Denderbelle in zeer goeie doen
Van Rederijkerskamer Rosiers
van Dendermonde naar Benidorm
Dendermondse toneelgroep
jubelt om een drieling
De appels van Eva:
een sukses voor Erna
Wapper
«Helena»
isin is
inhalf
aar de naa
uistert en i
lestra, die
'an de toeschou-
Ifiktsteld.
ongeveer toch
p het maar zij:
J* (eft op duizend
Bi on- en annn
of het toneelgenieten
5 eerste kennismaking met Helena van Troje
Podesta, een bloem van een aktrice, gaf haar
in een Italiaanse «historische» film; genre
de vijftiger jaren welig tierde nog altijd in ons
en geprent zit (het houten paard interesseerde ons
minder), toch heeft André Roussins «Helena
levenshonger» een veel sterkere indruk op ons
Althans toch de versie zoals regisseur Walter
en de cast van de Denderbellese rederijkerskamer
die vorig weekend op de planken zette.
re Aigisthos als minnaar op
nahoudt...
Dankzij de ingreep van re
gisseur Boni heb je als toe
schouwer echter slechts
een korte rodageperiode
nodig en voel je je in een
mum van tijd opgenomen
in een oud-Grieks sfeertje
en dito toestanden. Mede
ook omdat Walter Boni op
teerde voor een speelvlak
dat centraal in de zaal, dus
van André
is immers een
brok theater, een
uur durende
dialoog, die
van de toe-
wel enige aan-
vergt. Niet ieder-
immers getrouwd
man die Menelaos
heeft een schoonbroer
de naam Agamem-
en een zus Kly-
wers opgesteld werd. Zodat
je haast lijfelijk betrokken
bent bij het gebeuren op het
speelplateau.
Knap geheel
Roussins Helena situeert
zich in Sparta, op het ogen
blik dat Menelaos, de ko
ning van deze Griekse
stadsstaat, zijn vrouw Hele
na die een escapade met de
knappe Paris achter de rug
heeft, opnieuw thuis heeft
gebracht. Man en vrouw
zijn het echter duidelijk on
eens over de amoureuze toe
komst van hun dochter
Hermione.
Hoe het stuk verder evo
lueert, in een niet ophou
dende schakel van schitte
rende dialogen, waarin de
auteur niet alleen zijn per
sonages typeert, maar ook
humor van het fijne
soort dan niet ontbreekt,
is beslist de moeite waard
om zelf te beleven
Wie Helena beoordeelt op
zijn waarde als historische
evokatie, slaat o.i. de bal
lelijk mis. Goed teater over
schrijdt immers de tijd en
de toestanden en problemen
die in het stuk aan bod ko
men, zijn van alle tijden.
Wie daaraan mocht twijfe
len, wordt overigens op zijn
misvatting gewezen door
enkele gewilde anachro
nismen.
Een drama is «Helena»
evenmin. Roussin stuurt
meer dan een knipoog naar
het publiek toe, relativeert
begrippen als liefde, trouw,
plicht en eer. Regisseur Bo
ni beklemtoont deze bena
dering overigens. In dat
Dendermonde. Erna Dierickx als toneelschrijfster Salla Spencer, naast Rene Legat (P.
Van San).
verband vonden we de
slotscène met remenis-
centies naar de «dramati
sche» geladenheid van de
stomme film grandioos.
Dat dergelijk stuk een
knappe bezetting vereist
acteurs en actrices die hun
emoties kwijt kunnen via
een simpele oogopslag, een
nauwelijks hoorbare scha
kering in hun stemtimbre
spreekt vanzelf. Het ver
leden heeft reeds bewezen
dat PDe Iverlingen» kwa
akteertalent rijkelijk be
deeld zijn. En toch verbazen
we ons steeds opnieuw tot
welke prestaties deze ama
teurs in staat ziin.
Neem nu Etienne Van der
Meeren. Een sympathieke
kadee, die er telkens in
slaagt op een sakker en een
vloek in andermans huid te
Op vrijdagen 6 en 13 december 1985 opent de Koninklijke Rederijkerskamer
«Rosiers» het toneelseizoen 1985/1986 met de opvoeringen van «Wij gaan naar
Benidorm» een volks blijspel in 6 taferelen van Eddy Asselbergs.
Het is de geschiedenis van een «Derremonds koppel» dat op vakantie vertrekt
naar het zonnige Benidorm in Spanje.
Ten einde de situatie een plaatselijke tint te geven wordt het stuk volledig
gebracht, in de gewesttaai, m.a.w. het Dendermondse.
De opvoeringen, waaraan volgende personen hun medewerking verlenen, nl.
Ingrid De Decker, Celina De Dijn, Sabine De Coster, Jean Van Houteghem, Dany
De Bock, Marc De Decker, en Luc Peersman, hebben plaats in zaal Casino, St.
Jorisgilde 11 te Dendermonde.
Kaarten zijn verkrijgbaar bij al de leden en in zaal Casino (tel. 052/21.75.69)
alsmede telefonisch op nrs. 21.89.80 en 21.11.67.
kruipen. Dat bovendien
doet met de allure van een
beroeps en daar dan nog
het enthousiasme van een
amateur aan toevoegt. Zijn
vertolking van Menelaos,
de ene keer een bullebak,
een man met zin voor hu
mor ook, maar in de grond
ruyifeke. De Iverlingen brengen een zeer klassiek stuk (v).
as een knap stukje teater (v).
een zwakkeling «ik zal
proberen niet meer te zeg
gen wat ik denk» die
danst naar de pijpen van
zijn intelligente vrouw, was
er een van grote klasse.
Tekst-.en plankenvastheid,
een duidelijke zegging, zin
voor nuance, presence, et
cetera, etcetera, etcetera.
zijn troeven die veel be
roepsmensen hem mogen
benijden. Van der Meeren?
Een grandioze Menelaos.
Noch min noch meer.
Rita Engelaer gaf hem re
pliek. Zij zette een verstan
dige, eerlijke, grootmoedi
ge, dominerende Helena
kortom een vrouw die «iets»
heeft op de planken.
Deed dat met een flair om u
tegen te zeggen. Ook zij
mag terugblikken op een
van de beste prestaties uit
haar toneelcarrière. Enge
laer? Zeer goed.
Het andere vrouwelijke ele
ment in de allesbehalve ba
nale Menelaos-struik, Her
mione, werd vertolkt door
Suzette Hoofteer. Hoewel
zij nog geenszins op een
rijke akteerervaring kan
terugblikken, toch slaagde
ze erin het personage van
Hermione gepast te teke
nen. Dat deed trouwens ook
Walter De Rop (Eteoneus).
Hij blijft verbazen en in
«Helena» trekt hij zowel let
terlijk als figuurlijk meer
dan zijn streng. Hooftee
en De Rop? Zeer goed.
Voor de figuratie zorgde
Dirk Blindeman en Frai
De Ridder, twee (goed doe
voede) slaven en Johan V;
Keer (de schone Te)
machos).
Zoals dat in Denderbel
steeds het geval is werd oc
grote zorg besteed aan
technische uitvoering vs
de produktie. Het decor wi
point (sober en doeltre
fend), werd ontworpen doe
Walter Boni en uitgevoer
door Herman De Leenheei
André Philips, Remi Phi
lips, Marcel Van den Ab
beel, Gilbert Bourgeois er.
Roger De Wolf. Petrus en
Roger De Rop bedienden de
belichtingsknoppen, Anna
De Cock was een werkloze
souffleuse en Annemie De
Rop grimeerde.
«Helena» wordt nog opge
voerd op zaterdag 23 no
vember (20 u.), zondag 24
november (19 u.) en maan
dag 25 november te 20 u.
Telkens in zaal «Gilden
huis» te Denderbelle. Wie
van goed toneel houdt mag
één van deze voorstellingen
niet missen.
Pierre Van Rossem
De Voorpost - 22.11.1985
In de Dendermondse Boon wijk wordt weer toneel ge- kan je allemaal aan de weet kri£t en dat maakt het de perfektie zal brengen,
speeld. Vorig jaar startte de piepjonge groep «Wapper», komen wanneer je een van v<or regisseur Van Damme «Dat is ook met de bedoe-
bedoeld als een echte vriendenkring die volks amusement de drie opvoeringen mee- f®1 ®®ns moeilijk een repe- ling. We willen alleen een
zou brengen in de dicht bevolkte wijk en geopteerd had maakt. Zaterdag 23 en 3o titie- te geven Bovendien stu^e pretentieloos toneel
voor toneel, met een eerste stuk. De opvoeringen waren november en vrijdag 29 f altyd over de spelen, de mensen verma-
eensukses, want telkens werd voor een totaal uitverkocht vember om 20.00 uur gj f^al plukken Daar heb- ken op de manier dat wij
Boon wij tzaal gespeeld. Voldoende redenen voor regisseur in de BoonwijtzaaJ 7?? fhl1^ wat andere kunnen. Met fouten en ge-
meester Van Damme en zijn vrienden, om het initiatief dit naast de moderns de mP^ af£S' ff ^Jnaar °°k met zeer
iaar te herhalen wijkkerk het de men afgeïopen vrijdag vele goede gaven.
1 doek open en t P" opgetimmerde de- Rolverdeling
Kaarten, die' de ei^e° podiums af Louise de huisvrouw is de
als vorig jaar werd nu maar zeurt vooral over de zijn bij de yan Wap- te breken, omdat er in de spilfiguur van het hele
„toqw iTmnom slechte koffie en het al even - 60 fr. Uitzon- «aoi am t
ook weer
lachsukses. Een echte dolle slechte eten. Dan is er de
klucht, geschreven door de man des huizes, zenuwziek ark
r1 86,1 feest was- TWM Schift.voTdie™
..ÏSokratischdus. dagen voor de eerste opvod een beroep gedaan op Greta
rinff HlonHo man m/,V 1 - - r
3 uit een vakantiewer- eon klein deel van de zaal,
bestaat uit hoofdza- want dan was èr weer naai-
jonge mensen. Met kursus.
de drieling bestaat uit het
meisje Yvonne (Hilde Sche
pers), Ronald (Luc Van
Boovm»™ vaWa vav, uoo Ej<ren ^g, diende men zich al Van de Moorter. Haar ma
Nederlander Dirk Van en dus de nagel m de doods- pSelgroep Wapper, ge- evenzeer te beperken tot Dick is Guido De Looze e
Maasland en aangepast aan kist van mevrouw, die nog J-
de Vlaamse situaties en ge- een drieling heeft die je de
zegden door meester Gus- haren ten berge doen rij- Jïijl
taaf Van Damme. «Hoera, zen. Althans zo schrijft me-
een drieling» zo luidt de vrouw Louise naar lj
titel. Elf spelers, van wie de weekblad. De redaktie ar
leeftijd ergens varieert van het blad, met de dir^jht
25 tot 17 jaar zorgen voor aan het hoofd, wasse in
de rolbezetting. Wat wel van oordeel dat I moest
enig probleem geeft, want derdaad een daipakken
Wapper heeft al zijn be- zijn die vamidden van
schikbare leden moeten in- weet om zichige toestan-
schakelen in deze prod uk- al die waane houden,
tie. Andere hinderpalen den overöcblad laten we-
zijn de leeftijdsverschillen Tot hetens op bezoek te
tussen de spelers en enkele ten h*m zich de visu te
van de personages die ze komgen van het gezin
moeten gestalte geven. Een ovwinnares Louise. Dan
gegeven waarmee regis- «en de problemen, een
seur en spelers meer dan-'ootvader is er niet en dus
werk hebben gehad. £aat Louise die gauw ontle-
Dolle klucht nen aan 6011 ouderlingente-
Het verhaal van «H>p huis. Ze heeft pech, want ze
een drieling» is n' het brengt een gepatenteerde
zichzelf. Toch Jotel je dief mee. Van vader, die zo
iedereen overkom hi een normaal is als het maar kan
voor: er versciweekblad zijn, wordt verwacht dat hij
gespecializeer^n dat is de meest gekke dingen gaat
een prijsvr?a§fhig Ook doen en de drieling die
een ware -ȑTe moderne wordt ingehuurd lijkt nog-
voor dese, die prompt al sterk in leeftijd te ver-
vrouw -i gauw-gauw een schillen. Als dan ook nog
heeft sa- de winnares van het jaarDendermonde. De ploeg die het moet waarmaken (c).
En wat voor voordien op de proppen
d° 7""® 'b°m keIT te miken boor«<>™1 dynamisme en -Zo is het altijd wat., zegt
le oude knorpot van met haar rivale, gaan de inzet. Dat is een groot voor- de meester die «raai
SS? ,oorEoed he' deel. maar er is ook het voegt dat al die toestanden teux
z d°?f danBen rmteel dat vele van de jon- nauwelijks het entoesiasme wordt
kan Hu Hoe het allemaal afloopt, geren niet altijd kunnen van de groep kunnen
en een din- welke gekke situaties men doen waar ze zin in hebben-
en aanmerkingen, gaat te zien krijgen, dat er is de school die voorrang
Dendermonde. Erna Dierickx als Jane Heagy (P. Van San).
Leeuwerekenaers Dendermonde brachten thriller
Met «De appels van Eva,, bracht de Koninklijke Rederij- ie, een vertolking gebraoht
kerskamer De Leeuwerekenaers Dendermonde hun eer- in het Dendermondse
ste produktie voor dit seizoen. Deze thriller in drie dialekt.
bedrijven van Berthal in een regie van Leo Vertongen Bij dit alles kregen we ver
groeide uit tot een one-woman show van Erna Dierickx. der René Legat als inspek-
D„ teur Connelly. Een sobere,
Eva Rankin, direktrice van zeer mgehouden en stijlvol ongekunstelde vertolking
een tehuis voor herstellen- bracht. Dan kwam jane Agent Hopkins, (Geert Pre-
de zwakzinnige vrouwen Heagy aan de beurt, een neel) daarentegen leek ons
wordt vermoord aangetrof- krankzinnige met achter- veel te jong om reeds 25
fen in haar kantoor. Kenne- volgingswaanzin. Voor de- jaar in het vak te zitten en
lijk werd ze gewurgd. Er ze vertolking kreeg ze een té sullig in zijn beroep,
was niets ontvreemd, dus open doekje van het pu- Luc Pieters kwam als de
blijkbaar geen roofmoord, büek. In Sylvia O'Connor dokter niet erg geloofwaar-
Dokter Mc. Intyre, psychia- herkenden we het nerveuze dig over door de onnatuur-
ter in de inrichting, die de sportieve type dat in een lijke grime, dezelfde stram-
patiënten geregeld bezocht, instelling als deze wel dege- me houding en een te mo-
trof alle inwonenden in erg lijk thuishoort. Als moeder notone zegging
opgewonden toestand aan Rankin had Erna Dierickx Verder zagen we Nico Van
bij hel slsnhtotfer. Wie opnieuw een ander type te Nuffel als politieagent en
pleegde de moord? Voor m- verwerken. Wat houding Wim Baude als tSnman
spekteur Connelly is ieder- en mimiek betreft, dat was twee personages die de
"TJ'erdaohL El> de S1»1 ï«dkagd. Enkel de te gissem gemakkelijk uit het
dames treden aim voor on- hoge stem deed afbreuk aan stuk hadkunnen weglaten
deiwragmg. De dames dat de geloofwaardigheid. De Het geheel werd gebranht
wil zeggen Erna Dierickx, vertolking van de exentrie- Ui eeï veikorgd dekor lin
c x» want m dit stuk neemt zy ke Sally Spencer was dan de hand van René Tn»»».
peren. Men heeft met eigen journaliste juffrouw Ramo- de zeven vrouwenrollen op weer een schot in de roos. Ser De Ehtf™
MflTlHoTt mo» harH urnrlrnn na 'i",T-rlt naonaalrl rlnnn DeilCTlling W8S UI
S™' °°k vonden we de ak- handen van Wim D'Hondt
We zagen Erna eerst m de leerprestatie van Erna, in de en Jan Braeke stond in voor
rol van Ann Saunders, een rol van Helen Van Bruns- de kianir
ietwat bedeesde en steeds wiek. Om het geheel af te
op haar hoede zijnde ronden kroop Erna in de Piet Van San
vrouw. Een rol die Erna huid van kuisvrouw Lucil-
Weyenberg) en Gerrit (Ro
land De Blende). De direk-
weekblad
gegeven
door Walter De Block. De
handen, met hard werken
voor een eigen en stevig
podium gezorgd,
na wordt gespeeld door Ma-
rie-Roos Goeman en haar
konkurrente is juffrouw
zelf een doek gemaakt dat Elisabeht gespeeld door de
1 en dicht schuift zoals debutante An Van de Moor
ter. Ook opa, Marc Van de
Winkel doet zijn debuut bij
Wapper. Tante Jeanne
rekenen op de sympatie en wordt gespeeld door Mar
in een andere zaal,
schikt over een eigen dekor
met meubels en kan verder
steun van velen.
leen De Groot en Archibald,
Twee maand geleden werd de afgevaardigde van een
i met de repetities, ander weekblad is Peter
Van Moorter.
Daarmee heeft u ze alle elf
gehad. Het dekor wordt ge
tekend en opgetimmerd
door een ploeg bestaande
uit Hans Van Damme, Wil
ly Van de Steen, Fons Peir-
den) en werd ook een eerste linckx, Benny Cassiman en
dekor uitgetekend. Lang- opa Marc Van de Moorter
zaamaan werden de rollen zorgde voor de belichting,
ingevuld met personen en Net als vorig jaar zorgde
i staat men voor de pre- Annick Callebaut voor de
Eerst had regisseur Gus-
taaf Van Damme het stuk
gelezen, herwerkt daar
waar het absoluut noodza
kelijk was (aanpassen van
typische Nederlandse ge-
woorden, toestan-
e. Bompa krijgt heir de les gespeld (c).
mière.
Meester Van Damme rekent
erop dat de elf spelers het
publiek van de Boonwijk
weer hartelijk aan het la
chen zal brengen, al beseft
hij evengoed dat men niet
en An Vermeulen
nam de tekstopgave voor
haar rekening. De regie
van het stuk is in handen
van meester Gustaaf Van
Damme.
