Handlijnkundige Lieve Hamerijck:
we moeten de angst
uit het leven van de mensen bannen
Aanvullend pensioensparen een
wissel op de toekomst
ij mmÊmmÊmmÊÊmmmmA jmi kening Er
Aalst een
«Bloem van een Gemeente»
De Voorpost - 30.5.1986 - 3
Sommigen klinkt het wellicht gek in de oren: twee jaar geleden liet Lieve Hamerijck haar vaste job als regentes Frans
geschiedenis voor wat het was om zich volledig op de handlijnkunde toe te leggen. Tijdens haar zwerftocht, op zoek
naar de ware weg, maakte ze kennis met de nieuwe Westerse spirituele filosofie. Ze begrijpt dat haar weg elders ligt
dan ondergedompeld te worden in het verstikkende, alledaagse bestaan van een a-spirituele maatschappij.
Boeiend, moedig en grappig, maar ook een beetje verdrietig over het nog bestaande onbegrip, dat is de vrouw die we
gingen opzoeken aan de Brusselsteenweg 69 in Aalst. Ze leerde ons meer over de symbolen, de tekens en de werking van
de hand.
«Ik was natuurlijk al heel lang Het is niet toevallig, het staat
bezig met dingen als handlijn- gewoon in de hand.
kunde», zo begint Lieve Ha- Handen lezen kan je dus niet
merijck haar verhaal, «maar Van de ene op de andere dag?
twee jaar geleden, ik was toen Neen, zeker niet. Ik ben er dan
38, kreeg ik ineens een 'flash', ai jaren mee bezig. Maar,
Het zou dramatisch zijn indien zoals je ziet, is mijn wijsvinger
ik nog langer in het onderwijs korter dan m'n middenvinger
sta en niet kan doen wat ik en ben ik dus teruggetrokken,
moet doen. Mijn doel zou niet zal niet vlug zeggen dat ik
bereikt zijn. Ik denk dat ik niet jets |{an. ik denk voortdurend
eens zou kunnen sterven (ze dat anderen het beter doen.
lacht bij deze woorden). Maar Maar als ik dan durf zeggen ik
ik voelde het heel duidelijk kan handen lezen, wel dan kan
aan en zei bij mezelf: voilé, je jk het ook. Ik was er trouwens
hebt 18 jaar lang het onderwijs a] jang van overtuigd, maar de
ter harte genomen, maar als je buitenwereld hield me tegen,
er nu mee doorgaat is het 'em jc wordt door familie, buren
alleen nog om de wedde te en dergelijke al vlug op één rij
doen. Ik heb er toen een punt geplaatst naast de madam met
achtergezet en de maand die de glazen bol of zij die in
erop volgde had ik reeds een koffiedik kijkt. Er hangt een
aanbod om een voordracht te sluier over van waarzeggerij,
houden over handlijnkunde, Dat is niet zo. Zelfs in de
karma en reinkarnatie. bijbel vind je teksten die er-
De dood intrigeert me gewei- mee in verband staan: «God
dig. Ik vind het erg dat heel het $chiep de tekenen in de han-
maatschappelijk bestel speku- den van de mensen opdat allen
leert op één kaart die begint hun werken zouden kennen»,
met de geboorte en eindigt met Handen vormen bijna een
de dood. Het is ook daarom boek. Het is altijd boeiend om
dat ik tijdens mijn voordrach
ten probeer om de schrik van
de mensen voor de dood weg
te nemen.
Je kan er niet omheen: de
kerken lopen leeg, ze bieden
geen voldoende voeding meer
voor de menselijke ziel. De
gedachte aan reinkarnatie
neemt een beetje die lege
plaats in.
Over de verstandsdrempel
Sommigen denken waarschijn
lijk dat ik een beetje gek ben
en dat is misschien wel zo,
maar ik voel gewoon dat ik
moet doen wat ik doe. Ik pro
beer mensen te sensibiliseren
voor parapsychologie. We zijn
bezig met de drempel te over
schrijden. De meeste mensen
zitten gevangen in die vijf zin
tuigen, in hun klein kastje, in
hun verstand. We moeten veel
ruimer worden, de geest be
grijpen. We moeten er toe ko
men dat we alles weten. Aan
de geest kunnen we veel vra
gen. En deze dingen dragen we
allemaal in ons.
Welke mensen komen jou op
zoeken?
Mensen die hun handen tonen
zijn op zoek. Ze stellen hun weten en je vragen te stellen:
leven in vraag, maar ze zijn op wat kom ik hier doen? Waar
de goede baan. Mensen die om ben ik hier. Als je in de
hun handen tonen, tonen hun mist bent, het niet meer ziet
ziel. Velen gaan voort op ge- zitten, sla dan jc boek open.
iaatsuitdrukkingen bij ontmoe- Want de wijze kent z'n kracht
ting en dat bepaalt dan of ze al en bedient er zich van om zijn
dan niet sympathiek zijn. Maar lot richting te geven. De massa
oren, ogen, tong en mond kun- daarentegen laat maar begaan
nen we het zwijgen opleggen, en weet niet waar de wapens
onze handen daarentegen niet. liggen. Dergelijke mensen
In onze handen staat onze ziel krijgen schrik. Die schrik, ik
geschreven. Mensen die hun noem het een zonde, probeer
handen durven tonen willen ik een beetje weg te nemen,
ook ziektes en lijden voor- Wanneer mensen met een ster-
komen. ke kracht angst krijgen wordt
Als je maar bekijkt hoe men het fataal. Daarom moeten we
met kanker omspringt: enkel angst uit het leven van de men
de laboratoriumtesten tellen sen bannen. Wanneer een
nog, de mens is lang vergeten, massa mensen opgejaagd
Kanker zou je kunnen duiden wordt door angst zijn die
als het lachen dat niet gelachen krachten zo sterk dat er erge
is, het huilen dat niet gehuild dingen kunnen gebeuren. En
K. Sommigen kunnen niet la- dat probeer ik weg te nemen,
enen of huilen en dat staat in Wij hoeven geen angst te heb-
hun hand. Mensen schrikken ben. Angst wordt geboren uit
soms als ze merken dat je echt onwetendheid. Wanneer de
de dingen kunt duiden Het mensen dan hun leven, hun lot
raakt hen als je ze vertelt dat kennen en dingen kunnen ver-
ze moeten pardonneren, dat ze mijden, hoeven ze geen angst
zegt, dat alles opklaart. Maar
meestal is het tweede stuk van
je leven zoals het eerste, tenzij
die mensen echt de moed heb
ben om een ommekeer te ma
ken en durven achter zich te
kijken en grote schoonmaak te
houden. Jezelf zo grondig on
der de loupe nemen is echter
niet makkelijk.
Alles wat we denken en zullen
doen ligt al in onze handen,
maar die lijnen kunnen veran
deren en daar moeten we ook
rekening mee houden. Je hebt
van die waarzeggers die ver
trekken vanuit één lijn in de
hand. Ze beschouwen de mens
als iets statisch. Ik ga er daar
entegen van uit dat de ziel in
evolutie is. Als mensen veran
deren van ingesteldheid, ande
re voornemens maken, dan
veranderen ook de lijnen in de
hand. De stam en de grote
takken van een boom blijven,
maar de kleinere takjes veran
deren, groeien op een andere
plaats. De hoofdlijnen in de
hand blijven, maar de kleinere
lijntjes, de vreugden, het ver
moeten we de leerstof kennen.
Dat is ook de parabel van de
talenten.
Maar we moeten de evolutie
mogen doormaken, langs be
geerte, langs de seksualiteit,
het materialisme, de religie.
Tot we ontdekken dat het ei
genlijk in onszelf zit, dat we
onze innerlijke stem ontdek
ken. We moeten eerlijk zijn
met onszelf. Of de katholieke
kerk me zegt dat ik naar de mis
moet gaan of niet, ik moet
doen wat ik zelf voel. Aan
jezelf iets durven te doen is
belangrijk.
Kaartlezen doe je niet. Toch
heb je Tarotkaarten.
Ach ja (glimlacht), maar die
zijn dan ook heel belangrijk.
Deze kaarten liegen nooit.
Wanneer je een vraag stelt
krijg je ook een antwoord. Dit
is een zeer oude manier, zo
oud als de wereld, om mensen
te duiden waar ze zich be
vinden.
En we moeten nog zoveel ta
boes van ons afgooien. Sommi-
Aalst. Lieve Hamerijck: we moeten de geest terug begrijpen (A. Sirou)
driet, de pijn veranderen. Ook ge mensen worden ziek van
de relatielijnen veranderen hun schuldgevoelens. Maar we
naargelang de ingesteldheid. moeten altijd bedenken dat we
Handen lezen Is dus niet alleen gemaakt zijn naar het beeld en
aanvoelen, maar ook weten- de gelijkenis van hierboven,
schap, studie? Dus als we zo zijn, zijn we zo.
Handlezen is inderdaad weten- En laat ons er dan aan werken
schappelijk. Maar toch. Ik heb Dus laat ons een kat een kat
wel m'n licht opgestoken bij noemen. En geef de mensen
kaartlezen, pendelen, magne- een beetje gemoedsrust. En
tisme, foto's invoelen en der- dat is mijn taak. Die is heel
gelijke, maar voor mij zijn het klein, heel eenvoudig. Laat
de handen. Je mag me blind- nuj maar een klein lichtje zijn.
doeken of een persoon achter Anderen, de grote meesters
een gordijn laten plaatsnemen heeft duidelijk binnenpret)
en enkel z'n hand geven, ik zal die in onze maatschappij op
dingen zeggen. Het staat ge- het voorplan staan, mogen
woon in de handen, dat is voor grote lichten zijn.
mij heel zeker. Ik probeer enkel karakterieel
Ik ben zeker niet op sensatie en spiritueel te lezen in de
belust en ik hou er niet van om handen, niet zozeer de fysische
mensen die dat wel zijn hun kant. Alhoewel, aan de nagels
handen te lezen. Och, ik wil herken je soms ziekten die pas
hen wel zeggen of ze een zeke- maanden nadien naar buiten
re materiële welstand gaan komen,
verwerven, maar au fond inte- Je dochtertje staat eerder af-
resseert me dat niet. Ik weet wtfzend tegenover je handlijn-
liever of een bepaald persoon kunde. Haar hand krijg je niet
z'n hoofd zal kunnen rechthou- te zien?
bepaalde dingen moeten losla- meer te hebben,
ten, dat ze kleiner moeten
worden in hun manier van le- Wat verwachten mensen van
ven, of dat ze bijv. met hun jou dan?
seksualiteit in de knoei zitten. Wel, sommigen van wie het
Als dergelijke dingen door een leven niet rooskleurig verlopen
buitenstaander op de man af, is, die al een heleboel lijden
de but en blanc, gezegd wor- achter de rug hebben, ver
den, dan frappeert hen dat. wachten dat je goede dingen
den op deze wereld Dat Neen, in haar hand mag ik niet
neemt 7nlrnr nmt wnn Hot ,1e
neemt zeker niet weg dat ik kijkeA. Ze zegt dan: «moeder,
mensen die stommiteiten be- dan weet je jges Van mij». Ze
gaan respekteer. staal er dus njel voor ope,, jje
Ik vergelijk het leven met een heeft dat recht. Ik zal ze nooit
scheikundeklas: we gaan er verplichten haar hand te to-
binnen, er kan wel eens iets nen- Die huiver heb je ook bij
ontploffen als we iets uitprobe- vele volwassenen. Sommigen
ren. Maar als we buitenkomen hebben iets te verbergen, an
deren geloven er niet in. Maar
dat is de ziel. En niemand
:"N. hoeft bang voor me te zijn. Ik
zal de informatie die ik langs
de handen over iemand krijg
nooit gebruiken. Dat is het
f t leven van iemand anders, en
hij doet ermee wat hij wil. Het
li. heeft dus geen zin dat ik iets
onthoud over iemand.
Er wordt reeds gebruik ge
maakt van grafologie of hand
schriftkunde bij de aanwerving
van mensen voor een bepaalde
job. Zou handlijnkunde ook
i.j z'n nut kunnen bewijzen?
j J Och, zeer zeker. Mensen die-
ÉÊT .V. jp; nen bij een aanwerving opstel-
len te maken, testen in te vul-
len en dergelijke dingen meer.
Het zou veel eenvoudiger zijn
om de hand te lezen en kijken
of die persoon het verstands-
kruis heeft, of hij beslissingen
kan nemen
Maar met handlijnkunde
wordt nog niet voldoende re-
nodig om de handlijnkunde als
Aalst Lieve Hamerijck: de cyclus van dag en nacht, van leven en sterven, herhaalt zich Verdedigen!' waardigs te
lrou) Het is raar, grafologie wordt
reeds erkend en toch komt het
ook uit de hand. Maar de
handlijnkunde staat nog dich
ter bij de hand zelf en is dus
nog eerlijker. Handen liegen
niet.
Ik wil handlijnkunde uit de
vergeethoek halen, maar het
gevaar bestaat dat er dan te
veel sensatie rond gemaakt
wordt. Zo heb ik bijvoorbeeld
een hoekje op de Aalsterse
ambachtenmarkt ingenomen,
vorig jaar, maar dergelijke
dingen doe ik niet meer. Je
wordt dan meer als een
kermisattraktie beschouwd.
Aan een filosofisch café ont
breekt het ons in deze stad.
Het zou boeiend zijn om er
met mensen te praten over de
dingen die ons bezighouden.
Ik vertrek altijd vanuit de
vraag: wat is mijn taak op deze
wereld. Maar ik wil geen sen
satie. Ik wil ook geen kaart
legster, geen waarzegster wor
den. Want er zijn inderdaad
veel «charlatans», die de men
sen geld aftroggelen.
Ik doe daar niet aan mee. Puur
uit protest hou ik mij aan een
voudige dingen en probeer ik
gewone zaken te klaren. Ik ga
in feite preventief tewerk. Aan
voorspellingen begeef ik me
niet te sterk. Mensen aan wie
je zinnige dingen vertelt din
gen die in hun handen staan,
kreëren een suggestieve ver
trouwensband tussen henzelf
en jou.
Wanneer ze zo ontvankelijk
zijn is het gevaarlijk om nega
tieve zaken te vertellen. Die
mensen lopen er regelrecht
naartoe. Ze weten niet dat der
gelijke dingen verteld worden
om te ontwijken.
Ieder vinger heeft z'n symbool
Niet alleen de handpalm en de
lijnen erin heeft z'n betekenis,
ook de vingers kunnen ons
veel vertellen over de mens in
kwestie. Psychologen hebben
bewezen dat iemand die z'n
duim kwijt is, ook z'n wils
kracht verloren heeft. Kinde
ren met een lange wijsvinger
willen domineren, willen de
baas zijn in het spel. De mid
delvinger is de denkvinger, de
ringvinger de zon.
Mensen met een lange pink
kan je vergelijken met 'leur
ders' die aan de voordeur iets
proberen te verkopen en die,
nadat je geweigerd hebt, aan
de achterdeur proberen. Ie
mand met een lang laatste
pinkkootje heeft gevoel voor
humor en kan vlug een snedig
antwoord geven. Alles aan de
hand heeft z'n betekenis.
Met een persoon met korte,
brede nagels moet je geen dis-
kussie aangaan. Hij wil immers
altijd gelijk hebben. Kinderen
die stotteren hebben dikwijls
een lange wijsvinger (domine
rend), maar bezitten niet ge
noeg wilskracht in de duim.
Willen maar niet kunnen dus.
Mensen die bang zijn bezitten
een duim die kort bij de hand
staat. Bij vrijgevochten perso
nen staat de duim verder af.
Bange mensen die hun wils
kracht blokkeren houden dik
wijls de duim in de handpalm
gekneld, zoals baby's dat
doen. Hun wilskracht is ook
nog niet vrijgekomen. Mensen
wiens wijsvinger en pink ver
van de andere vingers staan
zijn onconventioneel en kun
nen zich moeilijk schikken in
een relatie.
Gevaarlijk beroep
Lieve Hamerijck babbelt hon
derduit en doorspekt haar ver
haal met kleine anekdotes,
waarbij haar ogen twinkelen of
ze het uitschatert.
«Je mag wel zeggen dat ik een
gevaarlijk beroep heb vertelt
ze quasi heel serieus». Ik ge
loof dat ik nog eens een pak
slag zal krijgen van één of
andere chique mijnheer. Zo
kwam er na een voordracht
een heer bij me om z'n hand te
tonen. Z'n vrouw zat een eind
je verderop. Ik zag in z'n hand
dat hij nog een «petite amie
cóté» had en vertelde hem dat
ook.
Hij werd knalrood en vroeg of
het handlezen nog lang ging
duren.
Er zijn ook mensen die je niet
vertrouwen en die steigeren als
je hen de leeftijd vraagt. Die
vraag bespaart me gewoon
heel wat tijd. Het heeft geen
zin meer aan een persoon van
40 jaar te vertellen wat er op
haar 20* gebeurd is. Let wel, ik
vind de leeftijd wel terug hoor
in de hand, maar dat neemt
soms wel enige minuten in be
slag. Je kan het vergelijken
met het konsulteren van een
dokter. Je vertelt die man ook
wat je scheelt. Je vraagt hem
niet om zelf uit te zoeken waar
je pijn hebt.
Wanneer je de leeftijd kent
weet je onmiddellijk waar je te
koncentreren op een bepaalde
lijn.
Ik vraag de mensen ook of ze
in de hand van dochter An, alleen voor de foto evenwel. (A.
weten zullen we wel te weten
komen en tenslotte zullen we
alle rollen moeten spelen voor
we volledig af zijn, zowel de
koning als de bedelaar.
Geest en materie
Waar vroeger, duizenden ja
ren geleden, de geest het be
langrijkste was (veel mensen
waren toen helderziend) zijn
we tot nu toe geëvolueerd naar
materie. Van de geest weten
we niets meer, die is schijn
geworden.
Maar we zijn nu een nieuwe
periode aan het instappen, een
periode waarin het materialis
me van deze tijd zich moet
koppelen aan de spiritualiteit.
Overal bloeien groepjes op die
op zoek zijn naar het goede, de
geest. Want nemen we het
atoomgevaar als voorbeeld.
Wijzelf hebben de atoombom
gekreëerd en wanneer we nu
protesteren is dat tegen het
vijfde bedrijf van een drama.
We zouden beter protesteren
tegen het eerste bedrijf, daar
waar geest en materie ontkop
peld worden. Bij de atoom
bom werd de geest vergeten
Iets wat enkel uit materie be
staat is destruktief. Het is mo
gelijk dat wij ten onder gaan
We zitten vlak bij de dekaden-
tie. We kijken naar een wereld
in bloei, maar de bloemen ver
welken. We moeten terug naai
de zaadkorrel, terug naa
geest. Onze kuituur zal over-
kop gaan indien er niet een
stroom van mensen komt die
iets nieuws brengen.
En daar probeer ik even in te
treden...
SIROU ANN
Aalst. Lieve Hamerijck leest
Sirou)
rechts- of linkshandig zijn. De
Underhand is de intuïtie, de
aanleg, de moederhand, de he
mel, de titel van het te maken
opstel, de rechterhand is de
logica, de realisatie, de vader
hand, de aarde en het opstel
dat we moeten schrijven.
De linkerhand is het karma.
Wat erop geschreven staat zijn
restanten van een vorig leven.
Ik geloof dus stellig in reinkar
natie.
Je kan toch moeilijk een vorig
leven aantonen?
Reinkarnatie is inderdaad niet
wetenschappelijk bewezen,
maar we evolueren er lang
zaam naar toe. Wanneer je van
het standpunt van reinkarnatie
uit vertrekt, brengt het je wel
rust en begrip op voor het
leven nu. Het zou toch een te
grote diskriminatie zijn dat een
arme en een rijke bij het einde
van hun leven hun rapport af
geven en het daarmee zou ge
daan zijn. Nee, het is een cy
clus van dag en nacht. We zijn
wakker en we slapen. De vol
gende morgen doen we voort
aan datgene wat we de dag
ervoor niet klaargekregen heb
ben. We maken onze fouten
goed en doen verder. De cy
clus van dag en nacht, leven en
sterven, herhaalt zich. Als we
van de aarde weg zijn krijgen
we ook inzage in wat we ge
daan hebben en hoe we daar
kunnen aan werken. We zijn
op weg naar verfijning en de
ene mens zit al dichterbij dan
de andere. We komen en gaan,
komen en gaan.
Voor mij kan het gewoonweg
niet dat de dood aan alles een
einde maakt.
Het is niet bewezen, maar ik
heb er duidelijke beelden
over.
Waarom herinneren w(j ons
dat vorig leven dan niet?
Sommigen weten het nog, an
deren niet meer. Er bestaan
wel systemen zoals regressie,
rebearthing waarbij je er met
het onderbewustzijn heentrekt
om die dingen naar boven te
halen. Maar zelf doe ik daar Aalst. Lieve Hamerijck: Tarotkaarten liegen nooit. Ze zijn
met aan mee. Wat wc moeten er om de mensen le duiden (A. Sirou)
Senator Cooreman te Aalst:
Onder leiding van Elmar Baert, direkteur van de zetel
Aalst - Sint-Niklaas, ging verleden donderdag in de
lokalen van de BBL in de Nieuw straat te Aalst een
panelgesprek door over «Aanvullend Pensioensparen».
Een panelgesprek met als inleiders senator Cooreman uit
Zele en prof Van Broekhoven. De zaal Ijep voor de
gelegenheid eivol belangstellenden alhoewel «aan de over
kant», vice-premier Verhofstadt was aangekondigd die
het eveneens over «financiën» zou hebben.
lastingen innen brengt, zo leert
de ervaring, geen o
Senator Cooreman schetste de
achtergronden en ziet zich ge
plaatst voor vier uitdagingen.
De werkgelegenheid waarbij
hij aanmerkt dat de «rijken»
momenteel deze zijn die over
twee inkomens per gezin be
schikken. Meest kansarmen
zijn de ongeschoolden waarbij
hij dan logischerwijze het be
lang van adequate scholing
belicht.
Tweede uitdaging waarmede
België wordt geconfronteerd is
de onevenwichtigheid in de
staatsfinanciën, het tekort op
de rijksmiddelenbegroting.
5.000 miljard schuld is niet
niets en enkel het delgen van
de rente is reeds een zware
klus. Wanneer die schulden
berg elk jaar nog verhoogt
wordt de toestand finaal on
draagbaar. In de vette jaren
werd niet bespaard. «Het geld
moest op». Rond 1980 kwam
er dafl reeds een spaarplan en
momenteel hebben we er een
van 195 miljard. Wanneer we
niet zorgen dat er enig even
wicht komt wordt de toestand
voor volgende generaties gehy-
potekeerd. Het Sint-Annaplan
is geen eindpunt, enkel een
tussenstap.
Derde uitdaging is de pen-
sioenslast. Ons pensioenstelsel
is te gediversifieerd, zegt spre
ker. Wel kwam er reeds een
begin van ordening. Zo kan
het echter niet verder.
Men opteert dan ook voor het
repartitiestelsel, het betalen
van pensioenen met de ont
vangsten van de sociale bijdra
gen. Iedereen die er recht op
heeft zal pensioen blijven ge
nieten stoelend op de onderlin
ge solidariteit. Hoeveel is ech
ter een andere kwestie. En
tenslotte is er de demografi
sche achteruitgang waardoor
België niet alleen vergrijst
doch in 2.025 een miljoen in
woners minder zal tellen. Er
komen meer lasten en minder
ontvangsten... Meer mensen in
staatsdienst nemen brengt
zware uitgaven. En meer be-
Sparen voor aanvulling van het
pensioen wordt dan, volgens
de senator, een must. Waarbij
hij als voorbeeld stelt dat wie
40 jaar na mekaar jaarlijks
40.000 fr. stort aan 4% uitein
delijk 3,8 miljoen zal krijgen.
Aan 6% wordt dat zelfs bijna
6,2 miljoen en bij 45 stortingen
8,5 miljoen.
Gesteld kan worden dat een
pensioen steeds zal blijven
doch dat enkel wie voor aan
vulling heeft gezorgd «een wis
sel op de toekomst heeft ge
trokken».
LH
De «Vereniging van CVP-raadsleden» plant op de rechter
oever de aktie «Aalst, een bloem van een Gemeente».
Een bebloemingsaktie wordt inderdaad vanaf 15 juni op
touw gezet. Daaraan zijn dan liefst twéé wedstrijden
verbonden. Een prijs voor de mooist bebloemde voorge
vel en een voor de mooist gekleurde tekening.
1. Prijs voor de mooist bebloemde voorgevel:
Binnen de periode gaande van 15 juni tot 30 juni zal de
voorgevel van de deelnemende leden vastgelegd worden
en op kleurendia en op kleurenfoto. Een jury zal oordelen
op basis van de aldus genomen beelden. Uitslag zal
bekend gemaakt worden op een vergadering in september.
Een schaal Minister Lenssens is aan deze prijs verbonden.
2. Prijzen voor de mooist gekleurde tekening.
Kinderen of kleinkinderen kunnen een poster kleuren.
Van 15 tot 30 juni wordt de tekening voor het raam op een
goed zichtbare plaats opgehangen en ten laatste op 15 juli
met vermelding van naam, adres en leeftijd van het
deelnemend kind op het secretariaat, A. Keymeulen,
Botermelkstraat 53 te 9300 Aalst bezorgd.
Op 9 juni zal er in het Sociaal Centrum, Immerzeeldreef,
een keuze van geschikte plantjes kunnen worden beken
met vermelding van naam en marktprijs.
