voss
Gevallen
DE COCKER EN DE CABOOTER
WINNEN TWEEMAAL
ICHEMfl
SNELLE BENEN
GUNTHEK DE BAUW FAVORIET
IN IEPERSE KATTEKOERS?
BART HEIREWEGH: TEKORT AAN TRAINING
BERT VAN GUCHT TOONT ZIJN
De Voorpost - 14.3.1986 - 31
gfeau:
August
BWCL-Wielrennen. In Wieze werd de A-réeks
B-reeks door Johnny Dierickx
WIELRENNEN
Wielrennen. De Berlaarse amateur Willy De Backer kreeg van zijn supporters een nieuwe
koersfiets. Het bestuur kwam die overhandigen (jj)
Wielrennen. Barf Heirewegh
(c)
Bert Van Gucht heeft een eer- Wim Nauwelaerts lagen op de zoen behoorlijk ingezet. In het
ste overwinning behaald. In St. loer en «grepen» mijn wiel. klubkampioenschap werd hij
Joris-Weert was hij met drie Met vier zijn we voorop geble- tweede. In Blanden miste hij
renners voorop geraakt, dien- ven, hoewel het peloton niet de trein en werd negentiende,
de tot het uiterste te gaan om ver achterbleef. In de laatste «Ik wil beter presteren dan
een dreigend peloton op af- rechte lijn naderde de groep vorig jaar, toen ik ondermaats
stand te houden en won de tot op dertig meter. bleef. Ik behaalde maar één
sPurt- Jim Kloeck zette de sprint in, overwinning, daar waar ik op
«Op vijftien kilometer van de maar viel stil. Intussen had meer had gerekend. Tijdens de
finish plaatste ik een demarra- Kurt Vaes zich opgemaakt. Ik voorbije winter heb ik mij ex-
ge», vertelt de Buggenhoute- zat in zijn wiel, sprong tijdig tra-verzorgd. Ik deed vaak aan
naar- weg en won makkelijk». power-training en trok gere-
«Kurt Vaes, Jim Kloeck en Bert Van Gucht heeft het sei- geld het veld in. Ik beoog een
vijftal overwinningen, alvorens
ik eind augustus amateur
word.»
Bert Van Gucht is in het be
drijf van zijn vader tewerkge
steld. Het voordeel daarbij is
dat hij prioriteiten geniet en op
een knipoogje van vader gele
genheid krijgt om te trainen.
E.G.
Het was vroeg in het voorjaar. De zon probeerde de
bevroren bodem op te warmen, maar ze hing nog niet
hoog genoeg.
Die zaterdagnamiddag waren een honderdtal aan
hangers van het veloke» rond de kerktoren van het
gehucht samengetroept. Want tweemaal per jaar was
hier iets te doen. Met Tweede Pinksterdag was er de
processie en de tweede zondag van maart gaf de
burgemeester zijn jaarlijkse grote prijs voor nieuwelin
gen B.W.B.
Voor sommige jongens was het slechts de tweede keer
dat ze «in de koersreden, nadat ze de voorbije winter
vijftien waren geworden. Er waren tengere knapen bij,
die rillend in zwarte koersbroek met twee paar witte
sokken over mekaar en een wollen trui met fladderen
de mouwen aan de start kwamen. Er waren bij de
honderd inschrijvingen, nog nooit hadden ze hier zo'n
grote bende bij mekaar gezien. Karei van 't hoekske,
de secretaris van de Jonge Bergbeklimmers, die op het
ministerie werkte, maar in zijn vrije tijd duivel-doet-al
van het plaatselijk verenigingsleven was, vreesde zelfs
voor een tekort aan rugnummers en had zijn jongste
spruit vierklauwens naar huis gestuurd om een oud
bedde laken, een zwarte viltstift en de grote schaar om
eventueel nummers bij te maken. Maar zover kwam
het niet, want om tien voor drie werd de laatste renner
ingeschreven en noteerde men zevenennegentig deel
nemers.
Er dienden negen toerente worden afgelegd. Klok
slag drie reed de filiaalhouder van de lokale bank met
zijn auto waarop voor de gelegenheid een rode vlag en
een micro-installatie gemonteerd stonden, vijfhonderd
meter voor de bonte bende uit. «Opgelet sportliefheb
bers, renners in aantocht!» en dat zou hij nog een paar
honderd keer herhalen die namiddag. Het jonge
geweld stortte zich hals over kop in de wedstrijd. Er
kwamen aanvallen, tegenaanvallen, heel korte adem
pauzes, tussenspurten voor premies van honderd frank
van de plaatselijke neringdoenden..., kortom het nor
male kermiskoersverloop.
Ronde na ronde vielen renners af, soms met vier-vijf
tegelijk, maar bij het ingaan van de laatste ronde
waren er toch nog zo'n zeventig jongens in wedstrijd.
Niemand van hen slaagde er in, hetzij alleen of met
een paar spitsbroeders, de bende te ontlopen,
«'t Wordt weer een massaspurt», mompelde de bonds-
afgevaardigde. Hopelijk stond zijn jongere assistent
die in de tweede volgwagen de wedstrijdfinale kontro-
leerde, tijdig naast hem op de hooiwagen naast de
finish, de reglementair voorziene accomodatie tenein
de een correcte uitslag te kunnen opmaken. Als ze de
eerste drie in juiste volgorde op papier konden zetten,
mocht het al een succes heten want zo'n spurtend
kluwen van wielen in rijen van vijf was onontwarbaar
zonder foto-finish. In het peloton steeg de nervositeit.
Zelfs deze onervaren jongeren voelden met de punten
van hun ellebogen dat de wedstrijd, als zovele andere,
op een massaspurt zou uitdraaien. Over de volle
breedte van de weg raasden ze richting laatste rechte
lijn. Langs de zijkanten probeerde men telkens weer
naar voor op te rukken, want als men een anoniem
plaatsje bij de «ex aequo's» wilde ontlopen, moest men
in de eerste gelederen rijden.
Hij keek even opzij en toen gebeurde het. Het achter
wiel van de renner voor hem week tien centimeter uit
om een put in het wegdek te ontwijken. Tijd om te
roepen was er niet. Eerst voelde hij heel even de
wrijving van de beide bandjes via zijn vork en stuur in
zijn onderarmen sidderen, de volgende fractie van een
seconde probeerde hij krampachtig zijn stuur in de
andere richting te snokken en nog een tiende van een
uurwerktik later, dramde alles weg. Terwijl hij zich
voelde zweven, plooide hij zijn armen beschermend
over zijn hoofd. De klop was hard en dof, als van een
hartslag. Hij rolde nog een paar maal over het asfalt
en bjeef ineengekrompen liggen. Renners die net
achter hem zaten reden op hem in en ondergingen op
hun beurt de natuurwet die doorgaans voorbehouden
is aan fruit uit de tuin van Newton. Er was het geluid
van krijsende remmen, vloekende renners, scheurend
metaal... Dan volgden er een paar momenten van
angstige stilte terwijl hij de ruisende wielen hoorde
wegsterven. Toen pas hoorde hij haastige voetstappen
die kwamen aangerend, de sirene van de ziekenwagen,
het gekreun van nog andere slachtoffers. Het sche
merde toen hij zich rechtzette. Hij voelde geen pijn,
ondanks zijn kapotgescheurde trui. Zijn fiets! Zijn
splinternieuwe fiets, waar hij een hele winter voor
gespaard had en die hij samen met zijn vader en
nonkel Kamiel gekozen had! Hij lag een tiental meter
verder als een gewond dier. Het zadel zat scheef, zijn
stuur stond helemaal haaks en schilfers lak waren van
het frame weggeschroefd.
Voorbij de aankomst zochten de ouders tevergeefs
naar hun zoon tussen de uithijgende en dampende
rennerslichamen die gebogen over hun tweewieler
stonden. En toen de speaker de valpartij in de laatste
kilometer meldde, sloeg zijn moeder verschrikt haar
hand voor haar mond en liep haastig met bang hart
naar de bezemwagen die honderd meter voor de
aankomst een lading van verhakkelde fietsen en
gekwetsten afzette.
Het was echter zijn nonkel Kamiel, die zich steeds
honderd meter voor de finish opstelde - want daar zag
je de spurt vertrekken - waarmee hij oog in oog kwam
te staan. De jongen z'n gezicht was bebloed, z'n
valhelm stond scheef op zijn hoofd en hij hield de
verminkte fiets aan de hand. De renner boog het hoofd
toen hij het idool van de familie - ooit won hij vier
koersen op rij bij de onafhanketijken - met zijn
handen in z'n broekzakken vóór zich zag staan, en
met het hoofd knikkend vroeg wat er gebeurd was.
De zoon van zijn zuster kwam schoorvoetend naderbij.
«Gevallen», zei hij totaal overbodig.
Het geschaafde hoopje mens voor hem deed hem weer
aan zijn eigen beginjaren denken en zijn adem stokte
even. Hij verrolde de stukgebeten sigarettepeuk naar
de andere mondhoek en probeerde zo luchthartig
mogelijk te klinken toen hij zei: «Da's niks jong, alle
goei vallen ne keer!».
Cecco
Gunther De Bauw heeft het
nieuwe wielerseizoen uitste
kend ingezet. In het Limburg
se St.-Truiden werd hij tweede
op een deelnemersveld van
106. In Fayt-le-Franc was hij
lid van een achtervolgend
groepje dat tevergeefs jacht
maakte op drie vluchters. Hij
won de spurt voor de vierde
plaats.
Voor de junior uit Beveren,
werd de derde keer de goede
keer.
In Stekene kreeg hij zondagna
middag de bloemen na een
wedstrijd waarin hij initiatie
ven had genomen en zich als
een werklustig en gemotiveerd
renner had onderscheiden.
«In de hoop dat ik gezelschap
zou krijgen, ging ik na enkele
kilometers in de aanval», zegt
Gunther De Bauw.
«Niemand kwam opdagen. De
tocht alleen verderzetten was
een onmogelijke opgave. Ik
vierde de teugels en werd inge
haald. Halfweg is Patrick Hei-
rewegh in het offensief gegaan,
ik «greep» zijn wiel. Negen
renners volgden. Tot de streep
zijn we onbedreigd voorop ge
bleven. De groep verenigde
een paar snelle rakkers die ik
nauwlettend in de gaten hield.
Ik vreesde vooral Pascal Bau-
wens. Hij reageert vlug in een
ontknoping. Ik voelde mij fit
en bekwaam om ook in de
laatste meters tot het uiterste
te gaan. Ik won de spurt en
behaalde een eerste seizoen
zege».
Gelet op drie uitstekende re
sultaten lijkt het erop dat Gun
ther De Bauw op weg is om
een behoorlijke kompetitie te'
realiseren. Het is nu zijn be
doeling om een vuist te maken
in zware wedstrijden. Daarom
ook dat hij komende zondag
uitwijkt naar het Westvlaamse
leper voor de niet te onder
schatten Kattekoers.
Wie de snelle renner uit Beve
ren mee naar de streep voert,
riskeert ervan langs te krijgen.
Metéén een wenk voor zijn
tegenstrevers.
EG
BWCL-Wielrennen. In de Herdersemse zaal De Kletser werd een nieuwe ploeg voorgesteld
met Eddy Van der Meersche, André Van der Eecken, Frans Kindermans, Jozef Van
Cauter, Jos Van Isterdael en Robert De Milde. Al deze renners zijn uit het Aalsterse.
In de wedstrijd voor juniores
in Bambrugge hebben de
Waaslanders zich laten gelden.
Bart Heirewegh werd tweede,
Gerry Van Lierop legde beslag
op een derde plaats terwijl Gi-
no Verbraeken als vijfde de
finish bereikte.
In de finale heeft Bart Heire
wegh tegen Laurent Van Brus
sel het onderspit moeten
delven.
De Hammenaar zelf over het
verloop:
«Vóór halfweg zijn we met
vijf in het offensief gegaan.
Laurent Van Brussel, Roxan
Van De Velde, Joeri Verstrae-
ten, Gino Verbraeken en
ikzelf. Verstraeten, die pas ju
nior is, was niet bij machte om
zijn deel van het werk op te
knappen en loste spoedig de
rol, zodat we met vier aan het
kommando bleven. In het pe
loton werd gereageerd. Enige
tijd heeft het er naar uit gezien
dat het ons zou bijhalen.
Op zowat twintig kilometer
van het einde demarreerde
Van Brussel. Ik «greep» zijn
wiel. Al snel realiseerden we
een belangrijke voorsprong.
Naarmate het einde in zicht
kwam, ondervond ik dat ik aan
kracht verloor. Een demarra
ge, op één kilometer van de
streep, kon ik niet beantwoor
den. Ik zat leeg, zoals dat in
rennersjargon wordt gezegd en
kwam tot de vaststelling dat ik
nog te weinig heb getraind.
Op uitzondering van de woens
dag, kom ik de andere dagen
pas tegen 6 uur van school.
Kort daarna valt de duisternis
en blijft niet veel tijd over om
voldoende te trainen. Nu de
dagen lengen en het langer
klaar blijft, zal ik mij ook beter
en meer kunnen voorbereiden.
Dat is noodzakelijk, wil ik
voor overwinningen in aan
merking komen».
Bart Heirewegh heeft drie
wedstrijden achter de rug. Hij
werd klubkampioen, behaalde
een vijftiende plaats in Berin
gen en een tweede in Bam
brugge. De Hammenaar, die
tot eind augustus junior blijft,
neemt komend weekeinde deel
aan twee wedstrijden: zaterdag
in Brakel en zondag in het
Brabantse Wemmei.
E.G.
B.W.C.L.-WIELRENNEN IN WIEZE
Na de afgelasting van de vorige wedstrijden wegens de
sneeuw, bracht het vorig weekend zon en konden de
weds try den normaal georganiseerd worden. Organisator
Arys, het gemeentebestuur en de politie van Lebbeke
werden geloofd voor hun samenwerking. Omdat de zater-
dagwedstrijden van Erembodegem afgelast werden, kreeg
men een tweedaagse in Wieze.
Bij de A- en B-renners kwa
men na de eerste ronde vijf
leiders door; Van Haute, Van
Isterdael, Pollet, De Cabooter
en Van Laethem. Deze ren
ners, die al een goede konditie
vertonnden, losten mekaar
voorbeeldig af. Velen probeer
den vruchteloos om bij de lei
ders te geraken. Het werd uit
eindelijk een spurt met vijf,
die gewonnen werd door een
afgeslankte Van Laethem voor
De Cabooter.
Bij de C- en D-renners werd er
van bij de start gedemarreerd
en het zat er direkt bovenarms
op. Vooral De Cocker (D)
wou van in het begin de forcing
voeren. In de tweede ronde
kregen we een kopgroep van
tien renners, Roels, Creveau,
Van Assche, Goossens, De
Paepe, De Landtsheer, De
Leener, Colman en De Baere,
allen C-renners en één D-ren-
ner De Cocker. Deze laatste
liet zich niet doen en beukte er
op los. Hij ging driemaal aan
de haal, maar werd telkens tot
de orde geroepen door de C-
ers, vooral onder druk van De
Leener, die het zelf nog eens
probeerde op het einde, maar
gecounterd werd door Van As
sche. Het werd dus een spurt
met tien. Roels en Creveau
lagen zij aan zij aan de leiding.
Op slechts tien meter van de
eindstreep wipte Roels defini
tief voorbij Creveau, terwijl de
gewonnen door Antoine De Cabooter en de
door Johnny Dierickx
BWCL-Wielrennen. Op zaterdag won August Van Laethem de A-reeks en Antoine De
Cabooter de B-reeks.
andere medevluchters zich al
hadden neergelegd bij de si
tuatie. De Cocker als enige D-
renner moest niet meespurten.
Later stond er op dé spurt van
Van Den Hoecke geen maat
bij de aankomst van het
peloton.
Zondag was het dus opnieuw
koersen in Wieze. Reeds van
bij de start demonstreerde De
Cocker weer eens zijn vroege
konditie. Samen met De
Landtsheer ging hij aan de
haal na de eerste ronde. Ze
losten mekaar goed af en hoe
wel hun kleine voorsprong bij
na niet vergrootte, kwam de
groep niet'dichterbij, ondanks
vele pogingen van de achter
volgers. Ongeveer half-wed-
strijd ontsnapten toch drie ren
ners uit de groep: Creveau,
Van Laer en Van Geyt. Zij
gingen op zoek naar de vluch
ters, die ze konden vatten in de
volgende ronde. Met vijf op
kop groeide de voorsprong wél
aan. Een duo met De Leen
heer ging op zoek naar dit
vijftal, maar strandde op één
minuut. Vooral dierickx was
zeer bedrijvig. In de laatste
ronde probeerde hij het nog
maals alleen. De Cabooter
reed hem achterna en onder
hun beiden gingen ze spurten
voor de zege. De Cabooter is
natuurlijk zeer snel en won
overtuigend voor Dierickx, die
eerste B-renner werd. Te mel
den is nog dat Berkenbosch
meermaals uit de groep weg
sprong op zoek naar de leiders,
maar die opdracht was te
zwaar.
Op 15 en 16 maart hebben de
BWCL-ers een tweedaagse in
Sint-Lievens-Houtem
Wieze - 46 BWCL-renners,
kat. A: 1. Antoine De Caboo
ter (Grimbergen), de 60 km in
lu.32, 2. Rudy Pollee hij hany
Van Houte, 4. Jacques ooter
reed hem achterna en onder
hun beiden gingen ze spurten
voor de zege. De Cabooter is
natuurlijk zeer snel en won
overtuigend voor Dierickx, die
eerste B-renner werd. Te mel
den is nog dat Berkenbosch
meermaals uit de groep weg
sprong op zoek naar de leiders,
maar die opdracht was te
zwaar.
Op 15 èn 16 maart hebben de
BWCL-ers een tweedaagse in
Sint-Lievens-Houtem.
Wieze - 46 BWCL-renners,
kat. A: 1. Antoine De Caboo
ter (Grimbergen), de 60 km in
lu.32, 2. Rudy Pollet, 3. Dany
Van Houte, 4. Jacques Crab-
bé, 5. Eddy chtema en onder
hun beiden gingen ze spurten
voor de zege. De Cabooter is
natuurlijk zeer snel en won
overtuigend voor Dierickx, die
eerste B-renner werd. Te mel
den is nog dat Berkenbosch
meermaals uit de groep weg
sprong op zoek naar de leiders,
maar die opdracht was te
zwaar.
Op 15 en 16 maart hebben de
BWCL-ers een
Sint-Lievens-Houtem.
Wieze - 46 BWCL-renners,
kat. A: 1. Antoine De Caboo
ter (Grimbergen), de 60 km in
lu.32, 2. Rudy Pollet, 3. Dany
Van Houte, 4. Jacques Crab-
bé, 5. Eddy Van der Meirs-
sche.
Wieze - 40 BWCL-renners,
kat. B: 1. August Van Lae
them (Zellik) de 60 km in
lu32, 2. Jos Van Isterdael, 3.
Pierre Van Ransbeeck, 4. Wil
ly Van Londerzele, 5. André
Van der Eecken.
Wieze - 35 BWCL-renners,
kat. C: 1. Willy Roels (Wette-
ren) de 56 cm in lul7,2. Pierre
Creveau, 3. André Van As
sche, 4. Jean Goossens, 5.
Johnny De Paepe.
Wieze - 24 BWCL-renners,
kat. D: 1. Johan De Cocker
(Erembodegem), de 50 km in
lul7, 2. Gaston Van den Hoe
cke, 3. Erik Van de Sompele,
4. Julien Schauckens, 5. Alois
Van Renterghem.
Wieze - 44 BWCL-renners,
kat. A: 1. Antoine De Caboo
ter (Grimbergen) de 60 km in
lu32 min., 2. Rudy Pollet, 3.
Jacques Crabbé, 4. Eddy Van
der Meirssche, 5. Luc Van Der
Eecken.
Wieze - 33 BWCL-renners,
kat. B: 1. Johnny Dirckx (Len-
nik) de 60 km in lu32 min.2.
August Van Laethem op 10
sek., 3. Pierre Buslot, 4. Marc
De Bruycker op 2 min. 1 sek.,
5. Francois Van den Bossche.
Wieze - 36 BWCL-renners,
kat. C: 1. Pierre Creveau
(Leuven) de 50 km in lul6
min., 2. Herman Van Laer, 3.
Petrus De Landsheer, 4. Mar
cel Van Geyt, 5. Maurice De
Leener.
Wieze - 26 BWCL-renners,
kat D: 1. De Cocker John
(Erembodegem) de 50 km in
lul6, 2. Van Den Hoecke
Gaston op 1'25", 3. Schaukens
Julien, 4. Van Den Cruycen
Georges, 5. Van De Sompele
Eric.
BWCL-Wielrennen. In Wieze won Willy Roels de C-reeks en John De Cocker de D-reeks.
Kampioen Gaston Van den Hoecke werd tweede.
