HERMAN VAN MOLLESPORTDICHTER, SATIRICUS EN KWISMASTER LEBBEKE RUKT OP PATRO D VE 5RT BEHOUD PATRO A HAD HET NIET GEMAKKELIJK Op dinsdagavond stemt een groot deel van onze Vlaamse TV-kijkers af op de BRT. Te gast is Herman Van Molle met zijn unieke IQ-Kwis. Zijn flegmatische, soms cynische en droogkomische verschijning is voor televisiekijkend Vlaanderen een begrip geworden. Voor deze sympatieke man is dat geen reden om zich vedette-allures aan te meten. Hij wil op de eerste plaats boeiende televisie maken, daar is hij totnogtoe volledig in geslaagd. Wij strikten hem voor een babbel in het stadion van Sporting Lokeren, zijn favoriete team. Tot voor een tiental jaren was hij zelf als voetballer aktief bij derdeklasser Jong Lede. Hij hing toen de shoes aan de wilgen om in Leuven Germaans te gaan studeren en een jaartje pers- en kommunikatiewetenschap- pen. Momenteel is hy als amateur aangesloten bij 'een bloem van een voetbaiploegske' in Aalst en buiten het voetbal houdt hij vooral van hengelen. Over zijn troetelklub en zijn sport- en televisiekarrière hadden we met sympatieke Herman een leuk, uitvoerig gesprek. Herman Van Molle, geboren en gelogen in Lede, deelt nu al pakweg tien jaar het wel en wee van de Daknamploeg. Hoe komt een Ledenaar nu in Loke ren terecht? "Mijn vader is al sinds jaar en dag een vurig supporter van Sporting Door het feit dat ik een tijdje aktief was bij Jong Lede, kon hij me maar matig overtuigen om eens een wed strijd van zijn favoriete team te komen bijwonen. Toch liet ik me overhalen, zonder direkt gunstig gevolg. Ik vond eersteklassevoetbal maar blasé, die mannen ver dienden veel te veel naar mijn mening. Zowat tien jaar gele den dus vroeg vader me voor de zoveelste keer mee. In die periode was Lubanski pas aan de slag op Daknam. Het beviel me daar, dat wel, maar écht supporter, neen dat kwam pas later. Lokeren speelde toen Europees tegen Barcelona. Een beetje beschaamd moet ik wel toegeven dat ik me niet eens meer herinner of ik die wedstrijd wel heb gezien. Maar het was alleszins in dié periode dat ik regelmatig afzakte naar Daknam", lacht Herman. In die tijd had Lokeren talent zat. Met Lubanski, Larsen, Gudjohnsen, Verheyen en later nog Lalo en Bett was het aan de Durmeboorden meer dan eens voetbalfeest. De grote vedetten zijn nu weg, op Daknam bouw de men af werd al eens gefluis terd... Nee, dat vind ik nu niet. Het is wel zo dat Lokeren in die periode opgebouwd werd. En als je eens rondkijkt is het toch niet alleen op Daknam dat men meer en meer terugvalt op ei gen kweek, op de jeugd. Dat is bij het gros van de ploegen zo. De échte superteams vind je niet meer. Zelfs bij Anderlecht kan je nog amper van vedetten spreken. Lokeren bevindt zich mo menteel in een overgangsfaze, begrijpelijk toch? En neem maar van mij aan dat het jonge team er binnen pakweg een tweetal seizoenen zal staan", orakelt Van Molle. Over ons nationale voetbal in het algemeen is Herman maar weinig te spreken. Hij wipt dan ook regelmatig het Kanaal over om de akkolieten van Thatcher aan het werk te zien. "Persoonlijk vind ik dat ons Belgisch voetbal op een zeer laag peil staat. Ik spreek nu als neutraal toeschouwer, als sup porter zie je het niet zo wit- zwart. In Engeland beleef je heel wat meer, dan bedoel ik weer niet dat het spelpeil er zoveel hoger ligt, nee. dat niet. Maar een supporter krijgt er waar voor zijn geld, er is spek takel. Zelfs als een ploeg slecht speelt moet er toch nog wat te beleven zijn. Een supporter betaalt van zijn krisiscentjes een toegangsticket en dan heeft die man recht op waar voor zijn geld. Je moet iets kunnen aanbieden en het hoeft daarom nog niet per se goed voetbal te zijn. Van het moment dat er aktie is, dat er wat gebeurt en dat de supporter tevreden is over zijn namiddagje voetbal, dan zit het wel snor. Ik vind net daarom dit sei zoen zo tof op Lokeren. Er was totnogtoe veel meer te beleven dan vorig jaar. Aanvankelijk leek het niet al te best te vlotten, maar de inzet was er en dat maakt veel goed. Je voelt je daardoor meer betrokken bij wat op het veld gebeurt. Dat merk je trouwens ook aan de supporters. Die staan er niet meer zo passief bij." De qrbitrage op onze velden is ook al zo'n stokpaardje voor Van Molle. Hij heeft dan ook de grootste twijfels over ons nationaal scheidsrechterskorps. "Dat klopt. Als ik na een wedstrijd behoorlijk schor ge roepen ben, dan is dat enkel en alleen door het feit dat ik me soms blauw erger aan wat de heren refs opvoeren. Wat je wedstrijd na wedstrijd mee maakt, jongens, dat ontmoedigt me echt. Misschien ben ik wat te veel supporter, te hevig in mijn voorkeur, maar de Quite- niers van dienst hebben bij voorbeeld toch al vijf wedstrij den op rij hier op Daknam naar de bliksem geblazen. En om het nog eens natio naal te bekijken: wat me on noemelijk ergert is het feit dat in België, bij elke fout, de bal nog gauw eens opzij moet ge trapt worden. In Engeland daarentegen bestaat er over de minste overtreding geen dis- kussie. Daar gaat alles veel eerlijker, de scheidsrechters hebben het daar nog voor het En die autoriteit kan je TAFELTENNIS In de tweede afdeling van de KVKT -tafeltenniskompetitie verzamelt Lebbeke de laatste tijd heelwat punten. Op ver plaatsing bij Pardaf D, welis waar de hekkensluiters in deze reeks kende de formatie geen problemen. Ze haalden de thuisploeg neer met 1-9 cijfers. Het was alleen Van Biesen die voor Lebbeke moest knielen in zijn wedstrijd tegen Stefaan de Clercq. Voor de rest was het al Lebbeke wat de klok sloeg. In de wedstrijd op verplaatsing bij Pardaf C hadden ze het moei lijk om de beide punten mee te nemen. Nadat Lebbeke een 1-3 voorsprong had verworven moesten ze toezien hoe de jon gens van Kruibeke op gebjke hoogte kwamen 3-3. Het bleef echt spannend 3-5. Maar toch zal Lebbeke moeten wachten tot de allerlaatste wedstrijd om te winnen. Dan klopte M. De Bruyne, Kristof Saman zonder veel moeite 4-6. Bij de over winnaars won M. De Bruyne alles. Bij de ploeg uit Kruibeke won zowel Saman als Vaeren- wijck elk twee wedstrijden. Het derby tussen: Pardaf B en Pardaf C was echt niet span nend. Daarvoor was de C- ploeg echt te sterk. Saman en Vaerewijck wonnen hier alles voor de C-ploeg, terwijl de tegenpunten kwamen van Wal- schaerts en Eddy Saman De einduitslag was dan ook 3-7. Ons Huis A Baardegem heeft het goed gedaan op Baasrode A. In het begin schenen er voor de jongens uit Baasrode geen problemen te bestaan. Deze liepen uit tot een 1-3 score. Alleen J. de Mayer had in die periode al eens kunnen winnen Maar even later was alles weer opnieuw te beginnen met een 3-3. Het werd nu zeer evenwichtig en na een 4-4 stand werden in de twee allerlaatste wedstrijden de overwinningen nog eens gedeeld 5-5. Maest- dagh won alles voor Baasrode. Jozef de Mayer en Hubert van Langenhove boekten tweekeer winst. De Mol William en Pa trick de Smet wonnen elk één- keer. Datzelfde Ons Huis A had het evenmin onder de markt op verplaatsing bij Par daf D. Alhoewel deze formatie helemaal onderaan van de rangschikking staat zonder één punt hebben ze deze keer zeer goed gespeeld. Na zes wedstrij den wist Baardegem al dat ze het moeilijk zouden krijgen. Ze hadden zich op dat moment nog niet kunnen loswerken 3-3. Even later 4-4, De twee laatste wedstrijden konden toch nog omgebogen worden tot bezoe kende winst en meteen legde Ons Huis beslag op de beide punten 4-6. Hubert Van Lan genhove en De Maeyer wer den de beste elementen bij Ons Huis. Bij Pardaf B er op be zoek is gekomen 8-2. In het begin scheen het niet zo vlot te zullen gaan 2-2. Toen was het bezoekend liedje uitgezongen en ging men vrankweg naar een 8-2 overwinning. In de derde afdeling is Prado niet vérder gekomen dan een 5-5 stand tegen Triumf B Loke ren. Bij de aanvang schenen er geen problemen te bestaan voor de thuisploeg via een 4-2 liet afdrukken. Daarna ging het minder vlot maar toch nog uit zicht op de eindoverwinning 5- 3. In de twee laatste wedstrij den kon echter Prado niets meer oogsten. Bij Lokeren was Noel Wittock ongetwijfeld het beste element. Hij won alles. Geen problemen voor Patro F dat in eigen midden Troelant A Sinaai ontving. Alles liep ge smeerd bij de Hamse ploeg die vlug een 8-2 lieten afdrukken. Het was enkel Jef Caljon bij Patro, die de steken liet vallen. Zijn ploegmaten wonnen alles. Ons Huis B Baardegem kende evenmin problemen toen ze op bezoek waren bij BAC C. Ze lieten daar een zware 0-10 op tekenen. Een uitslag die geen commentaar vergt. Bobo A Buggenhout sneuvelde bij KWB A. Het is er zeer span nend aan toe gegaan. In het begin had de formatie uit Bug genhout - Opstal lichtjes de meerderheid 3-4. Toen echter vielen ze stil. In de drie laatste wedstrijden konden ze geen enkele overwinning nog laten optekenen en moesten ze met de kleinst mogelijke cijfers de overwinning aan de lokale KWB-jongens overlaten. Mare Breda en Meuris J. zorgde voor de tegenpunten bij Bobo A. Tenslotte was er nog datzelf de Bobo A dat in Hamme bij Patro E geklopt werd op de meet 6-4. Aanvankelijk toch een 2-3 score voor de bezoeker en een 4-4. Toen echter ook knapte de bezoekende weer stand af en waren het de Patro E-jongens die het nipt haalden. In de eerste reeks van de KVKT-tafeltenniskompetitie heeft Patro D een nipte 6-4 overwinning kunnen lukken op hun stadsgenoten Vlierkouter A. Daarmee is het vrijwel ze ker dat de Patro D ploeg ook volgend jaar nog in deze reeks zullen kunnen aantreden. Voor de Vlierkouter A liggen de kaarten anders. Op de voor laatste plaats en met drie punter achterstand op hun onmiddel lijke tegenstander Dynamica A Waasmunster zal het zeer moeilijk zijn om zich nog te redden. Aanvankelijk scheen de bezoeker, Vlierkouter, naar een vlotte overwinning te gaan met een 1-3 stand. Spoedig ech ter ging het minder vlot bij de bezoekers en dat gaf de gele genheid aan de thuisploeg om op gelijke hoogte te komen. Toen ze het dubbel in de wacht sleepten was het duidelijk dat de lokalen nog een kansje had den. En die kans hebben ze PETANQUE dan ook met beide handen aan gegrepen. Niemand kon in de ze ontmoeting alles winnen. Maar Carl Goossens, Mare Stallaert, Mare Vermeulen en Bart Verstraete waren toch best tevreden met hun twee over winningen. Leider Patro A had niet de minste moeite om bij de komst van Triumf A Lokeren weer een grote overwinning vast te leggen. Alhoewel deze formatie op de derde plaats staat geklasseerd werden ze met 8-2 ingepakt. Hetgeen toch de huidige sterkte van de Ham- menaars onderlijnd. De sterke man bij de verliezers was onge twijfeld Daniel Dehon die twee keer won. Alleen tegen Frans Messagie moest hij de duimen leggen. Meer spanning was er bij de ontmoeting Pardaf A Kruibeke - Madeion A Bug genhout. Aanvankelijk scheen er voor Pardaf A niets te rapen te zijn. Want de bezoekers wa ren vrankweg naar een 1-3 voorsprong gestapt. Alleen Guy Buyens was in die periode al geklopt geweest. Maar de bezoekers konden naderhand niet beletten dat Pardaf terug kwam tot 4-3. Het werd 4-4. En ook in de twee laatste wedstrij den werden nog maar eens de punten gedeeld. Remi Vergau- wen won voor Madeion en de laatste wedstrijd werd een over winning van Flor de Boes op Wasteels. Meteen stond er een 5-5 score op het bord. Het derby tussen Patro C en Patro A was natuurlijk een hapje voor laatstgenoemde ploeg. Ze wonnen zelfs met grote forfait- cijfers 0-10. Bijna overal 0-2 overwinningen. Wie er nog meest tegenstand bood van de C-ploeg was Hilaire Straetman die met zijn stug verdedigen er in slaagde toch twee sets uit de brand te sleuren. Jammer kon hij telkens deze lijn niet verder doortrekken in de belle. Triumf A kreeg in het begin van de ontmoeting tegen Dyna mica A Waasmunster meer tegenstand dan hun lief was. Na vier wedstrijden was de score nog altijd gelijk 2-2. Na deze inloopperiode kon Triumf A zich losrukken en naar een overtuigende 7-3 overwinning stappen. Voor de bezoekers was het alleen Geert Gerlo die kon zorgen voor de nodige tegenpunten. Bij Triumf won iedereen twee keer. In de tweede reeks valt het op hoe moeilijk Baasrode A het had om overeind te blijven op verplaatsing bij Madeion B Buggenhout. Dat was vooral in het begin zeer duidelijk te zien. Na een gelijke 2-2 stand kon Madeion B uitlopen naar een 4-2 stand duidelijk grijpend naar de overwinning. Toen echter vielen ze stil. Ze slaag den er niet meer in één over winning vast te leggen die hun een punt zou opgeleverd heb ben. Uiteindelijk werd het een krappe 4-6 overwinning voor Baasrode. Karei Mestdagh won begrijpelijk de meeste wedstrijden. Maar ook De Smet en Van Landeghem de den hun duit in het zakje. Bij de thuisploeg was Raoul Baeck de beste man met twee over winningen. Eddy Van den Broeck en Vermoessen Bert wonnen elk een keer. Een an dere kopformatie die moeilijk heden had om overeind te blij ven was Ons Huis A Baarde gem. Op verplaatsing bij BAC B Hammc bleven ze nipt over eind 4-6. In het eerste deel losten de beide ploegen elkan der geen vin 2-2 en 3-3 en even later nog steeds 4-4. In de twee laatste wedstrijden was het zo wel De Mayer als Van Langen hove die het laken naar zich toetrokken en Ons Huis nog een overwinning meegaven. enkel afdwingen als de spelers gedisciplineerd aantreden, wat hier niet steeds het geval is. Vele zaken liggen daarvan aan de basis. Neem nu de gemid delde leeftijd van ons arbiters- korps. Die ligt hier minstens tien jaar lager dan in Groot- Brittannië. En je gaat mij toch niet wijsmaken dat een speler van pakweg 30 jaar of ouder zich de les laat lezen door een 'broekvent' van amper 25 SPORTDICHTER De naam Herman Van Molle staat synoniem voor de IQ- Kwis en TV-Touché. Nochtans zag hij het, na zijn studies, meer zitten in de richting van de sportjournalistiek. Zoveel is zeker. Maar die loopbaan was maar een kort leven beschoren. Ik ben eigen lijk op de BRT-sportredaktie begonnen, maar ik heb daar geblunderd. Ik had het vooral moeilijk met de overgang van student naar werkende. Ik begon bij Jan Wauters, gek genoeg als 'sportdichter'! Ik zat in die periode in het redaktieteam van een sport- krantje dat we als studenten in Leuven publiceerden. We had den een nummer uitgebracht dat volledig over voetbal ging. Wauters vond mijn inbreng zo goed dat hij me verzocht weke lijks een gedicht te schrijven voor zijn programma "Wat is er van de sport?", nu nog op antenne trouwens. Dat poeem moest over de aktuele sportge beurtenissen van de voorbije week gaan. In het begin was dat wel te doen, maar achteraf werd het toch moeilijk. Ik zat daar als jong broekje op de sportredaktie, veel te braaf ook. Meestal was daar nie mand op het bureau en toen de telefoon rinkelde, durfde ik die niet op te nemen. Terwijl het een telefoontje had kunnen zijn over iets belangrijks, iets waarover ik misschien een stukje had moeten schrijven. Als ik toen niet die stommitei ten had begaan, had ik het zeker tot sportjournalist ge bracht. Het liep allemaal an ders uit. Toen ben ik maar scenario's gaan schrijven voor de dienst lichte muziek, zo'n twee-drie jaar heb ik geschip perd en gezocht. Ploeterwerk, noem je dat. Voor je een beet je voet aan de grond kreeg moest je massa's teksten schrij ven én insturen. Een groot ge deelte daarvan belandde uiter aard in de prullenmand, maar toch... Ze begonnen je geleide lijk aan te kennen, je werd al eens meer aangezocht wanneer een inzending meeviel." IQ TV-TOUCHE Via het sportkrantje, Jan Wauters en wat losse verslagge ving trok Van Molle op weg naar 1Q-Kwis en TV-Touché. In eerstgenoemd programma bijvoorbeeld stak hij zijn voor keur voor Sporting Lokeren soms niet onder stoelen of banken. Lokeren. Herman Van Molle heeft een zwak voor SC Lokeren (jj) betrokkenen niet altijd in dank werd afgenomen. Wie besliste eigenlijk tot de afvoering van het programma? "Van Molle en Van Molle alleen. Ondanks allerlei ande re geruchten. TV-Touché was aanvankelijk het idee van Mar tin Dejonghe, ik was dat eerste jaar co-tekstschrijver, meer niet. Mijn aandeel betekende toen zeer weinig maar het was een goeie leerschool. Ik had de bedoeling dat zo'n twee jaar vol te houden, na één seizoen echter stapte Martin - na een meningsverschil met de BRT - op. Ik stond voor een voldon gen feit: dat ontslag viel pas drie weken voor de eerste uit zending van het nieuwe Tou ché-seizoen. Men stelde mij dus voor om het alleen te rooi en en ondanks het feit dat ik wist dat het een zéér groot risi- ko was, aanvaardde ik de klus. Bijna twee jaar lang heb ik aan dat programma helemaal in m'n eentje gewerkt. Eerlijk ge zegd, nadien ben je kompleet kapot. Men vroeg me toen er nog één jaartje bovenop te doen en ik hapte toe, echter niet zonder de stellige belofte van BRT-zijde dat het het aller laatste seizoen was. Drie jaar was voldoende, vond ik. Maar nog was het niet afgelopen. Of er misschien nog ééntje bij kon? Ik weigerde, de druk van hogerhand werd groter en gro ter, doch ik hield voet bij stek. Liever het programma in schoonheid eindigen dan de totale afgang te moeten mee maken. Ik geef wel toe dat ik aan het einde van mijn latijn was, die zaken zijn op een gegeven mo ment volledig uitgeput. En zoals ik al zegde was het zeker niet de BRT die enige druk op mij heeft uitgeoefend. Daar mee wil ik niet ontkennen dat onze nationale omroep erg bang is om iets of wat kritische humor te brengen. Er zijn Pétanque. Vorige zondag werd tussen FC Reynaert uit Lokeren en Verbroedering uit Gentbrugge een spannende wedstrijd gespeeld, die uiteindelijk door de bezoekers met 4-5 werd gewonnen. Na de eerste ronde had Verbroedering een 0-3 voorsprong kunnen werpen, maar in de tweede haalde de thuisploeg de achterstand op. In de derde ronde werd het 4-4 en de laatste bal besliste met enkele millimeters over de einduitslag (polo) In de eerste reeks van de KB l'l B-kompetitie had Patro A het verduiveld moeilijk om bij de hekkensluiters Eikenlo A overeind te blijven. Deze hadden maar één punt ver overd na vijftien wedstrijden. Patro A heeft amper een 7-9 overwinning kunnen vastleg gen. Dit dank zij een sublieme Johan van Hecke die alles won. Pierre de Schoesitter (3), Mare De Keyser en Erik De Clercq (1). In de tweede provinciale kon vice-leider Patro B een gemak kelijke 0-10 score laten opteke nen tegen Eikenlo B dat ook al gedoemd is om volgend jaar een reeks lager aan te treden. Het was een wedstrijd zonder verhaal. De Hammenaars Carl Goossens, Hilaire Straetman, Guido De Block en Peter Van Cauteren wonnen alles. In de derde provinciale had Patro C het moeilijk om op Temse te gaan winnen. De-laat ste tijd heeft Temse A trouwens een forse remonte gedaan en iedereen verbaasd. In elk ge val, Patro C is uiteindelijk toch overeind gebleven met 6-10. Voor Patro C wonnen Jozef Van Couwenberghe (2), Dirk Stallaert (4), Paul De Schoesit ter (3) en Mare Stallaert (1). Het is duidelijk dat Patro C niets aan het toeval mag overla ten, Het moet blijven winnen. De titel staat op het spel. In de vijfde prov. had Patro D het aan de stok tegen Kiel- drecht D De Hammenaars wa ren zeker gehandikapt aan de wedstrijd begonnen en werden meteen ook met 11-5 geklopt. Een ramp is dat niet. Bart Van Couwenberghe (1), Francois Van Dender (3) en Patrick Glas (1) zorgen voor de over winningen. Lokeren. Herman Van Molle: zelf gestopt met TV-Touché (ds) "Dat werd me meer dan eens niet in dank afgenomen. Maar kom, iedereen weet ondertus sen wel dat ik een boontje heb voor de Wase ploeg. Ik heb het ooit eens geriskeerd er een vraagje over Maurits De Schrijver tussen te moffelen. Dat kan nu niet meer", lacht hij. TV-Touché werd, ondanks een hoge kijkdichtheid, vroeg tijdig stopgezet. Satire die én door de BRT én door sommige nochtans geen vaste normen voor en dat is nu niet zo prettig om te werken. Als men kon- kreet zegt wat mag en niet mag, wordt alles een stuk makke lijker. Buiten een tweetal keer werd er door hen ook niet gecensu reerd. Wel ondervond ik dat het op het einde steeds moeilij ker werd om beelden of infor matie te krijgen. De kasten wa ren op slot, niemand wist toe vallig waar de sleutel was enz. Dan gaat er wel een lichtje branden. Ik wijs hoegenaamd niemand met de vinger. Alles groeide geleidelijk aan dicht en in die omstandigheden konden we niet meer werken. De toegang tot de Kamer werd ons geweigerd, de NMBS verbood ons de toegang tot de perrons enzomeer. Je kon am per nog iets leuks brengen.. Herman Van Molle komt op het scherm over als een flegma tisch, droogkomisch en soms cynisch iemand. Een typisch produkt van een nieuwe genera tie? "Dat is de échte Van Molle. Het is zo dat IQ dat ook alle maal nog meer in de hand werkt. Van meetafaan was dat de optie: een harde kwis, kort, alles moest snel gaan. IQ richt zich tot goed getrainde kandi daten en je kan je niet permitte ren om daar de lolbroek te gaan uithangen. Als presenta tor dien je zo afstandelijk mo gelijk te zijn, je mag uiteraard ook niemand bevoordeligen. j Ik geef grif toe dat het soms wel moeilijk is. Je voelt je bij de kandidaten betrokken maar je mag geen enkele poging in die zin laten blijken. Ik voel me best in mijn rol, net zoals in de tijd van TV-Touché. Ik kan met uitgestreken gelaat iets ver tellen, maar moet wel opletten voor de pretlichtjes in m'n i ogen... Ik zeg het allemaal misschien ietwat pedant, maar er is wel degelijk een nieuwe lichting presentatoren. Voor mijn tijd j bestond die niet. Michel Follet bijvoorbeeld is er één van. Die doet niet aan onderbroekenhu- mor en feestneuzerij, de stijl is j 'cooler', zonder franje. Het is j niet aangeleerd. Echte vedetten i op dat vlak vind je nu niet j meer. Paul Van de Velde, To- j ny Corsari en noem maar op, dat soort mensen werd vervan- gen door een generatie die niet zo spektakulair is, wel sober- der. Televisie is ook sober ge- 1 worden." IQ is aan het zevende seizoen toe, in september van dit jaar. Op weg naar een decennium of wordt het in de toekomst een talk-show, zoals we al hoorden ronken? "Wie die kwakkel over de praatshow de lucht heeft inge stuurd, is me een raadsel. Daar komt niks van in huis! Wel is het zo dat het stilaan tijd wordt om met de IQ-Kwis te stoppen. Zeven jaar lang wekelijks hetzelfde is wel een maximum. Allicht zal er na IQ misschien iets dergelijks uit de bus vallen, maar dat zal ik dan zeker niet presenteren. En om nog eens terug te komen op die talk-show-historie, aan zoiets begin je pas als je 'fin de carrière' bent. Bovendien wordt zo'n show zwaar onder schat. Je moet over een serieu ze bagage beschikken, overal van op de hoogte zijn. Niet iedereen kan zich permitteren wat Mike Verdrengh doet. Zijn vraagjes worden op voorhand uitgeschreven, hij hoeft alles maar af te lezen. Zodra de praatgast echter een tikkeltje afwijkt van de gestelde vragen, heb je de poppen aan het dan sen. Ik zie mezelf meer in de richting van een satirisch pro gramma. Ik ben trouwens met een nieuw projekt bezig, waar van ik hoop dat het er ooit komt. Maar de middelen wor den steeds kleiner", besluit Van Molle. Herman is zeker geen gefrus treerd kwismastertje, en voor ons mag het nog jaren duren, zijn IQ. Satirisch-grappig in TV-Touché, sober en stijlvol in de IQ-Kwis... de typische Van Molle. Geen vedette-allures, hij wil in de eerste plaats boeiende televisie brengen. En of dat nu in een luimige sfeer dan wel in encyclopedische ernst is, in bei de genres voelt hij zich prima. Vivian BOGAERT 48 - 28.2.1986 - De Voorpost Reportage

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1986 | | pagina 48