"IK WAS EEN HARDE9
ZELFS ROGER DE VLAEMINCK
KOCHT EEN TITEL
WIELERYETERAAN OMER VAN MOLLE
TELT NOG VELE SUPPORTERS IN DE STREEK
HET PALMARES VAN
OMER VAN MOLLE
EEN BLIK OP DE EREMBODEGEMSE WIELERKALENDER
DONDERDAGIMEI: STERRIT INSINT-NIKLAAS
32 - 18.4.1986 - De Voorpost
Misschien zegt de naam Omer Van Molle uit Sint-Agatha-Berchem niet veel, maar bij
velen uit de omgeving van Dendermonde zal een licht opgaan als we even herinneren aan
het wereldkampioenschap voor veteranen te Sint-Gillis, halfweg de jaren '70. Gaston
D'Hauwers uit de Van Langenhovestraat zegevierde in zyn kategorie voor eigen volk en
iif de reeks 65+ won de nu 75-jarige Omer Van Molle, met twee minuten voorsprong, na
meer dan tweederde van de wedstrijd alleen te hebben gereden. Op het einde van dit
interview komen we nog even terug op deze memorabele prestatie.
WIELRENNEN
Verenigde Veteranen
Wielerbond
Omer koerst momenteel bij
de Verenigde Veteranen Wie
lerbond, te Denderhoutem.
"In zijnen tijd" reed hij bij de
diverse jeugdkategorieën,
schopte het tot onafhankelijke
en beroepsrenner en koerst
momenteel nog altijd, een car
rière van meer dan zestig jaar!
Een uniek gegeven dat allicht
een plaatsje in het Guinness
Book of Records verdient.
- Als ik u iets zeg, vertelt
Omer, dan is dat de waarheid.
Want alle oud-renners zijn
"grote" koereurs geweest.
Maar al wat ik hier vertel kan
ik bewijzen met krantenarti
kels, affiches, koersverslagen,
uitslagen,... zaken die ik alle
maal heb bijgehouden uit mijn
loopbaan. Tot op vandaag de
dag hou ik alle resultaten van
grote wedstrijden bij, evenals
mijn eigen palmares, 't Is bijna
een museum geworden. Als er
bij mij ene komt stoefen over
zijn fietsprestaties, dan duurt Hoogtepunten uit een rijke
dat geen tien minuten om te loopbaan
weten of hij de waarheid Samen met ons doorioopt
spreekt of met. Omer Van Molle een paar al-
Wielrennen. Omer Van Molle vertelt ons de geheimen van
zijn goede konditie.
bums waarin alle wedstrijden
zijn bijgehouden.
- Dit bijvoorbeeld is de uit
slag van de Ronde van Vlaan-
SPORTDEBATIN STEKENE
De eerste aktiviteit van "Zuurstof' te Stekene werd zeker géén overdonderend sukses:
enkele aangekondigde vedetten stuurden hun figuurlijke kat, professor Heyndrickx
stuurde een assistent en... de belangstelling was gewoon beneden peil.
Het feit dat er ook - onaangekondigd - Distelbloemtoneel was kan daarvoor geen reden
zyn, want ook dèar was minder belangstelling dan gewoonlijk... De Stekenaar
- ondanks het feit dat hy massaal lid is van Zuurstof - is blykbaar niet meer van achter
z'n beeldbuis te krygen voor het initiatief van een ander...
Te weinig diepgang
En het debat zelf was "ook
al" niet zo denderend. Mode
rator Carl Huybrechts liet de
deelnemers zich té uitgebreid
voorstellen, liet hen honderd
uit vertellen over zichzelf en/of
hun wedervaren en kwam
slechts sporadisch tot de aan
gekondigde (gesuggereerde?)
facetten zoals geweld, vrou
wen, publiciteit, geld...
Spijtig natuurlijk dat FC
Antwerp-trainer Leon Noliet
niet kon komen, dat professor
Heyndrickx in Amerika ver
bleef en dat Betty Van Steen-
broeck een belangrijke verga
dering had ergens in Leopolds-
burg. Ze bleven dus afwezig...
Waren wel van de paritij: oud-
wielrenner Roger De Vlae-
minck, Patrick Bruynooghe
(assistent Heyndrickx), sport
journalist en sportsocioloog
Frank Buysse, Stekense mo
torcrosser Tony Hofman en
profvoetballer Rony Somers.
En... die maakten er het beste
van. Met Rony Somers maar
vooral Roger De Vlaeminck
aan het woord. Als pallieter
zorgde De Vlaeminck dan ook
geregeld voor grappige opmer
kingen of situaties, terwijl ook
Huybrechts zijn best deed om
het niet eentonig of stroef te
laten verlopen. Dubbel pech
voor "Zuurstof' natuurlijk
wanneer de Eeklonaar - die
nu in Kaprijke woont - Steke
ne reeds na het eerste bedrijf
verliet... Hij had nog een af
spraakje om 23 u in Ant
werpen.
Spelers betalen journalisten
Rony Somers sprak uitge
breid over zijn vierdubbele
beenbreuk, waarvan hij nu zo
wat volledig is hersteld. Hij
speelde reeds één helft in de
eerste ploeg (tegen IJslandse
amateursploeg) en hoopt héél
binnenkort terug in de fanion-
ploeg te staan. Wel is hij op
zoek naar een andere ploeg uit
eerste klasse voor volgende
seizoenen. Wanneer de sport
journalistiek aan bod kwam,
wist de Willebroekenaar dat
bepaalde spelers geld geven
aan journalisten om een goede
pers te krijgen, om véél punten
te krijgen in rangschikkingen
die "de beste speler" moeten
aanduiden... Ook vertelde hij
dat o.m. Dalving en Hoogen-
boom enkele jaren geleden
door Beerschot benaderd wa
ren om het toen bedreigde
Beerschot tegen Lokeren te
laten winnen.
Tony Hofman, Stekenaar en
motorcrosser in de BMB, had
natuurlijk niet zo veel te ver
tellen, Wel was hij de mening
(toegedaan dat hij té weinig
trainingsmogelijkheden had en
via De Vlaeminck kwamen we
te weten dat hij wél genoeg
talent bezit maar niet voldoen
de zelfvertrouwen heeft.
Patrick Bruynooghe-meende
dat de wielersport niet extra
geviseerd werd wat dopings-
kontrole betreft, argumenteer
de dat de teamsport, dus de
ploeggeest niet gebaat is bij
doping én gaf mee dat er bin
nenkort twee bekende sport
mannen zullen beschuldigd
worden van doping. Voor de
openbaarheid zijn de namen
nog niet vatbaar, want de
tegenexpertise is nog niet afge
lopen.
Kampioenschap gekocht
Sportsocioloog en -journa
list Buysse meende dat enkel
rekreatiesport de zeden ver
zacht - topsport heeft daar
niets mee te maken! - en be
schouwde de kritiek rond de
"hooligans" wel een tikje over
dreven. Wel was hij, net als
moderator Huybrechts, de me
ning toegedaan dat de populai
re sporten zoals wielrennen en
voetbal nu eenmaal de meeste
aandacht moeten krijgen...
"De kranten moeten toch ver
kopen..."
Roger De Vlaeminck ge
looft blijkbaar (nog steeds) in
Eddy Planckaert als klassieke
winnaar, stopte met wielren
nen omdat hij niet meer volgen
kon maar... hoopt terug in de
wielrennerij te geraken. Des
noods als "motard", want zo
volgde hij o.m. Gent-Wevel-
gem.
Hij noemde Roger Kneut de
beste sportjournalist aller tij
den en was van mening dat
Mare Stassijns niet veel van
wielersport kent. "Trouwens",
meende Roger: "Zowat heel
de journalistiek is voor ruim
30% gelogen...".
Daarna werd hij eerlijk. En
hij vertelde dat hij zijn laatste
kampioenstitel van België had
gekocht om te eindigen zoals
hij was begopnen. Verder wil
de hij ook nog kwijt dat hij
dolgraag wereldkampioen was
geworden. En dat hij daarvoor
véél geld geboden had in
Yvoir. Doch een onvoorzien
incident belette dit: "Op een
bepaald moment telde ik Lu-
cien Van Impe slechts voor een
halve renner - om te zwanzen
natuurlijk - en door zijn
schuld ben ik dan ook geen
wereldkampioen geworden!"
aldus Roger.
Als z'n mooiste overwinning
uit zijn loopbaan noemde hij
zijn triomfen in de Ronde van
Zwitserland (eindoverwinning,
bergklassement en een aantal
ritten).
Ook moderator Huybrechts
deed zijn duit in het zakje, wat
merkwaardige uitspraken be
treft, wanneer hij voorspiegel
de - waar of niet waar? - dat
30% van het kijk- en luister
geld dient om stereo-installa
ties te plaatsen in de wagens
van de ministers...
Sportdebat in Stekene. Roger De Vlaeminck, Carl Huybrechts, Rony Somers en Tony
Hofman waren paraat voor het sportdebat georganiseerd door "Zuurstof' (t&t)
deren van 1942, waar Frans
Bonduel 8ste werd, en waar ik
als 25ste vermeld sta, op een
totaal van 122 deelnemers.
Een sportief hoogtepunt was
het rekord over de 1000 (en
500) kilometer dat ik in '47 als
beroepsrenner vestigde en dat
nog altijd in mijn bezit is, ik zal
u straks uitleggen waarom men
mij dat niet meer kan afpak
ken. Ik bezit nog de affiches
waarin de 25 omlopen van 40
kilometer over Zellik, Asse,
Ternat, Schepdaal en Ander-
lecht staan aangekondigd. Phi
lips en Wolber sponsorden
mij, respektievelijk elektrische
apparaten en fietsmateriaal en
voor mijn prestatie kreeg ik
een premie van 12.000 frank.
Er was dag en nacht kontrole.
Ik vertrok 's vrijdags om 17 u
en na 49 u 2 minuten 4 sekon-
den en 2/10 arriveerde ik op
zondagnamiddag. De eerste
nacht had ik één uur ver
speeld, wegens een verschrik
kelijke tandpijn en de tweede
nacht ben ik twee uurtjes afge
stapt om efkes te slapen. Maar
die korte rusttijd is in mijn
totaaltijd verrekend.
En men kan mij dat rekord
niet meer afnemen, om de een
voudige reden dat om een re
kord te breken, men het in
dezelfde omstandigheden
moet aanvallen. En in mijnen
tijd was het al kasseistenen en
nu is dat allemaal schone baan
geworden.
Omer Van Molle toont de
officiële uitslag van het Bel
gisch Kampioenschap dat door
Sercu werd gewonnen.
- Er staan er een aantal
voor mij, maar zoals ge ziet,
staan er nog veel meer achter
mij, in de eindstand van het
nationaal kampioenschap dat
toen volgens een puntensy
steem werd verreden. En ge
ziet, alle goei uit die tijd zitten
er tussen: Sercu, Schotte, Im-
panis... Ik zeg u, ik ben nooit
een vedette geweest, geen bij
zondere koereur, maar ik was
nen harden. Opgeven bestond
niet en ik kon de kilometers af.
Ik herinner mij een koers in
Eigenbilzen. 's Zondagsoch
tends om vijf uur vertrok ik
thuis, via Leuven, Diest, Has
selt tot in Eigenbrakel en reed
dan ginder de wedstrijd over
120 km. De laatste trein ver
trekt voor mijn neus in de
statie en ik ben dan maar terug
met de fiets naar huis gereden.
Om twee uur 's nachts de
maandag stond ik thuis, met
300 km. in de benen.
Ronde van België
- Een andere historie was
de Ronde van België in 1947.
De eerste mei van dat jaar had
ik in de gietende regen Mons-
Valenciennes-Mons uitgere
den en ik zei tot mezelf: nooit
meer. Ik kwam veertien dagen
niet op mijn fiets en de dag van
de start van de Ronde, te Koe-
kelberg, passeert er ene uit
mijn geburen langs mijnen hof
en hij roept: awel 'Molleke',
da's zeker om met uwe haam
in de gazet te staan dat ge u
laat inschrijven! Ik maakte mij
kwaad en antwoordde: 'Bijlan
ge niet!' 'k Zei tegen mijn
vrouw: 'Geef mij mijn broek
en mijn vareuse'. Ik kom aan
de Basiliek aan de start en de
eerste die wegsprint was den
dezen. Vaneigenst, zonder
training, dat ging niet en op
Zellik berg hadden ze mij al te
stekken en in Asse lag ik er af.
Maar ik reed de rit uit. Ook de
4de etappe, waar er maar 47
van de 117 gestarten aankwa
men, een rit naar Luxemburg,
in regen en sneeuw verreden.
Net voor de aankomst kon ik
mij niet meer op de fiets hou
den, ik stap af bij een boerder
ijtje en er komt er daar nen
boer met nen langen baard
naar buiten. 'Was wollen sie?',
vraagt die. 'Essen', zei ik.
'Kom mit', antwoordt hij en
die mensen hebben mij daar
een paar boerenboterhammen-
met een schelle hesp, een paar
tassen koffie en enigste goei
druppels geserveerd en ik kon
weer verder. Ik kwam als laat
ste binnen, positie ook waarin
ik de ronde uitreed, maar de
laatste rit grabbelde ik toch
een premie van 200 frank mee
en ik had mijn koers uitgere
den!
Grote koersen
- Ik heb altijd een voorlief
de gehad voor de lange wed
strijden. In de kriteriums en
kleinere wedstrijden werd er
van in 't begin gevlamd en dat
lag mij niet. Nu nog niet trou
wens. Ik heb liever dat ze niet
te rap vertrekken. Als ze di-
rekt vanin de start ontploffen
lig ik los, nu nog in de koersen
van de 65-plussers. En ge moet
ermee rekening houden dat ik
mij moet weren tegen jonge
mannen, die soms wel tien jaar
jonger zijn dan ik, ik ben er 75.
Dit jaar heb ik er al twee
gewonnen. Maar ik ben nog
niet in form. Ik rij pas goed in
de zomer. Als 't warm weer is,
heb ik goei benen, nu is 't nog
te koud en de spieren komen
dan toch al een beetje stram op
mijn leeftijd. Maar wacht maar
tot binnen een maand of twee,
als ik als 't God belieft geen
tegenslag krijgt, zal ik er wel
staan.
Evolutie
- Alles is natuurlijk gewel
dig veranderd tegenover vroe
ger. De wegen, het materiaal,
de voeding, de doping, de ver
zorging. Toen wij plat vielen
moesten we zelf herstellen, nu
is er daar direkt nen auto van
de sportbestuurder met een
ander wiel. Behalve voor Eddy
Planckaert natuurlijk in de
Ronde van Vlaanderen. Wij
aten een uur voor de koers
biefstuk met frieten, pistolets
met kaas en hesp, van alles
eigenlijk. Vandaar dat Van
Molle soms met zijn maag vol
aan de start kwam en er kop
noch staart aan kon krijgen
waarom hij van in 't begin van
de wedstrijd gelost werd. Nu
eet ik 's morgens voor de koers
een klein boterhammeken met
zelfgemaakte konfituur en 's
middags, drie uur voor de wed
strijd, rijst met kip of een bief
stuksken, met een glas water,
geen bier.
Maar ik vond toch dat de
koersen vroeger schoner wa
ren dan nu. Ze vliegen u voor
bij op een halve sekonde en 't
is gepasseerd. Vroeger lag de
koers uiteen en kwamen ze een
uur na de eerste nog binnen.
Dan zag men nog iets.
Geheim
- Een geheim voor mijn
goeie konditie heb ik niet.
Mijn ouders waren eenvoudige
mensen en ik ben grootge
bracht met eieren, rauwe hesp
en geitemelk. In heel mijn car
rière heb ik drie keer doping
genomen en ik ben er drie keer
ziek van geweest. Ik weet ge
noeg, er gaat niks boven de
gezondheid. Ik heb me altijd
goed verzorgd, op tijd gaan
slapen, niet uitgaan, geen va
kantie, altijd gewerkt, zelfs
toen ik beroepsrenner was.
Toen ik begon te koersen heb
ik mezelf, als jong manneken
van veertien, in het gedacht
gestoken (zo slim was ik toen
al): als het te rap gaat, moet ik
ze laten gaan. Er gaan er toch
nog afvallen, dacht ik en die
pak ik dan wel. Want koereur
worden, dat is ne stiel, daar
moet ge geduld voor hebben,
dat moet ge leren. Veel man
nen van mijn generatie hebben
hun hart geforceerd met de
doping, dat verklaart waarom
er maar een tiental over
blijven.
Moeder de vrouw
- Of ik nooit ruzie had met
mijn vrouw over 't koersen?
Jaja, dikwijls zelfs. Maar nu op
't laatste niet meer. Nu zegt ze:
ik zal hem maar laten koersen,
't is toch geen 'avance' da'k
hem dat verbied. Ze gaat tel
kens mee naar de wedstrijden,
evenals mijn dochter, en ande
re supporters. Hier in de
streek heb ik nog veel suppor- Wielrennen. Omer Van Molle, toen hij in 1947 rekorahou-
ters. In de Van Langenhove- der werd van de 1.000 kilometer.
Wielrennen. In het veld rijden om sterk te blijven.
straat in Sint-Gillis, waar ik
wereldkampioen geworden
ben, heb ik er zelfs gemaakt
zonder dat ik het wist, mede
door die zege in het wereld
kampioenschap.
Koerstaktiek
Die koers ging over tien ron
den. Van in 't begin had ik
gezien wie er goed reed, wie
snel spurtte en elke ronde wa
ren er premies van 50, 100 of
150 frank. En daar werd dan
als gek om gespurt. Maar ik
dacht bij mezelf: laat ze maar
spurten, want ik wist dat ze
daarin krachten verspeelden.
En na de tweede premiespurt,
toen de sprinters wat stil vie
len, demarreerde ik vanachter
hun rug. Ik kon onmiddellijk
het gat slaan en de resterende
8 ronden bleef ik vooruit
rijden.
Een stukje koerstaktiek
waar veel jongeren nog iets
kunnen van leren. Omer Van
Molle, wij wensen u het aller
beste en nog veel suksessen.
Cecco
- 1ste wedstrijd: voor knapen onder de 15 jaer in 1926.
Ondanks valpartij 6de prijs op 26 deelnemers.
- 1928: kampioen der Denderstreek voor nieuwelingen
- 1929: 14 overwinningen als junior
- 1930: 6 overwinningen als junior
- 1931: kampioen van het Pajottenland bij de Onafhanke-
lijken
- 1932: beroepsrenner
- van 1933 tot 1941: opnieuw liefhebber
- Van 1942 tot 1947: beröepsrenner, mët in 1947 het
rekord over de 1000 km.
- 1948: rekord over de 500 km. bij de veteranen
- 1957: rekord over de 100 km. bij de veteranen
- Wereldkampioen bij de veteranen in 74, 77 en 80.
- 15 maal kampioen van België in dezelfde kategorie.
Dit jaar worden in Erembodegem-Centrum (opnieuw)
acht wielerkoersen gepatroneerd door V.C. «De Dender-
zonen - Forumvrienden» (lokaal Keppestraat 12). Onder
voorzitterschap van Bernard De Rop (voorzitter vanaf de
stichting van de klub in 1978) wordt door het dynamisch
bestuur volgende aktiviteitenkalender uitgewerkt:
Donderdag 1 mei 1986: de tweede Grote Prijs «Freddi
Pijck» voor liefhebbers.
Vertrek te 14.30 u., afstand 117 km of 16 ronden van 7,3
km langs de A.V.D. Maelestraat, Molenkouter, Kerkhof-
baan, Rooms Hofstraat, Kapellekensbaan, IJzerenweg-
straat, B. De Cocklaan, Welleweg, Kouterbaan, Nachte
gaalstraat, Industrielaan (zone), Churchillsteenweg, Nino-
vesteenweg, Keppestraat. Prijzen: 22.500 fr. 21e tot 30*:
200 fr. 2.000 fr.).
Zaterdag 14 juni 1986: Provinciaal Kampioenschap
Oost-Vlaanderen voor liefhebbers. Vertrek te 14 uur,
afstand 161 km of 22 ronden van 7,3 km langs de
Keppestraat, Ninovesteenweg, Houten Hand, Churchill
steenweg, Industrielaan (zone), Nachtegaalstraat, Kouter
baan, Welleweg, B. De Cocklaan, IJzerenwegstraat, Ka
pellekensbaan, Rooms Hofstraat (aankomst). Bev,: Kou
terbaan. Prijzen: 35.000 fr. 31® tot 50®: 250 fr. 5.000
fr,).
Zondag 22 juni 1986: 142® Grote Prijs Forum voor
nieuwelingen. Vertrek te 13.50 u., afstand 58 km of 8
ronden van 7,3 km langs dezelfde omloop van 1 mei.
Prijzen: 11.000 fr.
2. 43® Grote Prijs Forum voor juniores. Vertrek te 15.55
u.afstand 88 km of 12 ronden van 7,3 km langs dezelfde
omloop van 1 mei. Prijzen: 13.500 fr.
Zondag 27 juli 1986: 44® Grote Prijs Forum voor
liefhebbers. Vertrek te 14.30 u., afstand 117 km of 16
ronden van 7,3 km langs dezelfde omloop van 1 mei.
Prijzen: 22.500 fr. 21' tot 30®: 200 fr. 2.000 fr.).
Zondag 24 augustus 1986: 1. 45® Grote Prijs Forum
voor nieuwelingen. Vertrek te 13.50 u., afstand 58 km of 8
ronden van 7,3 km langs dezelfde omloop van 1 mei.
Prijzen: 11.000 fr.
2. 46® Grote Prijs Forum voor juniores. Vertrek te 15.55
u., afstand 88 km of 12 ronden van 7,3 km langs dezelfde
omloop van 1 mei. Prijzen: 13.500 fr.
Zondag 28 september 1986: 1® Grote Prijs Bouwonder
neming Alfons Arijs voor liefhebbers, afstand 119 km of
17 ronden van 7,3 km langs dezelfde omloop van 14 juni.
Prijzen: 22.500 fr. 21' tot 30®: 200 fr. 2.000 fr.).
Door de Koninklijke Wielerklub Terjoden (sekr. Johan
Verdoodt, Olmenstraat 1, Erembodegem) worden dit jaar
drie wielerwedstrijden georganiseerd te Erembodegem-
Terjoden.
Zondag 15 juni 1986: Criterium voor liefhebbers.
Maandag 16 juni 1986: 65® Grote Prijs van Terjoden
voor beroepsrenners
Donderdag 19 juni 1986: wielerwedstrijd voor liefheb
bers.
Vermelden we nog dat de wielerwedstrijden voor nieuwe
lingen, in Erembodegem-Centrum, van 22 juni en 24
augustus in aanmerking komen voor het zesde regelmatig
heidscriterium «Trofee Mare Galle» voor nieuwelingen
dat op 9 maart te Impe van start is gegaan.
De finale is voorzien op 30 augustus in Lede. En liefst 22
wedstrijden komen in aanmerking voor deze bij de
nieuwelingen zeer populaire regelmatigheidstrofec. Al
leen de nieuwelingen woonachtig in de provincie Oost-
Vlaanderen komen in aanmerking voor de eindprijzen. In
elke wedstrijd zijn er 10 punten te verdienen voor de
eerste, negen voor de tweede enz. in dalende lijn. Voor de
finale werd het te verdienen puntenaantal opgetrokken tot
het dubbele. Aan dit regelmatigheidscriterium zijn 52.500
fr. prijzen verbonden. De laureaat ontvangt 10.000 fr.
trofee.
D.B.
De lange erelijst van de "Ster der Amateurs" telt 52
namen voor 53 organisaties en dat is op zich natuurlijk
al merkwaardig. De enige amateur, vroeger junior, die
erin slaagde tweemaal te winnen, was... Eric Vander-
aerden.
Naast Vanderaerden staan zowat alle toppers uit onze
wielergeschiedenis op het palmares. Tot 1951, de
"Ster" werd in 1920 voor het eerst gereden, was de
wedstrijd inderdaad voorbehouden voor junioren.
Toen een kategorie die als springplank naar de profs
fungeerde. Namen als Frans Bonduel, precies zestig
jaar geleden, Ronsse, De Rijck, Kaers... sierden de
beginjaren.
In zijn huidige vorm bestaat de Ster sinds 1964 en het
was Walter Godefroot die alles weer op gang bracht.
Andere namen werden Van Impe, Monséré, Alex Van
Linden, De Beule, De Nul, Eddy Planckaert en vorig
jaar eerder onverwacht onze streekgenoot Marc Van
Nuffel. Wie wordt zijn opvolger?
Twee keer zal men dit seizoen een Sterrit binnen onze
provinciegrenzen kunnen bekijken. Op 19 april in
Nederhasselt en op donderdag 1 mei in Sint-Niklaas.
De strijd om de overwinning en voor de dichtste ere
plaatsen, zal ongetwijfeld hevig zijn want in Sint-
Niklaas is men al voorbij de helft van de selektieritten.
Van de tien wedstrijden blijven dan alleen nog De
Panne, Wilsele, Sint-Laureins en Tielt.
Tien Sterritten, het is niet veel. En de uitstraling van
de wedstrijd is erg groot. Dat de overwinnaar een
super-premie van 100.000fr. bovenop het diploma van
Aartselaar krijgt, maakt alles nog feller. Iedere ama
teur die de wip naar een profkarrière wil maken moet
er op de finaledag, op 15 juni, bijzijn.
Sint-Niklaas wordt voor de streekrenners een enige
gelegenheid er nog bij te zijn. Het kan de aanloop
worden naar een droomplaats bij onze nationale
wielertop.
(h.a.)
