)e grote SI en de kleine k L Ket-Beveren vertolkte vernieuwde «Scapin» "r.sss SEsarswsr ^dermonde te klein voor meesterlijke Jan Decleir ^t^^-ir^iTh^rohjekti. Bre deze MolLT* «.ITt jekt Aalst start met kursus initieve dans VTI-Aalst met «Komaan kameraad» Buggenhoutse Michielsgezellen presenteren Hoogheid, uw kameel staat voor De Voorpost - 15.2.1985 - 19 Berkel roept een beeld, een sfeer op (P. Van San). expressie viert Fabels die Jan Decleir in zaal Casino bracht hadden al naam ondermeer de schitterende, Na afloop hadden we tus- meegaan en heinen r de opvoering zondagavond. Jeugdhuis Zenith had de voorstel- naieve tweespraak tussen sen de koffie en het bruine Obscène fabels Snê in nre- gepland in zaal Güdenhuis, doch al gauw gingen de poppen aan de gelukkige schaapherder Zultebier. nog een klein ge- mière in novfïSL ^83 Jan Decleir en z n fabels kregen het etiket schunnig en in strijd en Poezemuis: «ga nu maar sprek met Jan Decleir. Daarna liep het stuk een "telijke moraal opgekleefd. Maar ieder van ons is zo gekompliceerd slaPe° poezemoiseke, want Wanneer we hem vragen of tijd in Nederland waar hii »r zichzelf een eigen moraal moet kiezen. Want uiteindelijk, het f0. 1 wel moe ^J11 van al die allusie op de Vlaamse trouwens de Pröscenium- —\ge is de maatschappijstruktuur zelf. lopen. En morgen, mor- film in één van de verhalen prijs kreeg de voorstelling toch doorgaan, maar dan elders. ff"„ numSr? Spelen" lets te maken met "De öiaap nu maar» Leeuw van Vlaanderen» Andere momenten luister- glimlacht hii InderdasH iék het^Lu r naaX 268-1 het Ita" Praten ais net hoogste den we ademloos naar de zegt hij, die film was i- i. aans 6611 mengelmoes is goed, noodzakelijk voor het ontelbare ritmeveranderin- flop. van boerentalen, te vergelij- algemeen belang». gen die hij zo behendig toe- De obscène fabels werden ~e11 .met de toestand nu in Wat schreef J Geeraerts in past. Jan Decleir was ge- geregiseerd door hemzelf h^w^kinff iP®'- ,wafr het Vlaajns dit verband ook weer: mo- woon één met de planken- «Ik hou niet van regis- n P° all taf1 °P 21011 raaJ en recht geven elkaar vloer en met de ruimte seurs, verklaart hij. Er Sn q op zich nam, bestaat. Jan Decleir zelf aan de hand over het hoofd van rondom zich. alleen een paar vrienden die ^t_WOOrd: soort vertel- het individu heen om de aueen een paar vrienden die voor deze «Obscène Fabels». Jan De cleir gaat overigens terug naar Nederland in de perio de maart-april. Eind '85 vangen de repetities voor iets nieuws aan. Jan Decleir in Dendermon- de: Magistraal! Sirou Ann ne s" lmgen zijn doorheen de ge- uiterlijke schijn van een ifeld een van zijn schiedenis steeds een re- maatschappij op te hou- stukken. pliek geweest op een den), stoot hij door schrikwekkend moralisme damenten van t.o.v. het probleem van sek- Lucius en andere verhalen happij: de wet- sualiteit en repressie be- «Obscène fabels» is de ver- en moraal, paald door het leven met de zamelnaam voor drie door lijkheid, de zonde (zonde in de zin van Fo bewerkte verhalen. «Lu id van de angst, schuld en schaam- cius en de ezel» geeft kri- en alle mo- te). De morele kode ver- tiek op verzinsels in ver- de gewetens- huist de goede dingen des band met de seksuele uit- ld"- levens naar de obsceniteit, spattingen van de goden, van deze tek- Achter die moraal kan men Maar de verteller doet te- Jan Decleir op- makkelijk de werkelijke vens aan zelfspot door z'n een volks taal- vunzigheid verbergen, eigen reis naar dat wonder- Antwerps, om- Meer zelfs, men kan ze aan- land, Tessaliè, te beschrij ven - - - Komisch, maar vergezocht Ongelooflijk! Knap! Prachtig! Sfeervol! Kleurrijk! ties en goed in de hand ge- H oordevol g&gs! Af tot en met! Dat alles houden bewegingen, wars I hadden we gTaag aan de opvoeringen van «De van de voor de hand üggen- I schurkenstreken van Scapin» door Kamer Edel- de charge, tekende Wilfried I d^,r Krt 06ht°°n °mdat gante D^r Dendermonde. Jan Decleir: spelen met gebaren en mimiek aangegeven, te volgen lijnen werd er met inzet, met kwestie niets aan verhel- overgave en met durf geakteerd. pen) maar een namaak-Hit- met Hyacinthe, fraaie spel- ten berekend, om typerin- in een nncrpvef r- mnman+an - lira»- dar. J *v i een bijna klownesk ui- r hct{ ide. Totale scènebeheersing (P. Van San). Bologna> een oorlogsverhaal dat in druist tegen «de moraal» Om de vijand uit him ves ting te verdrijven, wordt de vijand bekogeld en dagen lang bestookt met uitwerp selen, door het ganse dorp je immers doen als je wil belegeren en er een gebrek aan wapens is? Het derde verhaal is wel het mooiste: «Poezemuis» of, uit de mond van Decleir: poezemois. Een schaapher der, naief en bang voor de vrouwen, wordt uitgehu welijkt aan een jonge scho ne. Want deze schone Melis- sa en de pastoor mogen slechts hun gang blijven gaan op voorwaarde dat ze eerst trouwt voor de schijn. Sublieme Decleir En Jan Decleir bracht deze verhalen prachtig, subliem, als een taalvirtuoos met een geweldige lichaamsbeheer- sing en een ongelooflijk wisselende mimiek, waar door de hele zaal soms plat ging. Maar ook de fantasti sche emotie welke ontroe ring is, wist Decleir te be heersen. Bewijs daarvan is Ier-figuur in e •- momenten; het dan z'n ty- Bk start Projekt, een groep mensen die zich bezighouden met alles wat om e draait, met een kursus primitief dansen en kreatieve expressie Deze verspreid over vijf vrijdagavonden. De eerste les start op 15 februari om m de turnzaal van de Sint-Annaschool op het Volksplein te Aalst, mde lessen hebben plaats op 1. 15 en 29 maart en op 5 april 1985. rs zijn Ann De Naeyer. regentes lichamelijke opvoeding en Mieke Bouve, Deze laatste verzorgt het gedeelte over expressie, meer bepaald datgene elf leerde aan het conservatorium. Jan De Wilde staat in voor het dvies. hele sessie betaalt men 300 fr., studenten en werklozen slechts 150 fr ook per avond betalen. omo ier inlichtingen kan men terecht bij Dhr. Van Berkel op nr. 053/70.04.02. Sirou Ann dansende zwierde figuur kend PMci^SoS die snS- ho„ taêSf Leander H.) bleef zeer ver- Scapmfiguu, m hemd me moeten missen. Vooral in heid bleven sommige tekst /iefn 'JVmC?/.,? «f '1 bmnen de hem bijpassende uitgerafeld SwSnv^'veblS £Tnee„ S~3£ TwS'm.'i lende typeringen (me. Ge- zegging, passende intona- E, in ÜJttLTJSi S^d-tSn.^: voor een knap geakteerde gag als de in water gedon- giechelpartij (die wel te pelde zakdoek kan er bent lang werd gerekt en bleek door. Maar dan als pointe of in mimiek toonaangevend, éénmalig gebeuren. Er zal Chris Smet kon Sylvester ongetwijfeld voor alles wel moeilijk optillen tot de aan- een verklaring zijn of woin vullende Scapin-rol, Net den gezocht, en wij zullen een tikkeltje te weinig de juiste bedoelingen (als knecht-van-de-knecht, een die er waren) en het «vei vleugje tekort aan dwaze nieuwende» niet hebben ge- leepheid, een snuifje te ma- snapt. Toch blijft de vraag ger gehouden persoonlijk- of «De schurkenstreken heid (ook als namaak-ma- van Scapin» met deze «mo- ^J10)- deme» probeersels gediend Corry Buys en Guy Staut waren. Speelde Ket één van kweten zich aardig van hun Molières meesterwerken of opdrachten als resp. Nerine probeerde het een verteken- C!*r!^' de «Scapin» over het voet- we hebben helemaal niets licht te duwen? tegen «vormen en ideetjes» Waren aktief achter de die worden gezocht en toe- schermen: Corry Buys gepast om een klassieker (teksthulp), Roland De een «vernieuwend» kleedje Block en Paul Van der Mue- aan te meten. Integendeel! len (toneelmeesters), Paul Maar dan moet "het kleedje' Van Leuvenhage (rekwisie- wel keurig passen. De lijn, ten), Leonza Buytaert, Si de struktuur van die «nieu- monne Drossaert en Gode- we» visie moet konsekwent lieve Van Rumst (kostume- en m haar totaliteit worden ring), Julien Waegemans doorgetrokken ten dienste en Paul De Munck (licht), van het stuk, van de inhoud Hugo Willems (klank) en en van de weliswaar ak- Raymond De Roeck (gri- tueler gemaakte bedoe- me). Voor de dekoruitvoe- hngen van de auteur. In dit ring zorgden Paul De geval mééster Molière! Hij Meersman, Gilbert Seg- schreef vóór en beschreef hers, Alfons Vermeiren, personages die binnen het Luc Smet, Daniël Pinteion' gegeven in een bepaalde Rita Van Royen, Bob Her toneel bij Ket-Beveren. Hoofdakteurs Wim De Schepper e Scapin(Iv) Wilfried Van de Velde i. eenheid van stijl dienen te evolueren. Het lijkt me van wege de regie te ver ge zocht, en te sterk op effek- mans en Herman Water schoot. De regie was m handen van Dimitri Dupont. W.D.G. luneet oij i^ei-oeveren. tij voerden op «De schurkenstreken van Scapin» (Iv) Buggenhoutse Michielsgezellen hebben een nieuwe toneelproduktie klaargestoomd. Zij opteer den dit jaar voor de opvoering van «Hoogheid, uw kameel staat voor», een blijspel van de hand van de gekende auteur Max Andrea. Het stuk wordt gebracht in een regie van Karei Jacobs, die bovendien zelf voor het voetlicht treedt. Het is een traditie dat de Michielsge zellen hun toneelstuk in de feestzaal van het St-Mi- chielscollege opvoeren. Even traditioneel zijn de op voeringen te Steenhuffel, te Baasrode en te Opstal. In «Hoogheid, uw kameel staat voor», maken we o.a. kennis met Jenny Van Der Wal, die er o.a. een korres- pondentievriend op na houdt. Nadat ze met elkaar een paar brieven uitwisse len. vraagt haar penne- vriend, kwestie van te we ten welk vlees hij in de kuip heeft, om een foto. Jenny beschikt echter over geen al te vleiende foto van zich zelf, en daarom stuurt ze dan maar een foto van haar vriendin Betty. Betty is ge huwd met Martin Veldberg De briefwisseling draait uit op een huwelijksaanzoek, waarop Jenny positief ant woordt. De korresponden- tievriend blijkt een Ooster se olieprins te zijn, die de foto van zijn aanstaande bruid in de krant laat ver schijnen, op de dag dat hij haar komt halen. Martin Veldberg leest zijn dage lijkse krant en bemerkt zijn vrouw als toekomstige prinses. De kamelen gaan aan het dansen Voor de vertolking werd oen beroep gedaan op Mau ri ts Keppens, Marinette De Handsetters. Lieve Van Den Breen, Jan Degelaen, Jos Van Steen, Karei Jacobs, Greet Van Den Breen, Pa tricia Van Moer en Liliane Kallaerts. De vertoningen gaan door te Steenhuffel, op zaterdag 23 en zondag 24 februari, op zaterdag 2, zondag 3 en zaterdag 9 maart, te Baasrode (zaal Scaldis), op zaterdag 16 en zondag 17 maart en te Bug- genhout-Opstal (zaal To renhof) op 23 maart, tel kens te 19u30. De toegang bedraagt 80 fr. in voorver koop en 100 fr. aan de kassa Pierre Van Rossem Het Vrij Technisch Insti tuut aan de Vakschool- straat brengt op 1, 2, 8 en 9 maart telkens te 20 uur het blijspel «Komaan kame raad» van Ray Coohey. Èen typische VTI-aangelegen- heid want liefst 10 leraars van het instituut staan er op de planken en Herman Slagmulder, eveneens VTI- leraar, voert de regie De intrige of korte inhoud van een blijspel vertellen, is als het verklappen van een geheim recept of het lezen van de laatste bladzijde van een politieroman. Een blij spel van het gehalte van «Komaan kameraadmoet je ondergaan en meebele ven alsof je zelf betrokken bent bij het gebeuren, er zelf akteur in geworden bent. Je mag je zeker geen vragen stellen als iets je wat onwaarschijnlijk of overdreven voorkomt. Ge woon vaststellen. Je mag er je wel over ver wonderen en de schrijver Ray Cooney bewonderen, dat hij er in geslaagd is een aantal mensen op de plan ken te zetten die zo gewoon eri alledaags zijn dat wij er gemakkelijk onszelf in her kennen. Alleen is de vraag hoe men zou reageren op de ongewo ne en onverwachte situaties waarvoor bepaalde perso nages op de scène geplaatst worden. En nu... Zetje lek ker achteruit in je stoel, ontspan je en hou de lach spieren klaar... LH Grembergse Nelekens op Vlaams Nationaal Zangfeest Op zondag 28 april wordt in het sportpaleis te Antwerpen voor de 48' maal het Vlaams Nationaal Zangfeest georganiseerd. Elk jaar verlenen een aantal groepen en artiesten hun medewerking aan het Zangfeest. Door het Algemeen Nederlands Zangverbond, organizator van het Zangfeest, werden dit jaar de meisjes van de Kunstgroep Nele uit Grembergen uitgenodigd om op te treden naast de balletgroep Olivia Geerolf uit Brugge en de Vendeliersgroep Piet Pottie uit Kort- rijk. Tussen de muziekgroepen vinden we de Chiro van Buggenhout Opstal terug.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1985 | | pagina 19