Het Honky Tonk-feest van de kroegen,
de gezelligheid en de jazz
Wie
Waar
24 - 28.2.1986 - De Voorpost
f
Je hoeft niet alle kroegen te doen: je kunt stoppen
waar je wilt, je kunt beginnen waar het je zint.
Wie met eksterogen, te nauwe schoenen, spataderen
of ander ongerief heeft af te rekenen, kan ten allen
tijde gebruik maken van het komfort van drie auto
bussen, drie gidsen, die je brengen waar je wilt.
Een ticket kost amper 150 fr, en voor deze krisisprijs
krijg je: toegang tot alle kroegen, muziek van 19
diverse jazzensembles, busvervoer en ongediplo
meerde gidsen.
Parkeergelegenheid vind je op de Grote Markt (erg
beperkt), Vlasmarkt, Oude Vest, Kerkstraat en Sta
tionskwartier.
Gemusiceerd wordt er vanaf 21 uur tot 2 uur op
zaterdagmorgen, hier en daar wellicht wel wat
langer.
Toegangstickets koop je in elk van de deelnemende
kroegen, vooraf of op de avond zelf.
Inlichtingen kun je verkrijgen, indien deze kolom
men je nog niet wijs genoeg gemaakt hebben, op de
nummers 052/21.63'.85 of 21.63.39.
Vlaanderens eerste, Dendermondes zevende Jazzkroegentocht
The Grew
opgezocht hebben om min- pleintje, het Stationskwar-
der rustige sportievelingen tier. Sinds enkele jaren al
ruimer baan te geven. Uit een vaste stek voor velen, al
Borgen-op-Zoom (Houd u ligt het nogal wat van 't een-
vroom, zongen we vroeger ter verwijderd. Zij die hier
in onze Dietse periode) komt in de kroegen vaste klant
3jarretèl, niet zo bekend bij waren of zijn, keren er nu
ons. Zij moeten het vooral terug naar hün kroeg: de
hebben van dixieland met Regent, de Lifeline en de
zwarte New Orleans-invloe- Saf. Lea's voeten worden in
den. Swingende Chicago- de Regent op 7 maart warm
sfeer uit de twintiger jaren, gehouden door The Feet-
belooft men ons. warmers. Een klarinet, een
Een andere nieuwkomer l3aatuba, drums, banjo en
vinden we in de buurt van 6011 v°kalist! Geen jazzklan-
de paters en de zusters: in de ^en, zeg je? Ga eens luiste-
Vlasmarkt, inderdaad op ren: je gaat dat grote instru
cted parkeerpleintje mét friet- men* d&t gewoonlijk achter
boetiek, speelt The Savoy aan m de fanfare loopt, an-
Jazzband, eveneens uit Ne- ders beluisteren!
derland. Reeds 24 jaar ma- Inventief als geen ander,
ken deze zes jongens jazz- inhakend op allerlei mode-
muziek met een geheel ei- trends in de muziek en ze
gen, frisse, steeds weer aan- handig verwerkend op zijn
Dendermonde heeft zo zijn jaarlijks weerkerende manifestaties die de Denderstad in heel
Vlaanderen - en zelfs daarbuiten - bekend maakten. Er is het Interprovinciaal K wis tor
nooi Dendermonde van Gust De Ridder - dit jaar voor het eerst bijna volledig uit de stad
verhuisd; er is het karnaval en de Reuzenommegang van de stad zelf; er komt
waarschijnlijk een koncerttraditie met "ernstige" muziek in het kader van het Festival van
Vlaanderen. Maar er zijn daarenboven de talrijke Honky Tonk-telgen van Piet en de
zijnen: het Internationaal Jazzfestival, de prestigieuze en "gewone" jazzkoncerten, de
jazzboottochten... en Vlaanderens eerste en gezelligste jazzkroegentocht.
Vlaanderens eerste
Omdat Hollandera (nou,
dat zullen ze in Breda wel
niet graag horen; gelukkig
liggen onze verkoopscijfers
ginder niet zo hoog) handi
ge jongens zijn en rapper
dan wij hier kansen zien
om een tientje te versieren,
bestaan kroegentochten in
Breda al heel lang.
hier niet alle plaatsen waar
sindsdien een jazzkroegen
tocht georganiseerd wordt
maar de muzikanten van
onze drie Dendermondse
jazzbands verdienen er
goed him boterham en zo
Editie 1986
De editie van vrijdag 7
snookerpaleis aan de Den-
derbrug, dan taverne "De
Vlasmarkt" die buur is van
de paters en de Zwarte Zus-
terkens en tenslotte café 't
Schipke, eindelijk een café
in de Brusselsestraat die
ook mee doet.
De ingrediënten van deze
jazzcocktail blijven grosso
modo dezelfde, de geïnteres
seerden ook. De organisatie
blijft zoals altijd bij Honky
Tonk, vlekkeloos. Het zal
dus voornamelijk van de di
verse jazzbands afhangen
wat het op vrijdag 7 maart
wordt: een swingende gezel
ligheid of een melopee-ach-
tige déja-vu avond. Wie de
L'Express Cajun
Omdat Honky Tonkers
eveneens hele pieten zijn in
het ontdekken van lukratie-
ve mogelijkheden en deze
bovendien nog handig en
sekuur weten te verpakken
in gezellige en best kwalita
tief hoogstaande bedoenin
gen, importeerden ze dit fe
nomeen naar Vlaanderen.
Eigenlijk niet zo verwon
derlijk, want van jazz en
van kroegen hebben de
Kopvleesfretters wel kaas
gegeten.
Een goeie tien jaar gele
den werd de basis van dit
kroegentochtfenomeen ge
legd. Op de vooravond van
het (toen nog ééndaagse)
jazzfestival musiceerden in
een vijftal kroegen rond de
Markt enkele bands, die
toch al waren gearriveerd
en zorgden er voor het nodi
ge jazz- en biergenot. Dit
eerste probeersel, nochtans
érg tof, bleef was het was,
want de Honky Tonk-bon-
zen namen de "voorberei
dende jazzavond" op in him
festival en maakten er een
tweedaagse van.
Toch bleef het idee af en
toe gespreksonderwerp in
de rubriek "varia" van som
mige bestuursvergaderin
gen. En ter gelegenheid van
15 jaar Honky Tonk-bun-
ker, in 1980 dus, werd de
zoveelste Honky Tonk-telg
eindelijk toch boven de
doopvont gehouden. Negen
kroegen, de bunker inbe
grepen, gooiden al hun
meubilair buiten en haalden
een jazzband in huis. Niette
genstaande ze allen kloegen
over de kostprijs van zo een
band en over de geringe
ontvangsten, groeide het
aantal deelnemende etablis
sementen geleidelijk aan: 9
in 1980, 11 in 1981, 13 in
1982, 16 in 1983, 17 in
1984, 18 in 1985 en nu in
1986 niet minder dan 19.
Sindsdien is het kroegen
tochtfenomeen doorgedron
gen in alle uithoeken van
Vlaanderen. We noemen
musiceren, stellen we jullie
in de volgende lijnen bon
dig voor. We hopen dat jul
lie een keuze maken en jul
lie niet verplicht voelen alle
negentien kroegen "aan te
doen". Er zijn in het laatste
geval slechts twee mogelijk
heden: of je wordt stom
dronken (dat kan je natuur
lijk anders ook) en je zater
dag ligt eraan, of je wordt
ziek van het waterdrinken
en dan ligt je zaterdag er
ook aan.
We nemen gemakshalve
de route die ook door de drie
bussen - begeleid door niet-
gediplomeerde maar kom-
petente gidsen - wordt ge
volgd: vertrek en aankomst
aan de Honky Tonk-bun-
ker. Uiteraard kan je gelijk
waar beginnen en er zelfs
blijven plakken, maar toch
één goede raad; blijf met je
wagen weg van de Grote
Markt. Er is immers par
keergelegenheid genoeg
aan het station, op de Vlas
markt, op de Oude Vest en
de-stijlensemble van België
en omstreken. De jongens
van Bert, nu van Miel, moe
ten alleen nog leren hun
kwaliteitsprodukten beter te
verkopen.
Vorig jaar zat er nog een
vriendenklubje, "toevallig"
samengesmolten tot "Just
Friends", nu zit er een Bre
dase band die wel het klap
pen van de zweep zal ken
nen: The Crew in De Zep. De
Zep is de naaste buur van de
Bunker; ze zitten eigenlijk
samen in dezelfde bastion
maar doen het toch apart; het
publiek is ook niet helemaal
hetzelfde, denken we. Blues
en rock and roll: er ligt een
zee tussen. Toch zorgt The
Crew al een vijftal jaren
voor de overbrugging.
Trefpunt. Nog altijd
schandalig dure pinten? We
zien wel! Uit Frankrijk ko
men Les Petits Paradeurs de
la Rue du Canal. Als Fran
sen jazz spelen, verwacht je
dan altijd maar aan veel Bé-
chet-kruiden. Dat mag voor
ons best: ongekompliceerde
oude-stijljazz, echt New Or
leans zoals vroeger ook de
jazzfestivals waren, toen er
nog een paar duizend kwa
men om naar de muziek te
luisteren.
Van de gesettlede pijler
naar 't Pilaartje is maar een
hinkstapsprong. Toch de
moeite waard want hier
wordt weer min of meer een
thuismatch gespeeld. De
jeugdklub herbergt vana
vond immers The Mardi
Gras Band, al is - zelfs in
Dendermonde - karnaval
al een paar weken achter de
rug. The Mardi Gras ofte de
Vette Dinsdag ging bij de
Lokerse Train Jazzband in
de leer, vooral nummers
met een mooi thema. De be
zetting is eerder klassiek te
noemen. Acht .snuffelaars
in karnavalstemming en dat
in een jeugdklub. Beslist
een bezoekje waard.
Als je nu het psychologi-
Zjarretel
maart a.s. verschilt niet zo
erg van de vorige. Hoe zou
het ook kunnen: de ingre
diënten van deze jazzcock
tail zijn steeds dezelfde: een
aantal jazzbands, een aantal
kroegen, veel belangstellen
den, veel bier, een drietal
bussen die de moeë voeten
van kroeg tot kroeg voeren
en een gezelligheid die men
in het slechtste geval zelf
moet proberen op te bouwen
en in het beste geval als een
douche kan ondergaan.
Drie kroegen haakten, in
vergelijking met vorig jaar
af: Café Grote Markt, waar
totnogtoe de nog jonge Lazy
City Jazzband bedrijvig
Walt, want als die met zijn
handdoek en zijn sticks be
gint te "werken"! Het pro
bleem bij Jeanneken is erin
geraken en er, nadien, weer
uitgeraken. Eens dit gelukt
is, loop je een paar passen
verder en beland je toch bij
Willy Aelvoet.
Hij, Willy Aelvoet, zit nu
niet meer links maar wel
rechts van de deur. Jazz-
evergreens, blues en boo
gie-woogie blijft het han
delsmerk. De band dankt
zijn eigen sound aan de dy
namische inbreng van elke
muzikant. Gegarandeerd
dat hier voor sfeer gezorgd
wordt! Zoals ieder jaar in
Den Hert trouwens.
Toch je even losrukken
uit de gezelligheid om je
onder te dompelen in een
andere gelegenheid. Sint-
Joris herbergt al lang geen
draak meer maar houdt het
dit keer .bij Fapy Lafertin
and his Friends, waarmee
we niet gezegd willen heb
ben dat W.T.W. and his
companions draken zouden
zijn. Toch ruimden ze plaats
voor Waso's Piotto's Fapy.
Zeker en vast nogal wat
nummertjes van Django
Reinhard. Voor ons niet ge
laten, want nog altijd jazz
waar muziek in zit. Meesle
pende muziek en dat is toch
het belangrijkste ingrediënt
tijdens een Kroegentocht!
We zijn in de helft en nu
al moe. Toch steken we de
(Grote) Markt over recht het
Guldenhoofdstraatje in naar
La Ruelle bij Hendrik. Geen
ingewikkelde architektura-
le problemen deze keer
maar de klank uit het zui
den van de States, een men
geling van blues, country,
Frans, Duitse en Ierse in
vloeden met een zinderend
tempo en met instrumenten
die je nu niet direkt zou
verwachten op een Kroe
gentocht. Voor velen nieuwe
klanken in een voor sommi
gen nieuwe omgeving en
een voor velen nieuwe baas!
Wie L'Express Cajun vorig
jaar bezig hoorde, weet dat
hier meeslepend gemusi
ceerd wordt.
En nu gaan we letterlijk
het hoekje om en de eerste
kroeg, etablissement is een
beter woord voor dit soort
gelegenheid, binnen op on
ze rechterkant. Den Omme-
ganok is immers reeds voor
de vierde maal van de partij
en de laatste malen steeds
met muzikaal-geweldige
bands die iets afweten van
muziek én ambiance, sfeer
en vlotte gezelligheid. Op
nieuw Norman Holliday,
zonder wie een Honky
Tonk-organisatie eigenlijk
een weeskindje zou zijn. Hij
brengt opnieuw zijn Stour
Valley Stompers mee van
rig jaar muaiirnsi dan
tóch wat te beleven viel, en
de Taverne Oude Vest, die
best gezellig is om een pintje
te pakken maar die door
zijn "infrastrukturele" bin-
nenhuisarchitektuur toch
nooit een gezellige sfeer
kon opbouwen, niettegen
staande het verdienstelijke
werk van de bands aldaar.
Vier nieuwe kroegen ook
in het circuit. Eerst Café 't
Moleken in de buurt van het
gerechtshof, vervolgens
den "Olympic" ofte het
zelfs in de Kerkstraat.
Kroegenoirouit
We starten in de baker
mat, nou ja, van de oude-
stijljazz in Vlaanderen/Bel
gië: Honky Tonk Jazzklub
den Bunker. Opnieuw met
de Jeggpap New Orleans
Jazzband, in al die jaren
slechts éénmaal uit ge
speeld, maar sinds vorig
jaar teruggekeerd naar de
ware schaapsstal, zou de
Mon zeggen. Hoeven we de
Bunker nog voor te stellen?
Moeten we nog uitleggen
wie The Jeggpap is? Zo ja,
blijf dan misschien toch
maar thuis die vrijdag, want
je weet niet wat er,te gebeu
ren staat. Of misschien toch
niet: wellicht voel je hier of
daar toch een gezellige mi-
krobe die je vertelt dat jazz
muziek toch best de moeite
waard kan zijn. Zit jazzmu
ziek niet ergens op de wip
tussen wat gemakkelijk-
heidshalve "klassieke mu
ziek" genoemd wordt en po
pulaire muziek?
Samengevat is de Bunker
de meest autentieke jazz-
kroeg van Dendermonde en
hinterland, en is de Jegg
pap het kwalitatief beste ou-
Mardi Gras Band
sche Bogaerdbruggetje over
geraakt, kom je echt in 't
stad; van nu af wordt de bus
vergeten (eigenlijk zou je
best helemaal geen bus ne
men en alles te voet doen,
maar het Honky Tonk-se-
kretariaat moet toch wat
kunnen organiseren). We
vallen meteen binnen in 't
Peird(t), waar je toch het ca
fé door moet, de trap op, de
toog voorbij en dan zie je
wel het orkest. Hier speelt
The New Orleans Train
Jazzband uit Lokeren en
voedstervader van die van
hierboven, inderdaad. On
gekompliceerde New Or
leans en dus gezelligheid
troef!
Nu nemen we onze aan
loop naar de Grote Markt,
maar eerst stappen we even
af bij Khalil in Den Belle
man, altijd goed voor een
goeie pint en een gezellige
babbel. Daar zal vanavond
wel weinig van in huis ko
men want hier is The Blue
Heaven Combo uit Neder
land aktief. Voor de eerste
keer dat ze in Belgenland
zijn, willen deze jongens
- die hun hart en hun in
strumenten verpand hebben
aan de hemelse blues en an
dere muziek uit de dertiger
jaren - er wat van maken.
Sorreg dat je derbij bent!
Een eoht klublokaal is 't
Moleken, slechts een paar
meters verder. Je kunt geen
vereniging bedenken of ze
heeft er haar lokaal. Dus
waarom de mannen van
Jean-Pierre en zijn Lazy Ci
ty Jazzband niet? Het derde
Dendermondse jazzensem-
ble speelt vanavond welis
waar zonder hun vaste
trompettist, maar ook dat
zullen ze wel overleven.
Nog een paar meters verder
en we zijn in
't Justitiepaleis, totnogtoe
zowat het privé-domein van
Willy Aelvoet. Willy heeft
echter de baan moeten rui
men voor het tweede Den
dermondse ensemble, The
Crescent City Dreamers.
Walt en kompanen zullen
nu links bij het binnenko
men zitten. Als je het ons
vraagt een beetje nauw yoor
Savoy Jazzman uit Eindhoven
over het Kanaal. Wie tegen
een beetje gedrum kan,
maar houdt van puur jazz-
genot, mag den Omme-
ganck en Norman zeker
niet achteloos voorbijgaan.
Buiten en opnieuw bin
nen bij Sonja van Het Va
derland, wellicht de meest
bekende Dendermondse
herberg. Ook dit jaar mo
gen we direkt naar boven...
Daar wacht ons geen hemel-
of wemelbed maar een heus
Pools ensemble, een pri
meur voor België: Prowi-
zorka Dzez Bed. Wie in het
verleden Poolse jazzbands
bezig hoorde, weet dat de
jongens van Jaruzelski en
Walesa of Glemp de oude-
stijljazz koesteren als een
spinnende minnares én er
toch telkens iets fantastisch
weten mee te verzinnen. On
beproefd. Toch zijn we ui
termate nieuwsgierig. Pro-
wizorka Dzez Bed dus in de
"feestzalen" van het Vader
land en van Sonja (zijn we
nu braaf geweest?).
Nieuw in het kroegenoir-
cuit is Olympic ofte het Den
dermondes biljart- en
snookerpaleis. De biljarters
zullen wel veiliger oorden
gepaste stijl: niet alleen
dixieland, ook Latin-Ameri
can, country blues wor
den met entoesiasme ver
tolkt. Reeds zes elpees speel
den en zongen ze vol; want
vocals zijn hun specialiteit.
Vijf van de zes bandleden
zijn niet alleen instrumentist
maar ook vokalist! Voor
Honky Tonk-getrouwen
geen onbekenden.
Vanop het pleintje duiken
we de Brusselsestraat in, tot
nogtoe onontgonnen jazz-
grond en nu voor het eerst
ook meespelend in ons jazz-
koor. 't Schipke, een blijver
in het Dendermondse her-
bergbestand, probeert voor
het eerst een belangrijke
tussenschakel te worden
tussen 't stad en 't statio
nskwartier. Wilfried krijgt
The Maryland Jazzband
aan huis besteld, uit Duits
land zoals de naam inder
daad al liet vermoeden. Ze
spelen vlotte, warme New
Orleans-muziek. Gooi hier
maar eens even je anker uit,
misschien als rustpauze tus
sen de spraakwatervallen
van de "gidsen" op de
bussen.
En dan het laatste pleister
bloedeigen wijze, ambachte
lijk ijzersterke muziek: Am-
bach Paul voor de intimi -
en zijn Boogy Boy Blues
Band in café Lifeline. Ver
wacht geen zoetgevooisde
melodiekens van Paul,
maar rock, blues, rauw, on-
geschaafd maar eerlijk. Zil
er niet rustig bij te luisteren
maar onderga het als een
douche, laat je gaan!
Gaan we nog een paar
meters verder, dan belan
den we in de Saf waar de
Deep Creek Jazzuits het le
vende bewijs staan te zijn dat
ook "in het verre, pittoreske
Limburg" jazz reeds zijn in
trede heeft gedaan. De band
is een 6-mansformatie die
onder impuls van Remy
Vandebroek en Herman
Vanspauwen in de lente van
'79 werd samengesteld.
Sindsdien zijn ze erin ge
slaagd een eigen sound te
kreëren, doordrenkt van
jong temperament, impul
sief, kreatief en sfeersohep-
pend. Dixieland uit Diepen-
We zijn rond. Je mag
naar huis, tenzij je links of
rechts iets zo frapperends
hebt gevoeld dat je er nog
terug wilt. Haast je, want
waarschijnlijk zijn er nog
wel in jouw geval!
Vlaanderens eerste, maar
Dendermondes zevende
Jazzkroegentocht is er weer
geweest. En nu al dromen
van goed weer bij de vol
gende jazzboottocht.
(L.)
