De grote
en de kleine k
pu<
SPINNEWEB MET ZEER GENIETBARE
«ZELFMOORD A LA CARTE»
Maak plaats, mevrouw: Pikant, dubbelzinnig, maar vooral humoristisch
Bij toneelkring XYZ
uit Bazel wordt het
zomer
Felix Timmermans -
evokatie in Haasdonk
Reizend Volksteater
speelt «Twee van de
Drie» te Beveren-
Vrasene
De Voorpost - 18.4.1986 - 11
(Archibald Durand) staal
op dezelfde rij en Francis
Gedurende vier avonden heeft Toneelgroep Spinneweb in het Sint-Gillis se
Gildenhuis «Zelfmoord a la carte» opgevoerd. Het werden goede vertoningen,
die telkens een groot publiek konden boeien. Alleen de laatste avond waren er
enkele lege plaatsen in de zaal. Maar op een zondagavond iemand naar buiten
lokken is een moeilijke kwestie.
In regie van Francis Lis-
sens hebben de jongelui van
Spinneweb een genietbare
vertoning gemaakt van
«Au petit bonheur», ge
schreven door Sauvajeon,
een licht satirisch boule
vardstuk, dat allicht alle
kijkers moet kunnen aan
spreken die van een avond
je toneel niet meer verwach
ten dan aangename ont
spanning.
Dat heeft Spinneweb met
vijf jonge akteurs er ook
van gemaakt: een luchtige
vaudeville die eerder noopte
tot begrijpend glimlachen
dan tot uitbundige lach
salvo's.
Het drama speelt zich af in
een Frans hotelletje, gehou
den door een eerder praat
grage waardin, Brigitte
Ancelin, gespeeld door een
sobere Leen Broothaerts.
Vier mensen lopen er de
drempel plat, of lievr drie,
want de echte vaste gast is
een bekend schrijver, Alain
Plessis, die er zich komt
voorbereiden op een zelf
moord die hij wil plegen
omdat zijn geliefde hem liet
zitten. Hij bereidt deze zelf
moord eerder theatraal
voor en bepaalt zelfs de da
tum waarop het zal gebeu
ren. Een tamelijk tumul
tueus koppel, Denis Cavig-
nolle en Mart ine Chambon,
gespoeld door Peter Meyers
en An Van Impe loopt er af
en aan, terwijl de lokale
nieuwtjesjager Archibald
Durand (Marc Van Herre-
weghen) er op zoek is naar
de enige sensatie voor zijn
scabreus roddelkrantje.
Giet al deze fak toren op een
hoopje, goed schudden en
je krijgt een hutsepot van
misverstanden, zodat het
netwerk voor een eerder
vrolijk stuk al geweven is.
Akteur en regisseur Fran
cis Lissens speelde de rol
van Plesis, de romanschrij
ver die zelfmoord wil ple
gen op de eigenwijze, vrij
arrogante manier die deze
rol vraagt.
Er wordt binnen en buiten
gehold en met pistolen ge
zwaaid, er worden auto's in
de prak gereden en vooral
eindeloze diskussies ge
voerd, intriges gesmeed en
verzoeningen gekweekt.
Vooral de bazin lijkt een
verwoede intrigante te zijn.
Het is niet gemakkelijk om
deze akteurs afzonderlijk te
belichten. Maar we mogen
wel zeggen dat het treheel
kollektief gelukt is. Echt
chargeren werd er niet ge
daan, al spraken de akteurs
wél zeer luid, ook als het
niet echt nodig was. We
kunnen ze allemaal samen
feliciteren voor een gelukte
prestatie.
Indien er al zwakke steeén
waren dan kwamen die
vooral doorde tekst. We
verwonderen ons er steeds
«We moeten niets steeds een billenkletser geven
aan ons publiek. Af en toe moet een toneelkring die
echt hogerop wil eens iets moeilijkere proberen».
Met deze woorden kondigde XYZ-regisseur Jef
Mellemans het jongste toneelstuk van zijn groep
«Zomer» van Edward Bond logische ontwikkeling ge-
is, naar horen zeggen, een beurt achter de scène en de
ernstig stuk en misschien personages moeten dit door
wel erg hoog gegrepen voor gedisciplineerd spel, met
een amateur groep, een weinig woorden en gebaren
kring die dan toch hoofdza- duidelijk maken,
kelijk zijn volk uit eigen Het wordt gespeeld op za-
dorp moet bereiken. terdagen 26 april en 3 mei
Maar anderzijds geeft dit en zondag 4 mei telkens om
sociaal realistisch spel, so- 20 uur in de Cardijnzaal te
ber in enscenering, ver- Bazel. Op de planken ko-
trekkend vanuit een duide- men Guy De Bruycker, Fa-
lijk gegeven groeiend naar bienne De Bock, Greta De
een climax, de kans aan Smet, Hilde De Meulder en
XYZ om te tonen wat men —regisseur himself Jef
aan kunnen in huis heeft. Mellemans. Het stuk wordt
En daarom richt men zich ook gespeeld voor de pro-
nu vooral tot een publiek vinciale jury van het Alge
dat echt van toneel houdt, meen Kristelijk Vlaams To-
Ook wordt de toegang aan neel. Kaarten kosten 100 F
jongeren beneden de veer- en zijn telefonisch te be-
tien geweigerd. Niet omdat stellen op de nummers 03/
er gewaagde scènes voorko- 774.26.85, 774.21.42,
men, maar wel omdat zo- 774.32.81 en 774.19.80.
mer nu eenmaal een zekere Kram
rijpheid vereist. De psycho-
over dat amateurs de moed
niet hebben om fors te
schrappen in de oorspron
kelijke tekst, terwijl de
profs niets anders den. De
ze «Zelfmoord» bereikte de
pointe eigenlijk reeds in het
tweede tafereel van het
tweede bedrijf. In het derde
zat er zo weinig vaart dat
dit lange stuk tegen het
einde eerder verwaterde
dan een climax bereikte,
maar daaraan kunnen de
akteurs dus weinig veran
deren.
Prijzenswaardig is zeker de
voortreffelijke taal en uit
spraak van de spelers en
het zeer verzorgde en mooi
uitgewerkte dekor. Het ge
luid was toepasselijk geko
zen en de belichting effi
ciënt.
Een pluim dus ook voor de
volledige ploeg van Spinne
web met Graziella De Ros,
Mare Vercau teren, Bart
Ruyssinck, Lieve Meyers,
Luc Selleslach, Miel Van
Biesen, Mare Vercauteren,
Annemie Van Leemput, Raf
Cauwels, Jef Verhofstadt,
William Wauters, Kris Bij-
nens, Hilde Van Rossem.
Piet De Ridder, Karine Van
Pollaert en Bloemen Vin
cent droegen ook him
steentje bij tot het sukses
van deze zeer jonge groep?
die nu toch bewezen heeft
dat hij iets achter de hand
houdt. We zien benieuwd
uit naar een volgende pro-
duktie in het gezellige
zaaltje van het Gildenhuis,
waar men de kijkers be
derft met een planken
vloertje tegen de koude voe
ten en waar er op de laatste
rijen zelfs kleine verhogin
gen zijn aangebracht. Een
gewaardeerde attentie.
(mare de backer)
Op 19 april brengen de Wase Jonge Leeuwen, KLJ-
Haasdonk en het Davidsfonds-Haasdonk een Felix
Timmermansevokatie. Het past om in het Timmer
mansjaar een hulde te brengen aan een groot
Vlaams schrijver.
Tine Ruysschaert en Francis Verdoodt dragen voor
uit het werk van Timmermans. Deze twee knappe
woordkunstenaars worden begeleid door Kathleen
De Vijlder op harp.
Dit uniek avondvullend programma heeft plaats op
19 april om 20 uur in het Parochiehuis van Haas
donk op het dorpsplein. Kaarten zijn te verkrijgen
bij de bestuursleden van de organiserende vereni
gingen.
Dendermonde. Een groepsfoto van Spinneweb. Marc Van Herrewegen (Archibald Durand) staat
als eerste op de eerste rij, Leen Broothaerts (Brigitte Ancelin) is de derde op dezelfde rij en Francis
Lissens (Alain Plessis), An Van Impe (Martine Chambon) en Peter Meyers (Denis Cavignolle)
staan op een trosje helemaal rechts (vh)
Dendermonde. Met deze tekening van Piet De Ridder werd Zelfmoord d la carte» aangekondigd.
Ze bevat zowat alle elementen die het stuk aantrekkelijk maken.
Op zaterdag 26 april e.k.
voert het R.V.T. in de Paro
chiekring te Beveren-Vra-
sene «Twee van de Drie» op
van Eugène Labiche, een
van de populairste en pro
duktiefste auteurs van het
Parijse boulevardteater
Twee van de Drie
Maxjavel, een vijftiger, is
na de dood van zijn eerste
vrouw weer in het huwelijk
getreden met de veel jonge
re Hermance. Deze heeft
een minnaar, Ernest. Deze
Ernest wordt ook door Mar-
erg op prijs gesteld
want voor elke klus heeft
hij hem nodig. De oom van
Ernest, Jobelin is de min
naar geweest van de eerste
vrouw van Marjavel en hij
loopt door het huis met de
herinneringen aan vroe
ger, die erg lijken op wat er
nu tussen Hermance en
Ernest gebeurt. De verwik
kelingen volgen elkaar op
en komt tot ieders bevredi
ging een niet te voorziene
oplossing. In deze «Le plus
heureux des trois» wordt de
echtgenoot verwehd, ge
koesterd, in de Watten ge
legd. Hij wordt veronder
steld zijn lot niet te kennen.
Er is iemand waar hij meer
van houdt dan van zijn
vrouw, meer dan van Er-
nest en dat is hijzelf, hij
voelt zich goed in deze si
tuatie en daarom is hij de
gelukkigste van de drie.
Want de twee anderen leven
voortdurend onder druk.
Eugène Labiche (1815-
1888) was één van de popu
lairste en produktiefste
boulevardauteurs. Tussen
zijn eerste (1837) en zijn
laatste (1877) werk gingen
meer dan 70 stukken in
première, een repertoire
waaruit nogal wat gezel
schappen van bij ons gretig
plukken om «publieksge
richt» teater te kunnen
brengen.
Leo Rozenstraten bewerkte
de tekst van Labiche in het
Nederlands; het dekor is
van Linda Salva; de akteurs
zijn: Alice De Graef, Anita
Koninckx, Simonne Pee
tere, Viviane Red an t, Dimi-
tri Dupont, Ludo Hellinx,
Walter Van de Velde en Leo
Rozenstraten.
Toneel in Bazel. XYZ brengt «Zomer» van Edward Bond op de planken (dw)
Lebbeke. Hilde Huyghens, Eric De Vis en Niek Dauwe, elk overtuigend in de hen
toevertrouwde rol (G. Breckx)
Lebbeekse toneelkring «Wijop de blijspeltoer
Met haast geplette knieën - komfortabel zitten is wat anders! - een dame voor die af en
toe stevig h<utr pint hief en een toeschouwer achter, die een Granny 8mith soldaat
maakte, hebben we vorig weekend het eerste halfuur van de Wij-versie en «Maak plaats,
mevrouw» meegemaakt.
Voornoemde ongemakken hebben ons toneelavondje uit echter niet verzuurd. De Wij-
produktie van dit blijspel van de hand van Ray Cooney en John Chapman, William Guns
voerde er de regie van - viel immers best mee -. «Maak plaats, mevrouw» bezit overigens
alle elementen - situatiehumor, dubbelzinnige woordenhumor, gekleurde personages,
pikante en onvoorstelbare toestanden - van een spetterende komedie en al werden we in
de Paroohieale Feestzaal gekonfronteerd met een ongelijkwaardige akteerprestaties,
toch mag het Wij-team terugblikken op een meer dan geslaagde produktie.
Lebbeke. Een onderbroken liefdesscène (G. Breckx)
Aan geile kreaturen geen
gebrek
Het is me wat in de flat van
Philip Markham, uitgever
van kinderboeken. De hip
pe binnenhuisarchitekt
Alistair Spenlow is er druk
bezig met de herinrichting
van het appartement. Me
vrouw Lodge, vriendin van
Joanna Markham en echt
genote van ladykiller Hen
ry Lodge, valt de flat bin
nen en vraagt Joanna de
zelfde avond gebruik te mo
gen maken van de flat. Ze is
immers uit op een vlugger
tje met haar minnaar Wal
ter Pangbourne.
Joanna stemt in. Ze gaat
met manlief - die meer in
teresse aan de dag legt voor
zijn boeken dan voor de li
chamelijke en geestelijke
noden van zijn vrouw - im
mers naar een uitgeversdi
ner. Alistair Spenlow is
echter ook van plan, samen
met het Duitse dienstmeisje
Sylvie, gebruik te maken
van de flat en Henry Lodge
koestert ook al dergelijke
plannen. Hij heeft immers
een telefoniste aan de haak
geslagen en is van plan er
meer dan een intiem ge
sprek mee te voeren. Wan
neer Philip echter, ingevol
ge een misverstand, besluit
thuis te blijven, loopt alles
in de overbevolkte flat in
het honderd. Temeer omdat
ook nog Olive Harriet Smy-
the verschijnt, wereldbe
roemd auteur van o.a.
«Grote Woef en Kleine
Waf». Problemen en gekke
toestanden? Die zijn er in
derdaad bij de vleet.
Hoog tempo
Regisseur William Guns,
ervaringsrijk als hij is, leg
de zijn cast een strak tempo
op. Hoort ook in een kome
die. De meeste akteurs en
aktrices bleken daar niet
het minste probleem mee te
hebben. Een tweetal leek
het wel parten te spelen. Zij
bezondigden zioh aan enke
le versprekingen en een bij
momenten kleurloos debite
ren van hun dialogen. Het
algemeen peil van de voor
stelling werd door deze te
kortkomingen echter niet
aangetast. Je krijgt als toe
schouwer overigens niet
eens de kans deze «oneffen
heden» diep tot je door te
laten dringen, want - we
zegden het reeds - in «Maak
plaats, mevrouw» zitten
niet alleen sterk humoristi
sche dialogen, ook de situa
tiehumor bepaalt mede de
bijval van het stuk.
Met de dialogen en de
woordspelingen vooral,
hadden sommige toeschou
wers het aanvankelijk
blijkbaar moeilijk. Durfden
ze gewoon niet te reageren,
omdat sommige «aange
brand» klonken en in het
Wij-midden dergelijke hu
mor vrij zelden aan bod
komt of appreciëren de
mensen gewoon dergelijke
humor minder?
Wij hebben in elk geval ge
noten. We vonden het overi
gens jammer dat we er een
tweetal actrices op betrap
ten tijdens hun spel toch
nog altijd tijd over te heb
ben om via een preuts aan
doende beweging - die niet
bij hun personage paste -
him kledij in een meer
«welvoeglijke» positie te
schikken. In een komedie
als «Maak plaats, me
vrouw» komen dergelijke
gestes storend over, ze to
nen bovendien aan dat ak
teur en personage niet
100% één zijn Waarmee we
dan weer niet beweren dat
dit blijspel een mislukking
werd op het vlak van het
akteren. Integendeel. We
hebben knappe, zelfs uit
zonderlijke staaltjes van
akteerkunst gezien, maar
anderzijds ook vlakkere
prestaties.
Aan vrouwelijke kant deed
de kring een beroep op Niek
Dauwe (Joanna Markham) -
vlot weliswaar, «geil» wan
neer het hoorde, maar o.i.
ontbrak haar op bepaalde
momenten enige speelsheid
-, op Els Van Den Abbeel
(Sylvie) voldoende in een
klein rolletje, op Monique
Mertens (Linda Lodge) -
legde opnieuw getuigenis
af van haar talent en van
haar pracht van een zeg
ging, op Hilde Huyghens
(Olive Harriet Smythe), kan
die akteren! konstant in
grote doen, uitstekend ty
perend en wat een veelzij
digheid cn op Kathleen
Van Biesen (Felicity Jane
Wilkinbson), die weinig
meer gevraagd werd dan
mooi en verleidelijk te zijn
en daar niet het minste pro
bleem mee had. De mucho
macho-beweging werd in
toneelkring Wij vertegen
woordigd door Erik De Vis
(nou ja, macho is anders),
die zijn personage van Alis
tair Spenlow prachtig ty
peerde. Hij hield dit vol van
begin tot einde, bracht ons
op bepaalde ogenblikken
Jerry Lewis in herinnering
en zette o.i. één van zijn
beste vertolkingen in de
schoot van de kring neer.
Renaat Moeyersoon moest
Philip Markham op de plan
ken zetten en deed dat, naar
onze mening te houterig,
hij miste vlotheid op de bü
hne en zijn optredens
in komedies doen te ste
reotiep aan. Zijn inzet
maakt echter veel goed.
Peter Biesemans (Henry
Lodge) zit duidelijk losser
in zijn vel, zijn typering
van de vlotte ladykiller was
dan ook af. Al te artificieel
leek ons echter de figuur
die Jo Pieters (Walter Pang
bourne) op de planken
Verzorgde techniek
De technische kant van de
produktie was er een van
hoge kwaliteit. William
Guns ontwierp een passend
en spijts de krappe ruimte,
een al bij al «ruim uitziend
dekor», friste het bovendien
op door enkele technische
hoogstandjes en liet het uit
voeren door Jan De
Vriendt, Jean Dauwe, Pros
per Cooreman, Pierre
Moens, Frank Dierick,
Adolf Van Mulders, Fran-
gois Cardon, Peter Biese
mans en Raymond De Ba
cker. Leo Menten schilder
de en behing.
De belichtingaknoppen
werden oordeelkundig be
diend door Eric Heyvaert,
Frank Dierick en Jan De
Wolf, Jean Dauwe verzorg
de het geluid.
Verleenden verder hun me
dewerking: Hilde Biese
mans (rekwisieten), Maria
Heyvaert (kledij), Chan tal
Vermeir en Jozef Van Dam
me (grime), Theo Van Heu-
wermeiren (affiche) en Ma
rina Mertyens (regie-assi-
stentie).
Vermelden we nog dat to
neelkring Wij, dit blijspel
nog opvoert op vrijdag 18,
zaterdag 19 en zondag 20
april. En dat wie een onbe
zorgd avondje uit op het
oog heeft, een van deze drie
voorstellingen niet mag
missen.
Pierre Van Rossem
