Klinckaert om de voornaamsten maar te noemen.
Zijn jeugdjaren gingen onbekommerd voorbij. Hij zat
samen met de later bekend geworden pedagoog Frans De
Hovre op de schoolbanken en behoorde met hem tot een
van de beste leerlingen van de klas. Men kan van dit duo,
zo blijkt uit verschillende bronnen, meer verdragen dan
van andere leerlingen. Het feit dat zij biezonder vlijtig
waren, zal daar niet vreemd aan zijn.
Jef Scheirs heeft in zijn hele leven vaak af te rekenen
gehad met tegenslagen. Hij was twaalf jaar toen hij voor
het eerst sterk in aanraking kwam met de droeve realiteit
van het leven. Zijn vader overleed. Aan de tijd van
spelen en ravotten kwam een einde. Jef moest inspringen
op de hoeve, waar hij moeilijk zijn draai kon vinden.
Dat was de toenmalige pastoor Anneels ook niet ont
gaan. Hij opperde dat een verstandige kerel als Jef niet
op zijn plaats was op de boerderij. Een dergelijke jonge
man moest volgens hem op zijn minst de kans krijgen
verder te studeren. Zo verzeilde Jef Scheirs in het college
te Gijzegem. Hij zou er twee jaar verblijven. Een minder
gelukkige ontmoeting met de eerste negerstudenten die
naar ons land waren gekomen, had daar iets mee te
maken. Van Gijzegem trok Jef naar het college van
Aalst, maar daar was «het boerke van Hagem» het
mikpunt van allerlei spotternijen van de Aalsterse jonge
lingen.
Jef nam «sportief» weerwraak en deelde heel wat blauwe
schenen uit. Pastoor Anneels werd dan ook meegedeeld
dat zijn beschermeling niet kon aarden in het Aalsterse
midden. Hij nam opnieuw de zorg over Jef Scheirs op
zich en liet hem inschrijven in het college te Dendermon-
de. Ook daar kon Jef niet nalaten op tijd en stond enkele
fratsen uit te halen.
Jef groeide op en toen de tijd was aangebroken om te
gaan loten in die tijd gebeurde het rekruteren van
soldaten nog bij middel van een loting was het lot Jef
goed gezind. Hij moest niet gaan «dienen». Toch besloot
hij zijn studies stop te zetten.
Schrijven zijn lange leven
Jef Scheirs had ondertussen al enkele dingetjes op papier
gezet. Het schrijven zat hem in het b(ped. Maar hij
ervaarde dat men van schrijven alleen niet kon leven. Er
moest ook geld worden verdiend. Hij hernam dus de
boerenstiel en het schrijven geraakte met de tijd hele
maal in de vergeethoek. De weinige tijd die hij vrij had
en niet doorbracht in de stallingen of op het veld,
besteedde Jef aan het verhandelen van de gewonnen
produkten.
Dan kwam zijn huwelijk met Mathilde Veldeman. Een
flinke, degelijk ontwikkelde en verstandige boerendoch
ter. Spoedig waren er ook kinderen en het gevolg was
natuurlijk dat er van schrijven niets in huis kwam. Er
moest gezorgd worden voor het gezin en bovendien was
het gekrijs van de kleine kinderen niet van die aard dat
hij zich gemakkelijk kon koncentreren. Het echtpaar
Scheirs-Veldeman kreeg liefst 12 kinderen, allen even
welgekomen, ondanks de steeds maar toenemende zor
gen in het gezin van boer Scheirs. Jef was echter een
geboren en getogen optimist. Tegenslagen konden hem
ogenschijnlijk niet deren en bovendien kon hij rekenen
op de grote steun van zijn echtgenote. Beiden slaagden
zij erin de tegenspoed te overwinnen en hun kinderen
een behoorlijke opvoeding mee te geven.
Maar Jef geraakte zijn «oudste liefde», het schrijven, niet
kwijt. Hij schreef in die periode ontelbaar vele gedich
ten, waarvan er praktisch geen een verscheen in een of
andere bundel. In zijn achterhoofd speelde nog steeds de
idee ooit echt te kunnen schrijven, een boek te publi
ceren.
Helaas, de tijd was er niet rijp voor. Want de oorlog die
vier jaar lang de mensheid in haar dwanggreep hield,
kondigde zich snel aan.
Ziek
Er was niet alleen de oorlog. Jef Scheirs werd bovendien
ook nog ziek. Een lange en slepende ziekte die van de
sterke boer Jef Scheirs een hoopje menselijke ellende
maakte. Het was voor de nog jonge Scheirs een zware
beproeving die hem heel wat bijkomende miserie bezorg
de. Maar ook nu weer stond zijn vrouw hem trouw ter
zijde en het was vooral dank zij haar sterke persoonlijk
heid dat het gezin de oorlog doorspartelde. Zij spoorde
bievoorbeeld ook haar man aan om deel te nemen aan
een letterkundige prijskamp die was uitgeschreven door
het dagblad «Het Volk». Voor Jef was dit de gelegenheid
om het gedurende jaren zo sluimerend verlangen tot
uitvoering te brengen. Vanop zijn ziekbed begon Jef
Scheirs te werken aan zijn letterkundige loopbaan.
Boeken in overvloed
Kwam zijn eerste boek «De laatste Alruine» niet in
aanmerking voor de uitgeschreven prijskamp, toch lever
de het een enorm voordeel op. De juryleden hadden het
werk met de grootste belangstelling gelezen. Bij die
juryleden behoorden letterkundigen met naam en faam
uit die tijd. Onder meer kanunnik Joos, dr. Jules Persyn,
mej. M.E. Belpaire, Lodewijk Dosfel en Ivo De Vreese.
Bij ieder van hen was het werk van Scheirs opgevallen.
Zij waren het er over eens dat in hem een nieuwe en
vooral goede auteur schuil ging.
Het was vooral dr. Jules Persyn die Jef Scheirs hielp om
verschillende van zijn novellen in het letterkundig tijd
schrift «Dietsche Warande en Belfort» te publiceren. Als
belangrijkste novellen verschenen toen «Kaduin». «Vo
gel», «Ree» en «Kapot geborreld». Het waren stuk voor
stuk brokken uit het volkse leven die later werden
gebundeld in het werk «Uit het simpele leven».
Jef Scheirs kreeg toen de ruggesteun van kanunnik Joris
Eeckhout die vooral zeer lovende kritiek had toen de
eerste boeken van Scheirs op de markt kwamen. Door de
steun die Jef van heel wat vooraanstaande letterkundigen
mocht ontvangen werd hij ertoe gedreven om nog meer
te schrijven en weldra verschenen zijn talrijke novellen in
«Averbode's Weekblad», «Hoger Leven» en «Ons Volk
Ontwaakt».
Het zou echter nog tot 1924 duren vooraleer zijn eerste
roman verscheen. Dat was «Loutering» die door het
Davidsfonds naar aanleiding van zijn 50-jarig bestaan
werd gekroond. In 1926 werd het boek op 18.000
eksemplaren onder de Davidsfonds leden verspreid en
kende een enorm grote bijval. De roman werd ook door
een paar weekbladen overgenomen, en de Vlaams kato-
lieke pers loofde de hoogstaande geestelijke waarde
ervan.
De Filosoof
Kort daarop volgde een tweede roman. Het werd zijn
minst bekende. De titel ervan was «De stalen tempel». In
1927 volgde dan «Een kindje en twee velos» in die tijd
omschreven als een raak boek dat heel wat positieve
maar ook negatieve kritiek uitlokte. Nog in 1927 volgde
een nieuw boek. «De Boetseerder der Smart» een diep
ontroerende kunstenaarsroman. Ook dit werk werd zeer
gunstig onthaald en was voor velen een bewijs van het
grote schrijverstalent van Jef Scheirs. Het boek werd niet
alleen in afleveringen opgenomen in dag- en weekbladen,
maar bovendien omgewerkt tot een toneelstuk dat heel
wat suksesvolle opvoeringen kende.
In 1928 kwam dan zijn meest bekende werk «De Filosoof
van Hagem» die door het Davidsfonds op liefst 37.000
eksemplaren werd uitgegeven. Het was de eerste door
braak voor Jef Scheirs. Het boek kende nog een aantal
herdrukken zodat het op zijn minst op 50.000 eksempla
ren werd verspreid. In die tijd een topprestatie en meteen
het bewijs dat het boek door iedereen werd aanvaard.
Niet alleen in Vlaanderen kende deze humoristische
roman een grote bijval. Ook in Nederland kende het
boek veel sukses en er kwam zelfs een vertaling in het
Frans. Daarnaast kwamen er een vijftal bewerkingen
voor toneel en operette en nog later een televisiefeuille
ton dat al eens werd heruitgezonden en in Vlaanderen
heel wat sukses heeft geboekt.
In «De Filosoof van Hagem» maakt men de op het
platteland vaak voorkomende tweestrijd mee tussen twee
ongetrouwde boeren, van wie de ene letterlijk en figuur
lijk op zijn geld zit en de andere van het leven wenst te
genieten, zonder daarom een verkwister te zijn. Is de ene
een kniezer van formaat, voor wie eigenlijk alle ongeluk
ken zijn voorbestemd, dan is de andere een levensblijde
kerel, zoals Jef Scheirs er een geweest is. Het is dan ook
best mogelijk dat deze levenslustige boerezoon de auteur
zelf, die altijd tijd zat had voor een frats, terwijl men in
het andere hoofdpersonage best de door ziekte en
miserie gekwelde Jef Scheirs zou kunnen terugvinden.
Dertig jaar nadat het boek was gepubliceerd, bleek dat
het publiek er nog steeds naar vroeg.
Ook in 1928 werden door de drukkerij-uitgeverij Van
Landschoot te Dendermonde de twee ncvellenbundels
«Uit het simpele leven» uitgegeven, terwijl in 1929 de
historische roman «Affligem in brand» verscheen. Zijn
toekomstroman «Het einde der wereld» verscheen in
1930 en werd gevolgd door een psychologische novellen-
bundel «Uit den levene van doolaards». In 1932 volgde
dan nog een tweede deel van «De Filosoof van Hagem»
en in 1934 kwam er een liefderoman met als titel «Ergens
zong een vogel». Daarmee werd de literaire bedrijvigheid
van Jef Scheirs veel te vroeg stop gezet.
Naar Brussel
Jef Scheirs stopte met schrijven omdat de steeds toene
mende gezinslast hem het niet langer toeliet zijn tijd te
besteden aan deze tijdrovende bezigheid. Het was trou
wens ook de groter wordende gezinslast die hem ertoe
aanzette te verhuizen naar Aalst Daar zette de familie
Scheirs een handelszaak op, terwijl de kinderen van het
gezin hun studies afmaakten in verschillende onderwijs
instellingen van de keizerlijke stede.
Kort daarop werd Jef Scheirs tewerk gesteld in de
vertaaldienst van het Ministerie van Landbouw. Hij zou
daar ook blijven tot hij .de pensioengerechtigde leeftijd
had bereikt. Intussen was de familie Scheirs naar Sint-
Agatha-Berchem getrokken. Daar overleed Jef Scheirs
op 14 augustus 1960. Hij was nog niet eens ten volle 75
jaar. Hij wordt geroemd omdat zijn boeken niet alleen de
geest maar ook het hart van zijn volk hebben veroverd.
Hij was geen salonletterkundige, maar een schrijver die
het leven van het volk meelevend, de ziel van dat volk
hoger trachtte op te tillen. Met een kwinkslag en een lach
kon hij iets in zijn boeken leggen dat de lezer steec
bijbleef. Ook al heeft die lezer het werk van Scheirs
geruime tijd naast zich neergelegd.
Jef Scheirs is zijn hele leven door steeds de nederige;—
eenvoudige mens gebleven die hij ook in werkelijk^ oo
was. Nooit heeft hij zijn eigen afkomst geloochetfïedci
Werken was de enige leuze die hij kende. Hij was et5?0
stukje filosoof die het leven ook vanuit een andere ho&jOI^
kon bekijken, die meer oog had voor het gewone, mjjtad
ook voor het ongewone, maar bovenal zin had vo?laan
humor en levensblijheid. j?^
Jef Scheirs heeft in zijn leven heel wat lichamelijke jiosta
zedelijke miserie gekend. Dit wetende kan men o;tog-
begrijpen dat in zijn boeken de menselijkheid in al ha"
as pekten op de voorgrond treedt en hij bij de lezer oc
rechtstreeks kon aanspreken in een taal die eenieder k:—
begrijpen. 30
Lichamelijke pijn kon hem niet ten onder brengen. V&am,
meer had Scheirs te lijden onder de «geestelijke prodtf*11 c
ten van laster en verdachtmakingen», die hem tenslotf^1
ook alle werklust zouden ontnemen. i53C
Na 1930 heeft Jef Scheirs nog in een bui van opstandigs
heid en verzet naar de pen gegrepen om zijn gedachte?!®,^
toe te vertrouwen aan de verduldigheid van het papiefe
Maar steeds weer scheurde hij deze geschriften aao.oc
flarden, wanneer hij tot bezinning was gekomen. ^uis
In zijn levensavond kende Jef Scheirs een grote ben£^
ting. Hij bereidde zich stilaan voor op zijn afster.ei2.45
Innerlijk had hij zich trouwens al helemaal met de do.tf«euv
verzoend en was hij helemaal gekeerd naar zijn Schei"""
per. Dat blijkt trouwens uit de tekst die hij zelf kort voö
zijn dood schreef en die afgedrukt staat op zijn dood—
prentje. 300
port
"Ik dank U God, voor elke dag die gij mij gaaft te levari
ik dank U, voor elke nacht die ik mocht rusten gaan eugc
en had ik binst de dag boosheid of kwaad bedreven, 9 12
ik heb 's avonds telkens rouwvol op mijn borst geslaan g
Ik dank U voor het raadsel dat ik elke morgen Urp
op te lossen kreeg in ongeweten bang verwachten, i"1*1
het oud en immer nieuwe raadsel van de zorgen, 18 F
het immer stilvergeten en het immer nieuw betrachten, j
Ik dank U, God, om de vrouw die mij steunde in het leva
de moeder van mijn kinderen, die zich offerde voor haT
gezin; (.00
ik dank U, God, om de kinderen, die gij mij hebt gegevar-^
behoed ze voor het kwaad en leid ons allen uwen henij^
in». K*
reuz
Het is een subliem beeld van de laatste geestesgesteE 3é
heid van een moe gestreden man. Het is een puiouri
dankhymne om alles wat de man Jef Scheirs hee10 3C
gekregen: vreugde en lijden, werk en strijd, maar eei?^
en vooral de zegen van een kinderrijk en mooi gezin. jneU'
Op zondag 16 juni heeft in Oudegem de openbare
herdenking plaats van de vier grote die deze Dendermond-
se deelgemeente telt.
Men viert immers de honderdste verjaardag van dc^
geboorte van de letterkundige Jef Scheirs; de honderdste|ch
verjaardag van de geboorte van de grote pedagoog Kanun- B.25
nik Dr. Frans De Hovre, die als priester vorig jaar reeds (cl
werd herdacht; de 3SO1 verjaardag van het overlijden van"
de beroemde renaissance-dichter Justus de Harduwijn ent
de 175' verjaardag van de geboorte van de letterkundige^
mevrouw J.D. Courtmans-Berchmans.
Op het programma staat om 10 uur een plechtige eucharis-J*
ticviering in koncelebratie; om 11 uur een bloemenhulde®
bij de gedenkplaten en het monument, om 11.15 uur e
akademische zitting in het parochiaal centrum en om 12.30^
uur een ontvangst van de overheden en andere genodig-
den alsmede van de familieleden De Hovre en Scheirs.
Unitex, de vereniging van het textielkaderpersonee) orga
niseerde een symposium met als thema «Textiel en de
Derde Industriële Revolutie».
De bloeiende textielindustrie zal hierdoor immers nog
ingrijpende wyzigingen ondergaan in de zeer nabije
toekomst.
In de jaren '80 werd een heel
belangrijk voorstel gelanceerd
aangaande de financiering op
lange termijn van de herstruk-
turering van de textielbe
drijven.
De uitnodiging van de volgen
de decennia op innovatief en
technologisch vlak is voor onze
gewesten zeer belangrijk. In
middels heeft de textielindus
trie zich niet laten afschrikken
door deze uitdaging, maar
heeft de handschoen reeds op
genomen.
Recente bankstudies wijzen uit
dat de afschrijvingen in de tex
tiel, na de tertiaire sektor en
metaal, de grootste stijging
hebben gekend tussen '82 en
'83, wat aantoont dat dit alleen
maar een gevolg kan zijn van
belangrijke investeringen op
alle niveaus in de textielwe-
reld.
Onder het thema: Vlaanderen
kiest voor de industriële ver
nieuwing verklaart Minister
Gaston Geens dat ons land er
in de voorbije twee jaar in
geslaagd is de makro-ekonomi-
sche toestand drastisch te ver
beteren.
Deze makro-ekonomische im
pulsen volstonden echter niet
om een nieuw industrieel elan
te waarborgen.
Daarom heeft de Vlaamse Re
gering gekozen voor een «of
fensief beleid, gericht op nieu
we produkten. productieme
thodes en markten».
Dit beleid krijgt konkreet ge
stalte in de aktie DIRV.
Met deze aktie wil de regering
alle verantwoordelijken op de
diverse beleidsniveaus motive
ren en sensibiliseren om mee
te werken aan de noodzakelij
ke industriële vernieuwingen:
de onderwijsmiddens moe
ten aangespoord worden tot
een aanpassing van de bestaan
de en een introduktie van de
nieuwe vormingsprogramma's,
afgestemd op de veranderende
behoefte van de industrie;
het wetenschappelijk po
tentieel moet maximaal wor
den versterkt en gevaloriseerd;
de ondernemers moeten er
toe aangezet worden nieuwe
industriële initiatieven te ont
wikkelen om de konkurren-
tiekracht van hun bestaande
aktiviteiten te verbeteren,
door optimaal gebruik te ma
ken van de mogelijkheden van
de nieuwe technologie.
de financiers tenslotte wor
den uitgenodigd maximaal te
participeren in de DIRV-aktie,
door risikokapitaal ter be
schikking te stellen van begin
nende ondernemers met belof
tevolle industriële projekten
Door introduktie van de nieu
we technologieën is het moge
lijk de produktiekosten te ver
lagen en hun produktengamma
met een kreatieve marketing
aanpak te kommercialisercn.
Samenwerking school-bedrljf
«Het onderwijs bereidt de jon
geren te weinig voor op de
praktijk in het bedrijf».
«Het onderwijs moet meer po
lyvalent opleiden en niet te
vroeg specialiseren».
«In sommige opleidingen zoals
spinnen, weven, breien,
wordt te weinig aandacht be
steed aan vakken als elektrici
teit en scheikunde».
«Het artistieke in de opleidin
gen komt te weinig aan bod».
«Er dient meer belang gehecht
aan de algemene kennis en de
taalvaardigheid».
«Jonge afgestudeerden kunnen
moeilijk organiseren of leiding
geven».
Deze en andere schijnbaar
tegenstrijdige uitspraken to
nen aan dat het bedrijfsleven
heel wat verwacht van het on
derwijs.
In de tcxtielsektor werd de
noodzaak van deze dialoog in
gezien. Een goed verloop van
de bedrijfsstages, zowel voor
de leerkrachten als leerlingen
en een degelijke begeleiding
van de jongeren tijdens deze
stageperiodes is meer dan een
vorm van public-relations.
Het feit dat het «experiment
alternerend leren in de textiel-
sektor» reeds twee schooljaren
loopt, is het bewijs dat de
textielindustrie daadwerkelijk
wil investeren in de opleiding.
De school kan niet langer
voorbereiden op de uitoefe
ning van één bepaald beroep.
De taak van de school gaat
verder, zij moet de jongeren
voorbereiden op «het leven».
Daarom moet zij, naast het
bijbrengen van specifieke be
roepsbekwaamheid o.a. ook
het kritisch denken, de maat
schappelijke vorming, de taal
vaardigheid.. bevorderen.
Bijscholing en omscholing zul
len echter, voor de verdere
loopbaan, een permanente op
dracht blijven.
Wellicht vormt deeltijds wer
ken gekombineerd met deel
tijds leren voor een aantal jon
geren de ideale brug tussen
school en industrie.
Deze reële samenwerking tus
sen school en bedrijf zal wel
licht leiden tot een bestendi
ging van wat goed was binnen
het technisch en beroepson
derwijs. tot een aanpassing van
verouderde of voorbijgestreef
de leerinhouden en tot het af
schaffen van minder aangepa
ste studierichtingen om deze te
vervangen door meer toe
komstgerichte.
Dat het imago van de textielin
dustrie de laatste jaren door
diverse initiatieven aanzienlijk
verbeterd is, is in niet geringe
mate te danken aan de werk
kracht en toekomstvisie van
vele industriëlen van grote,
kleine en middelgrote bedrij
ven. In de regio Aalst - Ninove
- Zottegem - Dendermonde -
Sint-Niklaas zijn er in totaal
ca. 200 ondernemingen, die
zorgen voor 40% tewerkstel
ling van de totale arrondisse-
mentclc nijverheid van Aalst.
Het Vrij Technisch Instituut te
Aalst, opgericht in 1911 is op
dit moment een school met
ongeveer 2.500 leerlingen in
dag- en avondonderwijs en één
van de toonaangevende insti
tuten voor technisch onderwijs
in Vlaanderen
In 1986 zal de V.T.I.-gemeen
schap het 75-jarig bestaan van
de school op passende wijze
vieren.
Er bestaat sinds 1927 een poly
valent gerichte opleiding tex
tiel. De tcxtielafdeling, die op
het huidig moment tot de
meest bloeiende textielscholen
kan gerekend worden, heeft
op dit ogenblik niet minder
dan 94 leerlingen.
Op lager secundair niveau af
deling weven (A3) zijn er 42
leerlingen en op hoger secun
dair niveau (A2) 52 leerlingen,
zowel jongens als meisjes in de
afdeling textiel.
Een polyvalente basisopleiding
wordt gespreid over de vakge
bieden spinkundc, weefkunde,
breikundc, weefselontwcrpcn,
labo verfkunde en konfcklie-
machines, naast de gebruikelij
ke algemene vakken.
Daarenboven komt er in het
7de specialisatiejaar A2 een
meer gespecialiseerde oplei
ding in elektronica, verfkunde
cn breikundc aan bod.
Heel wat oud-leerlingen zijn
reeds afgestudeerd als gegra
dueerde of als industrieel inge
nieur textiel, wat een bewijs is
van een opleiding op niveau.
De huidige leerlingcncxpansie
in deze toekomstgerichte stu
dierichting is geen toeval,
maar is enerzijds het gevolg
van een economische herople
ving van de textielondernemin
gen. waardoor het imago van
textiel sterk verbeterd is, ge
paard gaande met een grote
vraag naar goed opgeleide tex-
ticlmcnsen vanwege de indus
trie. Anderzijds vormen de be
kwaamheid en toewijding van
de inrichtende macht van het
V.T.I.direktie en leraren
korps de basis van deze herop
leving.
Het is hier niet nodig de lof te
zingen van het V.T.I.waar
opleiding en vorming van jon
ge mensen hand in hand gaan
Vele oud-studenten van onze
textielschool nemen belangrij
ke funkties waar in diverse
textielbedrijven.
Voor een textielschool met dy
namische aanpak en werk
kracht is in het kader van de
huidige textieltechnologischc
uitdaging, het ogenblik aange
broken om soepele, snelle en
efficiënte leerprojckten uit te
werken, in een realistische
vorm naar de nijverheid ge
richt, zodat samen met de be
hoeften van de textielindus
trie, de leerlingen, die het be
langrijkste element zijn van
een school, er het grootste
voordeel kunnen uithalen.
Het Centrum voor Natuurbe-
schermingsedukatic organi-
zeert kursussen voor natuur-
gids op 26 januari in de voor
middag in Sint-Niklaas en op
23 februari in de voormiddag
in Denderleeuw. De kursus is
bedoeld voor iedereen die ge
ïnteresseerd is in de natuur en
het milieu en de anderen wil
motiveren de eigen omgeving
beter te beschermen. De kur-
susprijs bedraagt 2.500 fr.
Sint-Niklaas. In de cyclus poëzie op zondagmorgen sprak pater Luc versteylen 0
voorkeurpoëzie. Heel wat belangstelling was er voor deze manifestatie (Iv)
Dendermonde. In het Gildenhuis te Sint-Gillis organizeerde de KWB gezelschapsspel 0
voor het hele gezin. Vandaar dat er ook zeer jonge kaartspelers te zien waren, (c)
Voor meer inlichtingen: CVN, P®'1 voor de zesde maal het het poppenspel en twee uitzo ar
Ommeganckstraat 20 te 2018 Internationaal Poppenfestival derlijkc tentoonstellingen.
Antwerpen, tel. 03-231.84.81. plaats. Het programma omvat
de opvoering van een 60-tal
Van 17 februari tot 2 maart produktics, vijf ateliers gewijd
heeft in Dommclhof te Neer- aan technische aspekten van
