NIET ALLEEN RAY CHARLES,
MAAR TOTAAL VERNIEUWD
MET REGGAE, FUNK,
RHYTHM BLUES
EN NATUURLIJK: TOP JAZZ!
JAZZ-DENDERMONDE AS NEVER BEFORE»
vJ
PROGRAMMA
16 - 13.6.1986 - De Voorpost
Topper Headin, blues, funk, soul, een topvedette
Voor de eerste keer in de vrij lange geschiedenis van het Dendermondse jazzfestival heeft
Vlaanderens grootste jazzmarathon niet plaats op de eerste zaterdag van september, maar op
vrijdag 27 en zaterdag 28 juni. Meteen is Dendermonde het eerste festival van de vakantiepe
riode en dat mag deze keer wel want topvedette van het gebeuren is Ray Charles die met zijn
legendarische Raelettes (negerzangeressen als backing-group) en zijn groot orkest naar
Dendermonde afzakt. Rond deze legendarische figuur werd een buitengewoon programma
opgebouwd dat zowel de oude stijlliefhebber (vrijdag) als de andere muziekfanaten voldoening
moet geven. Ook de jongeren krijgen deze keer een groot deel van de koek.
Hadden de organisatoren
aanvankelijk enige moeite
om Amerikaanse perfor
mers naar Europa te krij
gen, wegens de toch wel
overroepen golf van terro
risme, dan hebben ze uit
eindelijk toch een fraai pro
gramma in mekaar geknut
seld.
Wie het met dat program
ma niet altijd eens is, kan
ondertussen genieten van
de unieke sfeer die Jazz-
Dendermonde toch steeds
uitstraalt, van de bonte ben
de die hopelijk rustig kan
zitten zonnen en van de
voortreffelijke akkomoda-
tie op het terrein. Organisa
torisch loopt deze gebeurte
nis steeds op wieltjes. Dat
zal deze keer nodig zijn
ook, want met de ervarin
gen die men er had toen
Chuck Berry kwam, ver
wacht men voor The Genius
nog veel meer volk. Deze
keer komt de topvedette
echter op zaterdag en dat is
weer wat anders.
Zaterdag 28 juni
De onvermijdelijke door
braak naar nieuwere wegen
komt op zaterdag. Maar
eerst is er toch nog een
aanknopingspunt met de
dag voordien, want The
Zoots, een Antwerpse for
matie zorgt opnieuw voor
blues. Dat de vlam van het
enthousiasme laaiend uit
de pan zal slaan, werd ons
verzekerd door mensen die
onlangs in «De Ruimte» te
Antwerpen een optreden
van meer dan twee uur
meemaakten. Deze landge
noten bewijzen dat blanke
blues mogelijk is en dat zal
het publiek gauw ondervin
den Vanaf 16.00 uur zal de
festivalweide zinderen van
VRIJDAG 27 JUNI 1986
20.00 - 20.45: Axel Zwingenberger
21.00 - 22.00: Easy Riders Jazz Band
22.15 - 23.15: Johnny Thompson Singers
23.30 - 00.30: Marc Laferrière son orchestre N.O.
00.45 - 01.45: Boogie Boy His Woogies
ZATERDAG 28 JUNI 1986
16,00 - 17.00: The Zoots
17.30 - 18.30: Jeggpap N.O. Jazzband
19.00 - 21.00: Albert Griffith The Gladiators
21.30 - 23.00: Topper Headon
23.30 - Ray Charles groot orkest The Raelettes
Orchestre N.O.
De Fransen hebben steeds
goede punten gescoord in
Dendermonde. We zagen er
reeds «Les Petits Paradeurs
de la rue du Canal» en de
nog meer bekende «Hari
cots Rouges». Deze Marc
Laferrière behoorde met
René Franc en Claude Luter
tot de discipelen van Sidney
Bechet en brengt vrolijke
jazz op zijn Frans met hu
mor en gekke toestanden.
Ongetwijfeld kan je op vrij
dag genieten van «Dans les
rues d'Antibes», «Le Mar-
chand de poisson», «Les
Oignons» en natuurlijk
«Petite Fleur».
Rhythm blues dan toch
op het festival met Boogie
Boy (Paul Ambach) His
Woogies, een Belgische
band deze keer Wie kent
echter Paul Ambach niet
van tijdens de kroegentoch
ten. Hij speelde de «Lifeli
ne» kompleet plat. Paul be
geleidde John Lee Hooker,
«Zie je nu hoe eenvoudig
het allemaal is?». De lang
opgeschoten Duitser van
een goede dertig jaar, lijkt
ons trouwens een ideaal fi
guur om later op de avond
als gastspeler ergens mee
te doen, maar we mogen
eigenlijk de gebeurtenissen
niét vooruit lopen,
Dat deze Germaan met de
onmogelijke naam bij ons
niet meer bekend is, blijft
een raadsel. In de States
hebben de gevestigde waar
den er geen goed oog in als
Axel op het podium ver
schijnt en verschillende
grote namen hebben eraan
gehouden om samen met
hem op plaat te staan. Sip
pie Wallace, bijvoorbeeld,
de laatste klassieke vaude-
vüle-blues-zangeres die
overgebleven is uit de twin
tiger jaren en dan monu
menten zoals Lionel Hamp
ton, Joe Newman, Lloyd -
Glenn en Big Joe Turner. Boogie Boy and his Woogies: vrijdagnacht om te sluiten... of met
topzangers zoals James
Brown, Stevie Wonder en
zelfs Michael Jackson. Ray
Charles wilde zich nooit
ontpoppen tot alleen een
jongerenidool. Hij wilde
steeds jazz brengen en dat
bleek de sleutel tot het suk-
ses bij diverse leeftijdsgroe
pen. Voor Ray Charles kan
alles, als het maar muziek
is. «Ik geloof in muzikale
huwelijken, het is niet mo
gelijk een copyright te ne
men op een sentiment, een
ritme of een manier van
zingen», zegt hij. In zijn
orkest bevinden zich de
meest gereputeerde solis
ten.
De muziek van Ray Charles
is tijdloos, herinneringen
versmelten met nieuwe
ideeën en deze twee zaken
leiden tot een on vergelijk-1
bare en onimiteerbare
sound.
En zeg nou zelf, waar kan
je Ray Charles aan het werk
zien voor amper 450 F.?
Groots feest
In Dendermonde probeert
men steeds om de prijzen zo
schappelijk mogelijk te
houden en daarin is men
ook dit jaar weer gelukt.
Voor vrijdagavond betaal je
220 F in voorverkoop en op
de dag zelf 300 F. Zaterdag
wordt het 450 F en 600 F.
Toen we dus eerst hoorden
wie er allemaal kwam en
dan de slogan «Jazz Den
dermonde as never before»,
dachten wij al direkt aan
onze portemonnee, maar
niets daarvan. Ook de kon-
sumpties op het terrein blij- i
ven zeer laaggeprijsd. J.é
kan er zoals steeds uitbun
dig eten en drinken, sou
venirs en platen kopen
zelfs enige Hony Tonk-i
tributen.
Voor de gelegenheid wordt
een speciaal podium opge
trokken dat 12 meter breed
is en tien meter diep met
verschillende niveaus. Hon-
ky Tonk heeft werkelijk
zijn best gedaan om The
Genious op waardige ma
nier te verwelkomen.
zoekers parkeren liefst niet
te dicht tegen het terrein.
Er krek rechtover is een
grote wijk, waar vele plaat
sen zijn, op die manier
wordt de toegang vrij ge
houden voor de organisato
ren die maar al te dikwijls
over en weer moeten.
The Gladiators met Albert Griffiths, beter dan UB 40,
blues, soul en funk. Het ge
heim van Boogie Boy Am
bach is de ongebreidelde
geestdrift, het vuur dat ge
nsters naar het publiek
doet overslaan. Wedden dat
je meedanst in de late
uurtjes?
tief homogene band, deze
keer nog versterkt met Phi
lip De Smet en Rudi Baillu,
bekend tot ver in het bui
tenland. De benijdenswaar-
Realettes Óharles is hét
boegbeeld van de muziek
uit de jaren vijftig-zestig.
Hij was de grote bezieler
van zwarte Amerikaanse
Kaarten
De kaarten zijn te bekomen
op de vele voorverkoop
adressen, die gemakkelijk
kunnen gevonden worden,
dankzij de prachtige affi
che die Honky Tonk ont
worpen heeft, of bij de Hon
ky Tonk Jazzclub met een
storting op rek. 001-
0156371-83. De voorver
koop wordt afgesloten op
24 juni. Alle inlichtingen
kunnen bekomen worden
in de Honky Tonk Jazzclub,
tel. 052/21.63.85, 21.63.39
of op de festivaltelefoon
vanaf 25 juni: 052
21.57.78. Ook de V.V.V.-
Dienst Toerisme, tel. 0521
21.39.56 en het Festival
van Vlaanderen kunnen
kaarten en inlichtingen
verschaffen (091/25.77
en 02/512.85.54).
De organisatoren verwach
ten de grootste opkomst
dert het ontstaan. Het zal
dus geraden zijn om tijdig
een plaatsje in te nemen.
The Thompson Singers, gospel en spirutual met wereldklasse, op vrijdag
Als dat geen referenties
zijn...
The Easy Riders Jazz Band
uit de States zal het dus niet
gemakkelijk hebben om de
ze virtuoos te doen verge
ten. Bill Bissonnette en zijn
Easy Riders zweren bij de
échte New Orleans en het
zal dus niemand verrassen
dat zijn orkest als gastspe-
lers ondermeer Kid Tho
mas, Barry Martyn, Sam
my Rimmington en Dick
Grifith kende. Voor de ware
liefhebbers een buiten
kansje.
Omdat vrijdag 27 juni vol
ledig in het teken staat van
de oude stijl met blues, boo
gie woogie, authentieke
New Orleans, dixieland en
rhythm blues, konden
ook de gospels en negro
spirituals niet ontbreken.
Jazz-Dendermonde heeft
totnogtoe niet veel aan
dacht aan dit genre besteed.
Dat kan nu in één klap
goedgemaakt worden met
dé meest gereputeerde
Amerikaanse gospels-
groep: The Johnny Thomp
son Singers uit Philadel
phia. Dit kwintet, bestaan
de uit drie dames en twee
heren, kreeg van de Parijse
Académie du Jazz de «Ma-
halia Jackson-Prijs». De
oorspronkelijke gospelmu
ziek is een meer populaire,
ritmische toer opgegaan.
Een referentie is zeker dat
Reverend Johnny Thomp
son pianist, zanger, arran
geur en komponist was van
de beroemde Stars of Faith,
die met Black Nativity Eu
ropa op stelten zetten Nie
mand zal zich aan deze be
geesterende muziek kun
nen onttrekken.
Al krijgen we dus op vrij
dag zowat een overzicht
van de oude stijl, toch is het
niet kronologisch opge
bouwd, want na de gospel,
de dixieland met de frans
man Mare Laferriere et son
dige ritmesektie met band
leider Miel Leybaert aan
drums, Paul Van den Dur-
pel aan de stringbass en
Norbert Detaye achter de
•piano zorgt voor een grote
uitstralingskracht. Met Da
ve Senior aan de trombone
is de houterige klankkleur
meer gepolijst geworden en
de dynamiek is voller en
sterker geworden met Joris
De Cock, trompet en bugel.
Jeggpap blijft het troetel
kind van het thuispubliek
en zal dat graag bewijzen.
De jeugd zal dan al reikhal
zend uitkijken naar Albert
Frifflth The Gladiators,
live from Jamaica. Deze
groep zal een uniek twee
uur-durend spektakel bren
gen, exklusief voor België,
een must voor elke reggae-
fan. Sinds hun eerste be
zoek aan de States, in 1983,
zijn ze er omhoog gescho
ten als de komeet van Hal-
ley, in zoverre dat zij onver
mijdelijk nummer 1 wer
den op de reggae-charts,
nog voor UB 40-materiaal.
De band is nu al legenda
risch door de geweldige
magische optredens. Als
geen ander weet deze topact
het publiek te bereiken met
non-stop dance music. De
inzet en het plezier waar
mee deze harmony-group
werkt druipt eraf en werkt
zeer aanstekelijk. The Gla
diators zijn de waardige op
volgers van Bob Marley
The Wailers.
Het is ondertussen halftien
geworden, maar het
muziekfeest houdt niet op.
De Brit Topper Headon, ex-
The Clash, bereidt de weg
van The Genious voor. Top
per brengt fameuze muzi
kanten mee zoals Jimmy
Helms, lead-zanger, die ooit
de single «Goin* to make an
offer», maakte en daarvan
een miljoen platen aan de
man bracht. Mickey Galla
gher speelde bij The Ani
mals, The Blackheads en
Frankie goes to Hollywood.
Deze belangrijke groep met
negen muzikanten brengt
een mengeling van clash,
jazz en soul. Het wordt me
het avondje wel.
De slagroom op de festival-
taart wordt echter geleverd
door Ray Charles. Hij
brengt daarvoor zijn 17-
koppig orkest mee en The
Vrijdag 27 juni
Degenen die er een twee
daagse willen van maken,
zullen zich moeten reppen.
Nog maar net zijn de diplo
ma's op school uitgedeeld of
even later opent de Duitse
boogie woogie-pianist Axel
Zwingenberger het festival.
Wie dus niet in het donker
wil knoeien om zijn tentje
recht te zetten, arriveert
best op tijd, want deze Axel
is de moeite waard. Hij
heeft de titel «Champion of
boogie woogie in Europe»
zeker niet gestolen. We
hoorden hem dit seizoen
reeds in de Honky Tonk-
bunker en geen sekonde
van zijn vrijwel drie uren
durende optreden heeft hij
ons verveeld. Het is een fe
nomenale technicien, die
ook enkel hoogstandjes ris
keert en het pubhek onder
tussen uitdagend blijft toe
lachen, als wou hij zeggen
Muddy Waters en zelfs Lio
nel Hampton. Hij verzorgde
met zijn «Ambach Circus»
voorprogramma's van Fats
Domino, Robert Palmer, Ja
nice Ian en Dionne
Warwick.
Boogie Boy zorgt steeds
voor een dolle sfeer met zijn
repertoire van rhythm
de sfeer. Topklasse én Bel
gisch!
Het huisorkest van de Hon
ky Tonk Jazzklub, The
Jeggpap New Orleans Jazz
band zal het dus niet ge
makkelijk krijgen om de
indruk van hun voorgan
gers te verdrijven. Toch is
deze veelzijdige en kwalita-
Ray Charles op zaterdag als laatste act.
