1
3e grote
en de kleine k
Barbierama:
mini-industriële
archeologie
Maak plaats voor Suzy Bernstein,
die op de zesde verdieping woont
Thalia's verloofde:
enthousiast, maar
niet overtuigend
14-
4.3,1986 - De Voorpost
Aalst. Een sekse verandering voor het goede doel (P. Van
Exlibriscentrum te Sint-Niklaas N°g drie toneelprodukties op komst te Lebbeke
Barbierama in Sint-Niklaas. Bezieler Raymond Resmann van de ktwperskollektie aan
het woord (Iv)
Zondag 9 maart jl. werd de koüektie Barbierama
officieel aan het publiek voorgesteld in Sint-Ni-
De belangstelling voor deze opening was m*"»-
matig en soals op voorhand werd aangekondigd:
geen SP-vertegenwoordigersZoals u weet ging
men er bij de socialistische oppositie in Sint-Ni
klaas vanuit dat de aankoop van Barbierama, door
de stad, geen verrijking betekent voor het kuituur
patrimonium van de stad en de som van tien
miljoen niet overeenstemt met de werkelijke waar
de van de verzameling curiosa.
Barbierama is voorlopig ondergebracht in de ten
toonstellingsruimten van het exlibriaoentrum. Die
hebben ook een hele gedaanteverwisseling moeten
ondergaan om het grootste deel van de verzameling
te kunnen onderbrengen. Deze nieuwe vaste kol-
lektie van het Stedelijk museum zal later een
definitieve plaats krijgen in een nieuwe zaal, achter
de andere vaste kollektie «van muziekdoos tot
grammofoon».
Barbierama is een verzame
ling van allee wat met het
beroep van kapper of bar
bier te maken heeft. Vier
kapperesalons tonen wat
rond de eeuwwisseling zoal
aan inrichting en uitrus
ting te vinden was. De meer
dan 15.000 voorwerpen ge
ven een historieoh over
zicht van wat in de vroegere
tijden gebruikt werd in een
kapperssalon en bij de da
gelijkse opsmuk.
De kollektie omvat een drie
tal grote thematische on
derdelen: overzicht van de
historische evolutie van
barbier tot h aarkapper; kol
lektie haar kappen 19* en
20"* eeuw; make-up en li
chaamsverzorging.
Naast de geëxposeerde voor
werpen is er ook een uitge-
Barbierama in Sint-Niklaas. Kamers van het museum werden ingericht als oude
kapsalons (tv)
breide bibliotheek en ar
chief aanwezig met alle mo
gelijke publikaties die iets
met het onderwerp te ma
ken hebben: van reklame-
folders tot studies in boek
vorm.
Grote onderdelen in Barbie
rama, waarbij men duide
lijk de evolutie kan volgen,
zijn de reeks permanenttoe
stellen, de haardrogers, de
krulstok en krulijzers, de
baardschotels, de scheer
messen en de opsmukgar-
ni turen.
Barbierama is het levens
werk van Raymond Ree-
Begonnen als leerling-kap
per, later kapper en dan
tewerkgesteld in verschil
lende kosmetikabedrij ven
om uiteindelijk zelf het be
drijf Zenith Coametio8 in
Sint-Niklaas te leiden, ging
zijn interesse voor alles wat
met de «stiel» te maken had
vlug over in echte verza
melwoede.
We zien er nu het resultaat
van, of gedeeltelijk althans,
want zijn speurtocht naar
kappersattributen is nog
niet ten einde. Meer zelfs:
hij is al begonnen aan het
samenstellen van een nieu
we kollektie: uurwerken
(waarvan ook een klein
stukje te zien is bij Barbie
rama).
Barbierama is een stukje
mini-industriële archeolo
gie. een verzameling voor
werpen uit grootmoeders (-
vaders) tijd, van antieke
stukken over zeldzame ge
bruiksvoorwerpen tot prul
laria.
Een zéér edukatieve verza
meling met uitschieters in
Jugendstil en Art Deoo-
stijl, aangevuld met origi
nele wassen poppen. Vol
gens schepen D. Anthuenis
bij de opening: «Zelfs voor
diegenen die het niet begrij
pen uniek in de wereld».
Feit is dat de in Sint-Ni-
klaas geboren koüektie ook
in de Wase hoofdstad blijft,
ondanks pogingen om ze
naar Limburg over te bren
gen en ondanks de grote
belangstelling uit Parijs.
Sinds ze van het bestaan
afwisten waren de Franse
tv-programmamakers er
trouwens als de kippen bij
om de verzameling Barbie
rama van Resmann aan de
kijkers te tonen.
Men is zelden sant in eigen
land. Daarom maar hopen
dat de belangstelling even
redig is met al wat er rond
gepresteerd werd.
Barbierama ie te bekijken
in bet Exlibriaoentrum, Re-
gentieetraat, 65 te Bint-Ni-
klaaa. Openingsuren: iede
re werkdag van 14 tot 17
uur; zondag van 10 tot 13
en van 15 tot 18 uur. Gelei
de bezoeken mogelijk (tel.:
03/776.07.63).
De tweede helft van het grootlebbeekse toneelseizoen zit er zelf haast voor de helft op.
Met «Tante Jutta» (H.H. Salvator) en «Een spin weeft haar web» (Pogen) maakten we
twee weken, geleden kennis. Over wat de overige Lebbeekse toneelverenigingen
Vrede, Wij en De Iverlingen als tweede seizoensstuk presenteren, hebben we het
vandaag.
Vermelden we, ter voüedigheid, dat toneelkring «Ommekaar» dit voorjaar niet op de
planken versohijnt, maar later op het jaar wel een wagenspel opvoert en eind '86 «De kat
op het spek» opzet.
Ook in het Koninklijk Atheneum Aalst stond vorig
weekend toneel op het programma. Werkgroep Thalia
serveerde een voorstelling van «De verloofde van mijn
▼rouw», een komedie geregisseerd door Mleke Co mand.
«De verloofde van mijn
vrouw» is een verhaal zoals
er dertien in een dozijn
gaan. Een verhaaltje dat bo
vendien een matige regie
meekreeg en een minder
overtuigende vertolking.
Men mag van een regisseur
toch verwachten dat hij of
zij beginnende spelers
enigszins wegwijs maakt in
speltechniek. Voortdurend
werden fouten gemaakt, er
werd verkeerd ingedraaid,
de meeste spelers stonden
te wiebelen of met de armen
te zwaaien en er werd meer
gezongen dan gesproken.
Zelden ook werden bewe
gingen volledig uitge-
deze prod uk tie: Greta Van
der Veurat, Marleen Pari-
daens, Luc Van der Veurst,
Carmen Clarie, Connie Ooe-
termeyer en Jeroen Coppie-
ters.
Het dekor was wel netjes
uitgewerkt, maar nogal
leeg en onbewoond gehou
den. Aan geluid en belich
ting daarentegen was wel
biezondere zorg besteed.
Ook de grime was ver
zorgd.
(sirou ann) San
l
Echte uitblinkers bij de ver
tolkers waren er dus niet.
Spijtig, want met bepaalde
mensen was, mits een dege
lijke regie, wel iets meer te
bereiken. Een enthousiaste
akteerprestatie kregen we
in elk geval van Guido
Muylaert (met een boeiende
gelaatsmimiek), Guido
Boone (spijts het over en
weer stappen toch vlot), Jef
Bonna en Gery Verbrakel.
Verder werkten mee aan
Aalst. De verloofde ontwaakt bij Thalia (P. Van San)
Vrede zoekt het op de zesde
verdieping
Toneelkring «Vrede», offi
cieel de «Koninklijke Rede
rijkerskamer De Constmin-
nende Jonckheyt» sluit dit
toneelseizoen af met de op
voering van «De 2esde ver
dieping» van Alfred Gheri.
Van «Op gouden wieken»,
het stuk dat de kamer oor
spronkelijk gepland had,
dus geen sprake meer. In
laatste instantie werd de
voorkeur gegeven aan «De
zesde verdieping», omdat
via dit stuk tal van jonge
ren een akteerkans kan
worden geboden.
«De zesde verdieping» is
een blijspel. Het speelt zich
af op de zesde etage van een
oud Parijs huis, in de buurt
van de Sacré Coeur, die be
volkt wordt door heel gewo
ne mensen: Max, die
droomt een groot schilder
te worden, Hoohepot die.li
teraire erkenning nastreeft
en Germaine wier dromen,
vervuld worden via de lek-
tuur van goedkope roman
netjes en het bespioneren
van de levens van de men
sen van de zesde verdie
ping. Allen willen ze trou
wens belangrijk zijn en bla
zen ze zich op. Al deze per
sonages tonen hun leven,
wensen, dromen, tegensla
gen, verlangens en vreug
den binnen het wereldje
van deze etage van dit Parij-
se huis.
De regie werd toevertrouwd
aan Suzanne Juohtmans,
iemand met een rijke tonee
lervaring, die omwüle van
haar sohitterende vertol
kingen reeds het KTG-Ju-
weel en de Helena-prijs toe
gekend kreeg. Ze wordt bij
gestaan, door Gert Van
Dam me als regie-assistent.
Op de zesde verdieping evo
lueren Rik De Pauw, Inge
Verheyden, Herman Bos-
teels, Marianne De Greve,
Ria Van Stappen, Ria Ver
meulen, Raf De Pauw, Leo
Van de Velde, Marleen Van
Ransbeeok, Alfons Abbe-
loos, Marie-Thérèse Meert,
Leo CaUaert, Steven Cal-
laert, Leo Heymans, André
Ravijts. Chris Van Schoor
en Arie Abbeloos.
Jozefa Pisane zorgt voor de
tekststeun. Het dekor werd
ontworpen door Frans
Bourgeois. Voor de uitvoe
ring ervan zorgen: Robert
De Ruysscher, Leo Hey
mans, Leo Menten, Emiel
Peytier, André Ravijts, Leo
Callaert, Maurice CaUaert,
Frans Bourgeois, Daniël
Violet en Achiel Mertens.
Klank en belichting: Geert
Heyvaert, Jean-Marie De
Craim, Chris Laurent.
Ingevolge de laattijdige be
schikbaarheid van de zaal,
kon er sleohts op 3 maart
met de opbouw van het de
kor gestart worden. Ook
mede door het feit dat Pa
sen reeds op 30 maart valt,
wordt slechts één weekend
gespeeld. De opvoeringen
gaan door op zaterdag 22,
zondag 23 en maandag 24
maart, telkens te 20 u. in
zaal Ons Huis, Leo Dubois-
straat 23 te Lebbeke. Reser
veren kan vanaf 17 maart,
via 'het nummer 052/
21.85.85, tussen 10 en 20
u. Tijdig reserveren wordt
vooral aanbevolen voor za
terdag en zondag.
Wij op de komedietoer in
«Maak plaats, mevrouw»
Via een knappe affiche kon
digt Toneelkring Wij, de
kring die de Parochiale
Feestzaal van het H. Kruis
als thuishaven heeft, vijf
opvoeringen aan van
«Maak plaats, mevrouw»,
een blijspel geschreven
door het duo Ray Cooney en
John Chapman.
Inderdaad, bevestigen pu
blic-relations Theo Van
Hauwermeiren en voorzit
ter Renaat Moeyersoon,
«Maak plaats, mevrouw» is
wel degelijk een blijspel dat
door inhoud, tempo, perso
nages en toestanden aller-
hand tot doel heeft de zaal
voortdurend lachsalvo's te
ontlokken.
De moeilijkheidsgraad van
dergelijk toneelstuk wordt
vaak onderschat. We zijn
ons daarvan bewust. Ver
mits echter onze jongste
produktie8 allesbehalve de
luchtige toer opgingen,
stellen we samen met onze
regisseur William Guns al
les in het werk om ons ge-
Lebbeke. Mark Willems: amateurtoneelspelers kijken te
veel op naar de regisseur (pvr)
trouw pubüek een echt
avondje uit te bezorgen. We
hopen dan ook dat de
maand aprü, niet zo'n idea
le maand lijkt ons om een
toneelopvoering op te zet
ten, geen rem zal zetten op
de toekomst. We hebben vo
rig jaar deze speeldata ge
kozen, rekening houdend
met de andere Lebbeekse to
neelkringen.
Maak plaats, mevrouw
«Maak plaats, mevrouw»
was een van de grootste
Londense theatersukses-
sen. Te mijden voor droog
stoppels en zuurpruimen,
stipte men bij de derde re
prise van dit stuk in «KV8-
nieuws» aan.
Enige bedoeling van het
stuk is de lachspieren een
goede twee uur in werking
te houden. De vertaling van
Koen De Ruyter spreekt
overigens veel meer aan
dan de oorspronkelijk Ne
derlandse. Alle ingrediën
ten voor een kassukses zijn
in dit stuk aanwezig: een
hele brok situatiehumor,
vooral dubbelzinnige
woordhum'or, gekleurde
personages, pikante en on
voorstelbare toestanden.
Kortom, een stuk dat be
slist sterk genoeg is om de
bedoeling waar te maken.
De akteerprestaties, het
tempo en de regie moeten
voor de rest zorgen.
In het stuk maken we ken
nis met Philip Markham.
Hij is samen met zijn ven
noot Henry Lodge, uitgever
van kinderboeken en
brengt zijn avonden door
met het lezen van de avon
turen van Suske en Wiske,
de Rode Ridder, Bugs Bun
ny enz. Hij doet dit zo ge-
koncentreerd en gepassio
neerd dat zijn vrouw Joan
na zich terecht verwaar
loosd voelt. Bijgestaan door
de hypermoderne binnen
huisarchitect Alistair Spen-
low, gooit Joanne zioh vol
overgave op de herinrich
ting van het appartement.
Alistair, al of niet «ver
keerd» is verüefd op Sylvie,
het Duitse kamermeisje van
de Markham8. Wanneer de
Markhams naar een uitge
versdiner moeten wülen
Alistair en Sylvie gebruik
maken van de flat. Maar dat
wiüen ook ladykiüer Henry
Lodge met een aan de lijn
opgepikte telefoniste. Me
vrouw Lodge heeft echter
evenveel zin in een vlug
gertje met haar minnaar
Walter Pengboume. Als
Philip echter plots beslist
thuis te blijven, loopt aües
in de overbevolkte flat
uiteraard in het honderd.
In die chaos komt de preut
se Olive Harriet Smythe
binnen, de wereldberoemde
schrijfster van de 'Grote
Woef en de kleine Woef-
boekjes. Zij wü voortaan
haar boeken uitgeven bij de
Lodge en Markham Compa
ny, omdat haar vorige uit
gever ook sexboeken uit
geeft. Zo smerig dat ze ze
zelfs twee keer heeft gele
zen. Van de auteurs, het
Britse duo Ray Cooney en
John Chapman zijn weinig
gegevens beschikbaar. Aan
veelschrijverij hebben ze
zioh in geen geval bezon
digd. Samen schreven ze
nog «Daar gaat de bruid»,
een stuk waarmee de St.-
Jorisgilde uit Wieze enkele
jaren geleden veel sukses
oogstte. Van Cooney alleen
is «Komaan Kamzeraad» of
«Een kus van een Rus» het
meest bekende werk.
Voor A vertolking doet Wij
een beroep op Niek Dauwe,
Erio De Vis, Els Van den
Abbeel, Monique Mertens,
Renaat Moeyersoon. Peter
Biesemans, Jo Pieters, Hü-
de Huyghens en Kathleen
Van Biesen. William Guns
voert de regie.
«Maak plaats, mevrouw»
wordt opgevoerd op vrijdag
11, zaterdag 12, vrijdag 18,
zaterdag 19 en zondag 20
april, telkens te 20 u. Plaat
sen reserveren kan op za
terdag 29 maart van 10 tot
12 u. in het Wij-lokaal, bij
Jan Heirbaut, Lange Min
nestraat 3 (052/35.50.57)
en nadien elke weekdag
van 17 tot 18 u. via het
telefoonnummer 052/
22.36.00.
Toekomst
Ook wat volgend seizoen
betreft ligt het Wij-pro
gramma reeds vast. Gepro
grammeerd staan, eind ok
tober, begin november, «De
rekening van het kind» van
Walter Van den Broeck en
voor maart '87 «De pop»,
een thrüler van de Aalste-
naar Paul Coppens.
Tijdens het seizoen '87-'88
is Wij bovendien toe aan de
viering van zij- 0O-jarig be
staan, wat inhoudt dat en
kele leden ook twintig jaar
aktief zijn. Er zal dus onge
twijfeld ruim gevierd
worden.
Denderbeüese Iverlingen
spelen «De nacht van Suzy
Bernstein»
De Koninklijke Rederij
kerskamer «De Iverlingen»
en die huist al jaar en dag
in het Denderbeüese «GU-
denhuis», opteerde wat be
treft de tweede produktie
van het toneelseizoen 1985-
'86 voor «De nacht van Suzy
Bernsteineen satire van
de hand van Bernard
Farreü.
Nieuw in Beüe is regisseur
Mark Willems. Deze aan het
NTG verbondeif akteur,
met famüiebanden zowel
langs vaders- als langs
moederszijde in het Den-
dermond8e, is echter geen
nieuweling wat betreft de
regievoering. Al ruim
twaalf jaar, verklapte hij
ons tijdens een babbel net
vóór een repetitie, regis
seer ik. Vooral dan in het
Gentse. Zowel in de binnen
stad als in de regio.
Vorig jaar voerde hij overi
gens een kring met «Whose
life is it anyway?» naar de
overwinning in het Renaat
Ravijtstomooi en naar een
tweede plaats in het «Gaver-
juweel».
De naoht van
Suzy Bernstein
Mark Wiüems: Je kan met
dit stuk een paar kanten
op. In eerste instantie en
dat was ook de bedoeling
van de auteur, is Suzy
Bernstein een satire. In het
stuk zitten echter heel wat
doelbewust geprojekteerde
komische elementen, zodat
je het best zou kunnen
monteren als een pure ko
medie. Maar dan zou je de
initiële bedoelingen van de
auteur over het hoofd zien.
Bovendien ben ik van me
ning dat Farreüs stuk pas
helemaal tot zijn recht
komt wanneer je er de kri
tiek op bepaalde toestanden
rond de psycho-therapie
aan bod laat komen.
Toegegeven, aldus verder
nog regisseur Mark Wil
lems, hoewel de problema
tiek me universeel lijkt,
toch manifesteren die psy
cho-therapie-toestanden
zich sterker in de States
dan bij ons. In de Verenigde
Staten is het normaal dat
iemand regelmatig zijn
analyst, psyohiater of een
of andere zieleknijper op
zoekt, Bij ons zijn die toe-
standep nog niet zo sterk
ingeburgerd, maar en
daarvan ben ik 100% over
tuigd over een paar jaar
kennen wij ze in dezelfde
mate. Daarom ook hebben
we de handeling getranspo
neerd naar bij ons.
Bernard Farreü, een Ier,
was zelf een tijdlang in the
rapie. «De naoht van Suzy'
Bemstein», deels autobio
grafisch dus, werd ge-
kreëerd in Dublin. Achteraf
trok hij met het stuk de
ooeaan over. Naar Amerika
en Canada, waar het even
enthousiast onthaald werd.
Enige speciale eisen stelt dei
ensoenering van het stuk
niet. Mark WUlems: in een
stuk dat de groepstherapie
behandelt wordt vanzelf
sprekend veel gepraat. Si
tueer je deze gesprekken in
een praktisch kale ruimte,
wordt er wel op enige in
ventiviteit gerekend wat be
treft de mobiüteit van de
akteurs op de soène. Maar
dergelijke dingen maken
deel uit van de normale
regie.
De Iverlingen
De kennismaking met De
Iverlingen, beklemtoont
Mark Wiüems, verüep zeer
positief. Vooral wanneer ik
die vergelijk met andere
verenigingen met wie ik
totnogtoe samengewerkt
heb. De persoonlijke inzet
van zowel de akteurs en de
aktrices als van iedereen
die bij de produktie betrok
ken is, is zeer groot. Boven
dien is het aangenaam van
in den beginne de «eigen»
zaal te kunnen bespelen,
daar waar heel wat vereni
gingen eerst een of ander
zaaltje moeten inkruipen
om het stuk in te studeren
en pas de laatste weken of
dagen de zaal inkunnen.
Probleem maar daarmee
word ik gékonfronteerd bij
elke amateurtoneelvereni
ging is het gebrek aan
persoonlijke inbreng van
de aktrices en de akteurs.
Men kijkt teveel op naar de
regisseur, beschouwt hem
zowat als God de Vader, die
verondersteld wordt alles of
tooh bijna alles te weten.
Daar waar m.i. uit de kon-
frontatie van de persoonlij
ke visie van de akteurs en
deze van de regisseur, in
teressante ideeën en bena
deringen van de persona
ges kunnen ontstaan M«at
ik herhaal het, dergelijke
vaststelling is niet typisch
Denderbels, maar kenmer
kend voor zowat alle toneel
amateurs.
«De nacht van Suzy Bern
stein» brengt Suzanne De
Bruyn, Annie Meert, Lena
Siau, Dirk Blindeman, Jo-
han De Landsheer, Ward
Uyttersprot en Johan Van
Keer op de bühne. De voor
stellingen lopen op zater
dag 19, vrijdag 25, zater
dag 26, zondag 27 (19 u.)
en maandag 28 aprü, tel
kens te 20 u. in het Güden-
huis te Denderbeüe. Reser
veren kan bij Maurits Bos-
teels (052/21.57.99).
Pierre Van Rossem
