bbeekse toneelkring ooit
n «Landjuweel»
deelnemer
>t toneelgebeuren
't Land van Waas
Wanneer trouw je met
mijn vrouw?
De Voorpost - 15.2.1985 - 21
h„e# Pogen
nj? iamsche Volk dienen, door het toneel», notuleerden enkele Lebbeekse
ipten op 6 oktober 1935 - haast vijftig jaar geleden dus - als
in het reglement van de op die datum officieel opgerichte
g enPK 'Pogen'.
tchting waren diverse «Verhavert»-en betrokken en wanneer je een
iw later de rolverdeling bekijkt van de toneelproduktie «Wanneer
met mijn vrouw?», stuk opgezet om 50 jaar «Pogen» te vieren, dan
ten J nog altijd gekonfronteerd met loten van diezelfde Verhavert-stam.
mi«iie, daar bestaat geen twijfel over, heeft haar stempel gedrukt op het
van deze Lebbeekse toneelkring. Een kring die - laten we dat niet
hoofd zien - in zijn bestaan tweemaal deelnam aan het Koninklijk
ild te kunnen
«50 jaar Po-
we dan ook
bij Jan Verha-
lang sekreta-
itter van de
bij Achiel Ver
kenner bij uit-
het recente Leb-
Iturele verleden,
te rade. In de
vijftiger jaren
il trouwens tien
lid en sekretaris
ta uit Calcutta
ivert»-en, legt A-
ineiren uit, waren
Ze waren na
wereldoorlog ak-
est in «De Wei
zang- en toneel-
>pij, die haar ver-
verzorgde in het
de fabriek De
Heizijde. Omdat
bepaald ogenblik
teel wilden bren-
it «De Welvaart»
irde, stapten ze
zonder enige
onenigheid - uit
en riepen ze «Po
gen» in het leven.
Mijn oudere broer Jozef, al
dus Jan Verhavert, was de
voornaamste voorvechter
van de nieuwe kring. In de
familie werd rondgekeken
naar toneelliefhebbers en
ook op vrienden en kennis
sen, o.a. op de leden van de
kaatsclub «De Zwaluwen»,
die toondertijd langs de Ra-
kail aktief was, werd een
beroep gedaan om het eer
ste stuk te bezetten.
Op 6 oktober 1935 werd
Pogen officieel boven de
doopvont gehouden. Voor
zitter werd mijn broer Jo
zef, Victor Van Bosbeke be
landde in de ondervoorzit
terszetel, ikzelf werd schrij
ver-verslaggever, mijn
broer Denis beheerde de fi
nanciën en tot raadsleden
werden Cecile Van Nieu-
wenhove (echtgenote van
Jozef), Maria Goedgezel
schap en Petrus Vermeiren
verkozen. Medewerkers
van het eerste uur waren
daarnaast Delphine Ver
meiren, Maria De Vis (toen
nog mijn lief, later mijn
vrouw), Maria Verhavert
elf
nende dagen en weken wordt op diverse plekken in het Waasland toneel gespeeld, ook en
door de amateurgezelschappen uit de streek. Hierna een proeve tot samenvatting.
tdi,
1 chiel Vermeiren, de man die over Lebbeke
weel en kent (c).
(mijn zus), August Verhas
selt, Kamiel Callaert («Ka
milleken Bed», heette die
man in de volksmond) en
Gustaaf Tilley.
Die namen vond je trou
wens terug op de rolverde
ling van het eerste stuk dat
«Pogen» voor het voetlicht
bracht: «Tante Jutta uit Cal
cutta». Wil je toneelopvoe
ringen tot bij het publiek
bréngen, moet je vanzelf
sprekend over een zaal be
schikken. En die vond de
kring in de Stationsstraat,
bij De Rouck, in «De Nieu
we Zaal», door de volks
mond «Sj assens Kar lien
genoemd. Als regisseur
voor «Tante Jutta uit Cal
cutta» werd Jan Seys, een
beroeps, aangetrokken.
Seys, herinnert Jan Verha
vert zich, regisseerde op
dat moment in «De Nieuwe
Zaal» trouwens een stuk
dat opgezet was door wat
«de zwarte bende» genoemd
werd, een groep afge
scheurde liberalen.
Vermits «Pogen» besefte
dat «De Nieuwe Zaal»
slechts een eenmalig toe
vluchtsoord betekende,
werd uitgekeken naar een
andere thuishaven. Het vol
gend jaar ging de kring
dan ook aan de slag «Bij de
Foef», de zaal langs de
Kerkstraat, waar zich nu
de bioskoop «Madeira» be
vindt. Daar verzorgde «Po
gen» zowat vier jaar zijn
vertoningen. Achteraf toog
de kring naar «Zaal Rosa»
in de Leo Duboisstraat. En
beleefde er een bloeiperiode
uit haar bestaan. De jong
ste vijftien jaar gaan de
voorstellingen door in
«Zaal Corso», in de Rosse-
vaalstraat.
Winnaar nationale wed
strijd en deelname aan twee
Landjuwelen
In de voorbije halve eeuw
waren vanzelfsprekend
heel wat regisseurs bij «Po
gen» aan de slag.
Jan Verhavert: na Jan Seys
(KVS), die bij ons bleef tot
bij het begin van de tweede
Lebbeke. Jan Verhavert (c).
wereldoorlog, deden we
achtereenvolgens een be
roep op Jos Joosten (KVS),
Marcel Amaye (Reizend
Volkstoneel), Leo Van der
Hulst (een leraar Neder
lands te Dendermonde), Ro
bert Maes, Huib Van Hel-
lem en Fons Der re.
Achiel Vermeiren: Vooral
de komst van Robert Maes
heeft de kring deugd ge
daan. Hij heeft voor «Po
gen» enorm veel betekend.
Zijn manier van aanpak en
werken kaderde overigens
volledig in het ideaalbeeld
dat ik me van een regisseur
van een liefhebberskring
vorm: niet iemand die zich
tot pure regie-aanwijzin
gen beperkt, maar wel ie
mand die de toneelama
teurs ook houding en pre
sence bijbrengt, hun uit
spraak bijschaaft, naar het
materiaal waarover hij be
schikt toewerkt. Zo'n ie
mand was Robert Maes. Hij
was overigens vooral ak-
teur. Maar dan één van een
uitzonderlijk gehalte. Hij
regisseerde bij «Pogen»
trouwens hoofdzakelijk
stukken die hij als akteur
in de KVS gespeeld had.
Onder Robert Maes nam
«Pogen» deel aan diverse
tornooien. Zo slaagde het er
in 1948 in, met een opvoe
ring van «De Moordenaar
Gods», het Nationaal Tor
nooi, uitgeschreven door de
Koninklijke Toneelmaat
schappij «Kunst en Ver
maak» uit Mechelen, in de
wacht te slepen. En meteen
ook de prijs voor de beste
toneelkring naar Lebbeke
mee te brengen.
Aan de produktie van dat
stuk had de kring enorm
veel tijd en moeite gespen
deerd. Zowel kwa figuratie,
dekor als belichting. Toen
na de voorstellingen te Leb
beke, de opvoering in Me-
ef-H
i d
?lei»r in Sint-Gillis
e van Raymond Schrijvers voert Oud-KLJ-
Uis op «Bemoeial» van Jack Popplewell. Ak-
leaninne Van de Vijver, Andre Vertenten,
.8® is Can tens, Karei Heirman, Monique Van
,cr Bemadette Bolssens, Omer De Munck en
Van de Leur vertolken drie bedrijven lang.
ische thriller wordt gebracht op 16, 17 en 23
i om 20 u. in de Katholieke Kring, Kerk-
Reserveren bij Monique Verherbruggen,
"ff straat 9. tel. 770.67.61
/an
;tyrosa in Sint-Niklaas
iier ^mmermans schreef «De zeer schone uren
1 ffrouw Symforosa» Hoe haar relatie met de
K lartienus ineen zit verneemt u als u r
klase schouwburg of naar Nieuwkerken
.Toneelgroepering De Vlasbloem laat Liere
der1 Goossen dit begijntjesstuk regisseren. Za-
16 februari vanaf 20 u. doet De Vlasbloem
erken mee aan de happening n.a.v. 110 jaar
onds - Sint-Niklaas, een totaalgebeuren met
zang. spel en dans. Ook poppentheater Oeke-
n. volkskunstgroep Drieske Nijpers en nog
em andere groepen en kunstenaars uit het
nd zijn dan van de partij
Bbloem biedt vrijdag 22 februari om 20.30
eigen Nieuwkerken (Katholieke Kring) een
vond aan. Een drieluik: eerst begijntje Sym-
dan poëtische vertellingen door de Hamse
unstenares Leen Vermeiren die «Doodge
goed is, en tenslotte de keurgroep van het
met «De Beer» van Anton Tsjechow Dat
wordt geregisseerd door Leo Vertongen, het
burlesk verhaal over vrouwenhaat die uit-
in liefde.
^t-Niklase DF-happening is gratis toeganke-
^oor de toneelavond in Nieuwkerken kan je
reserveren via tel. 776.02.91 of 776.48.49
|t in Bazel
niging XYZ uit Bazel brengt op 23 fe-
12, 3 en 9 maart de klucht «Maak plaats voor
pw» op de planken van zaal Cardijn. Ray
fen John Chapman schreven de tekst. JVoor
Tering 8taan in Greta De Smet. Roger Van
jonck, Fabienne De Bock, Jerome Gorrebeeck,
J Toté, Herman Waterschoot, Hilde De Meul-
"uy De Bruycker en Partine Matelet. Belichting
Iprik De Roeck. grime van Mimi Wuyts en
pip door Hilde Maris. Telkens om 20 u.
verkrijgen via telefoonnummers
1-42. 774.26.85, 774.24.91.
«r in Eksa&rde
lerale repetitie» is een komische thriller die
ring Bezeboot uit Doorslaar (Eksaarde) nog
en 17 februari om 20 u opvoert in het
puis van Eksaarde.
Fabels in Beveren
Jan Decleir treedt zaterdag 16 februari op in het
Gildenhuis te Beveren, om 20 u. «Oscene fabelsvan
Dario Fo zijn recht voor de raap, en je kan nog
lachen ook. Vzw De Spiegel organizeert.
Speel theater in Sint-Niklaas
Zoals vorige week aangekondigd is Eva Bals Speel-
theater te gast in de Sint-Niklase schouwburg op
zaterdag 23 januari in de namiddag (15 u.). Vzw
Titanic, de VKOAS en de stedelijke jeugdraad zetten
de manifestatie op het getouw Spektakel voor en
door kinderen.
Pirandello door KVS
Nog in de schouwburg van Sint-Niklaas brengt
KVS-Brussel in regie van Senne Rouffaer en met als
akteurs Werner Van der Sarren («Namen noemen»),
Ann Petersen (van de film), Ivonne Lex, Chris
Lomme e.a. «Ieder zijn waarheid» van de Italiaanse
grootmeester Luigi Pirandello. Dinsdag 26 februari
om 14 u. (schoolvoorstelling) en 20 u. (voor ieder
een). Het gaat over twee clans in een Italiaans
provinciestadje, een ambtenaar die zijn vrouw op
sluit en ander leuks. Het stuk is een jaar of zeventig
oud, maar werd al bijna in alle wereldtalen vertaald
en wordt nog heel vaak opgevoerd.
De Ghelderode schools
Over de opvoering op 1, 2 en 3 maart in de Sint-
Niklase schouwburg van «Pantagleize» door
leerkrachten en leerlingen van het kollege én de
Heilige Familie in Sint-Niklaas leest u meer op een
andere plaats in dit blad. «Pantagleize» van Michel
De Ghelderode wordt geregisseerd door Stef De
Smyter en wordt gespeeld ten bate van de sociale
werken van e.h. Daniël Evrard, de eerste Wase
«jaarfiguur»
Straks in Sint-Niklaas
Sofokles Antigone» op 5 maart door KNS-Antwer
pen, «Leugens» van Hugh Whitemore op 9 maart
ook door KNS, dat staat op het maartmenu van de
Sint-Niklase schouwburg. Nog in maart schieten de
plaatselijke verenigingen uit hun krammen. Specia
le aandacht wordt gevraagd voor «Een vlo in het
oor» van Feydeau, op te voeren op 22, 23. 24 en 25
maart door de honderd jaar jonge Goudbloem Sint-
Genesius komt op 9, 10 en 11 maart met «De Meid»
aandragen en Tijl einde maart met «Eirm Vlonde-
ren». Ook einde maart nog «Bedrog» van Pinter door
De Vlasbloem in Nieuwkerken.
Vrijgezellen in Kemzeke
Gemeld kan nu al worden dat 't Kelderken van
Kemzeke op 23, 29 en 30 maart «Een beeld van een
man» brengt, in regie van Karei Ferket. Lachen met
vrijgezellen in het plaatselijke parochiehuis.
W.V.
chelen in het verschiet lag,
sprak Robert Maes: «Man
nen nu gaan we beginnen
te werken!» En iedereen
viel haast om van het
schrikken. Maar er werd
nog aan gewerkt. Het re
sultaat liet overigens niet
op zich wachten.
In 1949 nam «Pogen» met
«De kathedraalbouwers»
van Lode Cantens, voor het
eerst deel aan het Konink
lijk Landjuweel. Robert
Maes voerde opnieuw de re
gie. De Lebbeekse kring
verkeerde toen overigens in
voornaam gezelschap, want
de konkurrentie werd ge
vormd door De Moedertaal
uit Mechelen, De Goud
bloem uit St.-Niklaas, De
Rozeknop uit Antwerpen,
Verbroedering, eveneens
uit de Scheldestad, Jesus
met de balsembolomme uit
Gent, De Broedermin uit
Antwerpen en de St.-Au-
gustinuskring, eveneens
uit de metropool. En toch
slaagde «Pogen» erin op de
vierde plaats tc eindigen.
Achiel Vermeiren citeert
uit het juryverslag: «De op
voering stond geheel in het
teken van het stuk, piktu-
raal uitstekend bewerkt,
dramatisch betrekkelijk
zwak. Dit betekent nu ech
ter niet dat de akteurs en
dan vooral de hoofdakteurs
beneden de hun gestelde ei
sen zijn gebleven. Wel in
tegendeel. Peter Appel
mans (Jan Verhavert) gaf
zich met gevoel en waar
digheid en kende ontroe
rende momenten, Bollaert
(Armand Heymans) wist
meestal het raak aksent te
vinden en speelde met ge
vatheid en overtuiging,
Reymen, de buitenburge
meester (Jef Verhavert) en
De Coninck, de binnenbur-
gemeester (Achiel Vermei
ren) gaven voortreffelijk
spel. Ook de rol van Trijtje
Appelmans (Cecile Verha-
vert-Van Nieuwenhove), die
vooral opviel door haar
keurige^ diktie, was in goe
de handen...
Het samenspel stak over
het algemeen flink in me
kaar en sommige scènes
werden voortreffelijk ver
tolkt. De figuratie verdient
eveneens een goede noot.
De toneelkring Pogen, be
sluit het juryrapport, heeft
ons van een niet onverdien
stelijk volksstuk een prij
zenswaardige opvoering
gegeven. Een landelijke
vereniging die tot een der
gelijke prestatie in staat is,
gaat een schone toekomst
tegemoet. Moge ze in haar
werking en geestdrift vol
harden.»
Aan deze produktie ver
leenden, naast bovenge-
noemden, ook Paula Hey
mans, Frans Meert, Pros
per Putteman, Albert
Meert, Maria Van Over-
strae ten-Goed gezelschap,
Albert Lefever, Irene De
Donder, Georges Bultereys,
Frans Luypaert, Jef Verha
vert junior, Denis Verha
vert, Octaaf Tramblay,
Theo Van den Biesen, Henri
Van Bosbeke, Rosa Bos-
teels, Franpois Wavereyns
en Octaaf Holbrecht hun
medewerking.
Een jaar later was Pogen
opnieuw van de partij in het
Landjuweel. Met de opvoe
ring van «Het onstuimig
hart» van John Patrick,
werd toen een eervolle ver
melding in de wacht ge
sleept.
Pogen heeft zijn publiek
vaak van hoogstaande ak
teerprestaties laten genie
ten Jan Verhavert, beklem
toont Achiel Vermeiren,
was niet alleen een fijne ke
rel om mee te werken, maar
ook een fantastisch akteur
Ik heb die man prestaties
zien leveren, die een profes
sioneel peil haalden Voor
zijn prestatie in «Het Chi
nees Landhuis» kreeg hij
overigens de prijs voor de
beste vertolking in het pro
vinciaal schiftingstornooi
Het volgende jaar, toen «De
kleine vier» gespeeld werd,
kreeg Rik Wesemael die
prijs.
En nog een jaar later, voe
gen wij eraan toe, sleepte
Achiel Vermeiren zelf die
prijs in de wacht voor zijn
prestatie in «Donadieu»
Achteraf speelde Pogen
Lebbeke. Toneelgroep Pogen (v).
Pogen Lebbeke brengt pittig en sprankelend vertoon
Met een (s)explosief scènetje, tijdens hetwelk dofgrollende macho-keelgeluiden op en
neer zwaaiende damesbenen begeleidden en een rieten stoel duidelijk hoorbaar kreunde
van genoegen, werden de talrijke toeschouwers, vorig weekend in zaal Corso te
Lebbeke, de woning binnengeleid van het echtpaar Wageman.
Walter en Vera, want zo heten de Wagemans, vormen twee belangrijke pionnen in het
sprankelend blijspel dat de auteurs J. Bemard-Luc en J.P. Conty, onder de titel
«Wanneer trouw je met mijn vrouw?» schreven. Toneelkring Pogen, dit jaar aan haar
vijftigste levensjaar toe, brengt dit stuk in een regie van Francine De Bolle.
Lichte komedies als dit bou
levardstuk, hoofdzakelijk
gericht op de ontspanning
van de toeschouwer, liggen
Pogen blijkbaar goed, want
net als vorig jaar slaagde de
kring erin, zijn getrouw
publiek een genoeglijke
avond te bezorgen. Bij de
viering van dit 50-jarig be
staan leken alle betrokke
nen ons overigens extra-ge
motiveerd. Bepaalde ak
teerprestaties o.a. waren
niet alleen om van te snoe
pen, maar om achteraf nog
van na te genieten ook.
Scheidingsperikelen
Was ist los? Walters en Ver-
a's echtelijke boot is gekap
seisd. Ze staan op het punt
te scheiden en hebben elk
een nieuwe relatie opge
bouwd. Walter met een hon
gerige Amerikaanse, Vera
met een droogbloeier van
een man. Wanneer Greet,
een tante «met een hoog
suikergehalte», vroeger
dan verwacht op bezoek
komt en het echtpaar dat
tegen de klippen aanvoer,
niet de kans krijgt alle be
zwarende elementen die in
de richting van een schei
ding duiden, te verwijde
ren, gaan de poppen aan
het dansen.
«Wanneer trouw je met
mijn vrouw?» bloeit dan
open tot een komedie van
misverstanden en vermeen
de identiteiten. Vooral ook
omdat het dienstmeisje de
situatie niet meer aankan
en zowat tureluurs wordt.
En ook nog een studie
vriend van Walter komt
opdagen.
Hoe de affaire dan uiteinde
lijk afloopt? Als in elk an
der blijspel...
Knappe vertolking
Regisseur Francine De Bol
le, voor het eerst aan de
slag bij Pogen, heeft haar
entrée niet gemist. Alleen
al omdat ze erin slaagde
alle akteurs een dergelijk
hoog tempo op te leggen,
dat je als toeschouwer wei
nig respijt gegund wordt
en dat hoort ook zo in der
gelijke stukken verdient
ze alle lof. Haar scènebezet
ting was bovendien comme-
il-faut. Daarenboven liet ze
de akteurs, wanneer zich
daartoe de gelegenheid
bood en zonder in «overdri
ve» te vervallen, de kans te
bewijzen dat ze wat in hun
mars hebben. O.a. Jean-
Pierre Van Alfaene (in de
jogging-scène), Franpois
Van Puyvelde en Moniek
Verhavert mochten daar
dankbaar gebruik van
maken.
Kwoteren we alle akteurs
met een uitstekend, dan
maken we toch enige reser
ve wat de prestatie van Li-
sette Vissers als Dolly be
treft. Een Amerikaans ak
sent mag o.i. niet leiden tot
onverstaanbaarheid. Dan
verliest dat extravagante
immers elke charme en ver
loedert het de taal tot een
gewauwel. Deze nieuwelin
ge in de Pogen-cast meteen
alle krediet ontzeggen zou
echter onrechtvaardig zijn.
Kwa présence, vlotheid en
mimiek weet ze immers van
wanten. We zien haar daar
om ook graag een volgende
keer aan het werk.
Moniek Verhavert kroop in
de huid van tante Greet. Zij
was tante Greet, een schijn
baar argeloos dametje dat
echter weet waar Abraham
de mosterd vandaan haalt
en het plan dat uit haar
pientere brein ontsproot,
weet te realiseren alsof het
een fluitje van een cent is.
Van Moniek Verhavert be
weren dat ze zoals altijd be
wijst over rijke akteertalen
ten te beschikken is welis
waar een cliché, maar ook
via clichés kan je waarhe
den uitdrukken.
Zowel Ar lette Verhavert,
die de rol van Vera voor
haar rekening nam, als Ida
Breyssens (het dienstmeis
je) die een vorige presta
tie bij Pogen duidelijk over
trof lieten zich van hun
beste zijde zien. Beiden wis
ten immers op de gepaste
wijze gestalte te geven aan
him personage. Hun vertol
king was dan ook af.
Ook aan mannelijke kant
vielen uitsluitend positieve
prestaties te noteren. Zowel
Franpois Van Puyvelde
(Walter) als Jean-Pierre
Van Alfaene (Frans Pee
tere) geven hun personage
kleur en reliëf. Laatstge
noemde reveleerde opnieuw
zijn rijke komische talen
ten en Franpois Van Puy
velde gaf hem doorlopend
een overtuigende repliek.
Hoewel Freddy De Ridder
(Eric De Brouwer) in de cast
een eerder kleine rol kreeg
toebedeeld en zijn persona
ge door de auteurs weinig
in de verf gezet wordt (er
werkelijk «bijgesleurd»
werd) klaarde hij ander
maal de klus met opvallend
gemak.
Techniek
Voor het dekor deed Pogen
een beroep op Frans Luy
paert, Roger Van den
Bergh, Pierre Verschelden
en Willy Annaert. Niette
genstaande de krappe
scèneruimte waarover men
in zaal Corso kan beschik
ken, slaagden deze heren
erin een funktioneel dekor
op te bouwen. Bart Van den
Bergh, Mare Huyck en
Franpois Van Puyvelde ver
zorgden feilloos geluid en
licht en voorzegster Marita
Goedgezelschap beleefde,
daarvan zijn we overtuigd,
een rustige avond.
Vermelden we nog dat Laila
Steppé de accessoires bij de
hand haalde en Instituut
Vicky de grime verzorgde.
En dat Pogen «Wanneer
trouw je met mijn vrouw?»
nog opvoert op zaterdag 16
en op maandag 18 februari
te 19.30 u. in zaal Corso,
Rossevaalstraat te Lebbeke.
Wie houdt Van een avondje
ontspanning, gepresen
teerd door mensen uit z'n
eigen omgeving, mag één
van beide voorstellingen
niet missen. 50 jaar Pogen
kreeg een sprankelende
feest voorstelling
Pierre Van Rossem
Lebbeke. De twee mannelijke hoofdrolspelers uit «Wanneer trouw je met mijn vrouw?»
(V)
overigens nog flink wat be
kende stukken. Opvoe
ringen van o.a. «De
Stroom», «De regenmaker»,
«Kinderen van ons volk»,
«Don Camillo», «Van de
brug af gezien», «Boeing-
Boeing», «Tien kleine ne
gertjes», «Het dorp der mi
rakelen», «Barabas» e.a.
zullen de Lebbeekse toneel
liefhebbers ongetwijfeld
nog in het geheugen
liggen.
Mindere periode en
heropstanding
Net als haast elke andere
kring, kende Pogen ook pe
rioden dat het minder goed
ging
In 1978 en '79, herinnert
Jan Verhavert zich, zijn we
door allerlei omstandighe
den niet eens aan een
toneelopvoering gekomen.
In 1978 waren we van plan
«Dokters in de zaal» voor
het voetlicht te brengen De
repetities waren reeds aan
de gang. toen één van de
akteurs, drie vier weken
voor de vertoning, om be
roepsredenen - de man in
kwestie moest een eksamen
voorbereiden - verstek liet
gaan. Ik heb toen nog voor
gesteld de rollen om te wis
selen, maar dat bleek al bij
al onmogelijk. Gepoogd
werd toen nog een stuk met
een kleinere bezetting op te
zetten, maar bij de ene en de
andere manifesteerde zich
een zekere tegenzin, zodat
ook dat projekt uiteindelijk
in het water viel.
Die malaise sleepte ook het
volgend jaar nog aan. Tot
spelen kwam Pogen ook dat
jaar niet.
In 1981 gaf Jan Verhavert,
voorzitter van de kring
sinds 1950, zijn ontslag.
Hij werd opgevolgd door
Frans Luypaert. Tevoren
reeds had Pogen ook beslo
ten de regisseurs in eigen
midden te rekruteren. Luc
Verhavert, zoon van Jan,
voerde een paar jaar de re
gie. Achteraf werd die taak
overgenomen door Roos
Verhavert. Zij stond aan de
regietafel bij de opvoe
ringen van «Het regende
die dag», «De Weldoener»
en «Cactusbloem». Vorig
jaar voerde Dirk Vermiert
de regie van «De Grote Ver
sierder» en dit jaar werd
een beroep gedaan op Fran
cine De Bolle om «Wanneer
trouw je met mijn vrouw?»
op te zetten.
De voorbje jaren is de kring
trouwens opnieuw in een
opwaartse trend terechtge
komen. Het huidige be
stuur - voorzitter Frans
Luypaert, secretaresse Ar
ietta Verhavert en de leden
Moniek Verhavert, Erwin
De Keersmaecker en Fran
pois Van Puyvelde - doen
er alles aan om die trend
verder te zetten. Positief in
elk geval, is de vaststelling
dat het toeschouwersaantal
elk jaar flink toeneemt. Ge
zien de prima sfeer die er
heerst, benadrukt het be
stuur, wordt de spelers-
kern zoveel mogelijk sa
mengehouden. We houden
het daarom ook bij één stuk
per seizoen. Af en toe wordt
een nieuweling aangetrok
ken, die zich in de bestaan
de kern makkelijk inte
greert.
Over die prima sfeer had
Achiel Vermeiren het tevo
ren ook al gehad: De sfeer
was toen - Achiel was ak
tief in Pogen van 1948 tot
1959 - gewoon fantastisch
Met een kleine kring men
sen werd in een tijd dat het
amateurtoneel nog zuiver
amusement was, grootse
dringen bereikt.
De geschiedenis herhaalt
zich. Ook voor «Pogen»?
Pierre Van Rossem
