en de kleine k j
De grote
«Intermezzo voor Kaaiman»,
romandebuut van Dendermondenaar Moris De Smet
Op de tentoonstellingskalender
van het Kultureel Centrum Affligem
its sjsmss; mtrsrsi ri£krtT tr8™rc - r
Weense muziek op
Robert Stolzavond
in Sint-Niklaas
Moris De Smet literair in een notedop
Kunst in de Stad Sint-Niklaas
krijgt en geeft.
20 - 23.8.1985 - De Voorpost
Bizar, hallucinant, vol van ironie, maar vooral ook vlot leesbaar
Omar Kaaiman beseft niet wat hem boven het hoofd hangt, wanneer hij, ingevolge een
vakbondsaktie, verplicht wordt de trein die hem naar huis rijdt, in het station van
Goremonde What's in a name? te verlaten. Weldra echter belandt hij in een
provinciestadje voor Dendermondenaars alleszins vertrouwd terrein en wordt hij
zonder dralen ingewijd in de rituelen van een aldaar gevestigde «nieuwe» samenleving.
De toestanden waarmee Kaaiman in dit «godvergeten gat» gekonfronteerd wordt nu
eens bizar, dan weer hallucinant, onvoorspelbaar ook en vaak bulkend van ironie
beleef je in «Intermezzo voor Kaaiman», het jongste prozawerk en tegelijk ook
romandebuut van de Dendermondse auteur Moris De Smet.
In deze m agisch-realisti-
sche roman etaleert deze in
woner van Mespelare op
nieuw zijn literair talent,
waarvan kriticus L. De Bac
ker (in «Spectraal») ooit ge
tuigde wat volgt: «Zijn pro
zawerk, soms bizar, vaak
beklemmend, altijd vlot,
fascineert en overtuigt
daarnaast van hedendaags
Wij gingen Moris De Smet
opzoeken op één van de eer
ste warme julidagen. Mes
pelare, die uithoek van Go
re, .-sorry, van Dender-
monde lag er soezend bij.
The big sleep van een dorp
op een nanoen. De koffie
ten huize De Smedt was
geenszins ersatz. Kaaiman
was er ooit slechter aan
toe...
Bij een vorig bezoek ver
trouwde je me toe dat «de
essentie vatten in kort be
stek» je aanspreekt. Nu ver
ras je ons met een roman.
Betekende het schrijven
van een werk van lange
adem een uitdaging voor
jou?
Toen ik me aan het schrij
ven zette, had ik opnieuw
een verhaal op het oog. De
uitwerking van de idee
heeft echter een zodanige
omvang aangenomen, dat
ik al bij al een novelle
schreef. De uitgever dacht
er anders over en noemde
het een roman. Mij best,
hoewel ik nog altijd van
oordeel ben dat «Intermezzo
voor Kaaiman» eerder een
lange novelle is, dan een
korte roman. Maar waar
precies moet je de grens
tussen beide genres
trekken?
Misschien wilde ik met dit
boek inderdaad bewijzen
dat ik een werk van langere
adem aankan. Het schrij
ven ervan heeft in elk geval
heel wat tijd in beslag geno
men. Vooral omdat ik er
niet continu mee bezig was.
Het koncept zat reeds in
1982 in mijn hoofd, het
boek rolde pas enkele we
ken geleden van de persen.
Hoe zou je zelf je roman
omschrijven?
Een magisch-realisti8ch
verhaal dat probeert te ver
tellen in welke bizarre si
tuaties ipder van ons kan
terechtkomen. Een boek
waarvan je na de lektuur
zegt: Wat die man schrijft,
kan eigenlijk niet. Hoewel
zich dan meteen twijfels
van je meester maken en je
gaat denken van «en toch
zit de mogelijkheid erin dat
we afstevenen op dergelijke
toestanden».
Wat ik eigenlijk gepoogd
heb te doen, maar het
klinkt misschien een beetje
vreemd in de oren, is de
werkelijkheid weer te ge
ven via een beschrijving
van het irreële.
Kenmerkend voor het ma
gisch realisme is precies die
aanwezigheid van herken
bare situaties...
Inderdaad. Terwijl je bij het
surrealisme volledig in de
wereld van de droom be
landt. Dat associatief
schrijven echter, ligt me
niet zo. Dergelijke schriftu
ren worden trouwens
meestal ontoegankelijk
voor de lezer, omdat de au
teur hem overdondert met
inside information.
Eigenlijk zit het zo... De
idee voor mijn verhaal is
ontstaan na lectuur van
«Pansynoptische medita
ties», een werk van een
Duits architekt-filosoof A.
Nida-Rümelindie wan
neer hij nog in leven is
momenteel een eind in de
tachtig moet zijn.
Hierin stelt hij een maat
schappij model voor, dat be
staat uit een aantal trap
pen. Met deze theorie ben ik
het weliswaar niet eens,
maar het leek me wel wat
hem te verwoorden in de
vorm van een verhaal.
Deze theorie heb ik dan ge-
kombineerd met een ande
re, een teorie omtrent kleur
en kleurperceptie van de
hand van rijksinspekteur
plastische opvoeding
Emael. Zodat elke trap in de
maatschappij a la Nida-Rü-
melin met een bepaalde
kleur geassocieerd wordt.
Daarnaast heb ik in mijn
roman nog een aantal
maatschappijfacetten
godsdienst, gerecht, kunst,
politiek, onderwijs enz.
verwerkt. Telkens toege
past op Rümelmins teorie.
Eén van de duidelijk her
kenbare elementen in je
boek is het dekor waarin je
Kaaiman laat evolueren:
Dendermonde. Je noemt de
stad in je roman echter «Go
remonde». Waarom precies
liet je je keuze op Dender
monde vallen?
Omdat Rümelins teorie
nogal ingewikkeld is en bo
ven de hoofden zweeft,
vond ik het nodig mijn ver
haal in een bepaald, her
kenbaar kader te plaatsen.
Nu kom ik het best in één of
ander land situeren, maar
ik opteerde uiteindelijk
voor een stadje, omdat dit
een ruimtelijke beperking
bood.
En al bij al noemde ik de
8tad «Goremonde» en niet
Dendermonde.
De stad komt er in jouw
boek bekaaid af. Je hebt het
over een «godvergeten gat»
en een «provincienest». Het
gerechtshof, duidelijk dat
van de Denderstede, degra
deer je tot «een monument
van architekturale wan
de zesde trede struikelen.
Waarom precies de zesde?
Drie, zes, negen veelvou
den van drie zijn magi
sche getallen. Hij mocht in
geen geval op de dertiende
trap struikelen, want der
tien is een zodanig cliché
geworden...
In hoeveel trappen verdeelt
Nida-Rümeling zijn maat
schappij model?
In acht. De laatste trap
houdt de pure volmaakt
heid in. Je moet wel de ze
vende bereiken. Geprojek-
teerd op de kleurenteorie
waarover ik het daarnet
had, zou hij bij de zevende
trap wit, de verzameling
van alle kleuren, bereikt
hebben. Het bereiken van
die kleur had voor Kaaiman
echter een fatale afloop in
gehouden, want de man in
het wit gaat er helemaal
vooraan in het boek ook
Dendermonde. Moris De Smet waagt zich nu aan het magisch realisme (arch)
«Goremonde» lijkt me Den
dermonde in een afgetakeld
stadium, een toestand
waarin de stad en ik wik
mijn woorden zou kun
nen belanden.
Let wel, voor een lezer uit
het Dendermondse is de
stad duidelijk herkenbaar,
maar lezers van buiten de
regio zullen er niet meteen
Dendermonde in terugvin
den. Wel zullen ze allen de
onaangename sfeer ervaren
die in dat stadje heerst.
Ervaart Moris De Smet ook
een onaangename sfeer in
Dendermonde?
Helemaal niet. Maar wan
neer je een verhaal schrijft
over absurde toestanden,
moet je er m.i. ook een ab
surd tintje aan geven. En
dat kon ik onmogelijk doen
in een kader van rozegeur
en maneschijn. Dus moest
ik de stad ook op haar nega
tieve kanten bekijken.
Je laat Kaaiman, tijdens de
beklimming van de trap, op
Vreemd lijkt me dat Kaai
man tegen de maalstroom
waarin hij belandt in het
geheel niet reageert...
Kaaiman ondergaat. Dat is
ook wat men met hem voor
heeft Kaaiman wordt ge
leid door zijn S.M. (slaap-
meisje). Haar opdracht be
staat er niet alleen in met
hem naar bed te gaan, maar
hem ook figuurlijk dan
in slaap te wiegen. Hij
wordt zulkdanig behan
deld, dat hij niet reageert.
Tot het ogenblik aanbreekt
het keerpunt in het ver
haal, dat zich trouwens
voordoet in restaurant «'t
Keerpunt» dat hij begint
te twijfelen, struikelt en
afhaakt.
Op bepaalde momenten in
het verhaal haal je fel uit.
Je hebt het o.a. over de
«Grote Zw&rtzak» en een
onderwijssysteem met «net
ten die strikken». Heb je die
kritiek doelbewust in je
werk gestopt?
Inderdaad, dat is doelbe
wust gebeurd. Wanneer je
die dingen nuchter bekijkt,
komt het er al bij al op neer
van te «strikken». Waarom
willen de diverse onderwij s-
netten leerlingen? Toch wel
omdat het in hun bedoeling
ligt macht te verwerven. En
het verstrekken van een be
paald soort onderwijs of op
voeding je die kans geeft
'Het indoctrineren leren we
eigenlijk moeilijk af..
Wil je via Je roman de men
sen waarschuwen: Wees
waakzaam, want...?
Die waarschuwing zit ook
in het motto dat ik mijn
boek meegaf «Wil de mens
de gevaren die hem van alle
zijden in steeds toenemende
mate bedreigen, overwin
nen, dan moet hij uiterst
waakzaam zijn.» Ook een
citaat uit het werk van A.
Nida-Rümelin.
Ze lijkt me trouwens niet
misplaatst. Willen we im
mers vermijden dat we be
dreigd worden door onaan
genaamheden van diverse
aard, dan moeten we voort
durend op onze hoede zijn.
En ik bedoel hiermee niet
alleen dat we attent moeten
zijn in het verkeer (dubbele
bodem, lezer), maar dat we
ons ook moeten hoeden
voor allerlei machinaties en
manipulaties, die dan nog
vaak achter de schermen
gebeuren. Uiteindelijk
staan die dingen overigens
minder ver van ons af dan
we vaak beseffen.
Ik denk in dat verband ook
aan een passage uit mijn
boek die een samenscholing
beschrijft op de Grote
Markt, evenement waarbij
doden vallen. En dan stel je
achteraf vast wat tijdens
het Heizeldrama gebeurd
is...
Opvallend in «Intermezzo
voor Kaaiman» is ook de
humor die vaak de kop op
steekt.
Het was ook mijn bedoeling
de lezer af en toe aan het
lachen te brengen, hem een
monkel om de mond te leg
gen Hem onderhuids, mee
smuilend te laten genieten.
Uit de lektuur van je boek
kon ik ook jouw belangstel
ling voor de filosofie af
leiden..
Door je opleiding en door
het leven zelf leg je sowieso
een bepaalde interesse voor
de filosofie aan de dag. Al
geruime tijd gaat mijn be
langstelling overigens uit
naar de Indische filosofie.
Sporen ervan vind je regel
matig in mijn werk terug.
In Kaaiman' drijf je die ech
ter op de spits en laat je een
personage een «mantra» in
zetten, die dan uiteindelijk
uitmondt in een doodeen
voudig aftelrijmpje. Ironie
opnieuw, absurditeit ook?
Precies.
Vond je het moeilijk derge
lijk werk te schrijven. Ik
kreeg tijdens de lektuur de
indruk dat je eraan ge
werkt hebt. Zonder vanzelf
sprekend in «maakwerk» te
vervallen?
Dat doet me plezier Het
was inderdaad geen mak
kelijke klus. Op zeker
ogenblik kies je voor een
bepaald koncept: ik wil
naar aanleiding van het be
toog van Rümelin een ver
haal schrijven met herken
bare situaties. Dergelijke
situaties moeten echter
«kloppen» en mogen geen
aanleiding geven tot oever
loos geteoreti8eer. Want
doe je dat wel, dan schrijf je
een filosofisch werk. Wat
geenszins in mijn bedoe
ling lag.
Van enig filosofisch werk is
geenszins sprake. Kaai
man' is integendeel een ui
terst vlot leesbare roman.
Die reakties van vlotte lees
baarheid kreeg ik ook
reeds. Het werk bezit daar
naast heel wat dubbele bo
dems, lezers die graag tus
sen de regels lezen, hebben
er meen ik een vette
kluif aan. Uiteindelijk
maakt iedereen dat echter
voor zichzelf uit. Die erva
ring vormt eigenlijk het
plezier van het lezen. Want
al bij al is een boek lezen
een boek schrijven. Elke le
zer maakt, via de lektuur,
zijn eigen boek. Ik laat mijn
lezer dan ook voldoende
ruimte tot interpretatie.
Geen problemen gehad met
het uitgeven van het boek?
Tot mijn grote verbazing is
dat heel makkelijk verlo
pen. Ik heb «Intermezzo
voor Kaaiman» in de loop
van voorbije januarimaand
aan twee uitgevers aange
boden. Eén week later
kreeg ik reeds van uitge
verij «Nioba» het akkoord.
Nioba. Nooit van gehoord.
Nieuw?
Nioba startte als uitgeverij
eind vorig jaar Met de uit
gave van een werk van de
hand van Peter De Graefde
verantwoordelijke uitge
ver. Tevoren werd wel een
tijdschrift uitgegeven. Met
«Neergang l», een gerucht
makend boek van Johan
Soenen (eerste echtgenoot
van de huidige vrouw van
Jef Geeraerts), eigende
«Nioba» zich een definitieve
plaats toe in de literaire uit
geverswereld.
Nioba is trouwens zeer ak-
tief: in één jaar tijd wierp ze
een tiental titels op de
markt. Ik kende de uitge
verij helemaal niet. Ooit
stuurde Peter De Graef me
wel een briefje, waarin hij
mij om toezending verzocht
van «De Toverbal», een van
mijn dichtbundels waar
over hij gunstige reacties
had gelezen Dit ter bespre
king in het tijdschrift.
Op een bepaald ogenblik las
ik dan in «'t Kofschip» dat
Nioba ook romans uitgaf.
Ik bezorgde haar het ma
nuscript van «Intermezzo
voor Kaaiman» en een week
later was alles in kannen en
kruiken.
Heeft Moris De Smet
werk op stapel staan?
Inderdaad, maar het iLrer
keert nog in een embi
naai stadium. Het wi
jarer
overigens opnieuw
jaai
voorlopige titel
reeds in mijn hoofd, rc
ik durf hem niet beken* v
maken «Intermezzo
Kaaiman» heette ïmn
oorspronkelijk «De Tri
maar toen ik het werk in jr
loop van september van
rig jaar uittikte, kwam
Geeraerts met «De Trap.
de proppen
Dat werk van langere a
zal me echter niet beletlgr v
in de toekomst ook nog ki vc
te verhalen en poëzie
schrijven. In een kortv oóts
haal kan je als auteur iu
een pointe toe schrijven,
een roman kan je eventu F
je «grote ongenoegs
kwijt.
Pierre Van Rosse el e
arge
erge
den
■a 'jii n
ben
voor *4r
man» is verkrijgbaar in rm(
boekhandel of bij de auta |de
ude
via de storting van 300 P
prk 000-0549761-62 i
M. De Smedt, 9321 Dend
monde (Mespelare).
Het boek zal ook voor\ n h
steld worden door auta n
Jos Murez. Dit op 14
tember a.s. tijdens het
tureel Weekend te Opdoi [*35
Buggenhout.
«Augustus betekent voor ons Kultureel Centrum geen dode periode. Het is integendeel 25* jaar duren voon T1'
een maand van drukke toeloop: vele mensen willen uit de stad naar de weidse, mooie leer besloot avondlessf
Brabantse natuur en kiezen heel dikwijls daarvoor als doel de abdijheuvel van Affligem. te volgen aan de Stedelijk
Ze vinden er niet alleen de rust en de vrede van de natuur, maar treffen in de Akademie voor Schon
tentoonstellingszalen een gevarieerde keuze van kunstexposities, zoals blijkt uit de Kunsten te Aalst. Ik bleef e
voorstelling van de vele kunstenaars in onze agenda...». vier jaar en zocht daarm
Zo schrijft Dom Idesbald Verkest in het augustus-maandschrift voor kuituur van het mijn eigen weg. Op 31-jari
Kultureel Centrum Affligem. ge leeftijd hield ik, na ea Qp
Met Edgar Heirman uit temse school»: Paul Perme- met 8 september a.s. hebben8aand«rroeDstemooi )pV
Waasmunster kan men in ke, Blondé Freddy, Canty Vrijdag 30 augustus te 20 stellingen, mijn eerste indi
het Kultureel Centrum Af- Rik, Castille Werner, Cris- uur tenslotte heeft in de
viduele tentoonstelling I WfL
in de zalen B, op zaterdag Lewille Omer, Martens Je- zigheid van Mevrouw Paula D'Haeseleers werken verr»!
24 augustus van 14.30 u. rome, Verdickt Filip, Ver- Dhondt, Staatssekretaris Hen ziin liefde
tot 20 uur en op zondag 25 meersch Stefaan, Vlerick van P.T.T. en met als inlei- natuur
augustus van 11 tot 13 uur Sabine, Cu per Maria (gebo- der de Heer Lambert Van de £>- tentoonstelling Edean
en van 14.30 u. tot 20 uur. ren te Meldert-Aalst in Sype. de plechtige opening D'Haeseleer is toegankeUjl
In zijn werk roept Heirman 1943) en De Paepe Mireille, plaats van de tentoonstel- op zaterdag van 14 30
een beeld op soms wel- Vrijdag 23 augustus, te 20 ling van de Haaltertse 20 uur op zondag v£
licht wat té geïdealiseerd uur in de zalen A, heeft de kunstschilder Edgard tot 13 uur en van 14
van het «Soete Waasland» plechtige opening plaats, D'Haeseleer tot 20 uur vanaf vrijdag 30|
met boeren en herders, een met inleiding door Lydia Van zichzelf getuigt de augustus tot en met zondag
«gaaf» natuurschoon, een Heyman, aktrice, van de kunstenaar: «Het zou tot 15 september DB
voorkeur voor oude hoeven, tentoonstelling van het
voor de dorpskermis en de werk Lucie Brulin uit Den
volksdevotie, folkloristi- derleeuw. In het Affligem-
sche gebruiken en religieu- maandschrift lezen wij:
se vieringen. Ook filosofi- «Lucie Brulin schildert met
sche bespiegelingen over le- een innerlijke kracht,
ven en dood komen in zijn waarmee ze, ware van alle
werk veel voor. modes en gangbaarheden,
De beeldende kunstenaar de poëtische schoonheid
A om
be«chikt daarby over oen van Let eenvoudige of het Zaterdag 24 augustua om 20.30 uur, in het mti -
..it in aan -wpresenteert het 8int-Niklase Belcantoe-ezelschai
tiekomité (Regentieplein
Het is dat samen met de Station» pg
straat en de Regentiestraai d
Moris De Smet werd als Maurice De Smedt op 3
maart 1940 te Oudegem geboren. Hij studeerde aan
het Koninklijke Ateneum te Aalst en aan de Rijks
normaalschool te Gent, waar hij het diploma regent
Nederlands-Engels-Moraal behaalde. Aan de RUG
volgde hij de kandidatuur Slavistiek Hij werd le
raar aan de Rijksmiddenschool te Lebbeke en ach
teraf direkteur van diezelfde instelling. Sinds 1982
staat hij aan het hoofd van de Rijksmiddenschool I
te Dendermonde.
Literair werk
1974-'78: «Jeugdboeket». jeugdboekenkritiek in
«Geestesleven» van de Gentse krant «Vooruit».
1975: «De barst», novelle (Infoboek, Meerhout)
1976: «Een witte kever» (ongepubliceerde) novelle.
Poppenspeluitgaven in de reeks «Speel-tijd» (Ben
Roggeman, Schellebelle): «Het gouden haar», «Rei-
naert de Vos», «Het groene mannetje», «Klipklap,
het Marsmannetje».
1977: Poppenspel «Koelekaan De Kitteldraak» (Ben
Roggeman)
Ongepubliceerd poppenspel: «De Bremer Straatmu
zikanten», «Domme Kas per», «De boom met gouden
blaren» «Het toverkampioenschap».
Poëzie: «De heilige lente» (Ben Roggeman)
1979: «Fluitjes snijden» en «Droomvakantie», be
kroond in Knacks kort verhalen wedstrijd, versche
nen in Knack op 21 januari 1979 en in «Wellustig
knallen de kampernoelies» (Manteau)
1980: Selektie in lste Spectraal-poëziewedstrijd.
1981: «Buggenhoutse Limericks» (Vermeulenfonds
Buggenhout)
«In elk hand een Toverbal» (Poëziestichting «Vere»,
Be veren)
1982: Selektie in 2de Spectraal Poëziewedstrijd met
zilveren medaille «Toevallige ontmoeting van een
naaimachine en een paraplu op een operatietafel»
(Spectraal, Gent, jaargang V)
Medelaureaat Anderlandprijs voor korte verhalen
met «De nachtegaal van Fuentevasqueros» (Spec
traal. Kunst-Prozaboeken)
«Het geschenk» (Knack)
1983: Selektie in Bocari-rijs voor korte verhalen
1984: «Trojka» (Spectraal) verhalenbundel
1985: «Intermezzo voor Kaaiman» (Nioba, Lier),
roman.
Dit zijn Rik Bosteels en Theo Meert (rechts), resp. ondervoorzitter en voorzitter
van de vzw Stichting Kunst in de Stad uit Sint-Niklaas Hun vereniging stelt het
opperbest, zoals u volgende week in De Voorpost uitvoeriger lezen kunt.
In De Voorpost van 7 juni werd al gemeld hoe Kunst in de Stad het Sint-Niklase
marktplein aan het «omsingelen» is. «In het lover», een bas-reliëf van Jan-Alfons
Keus termans, werd bijna «sluiks» boven de inkom van de stadsbibliotheek
geplaatst en Keustermans" andere beeld, «Miijmerende muze», wordt weldra
onthuld. Van Mariette Teugels («De Lopers» van haar staat aan het Stationsplein)
heeft Kunst in de Stad «Ballerina» aangekocht en dat beeld zou in de buurt van de
kunstakademie komen. En dan is er van Willy Kreitz «Zittend naakt» dat aan de
Grote Markt, aan de kant van de Kollegestraat, zou verrijzen. Zou. Volgende week
leest u de «laatste berichten» in verband met de inplantingsplaatsen.
Buiten deze geschenken van de vzw hè.n de Sint-Niklase gemeenschap zijn er nog
de kado's van mevrouw Ernest Albert De echtgenote van deze Antwerpse
kunstschilder, van wie enkele werken in het bezit zijn van de stad Sint-Niklaas,
schonk elf gouaches aan Kunst in de Stad en die werden gisteren donderdag aan
de stadskliniek in de De Meesterstraat onthuld.
W.V. (foto lv)
een duidelijke en zui- de ^t^ rend rich met Presenteert het Sint-Niklase Belcantogezelscha,
vere «taal» forse aanbreng van een manifestatie rond Robert 8tolz.
Tijdens de week-ends van 3 materie. Deze aktiviteit wordt inge- avond wordt georganiseer* toi
tot en met 18 augustus Lucie Brulin is in Affligem richt ter gelegenheid van op initiatief van het Regen1 kt
heeft het Affligems Kultu- te gast, 's zaterdags van het Robert Stolzjaar.
reel Centrum in de zalen A, 14.30 u. tot 20 uur en 'a 1
een ruim publiek weten te zondags van 11 tot 13 uur immers tien jaar geleden
konfronteren met zestien en van 14.30 u. tot 20 uur, d®1 deze komponist op 95- feest viert,
kunstenaars van de «La- vanaf 23 augustus tot en jarige leeftijd overleed. De Dit feestkomité zal ervooi &a
zorgen dat u in het mu
seumpark kunt
van een hapje en een drank
je, terwijl u ondertussen de
hele avond kunt luisteren
naar de enig mooie melo
dieën van Robert Stolz Op
het uitgebreide programma
staan enkele gekende num
mers: «lm Prater blüh'n
wieder die Baume»,
ganze Welt is Himmelblau»
«Mein Liebeslied muss ein
Walzer sein», «Salome*
«Zwei Herzen im Dreivier
teltakt» en «Wien win
schön erst bei Nacht» Zij
worden op het podium uit
gevoerd door de solisten e
het koor van het Belcanto
gezelschap van Sint-Nik
laas, onder leiding van C
De Bondt, aan het klavie
begeleid door Anna-Mark
Verbeke-Joos
De toegangsprijs is 100 fr.
en 50 fr. voor kinderen (-
16 jaar).
Op elk toegangskaartji
staat een nummer, dat i
aanmerking komt voor c
gratis verloting van tie
genummerde entreekaar
ten, ter waarde van 250 fr.,
voor één van de vier uit-S
voeringen van de operette
«Die Csardasfüretin»
Emmerich Kèlmèm, door-
het Belcantogezelschap tfl
brengen op 26 oktober, zon
dag 27 oktober, zaterdag 2
november, telkens om 20
uur, alsook op zondag 3
november om 15 uur,
kens in de stadsschouw-
burg van Sint-Nikla*
