Staatssekretaris Miet Smet: «Een struktuur kreëren
die interesse voor 't Waasland opwekt»
Miet Smet nu
primus,
pardon prima
Freddy Willockx over de
toestand in Lokeren
Bevoegd over het kustwater, niet over het strand
De Voorpost-31.1.1986- 13
De klokken van de Sint-Laurentiuskérk in Lokeren begon
nen rond halfzeven dinsdagavond hard, ongenadig byna
te luiden toen een tiental persmensen uit 't Land van Waas
in La Barakka aan het Kerkplein zaten te praten met Miet
Smet, jaarfiguur van Waas, staatssekretaris ook. De
ruimteramp in Amerika klonk door tot in de Durmestad.
Miet Smet at ternauwernood van haar koude schotel, niet
meteen uit leefmilieuvriendeiijke overwegingen, veeleer
omdat ze 's middags al aan tafel had gezeten met de Wase
burgemeesters en parlementsleden van CVP-strekking.
Daar, t.a.v. de Wase bewindslieden, had ze haar suggestie
tot oprichting van een «werkgroep Waasland» - die ze
daags tevoren by de Wase handelskamer had geformu
leerd - kracht bijgezet: tot op het hoogste niveau wil men
interesse voor het Land van Waas opwekken, want het
gaat noch in het Lokerse noch by de Boelwerf goed (en
da's al bijna een eufemisme).
Babbelen over de afbakening der ministeriële bevoegdhe
den deden we. Over de juiste omschryving van het
Scheldewater. Over het internationale jaar van het leefmi
lieu ('87) dat al volop wordt voorbereid, met name door de
diensten van de staatssekretaris. Miet Smet gaat het
noodplan van de kerncentrales opnieuw bekyken. Ze is
verder van oordeel dat de stortplaats voor afval er
dringend moet komen in 't Waasland, maar er zyn op dat
stuk zo ontzettend weinig mogeiykheden, het laat zich
naar haar mening aanzien dat Ovam en minister Lenssens
binnenkort in dat opzicht een initiatief zullen nemen.
Ter inleiding krygt u ook nog mee dat de kustwateren by
lage ty tot Miet Smets bevoegdheid horen, maar het
strand niet. Miet Smet vertelt over armoede, het Schelde
water, het Land van Waas natuurlyk.
Lag het bij de regeringsonder
handelingen in de bedoeling,
een apart ministerie voor de
vrouw te kreëren? Miet Smet:
«Ik was daar niet bij betrok
ken, maar blijkbaar heeft men
het ruimer willen bekijken. Ik
vond het beter dat men géén
apart ministerie voor de vrouw
zou oprichten. Nu is de vrou
wenproblematiek een onder
deel van een bredere proble
matiek. Ik heb op die manier
meer gehoor».
Armoede, wat is dat?
«Sedert ik me met maatschap
pelijke emancipatie bezighou
heb ik al verschillende brieven
gekregen van instanties die
Vinden dat ze bij de zwakke
groepen behoren, die dus ho
pen bij mij gehoor te kunnen
vinden. Ik heb me echter één
ding voorgenomen: dat ik niet
Alle zwakke groepen onder
mijn bevoegdheid ga nemen.
v Dan ga ik immers tegelijk èlles
doen en niets doen. Ik heb van
in den beginne gezegd: ik ga
me vooral met armoede én
vrouwen bezighouden, die
twee. In dat verband zijn de
vluchtelingen bij de armoede
terechtgekomen», aldus Miet
Smet.
«Je hebt één voordeel voor wat
het armoedeprobleem betreft.
Voor het financiële aspekt kan
je het «ophangen» aan het
OCMW, daar is dus iets
konkreets en bestaat er ook
een administratie. De lokale
antenne bij uitstek die van
overheidswege de band legt
tussen overheid en armen is
het OCMW. Buiten de
OCMW-bevoegdheid kunnen
er nog een aantal andere zaken
gedaan worden i.v.m. de ar
men, ik ben ook van zin om
méér te doen dan me alleen
met het OCMW in te laten».
Wat is armoede dan? Miet
Smet: «Armoede is niet alleen:
niet genoeg geld hebben om te
eten. Voor ons moet armoede
zijn, in een westerse samenle
ving waar we met overschotten
aan boter en zo zitten, het
(niet) kunnen deelnemen aan
het maatschappelijk leven. Ar
me mensen zijn diegenen die
om welke reden dan ook niet
kunnen deelnemen aan dingen
waar wij allemaal wél kunnen
aan deelnemen. Je moet van
zelfsprekend alles zien in ver
houding tot het inkomen, want
je zou ook kunnen zeggen:
kijk, ik heb een inkomen van
vijftigduiizend frank en ik kan
niet deelnemen aan die en die
zaken».
Het Scheldewater
Er is na de vorming van de
regering nogal wat te doen ge
weest over de afbakening der
bevoegdheden. Miet Smet:
«Het ging de eerste dagen bij
de diskussie tussen Dehaene,
Demeester en mezelf. Dehae
ne is de voogdijminister en de
diskussie is gegaan naar (één)
bevoegdheden toe, (twee) ad
ministratie toe, (drie) naar
budget toe, met betrekking
dan tot de opsplitsing van het
departement. Het ging er
vooral om wie de OCMW's
zou krijgen en ik heb geëist dat
die naar mij zouden gaan, om
dat ze precies de organen bij
uitstek zijn die zich met ar
moede inlaten. Over de vrouw
was géén diskussie, dat was
voor mij. En leefmilieu was
gewoon leefmilieu».
Miet Smet «erfde» leefmilieu
van Limburger Firmin Aerts.
«Kijk, neem nu de zaak
BASF. Die onderneming
loost. Wij bepalen de kwaliteit
waaraan het water moet vol
doen, nationaal. Nu moeten de
gewesten afbakenen wat wélk
water is. In de trant van: vanaf
welk moment wordt de Schel
de bekeken als schelpdierwa
ter, wanneer is het dan weer
viswater? Of is het zwemwa
ter, of misschien drinkwater?
Nadat ik de normen heb vast
gelegd moet het Vlaamse ge
west bepalen wat de Schelde
België hinkt achteraan
«Het gewest valt niet onder de
nationale staat. Men heeft de
nationale staat en daarnaast
het gewest», zo stelt Miet Smet
nog.
We praten, bij wijze van inter
mezzo, over het eindelijk eens
toebedelen van een volwaardig
ministerschap aan één of meer
vrouwen. «Akkoord», zegt
Miet Smet, «maar je moet ook
vrouwen hebben die minister
kunnen worden. Hun aantal in
het parlement is zo beperkt dat
de keuze erg klein is. Mijn
partij heeft het hoogste per
centage, andere partijen heb
ben vrijwel niets, zo heeft de
Volksunie één vrouw (en dan
nog van ons arrondissement)
over kamer en senaat samen.
Je zou een en ander kunnen
goedmaken met de koöptatie,
maar partijen die achteruit zijn
gegaan nemen natuurlijk éérst
de gebuisden».
Leefmilieu opnieuw. «België
Miet Smet: bevoegd voor kustwateren bij lage tij, niét voor het strand (foto archief-vdh)
loopt nogal ten achter voor wat
de Europese richtlijnen op ge
bied van leefmilieu betreft,
voor de uitvoering daarvan.
We zijn verplicht, een aantal
EEG-richtlijnen uit te voeren.
M'n eerste taak zal zijn, België
aan die normen te laten tege
moetkomen. Ik ga de -EEG-
richtlijnen omzetten in Belgi
sche wetten. Ik begin nu met
het omzetten van de z.g. Seve-
so-richtlijn die handelt over de
preventie voor mens en milieu
bij gebruik van gevaarlijke
stoffen in de bedrijven. Wij
hebben op dit ogenblik geen
enkel meldingssysteem voor
die zaken, al bestaat het wél
voor het transport van die stof
fen (dat moet aan verkeerswe
zen worden opgegeven). Maar
het transport op zich zegt niks
over de hoeveelheid of het ge
bruik van die stoffen. Binnen
landse zaken, de Civiele Be
scherming, moet dan op basis
van wat gebruikt wordt nood
plannen uitwerken. Binnenin
de bedrijven heeft het regle
ment op arbeidsbescherming
wel een intern noodplan, maar
ook extern moeten de bedrij
ven worden voorbereid. Dat
moet dan aan binnenlandse za
ken meegedeeld worden en
dan melden wij - en daar houdt
onze taak op - aan de gewesten
welke bedrijven welke stoffen
gebruiken».
De Wase Scheldeoever hoe zit
het met de melding daar? Miet
Smet: «Gelukkig is Linkeroe
ver ons een stap voor. Die
hebben zélf een meldingssys
teem, de leefmilieudienst van
Beveren heeft dat heel goed
uitgewerkt».
Het leefmilieujaar
In 1987 zijn we toe aan het
internationale jaar van het
leefmilieu. België zal de eerste
zes maand naar alle waar
schijnlijkheid voorzitter zijn,
de Europese gemeenschap dus
voorzitten. Miet Smet: «We
zijn een komité aan het samen
stellen dat dat jaar voorbe
reidt. De voorzitter daarvan
wordt professor in milieurecht
Hubert Boeken van de Gentse
rijksuniversiteit, hij wordt bij
gestaan door twee ondervoor
zitters van wie één een Neder
landstalige Brusselaar is. Men
gaat dan een aantal akties
voorbereiden. Zéker erbij zal
de kust zijn. Ik ga ook starten
Sint-Niklaas. Staatssekretaris Miet Smet in gezelschap van (v.l.n.r.) haar regionale
persattaché Romain Cools en de Wase persmensen Willy Van Hove, Wouter Vloebergh
en Marcel Oelbrandt (Iv)
Donderdag 30 januari, gisteren dus, zou de Wase SP-
volksvertegenwoordiger Freddy Willockx in de Vlaamse
raad een interpellatie houden i.v.m. de sociaalekonomi-
sche toestand in het Lokerse. Dit is de tekst van zijn
dringende vraag:
«Het kanton Lokeren wordt de jongste maanden getroffen
door een massaal verlies van arbeidsplaatsen. Het textiel
bedrijf La Lokeroise ontsloeg 100 werknemers; bij het
metaalbedrijf Grada konden slechts 35 van de 230 arbeids
plaatsen worden gered; op 10.1.86 ontsloeg het kledingbe
drijf Neirynck-Holvoet 248 werknemers. Hoe reageert u
als Vlaams minister van tewerkstelling t.a.v. deze dramati
sche ontwikkeling? Overweegt u het opzetten van een
meer aktief subregionaal tewerkstellingsbeleid ten behoe
ve van Lokeren? Is het ogenblik niet gekomen om na te
gaan in hoeverre het kanton Lokeren als subregio van het
arrondissement Sint-Niklaas alsnog zou voldoen aan de
normen om als ontwikkelingsgebied door de Europese
Kommissie te worden erkend?».
Ook tot griffier Graulich van de kamer van volksvertegen
woordigers richtte Freddy Willockx een verzoek. Willockx
kondigt daarin een interpellatie aaii aan het adres van de
minister van ekonomische zaken in verband met de
sociaalekonomische toestand in het kanton Lokeren.
W.V.
Sint-Niklaas. Een aantal bestuursleden van de Wase Persklub, anno '86. Zittend de leden
van het dagelijks bestuur: (v.l.n.r.) Frans Van Egghen, Guido De Munter, Gerard
Bontinck en Hugo De Looze. En rechtstaand de gewone leden Ivan Elegeert, Miel
Dullaert, Hubert Wilssens, Marcel Verniers, Karei Van de VeldeK Pol De Malsche en
Gerard Lyssens (Iv)
met een driemaandelijks rap
port over de kwaliteit van de
waters in België en dan is
iedereen op de hoogte, dat is
goedvoor de aktiegroepen, die
kunnen er dan gebruik van
maken. Ook aan geluidshinder
denk ik».
«Ik ben ook het noodplan voor
de kerncentrale van Doel - en
voor andere kerncentrales -
aan het herbekijken. Er zijn
nu zeventien evakuatieoefe-
ningen geweest waaraan mijn
diensten, die van Nothomb,
van de provincie, van de ge
meenten, de brandweer, etc.
hebben deelgenomen. Op ba
sis van de evaluatie van die
zeventien kunnen en moeten
er toch een aantal zaken verbe
terd worden. Ik heb trouwens
aan minister Nothomb een
brief geschreven waarin ik stel
dat een werkgroep opgericht
wordt die zich met het herbe
kijken van die noodplannen
inlaat».
Miet Smet gaat de kustwateren
aan een onderzoek onderwer
pen, maar ze is enkel bevoegd
over het kustwater bij laag tij
en niet over het strand. «Als ik
nu zeg: er mag niet meer ge
zwommen worden in 't zeewa
ter, dan mag men nog steeds
op het strand blijven zitten».
Waas stort, Waas werk
Het Land van Waas, althans
een aantal instanties in dit ge
west, zijn al jarenlang op zoek
naar een stortplaats voor afval.
Miet Smet: «Er moet hoe dan
ook een stortplaats komen. De
kost die wij nu dragen is im
mers veel te hoog. Het financi
ële aspekt is veel te hoog.
Maar er zijn bijzonder weinig
mogelijkheden in 't Waasland.
Sommigen opteren voor Lin
keroever, maar daar is de on
dergrond van die aard dat je
hem niet kunt gebruiken om te
storten». Miet Smet zegt nog
dat vanuit de Ovam en/of van
minister Lenssens in een of
andere zin een initiatief mag
worden verwacht.
Dinsdagmiddag, enkele uren
vóór het Wase persbezoek bij
Miet Smet in Lokeren, waren
de Wase burgemeesters en
parlementsleden van CVP-
strekking op bezoek bij de
staatssekretaris. Daar werd
een bilan opgemaakt van de
problemen die het Waasland
thans bezighouden, en de knel
punten zijn uiteraard van voor
al sociaal-ekonomische aard,
met de werkgelegenheid als
gloeiend heet 'hangijzer.
Miet Smet: «We zijn overeen
gekomen dat in het kader van
de regering en over de kabinet
ten heen - die enige invloed
kunnen uitoefenen op de te
werkstelling, hetzij door het
aantrekken van investeerders,
hetzij door het helpen bij in-
frastruktuurwerken enz. - een
werkgroep Waasland zal wor
den opgestart waarbij ook een
aantal Wase kabinetsmede
werkers worden betrokken. Er
werden al kontakten gelegd
met het kabinet van minister
Geens en met ekonomische za
ken, er zal kontakt worden
opgenomen met verkeerswe
zen, openbare werken, met het
kabinet van de premier ook.
Dat alles met de bedoeling om
tot op het hoogste niveau poli
tieke interesse voor het Waas
land op te wekken. Het politi
seren van sociaalekonomische
problemen voor het Waasland
is nooit een belangrijke zaak
geweest. Een en ander wordt
voorlopig overschaduwd door
problemen als de Kempische
Steenkoolmijnen of door Coc-
kerill-Sambre. Wij moeten nu
een struktuur vinden die door
de struktuur zelf ertoe leidt dat
er belangstelling voor het
Waasland ontstaat. En op de
diverse kabinetten zijn er men
sen die de (Wase) dossiers vol
gen; het is de bedoeling, die
mensen die de dossiers
konkreet volgen te verzame
len, om vandaar uit min of
meer permanent de Wase pro
blematiek te volgen, te stimu
leren naar investeringen toe.
Er zijn twee belangrijke rede
nen voor het opwekken van
nationale interesse voor het
Waasland: de toestand in Lo
keren én de scheepswerf.
Komt daar nog bij de water
verdragen, waar wij - en dat
wil ik duidelijk stellen - méde-
standers zijn van Antwerpen
op bepaalde punten. Hun
rechteroever is immers bijna
vol, wat er aan ontwikkeling
van de haven nog moet gebeu
ren is voor hier in 't Waas
land».
Op de bijeenkomst van de Wa
se CVP-parlementsleden en -
burgemeesters met de staats
sekretaris werd beslist, over
zowat anderhalve maand op
nieuw rond de tafel te gaan
zitten. Gehandeld werd ook,
op dat overleg, over de Grote
Ring. Men wacht nu de studie
van openbare werken af i.v.m.
de alternatieven voor de Grote
Ring, een dokument dat in
februari klaar zou zijn.
Wouter VLOEBERGH
Sint-Niklaas. Miet Smet: gelauwerd op eigen receptie
(Iv)
Politika klopt toerist in de spurt
Het is even na twaalven die zaterdag 25 januari en er
kringelt witte rook of is het een sneeuwbui? op uit
De Stad Leuven. De jaarfiguur van Waas hoort nu
verkozen te zijn. Ik haast me het lokaal binnen, in de
wetenschap dat staatssekretaris voor leefmilieu en maat
schappelijke emancipatie Miet Smet er een receptie aan
biedt. Deemoedig, op kousevoeten bijna slenter ik het
zaaltje achter het café in, ik ben immers geen lid (meer)
van de Wase Persklub, heb daar overigens zéér gegronde
redenen toe.
Keuvelend met een handvol beroepsjournalisten en pers-
medewerkers van Waas, al dan niet leden van de vereni
ging, staat een heuse staatssekretaris daar charmant,
elegant en bovendien geëmancipeerd te zijn. De ober knikt
bevestigend als ik hem vraag of zij soms de Wase
jaarfiguur is. Miet Smet, Wase figuur van 't jaar (1985), te
gast op de door haar aangeboden receptie. Een beetje
verbaasd ben ik, een beetje ook weer niét verbaasd.
Mag ik met Miet Smet praten zonder m'n perskaart te
hoeven vertonen? Het mag. De schuimwijn is lekker, de
kaasjes evenzo. Miet Smet is getooid in een witte blouse
waarboven ze een groene 'overgooier' (hoe héét zoiets in
goed Nederlands?) draagt. Een vergulde speld bespeur ik
op haar blouse, vergulde oorbellen, de tinten van haar rok
zijn aan de donkere kant maar ldeurrijk, haar laarzen
zwart en modieus winters. Miet Smet vertelt over het vele
kabinetswerk, in grote mate te wijten aan de technische
materie die het leefmilieu is. En '87 is het internationale
jaar van het.leefmilieu; dat wordt duchtig voorbereid, ook
op het staatssekretariaat.
Bezige by
Ze babbelt honderduit over de verjonging van de armoe-
degroepen, wat te maken heeft met het stijgend aantal
echtscheidingen. In «Faire le point» van vorige week
zondag is ze nog te gast geweest. Een staatssekretaris moet
zich reppen, moet zich zeker in de eigen regio laten zien,
interesse betonen, aanwézig zijn.
Neem nu vorige vrijdagavond. Miet Smet moest voor de
Jong-KAV in Stekene gaan praten en nadien nog bij de
Stekense CVP het woord voeren. En dan fluks naar 't
eigen Lokeren toe. In De President in Lokeren is ze tot
halftwee 's nachts geweest, maar de eigenlijke verkiezing
van de kamavalprins kon ze niét meer meemaken. Ze
heeft wel moppen van Capiau gehoord, over Margaret
Thatcher en Mitterand.
Terwijl de bewindsvrouwe dapper geïnterviewd wordt
door een aantal leden van de Persklub noteer ik hoe in de
Wetstraat 56 te Brussel de hiërarchie van de macht in
elkaar geschroefd zit. Miet Smet huist daar met haar
diensten op de gelijkvloerse en de eerste verdieping,
Wivina De Meester op de tweede etage, Paul D'Hondt
(van 'den telefoon') woont drie en vier hoog, op de vijfde
verdieping zit Jean-Luc Dehaene met z'n staff.
Miet klopt André
Bij de uitverkiezing tot Wase jaarfiguur klopte Miet Smet
in de ultieme ronde de Wase oppertoerist André Vander-
veken, ze haalde het met 17 stemmen tegen 14. Maar
André Vanderveken hoeft niet te wanhopen, voor hem is
de Orde van de Raap, een nieuw gekreëerde Wase
onderscheiding, zó weggelegd. Wie wel bijna de wanhoop
nabij moet zijn is Jaak Van der Helst, de verdienstelijke
massaspelregisseur, de Poulidor van de Wase jaarfiguur-
verkiezingen. Jaak mikt altijd net niét raak, maar hij is wel
de regelmatigste renner.
Romain Cools, Miet Smets regiopersattaché en speechen-
schrijver, noteert wat telefoonnummers en mediamensen,
belooft me stellig een curriculum vitae van de bewinds
vrouwe op te snorren. De krachtlijnen van Miets levens
loop zijn me echter wel al bekend bij het uittikken van
deze lijnen. Ze werd op 5 april 1943 in Sint-Niklaas
geboren, studeerde aan de Presentatie in Sint-Niklaas,
werd dan opgeleid tot maatschappelijk werker, stichtte
mee de leefmilieugroepering Abllo (die zo'n belangrijke
impakt zou hebben op de Wase besluitvorming), zat in het
arrondissementeel bureau van de CVP-Jongeren en in
1968 medunkt in het nationaal bureau van de CVP-
Jongeren (samen met Wilfried Mariens en Jean-Luc
Dehaene). Mei '68 heeft ze dus niét in Leuven meege
maakt, maar zaterdag herpakte ze zich in De Stad Leuven.
Miet Smet werd (1971) direkteur van de interkommunale
Dender-Durme-Sthelde nadat ze (1964-'71) wetenschap
pelijk medewerker was geweest van de studiegroep Mens
en Ruimte. Ze werd nadien persattaché van streekekono-
mieminister Luc D'Hoore en (1973-79) direkteur van
Ipovo, het vormingsinstituut van de CVP. In 1979 werd
Miet Smet volksvertegenwoordiger voor de CVP.
Doorgaans plegen de politici bij zo'n verkiezingen tot
Wase jaarfiguur een outsidersrol te spelen. Meestal ook
werpt Lokeren niet zoveel gewicht in de schaal. De
bekroning van Miet Smet is wat je in 't persjargon als een
primeur zou kunnen omschrijven: voor 't eerst een dame,
voor 't eerst ook iemand uit Lokeren. De huldiging van
Miet Smet vindt binnenkort trouwens en uiteraard in de
Durmestad plaats, ik delegeer voor die gelegenheid m'n
verslaggeverstaak aan Persklublid Jean V.
Miet Smet is blij met haar verkiezing, dat spreekt vanzelf.
Er kleeft nu een Smet op die verkiezing, letterlijk. Maar
die zin mag je gerust in heel positieve zin interpreteren.
Wouter VLOEBERGH
