CHRIS VAN DEN BER6HE WINT SPURT
VOOR DE BAUW EN VAN LIEROP
Klubkampioene
BART BLOMMAERT:
GROOT ATLETIEKTALENT UIT BAASRODE
Melinda
Rauwoens op
zoek naar
eerste palm
WÊÊtÊÊÊÊÊÊÊÊUHÊRSÊMtÊÊÊÊÊÊÊÊKÊÊÊÊÊÊÊÊÊHBÊÊÊÊ
HAMMENAAR
LUC PEERLINCK,
VERRASSEND TWEE
BU DE JUNIORES
De Voorpost - 14.3.1986 - 25
De Voorpost
SPORT
Redaktie: Oude Vest 34, 9330 Dendermonde. Tel. 052/21.40.60
WIELRENNEN
109 juniores in Buggenhout
SjO^^s
ry\0*Vt
Niet minder dan honderdennegen juniores maakten zich
woensdagnamiddag in de Buggenhoutse Kalkenstraat op
voor een wedstrijd van by de honderd kilometer over
Uchtlopende wegen. Een sukses dus qua belangstelling. De
wedstryd op zichzelf had in feite niet veel te bieden. Dat
kwam omdat aan niemand enige vryheid werd gegund en
zy die toch probeerden om in het offensief te gaan, hooguit
een voorsprong van honderdvyftig meter konden verwer-
V| ven. Het peloton bleef op de loer en onmiddeliyk werden
de onruststokers by de lurven gevat.
Wie waren nu die lepe jongens
die poogden aan de aandacht
van him gezellen te ontsnap-
Frankie Verstappen, Kurt
Leunis, Bruno Verwulghen,
'n-*SÈm wW •üfwi® Christiaen Laenen en Frank
De Jonghe. Zij trokken op pad
in de derde ronde of onderna
men tenminste een poging in
die zin. Eens een voorsprong
van honderd meter gereali
seerd maakte Wim Van Cals-
ter zich op. Hij sleurde aan het
peloton, dat spoedig de voor
sprong van de leiders wist ten
iet te doen.
Een tiental kilometers verder
Wielrennen. Gunther De Bauw en Gerry Van Lierop werden tweede en derde bij de juniores noteerden we dan een volgen-
in Buggenhout (c)
de ontsnappingspoging. Deze
keer waren dat Dirk Willems,
Patrick Evenepoel, Christiaen
Laenen en Wim Van Calster.
Ook hun poging werd om zo te
zeggen in de kiem gesmoord.
Intussen was het ons opgeval
len dat Gerry Van Lierop stil
aan naar de kop van het pelo
ton was geslopen en op vin
kenslag lag. Halfweg trok hij
in het offensief met Gunther
De Bauw, Chris Wuyts en Guy
Piron. Wie dacht dat dit de
goede ontsnapping ging wor
den, diende spoedig zijn me
ning te herzien. Ook dit kwar
tet werd in enkele kilometers
bijgebeend. Het kwam dus te
rug tot een hergroepering. In
tussen was één van de grote
favorieten, met name Benno
Wouters uit de wedstrijd ver
dwenen. De Kleinbrabander
had bandbreuk geleden.
Geruime tijd bleef de bonte
bende samen. Wie ook in de
voorste gelederen op te mer
ken viel waren Patrick Van
Wielrennen. Chris Van den Berghe uil Dendermonde won de junioreskaers in Buggenhout
(c)
om aan de haal te gaan, maar
ook die poging mislukte haast
onmiddellijk. Langzaam maar
zeker zag het er naar uit dat
het op een massaspurt zou uit
draaien. Links en rechts werd
gegokt en uitgekeken naar wie
bij de ontknoping over snelle
benen beschikt. Wim Van
Calster poogde nog eens sa
men met Filip Verhaeghen om
het roer in handen te nemen
maar hierop volgde onmiddel
lijk reaktie van ondermeer Luc
Willems en Gert Maes. Dus
weerom een maat voor niets.
Intussen had zich ook een val
partij voorgedaan en verdwe
nen dientengevolge Sprangers,
Coussenier en Van Heuver-
zwijn uit de wedstrijd.
Naarmate de finale in zicht
kwam zou er dan toch wat
meer leven in de brouwerij
komen. Er vormde zich een
kopgroep die vijftien renners
verenigde met ondermeer Kris
Van Den Berghe, Frankie
Verstappen, Robbie Van
ATLETIEK
KAMPIOEN VAN VLAANDEREN BIJ DE MINIEMEN
Baasrode heeft voor de fusie al verscheidene goede veldlo-
pcrs gekend. Het tydperk van Louis Van Spitael (nog
steeds aktief by de veteranen en als trainer van de
jongeren) ligt nog vers in het geheugen. Hy werd opge
volgd door Jozef Quisquater, die op zyn beurt in Laurent
Vranken een waardig opvolger vond. Alle drie de atleten
stapelden in de jeugdkategorieën de overwinningen op. De
Baasroodse gemeente zette na de fusie deze traditie voort,
waarby* het nu het grote talent naar voren schuift, met
name topatleet in spé Bart Blommaert. Hy is in de
kategorie miniemen werkeiyk de TOP. Bart startte het
cross-seizoen voor eigen publiek in Baasrode, waar hy zyn
klasse overvloedig tentoon spreidde en won.
Daarna nam hij deel aan wed- net. Hij doet trouwens zijn
strijden te Welle (Dender- naam alle eer aan. In Ninove,
leeuw) en St.-Gillis-Dender- Laame en Hamme sloot hij
monde, die allebei met even- telkens zegevierend af met zijn
veel bravore werden gewon- alomgekende forse tred. Hij
nen. Alle atletiekkenners wa- behaalde acht overwinningen
ren het erover eens dat deze en te Bomem was hij weer
Blommaert de nieuwe nummer eens zijn tegenstanders te snel
naf Hij rendeerde nog altijd
tegen 10(% (9 op 9).
Dan trok Bart naar het Bra
bantse Lennik, waar het kruim
van de miniemenkategorie aan
de start zou verschijnen. Het
sterke deelnemersveld telde 52
crossers. De jonge Baasrode-
naar toonde weer zijn klasse
en met veel brio distancieerde
hij zich van zijn leeftijdsgeno
ten. Hij dulde werkelijk nie
mand in zijn buurt, waardoor
hij zijn tiende wedstrijd glans
rijk met een tiende zege kon
afsluiten.
Zowel in Lokeren als in Leb-
beke, waar het deelnemersveld
samengesteld was uit sterke
deelnemers won hij afgete
kend. Tot op heden heeft nog
geen enkele miniem zo de an
dere veldlopers zo gedomi
neerd.
Met een twaalf op twaalf en
met zo'n voorsprong kan het
niet anders of men heeft pure
klasse in huis.
Na deze aanloop van het cross-
seiezoen kwam het Provinciaal
één wordt in zijn reeks. Aan
gemoedigd door een schare
supporters zoekt hij de betere
lopers op. In Haaltert kon hij
zich meten met de Aalsterse
belofte Lakman. Maar meer
dan eens bewees Bart uit het
goede hout gesneden te zijn en
dat niemand anders dan hij de
beste is. Bart had als taktiek
het volgende aangewend (zoals
trouwens ook in zijn vorige
wedstrijden); vanaf het begin
gaat hij er als een hazewind
vandoor om er nadien een
moordend tempo op na te hou
den. Elke konkurrent moet
eronderdoor gaan. Hij won de
wedstrijd met ongeveer vijftig
meter voorsprong op de twee
de loper. Voor zijn vijfde wed
strijd trok hij naar Denderhou-
tem, waar hij zonder tegen
stand probleemloos zijn vijfde
overwinning op evenveel wed
strijden behaalde. Elke mi
niem kende nu de naam Blom
maert en overal waar hij zich
vertoont wordt hij gebrand
merkt als de te kloppen favo-
Kampioenschap aan de beurt.
De titel die hieraan verbonden
is, is de hoogste onderscheid
ing die men kan behalen bij de
miniemen. De Zottegemse or
ganisatoren keken reikhalzend
uit naar het duel tussen de
twee grootheden uit de Oost-
vlaamse jeugdreeksen: Blom
maert en Lakman. Lakman
vertelde aan éénieder die het
wou horen, dat hij naar Zotte-
gem zou afreizen om de titel
aan zijn palmares toe te voe
gen. Blommaert, gekoncen-
treerd en uiterst gemotiveerd
door de uitlatingen van zijn
rivaal, schoot van bij de start
naar de leiderspositie om zo
reeds na 400 meter een 15 tal
meter voorsprong uitgebouwd
te hebben. Lakmans trainer
gaf aan zijn «poulain» de nodi
ge richtlijnen en vertelde hem
dat Bart dit moordend tempo
nooit vol zou kunnen houden
bij d lange beklimming. Maar
in plaats van het te begeven,
zette Bart bij de beklimming
zijn hulpmotor op scherp en
hij bereikte de top met dertig
meter voorsprong. In de ge
vaarlijke afdaling nam Bart
geen enkel risiko en hij liet
Lakman toe tot op 15 meter te
naderen. Na deze afdeling
vond hij het welletjes en hij
bouwde even een «tussen-
spurtje» in. Met zijn foulé was
het makkelijk een kloof van 40
meter te bewerkstelligen. Zijn
dertiende overwinning op een
rij was meteen de provinciale
titel. De speaker van dienst
had niets anders dan lof over
voor deze Baasrodenaar en hij
vroeg zich af wie in staat zou
zijn deze Blommaert te ver
slaan of zelfs de door hem
uitgedeelde mokerslagen op te
vangen.
Tergelegenheid van het Natio
naal Kampioenschap Senioren
werd door de organisatoren
een voorwedstrijd Pupillen en
Miniemen ingeschakeld. De
besten van het land waren aan
wezig, waaronder verscheide
ne favorieten met de te klop
pen Blommaert aan kop.
Blommaert geraakte van bij de
start ingesloten en kon zo zijn
gevreesde techniek niet ten
uitvoer brengen. Na een fan
tastische inspanning kwam hij
echter na 200 meter op kop.
Na enkele tussenspurten van
Bart spatte de groep uit elkaar,
maar meer dan 5 meter voor
sprong kon hij niet uitbouwen.
De jeugd diende niet aan te
treden op het zware parcours,
maar diende te lopen op de
renbaan. Het snelle veld was
zeker in het voordeel van
Blommaert, zodat deze krach
tige jongen onmogelijk zijn
tegenstanders de genadeslag
kon toebrengen. Op 200 meter
van de eindmeet sloten drie
atleten bij hem aan. Blom
maert, die de hele koers had
gemaakt werd in de spurt afge
straft. Hij finishte als vierde en
meteen was het zijn eerste ne
derlaag van het seizoen. Er
viel echter geen ontgoocheling
bij Bart te bespeuren, die maar
ai te goed beseft dat een wed
strijd op de sintelbaan hem
niet ligt. Hij was tevreden met
zijn prestatie. Op het parcours
van de senioren kon geen en
kel loper hem evenaren. Bart
heeft gedurende dit atletieksei-
zoen prachtige prestaties afge
leverd. Het hoofd koel houden
en niet overdrijven is vanaf nu
de boodschap. Alle atietiek-
liefhebbers kijken vol ver
wachting uit naar Barts presta
ties op de sintelbaan.
BELGISCH KAMPIOENSCHAP
VELDLOPEN
Op het meesterschap van Rudy Walem, een junior uit
dezelfde ploeg als Vincent Rousseau stond geen maat
tijoens de Waregemse crossen voor het nationaal
kampioenschap. Hij were nooit echt bedreigd. Maar
belangrijk voor de streek en verrassend is zeker de
tweede plaats van Luc Peertinck, de Hamse eerste
jaarsjunior die zich ongeveer half--koers kwam aan
melden. Die Peertinck liet zdfs de Gentse kopman De
Tier achter zich.
Luc ha uitslag zelf niet verwacht. Het provinciaal
kampioenschap in Zottg was met een vijfde plaats
eerder tegengevallen, maar deze tweede plaats en de
bijhorende selektie voorde wereldkampioenschappen
maakten hem bijna volmaakt gelukkig. Ook winnaar
Walem stak zijn verbazing niet onder stoelen of
banken. Ook hij had niet op Peertinck gerekend voor
die tweede plaats.
In elk geval wordt die Luc Peertinck een kwqje klant,
iemand om in het oog te houden. Hij heeft bewezen dat
h(j mits het nodige doorzettingsvermogen boven zijn
gewone prestaties kan uitstijgen.
WIELRENNEN
Haudt, Peter Michiels, Gun
ther Van Den Abbeele, Kris
Sleeuwagen, Gunther De
Bauw, Ronny Van Damme en
Gerry Van Lierop. Later kwa
men nog een aantal renners
deze leidersgroep vervoegen
waardoor men bij het ingaan
van de laatste kilometers zo
wat dertig renners aan de lei
ding kreeg. Maar ook deze
groep zou verbrokkelen en bij
het ingaan van de laatste rech
te lijn bleven elf renners licht
voorop. Het had er alle schijn
van dat Gunther De Bauw ei
genaar van de bloemen ging
worden. Hij ging aan de haal
op minder dan één kilometer
van de streep. Chris Van Den
Berghe wipte mee. De ver
standhouding bleek niet zo
best te zijn. Dat had voor ge
volg dat het tot een hergroepe
ring kwam. Het kwam dus tot
een sprint met zowat elf ren
ners. Vrij verrassend won Van
Den Berghe voor Gunther De
Bauw, Gerry Van Lierop,
Chris Sleeuwagen, Gunther
Van Den Abbeele en Robbie
Van Haudt.
Voor Kris Van Den Berghe,
uit St.-Gillis-Dendermonde
werd het de eerste zege van het
seizoen. Voor Gunther De
Bauw de tweede keer dat hij
op de tweede plaats beslag
legde.
E.G.
Atletiek. Luc Peertinck.
Wielrennen. Metina Rawoens (vh)
Zowat twee weken geleden behaalde de zestienjarige
Melinda Rauwoens uit Buggenhout, de titel van klubkam
pioene in de eerste wedstrijd van het seizoen te Bottelare.
Wielerklub Merelbeke-Scheldestreek telt een negental
vrouwen in de fietsende gelederen en daaronder drie
meisjes-kadetten die het in de Merelbeekse deelgemeente
onder mekaar uitvochten om de begeerde trui van primus
van de klub.
Hoe ging het daar in zyn werk?
We waren met een tiental aan de start en er waren acht
ronden af te leggen. In elke omloop een stukje kassei en
een korte klim. We bleven lang bij mekaar, maar naarma
te de wedstrijd vorderde, begonnen de verschillende
rensters van elke kategorie mekaar in het oog te houden.
Tijdens de voorlaatste ronde slaagde ik er dan toch in om
mijn metgezellen los te gooien op het stukje kassei. Aan
de aankomst had ik zo'n honderdvijftig meter voorsprong.
Ry je graag op kinderkopjes?
Op zulke wegen voel ik me wel in mijn sas. Hoe lastiger,
hoe liever eigenlijk. Daarom rij ik graag in heuvelend
gebied. Het is een meevaller dat de meeste wedstrijden
voor de kadetten in ons land in het Waalse landsgedeelte
liggen, daar is het konstant bergop-bergaf. Ik rij ook graag
in»de regen. Hoe slechter de weersomstandigheden, hoe
liever ik het heb. De anderen kijken daar meestal tegen
op, maar ikzelf voel me dan pas in mijn schik.
Je ziet er dan ook niet tegenop om in slecht weer te
trainen?
Helemaal niet. Momenteel stelt Fons Verschuren zijn
trainersschema op. En ik moet zeggen dat ik erg verbeterd
ben sedert ik zijn raadgevingen opvolg. Morgen bijvoor
beeld, moet ik tussen de vijftig en de zestig kilometer
trainen en moeten daar tussendoor een aantal spurten
ingelast worden. Zo scherp ik mijn weerstand aan. Daar
om train ik vaak op bergachtig parkoers, de streek van
Asse en Edingen en die kanten. Zo oefen je ook op
kracht. De voorbije winter heb ik speciaal op «macht»
getraind, tijdens de oefenstondes in de Buggenhoutse
sporthal. Omdat ik geen snelle spurter ben, heb ik me
daarop een beetje toegelegd en stilietjesaan verbetert dat.
Hoe lang koers je al?
Mijn eerste wedstrijd reed in in Borgloon, een paar weken
voor ik zestien werd. Ik kon de wedstrijd uitrijden en
klasseerde mij dertiende. Een plaats die mij blijkbaar
goed lag, want de rest van het seizoen behaalde ik nog acht
maal dat resultaat. Ik ben ook tweemaal gevallen, maar
zonder veel erg, de tweede keer kon ik zelfs verder rijden
en werd ik nog... dertiende.
Hoe is hel met de supporters gesteld?
Aangezien we thuis een café uitbaten, komen er nogal veel
sympathisanten over de vloer. Dat heeft ook te maken met
het feit dat de Buggenhoutse Boskrabbers in «Het Brou
wershuis» hun klublokaal hebben. Het was trouwens met
die mannen dat ik in het begin meereed, op zondagoch
tend. Die mannen rijden rustig aan, het is een gewone
«toeristenklub», maar voor mij was het toch een uitsteken
de duurtraining. Als klein meisje reed ik rond op een klein
«krosserke» met een koersstuur, en later evolueerde dat
naar een serieuze koersfiets en toen ik een jaar of
veertien, vijftien was, vroegen ze waarom ik niet meereed
met hen.
Zij zijn natuurlijk allemaal supporters voor mij.
Wie begeleid je naar de wedstrijden?
Dat zijn vooral Polleke Vertinel en Raf Vandam. Zij zijn
trouwe aanhangers en ze kontroleren mijn fiets voor de
wedstrijd.
Doen ze het een beelje goed?
Jaja, ik heb hen dafgeleerd. Voor de koers zeg ik hen wat
ze moeten doen, zoals bijvoorbeeld als er bevoorrading is
en ze drinken moeten aangeven, 't Zijn goei mannen. We
vormen een goede ploeg tesamen met Martin, die mij
masseert.
Ze zagen soms wel eens om een supportersklub te
stichten, maar ik wil eerst nog wachten tot er nog wat
«uitslagen» zijn.
Je bent nu toch al klubkampioene?
Ja, maar ik zou toch graag nog een koers winnen voor ik
op 21 april moet overgaan bij de nieuwelingen.
Hoe gaat het op school?
Ik volg «kleding» in de Rito te Dendermonde. Maar ik heb
ook nog veel kameraden hier in Buggenhout, waar ik
vroeger naar school ging. In Dendermonde ontmoet ik
ook nog Brenda Osselaer van mijn klub en 's maandags
praten we natuurlijk over... de koers. CE
