Lanseloet brachtAntigone», een moeilijke
klassieker, in Aalsterse stadsschouwburg
Krijgt KWB Appels
zijn echtgenote terug?
H. Maagdcollege Berlare, begon met
«Zes jongens in een tent»
Scholen spelen
toneel in
Sint-Niklaas
«Pantagleize»
Wat doen we met Cocktail
20 - 15.2.1985 - De Voorpost
Jeugdteater Lanseloet bracht in de Aalsterse stadsschouwburg «Antigone., en antagonist van Antigone spraak overtuigend geak-
van Jean Anouilh, in een regie van Joris Bultinck, op de planken. «Het is een gebracht door de «door- teerd, kan zeker ook 'n
eenvoudig verhaal van een meisje dat «nee» durft zeggen en door haar winterde» Willy Van Box- hoofdrol aan. Op «het koor»
konsekwente houding een kettingreaktie veroorzaakt. Een stuk met erin nog stael (*"1 en Lieve Kuys - de kan ook niets aangemerkt
steeds brandend aktuele tema's waarin o.m. worden behandeld hoe het voedster - die ook een aan te worden buiten het feit dan
individu en hoe de politieker tegenover de staat staan, over de onmacht van
het volk en het dilemma radikale beslissingen» schreven we even vóór de
première in dit weekblad.
moedigen amateur- presta- dat ik vind dat ze op bepaal-
tie gaf, zijn de enige «oude- de momenten (bv. waar
re» akteurs die meespeel- Creon en Antigone zoge
den) werd vrij consequent zegd «alleen» zijn) van de
gebracht, alhoewel ietsje scène moeten zijn. Maar dat
meer nadruk in de uit- ligt dan natuurlijk aan de
spraak op sommige ogen- auteur of de regie.
blikken (bv. in scène met Joris Bultinck krijgt als re-
Antigone) wenselijk is.Ik gisseur ook een pluimpje
wil immers aannemen dat voor het brengen van deze
de Aalsterse stadsschouw- klassieker, met een bezet
burg niet beschikt over een ting die vooral bestaat uit
optimale akoestiek, maar adolescenten. Zelf gaf hij
dat betekent niet dat de spe- toe dat dit de eerste keer
Iers daarom mogen denken was dat hij met zulke
dat de beperktheid van de jeugdige akteurs werkte,
ruimte hen toelaat stiller te en dan nog in een tragisch
spreken. Zou dit stuk door stuk.
dezelfde mensen op dezelf- Goed gevonden was het idee
de manier afgevoerd ge- om tijdens de ekspositie -
weest zijn voor een grotere
zaak, dan zou amper één
derde van de zaal het stuk
kunnen volgen hebben..
Ismene - Antigone's brave
zuster - werd ge-
Jazeker, waarom niet? Laat u evenwel niet misleiden. Het gaat er hoegfc J
niet hebberig, oneerhjk, of wulps aan toe bij de Appelse KWB. «Krijg
echtgenote terug?» is alleen maar de titel van een dol-komisch blijspel daf
regie van Dirk Piquer werd opgevoerd in het parochiaal centrum van Ap ip
Mare De Clercq, Lea Verwarren, Geert Corthals, Juul De Landtshee n&
Vereecken, Linda Cool, Rik Vercammen, zorgden voor de vertolking en
het geheugensteuntje van Theo Verwaren. Er werd gespeeld in een dekon oht
van Hilde De Bruyn dat technisch werd gerealizeerd door Richard Hui
Danny Roelandt, Jozef Bellón, Fons Van Ransbeeck en andere leden van <j
André Fierens liep rond met de rekwisieten en Wim Poppe, Johny Van
Hans Van Hulle en Chris Vermeir maakten zich verdienstelijk met i
belichting.
Het stuk zelf heeft een prettig verhaal dat alle mogelijke kanten uitkan. li*
de toeschouwer tot het einde. In feite gaat het om een echtpaar dat wil a
want er is een andere vrouw in het spel Maar wanneer plots een knetteren Be^
op het podium verschijnt, staat de deur wagenwijd open voor vergif
knotsgekke toestanden. Kortom, in plaats van scheiden, gebeurt er hpan
anders. Lachen dus, drie bedrijven na elkaar tot men de tranen in de ogei ren
Amusement van de bovenste plank, zo hoort het ook.
duidelijk gebracht door
«koor»-lid Mieke De Kerpel
- de verschillende karakters
met een soort stofdoek te
verbergen en ze vervolgens
naarmate ze aan bod kwa-
!???-d!^* ,E1ï'beth E?" men te «ontsluieren...
Heel het stuk werd ge
speeld in een erg suggestief
dekor van Kristof Gyre-
zynska. Muziek, belichting
en regie vonden een hoogte
punt in de eerste helft van
de vertoning wanneer men
er op 'n bepaald moment
mans en was kortweg goed.
Bart Van Boxstael gaf met
zijn rol «Haemon» - de ver
loofde van Antigone - vol
gens mij de beste prestatie
van die avond. Alhoewel de
hem toebedeelde rol aan de
eerder kleine kant was,
Aalst. Het Lanseloet-gezelschap in «Antigone». De koorleden in het midden, helemaal bracht dit jong en onmis-
rechts boven W. Van Boxtael, daaronder regisseur Bultinck, daaronder E. Eemans en kenbaar beloftevol talent
daarnaast A. Eemans en Bart Van Boxtael, links boven Mark Dehoux. een ^berispelijke prestatie
van Haemon ten tonele. Met
name de scène met Creon,
Teater Lanseloet kreeg rui- het frans vertaalde bewer- houterig over Doch dit waarin Haemon op een he
me belangstelling voor deze king van Jean Anouilh. De werkelijk kranige meisje paald ogenblik in aniifVan
geslaagde kreatie. «Antigo- voornaamste verschillen - beschikt over de beste der uitbarst was echt door-
ne» werd gebracht door de naast de tekst zelf - tussen verzachtende omstandighe- voeld, héél geslaagd en
jeugdige bezetting (gemid- de oorspronkelijke versie den: naderhand bleek im- vooral overtuigend. Deze
deld 15 a 16 j.) van teater en de bewerking zijn de om- mers dat men nog get wij- akteur - in - de - dop heeft J
Lanseloet in de die «goede nipresente anachronismen feld had om ook maar een mijns inziens een mooie ak- noe
oude stadsschouwburg van en een aantal - eerder min- vertoning te geven, maar teurscarrière in het ver-
Aalst«. Dit diep tragisch der belangrijke - verhaal- dat de hoofdrolspeelster schiet op voorwaarde dat
stuk werd oorspronkelijk feiten uiteindelijk dan toch wou hij het talent - dat hij heeft -
ten tonele gebracht door Antigone - de hoofdrol - doorzetten en dus maar een verder ontwikkelt. Hij is in
Sophocles - een van de werd gespeeld door tweetal uurtjes op de plan- elk geval, nu reeds, sterk
meest vooraanstaande dra- Alexandra Eemans. Alhoe- ken ging staan., ziek en aan te bevelen voor een
maturgen van het Antieke wel zij haar tekst onberis- met 38° koorts! Amper 15 hoofdrol!
Griekenland - doch hetgeen pelijk beheerste, kwam zij j., een qua tekst al zware, „De soldaat» wachter Mark
we in Aalst te zien kregen tijdens de vertoning zelf tragische rol. Dehoux gaat ook zonder
was de (héél letterlijk) uit qua bewegingen enigzins Creon - de «slechte» koning aanmerkingen. Goede uit-
heel goed in slaagde een
werkelijk hallucinant to-
taalspektakel(tje) te bren
gen. Heel indrukwekkend!
De inbreng van het gitaar
stukje «Jeux Interdits» in
een «romantische» scène
met Antigone en Haemon
moet op zijn minst origi
neel en verrassend ge
worden, hetgeen
niet verhinderde dat het
vnj goed integreerde in de
scène.
Na de vertoning wist één
van de toeschouwers die
Antigone in de Franse ver
sie op school aan haar leer
lingen doet ontdekken te
vertellen dat ze het geheel
heel geslaagd vond en dat
het daardoor ook alle aan
moediging verdiende, doch
dat ze wel vond dat het slot -
gebracht door «bode»-joer-
nali8t-reporter» Elke Buys -
in haar ogen véél en véél
«pakkender», geladener en
emotitoneel overkwam in
het boek en dat ze dit in
deze opvoering niet terug
gevonden heeft...
Wat de kreatie van «Antigo-
De huidige kern omvat ne" in haar geheel betreft
voornamelijk J Erauw (14 cben' objektief gezegd te
Geschiedenis rollen al), R. Van Hove (13 worden dat ze goed was.
Het eerste stuk werd «Zes jongens en een tent» gespeeld door W. Van Mal deren, P. De rollen) en A. Benaerens (11 z®!*8 uitstekend. Beweren
Vos, H. Henderick, H. Van De Velde, W. Jaspaert, M. De Ras, J. Van De Winckel. H. rollen). J. Van De Winckel Lanseloet prestatie sub-
Cammermans, R. Van Acoleyen, in een regie van prefect J. Bos tee ls. Deze had de was een graag gezien ac- hem was is nog wat anders
De organisatie van een ouderkomitee is voor elke school telkens weer een uitdaging. Vriendt.
«Hoe kunnen we het dit jaar eens anders doen?», is daarbij een veelgehoorde
opmerking. In '65 had men in het H. Maagdcollege te Berlare het - goed - idee om de ®P®ler8
ouders te vergasten op een toneelspel.
toneelmikrobe van thuis uit meegekregen en, met sukses, in het college gebracht.
teur (12 rollen), maar stop- Hetgeen evenwel niet bete-
te het toneel in '79. Y. De kent dat we niet vo1 ver-
Rouck heeft ook al 11 rol- wachting uitkijken naar de
len op het aktief J. Bos- volgende teatrale manifes
teels, T. Van Dender en T. toti® van de jeugd van Tea-
Schuddinck waren ver- ter Lanseloet!
schillende jaren op de plan-
ken maar moesten wegen, (Vlm N»dervelde/De Bruyn)
ziekte of door het werk de j
scène verlaten, maar blij
ven naast het podium de
groep bijstaan.
Al de spelers opnoemerf is
onbegonnen werk. In de
loop der jaren stonden een
kleine 100 mensen op het
podium. De meeste waren
te Berlare woonachtig. Als
vreemdelingenkunnen
we noemen T Schuddinck,
G. Verhofstadt, R. Enge-
laer, V. De Vriendt, D. De
Boeck en K. Schepens.
Berlare. De toneelkring van het Heilig Maagdcollege bracht met sukses het volkse blijspel
"De Mirakelmakers» voor het voetlicht (jj).
Het volgend stuk werd eerste vrouwelijke ak trices. werd in '82
«Were di. Arenden». In 67 In «Valstrik voor een man- het>
alleen», een politiekomedie,
oordeelde men dat men c
school een bredere uitstra- debuteerden A. Benaerens
ling kon geven door voor en S. De Visser,
het Berlaarse publiek ie In die periode werden niet
spelen i.p.v. enkel voor de alleen komedies gespeeld.
En zo begon
en sinds '83
werkt men terug met D. De
Toekomst
Voor de toekomst moet de
groep zeker met vrezen Er
is mensenmateriaal genoeg
voorhanden en men blijkt
steeds weer nieuwe goede
mensen aan te kunnen
trekken, zoals dit jaar in
«De Mirakelmakers» nog
eens bleek We wensen de
groep dan ook het beste toe
Dendermonde. Lea Verwaeren
Corthals speelden
Vereecken
Dendermonde. In een regie van Dirk Piquer speelde KWB Appels toneel (j
«Pantagleize» is een uitstekende keuze*pegt regis
seur Stef Desmyter. Alleen wel moeilijk om spelen.
Er is de thematiek, maar ook het genre. Het betreft
een zwaar stuk. vooral voor de hoofdakteurs. Het
vereist een soort speelstijl die eigenlijk niemand
gewend is. Het is «guignol»-theater. grotesk, pop
penkastachtig. Naast de zware rol is ook de fysieke
inspanning van de akteurs niet te onderschatten.
Een zeer interessant gegeven met een vreemde
aktualiteit, aldus Desmyter. Het thema is dat van
het individu dat slachtoffer is van zijn omgeving. De
anonimiteit van de maatschappij smoort alle indivi
duele bedoelingen. Daarbij oordeelt De Gheldrode
niet; hij beschrijft alleen. «Quelle belle joumée» is
niet bedoeld als slogan of als wachtwoord om de
revolutie te ontketenen, maar wordt wél als zodanig
geïnterpreteerd. Daardoor wordt het individu uit
eindelijk slachtoffer van zijn daden.
Op vrijdag 1 maart (20.30 u.), zaterdag 2 maart
(20.30 u.) en zondag 3 maart (15.30 u.)
leerkrachten en leerlingen van Sint-Jozef-K
minarie en het Instituut H. Familie, in d
schouwburg van Sint-Niklaas «Pantaglei: ir ir
Michel De Ghelderode.
Pantagleize is een kleine dromer, verloren
in de jungle van de steden en de moderne |t
tevergeefs zoekend naar wat individueel ge j8-^
is een dansende klown-Kristus, schuldig 3£
schuld. Tegenover hem staat de opportu 'y^
berekende homo politicus. Pantagleize ver
de gevestigde orde, maar hij gelooft niet dj j or
ook maar iets aan kan veranderen. Hij is tot
staat, behalve tot liefde, vriendschap, vurigl
In de rolverdeling: Erik Bielen, Frank Van
velde, Danny Van Royen, Bert Van Driesscb rost
Van der Vieren, Michel Vergauwen, Kristii
Marcel Van Brussel, Eddy Allcock, Peter ^roi
Koen Cloostermans, Stefan Notredame,
Sijmoens. Annemie Rotthier, Dirk Van K
Wim Lockefeer, Jan De Bauwe e a. j.Qn
Er wordt gespeeld ten voordele van de soci 3l q
ken van e.h. Daniël Evrard Genummerde 16
kosten 200 fr. (eerste rang en steunkaart) ei ,er^'
Jean
Bestel op het sekretariaat van het Sint-Joz« c
Seminarie (03/776.07.34) of telefonisch op
mer 03/776.90.98.
ouders. Voor «Hemelrijk,
heen en terug», een bewer
king van «De Paradijsvo-
Er waren de meestal Engel
se, blijspelen (Arsenicum
oude kant, Het geheim
Buggenhout
gels», deed men het eerst van dr. Spencer...), maar
beroep op oud-studenten.
D. De Vriendt werd de eer-
niet-Berlaarse
ook stukken als «In de laat-
minuut», over het ver
raad van een soldaat in
We spelen het spel eerlijk. En we bekennen meteen te?„ etonden
dat we de zaterdagvoorsteUing van «Wat doen we Ria Van Zeebroeck
met tante?», een produktie van de Buggenhoutse Danny De Donder, Herman
toneelkring «Cocktail», tijdens de pauze ontvlucht Maes, Lieve Van den
Pantha Rei kamp, en natuurlijk «De zijn. Niet alleen omdat we er tijdens het eerste en Berghe, Dirk Wauters,
aangezocht derde dag». Met dit soort tweede bedrijf voortdurend attent op gemaakt wa- Gerda Magdaleens, Nancy
door R. Van Hove. Hij be- beschuldigde sta op over de ren, dat ook in de gelagzaal volk aan de klap was Van Achter en Peter De
gon met de thriller -Moord vraag of Kristal verrees, maar vooral omdat wat op de planken werd gezet' Rldder °P de planken. Het
op lichtschip B».dan wel of men zyn lijk geen toneelvoorstelling was, maar je reinste'W SÏ^d uf^
kat uur ervan. voerd door de ontwerper
Tijdens een toneelvoorstel- Toegegeven, «Cocktail» is zelf en door Herman Maes,
ling komt het immers op
seur. De stichter van het een N.-Koreaans gevangen-
Overmeerse -
werd
fond
zani
dan wel of men zijn lijk
Met P. Van De Velde, ook gestolen had. werd het 10- jtTT"
van Pantha Rei, speelde de jarig bestaan van de groep ervan,
groep twee jaar later «Dan schitterend gevierd,
bever betalen». In die periode regisseerde w
Van '74 tot '77 nam P. Goe- Bosteels de groep in 2 een- meer aan, dan tegen elkaar tie 106 en
manne de regietouwtjes in akters ter gelegenheid van zinnen te staan uitschreeu- leren We
handen. «Dank zij hem zijn dez thuiskomst van missio- wen en dan maar
pas aan zijn tweede prod uk- Michel Annaert, Rudy Ver
jong is moet eecken, Dirk Wauters en
ren trouwens Peter De Ridder. Kristien
bereid hiervoor begrip op te Maes grimeerde Voor het
brengen, bovendien ruim geluid en de belichting
nagetoneel uitstijgen», zegt dels gemengde college. In ervaren.
Bosteels over die periode. '76 was dit «Sneeuwwitje en Omdat we
b hopen
wij zoveel sporten op de to- naris P. De Visser en voor 2 dat het publiek in de zaal
neelladder geklommen en sprookjes, gespeeld door vriendelijk genoeg is, het krediet te verlenen, dus re- zorgden Mare De Rij bel en
konden wij boven het patro- leerlingen van het inmid- gedebiteerde als akteren te kening te houden met ver- Mare Wauters. Hedwig Van
zachtende omstandighe- den Brande zegde voor en
3 twijfels den- Dan no& echter blijft de algemene leiding en de
Goeminne had een rijke to- de 7 kabouters» en in '77 beginnen te koesteren om- onze beoordeling on ge- regie berustte in handen
neelervaring: hij studeerde «Kabouters in de stad» trent het jaar, waarin we nuanceerd negatief. We van Gerda Magdaleens.
aan het Gentse Arca-teater
en speelde in verschillende
rederijkerskamers en bij
Vertikaal Zijn laatste rol
was de duivel Moenen in
«Marickcn van Nyme-
ghem» Toeval of niet, maar
met Goeminne kwamen de
In '78 startte G. De Mayer onlangs belandden we vragen ons trouwens af, of «Cocktail» is zijn Opstals
als regisseur met het stuk meenden ons ergens in de het niet evenzeer tot de taak publiek beslist een re-
Een hete zomeravond», dertiger jaren te bevinden, van een kring behoort, zich vanche verschuldigd. T~,~
een werk over rassendiskri-
minatie. Hij bleef 4 jaar bij
de groep. (Moordromance,
Antje, En toen kwam dr,
Frost). Met E. De Corte
waar de plaatselijke patro- vragen of ze
en kring lijkt ons bovendien
gebeuren by de pauze v
gezien.
rijp genoeg is om de kon- dringend aan een bezin-
frontatie met het publiek ning toe, waarin én de mo-
aan te gaan. gelijkheden en de aspira-
Wat doen we met tan- ties geëvalueerd worden.
Buggenhout. Toneelgroep Cocktail niet in beste doen. (v)
