»n
Toneel in 't Land van Waas
Merelaar uit Mere
«Balegemse» tekeningen
en gedichten
De Distelbloem- Stekene
brengt «Slisse en Cesar»
ngt andermaal leuk toneel
4,vator Wieze zit vader nog altijd op rozen
De Voorpost - 6.12.1985 - 25
Er wordt duchtig geakteerd, geregisseerd en gegrimeerd, ook in 't Land van Waas.
We gingen voor u op diverse plekken een kijkje nemen. Bovenste opname:
toneelgroep Clapdorp uit Sint-Pauwels bij de vertolking van «De verloofde van
mijn vrouw», een door Leo Van de Voorde geregisseerde klucht. Midden: het
Melseelse Volkstheater vertolkte «De Caraïbische Zee» van staatsprijswinnaar
René Verheezen. Onder een impressie uit Haasdonk: «Wij, arme dutsenwerd ten
tonele gebracht door toneelkring Tassyns in regie van Etienne Van de Velde (foto's
Iv)
Toneel in Sint-Niklaas. Tijl voerde op «Minne zeun? Nen homo!» (Iv)
Met zijn vroegere zandsteen groeven waarmede stadhui- verleden boeien hem uiter-
zen als dat van Gent en Oudenaarde zijn opgetrokken, mate.
ztyn Balegemse genever, zijn twee stenen windmolens en Op deze begrippen speelde
zijn vele typische hoe vetjes, speelde Balegem een vedette- de dichter Be mauw rfan
rol ten tijde van het Jaar van het Dorp. En ook nu nog ook in. Allerminst te ver-
rappelleert Balegem nog aan landelijkheid, het pastorale, wonderen want in zijn vroe-
Wellicht ligt daarin het feit dat Patrick Beraauw voor zijn gere bundels »Een tuiltje
tijdloze gedichten «Balegem» uitkoos. antarctische rozen», «Uit de
Een dubbelgebeuren springende vonk tussen —JJ^^^mêns^wÏÏ
Twee in één, zo zou men het Bemauw en de in Schoon- deze tematiek
gebeuren van verleden vrij- aarde verblijvende maar te hyvj,™
dag in het centrum «De Oent m 1946 geborenDa- de zeg gediohten horen
Vesten» aan het Keizerlijk nml Janssens wiens beeld- tekenillgen van Balegemse
Plein kunnen noemen. Pa- ^wwerlraa^talvan^offj- ,<Het Waterhof»,
trick Bernauw (Erembode- ciete msteUmgen tebewra- ((Het Hof te Koekenbroodt»,
gem 1962) die reeds drie deren zyn. De laatste jaren hgt nHof van orairie», de
dichtbundels, een roman en hij echter meer aan take- ,lDuvelskapel„ en „Balegem
een hoorspel voor de BRT nen toe. waarbij het na- Dorpi> en „Bal m T.<wl<„
schreef, stelde er zijn jong- tuurhjk milieu hem dmde- exempla.
ate poézie, «Balegemse Ge- lijk meest belang mboe- ren bèkoBaen bij Pa.
dichten» voor. Werk dat zenit. Bernauw Avaan-
enigszins als surrealistisch Miniaturen straat 19 te 9440 Erembo-
kan worden bestempeld en degem/Aalst aan de prijs
alleszins blijk geeft van zijn D© gepointilleerde tekemn- druk bii-
sociaal geéngljerd z^n. gen van Janssens herinne- ^4ude Dreintatte on
Momenteel is hij verbonden ren vaak aan middeleeuwse d druilerige vriidaea-
aan de uitgeverij Clumzy en miniaturen waarin hij sym- jj»
hoofdredakteur van het bolen verwerkt waaraan hy Borms voor muzikale om_
tijdschrift «Paracelsus». ®®n nieuwe inhoud ïugtim»
Zijn gedichten zijn het re- geeft. De evolutie van de LH
sultaat van de plots over- tijd, de hunker naar het
alleszins gebas
samenwerking
In regie van Willy De Greef vertolkt toneelkring De
Distelbloem uit Stekene op 6 en 7 december in zaal 't
Centrum aan de Dorpsstraat 127 en op 14 december
in zaal 't Helleke, Preekekeplein 6 te Stekene, tel
kens om 20 u., het blijspel «Slisse en Cesar». Au
teurs van dit stuk in drie bedrijven zijn Jeroom
Verten en Joe Gevers. Het blijspel speelt in de jaren
vyftig.
G. Lutin-Smet is Slisse, R. Vervaet is Cesar, M.
Frans speelt Melanie, F. Merckx is de fakteur, M.
Van Ranst speelt Valerie, W. De Block is dr.
Monchausson, I. De Witte is madame Flur, Joe
wordt door J.P. Batens gestalte gegeven, Rik door L.
Van Hooste, Jan door J. De Meyer.
(mg/wv)
^Hors va
IjHperik*
fami
ie sta
van de Merelaar waren vorig weekeinde eens te meer goed op dreef toen zij Eens te meer hebben de tal-
elen weerstonden in «Het Vrolijke Weerhaantje», uithangbord van een rijke aanwezigen kunnen
familiepensiongelegen in een bosrijke omgeving. Dit was meteen een genieten van een aangena-
start van het 24"* speelseizoen met een sprankelende komedie van Fr. me toneelavond en van een
Voor de zoveelste keer heeft deze landelijke amateurstoneelgroep bewonde- dekor dat telkens uiterst
[«dwongen door haar levendig maar toch gedesciplineerd optreden in de zaal verzorgd is en altijd een
klooster te Mere. zeer goede indruk geeft bij
het publiek. Ook nu was het
hem juist het ge- knecht (L. Neerinckx) tot veroverd in de landelijke to- podium omgetoverd tot een
de Merelaar: een een goed einde gebracht neelwenSd waarnaar vele rustig familiepension dat
als Jef De Jae- worden. Deze keer is het verenigingen-uit-de-stad echter vrij vlug en al leven
fijn gevonden misschien geen voltreffer toch met leedwezen mogen was dank zij gelegenheids-
binnen de per- zoals men er al verschillen- naar opkijken. gasten van alle slag. Hierbij
en akteurs zoda- de heeft kunnen meema- Trouwens de jarenlange er- toonde Lucien Neerinckx,
dat elk zijn rol ken, maar de open doekjes varing van enkele spelers, de rol van Nico, de huis-
manier typeert, aan het adres van alle ak- waarvan sommige reeds knechteigenaar, zich wel de
oelt teurs laten toch uitschijnen een kwarteeuw op de plan- bedrijvigste en na de drie
ge- dat ook deze klucht meer ken staan, zorgt er steeds opvoeringen kan hij mis-
ipe- dan maar louter genietbaar voor dat de opvoeringen tel- achien aanspraak maken
voorberei- is. Er komen heel wat fijn- kens op een hoog peil Qp een pinnt« in het Guin-
hebben. Hun zinnige momenten in voor staan. Daarbij wordt de ness rekordboek.als
waarin elke akteur zich ten kern stelselmatig met nieu- schoenpoetser. Hij was ook
van volle kan geven. En dat we gezichten aangevuld de man aUgg netjes re-
jarenlan- doen zij dan ook terdege, wat dus geenszins op bloed- geide, vooral als het verlief-
en akteurs die want stuk voor stuk verdie- armoede wijst. Naast een de paartjes betrof waarbij
stipt navolgen, nen zij alle lof. Elk voor uitgezocht spelerspoten- de ene, Luc Neckelbroeck,
daarbij ook aan zich lossen zij de hen ge- tieel kan de Merelaar altijd op perfekte wijze zijn
kameraadschappe- stelde verwachtingen in rekenen op een schare me- schuchtere rol vertolkte en
toneelwerk opge- met een inzet die wijst op dewerkers die met volle in- de andere, Friede Van Im-
waarbij rivali- een stevige basis van de Me- zet de toneelgroep helpen pe> de voortvarende ver-
1 relaar als amateurstoneel- uitbouwen en op een zilve- leidster Dlona, eens te meer
ren jubileiun laten afsteve- haar toneelkapaciteiten het
kunnen erva- Ondanks het feit dat deze nen. Hierbij hebben zij ge- kennen. Een overdreven
«In het Vrolijke groep de voorkeur geeft lukkig de ruggesteun van heupwiegende Lutg. De
waarin de aan een fijngevoelige een ruim publiek dat tel- Ridder, in de rol van waar-
feiten klucht hebben zij toch een kens voor een «volle zaal» din Liesje, stelde alles in
huis- benijdenswaardige plaats zorgt. het werk om haar jeugd
vriend en enige liefde. Dirk
Citters als Joost van den
Berg, uit de klauwen van
andere minnaressen te hou
den. D. Citters, eveneens
hotelgast, was de sportle
raar die zoals altijd nauw
gezet van zijn taak kweet.
Ook Annie Sienaert als tan
te Irma maakte deel uit van
het gezelschap, een vaste
waarde bij de Merelaar, die
nu moest toezicht houden
op haar nichtje Klaartje,
flink gespeeld door nieuwe
linge Sabine Lievens. Ten
slotte was er ook nog Johan
Den Herder, alias Porsch,
die als rijke stinkerd de an
dere pensiongasten wilde
domineren maar door de
knecht terecht gewezen
werd.
De twee nieuwe aktrices
zijn in elk geval positieve
aanwinsten voor De Mere-
n zij werden trouwens
meegetrokken, soms letter-
De Merelaar aan het werk. Op de achtergrond L. Neerinckx en De Citters in lijk en figuurlijk, door de
met L. De Ridder (arch) andere epelere die al heel
bod komt
ril de echte «roos» dan nu opstaan?
wat jaren de amateursto
neelkunst beoefenen.
Het stuk leende zich niet tot
ingewikkelde situaties
maar is gebaseerd op lucht-
tige, ja zelfs doorzichtige
scenes met een en al bewe
ging. De originele vond
sten, die de tekst moeten
ondersteunen, en het vlotte
akteren van de acht mede
spelers zorgden voor een
aangename vertoning.
In een toneelstuk is het niet
altijd gemakkelijk speciale
vermeldingen te geven en
dit geldt zowaar bij De Me
relaar want de regisseur
hecht evenveel belang aan
een bijrol als aan een hoofd
rol. Elke rol is trouwens
belangrijk en dat heeft men
bij de Meerse toneelbond
reeds sinds jaren begrepen.
Vandaar ook dat de afwer
king van het geheel tot in
de puntjes verzorgd is. Men
kan hier wel van amateu
risme gewagen maar rian
wel op een peil gebracht dat
bijna beroepseigenschap
pen vertoont. Hier spreekt
telkens de ervaring van
mensen die met volle over
tuiging elke opvoering wil
len doen slagen, zowel op
gebied van belichting als
van dekor of akteerkunst.
Het talent is er veelzijdig
tegenwoordig wat best als
een sleutel op de toekomst
mag beschouwd worden.
Het vast publiek dat de to
neelgroep De Merelaar in
de loop van een paar decen
nia tot zich aangetrokken
heeft, mag het als een ze
gen beschouwen dergelijke
hoogstaande opvoeringen
te kunnen meemaken in
plaats van de talloze «her
halingen» op de TV te moe
ten bekijken. Voorzitter
Paul Neckebroeck kan bo
gen op een groot aantal me
dewerkers die de Merelaar
tot verdere en blijvende
groei in de toekomst kun
nen verzekeren.
Wie nog eens te gast wil
zijn «In het vrolijke weer-
haantje» wordt vriendelijk
uitgenodigd op zaterdag 7
december in de zaal van het
klooster te Mere om 19.30
u.
JV
Toneel in Wieze. Rederijkerskamer Salvator schitterde weer en zit zo te zien
jaren op rozen (G. Breckx)
genoten heeft, de bomvolle zaal toeschouwers, van «Vader zit op rozen», een dan de andere. Worden bo- bewezen een stuk naar zich te
dat vorige week zaterdag door de Koninklijke Rederijkerskamer H.H. Salvator vendien klappen uitge- halen en zet telkens vertolkin-
werd gezet. deeld. Zowel letterlijke als gen neer die af zijn.
was best te merken aan het aanhoudend, ritmische handgeklap, dat de figuurlijke. Hoewel je dan Voor de overige rollen doet
cast bij het vallen van het doek toegestuurd kreeg. En klopte de meerderheid geenszins van fijna humor William Guns (hij liet na een
in de handen, omdat ze de voorbije uren een onbezorgd avondje uit had beleefd, kan spreken dat is hele- spektakulaire apotheose te
hetwelk ze haar lachspieren ongeremd had kunnen laten funktioneren, Hun maal wat anders worden ensceneren, maar liet zijn cast
ook velen hun bewondering uit voor de akteerprestaties van Ann Macharis. dergelijke stukken door origineel groeten) een beroep
een ruim publiek zeer geap- op Paul Moens (een niet gec-
i tleuwbakken kamer den, behoort overduidelijk gelijken, door het «lot» in precieerd. Vooral wanneer mancipeerde bullebak die op
doelstelling, het tot wat velen de jongste tijd éénzelfde besloten omge- je er dan gjg regisseur in het goeie pad geleid wordt),
publiek extra te nogal denigerend als «kon- ving terechtkomen en twee slaagt een flinke vaart in Christel Heyndrickx (z'n bijde-
inen, dus duidelijk sumptietheater» betitelen. van de drie gevonden wor- het gebeuren te stoppen en handse dochter), Julienne Van
paeerd. Erg origineel is de plot den een spelletje van «ik je je cast niet laat ont- Hove (een typische schoon-
-- - -nou ja, «plot»- in dit ben met wie ik lijk te zijn» 8poren. moeder), Jan Macharis (een
m n. stuk overigens niet: wat ge- te spelen. Juist, dan ont- Excessen hebben we in Wie—jongeman op vrijersvoeten,
n Ho MoHoriooHoo wanneer drie dames, staan misverstanden. Bij de vorige zaterdag echter die onzeker begon, maar kre-
v.! ,,toevam8" 418 vleet overigens. De ene ver- met gemerkt. Wel maakte diet verdient), Roger Cami
ij gaar druppels water op elkaar staat immers als «Misser» iemand de bemerking en (oom van voornoemde jonge-
hij had het o.i. bij het rechte man), Reddy Van der Borght
eind - dat dergelijk stuk (een ongelukkige schoorsteen-
beter tot zijn recht zou ko- veger), Vera Bosman (diens
men op een bühne van ei- vrijpostige dochter) en Micke
nigszins grotere afmetin- ✓an Driessche (een opgedirkte
gen. Ook wij konden ons zus van het hoofdpersonage),
inderdaad niet van de in- Geen van hen viel uit de toon.
druk ontdoen dat sommige Iedereen paste integendeel pri-
3cène8, onvoldoende tot ma in het stramien en gaven
hun recht kwamen, bij ge- - we herhalen het - een sterk
brek aan ruimte. akterende Ann Macharis een
Omdat we ervan overtuigd degelijke repliek,
zijn dat de rederijkerska- Verleenden verder hun mede-
mer H.H. Salvator ook «an- werking aan deze produktie:
dere» produkties aankan Patrick Aelbrecht (tckst-
- «De lege cel» ligt ons nog steun), Mieke Van Driessche
goed in het geheugen - be- (regie-assistentie), Marcel Van
.grijpen we best dat een to- Damme (toneelmeester), Wil-
neelkring ook aan klanten- liam Guns (dekorontwerp),
binding doet. En dat was Frans Van Steen (schiider-
«Vader zit op rozen» over- werk), Leon Van Winkel
duidelijk. (elektriciteit), Marcel Colman
Knappe Ann Macharis (belichting en geluid), Jan
Hoewel de aktie Ann Macharis Brandt (grime) en Jef Coore-
het grootste deel van de koek man (zaalverantwoordelijke).
schonk, zal niemand het ons «Vader zit op rozen» wordt
kwalijk nemen, haar prestatie nog opgevoerd op vrijdag 6,
extra in de verf te zetten. Om- zaterdag 7, vrijdag 13 en zater-
Toneel in Wieze. V.l.n.r. Christel Heyndrickx, Ann Macharis, Reddy Van Der dat we geenszins de plot willen dag 14 december, telkens te 20
en Vera Bosman (G. Breckx) onthullen - vader zit in Wieze u. in zaal Gildenhuis, Aalster-
nog vier maal op rozen - tre- sestraat te Wieze. Wie houdt
den we niet in detail, maar van een avondje ongedwongen
kunnen we de toeschouwer-in- amusement moet zich op een
spe verzekeren dat Ann Ma- van die dagen Wiezewaarts
charis' prestatie er een is van begeven,
de bovenste plank. Zij heeft in Pierre Van Rossem
het verleden trouwens reeds
