Karnavalschlmpscheuten naar stadsbestuur
Amylumprijzen
Afgestorven Carnavalisten
Muzleken In karnavalstoet
van Aalst
Jubilerende Ajuinboer kreeg caoutchoucplant
18 - 14.2.1986 - De Voorpost
Om de maandagstoet nog wat meer allure te bezorgen
schonk NV Amylum de ronde som van 100.000 fr.
waarvoor dan een afzonderlijke jury werd aangesteld.
Johny Cooman, ex-prins en voorzitter van de Vrienden
kring Amylum maakte volgende uitslagen bekend.
Eerstejaars:
1. De Stopnoilekes (463 punten), 2. De Marcoentjes (452),
3. Vriët (417), 4. Twiëkiërenniet (404), 5. Pladasj (337), 6.
Korosje (322), 7. Versnoft (269), 8. De Vettegoards (204),
9. De Kamerotjes, 10. Foert, 11. De Kesseleers en 12.
Roeidsel.
Kleine groepen:
1. Wa vindj'er van? (509), 2. Aaft ons vast (433), 3.
D'onderkroipers (409) en 4. De Zieke Zjiëratten (404).
Grote groepen:
1. De Lodderoeigen (543), 2. Lotjonslos (521), 3. Sjik
(502), 4. Kartasi (500), 5. Schiëfrechtoever (495) en 6. De
Destereers (477).
LH
Alvorens zich «in 't sotte» te begeven, hield het Feestkomitee er aan afgestorven
karaavalisten te herdenken. Bloemen werden dan ook verleden zaterdagnamiddag neerge
legd op het gedenkteken van ex-Feestkomiteevoorzitter Alfons Singelyn en op het centraal
gedenkteken.
Aalst. Burgemeester Uyttersprot legde namens de stad een bloemenkrans neer (a)
Aansluitend hierbij hield 'kamavalburgemeester' Marcel De Bisschop er aan een biezonde-
re hulde te brengen aan de vier die twaalf jaar terug, dag op dag 8 februari 1974, die toen na
de prinsenverkiezing met.hun wagen in de Dender geraakten en er de dood vonden. Hun
kamavalkostuum werd hun lijkwade. Het waren Eddy De Bruecker, Patrick Roelandt,
Patrick Van Bruyssel en Rudy Wasteels.
Hierbij een (onvolledige) lijst van wijlen karaavalisten der jongste jaren:
Beeckman Evarist (1974), Beeckman Jan (1982), Blanckaert André (1965), Bombeeck
Marcel (1977), Bombeeck Pieter (1979), Boon Paul Louis (1979), Cammu Philip (1985),
Coraand Ghislaine (1985), De Boitselier Frans (1962), De Bruecker Eddy (1974), De
Bisschop Louis (1954), Degels Victor (1983), De Man August (1981), De Nayer Amand
(1952), De Nayer Louis (1983), De Smet Raymond (1981), De Stobbeleir Gustaaf (1985),
De Winter Pierre (1976), D'Herde Jacky (1983), Eeckhoudt Adolf (1977), Gits Pierre
1983), Goubert Gaston (1984), Goubert Piet (1975), Ladeuze Raoul (1984), Mertens Andrë
1975), Mertens Emiel (de witten) (1965), Ravijts Renaat (1971), Renoncourt Robert (1973),
Roelandt Patrick (1974), Rombaut Camiel (1973), Schoonjans Robert (1961), Singelijn
Alfons (1976), Singelijn Carlos (1965), Spitaels Bea (1986), Tack Frans (1964), Van
Bruyssel Patrick (1974), Van den Abiel Josephine (1983), Van den Abeele Edgard (1984),
Van der Beken Bertje (1972), Van der Stock August (1974), Van der Stock Frits (1971), Van
der Stock Marleen (1971), Van Hemden Pol (1982), Van Impe Goerg (1980), Van Nuffel
Petrus (1982), Van Royen Emiel (1985), Wageman Albert (1981) en Wasteels Rudy (1974).
Muzikanten hadden het lastig. «Pistons» vroren vast en
tampons van saxo's en klarinetten hadden het niet onder de
markt. Een paar maatschappijen waren niet present.
De traditionele karnavalraadszitting met als animatoren een onvervangbaar trio (keizer
Kamiel, ex-feestkomiteevoorzitter Frans Wauters en niet in het minst de uiterst geestige en
spontane Herman Louis) die de bestuurders duchtig het vuur aan de schenen legden.
Steeds echter in de normen blijvend en nooit ofte nimmer met de bedoeling te kwetsen.
Gewoon karnavalpret.
Een humoristische start van de drie dolle dagen met karnavalesbattementen van alle soort
en optredens van lolbroeken van allerlei pluimage.
Te klein? Te groot?
Het organiserend feestkomi
tee had het moeilijk. De trouw
zaal leek de laatste jaren steeds
te klein. Overvol. En de raads
zaal was niet alleen leeg ge
maakt voor de receptie van de
vele genodigden op zondag
maar zou ook door haar grote
ruimte de spontaniteit van het
gebeuren afremmen.
Geopteerd werd dan finaal
toch voor de trouwzaal. Men
zou de deuren slechts een half
uur op voorhand openen doch
even later zat de zaal stampvol
zodat eminente personen het
rechtstaand moesten uithouden
gedurende liefst twee uur. Zo
o.m. dan toch gedeeltelijk,
oud-burgemeester Marcel De
Bisschop, met karnaval terug
"in zijn weer" en zich in de
trouwzaal aandienend met lan
ge apotekersjas en zeekapi
teinskepie.
Verontschuldigd
Een aantal prominenten had
zich om allerlei redenen laten
verontschuldigen
Ex-gemeenschapsminister
Mare Galle omdat hij als "Lan
ge Mark" verwacht werd te
Kortemark en daarna Van den
Bogaert moest gaan vervangen
in Zaïre. Gouverneur Baltha
zar, die liever nog naar Vlek-
kem zou gaan dan het risiko te
lopen op het gezicht van Mare
Galle te moeten kijken, Ludo-
vic Moeyersoen, de ex-minis
ter, die de kans niet wilde on
dergaan dat ook Marcel De
Bisschop er zou zijn... En der
gelijke meer. U ziet het, zoals
de voorzitter van de prinsenka
mer Simon D'Hondt steeds
zegt: "Karnaval is vriendschap.
Ook staatssekretaris Paula
D'Hondt-Van Opdenbosch liet
verstek gaan, alhoewel ze er
graag was bijgeweest. Vooral
nu Aalst een karaavalzegel
kreeg met Aalst-Alost". Ze
had trouwens nog afbraakwerk
in Zaventem te verrichten.
Volksvertegenwoordiger
Willy Van Renterghem was er
evenmin bij. Hij had immers
pas nu de tijd gevonden om in
de Kamer van Volksvertegen
woordigers de eed te gaan af
leggen, en ook naar zijn nor
men, werd het nu stilaan tijd.
De "verwachte" Vanden
Boeynants was er evenmin
"want zijn kop stond nu niet
bepaald naar karnaval". En
baron Charles-Ferdinand No-
thomb zou het allemaal wel van
uit zijn zetel in de Ardennen
volgen. Volksvertegenwoordi
ger Jan Caudron kon evenmin
komen omdat hij op beeweg
moest naar Lede om er "schies-
mastieken" te gaan bekeren.
Althans te trachten. Het zijn
immers niet allemaal "brave
Hendrikken". Raadslid An-
toon Blommaert had zich laten
verontschuldigen "gewoon uit
gewoonte" maar de veront
schuldigde ex-Europa-prins
Enrico kwam toch opdagen al
hoewel het zaaltje reeds eivol
zat.
Ajuinboer, 40 jaar
Wanneer men in de gang
gestommel en gebekvecht
hoorde wist men dat Bert Ver-
bestel, de Ajuinboer of ge
woon Caoutchouken op komst
was. Hij zou immers gehuldigd
worden wegens zijn officiële
funktie van 40 jaar Ajuinboer.
Een man met een impone
rend curriculum vitae of hoe
heet dat? Geboren in "'t Stron
strejtkjen" was Verbestel ver
ver en herbergier van beroep.
De man met de radde tong die
vele tienduizenden ajuintjes,
geselekteerde dan, aan de man
bracht ten bate van de minder-
validen. Hij wilde het inder
daad allemèèl niet zelf opdrin
ken en heeft steeds kwijtschrif
ten van instellingen voor kan
sarmen als bewijsschrift op
zak.
De Ajuinboer heeft vele
ronkende titels, waarvan "Bur
gemeester van de Rechteroe
ver" wellicht de meest spreken
de is. Maar bovendien is hij
een kenner van straatgastrono-
mie met als specialiteiten ha
ring en pellepatatten. Hij is
verscheidene keren uitgeko
men als overwinnaar van de
bougiekeskoers op de Hoge
Vesten en is, sinds Alexander
eerst en daarna Fabiola en
Boudewijn naar Aalst kwa
men, hofleverancier, van
ajuintjes uiteraard.
Hij heeft ook vokale kwali
teiten en men noemt hem wel
eens, wegens zijn 'zachte stem',
de Oiljsterse Tino Rossi. Als
verver is hij ook een voorloper
van Louis-Paul Boon en tevens
is hij een geducht verzamelaar
van al wat in de stedelijke
werkhuizen, den Hof, zomaar
rondslingert.
Tenslotte is het een man die
door iedereen graag gezien
wordt, op voorwaarde dan dat
hij geen ajuintjes bij zich
draagt. Een man die het stand
beeld dat Jan de Lichte te Aalst
niet kreeg wellicht ooit wél eens
zal krijgen...
Koninklijke attentie
Van niemand minder dan
van het Koninklijk Hof kwam
er ter zitting aangebracht per
koerier, een schrijven toe van
onze Vorsten. Ze draden den
Ajuinboer duidelijk in hun
hart en zijn tot tranen toe bewo
gen in zijn nabijheid. Van de
ajuintjes? Onze vorsten be
treurden wel niet aanwezig te
kunnen zijn "wegens afwezig
heid" maar zijn alvast in ge
dachten bij Albert die de naam
draagt van een van hun voorva
deren.
Vooral de uitstraling die de
Ajuinboer dezer dagen te
Brussel in de Stoofstraat geniet,
heeft Fabiola geïmponeerd. Al-
bert kan inderdaad met eerder
beperkte middelen heel wat
presteren. Een voortdurende
vloed. Dag en nacht. Het echt
"Aalsterse Manneke Pis". On
ze vorsten lieten het niet bij
woorden maar aan "de waarde
landgenoot 'den Rubberen'"
schonken ze een plant. Een
caoutchoucplant te begieten
met de vele klutskes van Ver-
bestels pale-ales.
Stedelijk geschenk
Uiteraard wilde het stadsbe
stuur niet in gebreke blijven en
schonk aan de jubilaris het ge
bruikelijke tafelservies. Wel
wat speciaal uiteraard want de
vele tassen en borden vertoon
den een grilligheid van for
maat, vorm en kleur die moei
lijk te evenaren is. Zo waren er
qua borden reeds soep-, pap-,
bierpap- en bloempottelloren.
Een rijke verscheidenheid die
Bert in zijn gastronomische
specialiteiten goed van pas kan
komen.
Op de officiële foto geno
men bij de jubilaris werd op
uitdrukkelijk verzoek van de
aanwezigen ook het schepen-
paar Remi-André geplaatst,
want de bevolking heeft niet
vaak de kans Remi Van Vae-
renbergh en André Doorns op
de foto te kunnen bewon
deren...
Nadat familieleden en buren
aan de jubilaris echte bloemen
hadden aangeboden zong de
Ajuinboer uit volle borst en
door de aanwezigen begeleid
"Ik ben van Oiljst". Een waar
dig slot bij een waardige
viering.
De machtsoverdracht
Burgemeester Raymond
Uyttersprot droeg zijn macht
dan voor de drie dolle dagen
over aan prins Karnaval Pa
trick De Neve hopend op een
karnaval zonder ongevallen of
vandalisme. Aan de prins
vraagt hij een jaar lang een
waardig ambassadeur van de
Keizerlijke Stede te zijn en de
aanwezigen feliciteert hij dat ze
nu eens een burgemeester heb
ben, al is het dan ook maar
voor drie dagen, "wiens tanden
niet kransjelen. Nen échten!
Prinselijke taken
Nogal kort van stof maar
daarom inhoudelijk niet min
der, zegt de prins wat hij tijdens
zijn (kort) interregnum wil
doen. "De cafés die met karna
val sluiten terug openen, het
stinkkot op het Wijngaardveld
sluiten en de konsumptieprij-
zen in de drankgelegenheden
aan de matige kant houden."
Een reëel programma waarvan
wellicht niets zal kunnen waar
gemaakt worden. Maar de in
tentie is er alleszins.
Ajuintjes inpakken
De zowat 3000 ajuintjes voor
de Ajuinworp inpakken was
een taak die het feestkomitee
"in aanbesteding" wilde geven.
Maar Bert Cornand wilde die
som liever uitsparen om er een
koets mee te betalen waaraan
hij samen met schepen Vinck
op de omloop zou kunnen pa
raderen.
Omdat het feestkomitee voor
deze klus echter bedankte, zette
Frans Wauters nu opponent
aan de taak. Gedurende de
kamavalzitting zou Cornand
die eerst een demonstratie
moest geven die drieduizend
ajuintjes dan maar inpakken.
Verleden jaar moest hij willens
nillens eten...
Vlooien
Het stadhuis zou momenteel
een invasie van insekten, o.m.
vlooien, ondergaan. Het zou
hier gaan om de zogenaamde
"stadsvlo" die zich bij voor
keur in de schaamstreek be
vindt en graag, zoals sommige
politici en stadhuisbedienden,
van partie verandert. Wat heel
wat bedienden, zelfs schepe
nen tijdens de uitoefening van
hun ambt, aan het krabben zet.
Bovendien heel wat tijdverlies
zodat een aantal bedienden
achterop geraken met hun taak
en zullen moeten krabben om
op tijd klaar te komen. Als er
zich dan ook nog krekels mee
moeien die door hun lawaai
bedienden beletten te slapen
dan wordt het helemaal geen
werk meer.
Het mysterieus
viskraam
Nadat Albert Coraand een
kindervoituurken met Frans
Wouters erin even door de zaal
moest slepen om nog meer te
waarderen dat hij in de stoet in
de koets zal mogen zitten, werd
een visvangst georganiseerd
waarbij ieder dan maar moest
tevreden zijn met wat hij aan de
haak kon krijgen. En vaak luk
te dat wonderwel. Hoe bestaat
het?
Schepen Anny De Maght uit
de Walburgaparochie vernam
dat deze heilige de patrones is
van de Aalsterse "Wallen" en
ontving, hoe wist men het, een
eerste viool. Maar schepen
Chris Lievens-Borms moest
haar schepensjerp afgeven aan
echtgenoot Hilaire. Ze kwa
men dan beiden ook op de
officiële foto. Voor de afwezi
ge schepen Gilbert Bourlon
hing er een heuse vis aan. Een
geloofwaardig bewijsstuk voor
een alibi voor een visbeurt. De
jonge schepen Paul Stockman
kreeg een ornament voor op de
deur van zijn bureel: een "L".
Robert De Pauw, zo van een
winterse dorsvloer weggelo
pen, kreeg een boegie om wat
meer licht te krijgen in de affai
re van de verkoop van het
stedelijk slachthuis en schepen
André Doorns kreeg een
mooie vensteraffiche met
"Stinkkot te Aalst, nooit!".
Schepen Remi Van Vaeren-
bergh ging liefst op twéé weeg
schalen staan en burgemeester
Raymond Uyttersprot mocht de
hand boven de stadspolitie
houden. Schepen Juliaan
Vinck kreeg een hangslot om
de frigo op zijn bureel te kun
nen afsluiten, kwestie dat er
toch nog iets zou in blijven.
Antoine Van Overstraeten
Alhoewel verontschuldigd,
daagde onverwachts VU-sena-
tor Toon Van Overstraeten op
in de trouwzaal. Grote hlariteit
toen hij de "chers citoyens Oig-
nons" toesprak en zich veront
schuldigde niet vroeger te kun
nen zijn omdat hij moest pre
sent zijn "dans le sud du pays"
en niet langer te kunnen blijven
omdat zijn kiezers, alle 55,
hem wachtten en hij nog naar
een zitting te Namur moest
waar men op zijn "présence"
SSK: AaU, Keizer Kamie, doe, He, woord (a)
foonboek van de regio Nivelles
waarmee hij eventuele andere
kiezers kan opzoeken.
Albert Coraand had met zijn
geschenk minder geluk want de
kol maat 56 was hem te klein.
Of was zijn nek te dik? Simon
D'Hondt kon een pot lijm mee
nemen naar het Wijngaardveld
om er zijn Prinsenkamer mee
aan mekaar te lijmen en Jan
Doorns ontving een foto (inge
lijst tot en met) van kameraad
Jacques om op te hangen..De
foto uiteraard.
Danny Denayer, bevorderd
tot "interpellateur professio-
nnel et permanent" viste twee
zwarte handschoenen om er
twee Anny's poezen, niet zon
der handschoenen, mee aan te
pakken. Wat hij bij de ene
aanwezige dan ook prompt
deed. "Een verzoening in af
wachting van die met de frak-
tieleider", hoorden we een
spuiter zeggen. Voor Paula
D'Hondt viste attaché Paul Ee-
mans een "postje". Nu krijgt ze
er zelf een nadat ze er reeds
duizenden heeft uitgedeeld.
De rode broeders Edgard
Hooghuys en Patrick De Smedt
en evenmin Star Sisters Gra-
cienne en Dolores hadden écht
geen kans. Voor de afwezige
Mare Galle visten ze inderdaad
achtereenvolgens naast een
burgemeesterssjerp, een minis
terportefeuille, een ambassa-
deurspost en een gouverneurs-
steek. Beide stadssekretarissen
hadden evenmin geluk. In
plaats van een hele sekretares-
se waarop ze reeds lang zou
den jagen, visten ze enkel één
vrouwenbeen. Wellicht volgt
dan wel de rest.
Zingen
Nadat nog werd gemeld, in
paniekstemming, dat de koets
van Coraand geblokkeerd
stond, want dat er stokken in de
wielen zouden zijn gestoken,
splitsten de leden van het colle
ge zich op in twee vokale en
sembles: die van 't stad, de
échte en die van den buiten, de Aalst. Deze man liet zich niet zomaar kisten hij zwaait veel liever het leven lustig toe (a)
échte van o.m. de Faluintjes.
Stedelingen zongen "En een
dikke pens en een stuk van 't
varken" en "boeren" hielden
het voorlopig bij "Oiljst, g'hetj
men hert gestoelen". Maar toen
van partituur gewisseld werd
ging het heel wat vlotter.
Deze zitting werd dan afge
rond met een minireceptie met
Faluintjesjenever en ais hapje
een stukje gerookt boerenspek
en een boerenteen. Smakelijk.
(l.h.)
Aalst. Een nokvolle trouwzaal voor de raadszitting (a)
Aalst. De laatste brouwer van Aalst ontvangt het karnavalboek uit de handen van Prins
Stefaan (a)
«De Terjodenaren» gaven ver- Voor de muzikanten werd het W A
stek wegens een misverstand een lijdenstocht waarbij de Jf mJÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊtfffSÊÊmu. I PmMÊk 'WJSlfT
gerezen bij het Sint-Maarten- Grote Markt als laatste hinder-
feest waarbij «Zwarte Pieten» nis en de Molenstraat als de Aalst. Feestkomiteeleider Cornand en Prins Patrick legden bloemen neer a
(van Erembodegem) «muziek bevrijding werd ervaren. Het 6
van de Terjodense dirigent» laatste korps arriveerde als de
zouden hebben gespeeld waar- klok bijna 18 u. sloeg.
over dan in het publiek nogal
kwetsende woorden zouden •yU*®n Kon. Harmonie Sint-Cecilia nieën Sint-Cecilia uit Wieze en een eerste prijs,
ajn gevallen. En de Konink- Het gaat hier om eretitels want Oordeoem. Ook de Kon. uit Burst. Die van Sint-Kruis Volgend jaar zal, naar zeggen
hjke Muziekmaatschappij Ber- de geldprijzen waren kontrak- Scoutsharmonie Sint-Leo uit Winkel Gent haalden een twee- van feestleider Bert Cornand,
lare was afwezig wegens een tueel lang op voorhand vastge- Brugge behaalde een eerste de en Nieuw Leven Aaigem er beter de hand worden aan
dubbele verplichting. legd. Prijzen die wel per che- prijs terwijl de Herdersemse een derde prijs. gehouden dat het aantal effek-
que dadelijk werden uitbetaald Kon. Harmonie Concordia et Bij de drumbands kreeg «De tieve deelnemers beter strookt
Wel was «Nieuw Leven» uit want hier was geen sprake ge- Docilitas het moest stellen met Toekomst» uit Balen een eerste met dat vermeld op het kon-
Aaigem in extremis opgeroe- Y®n overschrijvingen. een tweede prijs. prijs met gelukwensen en bij trakt, Zo niet kan de vergoe-
pen, en gekomen, om leemten Bij_de harmonies ging de eerste Bij de fanfares gingen eerste de showgroepen Expressie- ding gehalveerd worden,
aan te vullen. PnJ8 mcl gelukwensen naar de pnjzen naar de Kon. Harmo- groep Vredon Aalst eveneens LH
