ui mm
Indrukwekkend sobere en ontroerend
mooie hulde aan Bert Heuvinck
Professionele kwaliteit en muzikaal entoesiasme
Sint-Cecilia Hamme werd
kampioen van België
Jeugd en Muziek
afdeling Aalst
Nederland België:
trombone-battle in jazzy Lokeré
:t<
22 - 29.11.1985 - De Voorpost
Gospelkoncert "In Memoriam Bert Heuvinck"
De Dendermondse abdijkerk van de paters Benediktijnen aan de Vlasmarkt
was zondagavond stampvol gelopen voor het gospelkoncert dat door de
Honky Tonk Jazzklub en The Jeggpap New Orleans Jazzband georganiseerd
was om hun stichter en bezielende leider Bert Heuvinck te herdenken met een
koncert met Berts geliefde muziek. De vijfhonderd aanwezigen en de artiesten
maakten de avond tot een grootse hulde, groots in zijn soberheid, ontroerend
in zijn muzikale schoonheid.
Dendermonde. De Jeggpap volop in aktie (c)
Dom Pieper, rektor van
de Abdijschool waar Bert
wiskundeleraar was, heette
de aanwezigen welkom en
schetste het waarom van
deze viering en plaatste het
gebeuren in de ruimere
kon tekst van leven en dood.
Honky Tonk-voorzitter Piet
Heuvinck praatte de mu
ziek aan elkaar met veel
milde humor, zonder senti
mentaliteit maar met een
intens gevoel van waarde
ring en liefde voor Bert,
zijn realisaties en zijn mu
ziek. Dit was trouwens de
toon die het hele koncert
overheerste: een dankbare
herinnering aan de man die
voor zo velen zoveel bete
kende.
Kristiaan
Van Ingelgem
Dat de internationaal ge
waardeerde organist Kris
tiaan Van Ingelgem tijdens
deze hulde op het abdijorgel
koncerteerde, zal voor som
migen misschien vreemd
geweest zijn, niet echter
voor hen die Bert beter ken
den. Bert startte zijn muzi
kale karrière immers op
viool - hij dweepte toen met
het barokke van Vivaldi-,
ging later over naar de pia
no en de klarinet. Hij bleef
echter een warme liefde be
houden voor de piano en
vooral voor de muziek van
Bach. Daarom dat Van In
gelgem als openingsstuk
de "Toccata en Fuga in d
klein - B.W.V. 565" van de
Leipzigercantor vertolkte.
Dit waarschijnlijk meest
gespeelde en bekendste or
gelwerk van Bach werd
door de organist virtuoos
vertolkt: gedurfde melodi
sche lijnen, een geanimeer
de dynamiek, krachtige ak
senten en gepassioneerde
modulaties. Een vertolking
die af was!
Bij het begin van het
tweede deel speelde Kris
tiaan Van Ingelgem een im
provisatie op het thema
"When the Saints go
marching in", een gedurfde
onderneming op een toch
vrij eenvoudig muzikaal
thema. Van Ingelgem ge
niet echter niet voor niets
een terechte reputatie als
improvisator. De manier
waarop hij dit thema ver
werkte, zowel met de lin
ker- als met de rechterhand
en zelfs in het pedaal, de
prachtige versieringstech
niek, de rijke registratie en
de vinnige aksenten, maak
ten er een unieke ervaring
van. De organist mocht
zich dan ook in een verdien
de ovatie verheugen.
Dee Daniels,
een grote dame
Wie haar tijdens het laat
ste Jazzfestival bezig gezien
en gehoord had, wist wat
deze ranke zangeres aan
kwaliteiten in zich draagt.
Toch slaagde ze erin met
hap
volg
boel
1760
985 le
t 225
Dendermonde. De abdijkerk was nokvol gelopen voor dit
haar gospelsongs en negro
spirituals een ander, voor
ons rijker, facet van haar
groot muzikaal kunnen te
tonen. Met haar eerste
nummer reeds, het zonder
begeleiding gezongen "So
mewhere over the Rain
bow", bewees ze nog eens
dat de menselijke stem het
mooiste en meest komplete
instrument is: zangtech-
nisch al niet gemakkelijk,
maakte ze het tot een groots
moment, een ontroerende
belevenis. Het was de inzet
van haar gospel- en spiri
tualprogramma: "Ride the
mighty high", "111 under
stand and say well done",
"Nobody knows", "What's
Het Nieuw Kamerkoor te gast in Aalst
Op zaterdag 16 november 11. koncerteerde het «Nieuw
Kamerkoor» voor het eerst te Aalst. Een Aalsterse premi
ère van een bijna uitsluitend Aalsters ensemble, nieuws
gierigheid ook van de talrijke melomanen die Aalst rijk
is... geen wonder dat de Stadsfeestzaal bijna uit haar
voegen barstte.
Onder de bezielende en uit
erst kundige leiding van de
Japanse dirigent Hiroshi
Gibe bracht dit gloednieu
we kamerkoor werken van
ondermeer Brahms, Fauré,
Bartok en Holst. Het con
cert werd echter ingezet
met het koraal «Wo soil ich
fliehen bin» als een in me
moriam voor de stadsgeno
ten die het slachtoffer wer
den van de moorddadige
overval in de Delhaize. Be
ter dan om het even welke
woorden vertolkte dit ko
raal de opgekropte on
macht n.a.v deze misdaad.
Het Nieuw Kamerkoor.
brandnieuw doch reeds vol
wassen zoals een entoesiast
toehoorder na afloop van
het concert verklaarde.
Even voorstellen dus. Het
koor ontstond in 1984 als
vrouwenkoor maar groeide
vlug uit tot een gemengd
ensemble. Momenteel be
staat het uit een vijftiental
zangers die een hoofdzake
lijk vocaal gerichte oplei
ding genoten. Ook de doel
stelling van het Nieuw Ka
merkoor is origineel. An
ders dan de meeste koren
en ensembles met een klei
nere bezetting wil het zich
toeleggen op de vertolking
van werken voor kamer
koor uit de 19de en twintig
ste eeuw.
Voor de leiding van dit koor
werd een beroep gedaan op
de Japanse dirigent Hiroshi
Gibe Een perfekte keuze!
Dirigeren is voor Hiroshi
Gibe vééél meer dan feilloos
de maat slaan. Hij creëert
een sfeer die op de koorle
den overslaat en ook de
meest veeleisende bladzij
den en de meest gevoelvolle
tonen uit bv. Brahm's Zi-
geunerlieder moeiteloos tot
klinken brengt. Bovendien
maakt Gibe met zijn typisch
Oosters entoesiasme van
een muzikaal optreden ook
een visueel boeiend en uit
bundig spektakel.
Voor de programmakeuze
niets dan lof. In het eerste
deel van het koncert hoor
den we canons van Gustav
Holst. Prachtige hoewel
technisch bijzonder moeilij
ke werken die beslist een
ruimere bekendheid verdie
nen. Deze werden vertolkt
door het vrouwenkoor.
Vervolgens werd de beken
de «Pavane» van Gabriel
Fauré vertolkt. De uiterst
gevoeüge impressionisti
sche sensuele sfeer die van
dit werk uitgaat werd op
een fantastische wijze ge
ëvoceerd.
Christel Kessels, geen on
bekende in Aalsterse muzi
kale middens, bevestigde
eens te meer haar reputatie
als voortreffelijke bege
leidster.
De ernst van het eerste deel
van het programma maakte
na de pauze plaats voor de
volkse en doorleefde harts
tocht van de Zigeunerlieder
van Johannes Brahms. De
ze liederen bieden een pri
ma gelegenheid om de kwa
liteiten van het Nieuw Ka
merkoor op een rijtje te zet
ten. De gedegen muzikale
opleiding van de koorleden
stond garant voor de be
heersing van de partituur.
Het koncert bezit bovendien
- en zeker indien men reke
ning houdt met de jeugdig
heid - een benijdenswaardi
ge homogeniteit die onge
twijfeld het resultaat is van
de arbeid van sopraan Rita
Piron, zelf koorlid van
Stimmbildner. Wat het
Nieuw Kamerkoor zijn bij
zondere charme verleent is
het entoesiasme dat de
groep uitstraalt. Men kan
zich niet ontdoen van de
indruk dat hier geen 15 be
geesterde vrienden die aan
het zingen zelf het grootste
genoegen beleven.
Professionaliteit gekoppeld
aan het voor het boeiend
musiceren zo belangrijk en-
Het concert werd besloten
met «Zigeunerleben» van
Robert Schumann. Speciale
vermelding ook nogmaals
voor «begeleidster» Christel
Kessels die verfijndheid in
expressie, een enorme vir
tuositeit maar ook kracht
wist te kombineren tot een
adembenemend geheel.
Het Nieuw Kamerkoor
kreeg dan ook luid applaus
en het publiek verzocht om
meerdere bisnummers,
kortom... de appreciatie die
de originele aanpak, het ge
durfde in de program
makeuze en het enthousias
me van zijn leden ver
dienen.
Door dit alles is het Nieuw
Kamerkoor een koor dat
slechts routine en ervaring
mist om uit te groeien tot
iets énigs, nieuw én van bij
ons.
this?", "How I got over" en
in het tweede deel "Deep
River", "Who can I turn to"
en "To share your love with
me", stuk voor stuk in
drukwekkende nummer 8.
Haar impressionante ex
pressiviteit, verbluffende
zangtechniek, intense
doorleving van de tekst en
pianistieke stijl maakten ie
der nummer tot een pareltje
van muzikale ontroering.
Een grote gospel dame1
The Jeggpap N.O.
Jazzband op zijn best
We hoorden The Jeggpap
zelden beter clan op dit kon
cert voor hun Bert Heu
vinck. We hoeven niet meer
de individuele loftrompet te
steken voor de muzikale
kwaliteiten van elk
Jeggpaplid; hem kwalitei
ten zijn genoeg bekend
Roof-leider Pierre Claes-
sens op klarinet ontpopte
zich tot een stevig lid van
het ensemble. Tijdens dit
koncert brachten ze gospels
en spirituals, waarbij uiter
aard pianist-vokalist No-
bert Detaeye een in het oog
springende rol vervulde.
Geen opdringerige indivi
duele hoogstandjes echter
tijdens dit koncert: ieder
Jeggpaplid speelde uitslui
tend in dienst van het ge
heel, van de globale sound.
Him reeds ruime repertoire
in dit genre was nog aange
vuld met een paar nieuwe
nummers. "Come and go
with", "Just a little while to
stay here", "Abide with me"
(met een erg mooie trom
petpartij, ondersteund door
lang
var
toegev
iet va£
:5e vei
-
Niet
unieke gospelkoncert jeld te
heeft
schitterende pia net uitl
ken), het "Precioui meer
take my hemd" was iaste n
rillingen ons over arop 1
liepen, het ontn len en
"His eyes on the spmeege
en 'Take your bur* nie z
the Lord". In het te dee
deel vertolkte The Ji /oor 1
nog het in een nieuw igt voc
je gestoken "Old Tiniest we
gion", het altijd vermij
"Amazing Grace" zitth
we dit van hen reed ntehu:
hoorden), het zuiver sar lie
mentale, meest jazzj et beel
mer van de avond ubiler
Lord" en het verst loop
"When I come to end
journey". The Jeggp -
sloot zijn hulde met .OTp
pel die volgens Piert't
vinck sinds Berts
den in januari, een
sie heeft bij gekregen l*lL<
in the Glory land".
Een progs
prachtig opgebouwdU
indrukwekkend
zodat de muzikale c
ring nooit ver weg v.
programma ook dat i
Jeggpap bijna idea'
voerders vindt; we z
hen in België nog i
direkt nadoen.
Dee Daniels
Jeggpap besloten de2
zikale hulde m6t 1
drukwekkende
the riverside". fler, I
Wie Bert kende, luit
dat men hem geen m} gjt 1
hulde kon brengen: L
grote woorden, geen f
rige sentimentaliteit luziel
een sobere herdenki
mooie, ontrc
muziek.
Tijdens het voorbije weekend vierde de Hamse Kon.
Harmonie Sinte Cecilia haar jaarlijks Sint Ceciliafeest.
Het was wel een bijzonder feest, na het behalen van de
kampioenstitel van België, in de kategorie uitmuntend
heid
Tevens werd him nieuw vaandel, na de hoogmis ingewijd
en op het feest werden enkele verdienstelijke muzikanten
gehuldigd.
De Kon. Harmonie Sinte Ce
cilia Hamme, aangesloten
bij het Muziekverbond van
België, behaalde op 10 no
vember te Neerpelt, in het
Nationaal Kampioenschap
voor Harmonie, Fanfare en
Hamme. De Kon. Harmonie Sint-Cecilia huldigde ook Emmy De Smet, Sammy
Bruggeman en Guy Van Goethem die al vijfjaar de trommelaars van het korps zijn (vh)
Hamme. De Kon. Harmonie Sint-Cecilia uit Hamme huldigde Georges De Wolf die 60
jaar muzikant is en Cesar De Backer en Robert De Wolf die vijftig jaar spelènd lid zijn.
Herman De Wolf speelt al 35 jaar bij de Harmonie (vh)
Brass Band, de titel van
Kampioen van België, met
89% der punten. Onder de
kundige leiding van diri
gent Joe Wauters. tevens
kapelmeester van de Mu
ziekkapel van de Belgische
Zeemacht, brachten zij het
verplichte werk Les Ren
contres de Saint-Flour van
W. Van Cleemput en het
uitgelote werk Refereyen
ende Liedekens van E. Van
der Eycken, tot een goed
einde. Dirigent Wauters
staat bekend als één der
beste dirigenten van har
monieën van België. Hij
werd o.m. gevraagd voor de
muzikale omlijsting bij het
huwelijk van Prinse Astrid.
Geschiedenis
In 1977 vierde Sinte Cecilia
haar 200 jarig bestaan,
maar volgens sekretaris
Edward Van Goethem zou
de harmonie reeds langer
bestaan dan 1777. Dit zou
blijken uit een archiefstuk
uit 1745. Men wil echter
trachten te bewijzen dat de
Hamse harmonie St. Ceci
lia, de oudste is van de Be
nelux. Toch heeft deze har
monie een rijk verleden
achter de rug In het verle
den behaalde zij reeds tal
van onderscheidingen en
eerste prijzen. Het eerste
goud werd behaald op 5
september 1825 te Oude
naarde Vele jaren was St.
Cecilia Hamme, de beste
van het land. Men behaalde
de ene eervolle onderschei
ding na de andere, getui
gen hiervan de 9 gouden
medailles, 63 zilveren me
dailles en de talrijke bron
zen ere-tekens. De harmo
nie speelde te Aalst voor
Napoleon, voor het Belgi
sche Vorstenhuis en tijdens
de wereldtentoonstelling te
Brussel. Zij waren ook re
gelmatige gasten in het
buitenland en op de Gentse
Floraliën. Zij luisterden
ontelbare inhuldigingen op
zoals de eerste steenweg te
Hamme, de aanleg van de
spoorlijn Dendermonde-
Hamme. en de inhuldiging
van het O.L. Vrouwbeeld te
Sint-Niklaas. Zij traden op
in de film van Fons Rade-
maeker8, Mira en bij de in
huldiging van de Durmeb-
rug. Door haar onpartijdig
heid is deze harmonie een
veel gevraagde harmonie.
Op maandag 9 december 1985 om 20 u. in de
Feestzaal van het Stadhuis, organiseert Jeugd en
Muziek haar maandelijks avondkoncert, in het ka
der van de nationale toemees Zoals beloofd kan
onze jeugd maandelijks een kultureel avondje uit,
samen met vrienden en of ouders. Deze maal hebben
we een klarinettenkwartet te gast. Dit ensemble is
samengesteld uit musici van eigen streek. Het is de
taak van Jeugd en Muziek onze bevolking te tonen,
dat ook hier bij ons een niet onaardig potentieel
jeugdige artiesten rondlopen, die zeker hun waarde
ring kunnen wegdragen.
In het programma speelt het kwartet samen met de
pianiste Yvette Van Tittelboom. Deze is lerares aan
de plaatselijke muziekakademie. Haar hogere mu
ziekstudies volbracht zij aan het Gents conservato
rium en behaalde er verschillende eerste prijzen. Zij
vertolkt eveneens als solist het «Allegro da Concer
to» van E. Granados. Samen met de klarinetten
worden er werken gespeeld van Mendelsohn, Mül-
ler, Schindelmeisser en Frackenpohl.
Voorwaar een prachtige avond voor wie houdt van
boeiende klassieke en romantische klarinet- en pia
no muziek.
Lokeren. In de feestzaal van het atheneum was Eva
legast, (polo)
Na een mindere periode
staat de harmonie sedert
twee jaar onder de leiding
van de heer Wauters, die
aan een merkwaardige ver
jonging en heropbloei is be
gonnen, met als resultaat
de kampioenstitel in uit
muntendheid.
Het bestuur van de Harmo
nie is fier op de beker, de
wimpel en de gedenkpen
ning, die aan voorzitter
Dierickx op de prijsuitrei
king in Neerpelt werd over
handigd. Hieraan gingen
drie maanden volgehouden
repetities aan vooraf.
Zondag werd hun nieuw
vaandel, het vierde in de rij,
sedert 1777, ingewijd, door
Deken Botterman, na de
hoogmis. Dit vaandel staat
onder de hoge bescherming
van zijne Majesteit Koning
Boudewijn. Op de feestvie
ring werden enkele ver
dienstelijke muzikanten
gehuldigd. Georges De
Wolf kreeg het ere-teken
gouden medaille met gou
den palm voor 60 jaar muzi
kant. Robert De Wolf en
Cesar De Backer werden
vereremerkt als 50 jaar mu
zikant en Herman De Wolf
werd gehuldigd als 35 jaar
muzikant. Emmy Smet,
Sammy Bruggeman en Guy
Van Goethem kregen een
bronzen medaille voor vijf
jaar tamboer
Het derde vaandel, van in
1927 werd in het archief
opgeborgen. Aan het nieu
we vaandel wapperde het
erelint van de Kampioens
titel.
bd
Er is maar één gebied waar
«battles» vreedzaam ge
voerd worden en dat is op
het podium van een jazz-
tent. Er is trouwens ook
maar één genre van muziek
die zo'n «battles» kent en
dat is de jazzmuziek.
Er zijn er heel wat gevoerd:
drum-bat ties, tenor-battles,
trumpet-battles... en trom
bone-battles.
Dergelijk muzikaal duel
schotelt de Lokerse
Jazzklub aan zijn leden en
sympatisanten voor op 7
december a s
De opponenten (maar het
zijn de beste vrienden) die
de trombones kruisen zijn
Bart Van Lier (Nederland)
en Mare Godfroid.
Bart Van Lier was reeds te
Lokeren met de supergroep
The Dutch All Stars. Hij
werd geboren in 1950. Op
zijn zevende levensjaar
speelt hij reeds cornet in
een fanfare. Op zijn vijf
tiende kiest hij definitief
voor de schuiftrombone en
één jaar later (1966) maakt
hij deel uit van het Natio
naal Jeugdorkest. Van 68
tot '72 speelt hij in de grote
formatie van Charlie Neder-
pelt, In 1973 komt hij op
vaste basis bij de gerepu
teerde Skymasters en daar
is hij nog steeds aan de bak.
Maar tussendoor is Bart
overal druk bezig met ern
stig jazzwerk in kleinere
kombinatie8. In 1976 speelt
hij bij Slide Hampton en
zijn vier trombones. Daar
leert hij ook Tony Bauwens
kennen. In 1977 blaast hij
bij het Cees Slinger Kwintet
en Sextet. Vanaf 1977 tot
nu zit hij regelmatig in de
Duitse trombonesektie van
de Peter Herbolzheimer
Band. In '79 start zijn kar
rière als leraar trombone
aan het conservatorium
van Den Haag. In '80 wordt
hij leraar aan het MPA te
Hilversum. Zijn studiowerk
en al zijn gastoptredens zit
ten dag na dag aan elkaar
vastgeregen, te veel om
daaraan te beginnen. Ilij
vertoeft een week in ons
land om als gast op te tre
den van het BRT-jazzor-
kest.
Mare Godfroid (tien jaar
jonger dan Bart) is vast ver
bonden aan het BRT Jazzor
kest. Hij komt uit Ge-
raard8bergen. Hij speelde
in tal van formaties en deed
heel wat big band-werk. Hij
was tal van keren te horen
in de Big Band Sound van
Wetteren. Aan het Gentse
conservatorium behaalde
hij zijn Eerste Prijs Trom
bone. In '81 start hij bij het
BRT Jazzorkest. In Londen
speelde hij met de Euro
pean Youth Big Band In
Amersfoort (op een j la
band festival) kaapte 1 |te
solistenprijs weg met d
zy River Big Band.
In juni '82 schreef Juul i
thonissen over Marc;
Godfroid, in ons land
trombonist zonder
ga». Mon Devoghe
schreef rond diezelfde
«De nog zeer jonge tro aze;
nist Mare Godfroid: ééi y
grote beloften van de B
sche jazzscène, speelt
verbluffend gemak.»
En... die kritici he nf-x
meer dan gelijk gekrt d
Intussen is Marc u fce j
groeid tot een echte ai aar
riteit op het gebied va dag
trombone en hij heeft jan
merkwaardige matui rp.,
gekregen iUo
Pianist Tony Bauwens
geleidt deze twee giga n
met nog Marc Van Ga iril,
aan de contrabas en 1 .\~c
«Nerve» Gyselinck Ky
drums. ,i'.
Het wordt dus trom boni r
blazen! In het strijdp n
twee schuifridders van
puurste en dapperste
Bart en Mare!
Voor deze grote vijf: Loi
se Jazzklub, Oude Heer
38-40 (vlak aan nr. 1-4)
december te 21 u.
Willy De Fleurt
