Tijl - Sint-Niklaas
speelt «Bossemans
en Coppenolle»
Druk bijgewoonde
leerlingenauditie
Muziekschool Buggenhout
op hoog peil
Dendermondse Leeuwerckenaers op heksenjacht
Twee maagden ontdekt bij
Speels Podium Dendermonde
Pasen in Sint-Niklase O.L.Vrouwkerk
Dendermondse
Sarah De Leeuw
beste pianiste in Antwerpen
Belforthappening
gitaarevenement
12 - 28.3.1986 - De Voorpost
De Kon. Rederijkerskamer «De Leeuwerckenaers» greep voor de tweede opvoering van
het seizoen naar groots werk nl. «Heksenjacht» van Arthur Miller. Dit dramatisoh
gegeven speelt zich af in 1692 te Salem. In deze Noordamerikaanse nederzetting hadden
puriteinse Engelsen een kombinatie van wereldlijke en religieuze macht ontwikkeld,
als een dam tegen materièle en ideologische vijanden. De onderdrukkingen in naam'
van de orde kregen vlug het karakter van een perverse strijd naar individuele macht. De
jacht op heksen werd een lang ontbeerde gelegenheid om tegenstanders openbaar te
beschuldigen. Haat, wraak en machtswellust kenden geen morele grenzen in Salem,
trouwens in heel de wereld ook vandaag de dag nog niet. «Heksenjacht» is een drama
van universeel belang, gebazeerd op historische feiten
Eens te meer een bewijs dat tie, een totale inzet van de
het dp mens nog steeds niet hoofdpersonages en een
gelukt is het evenwicht tus- juiste benadering van de re-
sen orde en
vinden.
vrijheid
gisseur, niet alleen van het
maar bovendien
Ingewijden beweren dat Ar- van de verschillende lra.ra.lr-
thur Miller met het kreèren tertrekken, waarbij wraak,
van zijn «Heksenjacht» de wrok, jaloesie, leugen, ver-
jacht op kommunisten in de nedering en twijfel sche-
USA door senator Mac Car
ter heeft willen aanklagen.
ring en inslag zijn. Een mo
numentaal stuk dat alleen
Dendermonde. De Leeuwerckenaers voor ze aan een suksesvolle heksenjacht begonnen amateurs. Dit sterk drama-
Hoe dan ook, die «Heksen- door sterke elementen ten
jacht» is geen makkie voor tonele kan gebracht wor-
(vh)
den. Dat de Leeuwercke-
tisch stuk vereist een door- naers momenteel over een
lopende sterke koncentra- stel sterke en goed uitgeba
lanceerde akteurs en aktri-
ces beschikken, hebben ze
met hun «Heksenjacht» ten
overvloede bewezen. Het
werd een grandioos ver
toon, met op sommige mo
menten werkelijk briljant
toneel dat professioneel
moeilijk kon verbeterd wor
den. Met twee schitterende
uitschieters in de persoon
van Jaak Verhelst (Proctor)
en Rita De Mulder (vrouw
Proctor), beiden met fantas
tische hoogtepunten in het
derde en vierde bedrijf.
Sterrebeelden, sommigen geloven erin, anderen niet.
Maar wanneer astrologie een obsessie wordt krijg je de
gekste toestanden als resultaat.
Dat werd ons tenminste duidelijk gemaakt in «De twee
maagden», een komedie waarmee regisseur Hendrik Pele-
man en de akteurs van «Speels Podium» niet zozeer de
betrachting hadden onze astrologische kennis te aktive-
ren, wel onze lachspieren.
In «De twee maagden»
wordt er een komplot ge
smeed tussen de sekreta-
resse en de zoon van Vig-
non om uiteindelijk een hu
welijk af te dwingen. Daar
om worden direkteur Vig-
non en bouwvakker Vamo-
poulos gebombardeerd tot
astrologische tweeling die
dezelfde geestelijke en li
chamelijke eigenschappen
hebben. Hun beider lot
werd zogezegd bepaald
door dezelfde stand van de
hemellichamen bij him ge
boorte.
Er doen zich natuurlijk
heel wat bizarre situaties
voor, maar eind goed, al
goed. Het jonge stel mag
trouwen, de direkteur ver
looft zich met z'n sekreta-
resse en de maskotte vliegt
de laan uit.
Met de rolverdeling had re
gisseur Peleman juist
gemikt.
Alfons Van Weyenbergh
bracht als direkteur Vig-
non een vertolking op ni
veau. Vakkundig en met
duidelijk onderscheid in de
stemmingen van z'n perso
nage. Even vlot was de
astrologische tweeling
broer Vamopoulos. Mare
Van Herreweghe beschikt
duidelijk over het Griekse
temperament, doch speelde
ons soms iets teveel in op de
enthousiaste reakties van
het publiek.
José Delcart boeide als se-
kretaresse Carbonneau
vooral door de mimiek. Ook
Gerda Van Weyenbergh liet
zich van haar beste zijde
zien als stoeipoes Marie-
Claude. Toch hadden we de
vertolking graag nog los
ser en met meer zwier ge
zien. Beweeglijker en meer
stemgevend mocht Marleen
Arijs geweest zijn als Odet
te. Wel gaf ze haar persona
ge de gepaste afgemeten
heid.
Nieuw op de scène waren
Luc De Leeuw en Nicole
Van Cauwenbergh. Hen ge
ven we natuurlijk nog kre
diet en vergeven we graag
het gebrek aan intonatie
aan eerstgenoemde. Ook
leek ons bij hen de regie
nog te veel opgelegd.
Algemeen bekeken was de
regie toch levend en
boeiend. De (kleine en on
diepe) scène werd volledig
bespeeld, hoewel iets teveel
gebruik werd gemaakt van
het voorplan. Het leek dan
of de spelers een gedichtje
kwamen voordragen.
De vechtscène tussen de
twee vrouwen was wel al
lesbehalve. Voor de rest liet
regisseur Peleman de aktie
vlot verlopen.
De technische kant van de
zaak werd bij Speels Po
dium ook dit keer verzorgd
en met de beschikbare mid
delen fijn afgewerkt.
Het dekor droeg bij tot de
sfeer van het stuk, de grime
was verzorgd en de uitlich-
ting van dat dekor was
egaal. Eén opmerking: toen
het barmeubel een tijdje
open stond, was er blijk
baar geen muziek meer
voorhanden.
Al bij al leverde Speels Po
dium een heel behoorlijk
produkt af. Laat ze maar
doen!
8IROU ANN
Dendermonde. Speels Podium. Direkteur Vignon voelt dezelfde pijnen als zijn
astrologische broer (A? Sirou)
Na de suksesrijke herneming van "Minne zeun?
Nen Homo!' besluit toneelgroep Tijl het seizoen '85-
'86 met een daverende, steengoede komedie, ge
schreven door Paul Van Staaie en Joris DUans-
wyck, bewerkt door Leo Rozenstraten en in een
regie van Guido Mae re mans, nl.: «Bossemans en
Coppenolle».
Er wordt gespeeld op zaterdag 5, zondag 6 en
maandag 7 april e.k. telkens te 20 u in de stads
schouwburg van Sint-Niklaas.
Steeds meer belangstellenden lijken de weg te vinden
naar de leerlingenaudities van de Gemeentelijke Muziek
school van Buggenhout. Dit bleek vorige zondag nog
tijdens de laatste leerlingenauditie van dit schooljaar: een
eivolle polyvalente «ml van de Gemeentelijke Sporthal
kon genieten van een rijk gevarieerd, stijlvol en mooi
uitgevoerd koncert
Lag bij vorige leerlingenau
dities meer de klemtoon op
individuele prestaties, rfnri
werd nu vooral aandacht
gevraagd voor het musice
ren met anderen, al dan
niet dezelfde discipline. De
spits werd afgebeten door
Mario Thomas die, aan de
piano begeleid door Paul
Coppejans, «A la manière
de n° 3, voor drums en pia
no» van J, Delécluse uit
voerde. Met diverse troms,
cimbalen, triangel en tam
boerijn wist hij, na een aar
zelende start, dit toch niet
zo gemakkelijk werkje tot
een vlot geheel te ver
werken.
Celloleraar Hugo Van de
Velde bewerkte «Drie
Volksdansen uit Neder
land» voor zeven celli. Niet
zo vaak te beluisteren in
een muziekschool: zeven
celli. Technisch was deze
vertolking zeker niet vol
maakt, uiteraard zouden
we durven zeggen, maar
toch klonk het geheel erg
mooi. Vooral het tweede
deel van deze eigenlijk kor
te suite klonk zeer mooi,
evenals het derde waarin
Ben Reynders erg verdien
stelijk de solopartij voor
zijn rekening nam.
H. Poser kom poneerde «Der
Klapperschuh», «Tanz» en
«Der Leiermann», drie
werkjes voor zes handig
klavier. Ze werden gespeeld
door Stefan De Schepper,
Nele Schelfhout en Sara
Van Hoezen, alle drie uit de
pianoklas lagere graad A.
Vooral de geritmeerde de
len vielen erg mee. Hobole
raar Luc Nielandt vertolkte
met twee van zijn leerlin
gen, Hilde Van den Berghe
en Ulrick Baeck (respektie-
velijk uit de middelbare en
de hogere graad A) de «Va
riaties op «La ci darem la
Mano» van Ludwig van
Beethoven. Was deze kom
positie technisch iets te
hoog gegrepen of speelden
de zenuwen parten, De so
list herpakte zich echter
keurig in het laatste deel.
Diverse teksten van o.m.
Wilmink en Dorrestij n wer
den door de lerares diktie
gebundeld tot één geheel
«Over slechte kinderen».
Kinderverdrietjes, kinder-
ergernisjes, kinderver
wachtingen (de verklein
woorden zijn zeker niet pe
joratief bedoeld!!) werden
in groepsverband naar voor
crebracht. Betuttelend ere-
drag van ouders, school en
de wereld van de grote men
sen werd op ludieke wijze,
maar niettemin indringend
en ook visueel goed gepre
senteerd. Verzorgd en over
dacht werk!
Een achttal leerlingen uit
de klasdwarsfluit vertolk
ten mooi de meezinger van
enkele jaren geleden «Chit-
ty Chitty Bang Bang» van
R. R. Sherman. Een niet
zo denderend arrangement
maar wel vrij degelijk uit
gevoerd.
De leerlingen van het vier
de en het vijfde jaar noten-
leer zongen het «Pugatisch
Thema nr. 6» van Fernand
Quinet. Misschien niet zo
uitermate spektakulair
voor het publiek maar het
gaf wel een goed beeld van
wat in een klas notenleer
bereikt wordt.
«Berceuse voor
sopraansaksofoon» van Al
fons Goeyens werd vertolkt
door John De Smedt, aan de
piano begeleid door Paul
Coppejans. Hij bereikte een
mooie toon en was ook tech
nisch vrij degelijk, reke
ning houdend met het feit
dat hij leerling is in de mid
delbare graad A.
De strijkers uit de klas sa
menspel vertolkten vier
nummertjes, vlot in het oor
liggend en mooi vertolkt:
«Country Gardens» (waarin
de hoboïst mooi werk lever
de), een vrolijke «Galopa-
de», een mooie «Bellinger's
Round» en «Krakiwiak»
met een solootje voor
gitaar.
De blazers uit de klas sa
menspel besloten deze leer
lingenauditie met twee
prettige nummers: «Pavane
in Bleu», (waarin de sax
alto schitterde) en «Fasci
nating Drums» waarin
uiteraard de perkussie in
de kijker stond. Beide num
mers van Ted Huggens kre
gen een mooie verklanking
mee, vooral als men de toch
tamelijk kleine bezetting in
aanmerking neemt. Een
verdiend applaus toonde de
waardering voor het gele
verde werk van zowel leer
lingen als leraars. Ook een
terecht applaus voor Hilde
De Cremer, die het geheel
presenteerde
Volgende aktiviteit van de
Gemeentelijke Muziek
school is het leraarakoncert
dat plaats heeft op zaterdag
19 april ek. om 20 uur in de
polyvalente zaal van de Ge
meentelijke Sporthal.
Het ligt voor de hand dat
Tijl aan dit seizoenslot een
zeer speciaal tintje zou ge
ven. Naast het feit dat het
onvervalste, echte, zuiver
ste dialekt zal worden ge
sproken zal dit kos
tuumstuk worden ge
steund door een parel van
een orkest. Er worden in dit
lachverzekerend stuk een
tiental melodieën verwerkt
die, vergezeld door de nodi
ge danspasjes, de sfeer ten
top moeten doen stijgen.
Het loont beslist de moeite
twee potentaten te zien
klungelen en blunderen.
Coppenolle leeft al jaren on
der de plak van zijn «poes-
ke» en boezemvriend Bosse
mans, de weduwnaar, is in
het bijzijn van madame Vio
lette (een exoentriek dame
tje dat in 1900 opschud
ding verwekte in elk pro
vinciestadje) een vogel voor
de kat. Deze huwelijks- en
liefdesperikelen zouden de
hechte vrienschap tussen
de twee mannen nooit kun
nen belagen, ware het niet
dat beide dametjes een re
gelrecht verschillend oor
deel hebben over voetbal.
Madam Coppenolle kiest
voor De Groene Leeuwen
terwijl Madam Violette on
voorwaardelijk De Storm
vogels toejuicht. Bosse
mans die nauwelijks het
verschil kent tussen een
voorstopper en een lijntjes
man, kiest in afwachting
van een huwelijksbelofte,
voor de ploeg van Madam
Violette. Nu gaan de pop
pen letterlijk en figuurlijk
aan het dansen en... om al
les nog ingewikkelder te
maken, moet u weten dat
zoon Bossemans met doch
ter Coppenolle wil trouwen.
Dit zou allemaal heel slecht
kunnen aflopen, maar zoals
het in een vrolijke komedie
post komt alles uiteindelijk
weer op zijn pootjes terecht.
Vóór het echter zover is,
heeft u alvast menige lach-
traan uit uw ogen gewre
ven. «Bossemans en Coppe
nolle» is een uitbundig
feest, doorspekt met liedjes
en muziek uit de oude ge
kende charlestondoos. In
de rolverdeling vinden we:
Willy De Greef, Dries Cap,
Lea De Lannoy, Fabie Van
Gasse, Jean Grisar, Danny
Slimbroeck, Myriam Ver-
laeckt, Charles De Coninck,
Edithe Beiraaert, Rose-Ma
rie Maes en Gilbert Van
Pouck. Orkest en zang
gaan o.l.v. Kris Soetens.
Kaarten (140,- en 120,- cjp
en +3 pas) in de stads
schouwburg tel. 0-
778.35.75 of in lokaal Huis
Van Commerce, Grote
Markt 10 of op het sekreta-
riaat Heistraat 228, tel.
776.31.47.
(W.D.G.)
Het gemengd koor Sint-Gre- koor en strijkensemble van semble. Het mannenkoor ver-
goriusgild o.l.v, Robert Helle- W.A. Mozart. Solisten zijn Li- tolkt gregoriaanse gezangen
mond verzorgt met Pasen ly Weyers, sopraan, Marleen Ais slot is er het Alleluia voor
(zondag) de plechtige hoogmis Bauwens, alt, Paul Opsomer, koor, strijkensemble en orgel
om 10u30. tenor, Florent Verbeke, bas. van G.F. Handel.
Men voert dan uit de Missa in Tijdens het offertorium: Ave
F voor vier solisten, gemengd Verum voor koor en strijken- W.V.
De tienjarige Sarah De Leeuw uit de Hullekensstraat te
Dendermonde werd laureate van de Cantabile-wedstrijd
die in de prachtige zaal van de Singel te Antwerpen haar
beslag kreeg.
Sarah is een leerlinge van de pianovirtuoos Frans Doorns
aan de Dendermondse stedelijke muziekschool. Zij was
overigens een van de jongste deelnemers aan de wedstrijd,
en kreeg als laureate de prijs «Emmanuel Durlet» toege
kend. Zij studeert pas sedert vorig schooljaar piano aan de
muziekacademie. Toch heeft ze er al verschillende optre
dens opzitten.
De wedstrijd Cantabile, die om de twee jaar wordt
georganizeerd, richt zich tot jonge pianisten uit het
Nederlandstalige gebied van België, ongeacht de nationa
liteit van de deelnemers. De jury staat onder het voorzit
terschap van Eugene Traey en uit de leden Lucette
Alleman, Willy Appermont, Frederic Gevers, Levente
Kende en Abel Matthijs. Tijdens de maanden januari en
februari had deze jury tijdens drie opeenvolgende schiftin
gen maar liefst 105 kandidaten moeten beoordelen. Deze
kandidaten werden ondergebracht in verschillende leef-
tijdskategorieën. In de lagere graad voor de jongens en
meisjes tot 14 jaar waren 42 kandidaten onder wie Sarah
De Leeuw ingeschreven. De middelbare graad, van 14 tot
17 jaar, telde 37 kandidaten en de hogere graad, tot 21
jaar telde 26 kandidaten.
Onder al deze kandidaten werden uiteindelijk 13 prijzen
verdeeld.
Schitterend werk van Vera
Vertongen in haar sensuele
liefdesscène tegenover
Proctor en het doorlopend
routinewerk van René Le-
gat als de twijfelende en
tussen twee vuren geplaat
ste dominee Hala. Vermel
denswaardig is tevens de
come-back van Josée Stee
man (Rebecca) en de enor
me vooruitgang van het
jeugdig potentieel, waaruit
in de nabije toekomst be
slist topelementen kunnen
groeien. Hoed af eveneens
voor de konceptie van het
geheel door regisseur Leo
Vertongen. Er was nooit
een storend beeld te ontdek
ken op die kleine scène van
het VTI. Het sober gehou
den dekor was zo ingenieus
uitgewerkt dat het in een
handomdraai kon aange
past worden aan de tijds- en
plaatshandeling.
Buiten de hierboven geci
teerde uitschieters vernoe
men we graag het prima
werk van: Guido Willems
(dominee Parris), Dré Pau
wels (onder-gouverneur
Damforth), Luc Pieters
(rechter Hathorne), Tony
Vercauteren (schout Her-
riek), Nico Van Nuffel
(Cheever), Josée Vereecken
(Tituba), Lieve Pauwels
(Betty), Carl Eyckmans
(Putnam), Marie-Louise
Stockmans (vrouw Put
nam), Leo Vertongen (Giles
Corey), Wim Baude (Fran
cis Nurse), Frangoise Ver
tongen (Sarah Good), Hilde
Cools (Mary Warren), Mar-
tine Jacobs (Suzanne Wal-
cott), Mary se Vermeiren
(Mercy Lewis), Marc Saeys
(Hopkins) en Erna Dierickx
(Martha Corey).
Leo Jacobs hield achter de
schermen de touwtjes per-
fekt in handen als toneel
meester en verder werkten
mede: René Tonnelier,
Gommaire Vallé, Marc Van
Cauwenberg en Pros Van
Nuffel voor het dekor, Jan
Brackt (klank), Wim
DHondt en Lutgard Ghy-
sens voor de belichting,
Erna Dierickx (kostuums),
Raymond De Roeck (grime)
en Mare Van Cauwenberge
als koördinator.
(abl)
Aalst. Een van de Hassad broers legt uit hoe men
een gitaar moet vasthouden (a)
Met de tweede editie van haar Belforthappening zit
vzw Gitaar duidelijk in de lift.
Bij de opening op donderdag haalden zowel Paul
Rans als het Trio «Achttien» heel wat bijval. Er
waren ruim 200 melomanen opgekomen.
Aantal dat op vrijdag ruim verdubbelde voor het
optreden van het Duo Assad dat verleden jaar reeds
te Aalst te gast was in het kader van het Festival van
Vlaanderen doch dat nu een ander programma
bracht.
Voor velen echter werd de Flamenco-avond met
Wannes van de Velde, Manoio Lopez en Amparo
Cortes samen met het ensemble «Yerbaguena» en
Ricardo en Marquito Velez het neusje van de zalm.
De feestzaal van het stadhuis liep niet alleen meer
dan eivol, doch reeds dagen op voorhand moesten
plaatsen worden geweigerd. En met Robert Barto,
optredend in gans Europa, werd de koncertenreeks
waardig afgesloten.
Ook de referaten vielen - eveneens qua belangstel
ling - mee, en het colloquium deed de gemeen
teraadszaal vollopen. Een dozijn kursisten voor de
gitaarkursus door eminente solisten, werd eveneens
als een voltreffer beschouwd. En via de tentoonstel
ling, een permanent gebeuren, wordt getracht via
het aantrekken van bouwers uit de States en uit het
Verre Oosten, de nodige kontakten te leggen waar
bij vooral professionele gitaristen heel wat baat
kuhnen vinden.
LH
Aalst. Het Trio Achttien
