MOMMENS IN MEXICAANSE FORME
PAUL ENGELS BELGISCH KAMPIOEN
VELDRIJDEN BIJ DE NIEUWELINGEN
RAYM0
WIL
i nar i
De Voorpost - 17.1.1985 - 25
Net op het moment dat Raymond Mommens,
De Voorpost
SPORT
R«daktie: Oude Vest 34, 9330 Dendermonde. Tel. 052/21,40.60
LOKEREN - KV MECHELEN 2-1
De 0-5 bekerpandoering tegen de Manebiussers heeft men
in het Lokerse kamp nog altijd niet kunnen verteren. De
wraak zou zoet zijn en de jonge Wase garde heeft zondag
jongstleden de ploeg van trainer Künnecke van hetzelfde
laken een broek gegeven. De 2-1 nederlaag kon eigenlijk
nog gevleid genoemd worden, voor hetzelfde geld had het
best 4-1 kunnen zijn ware het niet dat scheidsrechter
Laenens een paar dubieuze fouten in het nadeel van
Lokeren interpreteerde en ook een Lokerse gemaakte goal
niet werd toegekend.
De Mechelse trainer kon
pchteraf geen enkele ver
ontschuldiging inroepen
Voor het verlies van zijn
|jteam: hij had immers op
^aknam zijn sterkste elftal
geposteerd. Welke lieve
woordjes hogergenoemde
na de wedstrijd zijn pou-
lins in het oor fluisterde,
uilen we wellicht nooit
Vernemen. De Mechelse
deedkamerdeur bleef im-
potdicht voor de ver-
nelde perslui.
Lokeren verscheen danig
vertimmerd aan de aftrap.
Oidier M'Buyu, Rik Van
Cauter en Dirk de Vriese
i geelgeschorst en De
*aeve en Vujkov bleven
onbeschikbaar wegens
kwetsuren. Daarentegen
maakten Laroy en De
Wachter weer hun opwach
ting na maandenlange inak-
tiviteit.
Ondanks het feit dat de
Waaslanders sterk voor de
dag kwamen, was het toch
Mechelen dat opteerde
voor het openingsdoelpunt.
Ronny Laroy bezondigde
zich aan een haakfout op
Den Boer, Koeman kon de
bal over het muurtje en
voorbij een totaal aangesla
gen Hoogenboom katapul
teren. 0-1, onverwacht ei
genlijk want de wedstrijd
had tot op dat moment nog
geen enkele noemenswaar
dige aktie gekend.
Custers leek aan de 16de
Lokeren-KV Mechelen 2-1. Raymond Mommens gaf een grootse partij weg. Hij scoorde de
Lokerse gelijkmaker (ds)
minuut verslagen na een
schot van Dirk De Wachter
en aan de 28ste minuut kon
Versavel ei zo na de gelijk
maker scoren: hij slalomde
zich alleen tot voor het
Mechelse doel, had enkel
binnen te schuiven doch
miste deze unieke kans. Al
les bleef zoals het was tot
op het halfuur.
Na een analoge faze aan
deze die het Melchelse
doelpunt voorafging, kon
eindelijk de gelijkmaker
opgetekend worden. Een
obstruktiefout op De
Wachter bracht Mommens
achter het kanon en deze
kon de muur verschalken:
1-1.
De laatste minuut in de
ze eerste helft bracht nog
enige suspens: Custers pa-
Lokeren-KV Mechelen 2-1. Dimitri M'Buyu werd in de fatale zone onderuit gehaald.
Scheidsrechter Laenens deed alsof zijn neus bloedde en Lokeren kon zelf fluiten naar de
verdiende strafschop (ds)
reerde een schot van
Schoofs, Versavel kon her
nemen doch Rutjes kopte
(vanachter de doellijn) de
bal terug het veld in. Kon-
sternatie alom, doch de 1-1
bleef op het bord.
Na de pauze leek wel een
herboren Lokeren in het
veld te staan met mooie
kombinaties en razendsnel
le aanvallen. Mechelen
kreeg het zowaar op de
heupen. Een soloren van
Versavel werd door Rutjes
met een professioneel hak
je in het strafschopgebied
teniet gedaan. En scheids
rechter Laenens haalde
zich even later voor de
tweede keer de banblik
sems van het thuispubliek
op de hals toen Dimitri
M'Buyu door Meeuws - al
weer in de strafschopzo
ne werd onderuit ge
haald. De ref deed echter
alsof zijn neus bloedde en
weigerde ostentatief de
verdiende penalty te
fluiten.
Even later diende Hoo
genboom zeer handelenc
op te treden om een inkop
pende Martens het scorer
te beletten. De lokalen ble
ven er echter rotsvast in
geloven en het logische ver
dikt viel aan de 58ste mi
nuut. Mommens, in
Mexicaanse forme, lan
ceerde met een magistrale
kruispas Versavel die via
de linkerhoek kon binnen-
tikken: 2-1.
Mechelen trachtte in het
laatste kwartier nog wat te
bewijzen en de thuisaan-
hang prevelde meer dan
één schietgebedje. Een
maat voor niks, want de
bezoekers waren niet meer
in staat om degelijke kom
binaties op te zetten en
toen Erwin Koeman, bij
een stilliggende faze, het
leder doorheen de muur
knalde, was er nog altijd
Bob Hoogenboom.
De miljoenenploeg van
industrieel Cordiez heeft
het niet gehaald van het
jonge Lokeren. En dat zo'n
overwinning dubbel deugd
deed, hoef je op Daknam
niet te vragen.
Vivian Bocaert
Voetbal. Maxime Onebo, aanwinst voor Sporting Lokeren
I(ds)
1 Trainer Aimé Anthuenis was
na de wedstrijd Lokeren-KV
Mechelen uiteraard een geluk
kig man, in tegenstelling tot zijn
kollega Künnecke die samen
met zijn manschappen weiger
de de pers te woord te staan.
Lokeren deed vandaag een
uitstekende zaak. De ploeg in
haar geheel presteerde op hoog
niveau, maar toch wens ik één
naam te noemen: Raymond
Mommens. Wat die jongen
1resteerde vandaag was werke-
j lijk hét puikje. Zonder een sen
sationele inzinking is het gevaar
voor Lokeren nu toch gewe
ken, meen ik. De jongens heb
ben vandaag bewezen dat ze in
staat zijn een spelpeil te halen
dat de huidige klassering recht
vaardigt. We wonnen verdiend.
We kregen niet alleen de beste
kansen maar bovendien werden
we duidelijk door de spelleiding
benadeeldbesluit Anthuenis.
Patrick Versavel scoorde hel
tweede Lokerse doelpunt, de
winninggoal. Voordien werd
een doelschot van de Dieste-
naar door Rutjes vanachter de
lijn wegge kopt. Althans, dal
was onze mening, al werd ook
bet tegengestelde beweerd.
Het was wel degelijk een
doelpunt», stelt Patrick. «Rut
jes kopte de bal vanachter de
doellijn weg. Zelf kon ik niet zo
goed zien waar die bal wegge
werkt werd, maar Angelo Nijs-
kens beweert formeel dat het
leder zeker een halve meter
over was.
Zowel Ronny Laroy als Dirk
T>e Wachter deden hun weder-
optreden in de basiself na een
afwezigheid, door kwetsuren,
van drie maanden. Beiden kre
ten na de match een kompli-
mentje van trainer Anthuenis.
Zoals we in een vorige uitga
ve al meldden, heeft Sporting
Lokeren zich de diensten verze
kerd van een twintigjarige spits
van Ivoorkust, Maxime One
bo. Hij testte een paar maanden
terug op Daknam en werd even
voor Nieuwjaar voor twee jaar
naar Lokeren gehaald. In
Ivoorkust geldt hij als de grote
belofte.
IN HET SPOOR VAN VADER MAURICE
De zaak van Maurice Engels, hersteller en handelaar in fietsen op de wyk St.-Anna in
Hamme, werd zondagavond en maandag drukker bezocht dan gewoonlijk. De vroegere
wielrenner en veldrijder heeft echter niet meer «kommercie» gedaan dan op een
doordeweekse dag. Integendeel. De drukte had te maken met de overwinning van de
zestieiyarige zoon Paul, die zich als nieuweling tot kampioen van België in het veldrijden
had gekroond.
Op de valreep wist Sporting
nog versterking in te halen. Het
engageerde immers de Nige-
riaan Stephan Keshi (23), kapi
tein van de nationale ploeg in
zijn land en centraal verdedi
ger. Keshi was voor zijn trans
fer naar Daknam enkele weken
als testspeler te gast. Daarvoor
speelde hij in Ivoorkust. Ste
phan Keshi is, na Vujkov, Icin
en Onebo de vierde buitenlan
der op Daknam.
Ronny Somers. die tijdens de
laatste kompetitiewedstrijd van
vorig seizoen een kuitbeen
breuk opliep, is in een nieuw
stadium van revalidatie geko
men. Hij hervat sinds een week
de looptrainingen zodat ver
wacht wordt dat hij binnen af
zienbare tijd weer achter de bal
zal aanrennen. Somers is
drieëndertig.
W.A.O.D. en sedert vorig jaar
in B.W.B.-verband.
Van de inspanningen in het
veld ondervind ik gunstige ge
volgen op de weg. Vorig sei
zoen moest ik vroegtijdig afha
ken wegens een val, die een
kratertje in de knie had ver
oorzaakt. In september werd
ik geopereerd maar kon, zij
het met lichte vertraging, de
kompetitie in het veld aan
vangen».
Paul Engels heeft duidelijk een
aardje naar zijn vaartje. Mau
rice Engels was in de zestiger
en in het begin van de zeventi
ger jaren aktief als renner zo
wel op de weg als in het veld.
In 1973 werd hij Belgisch kam
pioen veldrijden bij de korpo-
ratieven.
Paul zelf blijft nog tot 30 april
nieuweling. «De overstap naar
de juniores schrikt mij niet af.
Swat Vander Eist daarente
gen is nog niet zover. Hij on
dervindt nog veel hinder van de
gescheurde gewrichtsbanden en
in de loop van deze week dien
de hij op konsultatie te gaan bij
dokter Martens in Pellenberg.
Volgende thuiswedstrijden
van Sporting Lokeren: Loke-
ren-Standard op zondag 26 ja
nuari om 15 u. en Lokeren-
Seraing, eveneens op zondag, 2
februari met aftrap ook om
15 u. Lokeren speelt dus twee
weken naeen op Daknam.
(v-B.)
Vermits er rond deze wielertak
minder ruchtbaarheid wordt
gemaakt, deed het nieuws van
Pauls zege pas 's anderen
daags, na verschijning in de
krant, de ronde.
Het hoeft niet gezegd dat Mau
rice Engels, sportman in hart
en nieren, trots op zijn zoon,
menigeen trakteerde op een
ouwe klare.
Zoon Engels, student en al
licht ook beroepshalve vader
achterna, liet de drukte ge
woon over zich heengaan.
«Ik ben aan de titelren begon
nen, net als aan een gewone
wedstrijd. Een extra-voorbe
reiding heb ik niet gehad. Wel
voelde ik mij de laatste tijd
met de dag sterker worden.
Pas op kerstmis won ik als
veldrijder een eerste wed
strijd. Dat gebeurde in Steke-
nc. Dat de konditie groeide en
ik aan kracht won, ervaarde ik
in duels met Ronny Poelvoor
de. Tot voor twee maanden
diende ik tegen hem telkens
het onderspit te delven. Daar
na keerden de rollen.
In zijn gezelschap trok ik vori
ge zondag in het offensief. Ed
dy Van Bouwel en Danny Van
Steenbergen konden enige tijd
wedijveren. Zij hadden moeite
om te volgen en spoedig dien
den ze greep te lossen. Voor
halfweg kon ik Ronny Poel
voorde van het lijf schudden.
Ik realiseerde vlug een kom-
fortabele voorsprong. Wegens
een valpartij moest ik terrein
prijsgeven, maar behield een
voorsprong van ruim vijftien
sekonden die tot de finish na
genoeg ongewijzigd bleef».
Juniores
Vorig seizoen op de weg be
haalde Paul Engels twee over
winningen en legde beslag op
acht tweede plaatsen. De
Hammenaar onderscheidde
zich als een sterke kerel, die
alleen in de sprint zijn meerde
re diende te erkennen.
«Sterkte en kracht heb ik op
gedaan in het veld», zegt Paul
Engels. «Weet je dat ik sedert
mijn twaalfde aktief aan cross
doe?
Aanvankelijk gebeurde dat
onder toeristen. Later met de
Iver op net moment aai naymona mommens, na
aanslepende transferperikelen, terug in de Lokerse elf
verscheen, ging het met Sporting Lokeren bergaf.
Het jonge team van Aimé Anthuenis kreeg bij het
begin van de kompetitie de allergrootsten uit het
Belgisch voetbal op het menu en slikte een pak
doelpunten. De Daknamploeg verzeilde naar de onder
ste regionen van de klassering. Kritiek bleef niet uit en
vooral de 'routiniers' moesten het ontgelden. Ook
Mommens vormde daarop geen uitzondering.
De hemel schijnt nu weer opgeklaard boven Daknam.
Rond de jaarwisseling werd met nieuwe moed ertegen
aan gegaan en enkele belangrijke opdrachten werden
met sukses afgerond. De ploeg staat gunstig geklas
seerd en de hoop is groot dat Lokeren het in de
komende wedstrijden wel klaart. Lebbekenaar Mom
mens wil zich daarbij niet onbetuigd laten.
Raymond wil immers de voetbaltrein naar het wereld
kampioenschap in Mexico niet missen en zal, door zijn
goede klubprestaties, trachten een selektie af te
dwingen.
Mommens heeft in zijn elfjarige profcarrière reeds
twee Europese kampioenschappen met de Rode Dui
vels achter de rug (Italië 1980 en Frankrijk 1984) en
mocht ook mee naar het WK in Spanje in 1982. In
1977 werd hij met de nationale Uefa-juniores Euro
pees kampioen, een gebeurtenis die voor hem nog
altijd tot de mooiste uit zijn loopbaan behoort.
«Een ticket voor Mexico zou natuurlijk mooi zijn»,
aldus Raymond. «Spelen is echter nog wat anders.
Vercauteren is mijn grootste konkurrent op het mid
denveld en die huist niet toevallig in een team dat tot de
top van ons nationaal voetbal behoort. Vandaar...
Ik wil er echter alles voor doen om bij het team van
Guy Thijs te komen. Die selektie kan ik pas afdwingen
door goede resultaten mij mijn klub, zoveel is zeker.
Hoe meer punten wij in de resterende kompetitie
matchen nog kunnen pakken, hoe groter de kans is
voor een reisje naar Mexico. Iets in die zin heeft de
bondstrainer mij trouwens ook al in het oor gefluis
terd... Wat nu niet meteen wil zeggen dat ik mijn
persoonlijk sukses nastreef.
Het zou mij enorm plezier doen moest Sporting
Lokeren verder blijven presteren zoals het dat momen
teel doet. Voor onze trainer zou dat een verdiende
bekroning zijn. De man heeft dit seizoen in vaak zeer
moeilijke omstandigheden moeten werken. Zoveel jon
geren inpassen in het elftal en bovendien had hij af te
rekenen met een hele resem gekwetsten», besluit
Raymond.
Waar Mommens het aanvankelijk moeilijk had om, na
zijn schorsing, het gewenste wedstrijdritme weer te
pakken te krijgen, is nu wel alle leed geleden. De
Lebbekenaar presteert momenteel op hoog niveau.
Trainer Aimé Anthuenis vertrouwde ons na de wed
strijd tegen KV Mechelen toe: «Als Raymond nit niet
in aanmerking komt voor een nationale selektie,
begrijp ik er geen barst meer van.»
En dat dachten we ook...
Vivian Bogaert
In het veld heb ik met hen al
gewedijverd. Met gunstig ge
volg. Waarom zou dat op de
weg niet evengoed kunnen.
De spurt zal ik moeten aan
scherpen. Maar nu ik sterker
ben geworden veronderstel ik
ook daar mijn mannetje te
kunnen staan. Ik ben ervan
overtuigd dat ik mij bij iedere
ontknoping zal kunnen laten
gelden. Fysisch moet ik voor
niemand het hoofd buigen».
E.G.
Wielrennen. Hammenaar Paul Engels werd vorige zondag cyclo-crosskampioen bij de
nieuwelingen (vh)
