illetshow
Reintje Vos uit Kemzeke viert volop
verder
Beiaardschooldirekteur Jo Haazen
belichtte «De mystiek van
de klokken» te Aalst
srfflsrjs M ottteSr^,:
»erlingen Lebbeekse muziekschool
•esenteerden sprankelende
ïn het 3de jaar
eet hadden met
ike. Ballet. Naast de klassieke nummertjes werd er ook jazzballet gedemonstreerd
piet hermans)
ïsen is onze regel wel F
dv^ja feeling! klonk het vorige zaterdagavond èn zondagnamiddag decibelrijk uit de
»ne trekers van de Lebbeekse zaal «Ons Huis». Midderwijl stond de ruime scène vol
gg.einde meisjes, die zich op de muziek van Giorgio Moroder - uit de film Flashdance -
Jl, j uit het lijf dansten en hiermee een sprankelende, bovendien eigentijdse finale
3torfgd®n aan de «Balletshow», een produktie van de balletafdeling van de Lebbeekse
,aiisentelijke Muziekschool.
lee^n hadden de zowat 130 leerlingen van de balletafdeling het talrijk opgekomen
gn»k ruim twee uur lang een show aangeboden, waarin balletlerares Chris Caudron
ichreef de choreografie - zowel aandacht besteedde aan de klassieke als aan de
mlrne dans. Ze had haar leerlingen bovendien dermate geoefend, ze bovendien in
a jpaste pakjes gestopt, dat M.L. Stockmans - direktrice van de muziekschool, die
gemene leiding van de show in handen had - er terecht glunderend bijliep.
balletnamiddag (vh)
Ballet. De zaal Ons Huis was goed bezet voor de
taval der dieren
3 leerlingen van het
de show
t een de-
van de meest
dansbewegin-
de muziek van
«Keizerswals»,
de eerstejaars
van meisjes, ver
een eenzaam
- kleur en bewe-
op de bühne. In hun
een
op de muziek
bekende «Zweedse
meenden we
verwijzingen
kinderspel te kun-
ontdekken.
Lang uitgesponnen, maar
geenszins vervelend - in
tegendeel - was het «Car
naval der dieren», op mu
ziek van C. Saint-Saens.
Presentatrice-slangen
vrouw Rita Dejonckheere
begeleidde dit bont defilee
van diverse exemplaren uit
het dierenrijk; de leeuw en
zijn welpen, de kip en de
haan, schildpadden, olifan
ten, kangoeroes, vissen, de
koekoek, vogels, pianisten,
fossielen en de zwaan.
Kwam de choreografie van
de kangoeroes ons bijzon
der origineel over, dan vie
len qua kostumering vooral
de schildpadden op.
To be or...
Het tweede deel van de «Bal
letshow» werd ingezet met
«Nocturne», een choreogra
fie op de muziek van Frede-
rik Chopin. Deze dans, neo
klassiek van aard, toege
spitst op «pointes», bewees
meteen de technische vaar
digheid van de leerlingen
van het 8ste en 9de jaar.
Spontaan applaus kregen
de leerlingen uit het 2de,
3de en 4de jaar, toen ze de
scène opwaggelden als vol
leerde Charlie Chaplins en
op diens muziek uit de
films «Modem Times» en
«Limelight», hun prille
danskapaciteiten demon
streerden.
Vannessa Callebaut ging
vervolgens op de solotoer.
Ze deed dit op de muziek
van Tsjaikovski, naar het
sprookje vna Perrault, «De
Schone Slaapster». Knap
werk. Ook flinke bijval ge
noten Sandra Berckmoes
en Stefaan Nieulandt, in
een pas-de-deux uit «Gisel
le» van A. Adam. Elk op
beurt en tenslotte samen
overtuigden ze de zaal van
hun danskwaliteiten. Een
zaal die genoot en beide
dansers een gul applaus
toestuurde.
Bijzonder knap van choreo
grafie was «Sylvia», op mu
ziek van Leo Delibes, een
klassiek nummer met o.a.
een walsgedeelte. Totaal
verschillend van het vol
gende nummer «All that
jazz», waarin de leerlingen
van het 8ste en 9de jaar
flink wat swing stopten
Tegen een gejaagd tempo,
vol hoekige bewegingen
werd vervolgens, door de
leerlingen van het 6de en
7de jaar een charleston
(Clochards) op de bühne ge
zet. En leefde de zaal geest
driftig mee, de dansers zelf
beleefden er overduidelijk
nóg meer pret aan.
Ingeleid door een passend
gedicht van cabarettier
Fons Janssen, brachten de
leerlingen van het 8ste en
9de jaar het naar onze
smaak - maar we beseffen
dat over «goüts» en «cou-
leurs» niet gediskussieerd
kan worden - beste num
mer van de avond: «To be
or. op elektronische mu
ziek van Saint-Preux. Wel
iswaar asymmetrisch qua
bewegingen, echter vol
symboliek - stroboskopi-
sche effekten incluis
blonk dit nummer uit door
zin dramatische zeggings
kracht.
Via een pas-de-deux «Step
into the bad side» uit de
musical «Dreamgirls» uit
gevoerd door Chris Cau
dron en Stefaan Nieulandt
- knap was dat - en «I
wish» een nummer van Ste-
vie Wonder, voorzien van
choreografie door de
uitvoerders zelf leerlin
gen van het 8ste en 9de
jaar - werd de finale aange
pakt. Een - schreven we
reeds - passend slot van de
ze «Balletshow» die, hoor
den we een neutraal toe
schouwer zeggen, jammer
genoeg enkel om de twee
jaar opgezet wordt.
Vermelden we nog, ter vol
ledigheid, dat Marc Van Bo
ven de regie-assistentie
voor zijn rekening nam en
dat de oudere en sympathi
santen van de leerlingen
voor de fraaie kostumering
zorgden.
(pierre van rossem)
De Reintje Vossers van Kemzeke: volop feest (gremar)
De Kemzeekse volkskunst- en volksdansgroep Reintje Vos is in én buiten het Waasland wellicht niet meer zo
onbekend. Maar wanneer en hoe ze precies ontstaan zijn, dat weten enkel een paar «insiders». Daarom dit klein
stukje geschiedenis.
Toen een aangekondigde volksdansgroep tijdens de 11-juli-viering van het Kemzeekse Davidsfonds in 1970
verstek gaf, kwam er een «gat» in het programma. Dan maar zélf enkele danspasjes wagen, dachten enkele
jongeren. Met enkele enthoesiastelingen uit KAJ, VKAJ, Chirojongens en -meisjes en uit het Davidsfonds zelf
lukte het nog ook! Dat was inderdaad de prille start van de Kemzeekse groep. Drieske Nijpers zal toen nooit
hebben vermoed dat ze mede verantwoordelij k waren voor het ontstaan van Reintje Vos.
Onder leiding van Wies Mortier werd dan maar enthoesiast verder geoefend, want men besloot ermee door te
gaan! Er werd hard gewerkt aan de opbouw van een echte volksdansgroep, die later de naam kreeg Reintje Vos
omdat men vond dat de figuur van Reinaert de Vos toch in het Waasland moest worden gesitueerd.
In 1974 trad de groep op in Mechelen, op het bekende internationaal festival. De doorbraak kwam er en van dan
af werden elk jaar vele optredens verzorgd in het eigen Vlaamse land: in stoeten, op wijkkermissen,
schoolfeesten, voor zieken en gehandikapten, op festivals en ontelbare keren voor eigen publiek in Kemzeke en
in Stekene. De kledij evolueerde langzaam van «gratis gebruikte» tot uitgekiende, authentieke en streekgebon
den, zelfvervaardigde kostumering.
Langzaam verving men het dansen op plaatjes door het uitbouwen van een eigen speelse haar. Kris Van
Remoortel kwam stichter Wies Mortier vervangen als dynamische voorzitter.
In 1975 al trok Reintje Vos naar het buitenland: Zweden. Daarna volgden de buitenlandse trips elkaar in snel
tempo op: Frankrijk, Engeland, Duitsland, Ierland, Oostenrijk, Spanje, Denemarken, Finland en zelfs Zuid-
Afrika en Amerika werden aangedaan. Natuurlijk evenveel goede herinneringen...
Tijdens de grootse internationale meiviering van een vijftal jaar geleden ging dan ook de jeugdgroep die
enkele tijd geleden de naam Reynaerdeyn kreeg in première. Maar Reintje Vos doet meer dan «enkel
volksdansen»: er zijn de kursussen van oude ambachten, poppenkast, vendelen, volksspelen, enz.
Reintje Vos ontwikkelde inderdaad een brede waaier van aktiviteiten, die enkele tijd geleden werden
gedemonstreerd tijdens een totaalspektakel in de Stekense sporthal, dat werd bijgewoond en bewonderd door
zo'n twaalfhonderd enthoesiaste toeschouwers.
Verder vieren
Maar de Kemzeekse volksdans- en volkskunstgroep laat het niet bij één hoogtepunt om z'n 15-jarig bestaan de
nodige luister bij te zetten. Verder in het jaar zijn nog een aantal aktiviteiten gepland, na de reeds eerder
georganiseerde festiviteiten zoals de kunsttentoonstelling in het Vossenhol en de officiële doopplechtigheid
met kindervolksdansnamiddag van de jeugdgroep Reynaerdeyn.
Er wordt nog een «internationaal volksdansfestival» georganiseerd op het dorpsplein in Kemzeke en daarvoor
werden groepen gekontakteerd uit onder meer Frans Katalonië, Finland, Ierland en de Filippijnen. Hou het
weekeinde van 16-18 augustus vrij!
Ter gelegenheid van de vijftiende verjaardag wordt ook de meiboomplanting wat meer luister bijgezet dan
normaal, op 4 mei op de Voorhouthoeve en aan het Vossenhol. Deze keer met medewerking van onder meer
English Miscellany uit Harpenden (Engeland), Aulataler Volkstumgruppe uit Kirchheim (West-Duitsland) en
De Boezeroenen uit Kuringen (Limburg).
Gremar
In september 1985 start de Steinerschool Aalst «De men vindt nieuwe wapens worden gegoten in brons,
Keimolen» (Keimolenstraat 1, Moorsel) met een
eerste kleuterklasje.
Ten voordele van dit initiatief bracht Jo Haazen,
direkteur van de Koninklijke Beiaardschool te Me-
uit, de verzuiling blijft een veredelde koper-tin le
duren. gering en hebben unieke.
Klokken zijn instrumenten eigen karakteristieken. Ze
die mensen kunnen wakker worden gewijd
"hlil Z w me- maken om een wereld uit te schouwd als een persoon
chelen, verlam vrijdag een beiaardkoncert op de harmonie met een ziel. ze draXn na-
Aalsterse belfort beiaard en hield hij, om 20 uur, en vrede heerst Beiaar- men als «Michaél», «Ga-
een uitzonderlijke voordracht «De mystiek van de diers zijn «hooggeplaatste» brièl».... die herinneren aan
klokken» in de zaal van de Generale Bankmaat- personen, zij zitten veelal de patroon van de zuiver
schappij, Nieuwstraat 20 te Aalst. zeer hoog in een toren on- heid, het symbool van de
rv, y,„f der of middenin hun bron- nederigheid e.a
De persoon, het werk, de «zangers» «echt te noen - e .7
ideeèn, de school-pedago- zingen»
zen instrumenten, zij heb- Boven op de klok staat een
eie van de Oostenrijkse ben'ruime horizonten... De kroon, de triomf van de
P?' iïZfZZ Sr M Een «goede Mot. i-
per-
schrijver en filosoof, Ru- voor enkele tientallen mu-
dolf Steiner 1861-1935), ziekminnende Aalstenaare muz*k Beladers mum- ff .goed.
stichter van de Antroposo- om hun inzicht in dit vol- f6*"1 VCOf het evenwichtig, i
fie. krijgen de laatste tud waanhS TinsthStrïnnent honm °P h™°h"»b. «e weerspie
meer en nieer aandacht in te^ÏÏLpS w™ ™<5- reeks goede, klokken geling van het goddehjke...
opvoedingenonderwijs. £ns iXïs- SrtSSt 316 1de
Stemerscholen gaan uit Se mystiek van de klok- T' knf°P°so'" ™h «oor ver
van het princiep dat in de ken. ii de Generale Bank- I»"»" broedering en onderhngbe-
opvoeding van het kind niet maatschappu hun geheimen en zijn ar- gnp van alle beschavmgen
de leerstof of het program- Het ging er hem echter niet ««ten op hun manier 2Ü en religies^ Antroposofen
ma centraal staat maar wel alleen Sm eLele "gehel- naar innerhjke en hebben de betrachting een
e uiterlijke perfektie van hun wereld uit te bouwen, waar
na vim instrumenten, waarbij ze in harmonie en vrede
de totale kreatieve ontplooi- men» van klokken van zijn
ing van het kind. beroep aan de belangstel-
De Steinerschool van Aalst lenden voor te stellen, maar
zal binnen een viertal ook om even de link te leg-
vangen en er Rudolf Stei- ggjj levensleer waarvan Ru-
ners geesteswetenschap in dolf Steiner de grondlegger
beslist rekening houden heerst,
met de «meeklinkende to- Beiaardiers en klokkenspel
nen van elke klok en de bieden de mogelijkheid om
de universele golven van liefde
ene tot de andere klok. De te verspreiden over de hele
klank van een klok is trou- wereld. Ze spreken een taal
wens opgebouwd uit een die overal dezelfde is en
Niklaas Jeugdtoneel bij de bisschoppelijke normaalschool: jonge inbrekersen al even jonge politiemensen (Iv)
Voor dit aUes^htkt in Aalst !S 60 d^m6nS '"i^f diep®re komplex van tonen, de door iedereen wordt ver-
ook wel een dieneaande be- ifern' "mnerliJke" rae"s; grondtoon met zijn boven- staan: de taal van de
Haszsn is dirakteur van de SmenSten d^veS Profiel hebben en Ze zijn daarom onze waar-
Koninklijke Reianrri«jehooi f inwendig en uitwendig ge- dering overwaard!
CheLn w^rvS"è stemd worden. KlokkenDe Bm,,,
uitstraling over de hele we
reld ongemeen groot is, ie
mand, die de beiaard, het
typisch Vlaams instru
ment, met enorme bezieling
en overgave in ere houdt.
Voor hem zijn Rudolf Stei
ner en zijn wereldbeschou
wing zeker geen onbeken
den, geen miskenden. Vori
ge vrijdag was hij te gast in
Aalst en koncerteerde hij
erg geestdriftig, ruim een
half uur, van op de eeuwen
oude Aalsterse belfortto
ren. Het bijzondere homo
gene en uiterste zuivere
klokkenspel strooide er
ontelbare tonen uit Met een
kunstvolle uitvoering van
enkele «Oude dansen» uit
de Barokperiode, sonatines
uit «Weense klassieke pe
riode», en een aantal bewer
kingen van Vlaamse volks-
liederen, slaagde hij er in Dendermonde. Natuurlijk trad ook het Oudegemse koor. «de Denderkantorij» op,
zijn tweeenvijftig bronzen bijgestaan door de speelschare. Dirigent Maes zorgde voor de algemene leiding, (v)
Ballet. De voltallige groep (foto piet hermans)
