w
li'
9»
«Summer Magic»... HEERLIJK
16de (Jazz-) Festival van Dendermonde
16 - 4.7.1986 - De Voorpost
Inderdaad: een dubbel epiteton voor het 16de jazzfestival van Honky Tonk Dendermon- en «Les Haricots Rouges»
de. «Summer Magie» om de woorden te gebruiken van Boogie Boy Ambach Paul in de aan het werk zagen op vroe-
naoht van vrijdag op zaterdag, waarmee hij zeker het zomerweertje bedoelde maar gere festivals. Leutig, po-
evenzeer de haast magische muzikale sfeer van het oude-stijlgebeuren op de eerste dag. pulair, aanstekelijk en
«Heerlijk!», om zoveel andere redenen: ook om het zomerweertje voor iedereen, de weer vooral ongekomplekseerde
sublieme organisatie van Honky Tonk, de voor sommigen goede muziek op zaterdag, vlotheid. Een vrolijke ver-
het voor het eerst live meemaken van the genius, de grote belangstelling, het besef dat pozing zonder veel. preten-
Honky Tonk zoekt naar een bevredigend kompromis in de programmatic.Iedereen ties. Waarom ook niet?
heeft wel een reden om dit festival heerlijk te vinden!
Boogie Boy, een aansteke-
Voorzitter Piet Heuvinck wel 600 of, in voorverkoop, honderden een begeesterde lijk showbeest
verkondigde door de mikro 450 fr. neer voor één avond optreden brengen met een wie rond één uur vrijdag-
verscheidene malen dat za- met een vedette, maar groot entoesiasme, zodat de nacht/zaterdagmorgen
terdag dé belangrijke dag draaien de andere 300 ovaties en de bijval niet van dacht dat hij zijn avondje
van het festival was (hij zei frankskes toch eens om in de lucht waren, chapeau! wel gehad zou hebben,
dit ook vrijdagavond een de geldbeugel en bewaren Eerlijke en heerlijke weent nu van spijt en werpe
paar malen), alsof hij zich ze dan toch maar liever muziek! zijn kroon naar Ambach.
wou verontschuldigen voor Boogie Boy en zijn Woogies
de matige opkomst n-inar de
heerlijke muziek op vrij
dag En er was inderdaad
een belangrijke opkomst op
zaterdag, de tweede dag
van het (jazz-)gebeuren in
Dendermonde. Er waren
belangrijke groepen gepro
grammeerd. Er werd een
belangrijke hoeveelheid
drankjes genuttigd. De (na
tionale) pers was in belang
rijke mate vertegenwoor
digd. Er was bij momenten
een entoesiaste sfeer bij een
belangrijk deel van het
jeugdige publiek.
Belangrijk was dit festival
alleszins voor de Honky-
Tonk organisatoren zelf:
een jazzfestival, het zestien
de reeds, «as never before».
Wat het resultaat van deze
vernieuwing was, leest u
hieronder, tenminste wat
wij het resultaat ervan von
den, en dat is uiteraard
maar de mening van één Dendermonde. Vrijdagavond was het nog gezellig zitten op de stoelen (foto Piet
mannetje. Hermans)
zorgden immers voor een
laaiend slot van deze eerste
dag. Niet verwonderlijk
voor wie al ooit de moeite
had genomen hen aan het
station aan het werk te ho
ren én aan het musicieren
te zien tijdens een van de
voorbije kroegentochten.
Ambach stelt zich nooit te
vreden met het kontrak-
tueel brengen van zijn
nummers; hij wil dat het
publiek participieert aan
het gebeuren. Lukt dit
hem, dan komt het podium
beest tot volle ontplooiing
en is het moeilijk te voor
zien welke graad van entoe
siasme er op de Richter-
schaal zal genoteerd wor
den. De dolle sfeer duurde
tenslotte nog tot bijna
kwart voor drie. «Summer
magie»!
Met een heerlijk tintelend
gevoel in het middenrif
(Nee, niet van de vele pint
jes, maar van de vele goeie
muziek) reden we om kwart
voor drie naar huis. Hopens
op een even heerlijke zater
dagse festivaldag.
Zaterdag: voor velen Ray
Charles, Ray Charles niet
voor allen!
Een heerlijke top-dag
moest het worden volgens
de organisatoren. «Zater
dag wordt een «topdag» in
Dendermonde. Program-
matorisch wordt het festi
val totaal opengetrokken,
zodat men naast top of the
bill Ray Charles, evengoed
veel opwindende Rhythm
Blues, een twee uur duren-
de wervelende reggae-show
ren dat de belangstelling Kwart voor negen vrijdaga- taaie Gezellige jongens met en uiteraard zoals de tradi-
Dendermonde. Boogie Boy Paul Ambach aan het werk (foto Piet Hermans)
Heerlijke muziek op voor een drankje op zater- The Easy Riders Jazzband
dag. tot te tenslotte kriste Autentieke New Orleans
Bij een betoging zou er in voor (byna) iedereen. dan met de autentieke Easy
de kranten staan: 1.500 Toch werd het een heerbjke j^ders Jazzband van trom-
aanwezigen volgens de or- muzikale avond op vrydag, bonist Bissonnette, die
ganisatoren, 1.000 volgens ®®n jazzavond die alle Den- de vocals voor zijn re
de politie. En ook hier zal dermondse jazzfestivals ei- ^ening nam. Deze band,
de waarheid wel ergens in £®n1S- organisatoren waarjn jammer genoeg de
het midden liggen. Zeker rustig en ontspannen in het trompetklank ontbrak,
en vast minder belangstel- 456864d®464 mets konmislo- j^reeg goed voorver-
lenden vrijdagavond dan op P®n- De oranjes fris en warm(i publiek aangebo-
andere jaren, en dit voor demokratisch, de hapjes de- ^en, maar wj8t blijkbaar
een nochtans schitterend Ép^jk en helemaal met zo j^gt goed hoe het
programma voor wie van d""f-, Er\ de van gerecht af te werken. Hun
oude-stijljazz houdt. Som- uitstekende kwaliteit. muziek klonk een beetje
mige Honky Tonkers zul- zoals ze er zelf uitzagen:
len hierin wellicht een ar- |Pe Woogie Axel zwin- braaf netje8 met das, zon-
gument zoeken om te bewe- g®11 berger der veel inventiviteit of fan-
programma» kon men
uiteraard niet voorbij aan
de traditie dat het huisor
kest The Jeggpap New Or
leans Jazzband optreedt op
zaterdag. En ze deden dat
met veel verve en dinami-
sche homogeniteit.
De jongens van Bert-zaliger
waren voor de gelegenheid
versterkt met de welbeken
de klarinettist Rudi Balliu
en saxofonist Philip De
Smet (wij dachten dat deze
nog in Mexico zat). Ze speel
den het vertrouwde reper
toire, maar erg degelijk op n j
een niveau dat in België Dendermonde. Zaterdag was het zitten op het hete gras om zoveel mogelijk bezoeka
zelfs niet, geëvenaard plaats te bieden om Ray Charles te beluisteren (foto Piet Hermans)
n^n^rrfrindn^rrnn^111^6 we4 aan vooral voka- ky-Tonkorganisatoren dro- ren op ons plaatsje gebli
g groe list Jimmy Helms! Het werd men al lang van een grote ven, een stoeltje onder d
Reggae-sfeer^met Albert suksesvol live-optreden vedette op hun festival. Het bomen op het einde van tei
Grimgt and The Gladiators ons voorai zaj bijblijven traditioneel eerste weekend rein één, waar wij al de hel
De gladiatoren zijn niet om zijn keihard volume, van september valt te laat namiddag, lekker beschi
meer wat ze waren: in het Topper Headon zelf is ei- om een grote vedette te tegen de zon, hadden zitte
oude Rome liepen ze met genlijk niet zo een grote strikken, die een Europees genieten van het mooi
een helm op hun hoofd en topper, toch niet op muzi- toernee maakt alle zo- weertje, de mooie meisje
een net en zwaard in de kaal vlak. Hij liet zich wel merfestivals zijn dan al en een fris pintje. Dat wi
hand; in het zwoele Jamaica opmerken als een verwend achter de rug. Voor één tot nog toe, ook akoestisd
dragen ze een Afro-kapsel (zaterdag) en vervelend, koncert een vedette laten een goede keuze geblekei
met een bont-gebreide muts dronken (en zo) jongetje overkomen, lukt zo goed zelfs tijdens het optreda
op het hoofd en een muziek
instrument of mirko in de
Albert Griffith en zijn Gla
diatoren zijn de opvolgers
van Bob Marley en zijn Wai
tersEen reggaefeestje dus
op de zwoele V.P.-weide in
Dendermonde.
Hun twee uur durend op
treden zorgde voor een toffe
sfeer bij veten, die him jeu
kende benen vrije loop lie
ten en een dansje waagden.
Het vervelende met dit
soort muziek is echter dat
ze zo weinig gevarieerd is
en tamelijk snel gaat verve
len. Maar dit geldt waar
schijnlijk ook weer niet
voor iedereen.
Voor veten een topper,
m jmr alleszins hard: Top
per Headon
Ze speelden een beetje van Dendermonde. Axel Zwingenberg deed het inderdaad swingen (foto Piet Hermans)
als zeker nooit. En dién het van Topper Headon. Toefl
toch zou lukken, zou dit de big band van the geniu|j
onbetaalbaar zijn! Dus lag na middernacht met
Honky Tonk op vinken- viertal nummers de komJ
slag. En ja, niemand min- van hun levende legen*
der Hon the genius, Ray voorbereidden, bleek on*
Charles, kwam naar Euro- keuze een echte miskleuij
pa; hij is één van de paar De volumeknop was op t
honderd artiesten op het vel van Ray en zijn omg
North Sea Festival in Den ving fors toegedraaid; hie:
Haag. Dus meteen toegesla- voor treft noch de organisi
gen! Het eerste weekend toren, noch de jongens va
van september werd het de geluidstechniek enig
laatste van juni. Meteen blaam,
werd Honky Tonk Jazzfe- Ook aan de zijkanten va
stival het eerste zomerfesti- het terrein was de hoofdi
val, met alle voordelen van- traktie nauwelijks te how
dien. De belangrijkste dag, zodat misschien de hel
zaterdag dus, zou de dag van de aanwezigen kunne
van Ray Charles worden, genieten hebben van h
Of liever de nacht, want het idool onzer jeugd! Wie kui
werd bijna middernacht nen doordringen was tot d|
voor zijn stijlvolle big band
zijn plaats had ingenomen.
Intussen was de festival-
weide eivol gelopen met -
naar schatting een ze
venduizend fans of nieuws
gierigen. Supporters van
onze nationale Jean-Marie,
met Belgische trikolore ge
tooid, kwamen na elven
nog met vele tientallen de H&y Charles) en uiterai
massa vervoegen en vulden "I 0811 stop loving you»
braafjes de schaarse gaatjes
in de menigte. Wij zelf wa-
voor deze stijlrichtingen) vond. Voorzitter Piet opent, gezellige muziek, o.m. een
in de jazz dus fel vermin- En dan meteen de beuk er- arrangement van Soeur
dert en dat men beter ande- in! «Champion of Boogie Sourire's «Dominique», als
re dingen zou programme- Woogie in Europe», de attentie voor de Belgische
ren. Niets is echter, volgens Hamburgse pianist Axel gastheren,
onze mening, minder waar. Zwingenberger men wist
Men moet hierbij bedenken sinds zijn optreden in de 9^?. op ^^7
dat de laatste vrijdagavond Bunker wat voor vlees men de? **et muzikale hoogte
van het schooljaar vele in de kuip haalde speelde puut!
mensen, jongeren, ouders, met een denderende act het Wellicht op vele festivals
leraars andere verplich- hete gebeuren van wal. een waagstuk, het pro-
tingen hebben. Veten tellen Voor nog slechts enkele grammeren van een gospel
groep. Niet in Dendermon
de echter. Het Dender-
mondse publiek houdt van
tie het vraagt de home-band
kan zien en beluisteren.
Kortom een Jazzfestival dat
men sinds mensengeheu
gen niet zal hebben meege
maakt». Zo staat het in de
festival-brochure.
Grote verwachtingen dus
bij publiek en organisato
ren. We betwijfelen echter
of publiek en organisatoren
zaterdagnacht voldaan
naar huis gekeerd zijn.
Sommigen waarschijnlijk
wel, anderen wellicht niet,
maar de volledige tevreden
heid zal wel niet van deze
wereld zijn!
The Zoots met vooral Chi-
het genre en weet het
appreciëren; getuige hier
van de sukses rijke gospel-
konoerten in de Abdijkerk.
The Johnny Thompson Sin-
gers rond Reverend John- cago"Dlues
ny Alexander Thompson Ondankbaar natuurlijk om
(tot 1970 pianist, zanger, 848 eerste ensemble, het
arrangeur en komponist voor-voor-voorpro gramma
voor de beroemde Stars of 46 moeten speten. Zo was
Faith of Black Nativity) ver- he4 zaterdagprogramma
tolkten muziek zoals men immers opgebouwd; er
ze nog hoort in de zwarte moest een crescendo ge-
ghetto's in de kerken van schapen worden naar het
Harlem en Philadelphia, optreden van the genius.
Begeesterende gospel- Dm» nog niet zo veel volk op
songs, die het publiek de- de festival weide, waar men
den verstillen bij zoveel de stoeten verwijderd had
doorleefde emotie, of het voor het grote gebeuren,
wisten te doen opveren van Een liggend of rondkuie-
zinderend entoesiasme rend publiek dus met meer
door hun perfekte harmo- °°S voor de zon (of de scha-
nie tussen instrumenten en duw) dan oor voor de blue-
Dendermonde. De Easy Rider iazzband met Big Bill
Bissonett (foto Piet Hermans)
alles, de jongens van Top- met belachelijke sterallu-
per Headon, ex-drummer res! Enfin, jedes Tierchen
van The Clash: soul, rook, hat sein Plasierchen...
flink, pop, blues. Eén kon-
stante achter: .Jazz. staat gab Jij Kay Chartea gaalan?
niet in hun wtirdenboek. E» gehoord? Proficiat!
Wij dachten in Torhout, De eerbiedwaardige en be-
Werchter, of een ander wonderenswaardige Hon-
rock-konoert te zitten. Ze
ker toen we in «een belang
rijk Brussels dagblad voor
staatkundige, maatschap
pelijke en ekonomische be
langen» De Standaard
dus van zaterdag een
aankondiging zagen voor
het Dendermondse festival,
en wel onder de hoofding
«Roek-Zomerfestivals»Dit
optreden had met jazz
niets, mnnr rian ook niets te
maken; het woordje «Jazz»
staat nochtans op alle festi-
valpublikaties nog steeds
heel groot gedrukt. Dit ge
zegd zijnde willen we hele
maal niet beweren dat het
optreden van Topper Hea
don en zijn troep uitsteken
de muzikanten een flop zou
geworden zijn. In het ge
heel niet, een goed deel van
het jonge publiek vond het
best, uitstekend zelfs. En
'dit was niet in de eerste
plaats te danken aan drum
mer Topper Headon zelf,
goede zone ons ellebd
genwerk leverde uiteind!
lijk toch resultaat op k
genieten van een brok v
kundig gebracht jeugdf
timent. «Georgia on
Mind», «Busted», «Stort
Monday», «Yesterc
(vroeger van the Beatli
inderdaad, maar
tot slot «We are the worty
of wat had je gedacht!
Dendermonde. De vocals van Ray Charles (foto Piet Hermans)
stemmen én tussen de di
verse stemmen onderling,
door hun onvervalste bezie
sadepten uit Hoboken. Ze
hadden pianist Bob Hall
meegebracht als gast en die
ling, door de schitterende maakte er nog wat van. Af
klankkleur van het geheel. en 400 w*84 het publiek wel
waardering op te brengen
voor harmonikaspeler Lu-
do Beckers of zanger Char
lie Loopmans (opvolger van
de opgestapte Gerald Rij-
lant). Verdienstelijk werk
voor een eerder apatisch
publiek.
Dendermonde. Albert Griffith van The Gladiators
zorgde voor een goede show (foto piet Hermans)
Heerlijk
Mare Laferrière et son or
chestra N.O.
De Franse inbreng in dit
vrijdagse programma
kwam dit jaar van Mare La-
ferrière en zijn N.O orkest.
Een typisch dixielanden-
semble op zijn Frans, zoals
we reeds «Les Petits Para-
deurs de la Rue du Canal
ballads maakten nog ste
indruk, zijn Raelettes 2
gen zoals het hoort.
ontbrak de vonk, die de
de in lichtelaaie kon zet»
Heeft hij het echt gem
beerd? We betwijfelen he|
De meesten bleven op 1)
honger: de stem uit I
deep south was met r
baas en een luxueuse F
se klassewagen om kwl
over één al van de festij!
weide verdwenen.
frisse
The Jeggpap,
oase
Niettegenstaande het «open
What now, my love...?
Inderdaad: «my love»,
we houden van het Jas
tival van Honky Tonk! I
Het was misschien voorl
len een heerlijk festifl
Ook voor ons op vrijdag®
We hopen echter dat dej
ganisatoren zich
kalmte zullen b
over dit festival «as i
Dendermonde. Ray Charles of wat de grote trekpleister moest zijn, ging door toedoen before»!
van zijn eigen geluidsploeg voor een deel de mist in (foto Piet Hermans) \tbal.
