De grote
en de kleine k
Eigentijdse opvoering met prikjes naar
moderne samenleving van dichtbij en veraf
Toneel in 't Land van Waas
Wat doen Rosiers hier en
waarom ziet Willen is Kunnen
het driemaal anders?
Kuituur in
"Graaf van Egmont"
te Aalst
Een man in de schaduw
op de planken
te Hamme Sint Anna
12 - 21.3.1986 - De Voorpost
Het toneelleven in Dendermonde draait weer op volle toeren, In de loop van de
maand april kan men weer volop genieten van de spirit waarmee de Dendermonde
toneelkringen zich weten te presenteren.
De Koninklijke Rederijkerskamer «Hosiers» gaat opnieuw de komische toer op.
Na de suksesrijke opvoeringen van «Wij gaan naar Benidorm» besluit deze
toneelvereniging het seizoen 1985-1986 met een blijspel. Men opteerde voor «Wat
doe jij hier?» van de Italiaanse schrijver Aldo de Benedetti. Voor de regie werd een
beroep gedaan op W. De Decker die als regisseur van komische stukken in het
verleden reeds zijn strepen heeft verdiend. De opvoeringen hebben plaats in de
zaal Casino aan de Sint-Jorisgilde te Dendermonde op de vrijdagen 11 en 18 april
telkens om 19.45 uur. Kaarten zijn vanaf nu reeds te verkrijgen bij de leden van
de rederijkerskamer, in zaal Casino (052/21.75.69) en telefonisch ook op de
nummers 052/21.11.67 en 052/21.89.80.
Willen is Kunnen speelt op vrijdag 4, zaterdag 5 en maandag 7 april in de zaal
Antikens telkens om 20.00 uur. De zaal Antikens is gelegen aan de Oude Vest. Na
Hulde heeft Willen is Kunnen niet stilgezeten. Men is al druk doende met de
repetities van het tragikomisch stuk «Driemaal anders» dat werd geschreven door
het Franse duo Barillet en Grédy. Mare De Vlieger voert de regie en de spelers
waarop een beroep wordt gedaan zijn Karine, Mare, Bea, Dirk, Els, Rik, Renée,
Hugo en Machteld of de cast die Willen is Kunnen de laatste tijd naar ongekende
hoogten heeft gevoerd. Het stuk telt drie bedrijven en zal natuurlijk worden
gebracht met de nodige elan en bravoure.
Kaarten voor deze voorstellingen kan men telefonisch bekomen bij Rik Van Gucht
op het nummer 052/21.58.98 en dit tussen 18.00 en 19.30 uur.
Dendermonde. Toneel Sint-Vincentius. Wie zonder zon
den is, werpe de eerste steen. Dikaiopolos heeft het aan de
stok met de opsporingsbrigadb (foto Pië- Hermans)
Jo Decaluwe in "De Raadsheere
van Nevele" op zaterdag 23 maart
Aalst. Jo De Catuwe mei de raadsheren van Nevele.
KVS-dramaturg Mare Van Wesemael, een Mere-
naar, wil uittesten in hoeverre beroepstheater, zij
het dan voorlopog nog alleen in monoloog, te Aalst
leefbaar is.
Met Chris Lomme en haar "Hectaren van het Geheu
gen" en Doris Van Caeneghem met haar "Tètter-
trien" had hij alleszins al positieve ervaringen.
Het zou de bedoeling zijn van "De Graaf van Eg
mont" meer te laten worden dan gewoon een lokaal
waar kan gedronken worden. Na het quasi-puur-
kulturele en het tematheater wil men het nu eens
wagen met een meer volks stuk, "De Raadsheren
van Nevele" van Cyriel Buysse waarmee Arca-akteur
Jo Decaluwe alom suksessen boekt en lovende recen
sies kreeg.
Wellicht heeft Van Wesemael dan nog in het achter
hoofd reeds voorstellingen als deze - er zou er een
gepland zijn elke maand met uitzondering dan van
de karnaval- en vakantiemaanden - nog andere
kulturele aktiviteiten te brengen. Te Aalst moet daar
behoefte aan zijn.
Jo Decaluwe brengt in een regie van Jo Gevers
achtereenvolgens, zonder enig maskeradegedoe,
stuk voor stuk ten tonele met elk hun eigen aard,
hebbelijkheden en taal. Oostvlaams uiteraard en
gebroken Frans.
Het stuk speelt inderdaad ten tijde van de "geuzen-
wet" waartegen katoliek Vlaanderen in opstand
kwam.
Decaluwe tekent hier karikaturale figuren die hij op
sprankelende wijze laat leven. Naast die fameuze
raadsheren (die nog met knikkers stemmen en
eigenlijk zelf ook "knikkers" zijn) laat Decaluwe ook
nog een Gents liberaal, de postmeester en de burge
meester van Poesele op het toneel verschijnen.
Op zondag 23 maart kan U het allemaal meemaken
in de bovenzaal van De Graaf van Egmont, Grote
Markt te Aalst, dus niet op zondag 16 maart zoals
verkeerdelijk werd gemeld.
Begin te 10 uur. Toegangsprijs 150 frank. Reserve
ren mogelijk via 053/77.56.74 van De Graaf van
Egmont.
(L.H.)
Sint-Vincentiusiiistituut Dendermonde gaf de vrede een kans
Kallo. "De dag dat de paus ontvoerd werd" van Joao Bethencourt werd gebracht
door de Const Ieveraers en Wily De Greef voerde de regie (Iv)
Kieldrecht. Kunst Veredelt bracht het stuk "Greenwich" van Walter Van den
Broeck voor het voetlicht. De spelleiding was in handen van Carry Goossens (Iv)
Tijdens het komende week
end zullen de léden van de
Sint-Jozefgilde uit Hamme
Sint-Anna, een evokatiespel
«Een man in de schaduw»,
ten tonele brengen in het
Sint Annacentrum. Onder
impuls van de voorzitter-
deken van deze gilde is een
vriendenkring ontstaan,
die zich tot doel stelde, de
figuur van hun patroonhei
lige, de H. Jozef, meer in
het daglicht te stellen. Een
dankbaar gegeven, vinden
de leden van de Sint Jozef-
gilde. Ondanks de weinige
gegevens die van Sint Jozef
gekend zijn, zijn zij er in
geslaagd een zo getrouw
mogelijk beeld weer te ge
ven over de levenswandel
van de heilige. Veel opzoe-
kingswerk ging aan het sa
menstellen van dit stuk
vooraf. De Sint Jozefgilde
vindt het evokatiespel een
gedurfde onderneming, en
hoopt hiermee een eerste en
grote 8tap te hebben gezet
naar buiten toe. Een man in
de schaduw is een origineel
evokatiespel in eigen crea
tie, dat door ieder gelovig
en ongelovig mens mag ge
zien worden.
Het stuk werd geschreven
door Aimé Rooms en de re
gie is in handen van Basile
Lauwaert. Brengen dit spel
op de planken:
Luk De Mey, Marieke Van
Doren, Lucien Lauwaert,
Maria Quintelier, Suzanne
Lauwaert, Raf Dieleman,
Piet Everaert, Frans Van
Havermaet, René Pletinck,
Antoine Ysewijn en Aimé
De Cock. Kinderrollen wor
den vertolkt door Carl Yse
wijn, Peter Malfiet en Tom
Nelis. De decoruitvoering
wordt verzorgd door Alex
Ysewijn, Oscar Malfliet en
Maurits De Cock, evenals
kunstschilder Joost Van
den Eynde. Geluid en licht:
Frans Van Gaeveren en
Erik Geens; kleding: Lu-
cienne Van Moortel en Ai
mé Fierens en Marleen
Berckmoe8 zorgen voor de
grime en Greta De Brouwer
voor de kapsels.
Dit evokatiespel kunt ge
gaan bekijken op zaterdag
22 en zondag 23 maart tel
kens te 20 uur, in het Sint-
Annacentrum te Hamme
Sint Anna.
bd
Belsele. Toneelvereniging Phoenix voerde op het blijspel "Als ik de lotto win" van
Ruud De Ridder. Regisseur was Johan Hessels (Iv)
Ofschoon direkteur Baert van de humaniora van het Sint-Vincentiusinstituut voor de
voorstelling van het stuk «Geef de vrede een kans» vanwege het talrijk opgekomen
publiek enig krediet vroeg voor de prestaties van de laatste jaars, kwam het ons voor dat
deze verontschuldiging niet noodzakelijk was. Want de opvoering van zaterdagavond
was een haast puntgave prestatie van een 25-tal jonge meisjes die gedurende weken na
elkaar door regisseur Jos Maesschalck zodanig werden gekneed en gevormd dat ze zich
honderd procent in hun rol wisten in te leven en borg stonden voor een uitzonderlijke
opvoering van een stuk dat niet alleen veel inzet, maar ook veel overtuiging en vooral
spitsvondigheid vereist.
Het verhaal is eigenlijk een
voudig. Het handelt over de
strijd tussen goed en
kwaad, tussen oorlog en
vrede, tussen goed zijn voor
elkaar en de zon niet kun
nen zien schijnen voor an
deren. Een verschijnsel dat
zo oud is als de straat. Een
gegeven dat ook de oude
Grieken niet vreemd was
want 425 jaar voor Krist us
schitterend stuk over de
problematiek. Weliswaar
onder een andere naam,
maar de basis was gelegd.
Het stuk heette de «Achar-
niërs» en zette de woorden
strijd tussen de .humane
boer Dikaiopolis en de ge
neraal en dus strijdlustige
Lamachos in de verf. De
inzet: vrede of oorlog, waar
bij oorlog gelijk staat met
macht en geld en vrede met
het landelijke geluk en de
Dendermonde. Toneel Sint-Vincentius. Dikaiopolos een en al overtuigingskracht (foto
Piet Hermans)
vredige rust.
Het spreekt vanzelf dat Di
kaiopolis niet zonder «slag
of stoot» zijn ideeën ingang
kan doen vinden en dat hij
meermaals ten prooi valt
aan de wellust van profi
teurs, oplichters, speur
ders, gezanten en ga zo
maar het hele rijtje af. Tel
kens komt hij als overwin
naar uit de strijd en na een
lange aaneenschakeling
van verschillende taferelen
gaat iedereen naar huis met
de overtuiging dat er maar
een enkele weg bestaat: de
weg van de vrede.
Het eigenaardige is dat de
vrede in feite zeer eenvou
dig te bewerkstelligen is,
maar dat we er zelfs 1986
jaar na Christus en dus
2300 jaar nadat Aristofa-
nes zijn stuk heeft geschre
ven er nog steeds niet in ge
slaagd zijn die te bereiken.
Eigen fout natuurlijk, want
de vrede begint bij onszelf
en dat is precies wat Dikaio
polis probeert duidelijk te
maken.
Eigentijds
Kan men verwachten dat
een klassiek stuk ouwer-
wets overkomt omwille van
de struktuur dan is er ge
lukkig in de eerste plaats
de vrije vertaling die wijlen
professor Joos Florquin er
van maakte en was er ook
de aanpassing van de toe
standen van vandaag die
regisseur Maesschalck met
uitgerekende precisie. Van
daar ook dat er in de kledij
van de speelsters nogal wat
tegenstellingen zaten en er
attributen werden gebruikt
die in geen geval ten tijde
van Aristofane8 hebben be
staan. We denken dan aan
de moderne lederen hand
tas gedragen op een typi
sche Griekse klassieke to
ga, het draagbare televisie
toestel, de koer8fiets waar
mee de vredesboodschapper
bij de start bijna ten val
kwam, en nog vele dingen
meer. We denken ook aan
de doorlopende prikjes die
werden uitgedeeld en die in
feite onze maatschappij van
onvrede op de korrel na
men. Er bestaan inderdaad
vele kommissies en komi-
tees die zich buigen over de
vrede, maar al die bespre
kingen leiden alleen maar
tot nieuwe gesprekken die
dan weer niets opleveren.
Het is ook juist dat het
brengen van boodschap
lang niet altijd in dank
wordt aanvaard. In het
stuk werd dat onderstreept
door het verpakken van die
boodschap in een plastic
zak van een warenhuiske
ten die in het verleden meer
dan eens het trieste doel
werd van een moordenaars
bende. Ook het wijnschan
daal dat in 1985 zo fel werd
beschreven, kwam ter spra
ke, er werd gelachen met
het populairste spelpro-
gramma van de BRT dat op
donderdagavond wordt uit
gezonden, met het uniform
van de eigen school dat af
tands lelijk van kleur werd
genoemd. Een uitspraak
die natuurlijk veel applaus
kreeg.
Spelersprestaties
Het stuk wordt gedragen door
een sterke akteerprestaties van
Dikaiopolis (vertolkt door Lie
ve Raemdonck) die na afloop
wel schor zal zijn geweest. Van
haar gaat een dynamisme uit,
een elan dat door haar tegen
speelsters werd overgenomen
en zo komt men natuurlijk tot
een schitterend geheel. Lieve
Raemdonck die over het to
neel draafde, speelde met haar
publiek, voortdurend iedereen
betrok in haar prestatie, zorg
de voor een niet zo vlug te
vergeten vetolking. Uitstekend
stukje akteertalent. Ze werd
van antwoord gediend door
Lamachos (Annemie Dael-
man) die precies was wie ze
moest zijn: de gearriveerde ge
neraal die letterlijk en figuur
lijk op zijn lauweren rust en
wordt gediend. Maar ook de
anderen toonden zich op de
hoogte van hun taak. Een be
spreking van elke aktrice af
zonderlijk zou ons trouwens te
ver leiden. We vernoemen en
feliciteren dan ook in een
adem Hannelore Peersman,
Greet De Beule, Batelijne De
Beul, Els Ver Eecke, Els Van
Steen, Anneliese Dieudonné,
Cathy Van Hove, Greet Hof
man, Sabine De Wolf, Veerle
Abbeloos, Maria Van Weyen-
berge, Nele Bruyland, Brigitte
Janssen, Elke De Man, Anne
ke Fierens, Lina De Braban
der, Ann Cayet, Rebecaa Cal-
laert, Karin De Ridder, Hilde
Arijs, Hilde Herssens en Gise-
Dendermonde. Toneel Sint-Vinventius. De hele groep aktrices van het Sint-Vincentiusin
stituut na afloop van de algemene repetitie (foto Piet Hermans)
la Buggenhout.
Zij zorgden men z'n allen voor
een schitterend avondje to
neel, boordevol afwisseling,
met onverwachte toestanden
en situaties, waarbij het pu
bliek zich niet onbetuigd liet
en duidelijk meeleefde met de
prestaties van de meisjes op
het podium. Vermelden we
ook nog het schitterend dekor,
eenvoudig maar zeer funktio-
neel, van de hand van Jo Van
Hoecke en uitgewerkt door de
leerlingen van het Vrij Tech
nisch Instituut o.l.v. Guido
Willems, de mooie kledij die
door de technische afdeling
van Sint-Vincentius onder lei
ding van mevrouw Michem-De
Jong werd gemaakt, de mas
kers waarvoor de afdeling
menselijke wetenschappen van
het Sint-Vincentiusinstituut
o.l.v. mevrouw Stuyven ver
antwoordelijk tekende, de gri
me die door Linda Volkaert en
Viane De Nijs werd verzorgd
en de muziek die werd geko
zen door Chantal Van de
Voorde en al even sprankelend
was als de danspasjes die wer
den uitgevoerd. Ook de rekwi
sieten die Myriam Paquet had
verzameld mochten er zijn. En
dan blijft er nog steeds in de
inbreng van regisseur Jos
Maesschalck die voorzeker een
gelukkig man zal zijn geweest.
We vermelden ook Elfriede
Van Stichel die de moeilijke
taak van voorzegster op zich
had genomen.
Enige kritiek moet ons toch
van het hart, maar die heeft
dan geen betrekking op de ak
trices, wel op de jeugdige loe
fhouwers die blijkbaar de
prestaties van hun vriendinne
tjes op de planken niet naar
waarde weten te schatten en
voortdurend over en weer lie
pen en dus wel voor wat onno
dig lawaai zorgden.
